Ποιος θα μας πεί επί τέλους ποιο
σκοπό εξυπηρετούν; Γιατί να βλέπουμε όλα αυτά τα μουσουλμανικά σύνολα;
Είχαν άδικο οι αγανακτισμένοι Έλληνες της επί 400 χρόνια απαίσιας τουρκοκρατίας
που έλεγαν στα Δημοτικά τους τραγούδια: «Μη μείνει Τούρκος στο Μοριά
μηδέ στον κόσμο όλο»;
Είχαν απαυδήσει οι άνθρωποι από τους
οθωμανούς… Παιδομάζωμα, κεφαλικός φόρος, βία και ατιμία, χαράτσια και μπαξίσια,
τάγματα γενιτσάρων και χαρέμια, τρομοκρατία και εξανδραποδισμός, σφαγές και
σκλαβοπάζαρα… Είπαν «αμάν» οι πρόγονοί μας να ξεμπερδέψουν με δαύτους.
«Μάνα μ΄ σου λέω δεν μπορώ τους
τούρκους να δουλεύω,
Δεν ημπορώ, δεν δύναμαι, εμάλλιασε η
καρδιά μου!
Θα πάρω το τουφέκι μου,
Θα πάω να γίνω κλέφτης!»
Τώρα τους βάλαμε μέσα στα
σπίτια μας ξανά. Από την «Υψηλή Πύλη» της Τηλεοράσεως. Τώρα ηχεί πάλι στ΄
αυτιά μας η βαρβαρική τούρκικη γλώσσα. Και πάλι μπροστά μας τα
χαρέμια, οι ευνούχοι, οι ίντριγκες και οι δολοπλοκίες, οι πορνείες και οι
αποκεφαλισμοί, το παρασκήνιο και η μοιχεία, «χάνει η μάνα το παιδί και
το παιδί τη μάνα». Κι όλο αυτό είναι πρότυπο για τον
νεοέλληνα; Η πολυγαμία του Ισλάμ και η σαφής υποτίμηση της γυναικός. Πως
το ανεχόμαστε; Για λόγους εθνικής μνήμης και αξιοπρέπειας έπρεπε να είχαν
απαγορευτεί αυτά τα έργα και ιδίως ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής.