ΠΕΤΑΞΤΕ ΤIΣ ΜΑΣΚΕΣ

Καταντήσαμε τη ζωή μας ένα μεγάλο καθημερινό καρναβάλι
Ο καθένας φορώντας την μάσκα του κάθε μέρα, υποδύεται τους ρόλους του..
Η μάσκα έγινε στοιχείο του χαρακτήρα μας, ταυτιζόμαστε μαζί της.
Είναι δύσκολο να βγάλουμε το αληθινό μας πρόσωπο, να δούμε τον μέσα άνθρωπο, αυτόν πού θέλουμε να κρύψουμε πίσω από τις μάσκες.
Έτσι νανουρίζουμε και αποκοιμίζουμε τη συνείδηση μας ,για να ζούμε τη ζωή που νομίζουμε σωστή.
Μας βολεύει τελικά το καρναβάλι , ξεγελούμε τον εαυτό μας.
Θα εξακολουθώ όμως να προσμένω την ώρα εκείνη, που Κάποιος θα με βοηθήσει να αποκαλύψω το πρόσωπό μου
Αυτόν που θα με βοηθήσει να ταξιδέψω στη ζωή, αλλά και θα γίνει για μένα η Ζωή
Το Πρόσωπο που δίνει το Φως το Αληθινό, το μοναδικό και αιώνιο!

Η αντεπίθεση της διαστροφής.

Το νεοταξικό κηφηναριό βλέποντας ότι η δουλειές δεν πηγαίνουν καλά,προσπαθεί με πολλούς τρόπους και όπου μπορεί να περάσει τις αντιλήψεις του. Αυτό γίνεται και στην Αυστραλία.Ας δούμε δύο σχετικές ειδήσεις που μπορεί να έχουν κάποια σχέση και με τη χώρα μας.
"Κόμμα του Σεξ" στην Αυστραλία
Η αυστραλιανή βιομηχανία του σεξ περνά στην αντεπίθεση πιστεύοντας ότι οι διάφορες θρησκευτικές ομάδες έχουν αυξήσει την επιρροή τους στην κυβέρνηση και την πολιτική με αποτέλεσμα ολοένα και περισσότερο να αυξάνονται οι περιορισμοί.
Την Παρασκευή αναμένεται να κατατεθεί αίτηση στο εκλογοδικείο για την αναγνώριση ενός νέου πολιτικού κόμματος την οποία υπογράφουν 500 πολίτες.
Πρόκειται για το Κόμμα του Σεξ που φιλοδοξεί να έχει, τουλάχιστον ένα, εκπρόσωπο στην αυστραλιανή γερουσία μετά τις επόμενες εθνικές εκλογές.
Σε πρώτη φάση το νέο κόμμα θα χρηματοδοτείται από τη βιομηχανία του σεξ από όπου προέρχονται και τα πρώτα μέλη του.
Η εκπρόσωπός του Φιόνα Πάτεν δήλωσε ότι κίνητρο για την ίδρυσή του αποτέλεσε η απόφαση της κυβέρνησης, τον περασμένο Ιανουάριο, να τοποθετήσει υποχρεωτικό φίλτρο στο Ιντερνετ. Σύμφωνα με το κυβερνητικό σχέδιο, που στόχο έχει να προστατέψει τα παιδιά από τη διαδικτυακή πορνογραφία και βία, οι παροχείς υπηρεσιών Ιντερνετ θα πρέπει να φιλτράρουν κάθε είδους πορνογραφικό ή άλλο ακατάλληλο υλικό, όταν τροφοδοτούν οικογένειες και σχολεία.
"Δεν μπορεί μια μικρή θρησκευτική μειοψηφία να καθορίζει τι θα δούμε ή τι θα κάνουμε στις κρεβατοκάμαρές μας" δήλωσε η κα Πάτεν προσθέτοντας ότι σήμερα επικρατούν στην Αυστραλία αυστηρότεροι νόμοι λογοκρισίας από ότι πριν μια 20ετία.
http://www.sigmalive.com/

Σεξουαλική αγωγή σε 10χρονα παιδιά
Παιδάκια ηλικίας μέχρι και 10 ετών θα διδάσκονται από το δημοτικό σχολείο τα πάντα γύρω από το σεξ προκειμένου να αποφεύγονται οι εγκυμοσύνες και οι σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες μεταξύ των νέων.
Την πιο πάνω ριζοσπαστική πρόταση έκανε ο Ιατρικός Σύνδεσμος Αυστραλίας ο οποίος και υποστηρίζει ότι η εκπαίδευση γύρω από το σεξ και τα προβλήματα που δημιουργεί πρέπει να γίνει υποχρεωτική για όλα τα παιδιά από το δημοτικό σχολείο.
Αν τελικά υιοθετηθεί η πρόταση του Ιατρικού Συνδέσμου τα 10χρονα παιδάκια θα διδάσκονται όχι μόνο για το σεξ αλλά και για τις ασθένειες που μεταδίδονται μέσω της σεξουαλικής συνεύρεσης, καθώς και για το σχετικό σεξουαλικό λεξιλόγιο.
Τα μαθήματα μάλιστα για να γίνονται περισσότερα κατανοητά από τα παιδιά θα συνοδεύονται και από προβολή σχετικών εικόνων και γραφημάτων.
Οι επικριτές τις πιο πάνω πρότασης, υποστηρίζουν ότι τέτοιου είδους μαθήματα θα είναι "τραυματικά" για πολλά παιδάκια που συναισθηματικά δεν μπορούν να κατανοήσουν αυτά τα πράγματα.
Ο Ιατρικός Σύνδεσμος όμως επιμένει ότι πρέπει να ακολουθήσουμε μια πιο ρεαλιστική αντιμετώπιση του ζητήματος, αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά την αύξηση περιπτώσεων εγκυμοσύνης παιδιών ηλικίας από 15 έως 19 χρονών, καθώς και την δραματική αύξηση του ποσοστού των σεξουαλικά μεταδιδόμενων ασθενειών.
http://www.sigmalive.com/
Τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα χρησιμοποιούν και οι δικοί μας ινστρούχτορες για να περάσουν την σεξουαλική αγωγή στο δημοτικό σχολείο.
Βλέπε σχετικά:
ΤΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ; ΣΧΕΔΙΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ - ΛΥΘΗΚΑΝ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ!!!;;;

«Αλεξάμενος σέβεται Θεόν»

Αυτό το γελοιογραφικό χάραγμα βρέθηκε στο Παλατίνο της Ρώμης. Φτιάχτηκε από τους ειδωλολάτρες και είναι δείγμα του μίσους και της εχθρότητας τους κατά των χριστιανών της πρώτης Εκκλησίας των μαρτύρων. Ο Αλεξάμενος είναι χριστιανός, ο οποίος κατα τους ειδωλολάτρες σέβεται τον Θεόν.Ο Θεός του Αλεξάμενου είναι φυσικά ο σταυρωμένος για τη σωτηρία του κόσμου Κύριος Ιησούς Χριστός.
Για να κοροϊδεύσουν τους χριστιανούς και να διακωμωδήσουν την πίστη τους, οι ειδωλολάτρες παριστάνουν τον Κύριο πάνω στον Σταυρό αλλά με κεφαλή γαϊδάρου.Ό,τι ήταν άξιο σεβασμού και τιμής για τους χριστιανούς αυτό το απαξίωναν οι ειδωλολάτρες.
Με αυτό τον τρόπο σατίριζαν και γελοιοποιούσαν τα ιερά και τα όσια των χριστιανών. Παρίσταναν κάτι το σύγχρονο, που απασχολούσε την δημοσιότητα της εποχής τους. Οι χριστιανοί δεν μπορούσαν να αντιδράσουν γιατί βρίσκονταν κάτω από καθεστώς διωγμών.Είχαν να αντιμετωπίσουν την ειδωλολατρική μανία.
Κάτι ανάλογο ζούμε και σήμερα στην λεγομένη «χριστιανική Ελλάδα». Με μια διαφορά. Τότε όλα αυτά τα έκαναν οι ειδωλολάτρες, οι οποίοι δεν γνώριζαν, βρίσκονταν μέσα στο σκοτάδι της άγνοιας. Σήμερα τα κάνουν «χριστιανοί» (;), που στο βάπτισμα αρνήθηκαν τα διαβολικά έργα και τις πομπές, και οι οποίοι τρέχουν πίσω από τα άρματα της σύγχρονης ειδωλολατρίας για να γιουχαΐσουν, να ειρωνευτούν, να χλευάσουν, να κοροϊδέψουν και να χασκογελάσουν,- δεν αναφέρω όλα τα άλλα αίσχη και τις διαστροφές που γίνονται-, και να εξευτελίσουν, όπως νομίζουν, τον μοναχισμό, την ορθόδοξη πίστη και την Εκκλησία στο πρόσωπο του Γέροντα Εφραίμ (…με πρόφαση την δήθεν επικαιροτητα). Δικαιολογίες υπάρχουν πολλές και τις ακούμε, από αστείες έως γελοίες! Βρισκόμαστε βλέπετε σε εποχή παρακμής και έκπτωσης των αξιών.

Τους πρωτεργάτες της διαπόμπευσης θα τους δείτε αύριο να παρίστανται μέσα στο ναό παριστάνοντας τους ευσεβείς για να τιμήσουν το έργο της Εκκλησίας στους αγώνες της εθνεγερσίας του 1821 ή να ακολουθούν τις λιτανευτικές πομπές των πολιούχων αγίων των πόλεων τους. Όλα προς το θεαθήναι, για εμφάνιση δηλαδή, και ιδιαίτερα για ψηφοθηρία.
Και δεν φτάνει αυτό. Κοροϊδεύουν και χαρακτηρίζουν θρησκόληπτους εκείνους τους χριστιανούς, που με συναίσθηση και συντριβή καταφεύγουν στους ναούς για να μετέχουν στους κατανυκτικούς εσπερινούς και να προετοιμαστούν για να περάσουν το μεγάλο στάδιο της Μ. Τεσσαρακοστής ώστε να αξιωθούν με την νηστεία και την μετάνοια τους της Χάριτος του Θεού και του φωτός της Ανάστασης του Κυρίου κατά το Πάσχα. Χαρακτηρίζουν δε την πράξη αυτή ώς αντίπραξη πρός ό,τι κάνει ο πολύς κόσμος. Μήπως αυτό φανερώνει κάποια ενοχή;
http://vatopaidi.wordpress.com/

ΠΕΡΣΙΝΑ ΞΙΝΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΩΝ.

Διάφορα δημοσιεύματα προσπαθούν να περάσουν την αντίληψη ότι"Ο κατακλυσμός του Νώε και το έπος του Γκιλγκαμές είναι απλές αντιγραφές της χαμένης Δευκαλιωνείας". Παρουσιάζονται μάλιστα όλα αυτά ως μια “πολύ καλή έρευνα που δίνει νέα στοιχεία”. Ας δούμε όμως ποια είναι η αλήθεια.

Ο Μ. Καλόπουλος ισχυρίζεται ότι η αγιογραφική διήγηση του Κατακλυσμού «αποφεύγει επιμελώς κάθε ναυτική ορολογία απ’ το φόβο της λαθεμένης χρήσης του» Μ. Καλόπουλου, Βιβλική θρησκεία. Το μεγάλο ψέμα, σ. 43). Στο ΓΕΝΕΣΙΣ ΣΤ’, 16 ο Θεός λέει στον Νώε: «θα της βάλεις στέγη, αφήνοντας ανάμεσα σ’ αυτήν και στην κουπαστή απόσταση ενός πήχεως». Όπως και να ‘χει, η κιβωτός δεν ήταν ποντοπόρο πλοίο. Ήταν κάτι που έπρεπε να επιπλέει, να χωρά ζώα κι ανθρώπους και να έχει σκεπασμένο το κατάστρωμα, κι όλα αυτά για διάστημα εφτά μηνών. Δεν της χρειαζόταν πανιά ή πηδάλιο ή κουπιά. «Η επιστημονική ακρίβεια της κατασκευής της κιβωτού του Νώε πιστοποιείται απ’ τα πλοία που ναυπηγούνται στην εποχή μας: το μήκος είναι έξι φορές περισσότερο από το πλάτος» (Robert T. Boyd, Tells, Tombs and Treasure, Bonanza Books - New York 1969, p. 74). Ακριβώς όπως της κιβωτού (300 πήχεις μήκος, 50 πήχεις πλάτος). Κάπως παράξενο, ο Μωυσής που συναναστρεφόταν Μεσοποτάμιους και Αιγύπτιους (ο Μ. Καλόπουλος παραδέχεται ότι ούτε κι αυτοί ήταν καλοί θαλασσοπόροι), να γνώριζε το σωστό λόγο μήκους/πλάτους, ενώ ο αρχαίος ελληνικός μύθος να τον αγνοούσε. Ο όγκος της κιβωτού ήταν ακριβώς όσος επαρκούσε για ένα ζεύγος από κάθε ζώο, διότι δεν χρειαζόταν οι να σωθούν όλες οι διαφορετικές ποικιλίες, διότι αυτές θα προέκυπταν πάλι, αργότερα.

Ο Μ. Καλόπουλος (Μ. Καλόπουλου, Βιβλική θρησκεία. Το μεγάλο ψέμα) ισχυρίζεται ότι όλοι οι μύθοι περί κατακλυσμού, ειδικότερα οι Μεσοποταμιακοί (μεταξύ αυτών κι η βιβλική αφήγηση του Κατακλυσμού) είναι αντιγραφή του Κατακλυσμού του Δευκαλίωνα,

1) επειδή δεν αναφέρουν ναυτικούς όρους. Το αιτιολογήσαμε παραπάνω δείχνοντας επιπλέον ότι το μήκος και το πλάτος του κατασκευάστηκαν σύμφωνα με τις σύγχρονες αντιλήψεις περί ναυπήγησης.

2) επειδή οι διαστάσεις του – 450 πόδια (150 μ.) μήκος και 75 πόδια (25 μ.) πλάτος – ήταν εξαιρετικά μεγάλες και «η υπερβολή είναι δείγμα μεταγενέστερης επεξεργασίας». Το μεγάλο μέγεθος ήταν αναγκαίο, για να χωρέσουν άνθρωποι και πολλά ζώα, δεν ήταν υπερβολικό. Επιπλέον «A Graecian account makes the ark 3.000 feet [σημ.: 1000 μ.] long and 12.000 feet [σημ.: 4.000 μ.] long» (Robert T. Boyd, Tells, Tombs and Treasure, Bonanza Books - New York 1969, p. 74), δηλαδή μία από τις αρχαιοελληνικές μυθολογικές εκδοχές αναφέρει την κιβωτό να έχει 1000 μέτρα μήκος και 4000 μέτρα πλάτος. Πού βρίσκεται η υπερβολή, είναι προφανές.

3) επειδή στη διήγηση του Δευκαλίωνα το περιστέρι χρησιμεύει στην πρόβλεψη του καιρού, ενώ ο Νώε το χρησιμοποιεί όπως τον κόρακα, στέλνοντάς το μόνο για να δει αν υποχώρησαν τα νερά, πράγμα που διαπιστώνεται και με γυμνό μάτι. Αρχικά, το ότι ο Νώε δεν ήταν ναυτικός δεν συνεπάγεται ότι δε θα μπορούσε να φτιάξει μια μεγάλη μαούνα, με τις οδηγίες του Θεού. Επιπλέον, το ότι συνέβη κατακλυσμός στην Μεσοποταμία είναι κάτι αποδεδειγμένο από τις ανασκαφές και τα μεγάλα στρώματα λάσπης που έχουν βρεθεί.

Εκτός αυτών διαβάζοντας την Γένεση βλέπουμε ότι:

Α) Ο Νώε στέλνει τον κόρακα (ΓΕΝΕΣΙΣ Η’, 6-7), ο οποίος δεν επιστρέφει πλέον, διότι απλούστατα πήγε να φάει τα πτώματα ή να βρει να φάει.

Β) Ο Νώε στέλνει το περιστέρι, το οποίο επιστρέφει (ΓΕΝΕΣΙΣ Η’, 9) [ας μη ξεχνάμε ότι ο κόρακας ήταν ακάθαρτο πτηνό (ΛΕΥΙΤΙΚΟΝ ΙΑ’, 13-19), ο Νώε μόνο δύο είχε πάρει μαζί του (ΓΕΝΕΣΙΣ Ζ’, 3), και συνεπώς δεν ήθελε να χαθεί και ο άλλος κόρακας στέλνοντάς τον έξω].

Γ) το ξαναστέλνει ο Νώε κι αυτό επιστρέφει με ένα κλάδο ελιάς (ΓΕΝΕΣΙΣ Η’, 10-11), σημάδι ότι είχε αποσυρθεί το νερό.

Δ) Ο Νώε το ξαναστέλνει περιμένοντας την επιστροφή του έπειτα από επτά μέρες, αλλά αυτό δεν γυρνά (ΓΕΝΕΣΙΣ Η’, 12).

Ε) Ο Νώε σκέφτεται ότι αποσύρθηκαν πλήρως τα νερά (διότι το περιστέρι δεν ήταν πτωματοφάγο) και τότε ανοίγει τη σκεπή της κιβωτού και βλέπει ότι καλώς σκέφτηκε έτσι (ΓΕΝΕΣΙΣ Η’, 13).

4) επειδή ο μύθος του Δευκαλίωνα αποτελεί ανάμνηση του καταποντισμού της Αιγαιίδας, η οποία πράγματι καταποντίστηκε, όταν ανέβηκε η στάθμη των νερών, αφανίζοντας τον πολιτισμό των κατοίκων της. Εξαιτίας του καταποντισμού, οι διασωθέντες κάτοικοι έπλασαν το μύθο της σωτηρίας ενός ζεύγους μέσα σε μια λάρνακα-πλοίο, ισχυρίζεται ο Μ. Καλόπουλος.

Οι ενστάσεις ωστόσο είναι πολλές.

Α) Στους αρχαιοελληνικούς μύθους δεν αναφέρεται πουθενά ότι καταβυθίστηκε το Αιγαίο (ακόμη και η Ατλαντίδα δεν ήταν στο Αιγαίο, για τον Πλάτωνα), δεν υπάρχει τέτοια ανάμνηση, όσο κι αν υπάρχει ανάμνηση ότι «τότε είναι που χώρισαν τα βουνά της Θεσσαλίας» (Απολλοδώρου Βιβλιοθήκη, Α’, VII, 2). Η ύπαρξη της ανάμνησης για τη Θεσσαλία σημαίνει ότι θα ‘πρεπε να θυμούνται και την καταπόντιση της Αιγαιίδας (ένα ακόμη πιο μεγάλο γεγονός). Άλλο η άνοδος της στάθμης της θάλασσας κι άλλο η νεροποντή.

Β) Στο μύθο του Δευκαλίωνα επιζούν κι άλλοι, στο Νώε όχι.

Γ) Στο μύθο του Δευκαλίωνα οι πέτρες μετατρέπονται θαυματουργικά (;) σε άνδρες και γυναίκες, έπειτα από επιθυμία του Νώε και πραγματοποίηση αυτής της επιθυμίας από το Δία. Κανονικά, οι υπόλοιποι διασωθέντες θα αρκούσαν από μόνοι τους (μαζί με την οικογένεια του Δευκαλίωνα) για τη «φυσιολογική» αύξηση του πληθυσμού, και δε θα χρειαζόταν θαύματα.

Δ) Ο Δευκαλίων «μέσα στην κιβωτό θαλασσοδερνόταν εννιά μέρες και εννιά νύχτες», αλλά για να χαθεί όλος ο κόσμος «εκτός από λίγους που σκαρφάλωσαν στα κοντινά βουνά» (Απολλοδώρου Βιβλιοθήκη, Α’, VII, 2), θα χρειαζόταν πολύ μεγαλύτερης διάρκειας νεροποντή κι όχι μόνο εννιά μερονύχτων.

Ε) Η κιβωτός του Δευκαλίωνα ακουμπά στον Παρνασσό. Δεν έχουν βρεθεί ίχνη της κιβωτού εκεί, κι οπωσδήποτε δε θα ήταν μια μικρή βαρκούλα. Αντίθετα, για την κιβωτό του Νώε έχουν γίνει πολλές έρευνες στο Αραράτ.

Για περισσότερα στοιχεία : «ierosolymitissa»

Ποιος ήταν ο Δαρβίνος;

Καθώς ο 18ος αιώνας προχωρούσε προς το τέλος του, τα όνειρα και οι προσδοκίες των ανθρώπων για κοινωνική πρόοδο ήταν το θέμα της ημέρας. Κοινωνιολόγοι, φιλόσοφοί, μυθιστοριογράφοι και οικονομολόγοι μιλούσαν για ισότητα, για λύση όλων των οικονομικών προβλημάτων, για ολοκλήρωση και τελειοποίηση των ανθρώπων. Όμως παντού πλανιόταν το ερώτημα: Έχουν βάση οι απόψεις αυτές ή είναι παραληρήματα ανεύθυνων ενθουσιαστικών τύπων; Ανάμεσα σ’ αυτούς που προβληματίζονταν, ήταν ο Δανιήλ Μάλθους κι ο γιος του Θωμάς.

Ο Δανιήλ, ενθουσιώδης οπαδός των ιδεών του Ρουσσώ, προσπαθούσε να πείσει για την αλήθεια των ιδεών αυτών και το γιο του. Στην αρχή φάνηκε πως τον έπεισε. Ύστερα όμως ο Θωμάς σκέφτηκε: Αν το βιοτικό επίπεδο της ζωής των φτωχών ανεβεί, τότε θα ’χουμε αύξηση του αριθμού των φτωχών με το βελτιωμένο βιοτικό επίπεδο.

Αφού όμως ο πληθυσμός, όπως λένε οι οικονομολόγοι, αυξάνει γρηγορότερα (με γεωμετρική πρόοδο) από όσο αυξάνουν τα μέσα της παραγωγής (αυτά αυξάνονται με αριθμητική πρόοδο), είναι αδύνατο τα τελευταία να επαρκέσουν για τους ανθρώπους.

Επομένως οι άνθρωποι θ’ αναγκασθούν ν’ αρχίσουν «ένα αγώνα υπάρξεως» —αυτές είναι λέξεις του Θ. Μάλθους— ενώ το βιοτικό τους επίπεδο θα μένει ως εκεί που μπορεί να φτάσει φυσιολογικά. Μ’ αυτές τις ιδέες ο Θωμάς Μάλθους (Thomas Malthus) κυκλοφόρησε το 1798 το βιβλίο του «Μελέτη πάνω στην αρχή του πληθυσμού» (Αn Essay on the Principle of Population).

Σ’ αυτό υποστήριζε, πως έπρεπε με κάθε τρόπο ν’ αναχαιτισθεί η αύξηση του πληθυσμού της γης ή και στην ανάγκη, να εξοντωθούν πολλοί άνθρωποι, για να αποφύγουμε «τον αγώνα υπάρξεως».

Η θεωρία του οικονομολόγου Θ. Μάλθους, ο Μαλθουσιανισμός, έγινε αφορμή ν’ αναζωπυρωθεί η θεωρία της εξελίξεως. Τον Οκτώβριο του 1838, λέει ο Κάρολος Δαρβίνος, έτυχε να διαβάσω, έτσι για διασκέδαση, το βιβλίο του Μάλθους. Επειδή ήμουνα καλά προπαρασκευασμένος, ώστε να εκτιμήσω τον αγώνα για ύπαρξη, ο οποίος παρατηρείται παντού, σύμφωνα με μακρές παρατηρήσεις ανάμεσα στα ζώα και στα φυτά, μου ήλθε ξαφνικά στη σκέψη, ότι κάτω από τέτοιες συνθήκες θα προέρχονταν ευνοϊκές μεταβολές και μεταλλαγές, ενώ οι μη ευνοϊκές θα καταστρέφονταν. Το αποτέλεσμα όλων αυτών θα ήταν η διάπλαση και διαμόρφωση νέων ειδών(1). Ώστε ο Δαρβίνος δέχτηκε την επίδραση του Μαλθουσιανισμού. Αλλά και ο Ουάλλας (Α. R. Wallace), που είχε κι αυτός διατυπώσει, συγχρόνως με το Δαρβίνο, εξελικτική θεωρία, παραδέχτηκε την άμεση επίδρασή του από τον Μάλθους. Έχουν γραφεί πάρα πολλά άρθρα και βιογραφίες για τον Κάρολο Δαρβίνο.Υπάρχουν όμως κάποια χαρακτηριστικά στοιχεία στη ζωή και στην όλη εξέλιξή του, που οι βιογράφοι του κι οι εκδότες των απομνημονευμάτων του τα παραλείπουν, ή δεν τους δίνουν την προσοχή που πρέπει. Είναι όμως γνωστό ότι στην όλη προσωπικότητα και στη σκέψη ενός ανθρώπου τα στοιχεία αυτά παίζουν βασικό και ουσιαστικό ρόλο. Με βάση αυτή την αρχή επιχειρούμε μια σύντομη βιογραφία του Δαρβίνου.

Ο Κάρολος Δαρβίνος γεννήθηκε στο Σριούσμπερυ (Shrewsbery) της Αγγλίας το 1809 (12 Φεβρουαρίου). Ο πατέρας του, Ροβέρτος Ουώριγκ Δαρβίνος, ήταν γιατρός. Η μητέρα του, η Γουέτζγουντ (Wedgwood) έφυγε από τον κόσμο όταν ο Κάρολος ήταν οκτώ ετών. Ο πατέρας του έστειλε το 1826 το νεαρό Κάρολο, που δεν μπόρεσε να προσαρμοσθεί στο αυστηρό κλασσικό πρόγραμμα του σχολείου του Σριούσμπερυ, στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου (Σκοτία). Έλπιζε πως ο γιος του θα στρωνόταν στη μελέτη και στις σπουδές, ώστε να πάρει, στον καθορισμένο χρόνο, το δίπλωμα της Ιατρικής. Στην αρχή ο νεαρός φοιτητής έδειξε κάποιο ενδιαφέρον, στη συνέχεια όμως παρουσίασε αδιαφορία, βαριεστιμάρα, αμέλεια, οι σπουδές του φαίνονταν ανιαρές. Στα μαθηματικά και στο σχέδιο τα κατάφερνε άσχημα. Εξάλλου δεν άντεχε στη θέα του αίματος. Γι’ αυτό προτιμούσε περισσότερο από τη μελέτη και την πνευματική εργασία το παιγνίδι με σκύλους και γάτες. Τόσο, που μια μέρα ο πατέρας του του είπε πως αυτή η αδιαφορία ήταν ντροπή για την οικογένειά τους... Επειδή οι συμβουλές δεν έφερναν αποτέλεσμα, ο πατέρας κάλεσε τον Κάρολο από το Εδιμβούργο και του σύστησε ν’ αποφασίσει για κάτι άλλο. Σε λίγο ο Κάρολος καλλιεργούσε την ιδέα ότι μπορούσε να γίνει πάστορας της Αγγλικανικής Εκκλησίας. Διάβασε κάποια θεολογικά βιβλία και τελικά αποφάσισε πως ήταν αρκετά έτοιμος να προχωρήσει. Ο πατέρας, έχοντας υπόψη τη σκέψη αυτή του γιου του, τον έστειλε το 1826 στο Κολλέγιο του Χριστού (Christ’s College) στο Καίμπριτζ. Αλλά και στο Καίμπριτζ ο Κάρολος ακολούθησε την ίδια τακτική, που είχε στο Εδιμβούργο.

Σπάνια μελετούσε, σπάνια παρακολουθούσε παραδόσεις, εκτός από τις ελάχιστες, που ήσαν υποχρεωτικές. Τον περισσότερο χρόνο του σπαταλούσε με μια κλίκα νεαρών ταραξιών. Λίγα ξέρουμε για τις εσωτερικές αντιδράσεις του τα χρόνια αυτά, γράφει ο R. Ε. D. Clark (Κλαρκ), ωστόσο, συμπληρώνει, πολλές αντιδράσεις ήσαν βαθιά ριζωμένες στην ψυχή του. Κάποτε είχε μια πολύ σοβαρή συνομιλία μ’ ένα συσπουδαστή του, ο οποίος προοριζόταν να διακονήσει στο έργο της Εκκλησίας. Ο Κάρολος ρώτησε το φίλο του, αν στη χειροτονία του θα μπορούσε να πει ότι είχε πράγματι «παρακινηθεί εσωτερικά από το Άγιο Πνεύμα», ώστε να μπει στις τάξεις του κλήρου. Ο φίλος του τού απάντησε, πως δεν μπορούσε να πει κάτι τέτοιο. Στο σημείο αυτό ο Δαρβίνος απάντησε: «Ούτε κι εγώ μπορώ, γι’ αυτό δε θα δεχθώ χειροτονία»!Τέτοιες όμως στιγμές ειλικρίνειας στη ζωή του ήταν λίγες και σπάνιες. Σε λίγο νανούρισε κι αποκοίμισε τη συνείδηση του, ώστε, ενώ ζούσε άσωτη ζωή, συνέχισε τις θεολογικές του σπουδές προετοιμαζόμενος για χειροτονία.

Άλλοτε, βλέποντας το βουβό πόνο που δοκίμαζαν τα χωρίς μιλιά ζώα, όταν τα σκότωναν στο κυνήγι, ορκίστηκε να μην ξανακυνηγήσει. Ύστερα από λίγους μήνες, μετά από βίαιη αντίδραση εναντίον του πατέρα του, αθέτησε τον όρκο του.

Οι ψυχαναλυτές έχουν επισημάνει κι άλλες συγκρούσεις στη συμπεριφορά του νεαρού Δαρβίνου. Και πρέπει αυτές να ’ναι αρκετές, αν και πολλά στοιχεία δεν μας είναι γνωστά, σημειώνει ο R.Ε.D.Clark, παραπέμποντας στο βιβλίο του Ε.J.Kempf, «Ψυχοπαθολογία» (1921).

Οι σχέσεις του Καρόλου με το γιατρό πατέρα του, που δεν ήταν καλές, κατόπτριζαν τη σχέση του με το Θεό. Η ζωή του στο Καίμπριτζ ήταν ασυνεπής, ανακόλουθη, υποκριτική, ολότελα αντίθετη με το ιερατικό λειτούργημα, για το όποιο προόριζε τον εαυτό του. Παρόλ’ αυτά δεν έκανε πίσω. Ως την ώρα εκείνη είχε διαψεύσει τις ελπίδες του πατέρα του δυό φορές.

Ήταν δύσκολο να τις διαψεύσει και τρίτη. Κοντά σ’ αυτά υπήρχε κι άλλη δυσκολία. Η ανέμελη και άσωτη ζωή του στο Καίμπριτζ τον φόρτωσε με βαριά χρέη, τα οποία δεν μπορούσε να πληρώσει.

Στην αρχή φοβόταν να τ’ αποκαλύψει στον πατέρα του, τελικά όμως τα ομολόγησε κι ο πατέρας θέλοντας και μη υποχρεώθηκε να ξεχρεώσει το παιδί του... Οι δυσκολίες αυτές εμπόδισαν το νεαρό Δαρβίνο να πει στον πατέρα του, που είχε καταξοδευθεί, ότι εγκαταλείπει τις θεολογικές σπουδές... Ταυτόχρονα όμως μισούσε και τις σπουδές του. Αλλά μια και δεν μπορούσε να ζήσει από μόνος του, έβλεπε πως ήταν υποχρεωμένος να δεχθεί χειροτονία για να ανταποκριθεί στις οικονομικές του ανάγκες. Έτσι συνέχισε να ζει τη διπλή, κομπλεξική και υποκριτική του ζωή...

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. Βλ. ROBERT Ε. D. CLARK, Darwin: Before and After, σελ. 53.

Από το βιβλίο του Νικολάου. Π. Βασιλειάδη :

"Ο ΔΑΡΒΙΝΟΣ & Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΕΩΣ"

Δείτε και :

Ποιοι εκμεταλλεύονται τη Θεωρία του Δαρβίνου και γιατί;

Η ΕΡΤ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΚΟ ΧΟΡΟ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΠΑΤΡΑΣ!!!

“Γνωρίζαμε ότι η ΕΡΤ είναι γαλαντόμα με τα χρήματα του φορολογούμενου πολίτη, αλλά το να φτάσει να χρηματοδοτεί και το χορό του Δημάρχου της Πάτρας δεν το περιμέναμε. Δηλαδή για όσους δεν κατάλαβαν οι κάτοικοι της Ορεστιάδας του Κιλκίς του Ρέθυμνου ή της Σπάρτης θα πληρώσουν για να χορέψουν κάποιοι επώνυμοι Πατρινοί! Μπράβο ΕΡΤ, μπράβο κ. Παναγόπουλε!! (μην απορήσουμε στις επόμενες εκλογές αν θα δούμε τον πρόεδρο του Δ.Σ.& διευθύνοντα σύμβουλο της ΕΡΤ Α. Ε. Χρήστος Παναγόπουλο να είναι υποψήφιος Βουλευτής στην Αχαία).
Το δημοσίευμα είναι της πατρινής εφημερίδας ΗΜΕΡΑ”

http://online-pressblog.blogspot.com/2009/02/blog-post_23.html
Δεν χρειάζεται να επισημάνουμε βέβαια ότι ουσιαστικά, εμείς πληρώνουμε το χορό του Αντίχριστου.
Κάθε μήνα, στο λογαριασμό της ΔΕΗ να το θυμάστε…
http://vatopaidi.wordpress.com/
ΔΕΙΤΕ ΜΙΑ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΟΙ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΙ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ.
Μετά το γυμναστήριο και λιπομέτρηση στην ΕΡΤ Α.Ε!
Τις διατροφικές συνήθειες των υπαλλήλων της κρατικής ραδιοτηλεόρασης θέλει να βελτιώσει η διοίκησή της που πήρε επιδοτούμενο πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη βελτίωση της διατροφής!
Έτσι μετά το γυμναστήριο στις εγκαταστάσεις του ραδιομεγάρου στην Αγία Παρασκευή οι εργαζόμενοι υπάλληλοι εκλήθησαν από την περασμένη Πέμπτη να κάνουν… λιπομέτρηση! Στο στούντιο Ε είχαν στηθεί τα παραβάν για τις κυρίες και τους κυρίους που θα ήθελαν να μετρήσουν το παραπάνω λίπος τους και μετά να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα βελτίωσης της διατροφής τους.
http://www.paron.gr/v3/new.php?id=38255&colid=&catid=28&dt=2009-02-22%200:0:0

ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ!!!!

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΑΣΟΚ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
(ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ)
ΑΡΘΡΟ 3 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ:«Eπικρατούσα θρησκεία στην Eλλάδα είναι η θρησκεία της Aνατολικής Oρθόδοξης Eκκλησίας του Xριστού. H Oρθόδοξη Eκκλησία της Eλλάδας, που γνωρίζει κεφαλή της τον Kύριο ημών Iησού Xριστό»
Άρθρο 3 - Ερμηνευτική δήλωση(πρόταση ΠΑΣΟΚ)
Είναι αλήθεια ότι υπάρχει και θα υπάρχει ένα θεσμικό έλλειμμα στη λειτουργία του συνταγματικού μας πολιτεύματος όσο δεν αποσαφηνίζεται το ζήτημα των σχέσεων Κράτους και Εκκλησίας στην κατεύθυνση της κατοχύρωσης διακριτών ρόλων. Η ύπαρξη διακριτών ρόλων δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση αντιπαλότητα. Ο ιστορικός και κοινωνικός ρόλος της Εκκλησίας είναι σημαντικός και αναμφισβήτητος. Οι αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο είναι αναγκαίες όχι για να μειώσουν το ρόλο της Ορθοδοξίας ως ιδιαίτερης συνιστώσας της ιστορικής και πολιτισμικής μας παράδοσης αλλά για να δώσουν τη δυνατότητα, στις συνθήκες της σημερινής εποχής, στην Εκκλησία να ρυθμίσει με σύγχρονους όρους τα του οίκου της και τα της σχέσης της με τους πιστούς με αυτονομία και αποτελεσματικότητα.
Για το λόγο αυτό προτείνουμε την εισαγωγή ερμηνευτικής δήλωσης στο άρθρο 3 με αντικείμενο την εννοιολογική αποσαφήνιση του όρου «επικρατούσα θρησκεία» προς την κατεύθυνση της έμφασης των αναγνωριζόμενων ήδη διακριτών ρόλων Κράτους και Εκκλησίας και του πλήρους σεβασμού της θρησκευτικής ελευθερίας και ισότητας.
-Δηλαδή προτείνουν την κατάργηση της έννοιας επικρατούσας θρησκείας!! Άρα της κατάργησης της πνευματικής σχέσης πολιτείας-εκκλησίας!!
ΑΡΘΡΟ 13 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ:
«Kάθε γνωστή θρησκεία είναι ελεύθερη και τα σχετικά με τη λατρεία της τελούνται ανεμπόδιστα υπό την προστασία των νόμων. H άσκηση της λατρείας δεν επιτρέπεται να προσβάλλει τη δημόσια τάξη ή τα χρηστά ήθη. O προσηλυτισμός απαγορεύεται».
Άρθρο 13 (Κατάργηση της απαγόρευσης του προσηλυτισμού) Αρθρο 13 παρ. 5 (Κατάργηση του όρκου)πρόταση ΠΑΣΟΚ
«Προτείνουμε την κατάργηση του τελευταίου εδαφίου της παραγράφου 2 σχετικώς με την απαγόρευση του προσηλυτισμού.

Η συνταγματική απαγόρευση του προσηλυτισμού δεν αρμόζει σε ένα σύγχρονο κράτος δικαίου και γι' αυτό δεν απαντάται σε καμία άλλη συνταγματική τάξη (βλ και την πρόσφατη από 29-3-2006 παρατήρηση στην Έκθεση του Επιτρόπου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Συμβουλίου της Ευρώπης: «... και μόνη η ύπαρξη των παραπάνω διατάξεων του ποινικού δικαίου ... ασκούν ως μη όφειλαν πίεση σε θρησκευτικές και πνευματικές ομάδες που θα ήθελαν να μοιρασθούν τις πεποιθήσεις τους με νόμιμο τρόπο»).

Δεν συνάδει με τη γενικότερη, συνταγματικά κατοχυρωμένη, αρχή της ελεύθερης διάδοσης των ιδεών η συγκεκριμένη συνταγματική ρύθμιση.

Ο προσηλυτισμός είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την διαπάλη των ιδεών που πρέπει κατά το Σύνταγμά μας να είναι ελεύθερη.
Προτείνεται η κατάργηση της παραγράφου 5 περί όρκου ούτως ώστε το ζήτημα να ρυθμίζεται από την κοινή νομοθεσία στο πλαίσιο της θρησκευτικής ελευθερίας».
-Προσηλυτισμός σημαίνει προπαγάνδα και όχι διακίνηση ιδεών!! Το ΠΑΣΟΚ θέλει να βοηθήσει τους Ιεχωβάδες και τις αιρέσεις να στρατολογήσουν κόσμο. Όποιος δεν πιστεύει δεν εξαναγκάζεται σε θρησκευτικό όρκο. Προς τι η επίθεση;;
ΑΡΘΡΟ 33 ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ:
O Πρόεδρος της Δημοκρατίας, πριν αναλάβει την άσκηση των καθηκόντων του, δίνει ενώπιον της Bουλής τον ακόλουθο όρκο:«Oρκίζομαι στο όνομα της Aγίας και Oμοούσιας και Aδιαίρετης Tριάδας να φυλάσσω το Σύνταγμα και τους νόμους, να μεριμνώ για την πιστή τους τήρηση, να υπερασπίζω την εθνική ανεξαρτησία και την ακεραιότητα της Xώρας, να προστατεύω τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των Eλλήνων και να υπηρετώ το γενικό συμφέρον και την πρόοδο του Eλληνικού Λαού».
Πρόταση ΠΑΣΟΚ: «Αντίστοιχα αναδιαμορφώνονται τα άρθρα 33 (όρκος Προέδρου Δημοκρατίας) και 59 (όρκος Βουλευτών) έτσι ώστε τα πολιτικά πρόσωπα να ορκίζονται στην τιμή και την υπόληψή τους για το σεβασμό του Συντάγματος και των Νόμων και του δημοκρατικού πολιτεύματος».
ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΟΡΙΖΕΙ ΡΗΤΑ ΟΤΙ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΝΑ ΓΟΝΕΑ (ΑΡΘΡΟ 31) ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΚΛΕΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟΘΡΗΣΚΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΟΡΚΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΟΜΟΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΑΔΙΑΙΡΕΤΗ ΤΡΙΑΔΑ….
ΟΙ ΥΠΟΓΡΑΦΟΝΤΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ
Γεώργιος Α. Παπανδρέου
Κώστας Σημίτης
Απόστολος Κακλαμάνης
Φίλιππος Πετσάλνικος
Χαράλαμπος Καστανίδης
Δημήτριος Ρέππας
Θεόδωρος Πάγκαλος
Έπονται οι υπογραφές όλων (!!) των βουλευτών….
http://www.metharros.gr/
http://hellenicrevenge.blogspot.com/

Δείτε σχετικά θέματα:
Ψηφίστηκε επί της αρχής το ν/σ για το Σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης – Ποιες είναι οι προτάσεις των κομμάτων
Επιμένουν : Διαχωρισμό κράτους - Εκκλησίας ζητά με πρόταση νόμου το ΚΚΕ

Μασκαρεμένοι "φίλοι".

Πολλές φορές νοσταλγοί άλλων εποχών ντρέπονται να πουν κατευθείαν αυτό που πρεσβεύουν και κρύβονται πίσω από μάσκες και ψεύτικα ονόματα π.χ «χριστιανός ορθόδοξος».
Μάλιστα κάποιοι χρησιμοποιούν το όνομα αυτό και στο διαδίκτυο. Διαπιστώσαμε ότι οι μασκαρεμένοι φίλοι μας έκαναν αναφορά στο ιστολόγιό μας.
Βέβαια, ο καθένας έχει κάθε δικαίωμα να σχολιάζει ό,τι θέλει, και όλα του επιτρέπονται, ακόμα και η ειρωνεία.
Το ιστολόγιό μας δεν συνηθίζει την πολεμική ενάντια σε οποιονδήποτε, παρά μόνο όταν συντρέχει ειδικός λόγος και χωρίς να αμφισβητείται το δικαίωμα ελεύθερου λόγου του άλλου.
Ο μασκαρεμένος πόλεμος κατά της Ορθοδοξίας δείχνει της αντιλήψεις τους.
Αγαπητοί φίλοι,
Εμείς δεν κρύβουμε τα πιστεύω μας. Μήπως οι αντιλήψεις σας συμπίπτουν με την διακήρυξη-αρχή-προμετωπίδα που υπάρχει σε γνωστό site των δωδεκαθεϊστών;
Παραθέτω στη συνέχεια προς ... ευωχίαν και ομαδική ανατριχίλα τα λόγια τους:

«Η Εκκλησία των Ελλήνων στο θρήσκευμα είναι όργανο πνευματικού πολέμου. Στέκεται στην πρώτη γραμμή μάχης κατά των μισελληνικών αιρέσεων. Δεν δικάζει τον εχθρό. Τον εξοντώνει. Δεν διεξάγει πόλεμο κατά ατόμων. Εξολοθρεύει ομαδικώς τις αντεθνικές δοξασίες.

