Μετεωρίτικοι Στοχασμοί
"Ἡ Νύχτα της Ποσπορίτισσας"
Στὸ μικρὸ χωριό, ἡ νύχτα τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου κυλοῦσε γλυκὰ σὰν
μέλι. Ὁ ναὸς ἔλαμπε ἀπὸ κεριά, κι ἡ ἀγρυπνία μάγευε τὶς ψυχές.
Ἡ γιαγιά-Ἑλένη κρατοῦσε στὴν ἀγκαλιά της τὴν ἐγγονή της Μαρία. "Ἀπόψε,"
ψιθύρισε, "ἡ Παναγούλα μᾶς εὐλογεῖ διπλᾶ. Καὶ στὴν ἐκκλησιά Της ἀφιερώνουμε,
καὶ τὰ σπαρτά μας."
Μετὰ τὴ λειτουργία, ὅλοι βγῆκαν στὰ χωράφια. Μικροὶ καὶ μεγάλοι, γέροι καὶ
νέοι, κρατοῦσαν σπόρους στὶς παλάμες τους. Ὁ παπᾶς εὐλόγησε τὴ γῆ, κι ἄρχισαν νὰ
σπέρνουν κάτω ἀπὸ τ' ἀστέρια.
"Γιατί σπέρνουμε τὴ νύχτα,
γιαγιά;" ρώτησε ἡ Μαρία.
"Γιατί ἡ Ποσπορίτισσα, ἡ Παναγία
τῶν σπόρων, φυλάει τὸ σιτάρι μας. Ὅπως ἐκείνη μπῆκε μικρούλα στὸ Ναὸ γιὰ νὰ
μεγαλώσει, ἔτσι κι οἱ σπόροι θὰ μεγαλώσουν μὲ τὴν εὐλογία της."
Ἡ Μαρία ἔσφιξε τοὺς σπόρους στὴν παλάμη της καὶ χαμογέλασε. Ἔνιωσε πὼς
καὶ ἐκείνη, σὰν τοὺς σπόρους, θὰ μεγάλωνε μὲ τὴν εὐλογία τῆς Παναγίας.
Ἠθικὸ Δίδαγμα:
Κάθε ἀρχή, κάθε σπορά, κάθε παιδὶ ποὺ
μεγαλώνει, χρειάζεται εὐλογία καὶ φροντίδα. Ἡ πίστη μας εἶναι ὁ σπόρος ποὺ θὰ
καρποφορήσει στὴν ψυχή μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου