Η επιστολή της Ιεράς Συνόδου για τα Θρησκευτικά και κάποιες εφημερίδες.

Κάποιες εφημερίδες αναφέρουν την είδηση όπως έπρεπε να κάνουν φροντίζοντας για την ενημέρωση του πολίτη και κάποιες έδειξαν ξανά το πρόβλημα που έχουν.

Το Βήμα γράφει:

Επιμένει ο κ. Ιερώνυμος για υποχρεωτικά Θρησκευτικά

Την πάγια θέση της Εκκλησίας για την υποχρεωτική διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών στα σχολεία, καθώς και για την ανάγκη πρόσληψης περισσότερων θεολόγων στη Μέση Εκπαίδευση επανέλαβε ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος σε επιστολή του προς τον υπουργό Παιδείας κ. Άρη Σπηλιωτόπουλο . Ο Αρχιεπίσκοπος στην επιστολή του ζητεί να αυξηθεί ο αριθμός των κατ΄ έτος διοριζομένων θεολόγων «προκειμένου να καλυφθεί η αδιοριστία 4.000 και πλέον πτυχιούχων Θεολογίας», καθώς και να σημειωθεί αύξηση των ωρών διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών στη Δευτεροβάθμια, Γενική, Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση.

Το Έθνος γράφει:

Ζητεί αύξηση θεολόγων και ωρών διδασκαλίας για Θρησκευτικά

Αύξηση του αριθμού των διοριζομένων θεολόγων αλλά και των ωρών διδασκαλίας των Θρησκευτικών σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης ζητεί ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος από τον υπουργό Παιδείας, Άρη Σπηλιωτόπουλο.

Η επιστολή περιέχει συνολικά επτά αιτήματα, ενώ γίνεται και πάλι αναφορά περί υποχρεωτικού χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών.

Συγκεκριμένα, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος ζητεί από τον κ. Σπηλιωτόπουλο να διορίζονται κάθε χρόνο περισσότεροι θεολόγοι, προκειμένου «καλυφθεί η αδιοριστία 4.000 και πλέον πτυχιούχων Θεολογίας». Επίσης, η Ιερά Σύνοδος αιτείται να αυξηθούν οι ώρες διδασκαλίας των Θρησκευτικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση σε «γενική, τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση».
Μια ακόμη πρόταση είναι ο διορισμός θεολόγων και στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, με το αιτιολογικό ότι εκεί διορίζονται καθηγητές άλλων ειδικοτήτων, όπως μουσικής, ξένων γλωσσών και φυσικής αγωγής.
Επιπλέον, η Εκκλησία ζητεί από τον υπουργό Παιδείας να έχουν οι θεολόγοι τη δυνατότητα συμμετοχής σε διαγωνισμούς, όπου μετέχουν και άλλοι πτυχιούχοι ξένων γλωσσών και να αξιοποιηθούν οι θεολόγοι στον Θρησκευτικό Τουρισμό.
Επιπροσθέτως, διατυπώνεται το αίτημα για διορισμό 100 θεολόγων στο ποιμαντικό έργο της Εκκλησίας, έπειτα από εισηγήσεις των κατά τόπους μητροπόλεων και ακόμη η παροχή θέσεων σε Θεολόγους στον τομέα της ξενάγησης σε θρησκευτικά μνημεία.
Ένα ακόμη θέμα το οποίο τίθεται στη συγκεκριμένη επιστολή είναι το θέμα της υποχρεωτικής διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών.
Η Εκκλησία ζητεί και πάλι από το υπουργείο να αποστείλει διευκρινιστική εγκύκλιο για τον υποχρεωτικό χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών.
Τα αιτήματα, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, τίθενται από την Ιερά Σύνοδο, καθώς σε πρόσφατη συνεδρίασή της συζητήθηκαν τα πορίσματα ημερίδας που διεξήχθη σε συνεργασία με την Πανελλήνια Ενωση Θεολόγων.


Η Ελευθεροτυπία γράφει:

Ιερώνυμος: Αυξήστε Θρησκευτικά

Ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, με μια επιστολή, που κάποιοι περιέγραψαν ως αρνητική έκπληξη, απευθυνόμενος στον υπουργό Παιδείας Αρη Σπηλιωτόπουλο εξέφρασε την «πάγια θέση» της Ιεράς Συνόδου «περί της υποχρεωτικής διδασκαλίας του μαθήματος των θρησκευτικών διά Χριστιανούς Ορθοδόξους μαθητάς, ως και το Σύνταγμα ορίζει».
Επικαλούμενος την Ιερά Σύνοδο, ο αρχιεπίσκοπος διατυπώνει επτά αιτήματα εκ μέρους των καθηγητών Θεολογίας. Η επιστολή εστάλη στον υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων στις 3 Μαρτίου και σ' αυτήν ο Ιερώνυμος, όπως και ο προκάτοχός του Χριστόδουλος, επικαλείται το Σύνταγμα και διεκδικεί με τον δικό του τρόπο μερίδιο εξουσίας.
Ζητάει την αποστολή διευκρινιστικής εγκυκλίου στα σχολεία, επικαλούμενος το Σύνταγμα, ώστε κανένας από τους μαθητές -μεταξύ τους και οι ορθόδοξοι- να μην έχει τη δυνατότητα να κάνει χρήση εγκυκλίου του υπουργείου Παιδείας, έπειτα από υποδείξεις του Συνήγορου του Πολίτη, που προβλέπει την προαιρετική παρακολούθηση του μαθήματος των θρησκευτικών.
Εκτός της έκδοσης νέας εγκυκλίου, παρακαλεί τον Αρη Σπηλιωτόπουλο να εξετάσει στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του τη δυνατότητα για:
* Αύξηση του αριθμού των θεολόγων που διορίζονται κάθε χρόνο, «προκειμένου να καλυφθεί η αδιοριστία 4.000 και πλέον πτυχιούχων Θεολογίας».
* Αύξηση των ωρών διδασκαλίας του μαθήματος των θρησκευτικών, σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης.
* Διορισμό θεολόγων και στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, για τη διδασκαλία των θρησκευτικών «ως συμβαίνει με τους καθηγητάς ξένων γλωσσών, φυσικής αγωγής και μουσικής διά τα αντίστοιχα μαθήματα».
* Αξιοποίηση θεολόγων στον θρησκευτικό τουρισμό.
* Διορισμό 100 θεολόγων στις μητροπόλεις για το ποιμαντικό έργο της Εκκλησίας.
* Διορισμό θεολόγων ως ξεναγών μουσείων ή εκθέσεων βυζαντινών ή μεταβυζαντινών κειμηλίων.
Όπως είναι γνωστό, η διδασκαλία των Θρησκευτικών με εγκύκλιο του υπουργείου Παιδείας επί Ευριπίδη Στυλιανίδη, δεν είναι υποχρεωτική. Στην εγκύκλιο αναφέρεται επίσης ότι οι μαθητές που ζητούν απαλλαγή από το μάθημα δεν οφείλουν να αναφέρουν και τον λόγο της απόφασής τους.
Η εγκύκλιος εκδόθηκε το περασμένο καλοκαίρι, κατόπιν υπόδειξης του Συνηγόρου του Πολίτη. Ο Ευριπίδης Στυλιανίδης τον περασμένο Νοέμβριο, μετά τις διαμαρτυρίες μητροπολιτών, είχε απευθυνθεί στον Συνήγορο του Πολίτη χαρακτηρίζοντας «υπέρβαση των ορίων της θεσμικής αρμοδιότητας της Αρχής» όσα υποδείκνυε για τη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών. Ωστόσο επαναλάμβανε μεταξύ άλλων ότι «οι εξαιρούμενοι για λόγους συνείδησης αλλόθρησκοι ή ετερόδοξοι μαθητές δεν υποχρεούνται να δηλώσουν το διαφορετικό δόγμα ή θρήσκευμα στο οποίο πιστεύουν».
Τώρα ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, μέσω της Ιεράς Συνόδου, επανέρχεται και δίνει συνέχεια σ' ένα θέμα που άπτεται του υπουργείου Παιδείας και σε καμία περίπτωση της Ιεράς Συνόδου.

Μάλιστα η Ελευθεροτυπία έχει και νέα δήλωση του Συνηγόρου του Πολίτη.

ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ: Με απλή υπεύθυνη δήλωση η απαλλαγή

Ο βοηθός Συνηγόρου του Πολίτη, Ανδρέας Τάκης, υπεύθυνος του τομέα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δήλωσε στην «Ε» ότι η Ανεξάρτητη Αρχή εμμένει στις πάγιες απόψεις που έχει εκφράσει ήδη από το 2002 για το θέμα αυτό.
Σύμφωνα με τον Συνήγορο, δικαίωμα απαλλαγής από το μάθημα των Θρησκευτικών δεν έχουν μόνον οι αλλόθρηκοι ή ετερόδοξοι μαθητές, αλλά όλοι οι μαθητές ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, εφόσον επικαλεστούν (οι ίδιοι ή οι κηδεμόνες τους) λόγους συνείδησης με απλή υπεύθυνη δήλωση.
Η πιο πρόσφατη παρέμβαση του Συνηγόρου έγινε τον περασμένο Νοέμβριο, με επιστολή που έστειλε στον ειδικό γραμματέα του υπουργείου Παιδείας Γ. Γούση. Εκεί ο Συνήγορος αναφέρει χαρακτηριστικά πως το Σύνταγμα (άρθρο 16 παρ. 20) υποχρεώνει μεν την πολιτεία να παρέχει θρησκευτική εκπαίδευση, αλλά δεν υποχρεώνει παράλληλα και τους πολίτες να τη δέχονται, εφόσον το μάθημα των Θρησκευτικών στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα διατηρεί τον ομολογιακό του χαρακτήρα.
Όσο επομένως το μάθημα των Θρησκευτικών έχει ομολογιακό και όχι γνωσιολογικό χαρακτήρα, το δικαίωμα απαλλαγής από το μάθημα πρέπει να αναγνωριστεί σε όλους τους μαθητές και όχι μόνο στους αλλόδοξους, επισημαίνει ο Συνήγορος. Όπως υπογραμμίζει με νόημα, δεν είναι συνταγματικώς θεμιτό η απαλλαγή για λόγους συνείδησης να εξαρτάται από οποιασδήποτε μορφής -θετικής ή αρνητικής- δήλωση θρησκεύματος.
Συνεπώς η έκδοση διευκρινιστικής εγκυκλίου περί υποχρεωτικότητας των Θρησκευτικών για τους ορθόδοξους μαθητές θα ακύρωνε στην πράξη τη δυνατότητα απαλλαγής από τη διδασκαλία όσων μαθητών είναι μεν χριστιανοί ορθόδοξοι αλλά δεν επιθυμούν την παρακολούθηση του μαθήματος.
Έχοντας όλα αυτά υπόψη του, ο Συνήγορος του Πολίτη, Γ. Καμίνης, σχολίασε με έμφαση στο εισαγωγικό σημείωμα της πρόσφατης ετήσιας έκθεσης πως «ο Συνήγορος χρειάζεται τη στήριξη της πολιτικής ηγεσίας της χώρας, συμπολιτευόμενης και αντιπολιτευόμενης, η οποία δυστυχώς δεν είναι αυτονόητη, ίδιως όταν οι θέσεις του αντιβαίνουν σε απόψεις που εκφράζουν ισχυρές και οργανωμένες ομάδες πίεσης. Τέτοιες καταστάσεις έχει κατά καιρούς βιώσει η Αρχή με αποκορύφωμα την πρόσφατη υπόθεση σχετικά με τις προϋποθέσεις απαλλαγής των μαθητών από τη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών».

ΓΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ:
Άναρχες και υπεράνω όλων Αρχές.

Από κεκτημένη ταχύτητα ο Συνήγορος του Πολίτη παρακάμπτοντας το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων έσπευσε να δώσει εντολές προς τις Διευθύνσεις των Σχολείων σχετικά με την αδιάκριτη απαλλαγή των μαθητών από τα Θρησκευτικά. Στο δελτίο Τύπου, που εξέδωσε έν αγνοία του ΥΠΕΠΘ , μας θυμίζει ότι : « από το 2002 ο Συνήγορος του Πολίτη είχε επισημάνει ότι το γενικό πλαίσιο προστασίας της θρησκευτικής ελευθερίας επιβάλλει το να μην συνοδεύεται η απαλλαγή από οιαδήποτε έμμεση κύρωση ή επαχθή προϋπόθεση . Ως επαχθής προϋπόθεση θα μπορούσε να εκληφθεί η απαίτηση αποκάλυψης των θρησκευτικών πεποιθήσεων του μαθητή»
Παρά τον οφειλόμενο σεβασμό μας προς τις διορισμένες και αδρά αμειβόμενες ανεξάρτητες αρχές, ……μόνον απέχθεια δημιουργούν μέσα μας.Διατυπώνουν μάλιστα σοβαρές απόψεις σχετικά με το χαρακτήρα του μαθήματος υπερφαλαγγίζοντας ακόμη και το Σύνταγμα : «Το άρθρο 16 παραγρ. 2 του Συντάγματος δημιουργεί υποχρέωση της πολιτείας να παρέχει θρησκευτική εκπαίδευση, όχι όμως και υποχρέωση των πολιτών να την δέχονται, εφόσον το μάθημα των Θρησκευτικών στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα διατηρεί ομολογιακό χαρακτήρα»
Ο ομολογιακός χαρακτήρας λοιπόν, τους ενοχλεί;Μακάρι να ήταν ομολογιακός ˙ δυστυχώς όμως απωλέσθη καθ΄οδόν προς τον εκσυγχρονισμό μας.Ο ίδιος ο Υπουργός Παιδείας στην επιστολή του προς τον ΣτΠ πιστοποιεί ότι «το μάθημα των Θρησκευτικών δεν έχει ομολογιακό – κατηχητικό χαρακτήρα αλλά είναι γνωσιολογικό, δηλαδή συμπεριλαμβάνει αναφορές όχι μόνον στην επικρατούσα θρησκεία αλλά και σε άλλα δόγματα και θρησκείες».
Που πρέπει να φθάσει το ΜτΘ ; Καίγονται για τη μετατροπή του σε θρησκειολογία , διότι γνωρίζουν ότι με τον τρόπο αυτό μεθοδικά και ανώδυνα το μάθημα εκπίπτει και αυτοκαταργείται , ελαχιστοποιούνται οι ώρες διδασκαλίας και διατίθενται - γιατί όχι; - για το μάθημα σεξουαλικής Αγωγής, των οποίων τα εγχειρίδια ετοιμάσθηκαν.
Σχετικά μάλιστα με τη συμμόρφωσή μας προς τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καλά θα κάνουν οι Ανεξάρτητες Αρχές να σταματήσουν να επικαλούνται, διότι αποδεικνύονται αναξιόπιστες.

Νέα λεηλασία από ιερόσυλους

Μέσα στο Σαββατοκύριακο άγνωστοι αφαίρεσαν από βυζαντινό μοναστήρι στον Ελαφότοπο στο Κεντρικό Ζαγόρι πέντε εικόνες και δύο βημόθυρα από το τέμπλο.

Οι δράστες χτύπησαν το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου που χτίστηκε το 1806 και φέρει σημαντικά κειμήλια, εικόνες και ένα σπάνιο ξυλόγλυπτο τέμπλο.
Την κλοπή διαπίστωσε ο εφημέριος του μοναστηριού το πρωί της Κυριακής, ο οποίος και ειδοποίησε την Αστυνομία, ενώ ο δήμαρχος Κεντρικού Ζαγορίου, Γαβριήλ Παπαναστασίου, εξέφρασε την ανησυχία του και ζήτησε μεγαλύτερη προστασία από την Αστυνομία.

Μόλις έναν μήνα πριν, στόχος διαρρηκτών έπεσε ένα άλλο μοναστήρι στην ίδια περιοχή. Αγνωστοι ξήλωσαν ιερές εικόνες και πολύτιμα σκεύη από το μοναστήρι της Ιεράς Κοιμήσεως της Θεοτόκου στον Ελαφότοπο, που χρονολογείται στον 17ο αιώνα.

Τα Ζαγοροχώρια είναι γεμάτα βυζαντινά μοναστήρια, τα οποία όμως είναι σε απόμερα σημεία, μακριά από κατοικημένες περιοχές. Τον τελευταίο χρόνο δεκάδες από αυτά έχουν λεηλατηθεί, κυρίως τους χειμερινούς μήνες που η πρόσβαση από τους ντόπιους είναι δύσκολη. Οι διαρρήκτες σπάζουν τις πόρτες εισόδου, ανοίγουν τρύπες στις σκεπές, σπάζουν παράθυρα με βαριοπούλες, κάνουν οτιδήποτε θα τους φέρει στο εσωτερικό των μοναστηριών από όπου κλέβουν εικόνες, δισκοπότηρα, βημόθυρα.

Συνήθως οι ιερόσυλοι είναι... διαβασμένοι, όπως εκείνοι που μπήκαν στο ιστορικό μοναστήρι Γεννήσεως της Θεοτόκου -πριν από έναν χρόνο- στους Δραμεσιούς Δωδώνης και κυριολεκτικά το λεηλάτησαν.

Ξήλωσαν την οροφή του ξυλόγλυπτου τέμπλου που χρονολογείται στο 1683, αλλά και 15 παλιές εικόνες, άφησαν όμως κάποιες άλλες που ήταν αντίγραφα των γνησίων, οι οποίες φυλάσσονται στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού των Ιωαννίνων.

Είναι, μάλιστα, χαρακτηριστικό ότι το κομμάτι του τέμπλου που αφαίρεσαν ήταν από την κατασκευή του χωρισμένο σε δύο κομμάτια, έτσι μπορούσε να μεταφερθεί εύκολα. Λίγες μέρες αργότερα άγνωστοι διέρρηξαν την εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων στην είσοδο της Δωδώνης και άρπαξαν 10 εικόνες και το άγιο δισκοπότηρο.