Δεν ψάχνει για στοιχεία που να αποδεικνύουν αξιόποινες πράξεις ατόμων.

Η πρώτη ερώτηση που κάνουμε είναι: Λατρεύεις τους Πατρώους Θεούς;

Η απάντηση θα καθορίσει την μοίρα του κατηγορουμένου. Αυτή είναι η ουσία του εμπόλεμου Ελληνισμού. Ο Έλλην σκληρός απέναντι στον εαυτό του, πρέπει να είναι σκληρός απέναντι στον εχθρό.

Όλα τα μαλθακά συναισθήματα φιλίας, ανοχής, αγάπης πρέπει να καταπνιγούν. Μόνο μία σκέψη, έναν σκοπό έχει στο μυαλό του ο Έλλην Πολεμιστής: Αμείλικτη εξόντωση των εχθρών του Έθνους και του Ελληνισμού. Για τον Έλληνα υπάρχει μία μόνο ευχαρίστηση:

Η ολοκληρωτική νίκη στον Ιερό ΕθνικοΑπελευθερωτικό Αγώνα.

Με ψυχρή λογική, μακιαβελλική ηθική και ακούραστη καταδίωξη του στόχου, ο Έλλην Πολεμιστής πρέπει να είναι έτοιμος να πεθάνει και να εξολοθρεύσει οτιδήποτε στέκει εμπόδιο στο δρόμο για την παγκόσμια κυριαρχία του Ελληνισμού».
Αγαπητοί φίλοι, τελειώνει το καρναβάλι πετάξτε τις μάσκες.

«ΎΒΡΙΣ» ΤΟ ΠΑΤΡΙΝΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ.

Σε προηγούμενη ανάρτησή μας (Ο κόσμος καίγεται και κάποιοι καρναβαλίζονται.) αναφέραμε κάποιους λόγους για τους οποίους έπρεπε να σταματήσει ο χλευασμός του τιμημένου ράσου στο πατρινό καρναβάλι.
Όπως είπε στη δίκη ο επικεφαλής της Επιτροπής Αντιαιρετικού Αγώνα -και ενάγων στη συγκεκριμένη περίπτωση-, π. Τιμόθεος Παπασταύρου: «Το άρμα αυτό αποτελεί ύβρη για το ράσο, τον κλήρο, την Ορθοδοξία, την Εκκλησία και το χριστιανισμό. Εγώ δεν βλέπω καμία σάτιρα και κανέναν Εφραίμ. Εγώ βλέπω ράσο. Δεν θα ήθελα, άλλωστε, σε καμία περίπτωση να περπατάω αύριο στο δρόμο και να βγουν από το μπαλκόνι για να μου φωνάξουν "γεια σου Εφραίμ" και να με φτύσουν». Ο πρόεδρος μάλιστα του Συλλόγου Φίλων του Αγίου Όρους, Νίκος Μπαρζούκας, επιτέθηκε στο δήμαρχο Πατρέων, Ανδρέα Φούρα, και αντιπαρέβαλε τις αντιδράσεις των θιγομένων με ενδεχόμενες διαμαρτυρίες μουσουλμάνων, εάν στο άρμα του Εφραίμ παριστανόταν κάποιος μουλάς. «Μου κάνει εντύπωση, γιατί πέρυσι είδα το δήμαρχο Πατρέων, Ανδρέα Φούρα, στο Άγιο Όρος. Φαίνεται πως πήγε μόνο για τουρισμό», τόνισε ο κ. Μπαρζούκας.
Οι υπεύθυνοι όμως δεν εννοούν να καταλάβουν γιατί δεν θέλουν. Εκείνο που τους λέμε είναι ότι η γνήσια σάτιρα μπορεί και να προκαλεί ακόμα, με στόχο να προβληματίζει . Η σάτιρα όμως δεν νομιμοποιείται να προσβάλλει, να προπαγανδίζει ή και να θίγει πέρα από κάθε μέτρο και λογική τις ιδέες, το εθνικό ή το θρησκευτικό συναίσθημα του οποιουδήποτε. Πάνω από όλα αυτού του είδους η «σάτιρα» δεν μπορεί να χρηματοδοτείται από τον ελληνικό λαό.
Άλλο σατιρίζω κάποιο πολιτικό πρόσωπο πού δεν φέρει επάνω του μόνιμο "σχήμα - σύμβολο" και άλλο η σάτιρα θρησκευτικών προσώπων πού φέρουν μόνιμο "σχήμα-σύμβολο" και πού έχουν πνευματική σύνδεση με το λαό.
Τελειώνοντας ήθελα να ρωτήσω τους θολοκουλτουριάρηδες υβριστές. Το περιστατικό που έγινε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, τι ήταν Προσβολή του Προέδρου της Δημοκρατίας και του θεσμού που εκπροσωπεί ή απλώς μια διαμαρτυρία με στοιχεία σάτιρας;
Δείτε την σχετική είδηση εδώ zougla

Ελεύθερο το άρμα για να χαχανίσει ( ή να κλάψει ο κόσμος ), και…. ότι θέλουμε διαλέγουμε !

Ο κύβος ερίφθη !

Η απόφαση τού "ειδικού δικαστηρίου" σεβαστή καθ΄ όλα, αλλά όχι αποφασιστική για το υπό συζήτηση θέμα.

Με δυό λόγια, λάθος πόρτα κτυπήσανε οι διαμαρτυρόμενοι γιατί αντί να τα βάλουνε με την ΔΕΠΑΠ πού είναι η θυγατέρα τού Δήμου, τα βάλανε με τον πατέρα της, τουτέστιν τον ίδιο τον Δήμο Πάτρας...

Το γενικό συμπέρασμα όμως πού βγαίνει είναι άλλο, και είναι η έλλειψη συμπαράστασης τόσο στον σύλλογο "Άγιος Μάρκος Ευγενικός" όσο καί στον Αρχιμανδρίτη πού είχαν το θάρρος, να πούνε ένα ΟΧΙ στην κατρακύλα αυτής τής πολιτείας πού υπό τό πρόσχημα των πολιτιστικών εκδηλώσεων περνάει γιά πρώτη φορά τώρα τήν σάτιρα και στον θρησκευτικό χώρο, με ότι αυτό συνεπάγεται στην κρίση των θεσμών...

Μπράβο τους λοιπόν, πού είχαν την τόλμη να φθάσουνε μέχρι και τα Δικαστήρια για τα πιστεύω τους !

Οί άλλοι όμως, πού πάνε στίς Εκκλησίες πού ήσαν; Καί πού κρυβόσαντε;

Μήπως συμφωνούν μέ την διαπόμπευση τού μοναχικού ράσου "ανά τας οδούς και τας ρύμας" τής πόλεως; ή τούς είναι εντελώς αδιάφορο;

Καί κάτι ακόμη, πού φανερώνει την σύγχιση θεσμών καί προσώπων πού υπάρχει...

Ακούσαμε λοιπόν πολλά, κι΄ ανάμεσά τους την ένσταση ότι "πάντοτε κάναμε πολιτική σάτιρα ακόμη και σε σημαίνοντα κυβερνητικά πρόσωπα και ουδείς ποτέ διενοήθη να μάς πάει στά Δικαστήρια ! "

Μα, ώ ανόητοι Γαλάτες !

Άλλο είναι η σάτιρα πολιτικών προσώπων πού δεν έχουν επάνω τους μόνιμο "σχήμα - σύμβολο" μιά και αυτή την 4ετία είναι την άλλη δεν είναι, και άλλο η σάτιρα θρησκευτικών προσώπων πού φέρουν μόνιμο "σχήμα-σύμβολο" και πού έχουν πνευματική σύνδεση και εξάρτηση με τον λαό...

Άλλο το ένα λοιπόν, κι΄ άλλο το άλλο...

=====================================
ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΜΑ ΤΟΥ ΕΦΡΑΙΜ.

Παρούσες στα καρναβαλικά δρώμενα των επόμενων ημερών θα είναι τελικά οι δυο κατασκευές που σατιρίζουν τη δράση του πρώην Ηγούμενου Εφραίμ.

Ο δικαστής του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών ανακοίνωσε το πρωί στο Δήμο Πατρέων αλλά και στα μέλη του ορθόδοξου συλλόγου «Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός» την απόφασή του με βάση την οποία η εξώδικος κλήση που επιδόθηκε από το σύλλογο στο Δήμο είναι ανομιμοποίητη αφού φορέας υλοποίησης και διαχείρισης των καρναβαλικών δράσεων είναι η Δημοτική Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Πάτρας.
Ως εκ τούτου δεν τίθεται θέμα απόσυρσης του άρματος. Με την έκδοση της απόφασης αυτής, ο σύλλογος ανακοίνωσε την πρόθεσή του να σταματήσει τη δικαστική διεκδίκηση της απόσυρσης των αρμάτων. «Εμείς βγαίνουμε λοιπόν κανονικά την επόμενη εβδομάδα με τα άρματα. Δεν μπαίνει θέμα να μην βγει το άρμα. Χαμένες ώρες και τόνοι χαρτί για πράγματα που το 2009 δεν μπαίνουν σε συζήτηση. Δηλαδή γιατί έπρεπε να μπουν θέματα για τα όρια της σάτιρας;.... » σημείωσε ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Πατρινού Καρναβαλιού Στάθης Χρυσικόπουλος
«Θέλαμε να γνωστοποιηθεί η αντίρρησή μας. Εμείς κάναμε λάθος αφού κατά την άποψη του δικαστηρίου έπρεπε να στραφούμε κατά της ΔΕΠΑΠ. Δεν κρίθηκε η αίτηση που υποβάλλαμε στην ουσία της.
Αποφασίσαμε να μη συνεχίσουμε. Αυτό άλλωστε που θέλαμε ήταν να ενημερώσουμε την κοινή γνώμη και να καταγραφεί η άρνησή μας στα άρματα αυτά.

Δεν κάναμε φασαρία για το τίποτα. Επί της ουσίας το θέμα είναι πολύ σοβαρό και αυτό αποδεικνύεται από τις παρεμβάσεις που έχουν γίνει από το Άγιο Όρος.

Δεν έχουμε καμία μανία καταδίωξης να κάνουμε συνέχεια δίκες με το Δήμο. Τι άλλο να λέγαμε; Είχαμε πει ότι όταν θα βγει η απόφαση του δικαστηρίου θα πειθαρχήσουμε. Αυτό κάνουμε» σχολίασε ο πληρεξούσιος δικηγόρος του συλλόγου Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός Κώστας Ελ. Πετρόπουλος
http://www.skaipatras.gr/patra/modules.php?name=News&file=article&sid=1124

ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ...

-- Τι έχετε να πείτε για το άρμα που εμφανίζει τον Εφραίμ στο καρναβάλι της Πάτρας;

-- Θεωρώ απαράδεκτη την εμφάνιση του ομοιώματος του Ηγουμένου Εφραίμ στο καρναβάλι της Πάτρας διότι: Υποτιμά κατ΄ αρχάς το έργο της Δικαιοσύνης. Διότι πριν καν ολοκληρωθεί η Ανάκριση εμφανίζεται ο Εφραίμ ως άρπαγας, κι΄ αυτό γιατί οι διοργανωτές του καρνάβαλου προηγήθησαν και κατέληξαν προφανώς στην ετυμηγορία τους...
Προσβάλλει και απαξιώνει γενικά το Ιερό ράσο και ουσιαστικά την Εκκλησία.
Δηλητηριάζει και εξευτελίζει στα μάτια των μικρών παιδιών τον ρόλο των Ιερέων και της Ορθοδόξου πίστεώς μας.
Και μετά διερωτώμεθα γιατί αργότερα αυτά τα παιδιά γίνονται κουκουλοφόροι, εμπρηστές και καταληψίες…
Παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς σεβασμό στους Ιερείς μας, χωρίς αρχές και ιδανικά πως θα συμπεριφερθούν;
Απομακρύνει μεγάλο μέρος ανθρώπων που δεν θα πάνε στο καρναβάλι, και εννοώ όλα τα ενεργά μέλη της Εκκλησίας που αποδοκιμάζουν τέτοιες ενέργειες.
Το κυριότερο όμως είναι, ότι προκαλούν τον ίδιο τον Θεό !
Δεν είναι τυχαίο, ότι η Πάτρα κρατά τα σκήπτρα πανελλαδικά στην αποβιομηχάνιση και στην Ανεργία !
Φαίνεται, πως η οργή του Θεού μέχρις εδώ δεν τους αρκεί, και προκαλούν και άλλο!

-- Πως αντιμετωπίζει ο Ηγούμενος Εφραίμ αυτή την ιστορία;

-- Με προσευχή, πίστη και υπομονή.

Προσωπικά έχω μελετήσει λίγο την Εκκλησιαστική Ιστορία. Πάντως, όλοι όσοι βρίσκονται κοντά στην Εκκλησία γνωρίζουν από πολλά κείμενα αυτά τα ίδια ακριβώς γεγονότα. Δηλαδή της συκοφαντίας, του διασυρμού, του χλευασμού και των δικαστηρίων. Αρχής γενομένης αυτής της πορείας από τον Ιησού Χριστό, δεν υπήρξε αιώνας που να μην επαναλήφθηκε με την ίδια όμως πάντα κατάληξη. Την άνωθεν δικαίωση.
Ξέρετε πόσοι έχουν διαβεί αυτόν τον μικρό Γολγοθά του διασυρμού και της συκοφαντίας, από τον Ιερό Χρυσόστομο έως τον Άγιο Νεκτάριο προ 100 περίπου ετών; Χιλιάδες άλλοι...
Σας μεταφέραμε την παρέμβαση του πρώην Διοικητή του Αγίου Όρους κ. Κωνσταντίνου Λούλη στην πρωινή εκπομπή του κ. Γεωργίου Αυτιά ( Άλφα, 16 Φεβρουαρίου 2009).
http://vatopaidi.wordpress.com
Αναδημοσίευση από:
http://patrablog.blogspot.com/2009/02/blog-post_20.html

Ποιοι εκμεταλλεύονται τη Θεωρία του Δαρβίνου και γιατί;

Πρώτος που βοήθησε ουσιαστικά στη διάδοση της θεωρίας του Δαρβίνου κι έγινε, όπως τον ονόμασαν, ο «φρουρός σκύλος του Δαρβίνου» ή το «τσοπανόπουλο του Δαρβίνου», ήταν ο Άγγλος φυσιολόγος και αγνωστικιστής φιλόσοφος Thomas Henry Huxley (Θωμάς Ερρίκος Χάξλεϋ, 1825-1895). Στην αρχή δεν είχε περί πολλού τις εξελικτικές ιδέες. Αργότερα όμως, όταν είδε πως οι ιδέες αυτές βοηθούσαν το υλιστικό «πιστεύω» του και τον αγώνα του εναντίον του κλήρου — τον οποίο πολεμούσε σκληρά — έγινε ο πιο φανατικός οπαδός του Δαρβίνου. Ωστόσο κι οι καπιταλιστές κι οι πολιτικοί των χρόνων του Δαρβίνου αγκάλιασαν τις εξελικτικές του ιδέες, γιατί εξυπηρετούσαν τις θέσεις τους και τον επεκτατικό και αποικιοκρατικό τους αγώνα. Από τότε ως σήμερα πολιτικοί όλων των πολιτικών αποχρώσεων βρήκαν στο Δαρβινισμό ιδέες και θέσεις να υποστηρίξουν το «πιστεύω» τους. Ο Άγγλος Μπέρναρντ Σω (G. Β. Shaw) έγραψε πολύ επιτυχημένα: ο Δαρβίνος «είχε την τύχη να ικανοποιήσει καθένα που ήθελε να εξυπηρετήσει τον ιδιοτελή του σκοπό» («Darwin had the luck to please everybody, who had an axe to grind») (1).

