Προσέγγιση στη
φιλοσοφική σκέψη του Γιώργου Σαραντάρη*
Ένας μη ειδικός, που εκτίμησε βαθιά
την ψυχή και το έργο του ποιητή και στοχαστή Γιώργου Σαραντάρη(1908-1941), όταν καλείται να
μιλήσει για τη φιλοσοφική του σκέψη, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να την
προσεγγίσει με επίγνωση της αναξιότητάς του.
Η σκέψη του Σαραντάρη και η
αυστηρή κριτική του στη φιλοσοφία και
στα ηδονιστικά βιώματα της Δύσης με είχαν εντυπωσιάσει, αλλά δεν τολμούσα να
εκφραστώ δημόσια. Δεν είχα την εξειδίκευση για να γράψω περί των μοναδικών και
ρηξικέλευθων φιλοσοφικών σκέψεων του.
Όμως ένας λόγος του πρώτου του εξαδέλφου, αρχιτέκτονα Παναγιώτη
Σαραντάρη, προς τον οποίο είμαι
ευγνώμων, με ενθάρρυνε. Όταν με ρώτησε γιατί θέλω να ασχοληθώ και να γράψω για
τον Γιώργο Σαραντάρη, του εξομολογήθηκα πως με έχει εντυπωσιάσει ο φιλοσοφικός
του λόγος και το ήθος στη σκέψη και στα
βιώματά του . Τότε εκείνος μου είπε κάτι που δεν θα το λησμονήσω ποτέ: