Το ’40 στα σχολικά βιβλία Γλώσσας: δειλία, ηττοπάθεια και
διασυρμός του Έπους!
Όσο παραμένει, στα σχολικά βιβλία, η μαγαρισιά,
που ατιμάζει την επέτειο, θα επιμένουμε στην επισήμανσή της. Το παρακάτω
κείμενο δημοσιεύτηκε πέρυσι στο περιοδικό «ΑΦΥΠΝΙΣΗ» της ιεράς μονής αγίου Νικοδήμου στο όρος Πάικο του Κιλκίς.
Στον
πανηγυρικό λόγο που εκφώνησε στην Ακαδημία Αθηνών, στις 27 Οκτωβρίου του 1960,
ο μεγάλος μας λογοτέχνης Στρατής Μυριβήλης, μεταξύ των άλλων σπουδαίων ανέφερε
και ένα συγκλονιστικό γεγονός, που διαδραματίσθηκε, όχι «στο διάσελο της
Ιστορίας» (Βρεττάκος), στις αετοράχες της Πίνδου, αλλά στα μετόπισθεν,
όπου απόλεμος πληθυσμός της πατρίδας μας
συναγωνιζόταν την ανδρεία των μαχητών. Το μεταφέρω:
«Είχε
οργανωθή, κατά τη διάρκεια του αγώνα υπηρεσία μεταγγίσεως αίματος, απ’ τον
Ερυθρό Σταυρό της Ελλάδος. Είχα και ένα φίλο γιατρό, σ’ αυτή την υπηρεσία,
λοιπόν πήγαινα κάπου-κάπου να τον δω και να τα πούμε. Ο κόσμος έκαμε ουρά κάθε
μέρα για να δώση το αίμα του για τους τραυματίες μας. Ήταν εκεί νέοι, κοπέλες,
γυναίκες, μαθητές, παιδιά που περίμεναν τη σειρά τους. Μια μέρα, λοιπόν, ο επί
της αιμοδοσίας φίλος μου γιατρός, είδε μέσα στην σειρά των αιμοδοτών που
περίμεναν, να στέκεται και ένα γεροντάκι.