«Μια εικόνα είναι αιώνιο κήρυγμα!»

 

«Ο όσιος Παΐσιος επέμενε πολύ οι αγιογράφοι να κάνουν καλές εικόνες, γιατί θεωρούσε ότι “μια εικόνα είναι αιώνιο κήρυγμα, ενώ το κήρυγμα του ιεροκήρυκα διαρκεί λίγο. Βλέπουμε λ.χ. μια εικόνα της Παναγίας και παρηγορούμαστε. Βεβαίως, αν η εικόνα δεν είναι καλή, αν έχη άγριο πρόσωπο, μάτια κ.λπ. κάνει αρνητικό κήρυγμα. Μου έλεγε κάποιος: “Πάω κάτω από την εικόνα του Χριστού και θέλω ν’ ανοίξω την καρδιά μου, αλλά βλέπω τον Χριστό σαν Γερμανό στρατιώτη να με αγριοκοιτάζη και σφίγγομαι”» (Ιερομ. Ισαάκ, Βίος Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου, Άγιον Όρος, σελ. 455).

Η ΤΡΑΓΙΚΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΤΟ ΙΣΛΑΜ (Σχόλιο σε πρόσφατη εκδήλωση για την βία κατά των γυναικών)

 

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 31η Οκτωβρίου 2022

Η ΤΡΑΓΙΚΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΤΟ ΙΣΛΑΜ

(Σχόλιο σε πρόσφατη εκδήλωση για την βία κατά των γυναικών)

Με θλίψη και ανησυχία παρατηρούμε τα εκφυλιστικά φαινόμενα που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στην ελληνική κοινωνία. Ύστερα από τα τραγικά επακόλουθα του πολέμου στην Ουκρανία, τρέφαμε την ψευδαίσθηση ότι η κοινωνία μας θα είχε συνειδητοποιήσει την βαθύτατη πνευματική κατάπτωση, στην οποία οδεύει ολοταχώς και θα έδειχνε σημάδια μετανοίας, ανανήψεως και επιστροφής στο Θεό, την πηγή της αληθινής ζωής και ευτυχίας.

Μύγες ή Μέλισσες ; Η τι "επιχείρηση" έχουμε!

 

     Όλες οι αντιπαλότητες που ζούμε δυστυχώς οι άνθρωποι μεταξύ μας, γνωστοί ή άγνωστοι, φίλοι ή εχθροί, θρησκευόμενοι ή όχι, επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι βρισκόμαστε, δύο χιλιάδες τόσα μετά τον ερχομό του Ιησού Χριστού, σε κατάσταση αγνωσίας του ήδη αποκαλυμμένου Θεού μας και αγνωσίας για τον λόγο αυτό του ίδιου του εαυτού μας – η έχθρα και το μίσος και η κάθε λογής αντιπαλότητα φανερώνουν την πνευματική τύφλωση του ανθρώπου, δηλαδή την προτεραιότητα του εγώ του ως απόλυτου κριτηρίου στις όποιες σχέσεις του. 

ΕΛ ΣΑΛΒΑΔOΡ: Ακτιβίστριες υπέρ των αμβλώσεων γιορτάζουν την απελευθέρωση μητέρων που φυλακίστηκαν για βρεφοκτονία

 

Τακτική για την νομιμοποίηση της άμβλωσης. Οι θύτες να παρουσιάζονται ως θύματα.

Παρά το γεγονός πως οι μητέρες δήλωσαν πως δεν ήθελαν το θάνατο των παιδιών τους, ωστόσο υποστηρίζεται από τους συνηγόρους πως τα προβλήματα θα ρυθμίζονταν αν οι γυναίκες είχαν τη δυνατότητα να τα σκοτώνουν λίγο νωρίτερα… όταν θα ήταν πιο μικρά στη μήτρα… Τότε η πράξη τους θα κρυβόταν ευκολότερα και δεν θα φαινόταν τόσο αποτρόπαια…Αρκεί η άμβλωση να ήταν νόμιμη…..

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης σε εσπερινὴ ακολουθία σε Αγγλικανικό Ναό (Βίντεο)

 

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος κατά την επίσκεψή του στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας συμμετείχε σε εσπερινὴ ακολουθία σε Αγγλικανικό Ναό ως ευχαριστία!!!!! για την εκατονταετηρίδα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής.

Άγιος Νεομάρτυρας Νικόλαος από τη Χίο

ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΧΙΟ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ, Θεολόγου – Καθηγητού

       Μια από τις πλέον πρόσφορες μεθόδους εξισλαμισμού, στα μαύρα χρόνια της δουλείας, που χρησιμοποιούσαν οι Τούρκοι, ήταν η συκοφαντία. Συκοφαντούσαν κάποιον Χριστιανό ότι δήθεν ασπάστηκε το Ισλάμ και κατόπιν τον  κατέδιναν ως «αποστάτη», που, αν δεν γινόταν μουσουλμάνος, τον σκότωναν! Ένας από αυτούς υπήρξε και ο Νεομάρτυρας Άγιος Νικόλαος από τη Χίο.

      Γεννήθηκε στις Καρυές της νήσου Χίου, στα 1731. Γονείς του ήταν οι ευσεβείς Χριστιανοί και ονομάζονταν Πέτρος και Σταματού. Από μικρός έμεινε ορφανός από πατέρα, αλλά πρόκοψε σε ευσέβεια και αρετή.

      Σε ηλικία είκοσι ετών αποφάσισε, λόγω ανέχειας, να περάσει στην Μ. Ασία, με κάποιον συγχωριανό του για να εργαστούν ως κτίστες. Εγκαταστάθηκαν στη Μαγνησία και εργάζονταν τίμια. Παράλληλα ο Νικόλαος πρόκοβε και πνευματικά, ώστε όλοι τον εκτιμούσαν. Όμως ύστερα από καιρό υπέστη κάποιο ψυχικό νόσημα. Σαν να σάλεψε ο νους του και έκανε πράγματα περίεργα και τρελά. Οι Χριστιανοί τον συμπονούσαν και του παραστέκονταν, όχι όμως και οι αλλόθρησκοι Τούρκοι, οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι το πρόβλημα υγείας του, αποπειράθηκαν να τον εξισλαμίσουν. Βρισκόμαστε άλλωστε στην εποχή κορύφωσης του εξισλαμισμού. Με αυτόν τον τρόπο επιχειρούσε η οθωμανική εξουσία να εξαφανίσει τις διάφορες υπόδουλες εθνότητες και ιδιαίτερα τους Χριστιανούς, διότι με την άρνηση της πίστεώς τους, έχαναν και την εθνικότητά τους.

Πώς να κάνετε ένα παιδί «τρανς»

Δεδομένου ότι οι ενήλικες δύσκολα μεταστρέφονται, οι ακτιβιστές του φύλου στρέφουν όλο και περισσότερο το ενδιαφέρον τους στα παιδιά. Πληθαίνουν τα σεμινάρια και οι πρωτοβουλίες συμπεριληπτικής σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία της πατρίδας μας.* Τώρα είναι η ώρα για τους γονείς να προσέξουν το εκπαιδευτικό υλικό του σχολείου και τις σχετικές δραστηριότητες, να αντιδράσουν, και να αναλάβουν οι ίδιοι τα παιδιά τους.