Η πιο μεγάλη -σε αριθμό κλοπιμαίων- διάρρηξη, πάντως, έγινε στις αρχές Νοεμβρίου του 2007 στη Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Μακρίνο του Ανατολικού Ζαγορίου, από όπου αφαιρέθηκαν 37 εικόνες, αλλά και η ξυλόγλυπτη, επίχρυση, δίφυλλη πόρτα της Ωραίας Πύλης.
Πηγή: «Έθνος»

ΥΠΕΞ : Η Ιστορία δεν αποτελεί αντικείμενο διαπραγματεύσεων.

Απάντηση στην επιστολή που της είχε αποστείλει πρόσφατα ο υπουργός Εξωτερικών της ΠΓΔΜ, Αντόνιο Μιλόσοσκι, απέστειλε με ρηματική διακοίνωση στις 24 Μαρτίου η υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη.
Όπως ανακοίνωσε ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδας Γιώργος Κουμουτσάκος, «η Υπουργός Εξωτερικών στην επιστολή της τονίζει ότι η Ελλάδα έχει όλα αυτά τα χρόνια επιδείξει ειλικρινή βούληση ανάπτυξης ομαλών και παραγωγικών διμερών σχέσεων με την γειτονική χώρα, όχι μόνο με λόγια αλλά και με έργα και ταυτόχρονα ότι το ζήτημα που απασχολεί είναι το ανοιχτό θέμα της ονομασίας».
Ο κ. Κουμουτσάκος πρόσθεσε πως σε άλλο σημείο της επιστολής της, η κ. Μπακογιάννη «αναφέρει ότι αυτό που απαιτείται δεν είναι λόγια που έχουν ως σκοπό τη δημιουργία εντυπώσεων, αλλά πράξεις για την επίλυση του ζητήματος της ονομασίας, που βρίσκεται στην καρδιά των διμερών σχέσεων με την ΠΓΔΜ και τις επηρεάζει».
Σε ό,τι αφορά τις προτάσεις του ΥΠΕΞ της ΠΓΔΜ περί σύστασης Επιτροπών, σύμφωνα με τον κ. Κουμουτσάκο, η Ελληνίδα Υπουργός Εξωτερικών κάνει ξεκάθαρο ότι η ιστορία είναι γνωστή και δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο διαπραγματεύσεων και Επιτροπών», ενώ «όσον αφορά τα περί σύστασης Επιτροπής για τη βελτίωση του κλίματος των διμερών σχέσεων, η κυρία Μπακογιάννη επισημαίνει ότι αυτό που απαιτείται για να διασφαλισθούν αυτά, δεν είναι τίποτε άλλο από τον έμπρακτο σεβασμό θεμελιωδών αρχών των σχέσεων καλής γειτονιάς, καθώς επίσης και όλων των σχετικών με τις διμερείς σχέσεις προνοιών και άρθρων που υπάρχουν στην Ενδιάμεση Συμφωνία».

Απάντηση Σκοπιανών

Το Υπουργείο Εξωτερικών της ΠΓΔΜ, σε χθεσινή ανακοίνωσή του σχετικά με την απαντητική επιστολή της υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας Ντόρας Μπακογιάννη, στον ομόλογό της της ΠΓΔΜ Αντόνιο Μιλόσοσκι, ανέφερε ότι «η επίσημη Αθήνα απέρριψε την πρωτοβουλία του υπουργού Εξωτερικών Αντόνιο Μιλόσοσκι,η οποία υπό τη μορφή τριών συγκεκριμένων προτάσεων στις 13 Μαρτίου 2009 κατατέθηκε προς την υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας».
Στην ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών της ΠΓΔΜ προστίθεται ότι «για πρώτη φορά στην επίσημη διπλωματική αλληλογραφία μεταξύ των δύο χωρών, η κα Μπακογιάννη παραδέχεται ότι εκτός από το όνομα του κράτους, αντικείμενο εκκρεμότητας αποτελεί και η εθνική ταυτότητα του μακεδονικού λαού».
Σύμφωνα με το υπουργείο Εξωτερικών της ΠΓΔΜ, η κα Μπακογιάννη,στην επιστολή της αυτή προς τον κ. Μιλόσοσκι, σημειώνει:
«Σχετικά με το ζήτημα του ονόματος,το οποίο αποτελεί την ουσία των προβλημάτων στις οποίες προσκρούουν οι σχέσεις μεταξύ των χωρών μας, η Ελλάδα έχει προβεί σε σημαντικό βήμα προς τα εμπρός αποδεχόμενη μία erga omnes σύνθετη ονομασία,η οποία μπορεί επίσης να συμπεριλάβει και τον όρο Μακεδονία,με προσδιορισμό που θα διευκρινίζει τη διαφορά μεταξύ της χώρας και του λαού σας και της ελληνικής Μακεδονίας και του πληθυσμού της. Αυτό αποτελεί σημαντική μετατόπιση από την αρχική μας θέση ,με την ελπίδα ότι αυτό θα μπορεί να αποτελέσει βάση για την επίτευξη κοινώς αποδεκτής λύσης».(για περισσότερα βλέπε εδώ και εδώ)
Δείτε και :
Οι Σκοπιανοί ζητούν να ελέγχουν και τα σχολικά βιβλία μας!!!

Ο Καρλ Μαρξ και η Επανάσταση του 1821. Μια άγνωστη σχέση

Κάποτε ο Λένιν μιλούσε σε ορισμένους κομματικούς συντρόφους του για ένα θέμα. Όμως ένας απ’ αυτούς, αντιλαμβανόμενος το πόσο αντίθετα με την πραγματικότητα ήταν αυτά που άκουγε, τόλμησε να εκφράσει την αντίρρησή του, λέγοντας στον Λένιν τα εξής: «Μα, σύντροφε Λένιν, αυτά που λέτε είναι αντίθετα προς τα γεγονότα!». Τότε ο Λένιν, χωρίς καθόλου να ταραχτεί, απάντησε με ολύμπια ηρεμία στον αφελή του σύντροφο: «Ε τότε, τόσο το χειρότερο για τα γεγονότα!».
Αυτήν την αρχή του Λένιν εφαρμόζουν, με αξιέπαινη ακρίβεια, όλοι οι κομμουνιστές του κόσμου μέχρι και σήμερα.
Εδώ και δύο χρόνια έχω αποδείξει με δύο μελέτες (πρώτη και δεύτερη) μου, ότι εκείνος που όρισε την 25η Μαρτίου ως ημέρα για την έναρξη της επανάστασης του ’21 δεν ήταν ο Όθωνας το 1838, ή η εκκλησία, αλλά ο ίδιος ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, ήδη από το 1820.
Και όμως, στις 25 Μαρτίου 2009 ο Ριζοσπάστης δημοσίευσε ένα άρθρο, όπου λέει για ακόμη μια φορά «τα παλιά τα βαρετά εκείνα». Ότι δηλαδή η 25 Μαρτίου προσδιορίσθηκε ως ημερομηνία για την έναρξη της επανάστασης μόλις το 1838 από τον Όθωνα και την εκκλησία.
Λέει λοιπόν ο καλός συντάκτης του άρθρου πως «το βαυαρικό Οθωνικό διάταγμα, με το οποίο η 25η Μάρτη, γιορτή του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου, ορίζεται ως η έναρξη της Επανάστασης του Εικοσιένα και η μέρα αυτή ως επέτειος της Εθνικής μας γιορτής, πλαστογραφεί την Επανάσταση του Εικοσιένα, γιατί από το διάταγμα αυτό έχει αφαιρεθεί η ιστορική αλήθεια».
Και καθώς τα λέει αυτά, ξεσπάει σε ένα συγκινητικό λογύδριο για τον ρόλο του λαού ως του μοναδικού συντελεστή για την εκδήλωση και την έκρηξη της επανάστασης:
«Ο Οθωνας, όμως, με την αντιδραστική αυλή του ... αποσιωπούν την αρετή και την επαναστατική τόλμη των Ελλήνων αγωνιστών που κήρυξαν την Επανάσταση του Εικοσιένα, για να διαβούν το πύρινο πέρασμα από την κόλαση της σκλαβιάς, της εξαθλίωσης, της ταπείνωσης και του αφανισμού, με τα δεσμά της αμάθειας και της προκατάληψης, στον κόσμο της Λευτεριάς και της Παλιγγενεσίας με πολύ βαρύ το τίμημα σε αίμα και θυσίες».
Λέει και άλλα πολλά... Αλλά αυτό που πραγματικά σοκάρει είναι η διαστροφή που υφίστανται τα πραγματικά γεγονότα από τον συντάκτη του άρθρου αυτού, όταν όλοι πια ξέρουμε πως το οθωνικό διάταγμα του 1838 όχι μόνον ατεκμηρίωτο ιστορικά και ασεβές προς την ιστορική αλήθεια δεν ήταν, αλλά, αντίθετα, ότι διασώζει την ιστορική αλήθεια με αξιοθαύμαστη ακρίβεια.
Κι εγώ αναρωτιέμαι τώρα για το εξής. Ξέρουν άραγε οι καλοί μας σύντροφοι κομμουνιστές ποια ήταν στην πραγματικότητα η γνώμη του ίδιου του Καρλ Μαρξ για την επανάσταση του 1821 και για την «επαναστατική τόλμη των Ελλήνων αγωνιστών»;
Όχι. Την αγνοούν, ή μάλλον, την αποκρύπτουν. Και το αστείο είναι πως οι Έλληνες κομμουνιστές αγνοούν την άποψη του Μαρξ για μια επανάσταση την οποίαν οι ίδιοι από τη μια την εξυμνούν σε υπερθετικό βαθμό, βρίζοντας ταυτόχρονα την εκκλησία διότι δήθεν εναντιώθηκε προς αυτήν και την πολέμησε με κάθε τρόπο.
Ευτυχώς που υπάρχει μια σπουδαία μελέτη, για να απαντήσουμε στην απορία-αγωνία μας αυτή, μελετη που έχει εκδοθεί εδώ και εικοσιτέσσερα χρόνια. Πρόκειται για ένα βιβλίο του Παναγιώτη Κονδύλη με τίτλο K. Marx – Fr. Engels, Η Ελλάδα, η Τουρκία και το Ανατολικό Ζήτημα. Στο έργο αυτό ο συγγραφέας του έχει ανθολογήσει από την απέραντη εργογραφία των δύο ιδρυτών του κομμουνισμού τα μέρη εκείνα που αφορούν στο περίφημο «Ανατολικό Ζήτημα», δηλαδή στο μέλλον και η τύχη της διαλυόμενης τότε Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Η σχετική θέση των δύο κλασσικών του μαρξισμού είναι φανερό πως έχει τεράστιο ενδιαφέρον και σημασία, μιας και κατά ένα μέρος το ανατολικό ζήτημα σχετίζονταν και με την επανάσταση του ’21, αλλά και με την απελευθέρωση του πρώτου ελληνικού κράτους, όπως επίσης με το αίτημα για την απελευθέρωση όλων των άλλων ελληνικών εδαφών που παρέμεναν κάτω από την τουρκική κατοχή.
Η έκδοση αυτή συνοδεύεται από έναν ιδιαίτερα κατατοπιστικό πρόλογο, γραμμένο από τον ίδιο τον επιμελητή της. Εκεί λοιπόν βλέπουμε ανάγλυφα τις θέσεις του Μαρξ για τον αγώνα των Ελλήνων για την λευτεριά και την εθνική τους αξιοπρέπεια.

Μαρξ-Εγκελς: Η τσαρική Ρωσσία ο μεγάλος εχθρός της επανάστασης αλλά και της «ανεπτυγμένης Δύσης»…

Ο Μαρξ και ο Έγκελς είχαν βάλει ως στόχο τους την ευρωπαϊκή επανάσταση. Μια επανάσταση που είχε κατασταλεί βίαια το 1848, με την περίφημη Άνοιξη των Λαών και τα όσα ακολούθησαν. Οι δύο ιδρυτές του κομμουνισμού είχαν πιστέψει τότε, εσφαλμένα βέβαια, πως αυτή η επανάσταση θα ξεσπούσε γρήγορα και πάλι. Όμως, για να ξεσπάσει η ευρωπαϊκή επανάσταση θα έπρεπε να αντιμετωπίσει και να βγάλει από την μέση τον πιο αμείλικτο εχθρό της, τον έσχατο κίνδυνο, την υπανάπτυκτη αλλά και εξαιρετικά δυναμική τσαρική Ρωσσία, η οποία ήταν ταυτόχρονα εχθρός και «ολόκληρης της αστικής ανεπτυγμένης Δύσης».

Μην παραξενεύεστε καθόλου που οι ιδρυτές του μαρξισμού κόπτονται τόσο πολύ για την «ανεπτυγμένη Δύση». Αυτό δεν είναι τίποτε. Όπως θα δούμε πιο κάτω, ο Μαρξ ήταν ο μεγαλύτερος θαυμαστής αλλά και υπερασπιστής του αστικού δυτικού πολιτισμού!

Όπως σημειώνει ο Έγκελς, από το 1789 και μετά «στην πραγματικότητα δεν υπήρξαν παρά δύο μόνο δυνάμεις στην ευρωπαϊκή ήπειρο: Η Ρωσία με την απολυταρχία κι η Επανάσταση με τη Δημοκρατία. … Αν όμως η Ρωσία κατακτήσει την Τουρκία, τότε θ’ αυξήσει τη δύναμη της σχεδόν κατά το ήμισυ και θα γίνει υπέρτερη απ’ όλη μαζί την Ευρώπη. Κάτι τέτοιο θ’ αποτελούσε ανείπωτη συμφορά για την υπόθεση της Επανάστασης».
Και το πανευρωπαϊκής σημασίας αυτό ενδεχόμενο συνδέεται άμεσα με το ανατολικό ζήτημα, αφού ένας από τους προσφορότερους χώρους πιθανής εκδήλωσης του ρώσικου επεκτατισμού είναι η αποσυντιθέμενη ευρωπαϊκή Τουρκία. Και επειδή η ευρωπαϊκή επανάσταση έμοιαζε να χάνεται όλο και περισσότερο στον ορίζοντα του μέλλοντος, ο Έγκελς δήλωνε με σαφήνεια πως «η διατήρηση της τούρκικης ανεξαρτησίας … είναι ζήτημα ύψιστης σημασίας. … Και στο σημείο αυτό συμβαδίζουν τα συμφέροντα της επαναστατικής Δημοκρατίας και της Αγγλίας».
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ

Καρποί Σεξουαλικής Αγωγής( Β΄).

Γράψαμε σε προηγούμενη ανάρτηση ότι η Βρετανία,που διδάσκει εδώ και χρόνια τη Σεξουαλική Αγωγή στα σχολεία, κατέχει την πρώτη θέση σε εγκυμοσύνες εφήβων, αλλά αυτή η περίπτωση υπερβαίνει κατά πολύ τα συνηθισμένα: ένα αγόρι μόλις 13 ετών έγινε πατέρας. Νεότερες ειδήσεις αναφέρουν ότι : Δύο μήνες μετά, το τεστ DNA, αποκάλυψε πως το κοριτσάκι που έφερε στον κόσμο η 15χρονη Σαντέλ Στέντμαν, δεν ανήκει στον 13χρονο Αλφι Πάτεν.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα βρετανικών εφημερίδων, η νεαρή μητέρα είχε ομολογήσει στη μεγαλύτερη αδελφή της ότι το παιδί που γέννησε δεν ήταν καρπός του Αλφι, αλλά κάποιου έφηβου με τον οποίο είχε ερωτικές σχέσεις.
Ύστερα από τον ντόρο που δημιουργήθηκε, αρκετοί έφηβοι ομολόγησαν ότι είχαν, έστω και περιστασιακά, σχέση με την 15χρονη, με αποτέλεσμα η υπόθεση να οδηγηθεί σε τεστ DNA, το οποίο έδωσε τελικά τις απαντήσεις.
Ο 13χρονος, ο οποίος διατηρούσε για δύο χρόνια δεσμό με τη Σαντέλ, πίστευε ότι αυτός ήταν ο πατέρας, καθώς όπως όλα δείχνουν ,δεν ήξερε ότι η σύντροφός του διατηρούσε παράλληλες σχέσεις.
Ο Αλφι θα δέχθηκε την είδηση μάλλον με ανακούφιση, καθώς την ημέρα που γέννησε η 15χρονη δήλωσε ότι δεν ξέρει πώς θα ανταποκριθεί στις ανάγκες του παιδιού του αφού δεν έχει ούτε χαρτζιλίκι!
Ωστόσο όπως είχε πει ο ίδιος, θα προσαρμοζόταν στην ιδέα του να γίνει πατέρας έστω και σε τόσο μικρή ηλικία. (δες εδώ)
Η είδηση έρχεται να κάνει ακόμη χειρότερα τα πράγματα , γιατί η νεαρή μαθήτρια (φαίνεται υπήρξε άριστη στο σχολείο της μόνο στη Σεξουαλική Αγωγή),είχε ταυτόχρονα σχέση με πολλά αγόρια. Όπως έγινε γνωστό :
Δύο ανήλικα αγόρια διεκδικούσαν την πατρότητα της μικρής Μεισι Ροξάν. Είναι το μωρό που έγινε γνωστό από τον 13χρονο πατέρα της Αλφι Πάτεν και την 15χρονη μητέρα της Σαντέλ.
Ο 16χρονος Ριταρντ Γκουντσελ και ο 14χρονος Τάιλερ Μπάρκερ, ισχυρίζονται ότι έκαναν έρωτα με την ανήλικη μητέρα πριν από εννέα μήνες.(δες εδώ)
Τελείως διαφορετικό αντικείμενο ήταν η Υγιεινή που διδάσκονταν παλαιότερα στα σχολεία, από τη Σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση, με την οποία θέλουν να εκμαυλίσουν τη νεολαία σήμερα.
Δείτε και:
Αυξάνουν οι καρποί της σεξουαλικής αγωγής.
Τα αποτελέσματα της Σεξουαλικής Αγωγής στα Βρετανικά σχολεία:http://www.inout.gr/showthread.php?t=24778http://www.zougla.gr/news.php?id=5868
Πότε επιτέλους θα συνέλθουμε;

Επιστολή της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου προς τον Υπουργό Παιδείας για θέματα των θεολόγων.

