ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ...
Γράφει
ο: π. Ιερόθεος Ανδρουτσόπουλος
Κάπως
έτσι θυμάμαι την εμπειρία από τα όμορφα παραμύθια της γιαγιάς, τις
παραδοσιακές, διδακτικές ιστορίες, αλησμόνητες για την καρδιά, αξέχαστες για
την θύμηση του νου, που χρόνια πριν μας γαλούχησαν, μας μεγάλωσαν με το όραμα
μιας πατρίδος, που ξέρει να τιμά την ιστορία της, να ζει με γνώμονα την
παράδοσή της.
Εμπειρίες
παλαιών, καταθέσεις καρδιάς απλών ανθρώπων που γεύτηκαν της κατοχής το πικρό
ποτήρι, της πείνας την παράξενη γεύση, του ξεριζωμού την άδικη τιμωρία. Και με
αυτά τα ακούσματα γενεές νέων ανθρώπων, τότε που η οικογένεια είχε βαθειά τις
ρίζες της στην παράδοση, ανατράφηκαν με υψηλά ιδανικά, με αξίες, αγάπη προς την
πατρίδα, πίστη στην Εκκλησία και σεβασμό στην ιστορία. Τότε οι παλαιοί μιλούσαν
για χρόνια ματωμένα και ξεριζωμένα που κανείς δεν μπορούσε να τα διαγράψει από
την ψυχή τους.