Ποιο το νόημα των εθνικών επετείων στην εποχή μας;

 

Ποιο το νόημα των εθνικών επετείων στην εποχή μας;

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Λέω ΝΑΙ στην επέτειο του ΟΧΙ. Λέω Ναι στην αξία του Έθνους, στην εθνική ταυτότητα και στην καλή γνώσης της Ιστορίας.

Λέω Όχι στον νέο Οθωμανισμό των γειτόνων μας και γιορτάζω τις εθνικές επετείους για να θυμίσω σε κάθε πιθανό επιδρομέα ότι εδώ κατοικεί ένας λαός που ξέρει να αμύνεται «περί πάτρης».

Το "πνευματικό χάσμα" της ανθρωπότητας (Κυριακή Ε' Λουκά)

 

Το "πνευματικό χάσμα" της ανθρωπότητας (Κυριακή Ε' Λουκά)

π. Ιωάννου Αν. Γκιάφη, Πολιτικού Επιστήμονος- Θεολόγου 

Ένα πολυσυζητημένο θέμα σχετιζόμενο με την μακρόπνοη ανθρώπινη ιστορία είναι και το "χάσμα των γενεών". Η διαφορά αντιλήψεων για τη ζωή και τα προβλήματά της, καθώς και η αδυναμία συνεννόησης μεταξύ νέων και ηλικιωμένων δημιουργεί μια διάσταση μεταξύ των γενεών. Δεν είναι λίγες οι φορές που οι νεώτεροι σε ηλικία δεν βρίσκουν ένα κώδικα επικοινωνίας με τους ηλικιακά παλαιότερους. Διαφορετικές οι ανάγκες και τα ενδιαφέροντα μεταξύ των διαφόρων ηλικιακών κατηγοριών.  Σε άλλη εποχή έζησαν οι γεροντότεροι και σε άλλη ζουν οι νέοι σήμερα. Άλλο το εκπαιδευτικό σύστημα που μαθήτευσαν οι γονείς πριν δεκαετίες και διαφορετικό το σχολείο στο σημερινό γίγνεσθαι στο οποίο διαπαιδαγωγούνται τα παιδιά. Άλλη η τεχνογνωσία των παλαιότερων και άλλη η επιστημονική εμπειρία της νέας γενιάς. Επομένως κατανοείται η ύπαρξη ενός αγεφύρωτου χάσματος μεταξύ "της παλαιάς και της καινούργιας ζύμης" της κοινωνίας μας.

Άγιος Απόστολος Κλεόπας ο Αδελφόθεος

ΑΓΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΛΕΟΠΑΣ Ο ΑΔΕΛΦΟΘΕΟΣ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

        Σημαντική θέση στη χωρία των αγίων της Καινής Διαθήκης κατέχουν και οι λεγόμενοι Αδελφόθεοι. Ένας από αυτούς είναι και ο άγιος Κλεόπας, ή Σίμων, ή Συμεών. Τα πολλά ονόματα ήταν συνηθισμένα στην ιουδαϊκή κοινωνία, αλλά στην εκκλησιαστική παράδοση μας είναι περισσότερο γνωστός ως Κλεόπας.

Εἰς ἐπικίνδυνον ἀτραπόν ὁ διάλογος μέ τούς Παπικούς

 

Εἰς ἐπικίνδυνον ἀτραπόν ὁ διάλογος μέ τούς Παπικούς

Γράφει ὁ κ. Παῦλος Τρακάδας, θεολόγος

Εἰς τὸ πρόσφατον τεῦχος τῆς «Θεολογίας» (93.2 (2022) 251-276) ἐδημοσιεύθη τὸ δεύτερον καὶ τελευταῖον μέρος μελέτης τῆς «Μικτῆς Ὁμάδας Ἐργασίας Ὀρθοδόξων- Καθολικῶν «Ἅγιος Εἰρηναῖος» μὲ τίτλον «Διακονώντας τὴν Κοινωνία. Ἐπανεξετάζοντας τὴ σχέση μεταξὺ πρωτείου καὶ συνοδικότητας».

«Ἡ πολιτική δέν ἔχει τίποτε τό κοινόν μέ τήν ἠθικήν»

«Ἡ πολιτική δέν ἔχει τίποτε τό κοινόν μέ τήν ἠθικήν»

«Τά ἔργα ὅσων συνεργάζονται μέ τόν διάβολο, ἀναπόφευκτα θά εἶναι σατανικά!»

Πορφυρίτης

«Ἡ πολιτική δέν ἔχει τίποτε τό κοινόν μέ τήν ἠθικήν^[1]. Ἡ Κυβέρνησις, ἥτις ἀφίνεται νά ὁδηγῆται διά τῆς ἠθικῆς, δέν εἶναι πολιτική καί ἑπομένως ἡ ἐξουσία της εἶναι εὔθραυστος.»^[2]. Αὐτά ἀναγράφονται περί τῆς πολιτικῆς, στό Α΄ κεφάλαιο τῶν Πρωτοκόλλων τῶν «Σοφῶν τῆς Σιών», στά πρακτικά δηλαδή τοῦ συνεδρίου τῶν Σιωνιστῶν, στήν Bâle τῆς Ἐλβετίας τό 1897.^[3]

«Ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος θέλει νά ἐπικρατήσῃ», συνεχίζουν οἱ «σοφοί», «ὀφείλει νά εἶναι καί πανοῦργος καί ὑποκριτής. Τά μεγάλα λαϊκά προτερήματα - ἡ εἰλικρίνεια καί ἡ τιμιότης - εἶναι ἐλαττώματα εἰς τήν πολιτικήν, διότι ἀνατρέπουσι τούς βασιλεῖς ἐκ τοῦ θρόνου τῶν εὐχερέστερον ἀπό τόν ἰσχυρότερον ἐχθρόν. Τά προτερήματα ταῦτα ὀφείλουσι νά εἶναι τά προσόντα τῶν Χριστιανικῶν Βασιλείων, ἡμεῖς δέν ὀφείλομεν καθόλου νά τά λαμβάνωμεν ὡς ὁδηγούς. [...] Τό σύνθημά μας εἶναι: ἡ ἰσχύς καί ἡ ὑποκρισία. Μόνη ἡ ἰσχύς δύναται νά θριαμβεύσῃ ἐν τῇ πολιτικῇ καί πρό πάντων ἐάν ἐμφωλεύῃ εἰς τά προτερήματα τά ἀναγκαία εἰς τούς πολιτευομένους. Ἡ βία ὀφείλει νά εἶναι μία ἀρχή, ἡ πανουργία καί ἡ ὑποκρισία κανών διά τάς κυβερνήσεις, αἵτινες δέν θέλουσι νά παραδώσωσι τό κῦρος των εἰς χεῖρας τῶν πρακτόρων νέας ἰσχύος. Αὐτό τό κακόν εἶναι τό μόνον μέσον διά νά ἐπιτύχῃ τις τόν σκοπόν, δηλ. τό καλόν. 

Ο πόλεμος κατά της Ελλάδος το 1940

Ο πόλεμος κατά της Ελλάδος το 1940

Toῦ Βασίλειου Εὐσταθίου, Δρ. Φυσικοῦ, πτ. Θεολογίας (Τμ.Κοιν.Θ.ΕΚΠΑ) 

Στις 28 Οκτωβρίου του 1922 ο Μπενίτο Μουσολίνι οργανώνει την Πορεία προς την Ρώμη και ο Βασιλιάς Βίκτωρ Εμμανουήλ Γ΄ του παραδίδει την εξουσία ορίζοντάς τον πρωθυπουργό. Λίγο αργότερα, στις αρχές του 1925 ο Μουσολίνι εγκαθιδρύει μια προσωποπαγή ολοκληρωτική δικτατορία.

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος, Πηγές πίστεως (Κυριακή Ε΄ Λουκά)

 

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ΛΟΥΚΑ[: Λουκά, 16, 19-31]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου με θέμα:

«ΠΗΓΕΣ ΠΙΣΤΕΩΣ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 2-11-1997] [Β364]                                            

       Όλοι γνωρίζομε, αγαπητοί μου, την θαυμασία παραβολή του πλουσίου και του Λαζάρου. Κάθε της φράση, κάθε της λέξη, είναι και μία θεολογική αποκάλυψις. Και είναι αποκάλυψη, γιατί Αυτός ο Κύριος την εδίδαξε. Μέσα σε όσα ειπώθηκαν, διαλογικά, ανάμεσα στον πλούσιον και τον Αβραάμ, είναι και τούτα τα λόγια. Σας διαβάζω: «Ἐρωτῶ οὖν σε, πάτερ, ἵνα πέμψῃς αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον τοῦ πατρός μου· ἔχω γὰρ πέντε ἀδελφούς· ὅπως διαμαρτύρηται αὐτοῖς, ἵνα μὴ καὶ αὐτοὶ ἔλθωσιν εἰς τὸν τόπον τοῦτον τῆς βασάνου. Λέγει αὐτῷ ᾿Αβραάμ· ἔχουσι Μωϋσέα καὶ τοὺς προφήτας· ἀκουσάτωσαν αὐτῶν. Ὁ δὲ εἶπεν· οὐχί, πάτερ ᾿Αβραάμ, ἀλλ᾿ ἐάν τις ἀπὸ νεκρῶν πορευθῇ πρὸς αὐτούς, μετανοήσουσιν. Εἶπε δὲ αὐτῷ· εἰ Μωϋσέως καὶ τῶν προφητῶν οὐκ ἀκούουσιν, οὐδὲ ἐάν τις ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ, πεισθήσονται».

      Εδώ έχομε έναν διάλογον πέραν από τον φυσικόν κόσμον. Πλέον ο Αβραάμ εις τον Παράδεισον, ο πλούσιος εις τον Άδην· κι εκεί οικονομείται ένας διάλογος. Είπα «οικονομείται», διότι όπως πράγματι καλώς ειπώθηκε, ότι «χάσμα μέγα ἐστήρικται μεταξὺ ἡμῶν καὶ ὑμῶν». Γιατί ζήτησε ο πλούσιος να στείλει τον Λάζαρον, να στείλει ο Αβραάμ τον Λάζαρον, για να βρέξει, λέει, το άκρον του δακτύλου, επειδή φλέγεται, με νερό, επειδή φλέγεται, λέγει, εις αυτό το πυρ το βασανιστικό. Και είπε ότι «μέγα χάσμα ἐστήρικται» κ.λπ. · οπότε οικονομείται πραγματικά αυτός ο διάλογος, διότι δεν θα ήταν δυνατόν να ανοιχθεί στην πραγματικότητα αυτός ο διάλογος.

Μάνης Χρυσόστομος: Ξεχάσαμε την μετάνοια

Ξεχάσαμε τήν μετάνοια

- Τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μάνης κ. Χρυσοστόμου Γ'

Μέσα στή φλυαρία τῶν λόγων, τίς ποικίλες ἐκδηλώσεις, τήν ὅλη ἐξωστρέφεια πού παρατηρεῖται, τό θέμα μετάνοια παρουσιάζεται ὡς ξένο στή βιοτή μας. Ὡς νά μήν χρειάζεται, ὡς νἆναι μόνον ἀναγκαία στά τέλη τῆς ζωῆς μας. Ἄλλα θέματα κατακλύζουν τόν χῶρο τῆς ὕπαρξής μας καί ἡ λέξη «μετάνοια», ἠχεῖ σάν κάτι τό ἀπόκοσμο, τό ὀπισθοδρομικό, τό ἐνοχλητικό. Ἴσως, ξεχάσαμε τήν μετάνοια.

«Ἄνθρωπος δέ τις ἦν πλούσιος…εὐφραινόμενος καθ΄ ἡμέραν λαμπρῶς» (Κυριακή Ε΄ Λουκά)

 

«Ἄνθρωπος δέ  τις ἦν πλούσιος…εὐφραινόμενος καθ΄ ἡμέραν λαμπρῶς»

ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

Ἡ Εὐαγγελική περικοπή σήμερα, ἀδελφοί μου, δεικνύει πόσον ὀλέθριες εἶναι οἱ συνέπειες, τῆς μή καλῆς χρήσεως τοῦ πλούτου. Διασαφηνίζεται μέσῳ τοῦ πλουσίου, τό λεχθέν: «Τό ἐν ἀνθρώποις ὑψηλόν, βδέλυγμα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ», καί «ἐπικατάρατος ὁ φρόνιμος παρά σεαυτῷ». Ἐμφανίζεται δέ ἡ ἀλήθεια αὐτή, μέσῳ τῆς ἀθλιότητος καί τῆς ὀδύνης πού βιώνει ὁ πλούσιος ἐν τῷ Ἅδῃ, ὅπως καί ὅτι ὑπάρχει ὄντως μερική κρίσις μετά τόν θάνατον.

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Η παραβολή του πλουσίου και του Λαζάρου. Δύο ψυχογραφίες (Κυριακή Ε΄ Λουκά)

 

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ΛΟΥΚΑ[: Λουκά, 16, 19-31]

    Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου  με θέμα:

« Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΠΛΟΥΣΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ. ΔΥΟ ΨΥΧΟΓΡΑΦΙΕΣ»

                                                                                (Έκδοσις Β΄)              

   [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 4-11-1995]  [Β323]                                        

      Η παραβολή του πλουσίου και του Λαζάρου, αγαπητοί μου, που ακούσαμε στη σημερινήν ευαγγελική περικοπή, είναι μία κατασκευασμένη ιστορία, που ο Κύριος ήθελε να δώσει μία απάντηση εις τους Φαρισαίους.

Κυριακή Ε΄ Λουκά – Ο Ιερός Χρυσόστομος για την παραβολή του πλουσίου και του Λαζάρου

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ΛΟΥΚΑ [: Λουκ. 16,19 - 31]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΠΛΟΥΣΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

 […] «Ήταν κάποτε», λέγει ο Κύριος, «κάποιος άνθρωπος πλούσιος, που  ενώ ζούσε μέσα σε πολλή κακία και αμαρτία, δεν είχε λάβει πείρα καμιάς συμφοράς, αλλά τα πάντα έρρεαν ομαλά και άφθονα γι΄ αυτόν όπως το νερό στις πηγές». Το ότι πράγματι καμία συμφορά δεν του συνέβαινε, ούτε αφορμή για στενοχώρια, ούτε καμία ανωμαλία βιοτική, αυτό ακριβώς ο Κύριος το υπαινίχτηκε με αυτό που είπε ότι «ἦν εὐφραινόμενος καθ᾿ ἡμέραν λαμπρῶς(:διασκέδαζε και ευφραινόταν σε πλούσια συμπόσια κάθε μέρα με μεγαλοπρέπεια)»[Λουκ.16,19].

     Και ότι ζούσε με κακία, γίνεται φανερό και από το τέλος που είχε, αλλά και πριν από το τέλος του από την περιφρόνηση που έδειξε στον φτωχό. Και το ότι δεν ελεούσε όχι μόνο εκείνον που στεκόταν στην πόρτα του, αλλά ούτε και κανένα άλλον, εκείνος ο ίδιος το έδειξε· διότι εάν αυτόν που ήταν διαρκώς ριγμένος μπροστά στην πόρτα του και βρισκόταν μπροστά στα μάτια του κάθε ημέρα, και αναγκαζόταν μια και δύο και πολλές φορές να τον βλέπει εισερχόμενος και εξερχόμενος (καθόσον δεν τον συναντούσε σε καμιά συνοικία, ούτε βρισκόταν σε κρυφό και απόμερο τόπο, αλλά εκεί από όπου συνεχώς έμπαινε και έβγαινε ο πλούσιος και αναγκαζόταν έτσι και χωρίς να το θέλει να τον βλέπει), εάν λοιπόν αυτόν δεν ελέησε, που βρισκόταν κατάκοιτος σε τόσο φοβερό κατάντημα και ζούσε μέσα σε τόσο μεγάλη δυστυχία, ή καλύτερα που ταλαιπωριόταν σε όλη του τη ζωή από αρρώστια, και μάλιστα από πολύ φοβερή αρρώστια, για ποιον που θα τύχαινε να συναντήσει θα συγκινούνταν ποτέ; Διότι κι αν την προηγούμενη ημέρα τον προσπέρασε, την επόμενη φυσικό ήταν κάποια συγκίνηση να αισθανόταν· αλλά εάν και κατ΄  αυτήν αδιαφόρησε, έπρεπε την τρίτη ή την τέταρτη ή την επόμενη οπωσδήποτε να λύγιζε συγκινούμενος , ακόμα κι αν ήταν αγριότερος από τα θηρία.

Κυριακή Ε΄ Λουκά – Ερμηνεία της Αποστολικής περικοπής από τον Ιερό Χρυσόστομο

 

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ΛΟΥΚΑ[:Β΄Κορ.11,31-33 και 12,1-9]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

      «Ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ οἶδεν, ὁ ὢν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας, ὅτι οὐ ψεύδομαι. ἐν Δαμασκῷ ὁ ἐθνάρχης Ἀρέτα τοῦ βασιλέως ἐφρούρει τὴν Δαμασκηνῶν πόλιν πιάσαι με θέλων, καὶ διὰ θυρίδος ἐν σαργάνῃ ἐχαλάσθην διὰ τοῦ τείχους καὶ ἐξέφυγον τὰς χεῖρας αὐτοῦ (: Θα σας πω πράγματα που ίσως σας φανούν απίστευτα. Αλλά ο Θεός και Πατήρ του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο οποίος είναι ευλογημένος στους αιώνες, γνωρίζει ότι δεν λέω ψέματα. Στη Δαμασκό ο διοικητής που είχε διορισθεί από τον βασιλιά Αρέτα, φρουρούσε την πόλη των Δαμασκηνών, επειδή ήθελε να με συλλάβει. Κι από κάποιο παράθυρο με κατέβασαν κάτω μέσα σε δικτυωτό καλάθι, μέσα από κάποιο άνοιγμα του τείχους της πόλεως, και ξέφυγα από τα χέρια του)»[Β΄Κορ. 11,31-33].

Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ, Κυριακή Ε΄ Λουκά

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΥΘΗΡΩΝ & ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ ΣΕΡΑΦΕΙΜ- ΚΥΡΙΑΚΗ E' ΛΟΥΚΑ -30 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2022

Γιατί ισλαμοποιεί ο Ερντογάν την πολιτική του στρατηγική;

Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής ΑΠΘ,

Πρόεδρος της Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων

Γιατί ισλαμοποιεί ο Ερντογάν την πολιτική του στρατηγική;

Όλοι παρακολουθούμε άναυδοι την κατακτητική στρατηγική και τον αυταρχικό λόγο που χρησιμοποιεί σήμερα ο Ερντογάν,  σε βάρος των δικαίων της Ελλάδος, καραδοκώντας να βρει ευκαιρία για να αρπάξει και να προσαρτήσει τα Ελληνικά νησιά στη Γαλάζια Πατρίδα.

Ὀκτώ δεκαετίες ἀργότερα…

Ὀκτώ δεκαετίες ἀργότερα…

τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ἱστορίας

     Τιμοῦμε πάλι σήμερα - θεωρητικά τοὐλάχιστον - τό ἐκτυφλωτικό ἔπος τοῦ 1940. Τιμοῦμε τήν τελευταία μαζική πράξη ἀντιστάσεως του πάλαι ποτέ λαοῦ τῆς ἀντιστάσεως. Τό κύκνειο δηλαδή ἆσμα του, στή μέση μιᾶς πορείας πού εἶχε βεβαίως δρομολογηθεῖ ἀρκετά πρίν. Μιᾶς πορείας ἐκποιητικοῦ ἐκσυγχρονισμοῦ καί πολιτισμικῆς ἐκπόρνευσης. Ἦταν ἡ τελευταία λαμπρή συλλογική πράξη του, λίγο πρίν ὑποταχτεῖ ἑκουσίως καί σχεδόν καθ' ὁλοκληρίαν πιά στά σκουπίδια.

28η Οκτωβρίου-Έπος 1940: «Γιατί ηττήθηκαν οι Ιταλοί»

 

28η Οκτωβρίου-Έπος 1940: «Γιατί ηττήθηκαν οι Ιταλοί»

Του Ιωάννη Αθ. Μπαλτζώη*

Την 28η Οκτωβρίου του 40, με ιταμό τελεσίγραφο ο Μουσολίνι, που επέδωσε ο Ιταλός πρέσβης στις 03:00 ώρα στον κυβερνήτη της Ελλάδος Ιωάννη Μεταξά, ζητούσε  διαβατήριο για την αθανασία του ιδίου ζητούσε παράδοση της αιώνιας Ελλάδας, χωρίς όρους, ζητούσε να διαγραφεί το ένδοξο παρελθόν της, αγνοώντας την ιστορία της.