Επτά ζητήματα για το μάθημα των Θρησκευτικών και τους καθηγητές Θεολόγους θέτει η Διαρκής Ιερά Σύνοδος με επιστολή της προς τον Υπ. Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Αρη Σπηλιωτόπουλο .
H ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Αριθμ. Πρωτ. 4312 π.ε.
Aθήνησι 3η Μαρτίου 2009
Διεκπ. 406
ΠροςΤον Eξοχώτατον
κ. Aριστόβουλον Σπηλιωτόπουλον,
Υπουργόν Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.
Ενταύθα.

Εξοχώτατε κ. Υπουργέ,

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος, εν τη Συνεδρία Αυτής της 5ης μηνός Φεβρουαρίου έ.ε, διεξήλθεν τα Πορίσματα - Προτάσεις της Ημερίδος «Εκκλησία και Θεολόγοι», η οποία διεξήχθη με την συνεργασίαν της Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων, την 22αν Νοεμβρίου 2008 εις το Διορθόδοξον Κέντρον της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου Πεντέλης και απεφάσισεν όπως παρακάλεση υμάς να εξετάσητε, εις το πλαίσιον της αρμοδιότητος υμών, την δυνατότητα της ικανοποιήσεως των εξής προτάσεων:α) Αύξησις του αριθμού των κατ' έτος διοριζομένων Θεολό­γων προκειμένου να καλυφθή η αδιοριστία 4.000 και πλέον πτυχιού­χων Θεολογίας.β) Αύξησις των ωρών διδασκαλίας του μαθήματος των Θρη­σκευτικών εις την Δευτεροβάθμιον, Γενικήν, Τεχνικήν καί Έπαγγελματικήν Έκπαίδευσιν.γ) Διορισμός Θεολόγων και εις την Πρωτοβάθμιον Έκπαίδευ­σιν διά την διδασκαλίαν του μαθήματος των Θρησκευτικών, ως συμ­βαίνει με τους Καθηγητάς Ξένων Γλωσσών, Φυσικής Αγωγής και Μου­σικής διά τα αντίστοιχα μαθήματα.δ) Δυνατότης συμμετοχής των πτυχιούχων τής Θεολογίας εις διαγωνισμούς, εις τους οποίους μετέχουν και οι πτυχιούχοι των λοιπών Θεωρητικών Σχολών.ε) Αξιοποίησις Θεολόγων εις τον Θρησκευτικόν Τουρισμόν.στ) Διορισμός 100 Θεολόγων εις το ποιμαντικόν έργον της Εκ­κλησίας, κατόπιν προτάσεως των κατά τόπους Ιερών Μητροπόλεων.ζ) Διορισμός Θεολόγων ως ξεναγών Μουσείων ή Εκθέσεων Βυζαντινών ή Μεταβυζαντινών Κειμηλίων.Προς τούτοις, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος απεφάσισεν όπως και αύθις έκφραση την παγίαν θέσιν Αυτής περί της υποχρεωτικής διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών διά τους Χριστιανούς Ορθοδόξους μαθητάς, ως και το Σύνταγμα ορίζει, και παρακάλεση υμάς όπως αγαθυνόμενος αποστείλητε σχετικήν διευκρινιστικήν Έγκύκλιον.Επί δε τούτοις, έχοντες δι' ελπίδος ότι εν τω εγνωσμένω σεβασμώ υμών προς την Έκκλησίαν θέλετε ικανοποιήσει δικαίως τα ως είρηται. αιτήματα και επικαλούμενοι, επί την υμετέραν Εξοχότητα πλουσίαν την Χάριν του Θεού και το άπειρον Αυτού έλεος, διατελούμεν μετ' ευχών διαπύρων.
Ο Αθηνών ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ, Πρόεδρος
Ο Αρχιγραμματεύς Άρχιμ. Κύριλλος Μισιακούλης
___________________________________
Κοινοποιήσεις
1. Πανελλήνιον Ένωσιν Θεολόγων, Ενταύθα.
2. Πρωτοβουλίαν Αποφοίτων, Μεταπτυχιακών και Τελειοφοίτων Φοιτητών της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης.Εις Σίνδον

Φωτογραφίες των εγγράφων της Συνόδου από : http://thriskeftika.blogspot.com/
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΕΣΤΕΙΛΕ ΚΑΠΟΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ.
ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΓΡΑΦΑΜΕ ΣΧΕΤΙΚΑ :
Η Δ.Ι.Σ τoν Οκτώβριο του 2008 είχε αποφασίσει σχετικά :
Πρώτη Συνεδρία της Δ.Ι.Σ. για το μήνα Οκτώβριο 2008Συνήλθε σήμερα Τρίτη, 21 Οκτωβρίου 2008, στην πρώτη τακτική Συνεδρία η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου. Κατά την σημερινή Συνεδρία :- Για το θέμα της διδασκαλίας του μαθήματος των θρησκευτικών στην δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και μετά από τα αισθήματα ανησυχίας και αγωνίας των γονέων και κηδεμόνων για την διατήρηση της διδασκαλίας του μαθήματος αυτού στη μαθητιώσα νεολαία, των οποίων δέκτης γίνεται καθημερινώς η Εκκλησία, θα αποσταλεί επιστολή της Ιεράς Συνόδου προς τον Εξοχώτατο Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Ευριπίδη Στυλιανίδη, δια της οποίας θα εκφράζεται η απόλυτη ανάγκη επιλύσεως του θέματος, σύμφωνα και με την άποψη της πλειονοψηφίας των γονέων, των θεολόγων καθηγητών και όλης της κοινής γνώμης και η παράκληση να διευκρινισθεί στους εκπαιδευτικούς η δεοντολογία περί της διδασκαλίας του μαθήματος των θρησκευτικών.
http://www.ecclesia.gr/greek/holysynod/holysynod.asp?id=1035&what_sub=d_typou
Ο Αρχιεπίσκοπος μάλιστα είχε κάνει σχετικές δηλώσεις :
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2008
Δηλώσεις Μακαριωτάτου αμέσως μετά τη Συνεδρίαση της Δ.Ι.Σ.23/10/2008Αμέσως μετά τη χθεσινή συνεδρίαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, στις καθιερωμένες ερωτήσεις των δημοσιογράφων απάντησε ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος. Ο Μακαριώτατος ρωτήθηκε και για την επιστολή που η Δ.Ι.Σ. θα στείλει στον Υπουργό Παιδείας σχετικά με το θέμα της διδασκαλίας του μαθήματος των θρησκευτικών και επεσήμανε πως η Εκκλησία θα επιδιώξει να συζητήσει με τον Υπ. Παιδείας για το πώς θα αναβαθμιστεί το μάθημα τονίζοντας, «τα θρησκευτικά είναι πολιτισμός, είναι στόχος του ανθρώπου, αν τα πάρουμε ξερά δεν έχουν να μας προσφέρουν τίποτα».http://www.ecclesia.gr/greeknews/default.asp
Βλέπε : Διαρκής Ιερά Σύνοδος : Αναζητείτε η χαμένη επιστολή για τα Θρησκευτικά
Μακαριώτατε και σεβαστοί αρχιερείς, το πρόβλημα δεν λύθηκε, παρά τις πολλές προφορικές δηλώσεις του πρώην Υπουργού Παιδείας. Εκτός από την επιστολή, μιλήστε και για το απαράδεκτο περιεχόμενό όλων των νέων βιβλίων.
Για να αποφευχθούν παρεξηγήσεις όπως ο τίτλος «Περισσότερες ώρες για τα Θρησκευτικά ζητά η εκκλησία με επιστολή στον υπ. Παιδείας» που διαβάσαμε στο:http://www.esos.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1006&Itemid=231
Έχουμε να πούμε ότι η Σύνοδος ζητά να δοθεί η ώρα που κόπηκε στην Γ΄Λυκείου εδώ και χρόνια και παρά τις δικαστικές αποφάσεις δεν έχει ακόμη δοθεί. Που είναι ο Συνήγορος του Πολίτη, δεν βλέπει εδώ παραβίαση των νόμων;
Αλλά θα επανέλθουμε.

Έρανοι-απάτες στην Ελλάδα της «αιώνιας αποκριάς»

ΕΠΙΤΗΔΕΙΟΙ «ΝΤΥΝΟΝΤΑΙ» ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ, ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΚΑΙ ΙΕΡΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΣΕΠΩΣΟΥΝ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΕΥΡΩ

Το πάθημα του Σανιδά που ξέρει και ποιος είναι ο «σωσίας» του
Όταν η οικονομική κρίση κάνει τα πράγματα δύσκολα, για κάποιους υπάρχουν «δουλειές». Επειδή βρισκόμαστε στην Ελλάδα, όπου, ως γνωστόν «ό,τι δηλώσεις είσαι» κάποια… μυαλά σκαρφίζονται μεγαλοφυείς απάτες. Παριστάνοντας άλλους, «στήνουν» εράνους, ζητούν δανεικά, ενίσχυση, ή… φόρο και «τσεπώνουν» τεράστια ποσά, αφήνοντας τα ανυποψίαστα θύματα στα κρύα του λουτρού. Και τις αρχές να προσπαθούν να αντιδράσουν βγάζοντας… ανακοινώσεις.
Η οικονομική στενότητα των ημερών έχει οδηγήσει σε «έκρηξη» των απατών στο… όνομα εισαγγελέων, ιερέων, βουλευτών και άλλων. Τελευταία «θύματα», ο Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης Παύλος και ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Γιώργος Σανιδάς, στο όνομα των οποίων, βουλευτές, καλλιτέχνες, επιχειρηματίες, μέχρι και… ηγούμενοι έχασαν τεράστια ποσά. Οι παραπάνω βέβαια, δεν ήταν οι πρώτοι, ούτε οι μόνοι, ούτε οι τελευταίοι που χρησιμοποιήθηκαν από απατεώνες.

Οι αετονύχηδες, «στήνουν» εράνους υποδυόμενοι «εθελοντές», ή και μέλη οργανισμών και εταιριών. Έχουν γίνει καταγγελίες για ψεύτικους εράνους από υποτιθέμενους εργαζομένους του Ερυθρού Σταυρού, της Εκκλησίας, σχολείων, αλλά και Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων. Κάποιοι μάλιστα, τις ημέρες των εορτών, είχαν τη φαεινή ιδέα να υποδυθούν τους… εργαζόμενους στην καθαριότητα και χτύπαγαν τα κουδούνια ζητώντας «δωράκι» από τους ανυποψίαστους κατοίκους που το είχαν ξαναζήσει παλιότερα, από τους αληθινούς σκουπιδιάρηδες! Όσο για το γιατί; Ακόμα και όταν δεν πρόκειται για μια καλοστημένη κομπίνα, αλλά για έναν ψεύτικο έρανο, στο όνομα υποτίθεται του Ερυθρού Σταυρού, τα κέρδη από την ευαισθησία του κόσμου μπορούν να φτάσουν σε αρκετές χιλιάδες ευρώ, μέσα σε μια μέρα…

Τιμωρήθηκε με… ανακοίνωση

Ο απατεώνας που εμφανιζόταν ως ο εισαγγελέας Γιώργος Σανιδάς είχε αν μη τι άλλο απύθμενο θράσος. Γιατί, μπορεί κανείς να καταλάβει ότι ένας κομπιναδόρος μπορεί να ρισκάρει «παίζοντας» έναν οποιοδήποτε χαρακτήρα, αλλά πώς δεν φοβήθηκε να προσεγγίσει βουλευτές, υποδυόμενος τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου; Προφανώς, όπως παραδέχεται τώρα ο… αληθινός κ. Σανιδάς, ήξερε τι έκανε και ήξερε τι θα επακολουθήσει. Ο… άλλος Σανιδάς ζήταγε χρήματα για φιλανθρωπικούς, υποτίθεται σκοπούς καταφέρνοντας να εξαπατήσει καλλιτέχνες, όπως ο τραγουδιστής Νίκος Κουρκούλης, επιχειρηματίες, βουλευτές, ηγουμένους μονών και άλλες προσωπικότητες.
Τα… μαντάτα έφτασαν και στα αυτιά του κ. Σανιδά. Και τι έκανε ο εισαγγελέας; Έβγαλε μια ανακοίνωση, στην οποία προειδοποιεί τα… μελλοντικά θύματα και, ούτε λίγο ούτε πολύ, λέει ότι ξέρει ποιος είναι ο απατεώνας. Γιατί δεν συλλαμβάνεται τότε; Επειδή, προφανώς, ξέρει καλά πώς να ξεφύγει.
Αφού ξεκαθαρίζει ότι ουδέποτε έχει ζητήσει ούτε πρόκειται να ζητήσει τη βοήθεια τρίτων προσώπων, ο κ. Σανιδάς λέει στην ανακοίνωσή του:«Το πρόσωπο που και κατά το παρελθόν είχε εκδηλώσει την ίδια συμπεριφορά συνεχίζει να τηλεφωνεί σε προέδρους Διοικητικών Συμβουλίων ή διευθύνοντες συμβούλους τραπεζικών εταιριών, επιχειρήσεων που διατηρούν τηλεοπτικούς σταθμούς ή άλλων εμπορικών επιχειρήσεων, υπεύθυνους των ΚΤΕΛ, διοικητές νοσοκομείων, μητροπολίτες και ηγουμένους ιερών μονών, τελευταία δε και σε βουλευτές και εμφανιζόμενος ως ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Γ. Σανιδάς, ζητεί να συνδράμουν οικονομικώς, για λόγους φιλανθρωπίας, δήθεν αναξιοπαθούντα άτομα.
Υποδεικνύει μάλιστα, για την κατάθεση των σχετικών συνεισφορών, ορισμένο τραπεζικό λογαριασμό ή το ταχυδρομείο (Ομονοίας ή Συντάγματος), αναφέρει δε και αριθμό κινητού τηλεφώνου, που ανήκει δήθεν σ' αυτόν, για περαιτέρω πληροφορίες. Ο εμφανιζόμενος ως ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ζητεί να κατατεθούν τα χρήματα στο όνομα Διαμαντόπουλος, που προφανώς είναι το όνομά του και αυτός δεν είναι άλλος από κατάδικο προσφάτως αποφυλακισθέντα».

Το πάθημα του Μητροπολίτη Σερβίων και Κοζάνης Παύλου

Αμέσως μετά από τον κ. Σανιδά, ήταν η σειρά ενός Μητροπολίτη. Του Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλο. Σε αυτή την περίπτωση, επρόκειτο περί σπείρας «επιστημόνων». Οι απατεώνες, εμφανίζονταν σαν εκπρόσωποι του Μητροπολίτη και χτύπαγαν… πόρτες ανυποψίαστων πιστών. Κρατώντας εικόνες της Παναγίας ή Αγίων στα χέρια τους, έλεγαν, περιφερόμενοι από σπίτι σε σπίτι, ότι κάνουν έρανο υπέρ της ενίσχυσης εκκλησιών και μοναστηριών. Αφού μάζεψαν αρκετά χρήματα, έγιναν καπνός. Και κάποιοι που κατάλαβαν ότι επρόκειτο για απάτη το κατήγγειλαν στο Μητροπολίτη. Ο κ. Παύλος έγινε έξαλλος. Πήγε στην αστυνομία και, στη συνέχεια, έκανε ό,τι και ο εισαγγελέας: Έβγαλε… ανακοίνωση και για να ενημερώσει όλους τους πιστούς, τη διένειμε στους δρόμους της Κοζάνης!
«Καταγγέλλουμε όλα αυτά και πληροφορούμε ότι πρόκειται περί απατεώνων κατ’ επάγγελμα, οι οποίοι εκμεταλλεύονται την πίστη και τη θρησκευτικότητα του φιλόθεου και φιλάγιου λαού μας. Συνιστούμε δε να μη προσφέρετε τον οβολό σας και να ενημερώνετε σχετικά την Ελληνική Αστυνομία» αναφέρει στην επιστολή του.

Είσαι ό,τι δηλώσεις

Η απάτη αυτή φαίνεται πάντως ότι είναι και από τις ευκολότερες. Γι’ αυτό και την κάνουν όλο και πιο πολλοί. Γι’ αυτό ίσως και υπάρχουν εκατοντάδες παραδείγματα από «ευυπόληπτους» πολίτες που… υποδύονται άλλους χαρακτήρες, απομυζώντας τα… προς το ζην και κάτι παραπάνω από όσους τους πιστεύουν.
Πρόσφατο περιστατικό αυτό με τον Σεϊχη Μακτούμ Αλ Μακτούμ του Ντουμπάι. Κύκλωμα απατεώνων έστησε μια κομπίνα-μαμούθ, εμφανιζόμενο ως εκπρόσωποι του Σεϊχη Χασέρ Μακτούμ Αλ Μακτούμ καταφέρνοντας να απομυζήσει τεράστια ποσά από Έλληνες και μη που ευελπιστούσαν σε μια συνεργασία με τον Άραβα κροίσο. Ο κ. Μακτούμ δεν έβγαλε… ανακοίνωση, αλλά επιφόρτισε μια ομάδα από την εταιρία του, τον επενδυτικό κολοσσό Al Fajer Group κοντά στο Palm του Ντουμπάι να ενημερώνει όσους καλούσαν για να μάθουν πώς πήγαινε η… επένδυσή τους, ότι είχαν πέσει θύματα απάτης. Και, κάνοντας ένα βήμα εμπρός, ενημέρωσε την αστυνομία της χώρας του και την Ιντερπόλ.
Άλλος κομπιναδόρος, στο Ηράκλειο της Κρήτης, σκέφτηκε να το παίξει ο ίδιος επιχειρηματίας: Εμφανίστηκε ως ομογενής από τη Δανία με μεγάλη οικονομική επιφάνεια και ισχυρές διασυνδέσεις στα τραπεζικά ιδρύματα. Έπειθε τα θύματά του να επενδύουν σε (ανύπαρκτα) προγράμματα στην Ελλάδα και το εξωτερικό, υποσχόμενος τεράστιες αποδόσεις.

