ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ΛΟΥΚΑ[: Α΄Τιμ. 4,9-15]
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού
γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου με θέμα:
«ΠΑΡΕΚΤΡΟΠΕΣ
ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ»
[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου
Λαρίσης στις 28-1-1990]
Ο Απόστολος Παύλος, αγαπητοί μου, στέλνοντας
την πρώτη του επιστολή στον πολύ αγαπημένο του μαθητή, τον Τιμόθεο, του
σημειώνει και του γράφει: «Πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος». «Ο λόγος του Θεού», λέγει, «είναι πιστός, αξιόπιστος. Και συνεπώς, αφού είναι αξιόπιστος, είναι
άξιος κάθε αποδοχής». «εἰς
τοῦτο γὰρ καὶ κοπιῶμεν καὶ ὀνειδιζόμεθα, ὅτι ἠλπίκαμεν ἐπὶ Θεῷ ζῶντι, ὅς ἐστι
σωτὴρ πάντων ἀνθρώπων, μάλιστα πιστῶν». Γι’ αυτόν τον λόγο κουραζόμαστε και κοπιάζουμε και υφιστάμεθα
ονειδισμούς, γιατί έχουμε ελπίσει σε Θεό ζωντανό, ο Οποίος είναι σωτήρας όλων
των ανθρώπων, ιδιαίτερα δε, σωτήρας των πιστών. «Παράγγελλε ταῦτα καὶ δίδασκε». Αυτά που σου γράφω να τα
παραγγέλλεις και στους άλλους και να τα διδάσκεις. «Μηδείς σου τῆς νεότητος καταφρονείτω». Κανείς να μην πει ότι
είσαι νέος στην ηλικία και συνεπώς να μην σε προσέξει. Αντιθέτως θα σε
προσέξουν όταν θα γίνεις τύπος των πιστών.
«Τύπος
γίνου τῶν πιστῶν ἐν λόγῳ, ἐν ἀναστροφῇ, ἐν ἀγάπῃ, ἐν πνεύματι, ἐν πίστει, ἐν ἁγνείᾳ».
Να γίνεις υπόδειγμα των πιστών στον λόγο, στη συναναστροφή σου, στην αγάπη σου,
στην πνευματική σου όλη ζωή, στην πίστη, στην αγνεία. «ἕως ἔρχομαι πρόσεχε τῇ ἀναγνώσει, τῇ παρακλήσει, τῇ διδασκαλίᾳ»· έως
ότου σε συναντήσω, να προσέχεις εις τη μελέτην του λόγου του Θεού, εις την
παρηγορία του λαού, εις την διδασκαλία του λαού. «Μὴ ἀμέλει τοῦ ἐν σοὶ χαρίσματος, ὃ ἐδόθη σοι διὰ προφητείας μετὰ ἐπιθέσεως
τῶν χειρῶν τοῦ πρεσβυτερίου». Μην αφήνεις να μένει ανενέργητο το χάρισμα
που πήρες, το χάρισμα της ιερωσύνης· μην το αφήνεις ανενέργητο, αυτό που πήρες,
δια των χειρών ολοκλήρου του πρεσβυτερίου, δηλαδή όλων των πρεσβυτέρων,
εννοείται στην Έφεσο, τότε. «Ταῦτα μελέτα,
ἐν τούτοις ἴσθι, ἵνα σου ἡ προκοπὴ φανερὰ ᾖ ἐν πᾶσιν». Αυτά να τα μελετάς,
σε αυτά να βρίσκεσαι, σε αυτά να είσαι, αυτά να ζεις, για να είναι η προκοπή
σου φανερή σε όλα και σε όλους. «ἔπεχε
σεαυτῷ». Πρόσεχε τον εαυτό σου· «καὶ
τῇ διδασκαλίᾳ, ἐπίμενε αὐτοῖς». Να επιμένεις εις αυτούς· «τοῦτο γὰρ ποιῶν καὶ σεαυτὸν σώσεις καὶ τοὺς ἀκούοντάς σου». Γιατί
κάνοντας αυτό και τον εαυτό σου θα σώσεις, αλλά κι εκείνους οι οποίοι σε
ακούουν.