Η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης κάλεσε τους θρησκευτικούς οργανισμούς να συζητήσουν το μέλλον της Ευρώπης

Όπως αναφέρει το Τμήμα Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας : Σε τρίτη συνεδρία φέτος συνήλθε από 20 έως 24 Ιουνίου 2011 στο Στρασβούργο η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης (Κ.Σ.Σ.Ε.). Στα πλαίσια αυτής πραγματοποιήθηκε η ακρόαση της εισηγήσεως «Κοινός βίος – πολυμορφία και ελευθερία στην Ευρώπη του 21 αιώνα», η οποία συντάχθηκε από την ομάδα κορυφαίων παραγόντων του Συμβουλίου της Ευρώπης. Η ομάδα συγκροτήθηκε κατόπιν προτάσεως του Γενικού Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης κ. Τ. Γιάγκλαντ σε συνεργασία με την Τουρκία, η οποία προήδρευσε στην Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης από το Νοέμβριο 2010 έως το Μαΐο 2011. Της ομαδας ηγείθηκε ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Γιόσκα Φίσερ. Τη Ρωσία εκπροσωπούσε ο Συνηγόρος του Πολίτη στη Ρωσική Ομοσπονδία κ. Β. Λουκίν.

Η εισήγηση παρουσιάσθηκε στις 11 Μαΐου 2011 στην Κωνσταντινούπολη κατά τη διάρκεια της συνεδρίας της Επιτροπής Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Στο τέλος ενεκρίθη ψήφισμα του Κ.Σ.Σ.Ε., όπου οι Ευρωπαίοι βουλευτές προέβησαν σε εκτίμηση της εισηγήσεως. Σημειωτέον ότι υπερψηφίσθηκε με 45 ψήφους υπέρ, 8 κατά και 12 αποχές.

Το ψήφισμα δέχεται ότι η εισήγηση δημιιουργεί «βάση για την περαιτέρω σκέψη για το μέλλον της Ευρώπης». Σύμφωνα με τους βουλευτές, εκτός πολιτικών, μη κυβερνητικών οργανισμών, συνδικάτων, συλλόγων νεολαίας, επιστημόνων, ΜΜΕ και τοπικών αρχών στη συζήτηση πρέπει να συμμετάσχουν οι εκπρόσποι θρησκειών. Μια ξεχωριστή παράγραφος αναφέρεται στη συνεργασία του Συμβουλίου της Ευρώπης με τους θρησκευτικούς οργανισμούς κατά την πορεία της συζητήσεως του μέλλοντος της Ευρωπαϊκής Ηπείρου. Η Κ.Σ.Σ.Ε. κάλεσε την Επιτροπή Υπουργών του Σ.Ε. κατά την πορεία υλοποίησης των συστάσεων της ομάδας κορυφαίων παραγόντων «να απευθύνεται στους εκπροσώπους θρησκειών για τη συμπαράσταση, όπου κρίνεται δυνατό, στη διεξαγωγή συζητήσεων για τις κοινές αξίες, την κοινή κληρονομιά, την προστασία της θρησκευτικής ελευθερίας, το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη μάχη κατά της τρομοκρατίας, της ξενοφοβίας και της μισαλλοδοξίας».

Οι βουλευτές τόνισαν τη σημασία της διαπολιτιστικής προσέγγισης, η οποία προβλέπει την ενεργό συνεργασία των διαφορετικών πολιτιστικών ομάδων εντός κοινωνίας με σκοπό την επεξεργασία ενός καλύτερο πρότυπου συμβίωσης. «Ενίσχυση των κοινών ευρωπαϊκών αξιών και της ταυτότητας πρέπει να γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να μην αφανίζονται διαφορετικοί πολιτισμοί των επιμέρους ομάδων, αλλά να διατηρούνται και να εντάσσονται οι ιδιαίτερότητές τους στον κοινό ευρωπαϊκό χώρο», αναφέρει το κείμενο.

Επίσης η Κ.Σ.Σ.Ε. θεωρεί ότι: «Δεν πρέπει να αναμένει κανείς από τους ανθρώπους, οι οποίοι νόμιμα έρχονται σε μια χώρα να αρνηθούν τα στοιχεία της ταυτότητάς τους (την πίστη, τη γλώσσα, τον πολιτισμό κλπ.). Όμως αναμένεται η εκδήλωση εκ μέρους τους βούλησης προς ένταξη στην κοινωνία της νέας χώρας τους όχι μόνο με την εκμάθηση της γλώσσας, αλλά και με τη μελέτη και τη κατανόηση του τοπικού πολιτισμού».