Αλλά αυτοί που πανηγύρισαν πραγματικά το γεγονός της διατυπώσεως της θεωρίας της εξελίξεως, ήσαν οι άθεοι κι οι υλιστές. Κι αυτό παρόλο που ο Δαρβίνος στα πρώτα του συγγράμματα δεν είχε συμπεριλάβει στην περί καταγωγής θεωρία του και τον άνθρωπο. Ο Δαρβίνος ήταν αγνωστικιστής, ήξερε όμως να περιορίζει τη φαντασία του. Μπορεί ν’ αφήκε τη φαντασία του να κάνει υποθέσεις για την καταγωγή των ζώων, στην περίπτωση όμως του ανθρώπου έβλεπε πως υπάρχει απόσταση μεγάλη, χάσμα αγεφύρωτο, που τον αναχαίτισε τόσο, ώστε να θέσει σε κυκλοφορία το «Περί της Καταγωγής του Ανθρώπου» δώδεκα χρόνια μετά το «Περί της Καταγωγής των Ειδών». Ωστόσο ο Χάξλεϋ στην Αγγλία, ο φυσιολόγος Vogt (Κάρολος Φοχτ) και ο βιολόγος Ερνέστος Χαίκελ (Ernst Haeckel, 1834-1919) στη Γερμανία, που δεν έκαναν επιστήμη, αλλά προπαγάνδα, εκμεταλλεύτηκαν τη θεωρία του Δαρβίνου για προσωπικούς τους σκοπούς.Περισσότερο απ’ όλους εντυπωσιάστηκε από τη θεωρία του Δαρβίνου ο άθεος Καρλ Μαρξ. Αυτός τη δέχτηκε σαν ουράνιο δώρο (χωρίς βέβαια να πιστεύει στον ουρανό), γιατί ο αγώνας για ύπαρξη, για τον οποίο μιλούσε ο Δαρβίνος, εξυπηρετούσε άριστα την αθεϊστική μαρξιστική ιδέα για την πάλη των τάξεων. Ο σύγχρονος Γάλλος υπαρξιστής φιλόσοφος Αλμπέρ Καμύ (Albert Camus) σημειώνει σχετικά:«ο Μαρξ έγραφε στον Ένγκελς ότι η θεωρία του Δαρβίνου αποτελούσε τη βάση της θεωρίας τους. Για να μείνει αλάνθαστος ο Μαρξισμός», συνεχίζει ο Καμύ, «έπρεπε να απορρίπτονται όλες οι βιολογικές ανακαλύψεις μετά το Δαρβίνο. Κι επειδή τυχαίνει αυτές οι ανακαλύψεις, μετά τις απότομες μεταβολές που διαπίστωσε ο Ντε Βρις (de Vries), να εισάγουν, ενάντια στο ντετερμινισμό, την έννοια του τυχαίου στη Βιολογία, ανατέθηκε στο Λυσσένκο να πειθαρχήσει τα χρωματοσώματα και ν’ αποδείξει πάλι τον πιο στοιχειώδη ντετερμινισμό. Αυτό είναι γελοίο» (2).

Αλλά πού οδήγησε την επιστήμη στη Ρωσία ο Λυσσένκο με το ν’ απορρίψει άκριτα και επιπόλαια τα πειραματικά δεδομένα των γενετιστών, το ’χουμε πει στο κεφάλαιο που κάναμε την κριτική της θεωρίας του Λαμάρκ. Ο άθεος Καρλ Μαρξ εθαύμαζε λοιπόν τη θεωρία του Δαρβίνου, γι’ αυτό και την υιοθέτησε απόλυτα. Όταν διάβασε το βιβλίο του Δαρβίνου «Περί της Καταγωγής των Ειδών» το 1860, είπε: «Το βιβλίο αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον και μου χρησιμεύει σαν επιστημονική βάση για τη φυσική επιστήμη στον ιστορικό αγώνα» της πάλης των τάξεων. Αργότερα ο Μαρξ ζήτησε από το Δαρβίνο την άδεια να αφιερώσει σ’ αυτόν το έργο του «Το κεφάλαιο», ο Δαρβίνος όμως αρνήθηκε και δεν του ’δωκε την άδεια (3)!

Επίσης στις 16 Ιανουαρίου 1861 ο Κ. Μαρξ έγραφε στο Φερδινάνδο Λασσάλ (F. Lassale): «...To έργο του Ντάρβιν (Η Καταγωγή των Ειδών) είναι ξεχωριστά σημαντικό και μου χρησιμεύει σαν επιστημονική βάση για την ιστορική πάλη των τάξεων (...) Παρόλες τις ελλείψεις δίνει ένα θανάσιμο χτύπημα στην «τελεολογία» στον τομέα των φυσικών επιστημών και, ακόμα, στην ανάλυση, κατά τρόπο εμπειρικό το έλλογο πνεύμα» (4).Εκτός από τον Κ. Μαρξ εκμεταλλεύτηκαν την εξελικτική θεωρία του Δαρβίνου για τους σκοπούς τους και άλλοι. Έτσι ο Walter Bagehot (Ουάλτερ Μπέγκετ), εκδότης της Αγγλικής εφημερίδας «Economist» (Εκόνομιστ), έγραψε το 1869 ένα βιβλίο με τίτλο «Φυσική και Πολιτική» υποστηρίζοντας πως το έθνος που νικάει σ’ ένα πόλεμο είναι το έθνος, που σύμφωνα με τη φυσική επιλογή έπρεπε να νικήσει και να επιπλεύσει. Ο Άγγλος φιλόσοφος Χέρμπερτ Σπένσερ (Herbert Spencer), υποδιευθυντής του «Economist», προσπάθησε να εφαρμόσει την εξελικτική θεωρία του Δαρβίνου στην κοινωνιολογία, σ’ όλα τα επίπεδα της ανθρώπινης γνώσεως και σ’ όλες τις σφαίρες της ανθρώπινης ζωής. Χάρη στο Σπένσερ ο Δαρβινισμός εκλαϊκεύτηκε, έγινε προσιτός στον κάθε άνθρωπο. Ήταν τόση η προσκόλληση του Σπένσερ στο Δαρβινισμό, ώστε υποστήριζε πως δεν πρέπει να φροντίζουμε για τους φτωχούς ούτε να προάγουμε την κρατική μέριμνα για παιδεία ούτε να φροντίζουμε για την ιατρική και νοσοκομειακή περίθαλψη, εκτός κι αν η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή, ώστε ν’ απειλείται ολόκληρο το έθνος. Γιατί η φροντίδα για τους αρρώστους, η κοινωνική πρόνοια κ.τ.ο. είναι εκβιασμός της φυσικής επιλογής. Με όλα αυτά την εμποδίζουμε να ενεργήσει το... αγαθό της έργο και ανακόπτουμε την... ευεργετική της πορεία με τεχνικά μέσα. Ενώ θα πρέπει ν’ αφήνουμε τα πράγματα να εξελίσσονται σύμφωνα με τους νόμους της (5).

Τις εξελικτικές ιδέες του Δαρβίνου υποδέχτηκαν μ’ ανοιχτές αγκάλες κι οι Αμερικανοί βιομήχανοι. Οι μεγιστάνες του πλούτου έβλεπαν την απορρόφηση των μικρών βιομηχανιών σαν παράδειγμα εφαρμογής της θεωρίας της φυσικής επιλογής. Οι ισχυρότεροι, οι ικανότεροι, οι εξυπνότεροι έπρεπε να επιπλεύσουν εξαφανίζοντας από το προσκήνιο της ζωής τους φτωχότερους και πιο αδύνατους. Αυτός, έλεγαν, είναι ο νόμος της φύσεως και δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά!...

Έτσι η θεωρία της εξελίξεως πρόσφερε στον οποιοδήποτε εκμεταλλευτή, στον οποιοδήποτε καταπιεστή και κακοποιό θαυμάσια δικαιολογία για τα εγκλήματα του. Κι η πιο ασυνείδητη συμπεριφορά εναντίον ενός ανταγωνιστού μπορούσε να δικαιολογηθεί άριστα: το κακό, η άπατη, η εκμετάλλευση ονομάζονταν καλό, κάτι το φυσικό, το απαραίτητο!... Ο W. G. Sumner (Σάμνερ), ο Δαρβίνος των Κοινωνικών Επιστημών όπως τον ονόμασαν, όριζε σωστά τη νέα αυτή θεωρία λέγοντας: «Όταν οι άνθρωποι μάχονται για δόξα και απληστία, για εκδίκηση και δεισιδαιμονία, οικοδομούν την ανθρώπινη κοινωνία» (6)!

Στην Αγγλία ένα κύριο άρθρο στο περιοδικό «Nature» (Νέϊτσιαρ = Φύσις) παρότρυνε την Κυβέρνηση ν’ ανασκευάσει τους νόμους της χώρας, ώστε να ευνοούν τους πιο δυνατούς και ικανούς, γιατί αυτοί έπρεπε να επιζήσουν. Ο Νίτσε εξάλλου επηρεάστηκε βαθύτατα από το Δαρβίνο. Ο τελευταίος είχε διατυπώσει στα συμπεράσματα του στο τέλος του βιβλίου του «Περί της Καταγωγής του Ανθρώπου» (1871) μια ευχή, την οποία ο Νίτσε πήρε στα σοβαρά. Ο Δαρβίνος, πιστός στη θεωρία της φυσικής επιλογής, ευχόταν οι άνθρωποι να υποστούν ένα αυστηρό ξεκαθάρισμα. Πρέπει να διατηρήσουμε, βεβαίωνε, ένα ανοιχτό ανταγωνισμό, ώστε ν’ ανοίγει ο δρόμος για τους καλύτερα προικισμένους και ταλαντούχους (7). Ο Νίτσε υιοθέτησε στα σοβαρά τη θεωρία του Δαρβίνου, κατηγόρησε μάλιστα το Δαρβίνο, γιατί δεν τράβηξε τη θεωρία του ως το τέλος, με όλες τις λογικές συνέπειες της στην κοινωνία. Ο Βίσμαρκ και όλη η Πρωσσία προσπάθησαν να εφαρμόσουν τη θεωρία του Δαρβίνου και στην κοινωνία και στην πολιτική. Εξάλλου η όλη συμπεριφορά του φασισμού με επικεφαλής το Μουσσολίνι καθορίζόταν από τη θεωρία της φυσικής επιλογής του Δαρβίνου. Ο Μουσσολίνι στις δημόσιες δηλώσεις και ομιλίες του αναφερόταν συχνά στο Δαρβίνο. Αλλά και του Χίτλερ και όλων των ναζιστών ο νους κι οι ενέργειες ήσαν διαποτισμένες από το Δαρβινισμό. Το βιβλίο του Χίτλερ «Ο αγώνας μου» (Mein Kamp) στηρίζεται στη θεωρία του Δαρβίνου. Το 1933 ο Χίτλερ φώναζε στη Νυρεμβέργη, ότι μια ανώτερη φυλή θα κατακτά πάντα την κατώτερη. Και ότι το δίκαιο του ισχυρότερου πρέπει να επικρατεί πάντα και παντού. Μισώ, έλεγε, τον κομμουνισμό, «γιατί ο κομμουνισμός δεν είναι το ανώτερο στάδιο αναπτύξεως- είναι μάλλον η πιο πρωτόγονη μορφή ζωής — το σημείο από το οποίο ξεκινά η ζωή». Τους Εβραίους τους εξόντωσε με βάση την ίδια αρχή, γιατί θεωρούσε τη Γερμανική φυλή ανώτερη όλων και προορισμένη να κυριαρχήσει παντού και πάνω σ’ όλους. Αυτός, έλεγε, είναι ο νόμος της ζωής και δεν μπορούμε να τον βρίζουμε και να τον προσβάλλουμε (8). Εξάλλου στα Γερμανικά σχολεία κατά την περίοδο του ναζισμού η θεωρία του Δαρβίνου ήταν βασικό μάθημα. Σήμερα στη Γαλλία ορισμένοι επιστήμονες επιτίθενται εναντίον του Δαρβίνου Γιατί, όπως υποστηρίζουν, αυτός ήταν που ενέπνευσε τον Αδ. Χίτλερ κι αυτός πάλι (= ο Δαρβίνος) είναι που εμπνέει ακραίες ιδεολογίες (9).

Για τη Ρωσία γράψαμε, όταν αναφερθήκαμε στα έργα και τις ημέρες του Λυσσένκο, γι’ αυτό δεν επανερχόμαστε. Έτσι ενώ στη Δύση η πάλη ήταν μεταξύ πλούσιων και φτωχών, η μεταξύ αντι-μαρξιστών και μαρξιστών, στη Ρωσία, στο όνομα της επιστήμης, η πάλη είναι για τον εξελικτικό θρίαμβο του προλεταριάτου εναντίον του καπιταλισμού.Όλα γίνονταν ή γίνονται, γιατί έτσι το θέλει τάχα η... επιστήμη! Έτσι, γράφει ο Δ. Βερνέ (D. Vernet), Καθηγητής Φυσικών Επιστημών, ότι οι οπαδοί της θεωρίας της εξελίξεως και οι εκμεταλλευτές της «τροφοδότησαν με τα επιχειρήματα τους τον αθεϊσμό, το διαλεκτικό υλισμό, τον ορθολογισμό, τον επιστημονισμό και τον αντιθρησκευτισμό» (10), όπως επίσης το φασισμό και το ναζισμό, συμπληρώνουμε εμείς. Με όλα αυτά, όπως παρετήρησε ο Καθηγητής Ντιούραντ (J. Durant) η θεωρία της εξελίξεως «έγινε ένας καθρέφτης, στον οποίο ανακλώνται μόνον εκείνες οι απόψεις της ανθρώπινης πείρας, τις οποίες επιθυμούν να ιδούν οι συγγραφείς τους».