28η Ὀκτωβρίου 1940: Ἰδοὺ διατί τότε ἔγινε τὸ θαῦμα τῆς φυλῆς…

 

28η Ὀκτωβρίου 1940: Ἰδοὺ διατί τότε ἔγινε τὸ θαῦμα τῆς φυλῆς…

Γράφει ὁ κ. Θεόκλητος Ρουσάκης, Ἀντγος ἐ.ἀ., Ἐπίτιμος Διοικητὴς Β΄ Σώματος Στρατοῦ

Εἶναι ἀναμφισβήτητο τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ 28η Ὀκτωβρίου 1940 εἶναι μία ἡμερομηνία σταθμὸς στὴ νεότερη ἱστορία τῆς Πατρίδος μας. Αὐτὸς εἶναι καὶ ὁ λόγος ποὺ ὁ ἑορτασμὸς εἶναι λαμπρός, τὸ ἴδιο λαμπρὸς μὲ τὸν ἑορτασμὸ τῆς 25ης Μαρτίου. Τὴν 25η Μαρτίου ἑορτάζουμε τὴν ἔναρξη τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως πού, μετὰ ἀπὸ 400 χρόνια Τουρκοκρατίας, εἶχε σὰν ἀποτέλεσμα τὴν ἀπελευθέρωση τῆς Ἑλλάδος.

Η 28η Οκτωβρίου 1940 και η Αγία Σκέπη

Η 28^η Οκτωβρίου 1940 και η Αγία Σκέπη

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

            Η εθνική επέτειος της 28^ης Οκτωβρίου από το 1952 συνεορτάζεται με την Παναγία, την Αγία Σκέπη, όπως η εθνική εορτή της 25^ης Μαρτίου συνεορτάζεται με τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Από το τέλος του 9^ου αιώνα – αρχές 10^ου έως το 1952 η Θεομητορική εορτή της Αγίας Σκέπης εορταζόταν την 1^η Οκτωβρίου. Καθιερώθηκε επί αυτοκράτορος Λέοντος Στ΄ του Σοφού (886-912) σε ανάμνηση της απαλλαγής της Βασιλεύουσας από την απειλή των Βουλγάρων και των Αγαρηνών. Πρόκειται για εορτή ευχαριστίας προς την Παναγία, όπως εκείνη που καθιερώθηκε τον 7^ο αιώνα με τον Ακάθιστο Ύμνο, όταν η Παναγία βοήθησε να αντιμετωπισθεί με επιτυχία η πολιορκία της Κωνσταντινούπολης από τους Αβάρους.

Οι ήρωες μάς δείχνουν τον δρόμο

 

Οι ήρωες μάς δείχνουν τον δρόμο

Σοφία Μπεκρή, φιλόλογος - θεολόγος

Για τα ηρωϊκά κατορθώματα των αγωνιστών μας στον πόλεμο του ‘40 έχει χρησιμοποιηθή ο όρος εποποιϊα. Όχι ατυχώς. Πώς αλλοιώς θα μπορούσε να χαρακτηρίση κανείς τα ανδραγαθήματα των Ελλήνων στον ελληνοϊταλικό πόλεμο του ‘40 αλλά και μετά, στην γερμανική αντίσταση, παρά ως έργα μεγάλα και θαυμαστά, που ξεπερνούν πράγματι την σφαίρα της λογικής και αγγίζουν τα όρια του θαύματος; Αλλά και τι λόγια να βρή κανείς, για να περιγράψη το μεγαλείο της ψυχής των ανδρών αυτών που δεν δείλιασαν ούτε μπροστά σε πολυαριθμότερους ούτε μπροστά σε αρτιότερα εξοπλισμένους μαχητές!

Ἡ ὀρθὴ ἀντιμετώπισις τῶν συναισθημάτων

 

Ἡ ὀρθὴ ἀντιμετώπισις τῶν συναισθημάτων

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι βιώνουν τὸ συναίσθημα τῆς λύπης κατὰ τὴ διάρκεια τῆς ζωῆς τους. Δὲν θὰ ἦταν ὑπερβολὴ ἂν λέγαμε ὅτι πολλοὶ καθημερινὰ λυποῦνται γιὰ διάφορα γεγονότα, μικρὰ καὶ μεγάλα, ἀλλὰ καὶ φανταστικὰ συχνά! Τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ μὲ τὸ ἀντίθετο συναίσθημα τῆς χαρᾶς. Ἀδιάκοπες εἶναι οἱ ἐναλλαγές. Ἡ κοινὴ ἐμπειρία ὅμως δείχνει ὅτι ἡ λύπη ὑπερτερεῖ καὶ προβληματίζει. Δυστυχῶς, ὑπάρχει μεγάλη σύγχυση, γιατί πολλοὶ ἀντιμετωπίζουν τὴ λύπη μὲ κοσμικὲς διασκεδάσεις, ἐνῷ τὴ χαρὰ τὴν ἐπιδιώκουν μὲ δραστηριότητες, ποὺ τοὺς γεμίζουν ἀγωνία καὶ ὄχι μὲ χαρά. Λείπει ἡ ὀρθὴ ἀντιμετώπιση τῶν συναισθημάτων, ποὺ στηρίζεται στὴν ὀρθόδοξη πραγματικότητα. Πρέπει ἡ λύπη νὰ καταλήγει σὲ χαρά. Δυσεξήγητη ἡ πρόταση, ἀλλὰ εἶναι ὀρθή.

Όσο δεν σβήνει το κερί…

Όσο δεν σβήνει το κερί…

Η επιχείρηση της μετατροπής του ελληνικού έθνους σε κάτι άλλο από αυτό που είναι βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.