Ακόμα το ψήφισμα περιλαμβάνει την υπενθύμιση για την ανάγκη σεβασμού από τους μετανάστες των δημοκρατικών αξιών, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για την αποδοχή εκ μέρους τους της κυριαρχίας του νόμου. Οι κοινότητες δεν πρέπει να εμποδίζουν εκείνους όσοι θέλουν να αλλάξουν την πίστη ή τον πολιτισμό τους.

Τέλος, το ψήφισμα αναφέρει την ανάγκη λήψεως σοβαρών και συνεπών μέτρων στον τομέα παιδείας, της νεανικής και πληροφοριακής πολιτικής για την διατήρηση της πολιτιστικής πολυμορφίας της Ευρώπης και την ένταξη των μεταναστών.

Στέργιος Ν. Σάκκος, Η θαυμαστή αλλοίωση των αγίων αποστόλων

Ἡ θαυμαστή ἀλλοίωση

Τοῦ κ. Στεργίου Ν. Σάκκου, Ὁμοτ. Καθηγητοῦ Α.Π.Θ.

Χρόνος, περιβάλλον καί ποικίλοι ἄλλοι παράγοντες συνεργάζονται μέ ἀποτέλεσμα νά μεταβάλλουν, ν᾿ ἀλλοιώνουν τό σῶμα καί τό πνεῦμα τό ἀνθρώπινο.

Πεπερασμένο, βλέπετε, δημιούργημα ὁ ἄνθρωπος ἐκ φύσεως ὑπόκειται στήν ἀλλοίωση, στήν ἀλλαγή. Μόνο ὁ Θεός εἶναι ἀναλλοίωτος. Βέβαια, μέχρις ἑνός σημείου ἡ ἀλλαγή τοῦ ἀνθρώπου ὡς αὔξηση εἶναι ἐπιθυμητή καί εὐχάριστη, φέρνει τήν ἀκμή. Ἀκολουθεῖ ὅμως ἔπειτα ἡ παρακμή, ἡ φθορά. Ὑπάρχει ἐντούτοις καί τῆς ψυχῆς ἡ ἀλλοίωση κι αὐτή μᾶς ἐνδιαφέρει ἐπί τοῦ προκειμένου.

Ἀκριβό προνόμιο καί δῶρο πολύτιμο τοῦ Θεοῦ στό κορυφαῖο ἀπό τά δημιουργήματά του ἡ δυνατότητα τῆς ἀλλαγῆς κατάντησε πληγή ἀπό τήν ὥρα πού μπῆκε στή φύση μας τό σαράκι τῆς ἁμαρτίας. Ἀπό τότε ἡ ἀνθρώπινη θέληση αὐτονομημένη καί ἀλλοτριωμένη ἀπό τό θέλημα τοῦ Θεοῦ κατευθύνεται μόνιμα σέ μονοπάτια σκοτεινά, γιά νά καταλήξει στήν ἀπώλεια. Ἀλλά καί πάλι ἡ λυτρωτική θυσία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ προσφέρει τίς προϋποθέσεις γιά τήν ἀντίθετη φορά: Ὑποταγμένη ἑκούσια ἡ ἀνθρώπινη θέληση στό νόμο καί τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ ἐντάσσεται στό καθεστώς τῆς χάριτος. Ἐκεῖ ὁ πιστός μυρώνεται ἀπό τήν πνοή τοῦ ἁγίου Πνεύματος, καθοδηγεῖται ἀπό τόν θεῖο λόγο καί τή χάρη τῶν μυστηρίων καί ὁμοιούμενος μέ τόν Θεό ὁδεύει στόν ἁγιασμό.

Ρέει ἄφθονη ἡ θεία χάρη πάνω στόν πιστό. Τόν ἀλλοιώνει, τόν ἀνεβάζει καί τόν τιμᾶ τόσο, ὥστε τόν καθιστᾶ συνεργό τοῦ Θεοῦ γιά τήν ἀνάπλαση καί τόν ἁγιασμό τοῦ ἑαυτοῦ του πρῶτα καί κατόπιν τοῦ κόσμου ὅλου. Αὐτῆς τῆς θεϊκῆς ἀλλοιώσεως παραδείγματα αἰώνια προβάλλουν στήν ἱστορία οἱ ἅγιοι ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ. Φτωχοί καί ἄσημοι ψαράδες οἱ περισσότεροι, χωρίς μόρφωση, χωρίς χρήματα, χωρίς δόξα κι ἐπιρροή στήν κοινωνία, χωρίς καμία κατά κόσμον δύναμη ἄλλαξαν τόν κόσμο. Ἡ μεγάλη ἀλλαγή, βέβαια, ἡ θαυμαστή ἀλλοίωση τῆς δεξιᾶς τοῦ Ὑψίστου, συντελέσθηκε πρῶτα μέσα τους. Μέ τή χάρη καί τή δύναμη τοῦ ἁγίου Πνεύματος, π.χ., ὁ ἀσταθής καί δίβουλος Σίμων γίνεται βράχος πίστεως, Πέτρος· ὁ «βοανεργές» Ἰωάννης, πού ἄστραφτε καί βροντοῦσε, μεταβάλλεται σέ τρυφερό δάσκαλο τῆς ἀγάπης· ὁ φιλοχρήματος καί ἐκβιαστής τελώνης Ματθαῖος δίνει τά πάντα καί τόν ἑαυτό του στήν ὑπηρεσία τῶν ἄλλων· ὁ φοβερός διώκτης τῶν χριστιανῶν Σαούλ μετασχηματίζεται σέ χαρούμενο μάρτυρα καί διαπρύσιο κήρυκα τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ.

Ἡ ἀλλαγή τῶν ἁγίων ἀποστόλων ἀποτελεῖ ἐγγύηση γιά τήν ἀλλαγή τῶν ἀνθρώπων κάθε ἐποχῆς. Καί γιά μᾶς τούς μικρούς καί ταπεινούς ἡ δύναμη καί ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ προσφέρεται ἀφείδωλα, πλουσιοπάροχα. Ἀπαιτεῖται ὅμως καί ἡ δική μας συνεργασία γιά νά τήν οἰκοιοποιηθοῦμε, διότι «ὁ Θεός τρέφει τά πουλιά, ἀλλά δέν ρίχνει τήν τροφή στή φωλιά τους». Ζητᾶ τήν πίστη μας ὁ Θεός, τή συνεχῆ μετάνοια καί τήν εἰλικρινῆ προσπάθειά μας γιά τήν ὑποταγή μας στό θέλημά του. «Ἄν κατορθώσεις νά μήν κοιμηθεῖς στό τιμόνι τῶν πραγμάτων αὐτῆς τῆς ζωῆς», γράφει ὁ Μέγας Βασίλειος, «θά λάβεις τή βοήθεια τοῦ ἁγίου Πνεύματος, πού μέ οὔριο ἄνεμο θά σέ μεταφέρει στό ἀκύμαντο καί ἤρεμο λιμάνι τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ». Ἕνα τέτοιο ὑπέροχο τέρμα ἀξίζει, πράγματι, κάθε ἀγρυπνία, κάθε θυσία. Δέν συμφωνεῖτε;

Πρωτοπρ. Γεώργιος Δορμπαράκης, Η σύναξη των δώδεκα Αποστόλων

Η ΣΥΝΑΞΗ ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

Ἡ σημερινή ἑορτή τῆς σύναξης τῶν δώδεκα ἀποστόλων ἀποτελεῖ ἀντανάκλαση τῆς μεγάλης χθεσινῆς ἑορτῆς τῶν πανευφήμων καί πρωτοκορυφαίων ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου, προεκτείνει δηλαδή τήν τιμή πού ἀποδίδει ἡ ᾽Εκκλησία μας στούς μεγάλους αὐτούς ἀποστόλους: κατά τήν ὑμνολογία, στόν μέν Πέτρο τήν τιμή τοῦ προεξάρχοντος τοῦ κύκλου τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ, στόν δέ Παῦλο τήν τιμή τοῦ κοπιάσαντος ὑπέρ πάντας ἄλλους στό κήρυγμα τοῦ εὐαγγελίου σέ ὅλα τά ἔθνη. Συμβαίνει κάτι παρόμοιο μέ ὅ,τι διαπιστώνουμε στίς μεγάλες ἑορτές τῆς ᾽Εκκλησίας: μετά ἀπό ἕνα σπουδαῖο γεγονός, τήν ἑπομένη τιμᾶται τό πρωταγωνιστοῦν πρόσωπο, ὅπως π.χ. τήν ἑπομένη τῶν Χριστουγέννων ἑορτάζουμε τή σύναξη τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου, τήν ἑπομένη τῶν Θεοφανείων ἑορτάζουμε τή σύναξη τοῦ ᾽Ιωάννη τοῦ Προδρόμου κ.ο.κ. ᾽Αντιστοίχως λοιπόν σήμερα: μετά τήν ἑορτή τῶν πρωτοθρόνων λεγομένων ἀποστόλων ἑορτάζουμε συνολικά ἐκείνους πού εἶχαν τήν ἴδια ἰδιότητα μέ αὐτούς, τήν ἰδιότητα καί τό χάρισμα τοῦ ἀποστόλου.