Η Ασφάλεια Ηρακλείου, δέχτηκε δεκάδες καταγγελίες και έφτασε στα «ίχνη» του απατεώνα, ο οποίος έχει απίστευτη πειθώ, γνώσεις... μάνατζμεντ, εντυπωσιακή εξωτερική εμφάνιση (πανάκριβα κοστούμια και ρολόγια). Και δεν έμεινε εκεί. Ο «επενδυτικός σύμβουλος», είχε κοσμοπολίτικη συμπεριφορά, έμενε σε πανάκριβα ξενοδοχεία και έκανε πανάκριβα δώρα στα θύματά του. Έτσι, τους έπειθε ότι είχε οικονομική επιφάνεια και να του εμπιστευθούν τα χρήματά τους. Τελικά, αν και δεν συνελήφθη ποτέ, η Ασφάλεια διαπίστωσε ότι επρόκειτο για Βούλγαρο που έμενε χρόνια στην Κρήτη και αποφάσισε, πριν φύγει, να «πιάσει την καλή». Μόνο από μια οικογένεια, ο 40χρονος απατεώνας κατάφερε να αρπάξει περισσότερα από 100.000 ευρώ.
Σε άλλη περίπτωση, η 49χρονη Φ.Δ. που είχε κάνει «τέχνη» την απάτη είδε την Ασφάλεια να σχηματίζει δικογραφία εις βάρος της, αφού την εντόπισε. Είχε καταφέρει να πείσει εκατοντάδες πολίτες απ’ όλη την Ελλάδα να βάλουν χρήματα στο λογαριασμό της, για τη βοήθεια κοριτσιού που υποτίθεται πως αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα υγείας.

Η κυρία «Μαρία Πολίτη», εμφανιζόμενη ως δασκάλα του κοριτσιού, κατάφερε να πείσει και δημοσιογράφους να τη βοηθήσουν, από τους οποίους ζήταγε να βγάλουν στον «αέρα» τον αριθμό του λογαριασμού του «κοριτσιού». Αυτό ήταν και που την «έκαψε». Ένας δημοσιογράφος επαρχιακού ραδιοφωνικού σταθμού, κατάφερε να ξεσκεπάσει την απάτη και να την οδηγήσει ενώπιον της Δικαιοσύνης. Έγκαιρα…
Οι απατεώνες «παίζουν» με τα σημεία που «πονάνε» πιο πολύ τους Έλληνες. Όπως, για παράδειγμα το όνειρο του διορισμού των παιδιών τους στο Δημόσιο. Στην Πάτρα, ένας θρασύς κομπιναδόρος, ο Χ.Κ., εμφανιζόταν ως δημοσιογράφος, μέλος της ασφάλειας του πρώην προέδρου της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλου, αλλά και υπάλληλος του υπουργείου Εσωτερικών, που διατηρούσε φιλικές σχέσεις με τον πρώην διοικητή του ΟΤΕ. Η απάτη, ήταν απλή. Υποσχόταν «ρουσφέτι» σε οικογένειες, από τις οποίες ζήταγε «λάδωμα», περίπου 20.000 ευρώ για να κάνει τη «δουλειά». Και όταν αυτές το έδιναν, υποσχόταν διορισμό στον… ΟΤΕ Πάτρας και γινόταν «καπνός». Δυστυχώς γι’ αυτόν, εντοπίστηκε.

Εξαπατούν γριούλες
Το αστυνομικό δελτίο, το τελευταίο διάστημα, είναι γεμάτο από υποθέσεις απάτης σε βάρος ηλικιωμένων ατόμων. Οι απατεώνες εκμεταλλεύονται τις χαλαρές αντιστάσεις των ηλικιωμένων και καταφέρνουν να τους αποσπούν μεγάλα χρηματικά ποσά, εμφανιζόμενοι ως άλλοι. Σε κάποιες περιπτώσεις εμφανίζονται ως εφοριακοί με πλαστές ταυτότητες, άλλες ως φίλοι των παιδιών τους, για τα οποία ξέρουν λεπτομέρειες, ώστε να πείσουν τα θύματά τους, άλλες ως… αστυνομικοί ή ακόμα και δημοσιογράφοι! Ο εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Αθηνών έχει σωρεία τέτοιων υποθέσεων στα αρχεία της…

Η «τέχνη» των απατεώνων
Η «τέχνη» των απατεώνων είναι ο τρόπος με τον οποίο σε προσελκύουν. Ο τρόπος που σε πείθουν ότι θα σου δώσουν χωρίς κόπο, αυτά που ήθελες. Ξέρουν να σκάψουν βαθιά μέσα σου για να δουν ποιο είναι το πιο τρελό σου όνειρο.
Για να σε πείσει ο απατεώνας, δεν θα «επιστρατεύσει» ταυτότητα. Άλλωστε, θα «πλασαριστεί» τόσο καλά που δεν θα… τολμήσεις να του τη ζητήσεις. Θα σε πείσει με την «αφ υψηλού» συμπεριφορά του, την πάντα προσεγμένη εμφάνισή του, την άνεση με την οποία κινείται στα «σαλόνια». Δεν θα «κοκορευτεί» για τις ισχυρές γνωριμίες του, αλλά θα φροντίσει να φανεί μέσα από τα λόγια του. Στις πιο ακραίες περιπτώσεις, θα τον δεις να κάνει ακριβές αγορές, τρελές παραγγελίες που δεν τις είχες… φανταστεί. Και να σου κάνει δώρα ονειρεμένα και πανάκριβα. Δε λυπάται τα λεφτά. Άλλωστε, θα σου τα πάρει διπλά.
Στις πιο πολλές περιπτώσεις, οι απατεώνες προσεγγίζουν «επωνύμους», όπως βουλευτές κ.α. για συγκεκριμένο λόγο. Ξέρουν ότι δύσκολα τα θύματά τους θα παραδεχτούν δημόσια ότι έπεσαν θύματα απάτης από δικό τους λάθος. Ότι θα παραδεχτούν πως «πιάστηκαν κορόιδα»…
Πηγή:«press-time»

Δηλώσεις του κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ στο Ρ/Σ της Ι.Μ. Λαρίσης.

Τη άποψή του περί επιτακτικής ανάγκης διορισμού θεολόγων καθηγητών για την διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών στα δημοτικά σχολεία, διετύπωσε και ανέλυσε ο κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ, καθηγητής Παιδαγωγικής κ. Ιωαν. Κογκούλης, μιλώντας τη περασμένη Παρασκευή, 27/3/2009 και ώρα 6 μ.μ. στην εκπομπή «Θεολογία και Κοινωνία» της Ιεράς Μητρόπολης Λάρισας (96,3 FM) και στον δημοσιογράφο – θεολόγο κ. Χάρη Ανδρεόπουλο. Αξίζει να σημειωθεί ότι την ίδια ημέρα σχετικό δημοσίευμα υπήρχε και στην εφημερίδα «Ελευθερία» της Λάρισας (27/3/09, σελ. 12).
Ο κ. Κογκούλης ανέφερε ότι η Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ είναι διατεθειμένη να συμβάλλει στη περαιτέρω ακαδημαϊκή αναβάθμιση των αποφοίτων της και γι΄αυτό το σκοπό προωθεί τη ίδρυση επιμορφωτικών τμημάτων "Δια Βίου Εκπαίδευσης" για υπηρετούντες στη Β/βάθμια εκπαίδευση θεολόγους καθηγητές, ενώ δεν απέκλεισε και το ενδεχόμενο να ιδρυθούν αντίστοιχα τμήματα κατάρτισης και επιμόρφωσης για τους εκπαιδευτικούς της Α/βάθμιας εκπαίδευσης (δασκάλους) που διδάσκουν το μάθημα των Θρησκευτικών (στα Δημοτικά).
Στην ίδια εκπομπή, επανέλαβε το αίτημά του για αναστολή της ισχύος των εγκυκλίων για τις απαλλαγές από τα Θρησκευτικά που εξέδωσε το Υπ. Παιδείας το καλοκαίρι. Ενημέρωσε μάλιστα τους ακροατές ότι το αίτημα αυτό έχει θέσει στον Διευθυντή του Γραφείου του κ. Υπουργού ήδη στη συνάντηση που είχε μαζί του το Φεβρουάριο.
(Πληροφορίες από: http://theologylar.blogspot.com/2009/03/blog-post_28.html
Στην Επιστολή του ο κ. Κογκούλης ανέφερε ότι:

-Επειδή φαίνεται πως σημαντικός ίσως αριθμός δασκάλων δεν επιθυμεί να διδάξει το μάθημα των Θρησκευτικών στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση..

Επανέρχομαι

σε πρόταση που επανέλαβα τελευταία πολλές φορές και απευθύνω σε σας το αίτημα να ενεργήσετε ώστε το μάθημα των Θρησκευτικών, το μόνο που απέμεινε, όπως φαίνεται, να εκφράζει την Ελληνορθόδοξα προσανατολισμένη Παιδεία μας, να διδάσκεται στο Δημοτικό Σχολείο:

α. Από Θεολόγους εκπαιδευτικούς εξειδικευμένους προς τούτο στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση και

β. Η δίωρη διδασκαλία του να επεκταθεί σε όλες τις τάξεις του Δημοτικού Σχολείου, όπως συμβαίνει σε αρκετά κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης(πχ Γερμανία, Κύπρο κλπ).

Σε κάθε περίπτωση, οφείλω να επισημάνω, ότι δεν είναι δυνατόν ο Ελληνικός λαός να ανέχεται την σαφώς διαφαινόμενη τάση και επιθυμία μιας δυναμικής μειοψηφίας να αποχρωματίσει την Παιδεία μας σταδιακά και να την αποκόψει από τις ρίζες της.

Τελειώνοντας, επαναλαμβάνω εκ νέου την έκκλησή μου να αναστείλετε τη ισχύ των τριών εγκυκλίων των σχετικών με το μάθημα των Θρησκευτικών και να ζητήσετε την έναρξη διαλόγου από μηδενική βάση σε συνεργασία με όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς.

Στιγμιότυπα από την επίσκεψη Χριστόφια στο Βατικανό.

Η πρόσκληση

Θετικά αντικρίζει το Βατικανό την πρόσκληση του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια για επίσκεψη του Πάπα Βενέδικτου ΙΣΤ στην Κύπρο, την οποία ο Πρόεδρος απηύθυνε κατά τη συνάντησή του σήμερα με τον Πρωθυπουργό του Βατικανού (Γραμματέα Επικρατείας) Καρδινάλιο Tarcisio Bertone.
Σύμφωνα με πληροφορίες, στη συνάντηση τέθηκε από πλευράς Κύπρου το θέμα του κατά πόσο ο Πάπας θα μπορούσε να κάνει σταθμό στην Κύπρο κατά τη μετάβαση του στο Ισραήλ τον Μάιο. Ωστόσο ο Πρωθυπουργός ανέφερε στον Πρόεδρο Χριστόφια ότι ο Παπάς θεωρεί ότι η Κύπρος αξίζει μιας αποκλειστικής επίσκεψης και ότι το θέμα θα συζητηθεί.

Διαχριστιανικός διάλογος

Συζητήθηκε ακόμα το θέμα του δια-χριστιανικού διαλόγου μεταξύ της ορθόδοξης και της καθολικής εκκλησίας και ο ρόλος της Κύπρου σε αυτό το διάλογο.

Η συμμαχία

Ο Πρόεδρος Χριστόφιας ανέφερε προς τον Πρωθυπουργό του Βατικανού ότι «η μικρή Κύπρος είναι έτοιμη να συμμαχήσει με την Αγία Έδρα για να θέσει το μικρό της λιθαράκι σε αυτή την ευλογημένη προσπάθεια του Αγίου Πατέρα».Απαντώντας ο Πρωθυπουργός του Βατικανού ευχαρίστησε τον Πρόεδρο Χριστόφια για «αυτή την τόσο γενναιόδωρη και τόσο ευγενική προσφορά του», η οποία όπως είπε «υπογραμμίζει την εκτίμηση που έχει η Κύπρος για την αποστολή της Αγίας Έδρας» και ιδιαίτερα «την εκτίμηση που έχει η Κύπρος για τη διακονία του Αγίου Πατρός».(Δες περισσότερα)

Ο πολυπολιτισμός

"Στην Κύπρο υπάρχει κατάσταση πολυπολιτισμική", τόνισε ο κ. Χριστόφιας κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου.

Κράτος ομοσπονδιακό

Όπως τόνισε ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας η Λευκωσία και το Βατικανό αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους ώστε να πειστεί η Τουρκία να χαράξει πολιτική σεβασμού στη θέληση του Κυπριακού λαού για την μετεξέλιξη του κυπριακού κράτους σε ομοσπονδιακό, με δύο περιφέρειες.(Δες περισσότερα)
ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΣΧΟΛΙΑ;
Ο Πρόεδρος Χριστόφιας πάντα μιλούσε για πολυπολιτισμό. Μάλιστα τελευταία κατά τη διάρκεια ειδικής τελετής διαπιστευτήριων του νέου Πρέσβη του Βελγίου κ. Guy Sevrin δήλωσε. «Η Κύπρος, συνέχισε ο Πρόεδρος Χριστόφιας, βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι πολιτισμών και θρησκειών και οι Κύπριοι πάντοτε πίστευαν ότι η πολυπολιτισμική ποικιλομορφία δεν αποτελεί μόνο πολύτιμο κληροδότημα αλλά και ακρογωνιαίο λίθο της ανθρωπότητας που πρέπει να διασφαλιστεί και να καλλιεργηθεί μέσω της ανοχής και της διαπολιτισμικής κατανόησης, με σκοπό την επίτευξη ενός καλύτερου κοινού μέλλοντος για όλους».

«Η εκπαίδευση της αμάθειας»

ΤΟ 18% ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΑΓΝΟΕΙ… ΠΛΗΡΩΣ ΤΟ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ Ο ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΖΥΓΟΥ.

Η ελληνική παιδεία του 21ου αιώνα αφήνει τα παιδιά μας να νομίζουν ότι ο Οδυσσέας Ανδρούτσος ήταν… εξερευνητής!

Τα αποκαρδιωτικά αποτελέσματα έρευνας που έγινε σε γυμνάσια και ΤΕΕ όλης της χώρας.


Το ότι οι Έλληνες είναι ανιστόρητοι, όχι μόνο σε ότι αφορά την ελληνική επανάσταση, αλλά σε όλα τα μεγάλα γεγονότα που σημάδεψαν την ιστορία της χώρας μας, αποδεικνύει η έρευνα των Ελλήνων εκπαιδευτικών. Η έρευνα, πραγματοποιήθηκε σε μαθητές Γυμνασίων και Τεχνικών Επαγγελματικών Εκπαιδευτηρίων όλης της χώρας. Σύμφωνα με αυτή, ένα μεγάλο μέρος των μαθητών μπέρδευε, μέσα σε ένα «νέφος» ιστορικής άγνοιας, τα γεγονότα των τριών εθνικών επετείων. Άλλοι έλεγαν ότι την 25η Μαρτίου ο Μεταξάς είπε το «όχι» (δεν ήξεραν σε ποιον) και οι «Έλληνες νίκησαν τους Τούρκους την 28η Οκτωβρίου 1821».
Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, το 18% των μαθητών αγνοεί… πλήρως το τι έγινε την 25η Μαρτίου. Το 24% αγνοεί την 28η Οκτωβρίου, το 17% το Πολυτεχνείο. Οι επτά στους δέκα αγνοούν την Εθνική Αντίσταση, ο ένας στους δύο το Ελληνοϊταλικό Πόλεμο. Έτσι λοιπόν, δεν είναι να εκπλήσσεται κανείς με το λόγο που κάποιοι απάντησαν ότι στο Πολυτεχνείο πολέμησαν οι Έλληνες με τους Γερμανούς, ή ότι την 25η Μαρτίου ένας… Γερμανός από τα παλιά ξεσήκωσε τους Έλληνες εναντίον των Τούρκων. Η ίδια έρευνα αναφέρει ότι για την 25η Μαρτίου 1821 το 45% των μαθητών δηλώνει από πλήρη άγνοια έως ελάχιστη γνώση και το 29% μπερδεύει την επέτειο με άλλα ιστορικά συμβάντα! Τα αντίστοιχα ποσοστά για την 28η Οκτωβρίου 1940 κυμαίνονται έως και 23% για την άγνοια και έως 33% για την σύγχυση των γεγονότων.

Τα «μαργαριτάρια»
Την πλήρη απουσία έστω και των… τυπικών γνώσεων για την εθνική επέτειο αναδεικνύουν και τα γραπτά των μαθητών, είτε στα διαγωνίσματα των σχολείων, είτε ακόμα και στις Πανελλήνιες εξετάσεις. Οι εκπαιδευτικοί, κάθε χρόνο τρίβουν τα μάτια τους, αφού δε μπορούν να πιστέψουν αυτά που βλέπουν στα γραπτά των μαθητών.
«Η επανάσταση του ’21 έγινε πριν από 1821 χρόνια», αναφέρει μαθητής στο γραπτό του, ενώ άλλος απαντά ότι «ήταν η βραδιά που ο δικτάτορας Μεταξάς, ένας που έπινε πολύ κονιάκ, είπε το όχι στους Τούρκους». Μαθητής της ΄Β Λυκείου, όταν ρωτήθηκε αν γνωρίζει ποιος ήταν ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, απάντησε πως ήταν ένας εξερευνητής, ενώ φοιτητής του Πολυτεχνείου δε μπορούσε να απαντήσει πόσες λευκές και γαλάζιες λωρίδες έχει η σημαία μας, τι συμβολίζουν και πότε καθιερώθηκε σαν εθνικό μας σύμβολο. Άλλος μαθητής είπε πως η Μπουμπουλίνα ήταν μια ηρωική τραγουδίστρια της νίκης του 1940, ενώ συμμαθητής του έγραψε πως η Αλαμάνα είναι το ποτάμι που έχει το γνωστό γεφύρι της Άρτας.
Φοιτήτρια δε που ρωτήθηκε ποιος έγραψε τον εθνικό μας ύμνο, απάντησε: «Ο… Γαριδάς; Κάτι σε ψάρι ήταν πάντως», ενώ είναι μάλλον περιττό να πούμε ότι οι εννιά στους δέκα αγνοούν πλήρως ποιος τον μελοποίησε, αλλά και τι ακριβώς ήταν οι κλέφτες και οι αρματωλοί το ’21.

Πηγή:«press-time»
Σ΄αυτή την αμάθεια βοήθησαν εκτός των άλλων παραγόντων και τα καινούργια σχολικά βιβλία. Το γνωστό βιβλίο της ΣΤ΄ Δημοτικού που αποσύρθηκε, ενώ δεν ανέφερε άλλα σημαντικά ιστορικά γεγονότα, δεν παρέλειπε να μας δείξει στη σελίδα 84 τα καφενεία του 19ου αιώνα, αυτό αν δεν είναι ιστορία και θέμα να ασχοληθούν οι μαθητές!!!.

ΒΕΤΟ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΣΤΟΝ ΟΒΑΜΑ: ΔΕΝ ΘΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ!

Νέα αρνητική τροπή φαίνεται να παίρνει η επικείμενη- και από πολλούς προσδοκόμενη συνάντηση του Αμερικανού Προέδρου Barack Obama στις 7 Απριλίου στην Κωνσταντινούπολη με τον προκαθήμενο και πνευματικό ηγέτη της Ορθόδοξης Εκκλησίας Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο. Οι Τούρκοι έβαλαν βέτο ζητώντας ωμά να μην συναντηθεί ο Aμερικανός πρόεδρος με τον κ. Βαρθολομαίο ενώ αυτή την ώρα στην Ουάσιγκτον γίνεται ένα παζάρι που ξεκίνησε από χτες βράδυ μετά το "τελεσίγραφο" της τουρκικής πλευράς προς τον Λευκό Οίκο να μη γίνει η συνάντηση. Σχετικά με το θέμα σε σημερινό ρεπορτάζ του ο συνάδελφος Μιχάλης Ιγανατίου αναφέρει στο σημερινό ΕΘΝΟΣ(27.03.09) Αντίστοιχο είναι το ρεπορτάζ και του συναδέλφου Αθάνσιου Ελλις στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ Το επίσημο πρόγραμμα του προέδρου Obama στην Τουρκία αναμένεται να δοθεί στην δημοσιότητα σε λίγες ώρες(στις 14:00 ώρα τ.ω) στο καθιερωμένο briefing των συντακτών που καλύπτουν το Λευκό Οίκο ενώ τα τηλέφωνα μεταξύ Τουρκίας(τουρκικό ΥΠΕΞ) Φαναρίου, Ουάσιγκτον(Αμερικανικό ΥΠΕΞ και Λ.Οίκο), έχουν ανάψει την ίδια ώρα που η Αθήνα για άλλη μια φορά φαίνεται να παρακολουθεί αμέτοχη και ανίκανη να προλάβει τις εξελίξεις που τρέχουν με ταχύτητα. Νεότερη εξέλιξη ΤΕΛΙΚΑ Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΔΕΙ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ ΚΑΤ ΙΔΙΑΝ ΚΑΙ ΣΕ ΔΙΜΕΡΕΣ ΕΠΙΠΕΔΟ από την Ουάσιγκτον αναφέρει ότι όπως προσπαθούσαν εδώ και μέρες άνθρωποι του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Ουάσιγκτον και στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής. Μια εξέλιξη φανερά αρνητική για το Οικουμενικό Πατριαρχείο αλλά και για όλους εκείνους που χειρίστηκαν εκ μέρους το όλο ζήτημα της πολυπόθητης συνάντησης του Αμερικανού προέδρου με τον προκαθήμενο της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Συνάντηση διαμηνύουν οι Αμερικανοί θα γίνει μόνο στο πλαίσιο της διαθρησκειακής συνάντησης κοινή με όλους τους θρησκευτικούς ηγέτες γεγονός που δεν επιθυμεί σε καμία περίπτωση το Φανάρι γιατί προσπάθεια των Τούρκων είναι να πλήξουν την Οικουμενικότητα του Πρώτου της Ορθοδοξίας ακριβώς γιατί εξομοιώνει τον Οικουμενικό Πατριάρχη με τους υπόλοιπους θρησκευτικούς ηγέτες της Τουρκίας (Ραβίνους Μουφτήδες Αρμένιο και Καθολικό Πατριάρχη)
Ειδικοί αναλυτές πιστεύουν πως το βέτο των Τούρκων εκδηλώθηκε σε απάντηση των πιέσεων της ΑμερικανοΚυπριακής πλευράς να μην γίνει η συνάντηση-αναγνώριση του κατοχικού ηγέτη Ταλάτ. Στο Φανάρι τώρα δίνεται μια πραγματική μάχη ώστε η όποια συνάντηση μεταξύ του Αμερικανού Προέδρου με τον οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο αφενός να γίνει ξεχωριστά στο Φανάρι(την έδρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου) και αφετέρου να μη συσχετιστεί με την κοινή συνάντηση με τους υπόλοιπους θρησκευτικούς ηγέτες που θα λάβουν μέρος στην διαθρησκειακή συνάντηση που θα γίνει στην Κωνσταντινούπολη. Πηγές προσκείμενες στο Οικουμενικό Πατριαρχείο που δρουν εκ μέρους του στην Ουάσιγκτον επιμένουν "πως η συνάντηση του Αμερικανού Προέδρου με τον Οικουμενικό Πατριάρχη πρέπει να γίνει ξεχωριστά για ευνόητους λόγους και αυτό θα προσπαθήσουμε μέχρι τέλους". Αρκετοί εκτιμούν πως αυτή όχι απλά αρνητική αλλά δυσμενέστατη εξέλιξη αν τελικά έτσι συμβεί και "περάσει" το βέτο των Τούρκων θα πιστωθεί προσωπικά στον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο στον οποίο κύκλοι του Φαναρίου χρεώνουν ολιγωρία και καθυστέρηση στην δράση και τις ενέργειες του. Ωστόσο η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική διότι αυτοί που πραγματικά χειρίζονται τα θέματα εκ μέρους του Οικουμενικού πατριαρχείου στην Ουάσιγκτον είναι άλλοι... και όχι ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος ο οποίος απλώς και αυτός όπως και ο προκάτοχος του (Σπυρίδων) εκτελεί απλώς "εντολές" άλλων στους οποίους το Φανάρι έχει δυστυχώς ακόμα τυφλή εμπιστοσύνη για άλλους ανεξάρτητους λόγους...
Πηγή :Greek American News Agency

Οι Σκοπιανοί ζητούν να ελέγχουν και τα σχολικά βιβλία μας!!!

Όπως ανακοίνωσε ο εκπρόσωπος του Υπουργείου των Εξωτερικών Γιώργος Κουμουτσάκος. ο Υπουργός των Εξωτερικών της ΠΓΔΜ Αντόνιο Μιλόσοσκι απέστειλε επιστολή προς την Ελληνίδα ομόλογό του Ντόρα Μπακογιάννη.
Στην επιστολή θέτει και πάλι το ζήτημα των Ελληνικών Σχολικών Βιβλίων. Μάλιστα ο Έλληνας εκπρόσωπος χαρακτήρισε «γνωστές» τις προτάσεις που περιέχει η επιστολή, σύμφωνα με τις οποίες ζητείται να υπάρξει «ένα σύμφωνο φιλίας και συνεργασίας, μία διμερής επιτροπή εμπειρογνωμόνων για την εκπαίδευση και την ιστορία και ένα πλαίσιο συμφωνίας για την ανάπτυξη των διμερών σχέσεων».
Σε ένα πρώτο σχόλιο του περιεχομένου της επιστολής, ο κ. Κουμουτσάκος αφού επανέλαβε ότι «η Ελλάδα πίστευε, πιστεύει και εφαρμόζει σχέσεις καλής γειτονίας και σε αυτό δεν εξαιρεί καμία χώρα», τόνισε ότι «πεποίθηση όλων είναι ότι οι προσπάθειές μας πρέπει να εστιαστούν στο ζήτημα της εκκρεμότητας της ονομασίας», το οποίο χαρακτήρισε «κομβικό» και στις διαπραγματεύσεις υπό τον ΟΗΕ.
«Η λύση στο ζήτημα αυτό θα είναι και καταλύτης», υπογράμμισε, προσθέτοντας ότι «άλλου είδους χειρισμοί έχουν χαρακτήρα παρελκυστικής τακτικής και συνιστούν απόπειρα αναστροφής προτεραιοτήτων και απόπειρα εκτροπής της διαπραγμάτευσης από το αντικείμενό της». (βλέπε περισσότερα)
Ποια σχολικά βιβλία όμως θα ελέγξει η διμερής επιτροπή εμπειρογνωμόνων;
Μερικά χρήσιμα παραδείγματα:
1. Γεωγραφία Ε΄ Δημοτικού » (Μαθαίνω την Ελλάδα).Στο νέο σχολικό βιβλίο της Ε΄ Δημοτικού «Γεωγραφία» (Μαθαίνω την Ελλάδα) παράθεμα στη σελίδα 108 με υπογραφή « Υπουργείο Πολιτισμού» πληροφορεί τους μαθητές τα εξής::«Η Βεργίνα , μια πόλη – σταθμός του Ελληνικού Πολιτισμού. Είναι η αρχαία πόλη η οποία βρίσκεται στους πρόποδες των Πιερίων Ορέων και τατίζεται με τις Αιγές, την πρωτεύουσα του Βασιλείου της Κάτω Μακεδονίας»

Τι θέλουν να μας πουν οι συγγραφείς ;Τι σημαίνει ο όρος «Κάτω Μακεδονία» και ποια είναι η Άνω Μακεδονία ;Ποιο Υπουργείο Πολιτισμού κυκλοφόρησε το σχετικό κείμενο, της Ελλάδας ή των Σκοπίων; Μήπως πρόκειται για απόσπασμα σκοπιανού σχολικού εγχειριδίου;

2. Ιστορία της Γ΄ Γυμνασίου.Ο Μακεδονικός Αγών και οι κάτοικοι της Μακεδονίας. Στην σελίδα 67 και κάτω από την ευρύτερη ενότητα «Τα Βαλκάνια των αλληλοσυγκρουόμενων εθνικών επιδιώξεων» υπάρχει μία προβληματική παράγραφος που γράφει τα εξής: «Μακεδονικό ζήτημα και μακεδονικός αγώνας. Ο αγώνας για τον έλεγχο της Μακεδονίας, που ήταν τότε τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ονομάσθηκε μακεδονικό ζήτημα. Έλληνες, Βούλγαροι και Σέρβοι διεκδίκησαν, με βάση τις δικές τους επιδιώξεις ο καθένας, την ενσωμάτωση ολόκληρης ή ενός τμήματος της Μακεδονίας. Η σύγκρουση εκδηλώθηκε αρχικά ως αγώνας για τον έλεγχο της εκπαίδευσης και της θρησκευτικής συνείδησης των κατοίκων. Σύντομα, όμως, πήρε ένοπλη μορφή».

Εδώ παρατηρούμε μία άλλη πτυχή τού μεταμοντέρνου ιδεολογήματος: «Να μην πούμε την αλήθεια για ένα σημαντικό εθνικό θέμα ώστε να καλλιεργήσουμε πνεύμα διεθνισμού και να μη στενοχωρήσουμε τις γειτονικές χώρες».Το κλειδί για την κατανόηση τού προβλήματος είναι ποιά συνείδηση είχε η πλειοψηφία των Χριστιανών κατοίκων της Μακεδονίας στα τέλη τού 19ου αιώνος.

Η παρουσίαση τού βιβλίου δίνει την εντύπωση ότι Σέρβοι, Βούλγαροι και Έλληνες μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα. Κι όμως εκεί κατοικούσαν άνθρωποι οι οποίοι εδήλωναν την εθνική και θρησκευτική τους συνείδηση με την ίδρυση εκκλησιών και σχολείων.

Το φρόνημα της πλειοψηφίας παρέμενε ελληνορθόδοξο. Ήσαν, όπως έλεγαν Ρωμηοί «πατριαρχικοί», ο δε Άγγλος γεωγράφος και ιστορικός Στάνφορντ κατέγραψε το 1877 πλειοψηφία ελληνικού πληθυσμού και ελληνικών σχολείων.Αλλά και στην απογραφή τού Χιλμί Πασά το 1904 καταγράφονται στη Μακεδονία πολλοί περισσότεροι Έλληνες συγκριτικά με Βουλγάρους και Σέρβους.

Άρα η ορθή περιγραφή στο σχολικό βιβλίο πρέπει να εξηγεί ότι η Βουλγαρική Εξαρχία και οι ένοπλοι κομιτατζήδες προσπάθησαν να αλλοιώσουν το φρόνημα μιας ελληνορθόδοξης πλειοψηφίας.

Αυτή η γηγενής πλειοψηφία, ελληνόφωνη, σλαβόφωνη και βλαχόφωνη , με τον εκκλησιαστικό, πνευματικό αλλά και ένοπλο αγώνα της διετράνωσε την επιθυμία της να ανήκει στην Ελλάδα όταν φύγουν οι Τούρκοι.

Η θυσία παλικαριών από την ελεύθερη Ελλάδα, όπως ο Παύλος Μελάς, ήλθε να ενισχύσει και να προβάλει τον αγώνα που έδιναν επί δεκαετίες οι εντόπιοι Έλληνες Μακεδόνες.

Το βιβλίο της Γ΄ Γυμνασίου αναφέρεται μεν στην άφιξη εθελοντών από την Νότιο Ελλάδα και στον θάνατο τού Παύλου Μελά το 1904 (σελ. 68) πουθενά όμως δεν παρουσιάζει την ελληνικότητα τού πληθυσμού και την ποικιλότροπη αντίστασή του στον εκβουλγαρισμό (1878 - 1908).
Δείτε και:
Σχολικά βιβλία και εγκυκλοπαίδειες : Η ΣΚΟΠΙΑΝΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΑΔΑ ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΑΓΙΚΑ ΛΑΘΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Διαμαρτυρία προς το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων για το βιβλίο Νεοελληνικής Γλώσσας της Γ’ Γυμνασίου

Δύο ιστορικά κτίρια μεταβιβάστηκαν στην ιδιοκτησία της Λαύρας της Αγίας Τριάδος και του Αγίου Σεργίου.

Το διάταγμα για την εκχώρηση στο Μοναστήρι των δύο αντικειμένων, που ανήκαν σ’ αυτό πριν από την επανάσταση, υπέγραψε ο πρόεδρος της κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας , Βλαντιμίρ Πούτιν.
Στην ιδιοκτησία της Λαύρας της Αγίας Τριάδος μεταβιβάζονται δωρεάν το κτίριο του παλιού ξενοδοχείου της Λαύρας και τα κελάρια οίνου που βρίσκονται στην πόλη Σέργκιεφ Ποσάντ, λεωφόρος Κράσνοϊ Άρμιι, κατοικίες 133 και 133α.
Πηγή:http://www.bogoslov.ru/
ΣΧΟΛΙΟ ΑΚΤΙΝΩΝ
Δεν υπάρχουν φαίνεται πολλοί «εξυπνάκηδες» στην Ρωσική Ομοσπονδία, να μιλήσουν για «σκάνδαλο», άρση προστασίας της εκκλησιαστικής περιουσίας, δήμευσή της, κατάργηση του μοναχικού πολιτεύματος, ομαδικού «διωγμού» της αδελφότητος όπως ζήτησαν για την Ιερά Μονή Βατοπαιδίου, και να αποκάλεσουν της μοναστικές αδελφότητες «ιερή μαφία».

Στην Ελλάδα βρισκόμαστε σε πορεία ανάλογη της προεπαναστατικής Ρωσίας. Στην Ρωσική Ομοσπονδία, γνώρισαν τα καλά του άθεου μαρξισμού και τον έβαλαν στο γνωστό χρονοντούλαπο της ιστορίας.

ΔΥΟ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΣΤΑΘΜΑ: Ελεύθερες οι αναγνώσεις κορανίου στην Θράκη, απαγορευμένες οι γιορτές των Ελληνόπουλων της Πόλης…

Διαμαρτύρεται ο Οικουμενικός Πατριάρχης στο τουρκικό κράτος αλλά ήπια… Πραγματικά είναι να εξοργίζεται κανείς με την στάση της Τουρκίας για τα αυτονόητα όταν βλέπουμε ότι απαγορεύει μια απλή σχολική γιορτή της ομογένειας εξαναγκάζοντας τον οικουμενικό πατριάρχη να διαμαρτυρηθεί.
Όταν μάλιστα στην Θράκη ζωντανεύουν προκλητικές αναγνώσεις κορανίων και δεκάδες άλλες γιορτές «Τούρκου δασκάλου» παιδείας, Σαδίκ Αχμέτ, με αναγνώσεις ποιημάτων του Κεμάλ, ελεύθερα και ανεμπόδιστα σε σχολεία, τζαμιά, ή αίθουσες διασκέδασης παρουσία κοινού, κι εκεί δεν επιτρέπονται τα απλά και τα αυτονόητα.
Δημοσιεύουμε την διαμαρτυρία του οικουμενικού πατριάρχη Κων/πολεως κ. Βαρθολομαίου στο τουρκικό κράτος που είναι φοβερά ήπια και προσεγμένη, έτσι για να ακουστεί και η φωνή του ασθμαίνοντος Ελληνισμού σε μια χώρα που επαγγέλλεται κατά τ΄άλλα το ευρωπαϊκό της πρόσωπο…
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του για το γεγονός ότι Ρωμηοί ορθόδοξοι μαθητές του δημοτικού σχολείο της Βλάγκας στην ενορία των Αγίων Θεοδώρων Βλάγκας Kων/πολης, όπου χοροστάτησε, τους απαγορεύθηκε να δώσουν μια μικρή θεατρική παράσταση στην κοινοτική αίθουσα. Αιτία της απαγόρευσης αποτέλεσε η άρνηση της Τούρκισσας υποδιευθύντριας του σχολείου, η οποία πληροφορήθηκε το γεγονός εδώ και δύο εβδομάδες, με το πρόσχημα ότι δήθεν μια τέτοια εκδήλωση έρχεται σε αντίθεση με τους κανονισμούς του υπουργείου Παιδείας.
Μέχρι τελευταία στιγμή η απαγόρευση προς τους δασκάλους δεν δόθηκε γραπτή αλλά ήταν προφορική. Τα παιδιά παρέστησαν στην εκκλησία με τους δασκάλους τους και στην κοινοτική αίθουσα χωρίς να πραγματοποιήσουν τη θεατρική παράσταση, έχοντας υπ’ όψιν τις προφορικές απειλές.
Η παράσταση των μαθητών θα πραγματοποιείτο την Κυριακή και εκτός σχολείου στην αίθουσα της κοινότητας. Ο πατριάρχης Βαρθολομαίος αναφερόμενος στο γεγονός αυτό μετά την λειτουργία στην αίθουσα της κοινότητας, τόνισε μεταξύ άλλων: «Ημέρα κατά την οποία αργεί το σχολείο, αυτός ο υπερβάλλων ζήλος ορισμένων δημοσίων υπαλλήλων, ορισμένων εκπροσώπων των κρατικών αρχών, πρέπει να το πιστέψουν πρώτα οι ίδιοι, ότι ζημιώνει την χώρα, ζημιώνει την εικόνα της χώρας, η οποία δικαίως προχωρεί προς την ένταξή της εις την Ευρωπαϊκή Ένωση και όλοι μας υποστηρίζομε εκθύμως και ενθέρμως αυτή την ευρωπαϊκή επιτροπή της Τουρκίας. Και επειδή υποστηρίζουμε την πορεία προς τας Βρυξέλλας, γι’ αυτό έχουμε το δικαίωμα να λέμε – όπως κάνω αυτή την στιγμή – και τα παράπονά μας. Τα παράπονά μας ως Εκκλησία και ως Ομογένειας». Ο πατριάρχης στην συνέχεια αναφέρθηκε στη συνάντηση του ιδρύματος Οικονομικών και Κοινοτικών Μελετών και Ερευνών (TESEV), που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο όπου μίλησαν δύο διακεκριμένες γυναίκες νομικοί, λέγοντας ότι «έθεσαν τα πράγματα στη σωστή τους βάση ιδιαιτέρως όσον αφορά εις τα Βακουφικά, εις τα ευαγή ιδρύματα, όχι μόνο της ιδικής μας αλλά όλων των εδώ μειονοτήτων και ελέχθησαν αναδρομικώς, οι αδικίες που έγιναν εις βάρος τους από το απώτερο παρελθόν μέχρι και σήμερα και πως πρέπει να διορθωθούν εάν θέλουμε να είμεθα όντως ευρωπαϊκή χώρα και πλήρες μέλος της μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας». Αναφέρθηκε ακόμη στον πρόεδρο της Γερμανικής Ευαγγελικής Εκκλησίας που επισκέφθηκε το Πατριαρχείο και σήμερα βρίσκεται στην Άγκυρα με υψηλόβαθμα στελέχη της Εκκλησίας του, για να συζητήσει θέματα διαλόγου χριστιανισμού και ισλάμ. Παράλληλα, θα θέσει και θέματα που απασχολούν το Οικουμενικό Πατριαρχείο και το χριστιανικό ποίμνιό μας, καθώς και των άλλων χριστιανικών μειονοτήτων. Όπως τόνισε χαρακτηριστικά ο πατριάρχης «και αυτό διότι αισθάνονται το αδελφικό χρέος εν Χριστώ να είναι στο πλευρό μας και να νοιάζονται». Ο πατριάχης Βαρθολομαίος δεν παρέλειψε να τονίσει τα προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί επισημαίνοντας «Δυστυχώς υπάρχουν χρονίζοντα προβλήματα, υπάρχουν όμως και ορισμένα θετικά πράγματα, θετικά βήματα, θετικές αποφάσεις εδώ στην χώρα και εις την Ευρώπη όπως το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που δικαιώνουν τις προσδοκίες μας, αλλά υπολείπονται πολλά ακόμη να γίνουν και πολλά χρονίζονται προβλήματα να επιλυθούν.
Εμείς θα αγωνιζόμεθα, θα περιμένουμε, θα προσευχόμαστε και θα διεκδικούμε τα δικαιώματά μας. Είναι χρέος μας έναντι της ιστορίας μας, έναντι των πατέρων μας, που μας εκληροδότησαν όλα αυτά τα ευαγή ιδρύματα, τα σχολεία, τα συσσίτια, τις εκκλησίες και ούτω καθ’ εξής».
Πηγή: «Ο Χρόνος»

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΟΥ 1821

Ο εορτασμός των Εθνικών Επετείων αποκτά μεγαλύτερη σημασία και μεταδίδει πιο ουσιαστικά μηνύματα όταν αναζητούμε όχι μόνο τους πρωταγωνιστές των πεδίων των μαχών, αλλά κυρίως όταν ανιχνεύουμε τους πνευματικούς προδρόμους, αυτούς που άνοιξαν τον δρόμο. Τιμώντας, λοιπόν, την 25η Μαρτίου, διπλή πανήγυρη, χριστιανική και εθνική, και αναλογιζόμενοι πόσοι ήρωες αγωνίσθηκαν και θυσιάστηκαν κατά την Ελληνική Επανάσταση, καλόν είναι να τιμούμε και τους πνευματικούς πρωτοπόρους, τους καθοδηγητές, του εμπνευστές. Ένας από αυτούς είναι ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, ο οποίος εκοιμήθη πριν από 200 ακριβώς χρόνια, στις 14 Ιουλίου 1809. Εφέτος, λοιπόν, που η Εκκλησία μας τιμά ιδιαιτέρως τα 200 χρόνια από την οσιακή κοίμηση του Αγίου, ας γράψουμε δυο λόγια για την συνεισφορά του στην προετοιμασία του Αγώνος.
Όχι. Ο Άγιος Νικόδημος δεν οργάνωσε κλέφτες και αρματολούς, ούτε μετείχε στην εξέγερση του παπά-Ευθύμη Βλαχάβα, την τελευταία μεγάλη εθνική ένοπλη κίνηση πριν από το 1821. Δεν έπιασε ποτέ όπλα στα χέρια του. Ούτε έγραψε επαναστατικά ή πολιτικά κείμενα όπως ο Ρήγας Φεραίος. Βοήθησε με τον τρόπο του, τον Φιλοκαλικό, τον πνευματικό, τον Ησυχαστικό, τον συγγραφικό. Ο Μοναχός από τη Νάξο με την εντυπωσιακή θεολογική και φιλολογική κατάρτιση, ο άνθρωπος που συνέδεσε το όνομά του με τον Άγιον Όρος, ο σπουδαίος αυτός νεοπατερικός συγγραφεύς του 18ου και των αρχών του 19ου αιώνος έδωσε χωρίς τυμπανοκρουσίες τον δικό του αγώνα. Με το κομποσκοίνι, με τη νοερά προσευχή, με την πέννα, με τα βιβλία, με τον γνήσιο πατριωτισμό του, τον οποίο διακρίνουμε στα γραπτά του όσο κι αν προσπαθεί να τον παρουσιάσει με ήπιο τρόπο.
Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης βοήθησε την προετοιμασία του Αγώνος στηρίζοντας την Χριστιανική Πίστη και το Ελληνορθόδοξο φρόνημα του υποδούλου λαού μας. Διδάσκοντας την ορθή Θεολογία, καταγράφοντας τους Κανόνες της Εκκλησίας μας (Πηδάλιον), συμβουλεύοντας κληρικούς και λαϊκούς (Συμβουλευτικόν Εγχειρίδιον), καλλιεργώντας τον πνευματικό αγώνα κατά των παθών (Αόρατος Πόλεμος), ανθολογώντας τα σπουδαιότερα νηπτικά – ησυχαστικά κείμενα (Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών), υπομνηματίζοντας τον Απόστολο Παύλο και υμνώντας την Παναγία μας θύμιζε στους σκλαβωμένους Ρωμηούς ότι μόνο δια της εμμονής στην Ορθοδοξία θα σωθούν και ατομικά και εθνικά.

Με την διδασκαλία και με τα συγγράμματά του στερέωσε την Ορθή Πίστη, την Ορθοδοξία και απέτρεψε τους εξισλαμισμούς συνεχίζοντας έτσι το έργο του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού. Άλλωστε ο Άγιος Νικόδημος έμαθε τα πρώτα γράμματα στη Νάξο από τον Χρύσανθο τον Αιτωλό, κατά σάρκα αδελφό του μαρτυρικού Πατροκοσμά.
Η εμμονή στην Ορθοδοξία βοηθούσε τον Χριστιανό να μη χάσει την μοναδική οδό για την σωτηρία της ψυχής του, αλλά επιπροσθέτως βοηθούσε τον Ελληνισμό να μη χάνει τα παιδιά του. Επί Τουρκοκρατίας όποιος χανόταν για την Ορθοδοξία χανόταν και για τον Ελληνισμό. Όποιος εξισλαμιζόταν είτε βιαίως είτε εκουσίως έλεγαν ότι «τούρκεψε». Έχασε, δηλαδή, και την θρησκευτική και την εθνική του ταυτότητα. Οι εξισλαμισμένοι μετετρέποντο σε φανατικούς γενιτσάρους και αρνητές των πατρώων παραδόσεων και εχρησιμοποιούντο ως οι σκληρότεροι διώκτες των Ορθοδόξων. Πολλά δεινά υπέστη το Γένος μας από το μένος των νεοφωτίστων που εξισλαμίζοντο και ήθελαν να αποδείξουν την αφοσίωσή τους στη νέα θρησκεία και στην Οθωμανική εξουσία. Ακόμη και στα νεότερα χρόνια καταγράφονται εγκλήματα κατά Ελλήνων στη Μικρά Ασία από Τουρκοκρητικούς, δηλαδή εξισλαμισμένους πρώην Ορθοδόξους Ρωμηούς της Κρήτης. Πολλοί Τουρκοκύπριοι από αυτούς που οργάνωσαν παραστρατιωτικές ομάδες κατά των Ελληνοκυπρίων το 1964-1974 προέρχονται από εξισλαμισμό Ορθοδόξων. Το ίδιο βλέπουμε και στα Βαλκάνια. Οι σημερινοί Βοσνιομουσουλμάνοι προέρχονται από εξισλαμισμένους Σέρβους Ορθοδόξους, με τους οποίους συγκρούσθηκαν πολλάκις και ενόπλως. Αντιθέτως όσοι παρέμειναν στην Ορθοδοξία διατηρούσαν την εθνική τους ταυτότητα ακόμη και αν είχαν αναγκασθεί να μιλούν τουρκικά. Κλασσικό παράδειγμα οι τουρκόφωνοι Έλληνες της Καππαδοκίας, τους οποίους διακόνησε ο Άγιος Αρσένιος από τα Φάρασα. Άρα το έργο του Αγίου Νικοδήμου, όπως και του Αγίου Κοσμά, του Αγίου Μακαρίου Κορίνθου και άλλων κληρικών του 18ου αιώνος αφ’ ενός μεν βοήθησε την Εκκλησία να μη χάσει και άλλα παιδιά της αφ’ ετέρου δε βοήθησε την Πονεμένη Ρωμηοσύνη να περιορίσει τις εθνικές απώλειες, να μη βλέπει τα παιδιά της να εξισλαμίζονται.
Η κορυφαία εθνική προσφορά του Αγίου Νικοδήμου πιστεύω ότι είναι η συγγραφή του Νέου Μαρτυρολογίου. Πρόκειται για ένα βιβλίο, το οποίο περιλαμβάνει το συναξάρι (βίο και μαρτύριο) 87 αγωνιστικών μορφών που προτίμησαν να θυσιασθούν παρά ν’ αλλαξοπιστήσουν. Αυτοί είναι οι Νεομάρτυρες, οι πρώτοι αντιστασιακοί της δουλείας. Παράλληλα με το Κρυφό Σχολειό και τους κλεφταρματολούς, οι ταπεινοί αυτοί αγωνιστές της Πίστεως και του Γένους με την προσευχή τους και την Ομολογία τους «είμαι Χριστιανός, δεν τουρκεύω» άνοιξαν τον δρόμο για την λευτεριά, στερέωσαν την Ελληνορθόδοξη συνείδηση, έδωσαν μαρτυρία Χριστού και Ελλάδος, τόνωσαν το φρόνημα των αδελφών τους, μείωσαν και περιόρισαν τους εξισλαμισμούς.

Με το βιβλίο του αυτό, το οποίο φέρει ημερομηνία 1794, αλλά ετυπώθη στην Βενετία το 1799, ο Άγιος Νικόδημος τολμά κάτω από τη μύτη του κατακτητή να δώσει μήνυμα αντιστάσεως, να καλλιεργήσει ελπίδα Αναστάσεως ψυχικής και εθνικής, να προτείνει και σε άλλους να μιμηθούν τους Νεομάρτυρες.

Στο προοίμιό του γράφει τα εξής λόγια που θα μπορούσαν να του στοιχίσουν βάσανα και φυλακίσεις δεδομένου ότι το σύγγραμμα εκυκλοφορήθη ευρέως στον χώρο του τουρκοκρατουμένου Ελληνισμού: «Κατ’ αλήθειαν τούτο είναι θαύμα παρόμοιον ωσάν να βλέπη τινάς μέσα εις την καρδίαν του χειμώνος εαρινά άνθη και τριαντάφυλλα… Εν τω καιρώ της αιχμαλωσίας να βλέπη ελευθερίαν»!
Όταν ο Άγιος εκοιμήθη σε ηλικία 60 ετών στο κελί των Σκουρταίων – έξω από τις Καρυές του Αγίου Όρους – το μήνυμά του είχε διαδοθεί πανελληνίως. Αξίζει να ζεις και να πεθαίνεις ως Ορθόδοξος Έλλην! Μετά από μόλις 12 χρόνια η σημαία του Σταυρού κυμάτιζε υπερήφανα στους προμαχώνες των επαναστατημένων και ο αέρας έφερνε παντού το σύνθημα: Ελευθερία ή Θάνατος! Το αίμα των Νεομαρτύρων και η διδασκαλία του Αγίου Νικοδήμου δεν πήγαν χαμένα. Η σπορά απέδωσε καρπούς.
Κ. Χολέβας
Πηγή:http://www.efkozani.gr/

Κωνσταντίνος Χολέβας, Εθνική επέτειος και πολυπολιτισμικότητα

Δεν είναι τυχαίο ότι οι πολιτικοί και στρατιωτικοί ηγέτες του Νέου Ελληνισμού μόλις ελευθέρωσαν την χώρα, ή ορθότερα ένα τμήμα του υποδούλου τότε Ελληνισμού, έσπευσαν να καθιερώσουν ως Εθνική Επέτειο την ημέρα του Ευαγγελισμού, την 25η Μαρτίου. Πέραν της αναφοράς σε συγκεκριμένα ιστορικά γεγονότα του Μαρτίου 1821 ο συμβολισμός είναι σαφής, συνειδητός και αναμφισβήτητος.

Η πονεμένη Ρωμηοσύνη μόλις ελευθερώθηκε από τον ζυγό θέλησε να ευχαριστήσει την Υπέρμαχο Στρατηγό, την Παναγία, για την βοήθειά Της στον Αγώνα. Και επί πλέον εκείνοι που αγωνίσθηκαν και έζησαν από κοντά το κλίμα και το πνεύμα της Παλιγγενεσίας θέλησαν να τονίσουν ότι το ιδανικό τους δεν είναι μία Ελλάδα ξεκομμένη από την Παράδοσή της, αλλά μία χώρα που θα προοδεύει στα γράμματα, στις επιστήμες, στην οικονομία, χωρίς να ξεχνά την Ορθόδοξη Χριστιανική κληρονομιά της. Αυτοί που προετοίμαζαν επί αιώνες την εξέγερση του 1821 και αυτοί που με το αίμα τους σφράγισαν την Ελευθερία πάντα διεκήρυτταν αυτό που επιγραμματικά εξήγησε ο Κολοκοτρώνης στους μαθητές της Αθήνας: «Όταν πήραμε τα όπλα πρώτα είπαμε υπέρ Πίστεως και ύστερα υπέρ Πατρίδος».

Η Εκκλησία μας τιμά πανηγυρικά την Εθνική Επέτειο και αποτίει φόρο τιμής σε όλους εκείνους, γνωστούς και αγνώστους, που έδωσαν την ζωή τους για μια Ελλάδα ελεύθερη, αλλά και Ορθόδοξη. Σήμερα, όμως, λόγω των νέων κοινωνικών και διεθνών εξελίξεων που έχουν καταστήσει την χώρα μας τόπο υποδοχής πολυάριθμων μεταναστών, διαφόρων εθνικοτήτων και θρησκευτικών πεποιθήσεων, κάποιοι συμπολίτες μας θέτουν καλοπροαιρέτως το ερώτημα: Μήπως δεν πρέπει στον χώρο της ενορίας ή του κατηχητικού να εορτάζουμε τις εθνικές επετείους για να μην στενοχωρήσουμε τυχόν αλλοδαπούς, οι οποίοι μας πλησιάζουν για να κατηχηθούν; Ερώτημα που ετέθη και σε πρόσφατο νεανικό συνέδριο.

Στο ερώτημα αυτό μπορούμε να απαντήσουμε τα εξής:α) Το αίσθημα της φιλοξενίας που εμπεριέχεται στην ελληνορθόδοξη Παράδοση μας επιβάλλει βεβαίως να σεβόμαστε τα πιστεύω του φιλοξενούμενου και να μην τον προσβάλουμε ή να μην τον απορρίπτουμε λόγω της διαφορετικότητάς του. Δεν σημαίνει, όμως, ότι πρέπει και ο λαός που παρέχει την φιλοξενία, δηλαδή ο Ελληνικός, να αποκοπεί από τις ρίζες του. Να είμαστε φιλόξενοι, ναι, όχι όμως και αρνητές της ταυτότητός μας. β) Ως Έλληνες και ως Ορθόδοξοι έχουμε θεσπίσει Εθνικές Επετείους, οι οποίες μεταδίδουν πανανθρώπινα μηνύματα.

Δεν τιμούμε επεκτατικούς πολέμους, αλλά αγώνες για το πανανθρώπινο ιδανικό που λέγεται Ελευθερία. Το 1821 υμνήθηκε και θαυμάσθηκε από πολυάριθμους διανοητές, καλλιτέχνες και πολιτικούς στην Ευρώπη και στην Αμερική. Ο Διονύσιος Σολωμός χαρακτηριστικά αναφέρει ότι με την Ελληνική Επανάσταση χάρηκε «και του Βάσιγκτον η γη». Αλλά και το 1940 ο Ελληνισμός με τον αγώνα του καθυστέρησε επί μήνες τα σχέδια του Χίτλερ και έδωσε ένα παγκοσμίου απηχήσεως ράπισμα στον φασισμό του Μουσσολίνι.

Ακόμη και ο αγώνας των Κυπρίων νέων το 1955-59 προκάλεσε διεθνή συγκίνηση και έδωσε αφορμή για εντυπωσιακά κείμενα στον ξένο Τύπο (π.χ. του Αλμπέρ Καμύ σε γαλλικές εφημερίδες). Επομένως στις Εθνικές μας Επετείους μπορούμε να προσκαλούμε και αλλοδαπούς φίλους ή κατηχουμένους και να τους εξηγούμε ότι τιμούμε αγώνες με οικουμενικά και όχι εθνοφυλετικά μηνύματα. γ) Εν πάση περιπτώσει δεν μπορεί στο όνομα της πολυδιαφημισμένης και νεφελώδους «πολυπολιτισμικότητος» η Εκκλησία μας και το Έθνος μας να αλλάξουν το εορτολόγιο ή τα καθιερωμένα ήθη και έθιμα. Διότι τότε θα φθάναμε σε ακραίες καταστάσεις. Π.χ. κάποιος θα πρότεινε να παύσουμε να τιμούμε τους Νεομάρτυρες για να μην… θίγονται οι Μουσουλμάνοι που βρίσκονται στην χώρα μας. Ή κάποιος άλλος μπορεί να ζητήσει να καταργήσουμε και τον Ακάθιστο Ύμνο για να μην παρεξηγηθούν οι απόγονοι των Αβάρων. Τα παραδείγματα φαίνονται υπερβολικά, αλλά τα αναφέρουμε για να δείξουμε τί παγίδες κρύβει η υποταγή των Ελληνορθοδόξων παραδόσεών μας στα κελεύσματα της ισοπεδωτικής παγκοσμιοποιήσεως.

Κ. Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων

Όριο 30% για τα παιδιά των αλλοδαπών στα σχολεία της Ιταλίας.

Από το νέο σχολικό έτος στην Ιταλία θα τεθεί σε εφαρμογή νέος κανονισμός, βάσει του οποίου τα παιδιά των μεταναστών δε θα επιτρέπεται να ξεπερνούν το 30%, επί του συνόλου μαθητών της κάθε τάξης.
Όπως ανακοίνωσε η υπουργός Παιδείας, Μαρία Στέλλα Τζελμίνι, το νέο μέτρο θα εφαρμοστεί στην αρχή πειραματικά, ενώ χρειάζονται τουλάχιστον δώδεκα μήνες, για να μπορέσει να επεκταθεί σε όλα τα σχολεία.
Η υπουργός έφερε ως παράδειγμα ένα δημόσιο δημοτικό σχολείο στη Ρώμη, όπου σε σύνολο 180 μαθητών, οι 165 προέρχονται από οικογένειες μεταναστών.
«Περιπτώσεις σαν κι αυτή, πρέπει να μας κάνουν να προβληματισθούμε. Η γνώση της ιταλικής γλώσσας και του Συντάγματος της χώρας, είναι στοιχεία απαραίτητα για την ένταξη των παιδιών», επεσήμανε η Μαρία Στέλλα Τζελμίνι.
Ο νέος κανονισμός προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων στην Ιταλία. Το μεγαλύτερο συνδικάτο της χώρας, το Cgil, έκανε λόγο για «κίνδυνο εκτοπισμού και υποχρεωτικής μετανάστευσης των ξένων παιδιών, από το ένα σχολείο στο άλλο». Η βουλευτής του Δημοκρατικού Κόμματος, Μαρία Κόσια, δήλωσε ότι αλλοδαπά θα πρέπει να θωρούνται μόνο τα παιδιά που αντιμετωπίζουν ουσιαστικές δυσκολίες με την ιταλική γλώσσα.
Τον περασμένο Οκτώβριο, η Λέγκα του Βορρά είχε ζητήσει τη δημιουργία χωριστών τάξεων, για την εκμάθηση των ιταλικών. Μετά, όμως, την αντίδραση της αντιπολίτευσης, εθελοντικών οργανώσεων της καθολικής εκκλησίας και μεγάλου μέρους των διδασκόντων, η πρόταση «πάγωσε».
Πηγή:zougla

Το Κρυφό Σχολειό: Μύθος ή Πραγματικότητα;

«Στην διάρκεια της τουρκοκρατίας η Εκκλησία κατόρθωσε να επιβιώσει. Και όσο η Εκκλησία επεβίωνε, το Έθνος δεν μπορούσε να πεθάνει»( Στήβεν Ράνσιμαν ).

Λέγονται και γράφονται κατά καιρούς διάφορα σχετικά με το «Κρυφό Σχολειό» της Τουρκοκρατίας. Ορισμένοι επιχείρησαν και επιχειρούν να αμφισβητήσουν την ύπαρξή του, να κλονίσουν μια πεποίθηση στερεά ριζωμένη στην συνείδηση του λαού μας. Και είναι προφανές ότι οι περισσότεροι από τους αμφισβητίες -αν όχι όλοι- έχουν ως στόχο την βαθύτερη αμφισβήτηση του ρόλου και της προσφοράς της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας κατά την περίοδο της μακραίωνος δουλείας του γένους από τον οθωμανικό ζυγό. Θεωρούμε, λοιπόν χρήσιμο να καταθέσουμε ορισμένα στοιχεία και να ξεκαθαρίσουμε μερικές ασάφειες που ίσως προκαλούν απορίες.

Το σπουδαιότερο επιχείρημα των αρνητών του «Κρυφού Σχολειού» είναι το εξής : «Οι Οθωμανοί Τούρκοι υπήρξαν ανεκτικοί στα θέματα Πίστεως και Παιδείας. Αφού, λοιπόν, δεν καταδίωκαν την εκπαίδευση των Ελλήνων και γενικότερα των Ορθοδόξων υπηκόων τους ( Ρούμ μιλλέτ = Το Γένος των Ρωμηών ), τότε γιατί χρειάζονταν Κρυφά Σχολεία στους νάρθηκες των Ναών και των Μοναστηριών;».

Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι η εξής : Ναι, μεν, για λόγους θρησκευτικούς και διοικητικούς οι Οθωμανοί Σουλτάνοι παρεχώρησαν προνόμια και έδειξαν ένα βαθμό ανοχής προς τους Ρωμηούς υπηκόους τους, όμως υπήρξαν περίοδοι και περιοχές, στις οποίες δεν τηρήθηκαν οι υποσχέσεις αυτές.

Δεν μπορούμε να ομιλούμε για μια ενιαία τουρκοκρατία στον χρόνο και τον χώρο. Υπήρχε διαφορετική (πιο καταπιεστική) μεταχείριση των υποδούλων κατά τους πρώτους αιώνες και διαφορετική στο δεύτερο ήμισυ της Τουρκοκρατίας με την επικράτηση μετριοπαθεστέρων απόψεων. Αλλά και κατά τόπους η εφαρμογή των σουλτανικών αποφάσεων και των δικαιωμάτων των υποδούλων υπέκειτο στην βούληση, στις ιδιορρυθμίες, στο βαθμό θρησκευτικού φανατισμού και γενικά στην προσωπικότητα του τοπικού Οθωμανού ηγεμόνος.

Σε μια αχανή αυτοκρατορία και μάλιστα υπό τις συνθήκες διοικήσεως και επικοινωνίας της εποχής εκείνης, η αυθαιρεσία των τοπικών μπέηδων και πασάδων ήταν φαινόμενο σύνηθες. Δεν είχαμε, λοιπόν, ομοιόμορφη εφαρμογή των θεμελιωδών αποφάσεων περί θρησκείας και παιδείας των Ορθοδόξων Ελλήνων.

Οι αποφάσεις αυτές καταστρατηγήθηκαν ή αλλοιώθηκαν σε διάφορες χρονικές περιόδους και σε διάφορες επαρχίες και τοπικές διοικήσεις (βιλαέτια). Δεν υπήρξε ενιαία τουρκοκρατία, αλλά ποικίλες μορφές της, αναλόγως εποχής και περιοχής.

Οι δύο πρώτοι αιώνες υπήρξαν πολύ δύσκολοι και μέχρι τα μέσα του 17ου αιώνος δεν μπορούμε να ομιλούμε για δυνατότητα ακώλυτης ασκήσεως των θρησκευτικών και εκπαιδευτικών ελευθεριών. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι ο Σουλτάνος Σελήμ Α' στις αρχές του 16ου αιώνος εξεδήλωνε δημοσίως το μίσος του προς τους Χριστιανούς και την άποψή του περί βιαίου εξισλαμισμού όλων των μη μουσουλμάνων.

Το 1537 ο Σουλεϊμάν Α' εξέδωσε διαταγή που ζητούσε να εκτελεστεί ως άπιστος οποιοσδήποτε αμφισβητούσε τα λόγια του προφήτη Μωάμεθ. Από τις αρχές του 16ου αιώνος γίνεται φανερή η αυξανόμενη επιρροή των φανατικών μουσουλμάνων στην Αυλή των Σουλτάνων, γεγονός που δυσκόλευε την υλοποίηση των προνομίων των Χριστιανών. Οι ζηλωτές αυτοί του φανατικού Ισλάμ εστράφησαν γενικά εναντίον κάθε μορφής εκπαιδεύσεως, που δεν ακολουθεί το Κοράνι. Υπό την επιρροή τους βρέθηκε ο σουλτάνος Μουράτ Δ' (1623-1640), ενώ οι οπαδοί της ίδιας ιδεολογίας επέτυχαν το 1711 να κατασχεθεί η βιβλιοθήκη του βεζύρη Τσορλουλού πασά και να απαγορευθεί η μελέτη επιστημονικών βιβλίων. Κατανοούμε, λοιπόν, ότι σε μια περίοδο κατά την οποία διώκονταν ακόμη και μουσουλμάνοι εραστές της μορφώσεως, πόσο δύσκολο θα ήταν σε Χριστιανούς να διδάσκουν και να διδάσκονται ελευθέρως την πίστη, την ιστορία και την εθνική ταυτότητά τους.

Σε τέτοιες σκοτεινές εποχές δημιουργήθηκε η ανάγκη για Κρυφά Σχολειά . Σε τέτοια δύσκολα χρόνια, για τα οποία ο Γάλλος Ιησουΐτης Richard ( Ρισάρ ) έγραψε στα μέσα του 17ου αιώνος : «Να σκεφθή κανείς ότι ουδέποτε από την εποχή του Νέρωνος, του Δομητιανού και του Διοκλητιανού έχει υποστή ο Χριστιανισμός διωγμούς σκληρότερους από αυτούς, που αντιμετωπίζει σήμερα η ανατολική Εκκλησία» ( ίδε Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τομ . 10, Αθήνα 1974, σ. 150).

Από τα μέσα του 17ου αιώνος τα πράγματα σαφώς βελτιώνονται στον εκπαιδευτικό τομέα και οι υπόδουλοι Ρωμηοί αρχίζουν να ιδρύουν, υπό την αιγίδα της Εκκλησίας και με την βοήθεια των ξενιτεμένων και των ευεργετών, σημαντικά εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Σ' αυτά καλλιεργήθηκαν και τα ιερά γράμματα και η «θύραθεν παιδεία», η εγκυκλοπαιδική και επιστημονική κατάρτιση. Όμως δεν ήταν εύκολο κάτω από το σπαθί του δυνάστη να καλλιεργηθεί το εθνικό φρόνημα και η συνείδηση της ιστορικής συνέχεια του Ελληνισμού.

Στην περίοδο αυτή, την οποία ο Οικουμενικός Πατριάρχης Ιωακείμ Γ' σε Υπόμνημά του (17/1/1879) χαρακτηρίζει «ως ανέσεως εποχή, καθ' ην ήρξατο υποφώσκουσα ελπίς βελτιώσεως», η λειτουργία Κρυφών Σχολειών ίσως περιορίσθηκε, δεν έπαυσε όμως τελείως. Διότι η κρυφή εκπαίδευση χρειαζόταν για εκείνα τα ειδικά μαθήματα που φούντωναν τον πόθο για την ελευθερία.

Άλλωστε είπαμε ότι υπήρξαν και πολλές αυθαιρεσίες τοπικών Οθωμανών ηγεμονίσκων. Ο ιστορικός συγγραφεύς Αθανάσιος Κομνηνός Υψηλάντης στο έργο του «Τα μετά την άλωσιν 1453-1789» (εγράφη τον 18ο αιώνα και εξεδόθη στην Κωνσταντινούπολη το 1870), αναφέρει ένα περιστατικό, το οποίο ο ίδιος τοποθετεί στον 18ο αιώνα.

Στο παζάρι (αγορά) του Καΐρου είδε 30.000 κομμένες γλώσσες Ελλήνων, οι οποίοι επέμεναν να ομιλούν ελληνικά παρά την σχετική απαγόρευση των τοπικών αρχών.

Σε μια εποχή που οι Οθωμανοί γενικά είχαν επιτρέψει ή ανεχθεί την δημόσια λειτουργία ελληνικών εκπαιδευτηρίων, ο τοπικός Οθωμανός ηγεμόνας της Αιγύπτου απαγόρευε την χρήση της ελληνικής επί ποινή αποκοπής της γλώσσας. 30.000 ηρωικοί Έλληνες αντέστησαν!

Πώς όμως διετηρήθη η ελληνική γλώσσα κάτω από τέτοιες συνθήκες αν δεν υπήρχαν τα Κρυφά Σχολειά με το Ψαλτήρι και την Οκτάηχο και τα άλλα εκκλησιαστικά βιβλία; Πάντως και κατά τον 18ο αιώνα έχουμε περιόδους διωγμών. Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά τα Ορλωφικά και τις αγριότητες των Τουρκαλβανών ο άγιος Κοσμάς διέκοψε τις περιοδίες του και κατέφυγε επί αρκετά έτη στο Άγιον Όρος!

Συμπεραίνουμε, λοιπόν, ότι τα Κρυφά Σχολειά ήταν απαραίτητα στους πρώτους δύο αιώνες της τουρκοκρατίας λόγω του κλίματος φόβου και τρόμου που επικρατούσε, στους δε επόμενους αιώνες, παρά την βελτίωση της οθωμανικής συμπεριφοράς, λειτούργησαν είτε για να δώσουν λύση απέναντι στην ανθελληνική και αντιχριστιανική τακτική ορισμένων Οθωμανών διοικητών, είτε για να διδάσκονται εκεί μαθήματα εθνικού φρονηματισμού με στόχο την εκπλήρωση των πόθων του Γένους. Αποστομωτικό για τους αρνητές των «Κρυφών Σχολειών» και λίαν εύγλωττο, διότι συνοψίζει τα όσα εκθέσαμε μέχρι τώρα, είναι το ακόλουθο απόσπασμα από το βιβλίο του Γάλλου δημοσιογράφου Rene Puaux «Δυστυχισμένη Βόρειος Ήπειρος», (ελλην. Έκδοση εκδ . Τροχαλία, Αθήναι α. χρ.).

Ο Puaux ( Πυώ ) περιηγήθηκε την Ήπειρο το 1913, ακριβώς μόλις τα εδάφη αυτά είχαν ελευθερωθεί από τον ελληνικό στρατό. Συνομιλώντας με Έλληνες Ηπειρώτες, οι οποίοι τότε για πρώτη φορά απηλλάγησαν από τον τουρκικό ζυγό, μαθαίνει έκπληκτος και τα εξής : «Κανένα βιβλίο τυπωμένο στην Αθήνα δεν γινόταν δεκτό στα σχολεία της Ηπείρου. Ήταν επιβεβλημένο να τα προμηθεύονται όλα από την Κωνσταντινούπολη. Η Ελληνική Ιστορία ήταν απαγορευμένη.

Στην περίπτωση αυτή λειτουργούσαν πρόσθετα κρυφά μαθήματα, όπου χωρίς βιβλία, χωρίς τετράδια, ο νεαρός Ηπειρώτης μάθαινε για τη μητέρα Πατρίδα, διδασκόταν τον Εθνικό της Ύμνο, τα ποιήματά της και τους ήρωές της. Οι μαθητές κρατούσαν στα χέρια τους την ζωή των δασκάλων τους. Μία ακριτομυθία, μια καταγγελία ήταν αρκετή.

Δεν είναι συγκινητικό, αυτά τα διακόσια μικρά αγόρια και τα διακόσια πενήντα κοριτσάκια να δέχονται τις επιπλέον ώρες των μαθημάτων (στην ηλικία, που τόσο αγαπούν τα παιχνίδια), να συζητούν για την Ελλάδα και επιστρέφοντας στις οικογένειές τους με τα χείλη ραμμένα να κρατούν τον ενθουσιασμό μυστικό στην καρδιά;» (σελ. 126).

Το ντοκουμέντο αυτό, που προέρχεται από μαρτυρία ξένου περιηγητή, άρα ανεπηρέαστου από τα ιδεολογικά ρεύματα που επεκράτησαν στην Ελλάδα μετά την απελευθέρωσή της, μας δείχνει ότι ακόμη και 5-6 χρόνια πριν από τη διάλυση της οθωμανικής αυτοκρατορίας, ακόμη και σε εποχή που λειτουργούσαν ελεύθερα τα ελληνικά σχολεία, υπήρχαν παράλληλα κρυφά σχολεία για να μεταδώσουν την αγωνιστικότητα και τον πόθο για ελευθερία.

Να μεταφέρουν στα παιδιά το μήνυμα που τους διδάσκει ο Ιερεύς στο συγκινητικό ποίημα του Ιωάννη Πολέμη με τίτλο «Το Κρυφό Σχολειό» :

Μη σκιάζεστε στα σκότη!

Της λευτεριάς το φεγγοβόλο αστέρι

της νύχτας το ξημέρωμα θα φέρει!

Μια ενδιαφέρουσα μαρτυρία έχουμε και από ένα εξόχως μαρτυρικό και ταλαιπωρημένο τμήμα του Ελληνισμού, την μεγαλόνησο Κύπρο. Ο Κύπριος Αρχιμανδρίτης Γαβριήλ Σαμπατακάκης γράφει το 1921 για τις εξελίξεις στην ιδιαίτερη πατρίδα του :

«Η θαυμασία αυτή ανάπτυξις του εθνικού αισθήματος οφείλεται, προ παντός, εις τα Σχολεία, τον Τύπον και την Εκκλησίαν . Της ευκαιρίας της Αγγλικής κατοχής δραξάμενος ο Κυπριακός Λαός έσπευσεν, ως η διψασμένη έλαφος τρέχει δρομαία επί τας πηγάς των υδάτων, ούτω και ούτος προς τα νάματα της παιδείας. Και ηδύνατό τις να ίδη φιλοτιμουμένους τους πολίτας και τους χωρικούς να ιδρύωσι δι ' ιδίων δαπανών σχολάς, να φροντίζωσι να διορίζωσι δάσκαλον τον καλύτερον μεταξύ αυτών. Ιδρύθη το Παγκύπριον Γυμνάσιον και αι λοιπαί των κεντρικών πόλεων σχολαί, αίτινες ήρξαντο να χαλκεύωσιν Έλληνας χαρακτήρας, να εξαποστέλλωσι διδασκάλους εις τα διάφορα χωρία, διδάσκοντας ουχί πλέον την Οκτώηχον, ουχί το ψαλτήριον, ουχί θρησκέιαν, αν και ταύτα και αύτη ήσαν αναγκαία, αλλά τα ανδραγαθήματα των αρχαίων και νεοτέρων Ελλήνων ηρώων,... τας μαύρας της δουλείας ημέρας, και τέλος την ιδέαν της πατρίδος και της ελευθερίας...» ( ίδε Κωστή Κοκκινόφτα, Κυκκώτικα Μελετήματα, τόμος Α', Λευκωσία 1997).

Το κείμενο αυτό μας λέγει δυο σημαντικές αλήθειες!

Πρώτον ότι οι Έλληνες της Κύπρου έσπευσαν να ανοίξουν σχολεία όλων των βαθμίδων μόνο όταν άρχισε η αγγλική κατοχή (1878 κ.ε.), προφανός διότι εφοβούντο ή δεν εμπιστεύονταν τους Τούρκους. Οργανωμένη Ελληνική παιδεία δεν υπήρξε επί Τουρκοκρατίας στην Κύπρο, με εξαίρεση τη σχολή της Μονής Κύκκου, που και αυτή λειτούργησε στα μέσα του 18ου αιώνος. Τι υπήρξε; Μας το λέγει σαφώς ο Κύπριος Ιερωμένος και αυτή είναι η δεύτερη σπουδαία αλήθεια : Διδασκαλία στοιχειωδών γνώσεων μέσω του Ψαλτηρίου και της Οκτωήχου, άρα που αλλού; Στα Μοναστήρια και στους Ναούς. Όταν, λοιπόν, οι Έλληνες μιας περιοχής φοβούνταν ή παρεμποδίζονταν να ανοίξουν δημοσίως σχολείο κατά την διάρκεια των «μαύρων της δουλείας χρόνων», κατέφευγαν στα «κολλυβογράμματα» του ιερέως ή του μοναχού. Ε, λοιπόν, αυτό ακριβώς ήταν το Κρυφό Σχολειό !

Ορισμένοι αρνητές του Κρυφού Σχολειού ισχυρίζονται ότι πρόκειται για μύθο και ερωτούν, γιατί δεν υπάρχουν κείμενα της εποχής της Τουρκοκρατίας, που να μαρτυρούν την ύπαρξη τέτοιων μυστικών εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων στους κόλπους της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Το ερώτημα είναι αφελές.

Αφού επρόκειτο για κρυφή δραστηριότητα, η οποία εγκυμονούσε πολλούς κινδύνους και επέσυρε δυσάρεστες συνέπειες, εάν ανεκαλύπτετο από τους Τούρκους, θα ήταν εγκληματική ανοησία για οποιονδήποτε κληρικό να εκδώσει γραπτή (!) απόφαση περί Κρυφού Σχολειού, ή για οποιονδήποτε λόγιο να καταγράψει δημοσίως υπό τα όμματα των κατακτητών μια τέτοια δραστηριότητα.

Όμως αμέσως μετά την απελευθέρωση και την ίδρυση του πρώτου Ελλαδικού κρατιδίου (1830 και εξής) πολλοί λόγιοι και ιστορικοί καταγράφουν την προφορική παράδοση που οι ίδιοι είχαν βιώσει ή τους είχε μεταδοθεί από γενεάς σε γενεά περί του Κρυφού Σχολειού .

Το 1842 ο πρωτοπρεσβύτερος Κωνσταντίνος Οικονόμος ο εξ Οικονόμων στον επιμνημόσυνο λόγο, που εκφωνεί στην Αθήνα για τους ευεργέτες Ζωσιμάδες τονίζει : «... Άλλ ' η Πανάγαθος Πρόνοια, καθώς εφώτιζε τας μαίας και εζωογόνει κρυφίως τα άρρενα των Εβραίων, ωσαύτως διέταξε και ψυχάς ευσεβείς και φιλοθέους και ταύτας ούτε Αιγυπτίας, αλλ' ομογενείς και ομόφρονας, αίτινες εν ταπειναίς εκκλησίαις και απωκισμένοις μοναστηρίοις, και εν σχολαίς μικραίς και πενιχραίς, δια της Ιεράς διδασκαλίας, εμαίευον εις ζωήν τα πάτρια των αιχμαλώτων Ελλήνων φρονήματα».

Και αν ακόμη θεωρήσει κάποιος ότι ο κληρικός Οικονόμος υπερβάλλει, υπάρχει για τους πλέον δύσπιστους η καταγραφή των ιστορικών γεγονότων από τον Charles Tuckermann, τον πρώτο Αμερικανό Πρόξενο στην Αθήνα (1867-1874). Στο έργο του «Οι Έλληνες της σήμερον» (Ελληνική μετάφραση Αντωνίου Ζυγομαλά . Αθήνα 1877) ο Αμερικανός διπλωμάτης γράφει μεταξύ άλλων :

«Φεγγαράκι μου λαμπρό

φέγγε μου να περπατώ,

να πηγαίνω στο σχολειό

να μαθαίνω γράμματα

του Θεού τα πράγματα. »

Τοιούτον περίπου ήτο το άσμα, όπερ ετραγώδουν οι Ελληνόπαιδες, πορευόμενοι εν καιρώ νυκτός εις το σχολείον επί τουρκοκρατίας. Το άσμα τούτο είναι γνωστόν εις πάντα Έλληνα νυν ως και πρότερον, και οι πατέρες δεικνύοντες εις τα τέκνα των την σελήνην, επαναλαμβάνουσι τους στίχους τούτους, αφηγούμενοι αυτοίς πόσον τοις εχρησίμευσεν αύτη κατά τους σκοτεινούς χρόνους της Οθωμανικής κυριαρχίας.

Μη επιθυμούντες, έστω και κατ' ελάχιστον, να ερεθίσωσι τους δεσπότας αυτών δυναμένους να παρακωλύσωσιν τας προς ιδίαν παίδευσιν προσπαθείας των, οι παίδες ουχί δε σπανίως και αυτοί οι πατέρες, εφοίτων δια νυκτός και κρύφα εις την οικίαν του διδασκάλου, όπως εξακολουθήσωσι τας σπουδάς των».

Προφανώς, ο Αμερικανός Πρόξενος καταγράφει την προφορική παράδοση, που είχε ακούσει από πολλούς συνομιλητές του στην ελεύθερη πλέον Ελλάδα, πολλοί εκ των οποίων είχαν πατέρα ή παππού, που εμαθήτευσε σε Κρυφό Σχολειό .

Κι όμως τις μαρτυρίες του Tuckermann ( Τάκερμαν ), του Κωνσταντίνου Οικονόμου, του Νικολάου Δραγούμη και άλλων λογίων του 19ου αιώνος τις απορρίπτει σε πρόσφατο μελέτημά του ο κ. ’λκης Αγγέλου (Το κρυφό Σχολειό, χρονικό ενός μύθου, Βιβλιοπωλείον της «ΕΣΤΙΑΣ», Αθήνα 1997), δογματίζοντας ότι όλοι αυτοί είναι επηρεασμένοι από έναν μύθο που καλλιεργούσε η Εκκλησία και η συντηρητική ιδεολογία!

Αλλά η γνώμη των ανθρώπων που έγραψαν τον 19ο αιώνα σε πρόσφατες και ζωντανές μαρτυρίες των γεγονότων της τουρκοκρατίας βαρύνει πολύ περισσότερο από έναν ιδεολογικά και αντιεκκλησιαστικά προκατειλημμένο συγγραφέα της εποχής μας, δηλαδή του τέλους του 20ου αιώνος.

Το ενδιαφέρον μάλιστα είναι ότι ο κ. Αγγέλου επικαλείται ως κύριο αμφισβητία του Κρυφού Σχολειού τον γνωστό ιστοριοδίφη του 20ου αιώνος Γιάννη Βλαχογιάννη. Ο Βλαχογιάννης, όμως, είναι αντιφατική πηγή. Διότι σε κείμενό του, που δημοσιεύθηκε στη «Νέα Εστία», τεύχος ΛΔ', 1948, σ. 1110 με τίτλο «Καραϊσκάκης», αναφέρεται στο ποίημα «Φεγγαράκι μου λαμπρό...» και δέχεται ότι «σ' όσα χωριά το μοναστήρι ήταν πολύ μακριά, έπρεπε το παιδί να κινήσει με άλλα, και να τραβάει αξημέρωτα ανάμεσα σε άγριο λόγγο».

Δηλαδή ακόμη και ο Βλαχογιάννης δέχεται την σύνδεση του άσματος με την εκπαίδευση των Ελληνοπαίδων στα μοναστήρια.

Ο κ. Αγγέλου και άλλοι αμφισβητίες του «Κρυφού Σχολειού» κάνουν επιλεκτική και κατά βούληση χρήση των κειμένων.

Εκεί που τους ταιριάζει ο τάδε συγγραφεύς τον αναφέρουν, εκεί που δεν τους συμφέρει τον αποσιωπούν!

Μια αδιάψευστη μαρτυρία για την ύπαρξη του Κρυφού Σχολειού αποτελούν τα τοπωνύμια. Σε διάφορες γωνιές του Ελληνισμού διατηρείτε άσβεστη η παράδοση και ζωντανή η μνήμη ότι «κάποτε εδώ λειτουργούσε το Κρυφό Σχολειό».

Ο ακούραστος ερευνητής Τάσος Γριτσόπουλος στο βιβλίο του «Σχολή Δημητσάνης» (Αθήναι 1962) αναφέρει ότι η λαϊκή παράδοση συνδέει το Κρυφό Σχολειό με την Ι. Μονή Φιλοσόφου της Δημητσάνης, με τη Μονή Στρατηγοπούλου ή Μονή Ντίλιου στο νησί των Ιωαννίνων, ενώ τοπωνύμιο Κρυφό Σχολειό υπάρχει και στην Ίο των Κυκλάδων στην παραλία του λιμένος, και μάλιστα κοντά σε σπήλαιο.

Και επισημαίνει ο Γριτσόπουλος : «Ακριβώς τα λανθάνοντα, αλλά πάντοτε παρόντα στοιχεία ταύτα ανεύρεν εις την συνείδησιν του Έθνους ο Γύζης και εδημιούργησε τον περίφημο πίνακά του, το «Κρυφό Σχολειό» (σελ.26).

Ο δε φιλόλογος και ιστορικός Σαράντος Καργάκος δηλώνει σχετικά στην εφημερίδα «Εξουσία» της 24/3/1998 : «Ότι είναι θρύλος δεν είναι ψέμα». Υποστηρίζει μάλιστα ότι στο χωριό Βέργοια Λακωνίας υπάρχουν δύο σημεία, που ο λαός ονομάζει «Κρυφά Σχολειά». Και συμπληρώνει : «Δεν είναι δυνατόν ένας ολόκληρος λαός να ψεύδεται». Στην Κρήτη επίσης υπάρχει ζωντανή ανάμνηση του Κρυφού Σχολειού στις Μονές Φανερωμένης, Τοπλού, Κρεμαστών, Καρδαμίτζας, Μεραμπέλλου κ.α.

Ορισμένοι αρνητές του «Κρυφού Σχολειού» προσπαθούν να αρνηθούν γενικότερα τη συμβολή της Ορθοδόξου Εκκλησίας στη διατήρηση του εθνικού αισθήματος των υποδούλων. Τους διαψεύδουν όμως τα γεγονότα και οι πηγές.

Ο Γάλλος περιηγητής και πολιτικός Victor Berard στο βιβλίο του «Τουρκία και Ελληνισμός - Οδοιπορικό στη Μακεδονία» (ελλην. Έκδοση Τροχαλία, Αθήναι 1987) γράφει ότι στην Αττάλεια της Μικράς Ασίας είδε το εξής φαινόμενο περί τα τέλη του 19ου αιώνος : «Μέσα στο Κάστρο οι χριστιανοί μιλούν μόνο τούρκικα και δηλώνουν Έλληνες. Απέξω οι μωαμεθανοί, απόγονοι των Τουρκομοραϊτών που στην διάρκεια της επανάστασης του 1821 έφυγαν από τη Μεθώνη και Κορώνη μιλούν μόνο ελληνικά».

Οι χριστιανοί, λοιπόν, οι Ορθόδοξοι δήλωναν Έλληνες αν και είχαν χάσει την μητρική τους γλώσσα. Ακόμη και στη δύσκολη αυτή κατάσταση η Πίστη και η Εκκλησία διατηρούσαν την εθνική συνείδηση.

Ματαίως εξ άλλου προσπαθούν ορισμένοι να αρνηθούν την προσφορά της Εκκλησίας στην προετοιμασία και στην υλοποίηση των εθνικών οραματισμών και του Αγώνος. Τους διαψεύδουν οι πρωταγωνιστές των γεγονότων.

Ο αγωνιστής Ιωάννης Μακρυγιάννης γράφει στα «Οράματα και Θάματα» (Αθήναι 1983, εκδ . Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης, σελ. 163-4) : «Τ' άγια τα μοναστήρια, οπού έτρωγαν οι δυστυχισμένοι... από τους κόπους των Πατέρων, των Καλογήρων .

Δεν ήταν Καπιτσίνοι Δυτικοί, ήταν υπηρέτες των Μοναστηριών της Ορθοδοξίας. Δεν ήταν τεμπέληδες, δούλευαν και προσκυνούσαν (=λάτρευαν). Και εις τον αγώνα της πατρίδος σ' αυτά τα μοναστήρια γινόταν τα μυστικοσυμβούλια, συναζόταν τα ολίγα αναγκαία του πολέμου και εις τον πόλεμον θυσίαζαν και σκοτωνόταν αυτείνοι, οι 'περέτες των μοναστηριών και των εκκλησιών. Τριάντα είναι μόνο με μένα οι σκοτωμένοι έξω εις τους πολέμους και εις το Κάστρο, το Νιόκαστρο και εις την Αθήναν».

Ένας άλλος δε σπουδαίος πολεμικός ηγέτης και αυτόπτης μάρτυς των γεγονότων της Παλιγγενεσίας, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, βεβαιώνει με το δικό του τρόπο την συμπαράταξη του Κλήρου και του Λαού στις κρίσιμες για την Ανάσταση του Γένους στιγμές : «Πλησίον εις τον Ιερέα ήτον ο λαϊκός, καθήμενοι εις ένα σκαμνί, Πατριάρχης και τζομπάνης, ναύτης και γραμματισμένος, ιατροί, κλεφτοκαπεταναίοι, προεστοί και έμποροι» (Διήγησις συμβάντων ελληνικής φυλής, εκδ. Πάπυρος, Αθήναι, σελ. 29).

Τέλος αξίζει να τονισθεί ότι η Εκκλησία ήσκησε τα εκπαιδευτικά της καθήκοντα όχι μόνον υπό τον Οθωμανικό ζυγό, αλλά και κάτω από άλλους κατακτητές ελληνικών τόπων.

Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι στα Επτάνησα επί ενετοκρατίας Ορθόδοξοι κληρικοί και «νοδάροι» (συμβολαιογράφοι) δίδασκαν γράμματα και έπλαθαν τους ελάχιστους γραμματιζούμενους της εποχής. Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας φρόντιζε επί τουρκοκρατίας να τονώνει το εθνικό συναίσθημα των ελληνοπαίδων ακόμη και με την προβολή ορισμένων αρχαίων προγόνων μέσω της αγιογραφίας.

Ο τεκμηριωμένος και έγκυρος ιστορικός του Νέου Ελληνισμού Απόστολος Βακαλόπουλος γράφει σχετικά : «Οι νάρθηκες - σχολεία, λοιπόν, των εκκλησιών ήταν οι πιο κατάλληλοι τόποι, όπου θα ταίριαζε να ζωγραφηθούν ανάμεσα στους χριστιανούς αγίους οι μορφές των μεγάλων ειδωλολατρικών σοφών, προδρόμων του χριστιανισμού, συνήθεια παλιά βυζαντινή... άραγε η τόνωση της παλιάς αυτής συνήθειας κατά τους αιώνες της τουρκοκρατίας οφείλεται σε μια λατρεία των ένδοξων προγόνων από τους ξεπεσμένους επιγόνους, σ' ένα ρευστό και αδιαμόρφωτο ακόμη εθνικό κίνητρο;» (Ιστορία του Νέου Ελληνισμού, έκδοση Β', τόμος Β', Θεσσαλονίκη 1976).

Μόνον όσοι αγνοούν ή διαστρεβλώνουν σκοπίμως τις ιστορικές πηγές και τα γεγονότα του νεοελληνικού βίου αμφισβητούν τον εθνικό, κοινωνικό και εκπαιδευτικό ρόλο της Εκκλησίας μας.

Και μέσα σ' αυτήν την γενικότερη αμφισβήτηση εντάσσεται και η άρνηση του Κρυφού Σχολειού .

Η Εκκλησία μας, η Ορθόδοξη Εκκλησία, δεν χρειάζεται το ψέμα, διότι έχει δώσει αίμα.

Ούτε της χρειάζεται ο ΜΥΘΟΣ, διότι μπορεί και προβάλλει ΗΘΟΣ:

Το ελληνορθόδοξο ΗΘΟΣ, το οποίο αποτελεί πνευματικό εξοπλισμό απαραίτητο και για την πορεία του Γένους προς τον 21ο αιώνα.

Από:http://www.apostoliki-diakonia.gr/