Από τον Μανώλη Κοττάκη

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Εθνική Επέτειος 28ης Οκτωβρίου 1940 – Επιλεγόμενα εις την 28ην Οκτωβρίου

ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ 28^ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

  Απόσπασμα απομαγνητοφωνημένης ομιλίας  του μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου με θέμα:

«ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 28^ην ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ»

   [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 27-10-1985]           [Β145]

      Αγαπητοί μου, η αγρυπνία που επιτελούμε απόψε, είναι στη μεγάλη εκείνη ευεργεσία του Θεού, που έδωσε τη νίκη και την ελευθερία στον ελληνικό μας Έθνος. Όλοι τότε νόμισαν ότι η Ελλάς θα πέθαινε, υποκύπτουσα στον κατακτητή. Εκείνη η μικρή Ελλάς των επτά εκατομμυρίων· ότι θα συνετρίβετο μπροστά σε έναν όγκο σαράντα εκατομμυρίων. Για να προστεθεί ύστερα από λίγους μήνες ένας άλλος όγκος άλλων σαράντα εκατομμυρίων, μπροστά στη μικρή μας Ελλάδα. Η Ελλάδα όμως δεν απέθανε. Ο Κύριος που ανέστησε την κόρη του Ιαείρου, Εκείνος είπε και δια την Ελλάδα: «Οὐκ ἀπέθανεν, ἀλλὰ καθεύδει». Δεν πέθανε, αλλά κοιμάται. Μόνος αγαπητοί μου, ο Χριστός είναι Εκείνος που όταν απλώνει το ζωογόνο χέρι Του, όλα τα σώζει και όλα τα ζωοποιεί. Τότε είμεθα εγγύς βαράθρου, εγγύς θανάτου. Κι όμως ο Κύριος, ο Θεός μάς έβγαλε από εκείνα τα βάραθρα της εθνικής αλλά και της πνευματικής μας απωλείας, παρά τους γέλωτας των αντιφρονούντων. Γελούσαν οι εχθροί. Κι έλεγαν: «Είναι δυνατόν;». Κι όμως δείξαμε στον κόσμον το θαύμα του Θεού και της Υπεραγίας Θεοτόκου.

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Επέτειος 28ης Οκτωβρίου. Το ηρωικό ΟΧΙ

ΕΠΕΤΕΙΟΣ 28^ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

    Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                                 με θέμα: «ΤΟ ΗΡΩΙΚΟ ΟΧΙ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 28-10-2001] 

    Όσο περισσότερο ο χρόνος απομακρύνει τα γεγονότα, αγαπητοί μου, τόσο περισσότερο σφαιρικά φαντάζουν στα μάτια μας. Έτσι, από την απόσταση 61 ολοκλήρων χρόνων, δηλαδή δύο τριακονταετίες, βλέπουμε τα γεγονότα της 28^ης Οκτωβρίου του 1940 καλύτερα. Αλήθεια, πέρασαν έξι δεκαετίες… Πόσο γρήγορα πέρασαν… Για ‘κείνους μάλιστα που τότε έζησαν τα γεγονότα και σήμερα έχουν κάποια ηλικία.

     28^η Οκτωβρίου 1940… Μια χρονολογία που τη χαρακτηρίζει ένα ηρωικό ΟΧΙ. Ένα ΟΧΙ στο τελεσίγραφο του εχθρού για παράδοση. Είναι στο αίμα του Έλληνος να μη θέλει να παραδοθεί στον εχθρό. Σε όποιας μορφής εχθρό. Και το βλέπει κανείς αυτό ιστορικά. Και οι πρόγονοί μας είπαν εκείνο το περίφημο «Μολών λαβέ». Δηλαδή, «αφού έρθεις, πάρε τα αυτά που ζητάς. Εμείς δεν σου τα δίνουμε»· όταν ο τελευταίος αυτοκράτωρ, μαχόμενος, έπεσε στα τείχη της Κωνσταντινουπόλεως, λέγοντας ότι του ήταν αδύνατον να παραδώσει την πόλη στον εχθρό, γιατί δεν του ανήκε· όταν το ’40 μας ζήτησαν οι εχθροί να παραδώσουμε την πατρίδα μας στα χέρια τους, εμείς τους είπαμε ΟΧΙ!

Εορτή της Αγίας Σκέπης της Υπεραγίας Θεοτόκου- Ερμηνεία της Αποστολικής περικοπής από τον Ιερό Χρυσόστομο

ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΚΕΠΗΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ [:Εβρ.9,1-7]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

              [:Υπομνηματισμός των εδαφίων Εβρ.9,1-14]

    «Εἶχε μὲν οὖν καὶ ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε Ἅγιον κοσμικόν· σκηνὴ γὰρ κατεσκευάσθη ἡ πρώτη, ἐν ᾗ ἥ τε λυχνία καὶ ἡ τράπεζα καὶ ἡ πρόθεσις τῶν ἄρτων, ἥτις λέγεται Ἅγια. μετὰ δὲ τὸ δεύτερον καταπέτασμα σκηνὴ ἡ λεγομένη Ἅγια Ἁγίων, χρυσοῦν ἔχουσα θυμιατήριον καὶ τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης περικεκαλυμμένην πάντοθεν χρυσίῳ, ἐν ᾗ στάμνος χρυσῆ ἔχουσα τὸ μάννα καὶ ἡ ῥάβδος Ἀαρὼν ἡ βλαστήσασα καὶ αἱ πλάκες τῆς διαθήκης, ὑπεράνω δὲ αὐτῆς Χερουβὶμ δόξης κατασκιάζοντα τὸ ἱλαστήριον· περὶ ὧν οὐκ ἔστι νῦν λέγειν κατὰ μέρος

Γονατιστός στον τάφο του Αρχιβλάσφημου Καζαντζάκη ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης….

Γονατιστός στον τάφο του Καζαντζάκη ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης

Ἡ καταδίκη τοῦ π. Ἀναστασίου Γκοτσοπούλου ἀφορᾶ ὅλους μας

ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ

Ἡ καταδίκη τοῦ π. Ἀναστασίου Γκοτσοπούλου ἀφορᾶ ὅλους μας

Μέ μεγάλη μας λύπη πληροφορηθήκαμε τήν καταδίκη τοῦ π. Ἀναστασίου Γκοτσοπούλου ἀπό τό Μονομελές Πλημμελειοδικεῖο Πατρῶν, ἐπειδή λειτούργησε τήν μεγάλη ἡμέρα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου τό 2020. Ὁ π. Ἀναστάσιος ἔπραξε τό καθῆκον του ὡς Ὀρθόδοξος Κληρικός καί τίμησε μέ τήν πράξη του τό ἀξίωμά του.

Η ώρα του χρέους

 

Η ώρα του χρέους

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

            Η ώρα του χρέους. Έτσι επέγραψε ο Ηλίας Βενέζης την ομιλία του στην πανηγυρική συνεδρίαση της Ακαδημίας Αθηνών, το 1958, για την επέτειο του ΟΧΙ  στη φασιστική απόπειρα εισβολής στη χώρα μας. Σε αυτήν τόνισε ότι οι Έλληνες στη μακρά ιστορία τους έχουν αποδείξει ότι στις δύσκολες ώρες έχουν επίγνωση του χρέους τους. Ως πρώτο παράδειγμα θυμήθηκε και θύμισε την ημέρα της 28ης Οκτωβρίου 1940:

«Η ψυχή ήταν προετοιμασμένη εκείνα τα χαράματα όταν εσήμαναν οι σειρήνες και ηχολογήσανε οι καμπάνες των εκκλησιών στα χωριά μας. Θυμηθήτε εκείνη τη μέρα τους δρόμους των Αθηνών, τους πλημμυρισμένους απ’ τη νιότη της πρωτεύουσας των Ελλήνων, απ’ τις κοπέλλες, απ’ τις μητέρες, θυμηθήτε τα πρόσωπά τους: είχαν τίποτε το πένθιμο, τίποτα από συντριβή για το θάνατο που τους περίμενε; Είχαν λάμψη. Ήταν χαρά; Βέβαια όχι. Αλλά ήταν η πίστη που έδινε την ηρεμία, η πίστη όχι απλώς για το δίκιο αλλά η πίστη στο χρέος. Κι αυτό είναι κληρονομημένο από γενιά σε γενιά, μες στο αίμα, μες στο κύτταρο...».

Οικουμενιστική προσευχή στην Ρώμη για την παγκόσμια ειρήνη

Στην ετήσια συνάντηση (25 Οκτ.2022) εκπροσώπων θρησκειών από όλο τον κόσμο που διοργανώνει η Παπική οργάνωση «Sant’Egidio» παραβρέθηκαν εκπροσωπώντας τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο ο Μητροπολίτης Γέρων Χαλκηδόνος Εμμανουήλ και ο Μητροπολίτης Ιταλίας Πολύκαρπος  και το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας ο Μητροπολίτης  Σεραφείμ Κυκκώτης. 

Ἀπό τήν ἀποστολική διακονία στή δεσποτική τυραννία...

Ἀπό τήν ἀποστολική διακονία στή δεσποτική τυραννία...

τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ἱστορίας

      Γνωστή ἐδῶ καί χρόνια ἡ περίπτωση τοῦ μητροπολίτη Ἀλεξανδρουπόλεως πού μᾶς ἔχει δυστυχῶς «ἀναγκάσει» πολλές φορές νά γράψουμε γιά τίς προκλήσεις του (ἀρχῆς γενομένης ἀπό τό μακρινό 2010 καί τήν τραγική ἐκείνη τελετή στήν Παναγία Κοσμοσώτειρα, τότε πού ἔβαλε τίς «ἱέρειες» μέσα στόν ναό - καί μία ἐξ αὐτῶν μάλιστα μέσα στό Ἱερό - καί χρησιμοποίησε τήν ἀκοίμητη καντήλα γιά τό ἄναμμα τῆς δάδας τῶν Special Olympics). Τό δέ τελευταῖο κατόρθωμά του (ἀλλά φοβᾶμαι ὄχι καί στερνό) σέ μία μακρά λίστα πλανεμένων διδασκαλιῶν, θεολογικῶν βδελυγμάτων καί ποιμαντικῶν ἀτοπημάτων, εἶναι βεβαίως ἡ δίωξη τοῦ πατέρα Ματθαίου ἀπό τόν Ἱερό Ναό Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου στή Σαμοθράκη, πού ἐτέθη σέ μηνιαία ἀργία μέ τήν ἀστεία δικαιολογία ὅτι ἔλειπε ἀδικαιολόγητα ἀπό τόν ναό κατά τήν ἐκεῖ ἐπίσκεψη Σακελλαροπούλου.

     Καί λέω ἀστεία, γιατί μόνο ἀφελεῖς θά μποροῦσαν νά πιστέψουν ὅτι δέν ὑπῆρχαν καί ἄλλοι σοβαρότεροι λόγοι καί ὅτι τό προβαλλόμενο συμβάν δέν ἦταν παρά ἁπλῶς ἡ ἀφορμή (ἐνῶ ἔγινε ἀκόμη πιό ἀστεία, ὅταν πληροφορηθήκαμε ἀπό τήν ἐπιστολή διαμαρτυρίας τῶν ἐνοριτῶν τῆς Σαμοθράκης ὅτι ἡ ἀπουσία τοῦ ἱερέα δέν ἦταν καί τόσο...ἀδικαιολόγητη τελικά, ἀφοῦ ὑπῆρχε προγραμματισμένο ταξίδι του στήν Ἀθήνα γιά τό ὁποῖο εἶχε ἐνημερώσει τήν τοπική Μητρόπολη).

Τῇ Ὑπερμάχῳ Στρατηγῷ

 

Τῇ Ὑπερμάχῳ Στρατηγῷ

Εὐδοξία Αὐγουστίνου, Φιλόλογος - Θεολόγος 

Κοιμήθηκε μητέρα καί παρθένος ἡ Παναγία μας, γιά νά ἀνεβεῖ «πλατυτέρα νεφέλης», βασίλισσα τῶν ἁγίων καί τῶν ἀγγέλων, μεσίτρια ὅλων τῶν πεινασμένων γι᾽ ἀλήθεια καί διψασμένων γιά δι­και­οσύνη, τῶν «τεταγμένων εἰς ζωὴν αἰώ­νιον». Ἔζησε -μετά τή σταύρωση καί τήν ἀνάσταση τοῦ μονογενῆ της- κάτω ἀπό τή στοργική φροντίδα τοῦ μαθητῆ «ὃν ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς», τοῦ Ἰω­άννη, ὥς τήν ἡμέρα πού ἔγειρε καί κοιμήθηκε τόν μακάριο ὕπνο, γιά νά ἀνε­βεῖ μέ τά φτερά τῶν ἀγγέλων στήν αἰώ­νια δόξα.

Η αρχαία στάμνα με το αίμα του Αγίου Δημητρίου!

Η αρχαία στάμνα με το αίμα του Αγίου Δημητρίου!

– Αποστόλου Σπύρου.

Στον ιερό ναό του Αγίου Δημητρίου στην Θεσσαλονίκη φυλάσσεται ένα από τα σημαντικότερα κειμήλια της Ορθοδοξίας. Πρόκειται για το ιερό κεράμιο, μία αρχαία στάμνα, που εμπεριέχει μέσα χώμα και αίμα από το μαρτύριο του προστάτη της πόλης.

Κατά καιρούς, είτε τυχαία είτε ύστερα από αρχαιολογική έρευνα, βρέθηκαν διάφορα φιαλίδια, τα οποία προέρχονταν από τον τάφο του Αγίου Δημητρίου. Τα φιαλίδια αυτά προορίζονταν για να διαφυλάττουν μέσα οι προσκυνητές μύρο η χώμα διαποτισμένο από το μύρο του Αγίου Δημητρίου.

Ο Μητροπολίτης Αυστρίας Αρσένιος και ο Παπικός Επίσκοπος Eisenstadt Αιγίδιος στην Ιερά Μητρόπολη Κορίνθου

Ο λάβρος εναντίων των Παλαιοημερολογιτών Μητρ. Κορίνθου Διονύσιος υποδέχθηκε σε Ορθόδοξο Ναό «Ρωμαιοκαθολικό Επίσκοπο» και «προσκυνητές» παπικούς!!

σ.σ. Τί ακριβώς ήρθανε να προσκυνήσουν; Αφού είναι ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ;. Α, όχι, όχι, «τα βήματα του Αποστόλου Παύλου ήρθανε να ακολουθήσουν»! Μάλιστα! Μα αν θέλουν να ακολουθήσουν τα βήματα του Αποστόλου Παύλου τότε να τους κάνει ΚΑΤΗΧΗΣΗ ο δεσπότης για να γίνουν Ορθόδοξοι. 