Ο ίδιος Καθηγητής, που ομιλούσε στη Συνέλευση της «Βρεταννικής Ενώσεως για την προαγωγή της επιστήμης» (Αύγουστος 1980), ετόνισε μπροστά στο πολυπληθές ακροατήριο ότι η θεωρία της εξελίξεως είχε «βλαβερή επίδραση στην επιστημονική έρευνα» και οδήγησε σε «παραμόρφωση, σε ερεθιστικές διαμάχες και σε χονδροειδή κακομεταχείριση της Επιστήμης» (11). Δίκαια λοιπόν είχε πει κάποτε ο βιολόγος Υβ Ντελάζ (Yves Delage, 1854-1920), θερμός οπαδός της θεωρίας της εξελίξεως: «Κάποιος γίνεται ή δεν γίνεται εξελικτικός όχι από τις αποδείξεις, που συγκεντρώνει από τη φυσική ιστορία, αλλ’ εξαιτίας των φιλοσοφικών ιδεών του» (12)!...

Ύστερα απ’ αυτά, τα λόγια του σατιρικού Μπέρναρντ Σω, συμπατριώτη του Δαρβίνου, που αναφέραμε πιο πάνω, αποδείχτηκαν πράγματι πολύ αληθινά.Αλλά δεν πρέπει να δούμε το όλο θέμα από την πλευρά της σάτιρας. Πρέπει να το δούμε πολύ σοβαρά. Διότι με τη σχιζοφρενική, εγκληματική και αντιανθρωπιστική λογική και πολιτική του καπιταλισμού, του νιτσεϊσμού, του άθεου μαρξισμού, του φασισμού και του ναζισμού, που εκμεταλλεύθηκαν και συνεχίζουν να εκμεταλλεύονται τη θεωρία του Δαρβίνου, οι πόλεμοι, οι γενοκτονίες, η καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, η καταπίεση, η εκμετάλλευση, η εξόντωση του ανθρώπου από τον άνθρωπο κλπ. γίνονταν και εξακολουθούν να γίνονται και να θεωρούνται κάτι το φυσικό, κάτι το απαραίτητο και το χρήσιμο, για την... πρόοδο τάχα της κοινωνίας!

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑΤΟ ΤΡΙΤΟ

1. Βλ. Περιοδ. «Nature», Vol. 228, 4 Δεκεμβρίου 1980, σελ. 430, στήλη Correspondence, επιστολή του Μ. J. HUGHES - GAMES.

2. ALB. CAMUS, Ο Επαναστατημένος Άνθρωπος, μτφρ. Τζούλιας Τσακίρη, έκδ. Μπουκουμάνη, Αθήναι 1971, σσ. 278-279.

3. βλ. DENIS ALEXANDER, Beyond Science, A. J. Holman, Philadelphia & N. York, 1972, σελ. 80.

4. Αλληλογραφία ΜΑΡΞ - ΕΝΓΚΕΛΣ, Μέρος Β’, μτφρ. Λ. Αποστόλου, έκδ «Μπάϋρον», Αθήναι 1975, σελ. 52.

5. Βλ. ROBERT E. D. CLARK, Darwin: Before and after, σελ. 103.

6. SUMNER To-day. Selected Essays of W. G. Sumner, 1940, σελ. 126.

7. C. DARWIN. La descendance de l’ homme et la selection sexuelle. Trad, par E. Barbler, Paris 1874, Μέρος II, Κεφ. XXI, σελ. 651: «Sour arriver (l’ homme) plus haut encore, il faut qu’ il continue à être sou mis a une lutte rigoureuse... Il devrait y avoir concurrence ouverte pour tous les hommes, et on devrait faire disparaitre toutes les lois et toutes les coutumes qui empdchent les plus capablesde reussiret d’ elever le plus grand nombre d’ enfants».

8. Βλ. Α. ΧΙΤΛΕΡ, O αγώνας μου Επίσης Hitler’s Speeches, 2 Vols., USA, 1942. Επίσης Social and Political Doctrines οι Contemporary Europe, 1939.

9. Βλ. P. - P. GRASSE, L’ Homme en Accusation, Albin Michel, Paris (από επιστολή του Philippe Janvier, στήλη Correspondence του Περιοδ. «Nature», Vol. 289, 19 Φεβρουαρίου 1981. σελ. 740).

10. D. VERNET, Πίστη και Αθεϊσμός σήμερα, Έλλην μετάφραση, Αθήναι 1982, σελ. 13.

11. Περιοδ. «New Scientist», 11.9.1980, σελ. 765.

12. Βλ. Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ, Απολογητικαί Μελέται, Τομ. Β’, έκδ. «Ο Σωτήρ», έκδ. Δ’, Αθήναι 1976, σελ. 191.

Από το βιβλίο του Νικολάου. Π. Βασιλειάδη :

"Ο ΔΑΡΒΙΝΟΣ & Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΕΩΣ"

H παγκοσμιοποίηση κατά των παρελάσεων στις γιορτές!

Στη σημερινή αναφορά μου για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων και όλης της Ηπείρου, θα απευθυνθώ κυρίως στους νέους της εποχής μας.Τα τελευταία χρόνια όλο και πυκνώνουν οι κραυγές κάποιων νέων μας, που ζητούν την κατάργηση των παρελάσεων και των άλλων εκδηλώσεων κατά τις εθνικές εορτές. Άλλοι δε βαρυγκομούν και δυσανασχετούν και με βαριά καρδιά σαν να κάνουν αγγαρεία παίρνουν μέρος στην παρέλαση.

Προς όλους αυτούς θα πω μερικά απλά πράγματα για να αισθανθούν το χρέος τους απέναντι σε όλους εκείνους που αγωνίστηκαν και έχυσαν το αίμα τους, για να ζούμε σήμερα εμείς ελεύθεροι και ειδικότερα για τους συνομηλίκους τους των ημερών εκείνων.Το πρωί της 21 Φεβρουαρίου 1913, όταν έφθασε στην Κεντρική Πλατεία Ιωαννίνων η πρώτη ίλη ιππικού και οι κάτοικοι πανηγύριζαν ξέφρενα, ένας νεαρός Γιαννιώτης 16-17 χρόνων έτρεχε λαχανιάζοντας ανάμεσα στο πλήθος και σπρώχνοντας έφθασε στο σημείο που στεκότανε οι καβαλάρηδες του ιππικού. Εσήκωσε το πόδι ενός αλόγου, πήρε λίγο χώμα από το πέταλο του αλόγου, το έσφιξε στο χέρι του και άρχισε να τρέχει προς το νεκροταφείο. Όταν έφθασε στο νεοσκαμμένο τάφο του πατέρα του (που πριν από λίγες εβδομάδες είχε πεθάνει), έριξε το χώμα στον τάφο και φώναξε δυνατά: «Πατέρααα, λευτερώθηκαν τα Γιάννενα!..».

«Και ηγαλλιάσθησαν οστέα τεταπεινωμένα!..».

Αντιλαμβάνεται κανείς τον ψυχικό πόνο αυτού του νέου, γιατί πέθανε ο πατέρας του πριν προλάβει να ιδεί ελεύθερα τα Γιάννινα; Αλλά και σε ποια απελπισία ζούσαν όλοι οι νέοι τότε;Για χάρη αυτών των νέων, για να τιμήσουμε τη μνήμη τους δεν αξίζει να πάρετε μέρος σε όποιες εκδηλώσεις γίνονται τη λαμπρή αυτή ημέρα; Κάποιοι νέοι σαν και σας που ζούσαν στο σκοτάδι της σκλαβιάς και λαχταρούσαν τη λευτεριά, περιμένουν να τιμήσετε τη μνήμη τους.

Άλλη χαρακτηριστική περίπτωση με παιδιά διηγείται ο αυτόπτης μάρτυρας Γεώργιος Χατζή-Πελλερέν, ο οποίος περιγράφοντας την κατάσταση της πολιορκημένης πόλης ανάμεσα στα άλλα διηγείται: «…Η πείνα στην πόλη άρχισε να φαίνεται. Οικογένειαι πτωχαί και άλλαι καλύτεραι, ενύχτωναν δίχως ψωμί. Και όμως, με μίαν ευχάριστον είδησιν ότι ενίκα ο Ελληνικός στρατός, εχόρταινον όλοι και κανένα βάσανον δεν ήτο ικανόν να πνίξει το διαρκές ερώτημα: Πολεμούν; Έπεσε το Μπιζάνι; Το πήραν οι Έλληνες;- Το πήραν, διέδιδε κάποιος, έχων απόλυτον πίστιν εις το ότι τα ελληνικά όπλα θα το πάρουν ελεούμενος την γενικήν ανυπομονησίαν. Και τότε, τα πρόσωπα εγέλων, παν δεινόν άλλο ελησμονείτο, η πείνα ήτο υποφερτή και το βράδυ ο οικογενειάρχης πήγαινε χαρούμενος σπίτι του.- Ψωμί, του φώναζαν τα παιδιά του, πεινάμε… - Οι Έλληνες πήραν το Μπιζάνι, τους απαντούσε. Και τα παιδάκια, με το δάκτυλον εις το στόμα, απεκοιμώντο νηστικά αλλά χαρούμενα και ψιθυρίζοντα: Οι Έλληνες πήραν το Μπιζάνι…Οι ιερές σκιές των παιδιών εκείνων υπερίπτανται κάθε 21 Φεβρουαρίου στους αιθέρες των Ιωαννίνων και περιμένουν από τους σημερινούς νέους να τις τιμήσουν δεόντως».

Αλλά ο Γεωρ. Χατζής-Πελλερέν κάνει λόγο και για κάποιους άλλους: «Έξω, χωριά ολόκληρα εκαίοντο και εληστεύοντο καθημερινώς από τον τουρκικόν στρατόν, γυναίκες εβιάζοντο και έπειτα ετυφλούντο, άνθρωποι εδέροντο ανηλεώς μέχρι θανάτου, ιερά σκεύη εκκλησιών ελαφυραγωγούντο και επωλούντο έπειτα εις την αγοράν Ιωαννίνων από Λιάπηδες και στρατιώτας και διεπράττοντο τερατουργήματα δυνάμενα να κινήσωσι την φρίκην……Μία κρεμάλα είχε στηθεί εις το στρατοδικείον, άλλη εις την Πλατείαν, άλλη έξω της πόλεως και ηκούοντο απαίσια χτυπήματα καρφιών τη νύχτα. Και το πρωί, περίτρομοι και κρύβοντες τα δάκρυά των οι Έλληνες κάτοικοι εμάνθανον: Σήμερα, εκρέμασαν εξ Χριστιανούς… Αύριον κρεμούν άλλους…Και το απαίσιον σχοινί εδούλευε και οι απαίσιοι δήμιοι στρατοδίκαι όλην την νύχτα εμαγείρευον το μόνον φαγητόν διά την τουρκογιαννιώτικην όρεξιν.- Κρεμάλα στους Χριστιανούς!Αι συλλήψεις εγίνοντο αθρόαι… Τα μπουδρούμια του Αλή Πασά δεν εχώρουν πλέον άλλους. Και τους πετούσαν σαν σκύλους, εις το καλδερίμι του μπουδρουμίου, έξω στον διάδρομον, όπου το κρύον αποτελείωνεν, ό,τι δεν ίσχυσεν ο ατέλειωτος δρόμος να τελειώσει. Ένα νεκροκρέβατον και ένας θλιβερός και σιωπηλός παπάς ανεβοκατέβαινε κάθε μέρα της φυλακής την πλαγίαν σκάλαν με έναν νεκρόν».

Όλα αυτά και πολλά άλλα μέσα στην πόλη. Έξω από την πόλη, απέναντι στο περιχαρακωμένο στρατόπεδο του Μπιζανίου χιλιάδες Ελλήνων στρατιωτών πολεμούν πέντε μήνες νύχτα και μέρα εναντίον δύο εχθρών. Ο ένας είναι ο καλά οχυρωμένος τουρκικός στρατός με τα φοβερά πυρά και τα 112 κανόνια του. Ο άλλος είναι ο φοβερός χειμώνας της χρονιάς εκείνης.Την πραγματικότητα αποδίδουν άριστα οι στίχοι: «Δεν μες φοβίζουν, μάνα μου, οι σφαίρες, τα κανόνια, μόν΄ με φοβίζει η παγωνιά, του Μπιζανιού τα χιόνια…». Πόσοι από αυτούς άφησαν στα κακοτράχαλα αυτά βουνά την τελευταία τους πνοή στο πεδίο της μάχης και πόσοι έμειναν χωρίς πόδια από τα κρυοπαγήματα…».

Όλα αυτά τα συνοψίζει το ποίημα που έγραψε ο Γεώργιος Πελλερέν την παραμονή της μεγάλης ημέρας, μέσα στη φυλακή ακούγοντας τα κανόνια να βροντούν στο Μπιζάνι και τους γύρω λόφους. Είναι το ποίημα που εκφράζει τον καημό και τον ψυχικό πόνο όλων των Γιαννιωτών εκείνη την ώρα. Την ώρα που η «αγριοκανονιά» μεταβλήθηκε σε «γλυκό τραγούδημα». Μετουσίωση πρωτόφαντη…Τέτοιο γλυκό τραγούδημα από καμιά φλογέραποτές έτσι δεν γλύκανε ανθρώπων την καρδιά,όπως απόψ΄ η τρομερή που σχίζει τον αέρα!………………………………………………Γλυκό κανόνι νάξερες πόσο γλυκειά η λαλιά σου!..Κάψε και γκρέμα χάλασε μ΄ εκδικητή φωτιά!………………………………………………Όλοι αυτοί το μόνο πράγμα που ζητούν από μας είναι να τους θυμούμαστε και να τους τιμούμε με όλη τη σοβαρότητα που ταιριάζει στους αγώνες και τις θυσίες τους.Ερχόμαστε τώρα στο θέμα των παρελάσεων. Οι σύγχρονοι διεθνιστές, όταν έχασαν τη «μητέρα» Σοβιετική Ένωση, εντάχθησαν από το διεθνισμό στην παγκοσμιοποίηση.

Αυτοί παίρνουν θέση για τις μαθητικές παρελάσεις.

Ξεχνούν ότι οι παρελάσεις γίνονται για να τιμήσουμε εκείνους τους πολεμιστές, που έδωσαν τη ζωή τους στους αγώνες για την τιμή και την ελευθερία της πατρίδας.

Για να παρουσιάσουν επιχειρήματα υποστηρίζουν ότι οι παρελάσεις καθιερώθηκαν από τον Μεταξά και άλλα σαθρά επιχειρήματα. Η παρέλαση στην Ελλάδα υπήρχε από τους αρχαίους χρόνους με παρόμοιους με τους σημερινούς τρόπους. Οι αναμνηστικές επέτειοι μεγάλων μαχών πάντοτε συνοδεύονταν από παρελάσεις στρατιωτικών σωμάτων στην αρχαία Ελλάδα. Απαραιτήτως συνοδεύονταν από παιάνες, τα ειδικά στρατιωτικά άσματα, με την συνοδεία των οποίων «ανέβαινον» στην οδόν της εκστρατείας ή στα πλοία. Γι΄ αυτόν τον λόγο μάλιστα μέχρι σήμερα οι παιάνες ονομάζονται «εμβατήρια άσματα» (από το εμβαίνω). Ο Πλούταρχος στο βίο του Λυκούργου (21, 1-3) ερμηνεύει τον ρόλο των παιάνων και των εμβατηρίων αυτών.

Σήμερα, όμως, επειδή ο στόχος είναι να χαθούν τα έθνη για να κυριαρχήσει η παγκοσμιοποίηση, γι΄ αυτό αποκόπτουν μία-μία τις ρίζες που μας συνδέουν με το ένδοξο προγονικό παρελθόν. Εννοώ τη γλώσσα, την ιστορία, τη θρησκεία, τον πολιτισμό.

Το ότι οι νέοι θεωρούν σε μεγάλο ποσοστό το στρατό θεματοφύλακα των προγονικών αρετών, οι συνήγοροι της παγκοσμιοποίησης το εκλαμβάνουν ως τροχοπέδη.

Οι παρελάσεις ενδυναμώνουν το εθνικό φρόνημα του Ελληνικού λαού εναντίον της παγκοσμιοποίησης. Γι΄ αυτό και δεν τις θέλουν καθόλου.

Γι΄ αυτό και τις πολεμούν και τις μέμφονται…

Ερχόμαστε τώρα στο Εθνικό μας Σύμβολο τη Σημαία. Γνωρίζει και ο τελευταίος Έλληνας τη συμπεριφορά μιας μερίδας νέων. Ασχημονούν ποικιλοτρόπως απέναντι στο Ιερό αυτό Εθνικό μας Σύμβολο, για το οποίο χύθηκαν ποταμοί αιμάτων. Πόσες φορές είδαμε νέους να την καίνε!.. Και το χειρότερο να παρουσιάζονται κάποιοι «πνευματικοί» άνθρωποι να λένε χωρίς ντροπή: «ένα πανί είναι».Απάντηση στο θέμα αυτό μας δίνουν οι ήρωες Μπιζανομάχοι: Ο γενναίος σημαιοφόρος στρατιώτης, όταν έστησε τη Σημαία στην κορυφή του πρώτου υψώματος στο Μπιζάνι, σκοτώθηκε από εχθρικά πυρά. Ακολούθησε σκληρή μάχη. Σκοτώθηκαν 10 στρατιώτες, για να μην πέσει η σημαία στα χέρια του εχθρού.

Στο τέλος απέμεινε ζωντανός μόνον ο επικεφαλής λοχίας ομαδάρχης, ο οποίος με αυτοθυσία όρμησε στο ύψωμα, αγκάλιασε τη σημαία, κατρακύλησε αιμόφυρτος στην πλαγιά και όταν έφθασε στον διοικητή του τάγματος με ηρωική προσπάθεια, στάθηκε όρθιος, χαιρέτησε και ανέφερε στον διοικητή: «Κύριε διοικητά, έχω την τιμήν να σας παραδώσω την σημαίαν».Και έπεσε νεκρός!..Κάποιοι «πνευματικοί» άνθρωποι μιλούν για «ένα πανί!..». Κάποιοι νέοι, την καίνε…

Γράφει ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΕΜΟΣ
Εφημερίδα «ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ»

Η Θεωρία της εξελίξεως και ο γέροντας Παΐσιος.

Τι ανοησίες λένε τώρα στα σχολεία με την θεωρία του Δαρβίνου κ.λπ.! Ενώ οι ίδιοι αυτές τις ανοησίες δεν τις πιστεύουν, τις λένε όμως, για να μολύνουν τα παιδιά, να τα απομακρύνουν από την Εκκλησία.

Μου είπε κάποιος: «Αν πούμε ότι το χώμα είχε διάφορα συστατικά, διάφορους οργανισμούς, και ο Θεός πήρε από αυτά και έκανε τον άνθρωπο...»

«Δηλαδή, λέω, αν δεν υπήρχαν αυτά, δεν μπορούσε ο Θεός να κάνη τον άνθρωπο; Δύσκολο πράγμα!»

«Αν πούμε, μου λέει, ότι πήρε πρώτα από τον πίθηκο και τον τελειοποίησε;» «Καλά, του λέω, δεν μπορούσε ο Θεός να κάνη το τέλειο δημιούργημα, τον άνθρωπο, που διέθεσε γι΄ αυτόν ολόκληρη ημέρα; Έπρεπε να βρει ανταλλακτικά; Διάβασε να δεις τι λέει η Προφητεία του Ιώβ1, στο Ανάγνωσμα της Μεγάλης Πέμπτης. Τώρα αυτά για τον πίθηκο ούτε η επιστήμη τα παραδέχεται. Πόσα χρόνια έχει που οι άνθρωποι ανέβηκαν στο φεγγάρι; Οι πίθηκοι τόσα χρόνια δεν εξελίχθηκαν να κάνουν αν όχι ένα ποδήλατο τουλάχιστον ένα πατίνι. Είδες κανέναν πίθηκο με πατίνι; Άλλο, αν πάρεις έναν πίθηκο και του μάθεις να κάνη πατίνι!...» «Αν πούμε, λέει, εκείνο, αν πούμε εκείνο...;» «Μη λες τίποτε, του λέω, για νάσαι πιο σίγουρος».

Αυτή την θεωρία δίδασκε και ένας καθηγητής του Πανεπιστημίου. Του είπα μια φορά: «Σιγά-σιγά, με την περιποίηση, η φασολιά θα γίνει καλύτερη φασολιά, η μελιτζανιά καλύτερη μελιτζανιά. Ο πίθηκος, άμα τον ταΐσεις, άμα τον περιποιηθείς, θα γίνει καλύτερος πίθηκος· δεν μπορεί να γίνει άνθρωπος. Αν ένας μαύρος είναι σε ψυχρό κλίμα και δεν βγαίνει στον ήλιο, λιγάκι θα διορθωθεί το δέρμα του· δεν θα πάψη όμως να είναι μαύρος». Και ύστερα, αν σκεφθείς ότι από άνθρωπο, την Παναγία μας, γεννήθηκε ο Χριστός! Δηλαδή απόγονος του Χριστού ήταν ο πίθηκος; Τι βλασφημία! Και δεν το καταλαβαίνουν ότι βλασφημούν. Ρίχνουν μια πέτρα και δεν κοιτούν πόσα κεφάλια θα σπάσει. Σου λέει: «Εγώ την έριξα πιο μακριά από τον άλλον». Αυτό κάνουν σήμερα· θαυμάζουν ποιος θα πετάξει πιο μακριά την πέτρα. Πόσα κεφάλια θα σπάσει από αυτούς που περνάνε εκεί κάτω, δεν τον σκέφτονται.

Γέροντα, μερικοί νομίζουν ότι με αυτές τις θεωρίες θα κάνουν τους Μαρξιστές να πλησιάσουν στην Εκκλησία.

Στην αρχή, μπορεί να πλησιάσουν οι Μαρξιστές, αλλά μετά θα έρθουν σαν κόμμα. Θα λένε: «Τώρα να εκκλησιάζεσθε, τώρα όχι. Τώρα να κάνετε αυτό, τώρα εκείνο». Θα κανοναρχούν δηλαδή· και στο τέλος θα πουν: «»Ποιος σας είπε ότι υπάρχει Θεός; Δεν υπάρχει Θεός. Σας γελούν οι παπάδες». Και έτσι, χωρίς να το καταλαβαίνουν, τους χρησιμοποιούν οι Μαρξιστές, για να πετύχουν τον σκοπό τους. Όσοι Μαρξιστές έχουν καλή διάθεση, έρχονται, μετανοούν, εξομολογούνται. Όσοι δεν έχουν καλή διάθεση, δεν πρόκειται να αλλάξουν.

[1] Ιώβ 38, 14: «Η συ λαβών γην πηλόν έπλασας ζώον και λαλητόν αυτόν έθου επί γης;».

Από το βιβλίο:Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι, τ. Α' σελ.298-299

Μητροπολίτης Διοκλείας Κάλλιστος Γουέαρ : Άθεος στα 14

Παραμένοντας στον χώρο της προσωπικής σας εμπειρίας, ήθελα να ρωτήσω αν θεωρείτε ότι το γεγονός πως μεγαλώσατε ως αγγλικανός και στραφήκατε αργότερα στην Ορθοδοξία, έδωσε στο έργο σας την ικανότητα που έχει να αγγίζει ανθρώπους από διαφορετικά πολιτισμικά ή και θρησκευτικά περιβάλλοντα, και να τους φέρνει έτσι σε επαφή με την ορθόδοξη παράδοση.

Είναι αλήθεια ότι οι γονείς μου ανήκαν στην Αγγλικανική Εκκλησία και ότι μου έδωσαν ανατροφή χριστιανική. Όταν ήμουν δεκατεσσάρων, για έξι μήνες, είχα πεισθεί ότι ήμουν άθεος, αλλιώς, καθ’ όλη τη διάρκεια της παιδικής μου ηλικίας, ήμουν οπωσδήποτε κοντά στον χριστιανισμό. Ειδικά η αγγλικανική παράδοση μέσα στην οποία μεγάλωσα, και κυρίως στο σχολείο μου στο Λονδίνο, τη Σχολή του Ουέστμινστερ, βρισκόταν πολύ κοντά στην Ορθοδοξία. Η ανακάλυψη λοιπόν της Ορθοδοξίας ήταν, για μένα, η ανακάλυψη ενός κόσμου ξένου, αλλά που ταυτόχρονα αισθάνθηκα αμέσως ότι ήταν δικός μου. Βρήκα στην Ορθοδοξία μια πληρότητα αλήθειας και ζωής που δεν μπορούσα να βρω στον Αγγλικανισμό. Θα χρησιμοποιήσω την έκφραση «ζώσα παράδοση», τη συνέχεια, δηλαδή, με την αρχαία εκκλησία, αλλά και με την περίοδο των Πατέρων της Εκκλησίας και των οικουμενικών συνόδων: συνέχεια που δεν ήταν θεολογική αλλά εκφραζόταν μέσα από την καθημερινή πρακτική.

Τι έχει λοιπόν να προσφέρει η Ορθοδοξία στον σύγχρονο άνθρωπο;

Προσφέρει πολλά, αλλά πάνω απ’ όλα, πιστεύω ότι προσφέρει έναν τρόπο προσευχής.Η Ορθοδοξία δεν είναι απλώς μια ιδεολογία, μια κοσμοθεωρία. Δεν είναι απλώς φιλοσοφικές ιδέες ή ηθικοί κανόνες.

Η Ορθοδοξία συνεπάγεται μια προσωπική εμπειρία του Θεού. Οπότε, αυτό που πρώτα απ’ όλα θεωρώ πολύτιμο στην Ορθοδοξία είναι η θεία λειτουργία. Η παράδοση των πνευματικών οδηγών, η πίστη που μας διαβιβάζεται με τρόπο προσωπικό, μέσα από την επαφή μας με τον πνευματικό μας πατέρα ή την πνευματική μας μητέρα, είναι το δεύτερο εξαιρετικά σημαντικό στοιχείο στην Ορθοδοξία. Το τρίτο στοιχείο, που συνδέεται στενά με το δεύτερο, είναι η ορθόδοξη παράδοση της μυστικής προσευχής, και ειδικά της προσευχής του Ιησού: η παράδοση του ησυχασμού και της «Φιλοκαλίας».Η μετάφραση της «Φιλοκαλίας» στις γλώσσες του δυτικού κόσμου είχε μια τελείως απρόσμενη και ισχυρή επίδραση. Παρότι η «Φιλοκαλία» είναι ένα δύσκολο βιβλίο, μίλησε στις καρδιές πολλών ανθρώπων που βρίσκονται μακριά από τον ορθόδοξο κόσμο ή ακόμη και από τον χριστιανισμό.

Αυτά είναι λοιπόν ορισμένα από τα πράγματα τα οποία πιστεύω ότι μπορούμε να συνεισφέρουμε ως ορθόδοξοι. Αυτά τα πράγματα, όμως προϋποθέτουν την ορθόδοξη πίστη. Θα έχαναν την αξία τους αν δεν στηρίζονταν πάνω της. Για πολλούς ανθρώπους, η Ορθοδοξία είναι ένας κόσμος άγνωστος· άσχετος. Αλλά εάν εμείς οι ορθόδοξοι θελήσουμε να εκφράσουμε τις απόψεις μας με τρόπο συγκροτημένο, όχι επαναλαμβάνοντας απλώς φράσεις σαν τους παπαγάλους, αλλά με τρόπο διορατικό, σαν τους αετούς, τότε οι άνθρωποι θα θελήσουν πράγματι να μας ακούσουν.

Πηγή: Εφημερίδα "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" (20 Ιανουαρίου 2008)

Κύπρος:Θα κάνουν τα παιδιά του Ριζοκαρπάσου γενίτσαρους;

Πολιτικοί αρέσκονται να αποκαλούν τους εγκλωβισμένους μας, ηρωικούς.Το κάνουν όχι γιατί το εννοούν ή επειδή συνειδητοποιούν την ηρωική, πράγματι, προσπάθειά τους να παραμείνουν στα χωριά και στις περιουσίες τους.Οι εγκλωβισμένοι είναι ήρωες επειδή δίνουν τη μάχη της ύπαρξης του Ελληνισμού στα κατεχόμενά μας. Δεν χρειάζονται, συνεπώς, ούτε πολιτικές γαλιφιές ούτε κομματικές φιοριτούρες.