Ἡ σύναξη τῶν ἀποστόλων, πέραν τοῦ ὅτι δίνει τήν ἀφορμή γιά νά δεῖ κανείς τήν κατά Χριστόν βιοτή καί τό ἔργο καθενός ἀπό αὐτούς, θέτει τόν προβληματισμό τῆς ἀποστολικότητας τῆς ᾽Εκκλησίας, τί σημαίνει δηλαδή ὅτι ἡ ᾽Εκκλησία εἶναι ἀποστολική, ὅπως τό ὁμολογοῦμε διαρκῶς στό σύμβολο τῆς πίστεως: πιστεύουμε ῾εἰς μίαν, ἁγίαν, καθολικήν καί ἀποστολικήν ᾽Εκκλησίαν᾽. Ἡ ᾽Εκκλησία μας λοιπόν εἶναι ἀποστολική, διότι θεμελιώνεται ῾ἐπί τῷ θεμελίῳ τῶν ἀποστόλων᾽. Βασικός θεμέλιος λίθος, βασικό ἀγκωνάρι εἶναι ὁ ᾽Ιησοῦς Χριστός - ὁ Ἱδρυτής καί ἡ Κεφαλή τῆς ᾽Εκκλησίας - ὑπόλοιποι θεμέλιοι λίθοι, κατά τό θέλημα τοῦ Χριστοῦ, εἶναι οἱ ἀπόστολοί Του. ᾽Εκεῖνοι κλήθηκαν ἀπό τόν Χριστό καί ἔλαβαν τήν ἐντολή νά εἶναι οἱ μάρτυρές Του, ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς, νά φανερώνουν δηλαδή τή ζωή Του καί νά συνδέουν μέσω αὐτῶν τούς ἀνθρώπους μέ τόν Χριστό καί διά τοῦ Χριστοῦ ἐν Πνεύματι ἁγίῳ μέ τόν Θεόν Πατέρα. ῾Ὅ ἀκηκόαμεν, ὅ ἑωράκαμεν τοῖς ὀφθαλμοῖς ἡμῶν, ὅ ἐθεασάμεθα καί αἱ χεῖρες ἡμῶν ἐψηλάφησαν, περί τοῦ λόγου τῆς ζωῆς,… ἀπαγγέλλομεν ὑμῖν, ἵνα καί ὑμεῖς κοινωνίαν ἔχητε μεθ᾽ ἡμῶν. Καί ἡ κοινωνία δέ ἡ ἡμετέρα μετά τοῦ πατρός καί μετά τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ᾽ (Α´᾽Ιωάν. 1, 1-3).

῎Ετσι κανείς δέν μπορεῖ νά ἔχει σχέση μέ τόν Χριστό ἔξω ἀπό τήν κοινωνία μέ τούς ἀποστόλους, πού σημαίνει δέν μπορεῖ κανείς νά ζεῖ τόν Θεό ἔξω ἀπό τήν ᾽Εκκλησία, ἡ ὁποία εἶναι ἀποστολική. Κάθε διαφορετική ἐκτός ᾽Εκκλησίας σχέση μέ τόν Θεό - διότι ῾τό Πνεῦμα ὅπου θέλει πνεῖ᾽ - συνιστᾶ ἁπλῶς δρόμο, πού ὁδηγεῖ τόν καλοπροαίρετο ἄνθρωπο μέσα στήν ᾽Εκκλησία καί ὄχι κατευθεῖαν στόν Θεό. Μέ βάση τά παραπάνω: ἡ ἀποκάλυψη τοῦ Χριστοῦ τελειώνει μέ τόν θάνατο καί τοῦ τελευταίου τῶν ἀποστόλων, συνεπῶς ἡ ἀποκάλυψη δέν συνεχίζεται, ἐνῶ κοινωνία μέ τούς ἀποστόλους στό χῶρο τῆς ᾽Εκκλησίας σημαίνει 1) ὑπακοή σέ ὅ,τι ἐκεῖνοι δίδαξαν γιά τόν Χριστό, ὅτι εἶναι ὁ ἐνανθρωπήσας Θεός πού ἦρθε πρός σωτηρία τοῦ κόσμου, 2) μίμηση, ὅσον τό δυνατόν σέ ἐμᾶς, τῆς θεοφιλοῦς ζωῆς τους: νά ἀκολουθοῦμε δηλαδή τά δικά τους χνάρια ζωῆς, τά ὁποῖα ῾πατᾶνε᾽ πάνω στά χνάρια τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ.

Ακολουθείν

«Κρύβεται» ο Θεός;

Γνωστός Αμερικανός διανοούμενος και απ’ ό,τι φαίνεται πιστός άνθρωπος, ο Ben Stein, γύρισε το 2008 ντοκυμαντέρ με τίτλο «Expelled: No Intelligence Allowed»1, όπου συζητά με διαφόρους επιστήμονες θέματα σχετικά με τη δημιουργία, τη θεωρία της εξελίξεως κλπ. Μεταξύ των άλλων παίρνει συνέντευξη και από τον περιβόητο άθεο βιολόγο Richard Dawkins. Στο τέλος της συζητήσεως τον ερωτά:

«Αν παρ’ ελπίδα, κύριε Dawkins, υπάρχει Θεός, … όταν πεθάνετε και τον συναντήσετε, τί θα Του πείτε;». «Θα του πω», απαντά ο Dawkins, «αγαπητέ μου κύριε, γιατί έκανες τόσο κόπο να κρύψεις τον εαυτό σου;» …

Παράδοξη ερώτηση, μήπως και αφελής ή μάλλον αυθάδης;

Περπατούσε στον κήπο του κι εκεί σε μια ακρούλα δυό μικροσκοπικά μυρμήγκια φαίνονταν να συζητούν. Τι να έλεγαν άραγε, ήταν τόσο μικρά, ούτε καν μπορούσε να τα δει. Έσκυψε και αφουγκράσθηκε.

Δεν είναι σωστό να ανοίγεις τρύπες όπου να ‘ναι.

―Γιατί παρακαλώ;

―Διότι ο κήπος δεν είναι δικός σου.

―Και ποιανού είναι;

―Είναι Αυτουνού του πολύ Μεγάλου.

―Ποιανού πολύ μεγάλου. Εγώ δεν βλέπω κανένα.

―Δεν μπορείς να τον δεις Αυτόν. Ούτε με τα μάτια μπορούμε να τον δούμε ούτε το μυαλό μας μπορεί να τον συλλάβει.

―Τότε πως το ξέρεις ότι υπάρχει;

―Μας το είπαν οι παλαιότεροι. Έπειτα τον αισθάνομαι. Καταλαβαίνω όταν περπατώ στα παρτέρια, ότι κάποιος τα έχει φτιάξει. Είναι όλα τόσο ωραία και αρμονικά.

―Εγώ δεν πιστεύω σ’ αυτά. Δεν πιστεύω σε κάποιο αφεντικό που κρύβεται. Γιατί να κρύβεται; Ας έλθει εδώ να τα πούμε πρόσωπο προς πρόσωπο.

Κούνησε το κεφάλι του συγκαταβατικά με την αφέλεια-αυθάδεια του μυρμηγκιού. Κρυβόταν; δεν έκανε καμιά προσπάθεια να κρυφτεί. Απλώς τα μυρμήγκια δεν μπορούσαν να τον αντιληφθούν με τα αισθητήριά τους. Έπειτα, τί να συζητήσει με ένα μυρμήγκι; Η συζήτηση προϋποθέτει παρόμοιο επίπεδο νοημοσύνης…

Απλοϊκό το παράδειγμα; Σίγουρα, αλλά εάν το μυρμήγκι δεν μπορεί να αντιληφθεί με τα αισθητήριά του εμάς που είμαστε, ας πούμε, ένα εκατομμύριο φορές μεγαλύτεροί του, αλλά φτιαγμένοι από τα ίδια υλικά και υποκείμενοι στους ίδιους φυσικούς νόμους, πως έχουμε την απαίτηση να αντιληφθούμε εμείς Αυτόν, ο οποίος είναι άπειρες φορές μεγαλύτερος και ανώτερός μας; Αυτόν ο οποίος περιβάλλει το σύμπαν και τα πάντα κινούνται και υπάρχουν μέσα σ’ Αυτόν; «εν αυτώ γαρ ζώμεν και κινούμεθα και εσμέν». Αυτόν που είναι υπεράνω των φυσικών νόμων και είναι ο Βασιλιάς της ορατής και αόρατης κτίσεως;

Ίσως περίμενε ο κ. Dawkins ότι ο Θεός θα έκανε κάποια εξαίρεση και θα εμφανιζόταν να διαλεχθεί με τα «εκλεκτά» τουλάχιστον πνεύματα της ανθρωπότητος, πρόσωπο προς πρόσωπο. Μα, … αυτό το έκανε ήδη και «επί γης ώφθη και τοις ανθρώποις συνανεστράφη»! Αλλά παραδόξως δεν τον είδαν όλοι. Τον είδαν οι απλοί ποιμένες, και οι ψαράδες, αλλά δεν τον είδαν οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι. Τον είδαν στις ημέρες μας οι αμόρφωτοι γέροντες ασκητές, τον είδε η εγκαταλειμμένη κατάκοιτη Ελευθερία με τον ναρκομανή γιο (αισθάνθηκε και την ανάσα του!), αλλά δεν τον είδε ο κ. Dawkins. Γι’ αυτό ίσως θύμωσε και Τον πολεμά και γράφει βιβλία εναντίον Του και χρηματοδοτεί τα «λεωφορεία της αθεϊας»! Αυτά παθαίνει ο Θεός όταν… κρύβεται!

Κρύβεται ο Θεός;

Ο πανάγαθος Θεός συγκαταβαίνει απείρως και αποκαλύπτεται σε όσους έχουν ταπεινό φρόνημα, αλλά κρύβεται από αυτούς που προσπαθούν να τον προσεγγίσουν με τη διάνοια και την υπεροψία των «πολλών γνώσεών τους», διότι, παρ’ ο,τι ισχυρίζονται πως αναζητούν την αλήθεια, δεν είναι «εκ της αληθείας», αφού, «εματαιώθησαν εν τοις διαλογισμοίς αυτών, και εσκοτίσθη η ασύνετος αυτών καρδία»2.

Εν εκείνω τω καιρώ αποκριθείς ο Ιησούς είπεν: εξομολογούμαί σοι, πάτερ, κύριε του ουρανού και της γης, ότι απέκρυψας ταύτα από σοφών και συνετών, και απεκάλυψας αυτά νηπίοις. Ναι, ο πατήρ, ότι ούτως εγένετο ευδοκία έμπροσθέν σου3 (Ματθ. ια´ 25-26).

Β.Π.

1. «Αποδιωγμένοι: δεν επιτρέπεται η νοημοσύνη». Το ντοκυμαντέρ αναφέρεται στον διωγμό που υφίστανται επιστήμονες στην Αμερική, που υποστηρίζουν ότι η δημιουργία είναι προϊόν νοήμονος ενέργειας και όχι τυχαίο γεγονός.

2. Παραθέτουμε ολόκληρο το τόσο επίκαιρο αυτό χωρίο του ᾽Απ. Παύλου, καθώς και την ερμηνεία του Π. Ν.Τρεμπέλα. «Τα γαρ αόρατα αυτού από κτίσεως κόσμου, τοις ποιήμασι νοούμενα καθοράται: η τε αίδιος αυτού δύναμις και θειότης, εις το είναι αυτούς αναπολογήτους, διότι γνόντες τον Θεόν, ουχ ως Θεόν εδόξασαν ή ευχαρίστησαν, αλλ’ εματαιώθησαν εν τοις διαλογισμοίς αυτών, και εσκοτίσθη η ασύνετος αυτών καρδία. Φάσκοντες είναι σοφοί, εμωράνθησαν».

(Διότι αι μη βλεπόμεναι με τα αισθητά μάτια άπειροι τελειότητες του Θεού, … βλέπονται καθαρά δια μέσου των δημιουργημάτων με τα μάτια της διανοίας, τόσον η δύναμίς Του, που δεν έχει αρχήν και τέλος …, όσον και κάθε τελειότης, ώστε αυτοί να είναι αναπολόγητοι … διότι ενώ δια των θαυμασίων της δημιουργίας εγνώρισαν τον Θεόν, … δεν τον εδόξασαν δια τας απείρους τελειότητάς Του, ή δεν τον ευχαρίστησαν δια τας τόσας ευεργεσίας του, … αλλά με τους ψευδείς και πλανημένους συλλογισμούς των, απεδείχθησαν μωροί και εσκοτίσθη η ασύνετος … διάνοιά τους. Και ενώ ισχυρίζονται, ότι είναι σοφοί, έγιναν μωροί και ανόητοι.

3. Κατ’ εκείνον τον καιρόν έλαβε τον λόγον ο Ιησούς και είπε. Σε ευχαριστώ, Πάτερ, ως κύριον και εξουσιαστήν και κυβερνήτην πάνσοφον και δίκαιον του ουρανού και της γης. Σε ευχαριστώ, διότι πανσόφως και εν δικαιοσύνη ενεργών, απέκρυψας τας μυστηριώδεις και ουρανίους ταύτας αληθείας από ανθρώπους, που νομίζουν ότι είναι σοφοί και συνετοί, και εφανέρωσας τα σωτηριώδη αυτά μυστήρια εις απλούς και αφελείς και ταπεινούς. Και εξαρτάται λοιπόν τώρα η γνώσις της σωτηριώδους αληθείας, όχι από εξυπνάδα διανοητικήν, που μόνον ολίγοι την έχουν, αλλ’ από την ταπεινήν διάθεσιν, που όλοι όσοι θέλουν ημπορούν να την αποκτήσουν. Ναι, σε ευχαριστώ, Πάτερ, διότι έτσι ήρεσεν εις σε και τέτοια υπήρξεν η αγαθή και δικαία θέλησίς σου (ερμηνεία Π. Ν.Τρεμπέλα).

Από το Περιοδικό: «Η Δράσις μας», τεύχος Φεβρουαρίου 2010.

Ορθόδοξη Πορεία

Φωτογραφία από τον Πανηγυρικό Εσπερινό στην Πνύκα 29 Ιουνίου 2011

No comment

Η υπόκλιση και το χειροφίλημα……

Ο Μητροπολίτης Γαλλίας Εμμανουήλ, ως επικεφαλής της αντιπροσωπείας που απέστειλε το Οικουμενικό Πατριαρχείο στο Βατικανό για να συμμετάσχει στον εορτασμό των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, υποκλίνεται και ασπάζεται τη δεξιά του Πάπα.

Δείτε σχετικά και:

-Μήνυμα του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου στον Πάπα Βενέδικτο με αφορμή τον εορτασμό των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου.

-Αντιπροσωπεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Βατικανό. Ο Μητροπολίτης Γαλλίας Εμμανουήλ φιλά το χέρι του Πάπα.

Ηλίας Φραγκόπουλος, Αιτήματα του Θεολογικού κόσμου δια το μάθημα των Θρησκευτικών

ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΔΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Τοῦ κ. Ἠλία Χρ. Φραγκοπούλου, Ἀντιπροέδρου Δ.Σ. τῆς ΠΕΘ

Ὅπως εἶναι γνωστό, πραγματοποιήθηκε μιά σημαντική συνάντηση ἐκπροσώπων τῶν θεολόγων ὅλης τῆς χώρας, τήν 30ή Ἀπριλίου τρ. ἔτους, στήν Ἱερά Μονή Πεντέλης μέ ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

Στή συνάντηση αὐτή καί ὑπό την προεδρία τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερωνύμου ἔλαβαν μέρος οἱ Μητροπολίτες Δημητριάδος, Καισαριανῆς, Μεσσηνίας, ἡ Ἀντιπρύτανις τοῦ Πανεπ. Θεσσαλονίκης κ. Δέσπω Λιάλιου, οἱ Κοσμήτορες τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν Ἀθηνῶν καί Θεσσαλονίκης, ἀντιπροσωπεῖες Καθηγητῶν τῶν Σχολῶν αὐτῶν, καθώς καί ἐκπρόσωποι τῆς Παν. Ἑνώσεως Θεολόγων, Παν. Συνδέσμου Θεολόγων Μακεδονίας-Θράκης, τοῦ Πανελ. Θεολογικοῦ Συνδέσμου ΚΑΙΡΟΣ, τοῦ Συνδέσμου Κρητῶν Θεολόγων, και τῶν περισσοτέρων ἐπαρχιακῶν Ἑνώσεων Θεολόγων- Παραρτημάτων τῆς ΠΕΘ...

Τό μόνο θέμα τῶν συζητήσεων ἦταν, ὅπως ἤδη γνωρίζουμε, το Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν στην Ἑλληνική Ἐκπαίδεση, καί εἰδικά στό Νέο Λύκειο, ἡ διδασκαλία, το ὡράριο καί τό περιεχόμενό του, ὅπως διαμορφώνεται στίς ἀνακοινώσεις τοῦ σχεδιασμοῦ τοῦ Νέου Λυκείου, πού παρουσίασε ἡ κ. Ὑπουργός Παιδείας τήν 30ή Μαρτίου.

Συζητήθηκαν οἱ ἀπόψεις καί θέσεις τῶν θεολόγων καί διαμορφώθηκαν τά αἰτήματα, τά ὁποῖα ἀποφασίστηκε νά παρουσιαστοῦν στην κ. Ὑπουργό ἀπό τήν ἡγεσία τῆς Ἐκκλησίας μας καί νά ζητηθεῖ ἡ ἱκανοποίησή τους. Πέρασε ἤδη λίγο περισσότερο ἀπό ἕνας μήναςκαί ἴσως τό θέμα δέν ἔχει τήν ἐπικαιρότητα τῶν πρώτων ἡμερῶν. Ὅμως ἡ ἐκκρεμότητα τῆς ρύθμισης δέν πρέπει νά ὁδηγεῖ σέ ἐφησυχασμό. Ἴσως ἀκόμη καί ἡ ἐκκρεμότητα τῶν ἐπισήμων ἀντιδράσεων. Πληροφορηθήκαμε τήν παρουσίαση τοῦ ὅλου αἰτήματος ἀπό τον Μακαριώτατο στόν κ. Πρωθυπουργό κατά τή συνάντησή τους τῆς 6ης Μαΐου.

Περιμένουμε ὅμως ἀκόμη την παρέμβαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου πρός τό Ὑπουργεῖο Παιδείας, διά βίου μάθησης καί Θρησκευμάτων, ἰδίως τώρα, μετά τόν τραυματισμό τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου. Καί βεβαίως θέλουμε νά εἶναι εὐρύτερα γνωστά τά θέματα πού προβλήθηκαν ἀπό τήν Συνάντηση τῆς Πεντέλης. Γιά τό λόγο αὐτό και δημοσιεύουμε σήμερα παρακάτω πλήρη τήν εἰσήγηση, πού ἀπό μέρους τῆς ΠΕΘ ἔγινε.

Σημειώνουμε μόνο ὅτι θεωροῦμε ἰδιαιτέρως σημαντικό τό θέμα τῆς ὀνομασίας τοῦ μαθήματος στίς μεγάλες τάξεις τοῦ Λυκείου. Καί ἀκόμη ὅτι χρειάζεται ἰδιαίτερη προσοχή καί περαιτέρω μελέτη το θέμα τοῦ ὁρισμοῦ τοῦ ΜτΘ ὡς ἐξεταστέου γιά τήν εἰσαγωγή τῶν ὑποψηφίων φοιτητῶν στίς Θεολογικές μας Σχολές

Ορθόδοξος Τύπος, 1/07/2011

Δείτε και:

-Η ομιλία του κ. Ηλία Φραγκόπουλου, Αντιπροέδρου της ΠΕΘ, στην πανελλήνια συνάντηση Θεολόγων(Βίντεο)

-Ηλίας Χρ. Φραγκόπουλος, Εισήγηση στην πανελλήνια συνάντηση Θεολόγων (30/04/ 2011)

Κυκλοφορεί το φύλλον της 1.7.2011 του «Ορθοδόξου Τύπου»

Μερικά ἀπό τά περιεχόμενά του:

◇ Σύγκλησιν τῆς Ἱεραρχίας διά κρίσιμα δογματικά καί ἐκκλησιολογικά θέματα ζητεῖ μὲ ἐπιστολήν του εἰς τὸν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Κυθήρων καὶ Ἀντικυθήρων.

◇ Ἄδεια τὰ ταμεῖα τῆς Ἐκκλησίας – δὲν θὰ ἔχη νὰ καταβάλη τοὺς μισθοὺς τῶν ὑπαλλήλων της, ὑπεστήριξεν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμος εἰς τόν ἐπικεφαλῆς τοῦ κινήματος «Πόρτα-Πόρτα».

◇ Τό ἀντιοικουμενιστικόν-ἀντιπαπικόν μέτωπον καί ὁ «Ο.Τ.».

◇ Τὴν χάρταν τοῦ κοινωνικοῦ Οἰκουμενισμοῦ τοῦ Βατικανοῦ προωθεῖ ὁ Σεβ. Κερκύρας κ. Νεκτάριος.

◇ Διατί ἐψεύσθη ὁ πρώην Ὑπουργός Οἰκονομικῶν διά τήν Λέσχην Μπίλντεμπεργκ;

◇ Οἰκουμενικός Πατριάρχης: «Ὡς Ἔθνος ζήσαμε καί χειρότερα».

◇ Ἀναστολὴν τῶν πλειστηριασμῶν ζητεῖ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος κ. Ἱερώνυμος.

◇ «Τό τελευταῖο σκαλοπάτι τῆς κατρακύλας τοῦ Παπισμοῦ στήν “σκάλα τοῦ κακοῦ”».

◇ Ὁ Διάλογος μεταξύ Παπικῶν–Ὀρθοδόξων διά τό Πρωτεῖον τοῦ Πάπα καί ἡ Ζ´ Οἰκουμενική Σύνοδος.

◇ Ἡ τελετή τῆς Ἁγιοκατατάξεως τῶν 1241 νεομαρτύρων τῆς Βεροίας.

Γεγονότα καί Σχόλια. Βιβλιοκρισίαι καί ἄλλη ἐνδιαφέρουσα ὕλη συμπληρώνουν τό φύλλον.