Ο άκρατος οικουμενισμός εις το λεγόμενον ‘’εορτολόγιον’’ του Bose

Ο άκρατος οικουμενισμός εις το λεγόμενον ‘’εορτολόγιον’’ του Bose

Του   Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Αν προστρέξει κανείς στο οικουμενιστικό ‘’εορτολόγιο - μαρτυρολόγιο’’ της συγκρητιστικής οικουμενιστικής κοινότητας του Bose, το  καλούμενο ‘’Monastero di Bose’’, το οποίο λειτουργεί κάτω από το Βατικανό, θα παρατηρήσει ότι για παράδειγμα  κατά τις 30 Ιουλίου, η οικουμενιστική αυτή κοινότητα εορτάζει κάποιον Αγγλικανό ‘’άγιο’’ William Wilbeforce (κοινωνικό μεταρρυθμιστή),  τους Λουθηρανούς William Penn και Augast Vilmar,  τον μονοφυσίτη Gregory bar Herbraeus κλπ,  κατά τις 31 Ιουλίου, τον Λουθηρανό Bartolomé de Las Casas,  τον  μονοφυσίτη Slemun κλπ. 

Ο άγιος Δημήτριος: Ο ηρωικός Μεγαλομάρτυς του Χριστού

Ο ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Ο ΗΡΩΙΚΟΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

     Οι Μάρτυρες κατέχουν την πρωτοπορία στη χορεία των αγίων της Εκκλησίας μας, διότι έδωσαν τη μαρτυρία τους για το Χριστό και την επισφράγισαν με το μαρτύριό τους. Αντάλλαξαν τη ζωή τους με την πίστη στον αληθινό Θεό, δίνοντας έμπρακτα το παράδειγμα του πιο μεγάλου ηρωισμού στην ιστορία του κόσμου, αψηφώντας τους φρικτούς διωγμούς των ειδωλολατρών.

     Ένας από αυτούς είναι και ο Μεγαλομάρτυς άγιος Δημήτριος. Γεννήθηκε και έζησε στη Θεσσαλονίκη στα χρόνια των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού (284-304) και Μαξιμιανού (286-305), σε μια εποχή εξαιρετικά δύσκολη για την Εκκλησία, διότι στα χρόνια αυτά είχαν ξεσπάσει οι φοβερότεροι διωγμοί κατά των Χριστιανών, όπου ολόκληρα νέφη μαρτύρων έχυσαν το αίμα τους για την πίστη τους στο Χριστό.

       Από τους πιστούς γονείς του κληρονόμησε βαθιά ευσέβεια. Αυτό τον έκανε να γίνει ένας ένθερμος  χριστιανός νέος, στολισμένος με τις αρετές και τα χαρίσματα που απορρέουν από τη χριστιανική ζωή. Η αξιόλογη μόρφωσή του τον ανέδειξε και δάσκαλο της χριστιανικής πίστης. Οι γνώσεις του και προπαντός το λαμπρό του παράδειγμα έλκυε πλήθος ειδωλολατρών στη σώζουσα πίστη του Χριστού. 

Αδειάζουν οι σχολικές τάξεις από παιδιά, αδειάζει και η κλεψύδρα μας ως έθνος

Αδειάζουν οι σχολικές τάξεις από παιδιά, αδειάζει και η κλεψύδρα μας ως έθνος

Ελευθέριος Ανδρώνης

Μέσα σε μια δωδεκαετία η υπογεννητικότητα «εξαφάνισε» 27.000 παιδιά από τα θρανία - Κράτος και κοινωνία μετατρέπουν την χώρα σε ένα απέραντο γηροκομείο

Δελτίο Τύπου ενάντια στη δράση της Στέγης Ωνάση «I am Positive»

Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία Αθηνών

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΣΤΕΓΗΣ ΩΝΑΣΗ «I AM POSITIVE»

Αθήνα, 23 Οκτωβρίου 2022.

     Τα Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία των Αθηνών αντιτίθενται στη δράση της Στέγης Ωνάση* «I am Positive», στην οποία στηρίζει τις ΛΟΑΤΚΙ+ επιλογές, στα πλαίσια της Εθνικής Στρατηγικής για την ισότητα των ΛΟΑΤΚΙ+. (1) Η «Στέγη» χρησιμοποιεί γονείς και φίλους ΛΟΑΤΚΙ+ παιδιών που μιλούν για «άνευ όρων» αποδοχή εκ μέρους της οικογένειας των «ιδιαίτερων» σεξουαλικών επιλογών των παιδιών. Υποδεικνύουν θέσεις που «οφείλει» να λάβει η οικογένεια στο όνομα της «αγάπης».

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Μνήμη αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου - Στρατιώτης και αθλητής

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου με θέμα:

ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΗΣ

[εκφωνήθηκε στις 26-10-2001] Β΄έκδοσις                                          

    Αγαπητοί, χαίρει ο ουρανός, χαίρει και η γη, όταν εορτάζεται η μνήμη ενός Αγίου. Χαίρει ο ουρανός, διότι εκέρδισε από την γην έναν άγιον· χαίρει και η γη, διότι έδωσε στον ουρανόν ένα παιδί της. Και οι άγιοι άγγελοι χαίρουν και αυτοί, γιατί κάνουν συνόμιλόν τους έναν άνθρωπον. Και οι άνθρωποι χαίρουν, γιατί ανοίγεται η δυνατότητα του ουρανίου αγιασμού των. Κι ο άγιος Δημήτριος, εστάθη ένας μέγας μάρτυς του Χριστού, που με το μαρτύριό του εδόξασε τον Κύριον· και έδωσε το καλό παράδειγμα πίστεως και αγάπης στον Χριστόν σε μυριάδες πιστούς μέσα εις την ιστορία.

     Ο μέγας του Χριστού μάρτυς Δημήτριος ήτο Θεσσαλονικεύς. Και είχε το ύπατον αξίωμα του διοικητού της πόλεως, όταν το 303 μ.Χ. εδόθη η αφορμή με την επίσκεψη του Μαξιμιανού στην πόλη. Δεν πήγε να τον υποδεχθεί. Αυτή ήταν η αφορμή. Ήταν εποχή διωγμών των Χριστιανών και ο άγιος Δημήτριος έδωσε πλήρως το μέτρον της πίστεώς του εις τον Χριστόν. Γι΄αυτό και συνελήφθη και εθανατώθη μαρτυρικά. Ήταν νέος, ευσταλής, άλκιμος, δηλαδή γενναίος και αθλητικός. Ήτο στρατιωτικός διοικητής· γι΄αυτό διέθετε τα γνωρίσματα του στρατιωτικού και αθλητικού βίου. Και πολύ προσφυώς η Εκκλησία μας του αφιέρωσε την αποστολική περικοπή του Παύλου προς τον Τιμόθεον που ακούσαμε προηγουμένως, και που αναφέρεται, μεταφορικώς βέβαια, εις την στρατιωτική και αθλητική ζωή που εχρειάζετο ο Τιμόθεος. Αλλά και κάθε τιμό-θεος μέσα στην ζωή της Εκκλησίας.