Η προσπάθεια απαξίωσης του Θ. Κολοκοτρώνη και η ιστορική
αλήθεια
Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων - Αρθρογράφος
Αν δεν σταματούσε το «προσκύνημα» και την υποταγή, κάθε
επαναστατική σπίθα στην Πελοπόννησο θα είχε σβήσει.
Άκουσα προσφάτως σε δημόσια εκδήλωση την καθηγήτρια της Ιστορίας
του Νέου Ελληνισμού στο ΕΚΠΑ κ. Μαρία Ευθυμίου να απαξιώνει την προσωπικότητα
του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη με διάφορα επιχειρήματα.
Προβληματίσθηκα κυρίως από τον ισχυρισμό της ότι μετά το 1826 ο Θ.
Κολοκοτρώνης δεν πολεμά, αλλά ασχολείται μόνο με την πολιτική και με την Γ΄
Εθνοσυνέλευση! Εκτιμώ την προσφορά της κ. Μ. Ευθυμίου στην επιστήμη και στην
κοινωνία, γι’ αυτό καταθέτω ορισμένα ιστορικά στοιχεία που αντικρούουν την
άποψή της και την παρακαλώ να τα λάβει σοβαρά υπ’ όψιν.
Πολεμούσε ή πολιτικολογούσε ο Γέρος του Μοριά μετά το 1826;
Έχουμε μία σαφή απάντηση από μία επιστολή που του αποστέλλει ο Άγγλος Ριχάρδος Τσωρτς (υπογράφει Τζουρτζ), ο οποίος είχε ορισθεί από τη Γ΄ Εθνοσυνέλευση ως αρχιστράτηγος όλων των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων. Στις 4 Αυγούστου 1827 γράφει από το Ναύπλιο προς τον:«Γενναιότατον Θ. Κολοκοτρώνην, αρχηγόν όλων των Πελοποννησιακών όπλων», μεταξύ άλλων τα εξής: «Αι δουλεύσεις σας είναι σημαντικαί και η πατρίς πρέπει να τας γνωρίση. Η κατά του εχθρού επιτυχία σας είναι αξία της πολεμικής σας υπολήψεως, το σημαντικότερον όμως είναι ότι ανακαλέσατε εις τα χρέη των και εις το αίσθημα του πατριώτου υπέρ πατρίδος τους απατημένους αυτούς ανθρώπους, οπού είχαν ενωθή με τους Τούρκους» (1).