Απαιτούν, όμως, και δικαιούνται σεβασμού για τα δεινά, τους κινδύνους και τις απειλές, που καθημερινά βιώνουν εξαιτίας της τουρκικής κατοχής και του τέρατος του εποικισμού.

Αυτόν το σεβασμό, το Υπουργείο Παιδείας και ο Υπουργός τον αρνούνται στους εγκλωβισμένους. Διότι αν τους σέβονταν, δεν θα τους προκαλούσαν με τόση βαναυσότητα. Καλούμε τον Υπουργό Παιδείας να εξηγήσει στους πολίτες: Με ποιο σκεπτικό αποφάσισε να απαιτήσει όπως ανεβαστούν στο κατεχόμενο Γυμνάσιο Ριζοκαρπάσου θεατρικά έργα, που προσβάλλουν και ταυτόχρονα υπονομεύουν το φρόνημα των παιδιών και των γονιών τους;

Αν ο Υπουργός θέλει επαναπροσέγγιση, ας ξεκινήσει πρώτα με επαναπροσέγγιση μεταξύ των Ελλήνων, όχι με τους εποίκους! Διότι αυτό απαιτούν από τα Ελληνόπουλα της Καρπασίας:

Να κάνουν επαναπροσέγγιση με τους εποίκους, που κάθε μέρα τούς απειλούν, τους εκφοβίζουν, τους τρομοκρατούν.

Με ποιο σκεπτικό, κύριε Υπουργέ, απαιτείτε από τους γονείς να επιτρέψουν στα παιδιά τους να ντυθούν τουρκάκια για να ανεβάσουν ένα θεατρικό συνονθύλευμα και να το παίξουν ενώπιον των κατοχικών αρχών και των εποίκων;

Με ποιο δικαίωμα μερικοί εκπαιδευτικοί το παίζουν επαναπροσεγγιστές αναλώμασι των θανάσιμων κινδύνων, που αντιμετωπίζουν τα Ελληνόπουλα του Ριζοκαρπάσου;

Ποιοι είναι αυτοί οι άθλιοι, οι οποίοι κάρφωσαν στις κατοχικές αρχές τις αιτιολογημένες αντιδράσεις γονιών, που δεν ήθελαν τα παιδιά τους να παίξουν ως τουρκάκια ή να τραγουδούν τραγούδια στα τούρκικα;Διότι συμβαίνει και αυτό το πρωτοφανές: Υποχρέωσαν τα Ελληνόπουλα να εκμάθουν για να τραγουδήσουν τρία παραδοσιακά ελληνικά τραγούδια στα τούρκικα!

Προκαλούμε τον Υπουργό Παιδείας: Γιατί οι μαθητές του τουρκικού Γυμνασίου Ριζοκαρπάσου δεν τραγουδούν κι εκείνοι ελληνικά τραγούδια; Τι απάντηση μπορεί ο Υπουργός να δώσει σε εγκλωβισμένους γονείς, που με οργή απορρίπτουν τις μεθοδεύσεις κομματικής εκμετάλλευσής τους;

Αυτοί οι γονείς με νύχια και με δόντια διαβιούν στην κατεχόμενη Καρπασία. Είναι υπερήφανοι που κάνουν αυτόν τον άνισο αγώνα και διά της παρουσίας τους διατρανώνουν την από χιλιετηρίδων ύπαρξη του Ελληνισμού σ' εκείνα τα χώματα. Γιατί, λοιπόν, αυτοί οι ήρωες επιχειρείται να χρησιμοποιηθούν ως υποχείρια κομματικής πολιτικής και τα παιδιά τους να μετατραπούν σε γενίτσαρους;

Το έργο, «Το Ποτάμι», υποβάλλει την αποδοχή της διχοτόμησης και των κατοχικών τετελεσμένων. Και το άλλο, «Παρουσιάζοντας την εμπειρία», υποβάλλει την εθνική αυτοπαραίτηση και την προσαρμογή στους κατακτητές. Τα Ελληνόπουλα της Καρπασίας ποια σχέση μπορεί να έχουν με τα παιδιά των εποίκων;

Σήμερα, η Επιτροπή Παιδείας συνέρχεται κεκλεισμένων των θυρών για να εξετάσει το θέμα του Γυμνασίου Ριζοκαρπάσου. Ας σταλούν δύο ηχηρά μηνύματα προς επιτήδειους κομματικούς κράχτες:Πρώτον, να αφήσουν όλοι το Γυμνάσιο και τα Ελληνόπουλα στην ησυχία τους. Δεύτερον, ναι, τα παιδιά δικαιούνταν να ανεβάσουν το θεατρικό έργο της επιλογής τους και όχι όσα επιτάσσει η κομματική επιτηδειότητα. Κυρίως: Κόμματα και Κυβέρνηση να σεβαστούν και να διαφυλάξουν, ενισχύοντες παντοιοτρόπως, τον αγώνα και την αντίσταση των εγκλωβισμένων Ελλήνων. Μόνον αυτά. Τίποτε άλλο.
Πηγή: «Σημερινή»
Δείτε ακόμη τα παρακάτω:
Προσπάθεια δημιουργίας μιας Νέας Κύπρου.
Αποκαλύφθηκε διεθνής σπείρα απατεώνων μετά τη σύλληψη του Τούρκου αρχαιοκάπηλου Ντικμέν
Οδοιπορικό στην κατεχόμενη Κύπρο από τηνΚαθημερινή.

Έκθεση με αληθινά ανθρώπινα σώματα. Ακροβασία ανάμεσα στην ενημέρωση και την ασέβεια.

Στην έκθεση Bodies παρουσιάζονται αληθινά ανθρώπινα σώματα στην ολότητά τους ή ανά μέρη, τα οποία έχουν διεξοδικά διαχωριστεί και διατηρηθεί με την τεχνική που ονομάζεται πολυμερής συντήρηση.
Είναι τα 217 εκθέματα (17 ολόκληρα σώματα και 200 όργανα) της προκλητικής εκπαιδευτικής, αλλά και μακάβριας για πολλούς έκθεσης «Βodies» («Σώματα»), η οποία στη διεθνή της περιοδεία κάνει στάση και στην Ελλάδα από 7 Φεβρουαρίου στην «Τεχνόπολι» του Δήμου Αθηναίων υπό την αιγίδα του Εθνικού Οργανισμού Μεαμοσχεύσεων.Η Έκθεση», έρχεται στην Ελλάδα από την αμερικανική Premier Exhibitions, Inc.
Με την πολυμερή συντήρηση, ο ανθρώπινος ιστός διατηρείται μόνιμα με τη χρήση υγρής σιλικόνης που, μετά από ειδικές επεξεργασίες, στερεοποιείται.Το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα δείγμα, διατηρημένο έως και το κυτταρικό επίπεδο, αναδεικνύοντας με αυτό τον τρόπο την πολυπλοκότητα των οστών, των μυών, των νεύρων, των αιμοφόρων αγγείων και των οργάνων.
Ένα ολόκληρο ανθρώπινο σώμα μπορεί να χρειαστεί μέχρι και ένα χρόνο για να ετοιμαστεί. Τα «εκθέματα» είναι στεγνά και μπορεί να είναι είτε άκαμπτα είτε ευλύγιστα - αυτό εξαρτάται από την ανάμιξη των χημικών που χρησιμοποιήθηκαν. Παρ’ όλο που οι επισκέπτες μπορούν να έρθουν πολύ κοντά στα εκθέματα, δεν επιτρέπεται να τα αγγίξουν.
Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι ο νόμος απαγορεύει την αποκάλυψη οποιασδήποτε πληροφορίας σχετικά με την ταυτότητα των εκθεμάτων και την αιτία του θανάτου. Τα αρχικά «εκθέματα» φτιάχτηκαν στα τέλη δεκαετίας του 1970 και ακόμη χρησιμοποιούνται από ιατρικές ομάδες σε όλο τον κόσμο. Διαρκούν επ’ αόριστον, σαν να είχαν φτιαχτεί εξ ολοκλήρου από άφθαρτο υλικό.
Τα ανθρώπινα σώματα- εκθέματα, που προέρχονται από εργαστήρια του ιατρικού πανεπιστημίου Dalian Ρlastination της Κίνας και ανήκουν σε ανθρώπους που είτε ήταν δωρητές σώματος, είτε η σορός των οποίων δεν ζητήθηκε από τους οικείους τους, έχουν πεθάνει από φυσικά αίτια. Ο εγκέφαλος είναι το πιο δύσκολο μέρος του σώματος ως προς την συντήρηση.Ο λόγος;

Η σύστασή του- αποτελείται κυρίως από λίπος και νερό. Κατά τη διαδικασία αφυδάτωσης υπάρχει κίνδυνος να συρρικνωθεί σημαντικά και, για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, αφυδατώνεται σε ψυχρή ακετόνη ώστε να διατηρεί κατά το δυνατόν το αρχικό του μέγεθος και σχήμα. Η προκλητική και μακάβρια έκθεση έχει μέχρι σήμερα προσελκύσει πάνω από 11 εκατ. επισκέπτες από το Λας Βέγκας ώς το Σάο Πάολο και από τη Βαρκελώνη ώς την Πράγα έχοντας προκαλέσει έντονη κριτική γύρω από την έκθεση αληθινών σωμάτων. Για ποιο λόγο δεν επέλεξαν οι διοργανωτές μοντέλα; «Το σώμα δεν ψεύδεται», απαντά ο δρ. Γκλόβερ και υποστηρίζει πως αντίθετα με τα μοντέλα που εξιδανικεύουν το σώμα, τα εκθέματα της συγκεκριμένης έκθεσης δείχνουν το σώμα όπως ακριβώς είναι.
Μερικά εκθέματα μπορείτε να δείτε εδώ.
Περισσότερες πληροφορίες:
http://www.bodiesinathens.gr/gr/

Πώς να…. καταστρέψετε αποτελεσματικά το παιδί σας !

Από μικρό να μην του αρνείστε τίποτα. Δίνετε του ότι επιθυμεί, ότι ζητάει, ιδίως όταν πεισματώνει και κλαίει. Έτσι θα μεγαλώσει και θα πιστεύει πως οι άλλοι του οφείλουν τα πάντα, πως έχει μόνο δικαιώματα.
Όταν αρχίσει να ξεστομίζει βρισιές, εσείς να γελάτε. Έτσι θα του δώσετε να καταλάβει ότι είναι πολύ έξυπνο!
Μην του λέτε ποτέ:"Αυτό είναι κακό !".Έτσι λένε μόνο τα παλιά μυαλά. Όταν αργότερα συναντήσει στην ζωή του δυσκολίες και θα υποστεί το κακό, τότε θα έχει την βεβαιότητα πως η κοινωνία είναι που το αδικεί.
Μαζεύετε εσείς ότι παρατάει εδώ κι εκεί -βιβλία, ρούχα, παπούτσια… μην του πείτε ποτέ :” Μάζεψε τα, βάλτα στη θέση τους”. Έτσι θα πιστέψει πως η μάνα είναι δούλα του, και πως για όλα είναι υπεύθυνοι πάντα οι άλλοι.

Αφήστε το να βλέπει τα πάντα (προπαντός στην τηλεόραση ) και να διαβάζει τα πάντα, χωρίς ποτέ να το καθοδηγείτε. Το παιδί σας είναι ατσίδα και ξέρει να διακρίνει! Η μόρφωσή του θα γίνει έτσι πολύ πλατιά! Μην του δίνετε καμιά πνευματική αγωγή. Να κοροϊδεύετε μπροστά του την πίστη, την Εκκλησία, τούς παπάδες κι εκείνους που τούς ακολουθούν. Όταν το παιδί μεγαλώσει , “θα διαλέξει από μόνο του”.
Δίνετε του μπόλικο χαρτζιλίκι για να μην νιώθει κατώτερο από τούς άλλους και “να μην στερηθεί ότι στερηθήκατε εσείς”. Όταν μεγαλώσει, θα είναι βέβαιο πως την αξία στον άνθρωπο τη δίνει το χρήμα, αδιάφορο πως αποκτήθηκε.
Μην του λέτε ποτέ:"Κάνε αυτό" η "Μην κάνεις εκείνο", γιατί έτσι το καταπιέζετε , δεν σέβεστε την ελευθερία του και την προσωπικότητά του. Μπορεί μάλιστα να του δημιουργήσετε… ψυχικά τραύματα! Όταν μεγαλώσει , θα νομίζει πως η ζωή είναι μόνο να διατάζεις, ποτέ ν’ ακούς.
Να τσακώνεστε, να βρίζεστε, να προσβάλλετε ο ένας τον άλλον μπροστά του χωρίς ντροπή. (Μην ανησυχείτε, έτσι δεν θα του δημιουργήσετε ψυχικά τραύματα!). Αργότερα, όταν παντρευτεί, θα του φαίνεται φυσικό να κάνει τα ίδια.
Όταν αρχίσει να μπλέκεται στα δίκτυα του ερωτισμού και της φιληδονίας, εσείς κλείστε τα μάτια σας. Μην του μιλήσετε , μην το συμβουλέψετε. Αφήστε το να βγάλει τα μάτια του, αφού “αυτό είναι φυσιολογικό”.
Να παίρνετε πάντα το μέρος του μπροστά στους δασκάλους και τούς γείτονες. Μην πιστεύετε ποτέ ότι “το αγγελούδι σας” μπορεί να κάνει αναποδιές και ατιμίες. Βρίστε εκείνους που φιλικά και καλοπροαίρετα σας αναφέρουν κάτι σχετικό. Είναι συκοφάντες και ζηλιάρηδες.
Όταν θα πάτε στο αστυνομικό τμήμα, όπου το μάζεψαν γιατί έκλεψε η γιατί πήρε ναρκωτικά, φωνάξτε δυνατά μπροστά σε όλους ότι είναι ένα παλιόπαιδο, ένας αλήτης, ότι θυσιαστήκατε για το καλό του αλλά δεν μπορέσατε ποτέ να το συμμαζέψετε. Έτσι εσείς θα βγείτε καθαροί.
Ετοιμαστείτε για μια ζωή γεμάτη πόνο και τύψεις. Θα την έχετε.
(Από το βιβλίο “Μητέρα πρόσεχε!”,εκδ. Ιεράς Μονής Παρακλήτου,Ωρωπός Αττικής 1999.)