Η πορεία προς τους Εμμαούς. “Ερευνάτε τας Γραφάς... εκείναι εισίν αι μαρτυρούσαι περί εμού”

Δείτε και το Α΄μέρος -Η πορεία στους Εμμαούς. “μείνον μεθ' ημών...” (Λουκ. 24, 29)

Η πορεία προς τους Εμμαούς

“Ερευνάτε τας Γραφάς... εκείναι εισίν αι μαρτυρούσαι περί εμού” (Ιωαν. 5,39)

Γράφει για τις ΑΚΤΙΝΕΣ ο Κων. Χαρ. Κορλός, θεολόγος

Γιορτάσαμε ένα ακόμη Πάσχα. Κι όμως πολλοί έμειναν μόνο στην επιφάνεια, στα υλικά και το αντιμετώπισαν σαν μια κοινή κοσμική γιορτή, σαν μια ευκαιρία ανάπαυσης και διασκέδασης, απόδρασης, εκδρομών και ικανοποίησης των αισθήσεων. Είτε από αμέλεια και αδιαφορία είτε από απιστία έμειναν μέσα στο σκοτάδι της άγνοιας μακριά από το ανέσπερο φως της Ανάστασης. Η μελέτη των Γραφών θα μπορούσε να τους είχε ανοίξει τα μάτια της ψυχής, για να αναγνωρίσουν τον αναστάντα εν δόξη Κύριο, όπως συνέβη με τους πορευομένους εις Εμμαούς μαθητές του Χριστού.

Οι δύο συνοδοιπόροι

Είναι Κυριακή του Πάσχα απόγευμα. Ο Χριστός Ι έχει ήδη αναστηθεί. Οι μυροφόρες πρώτες αντίκρισαν τον κενό τάφο και πρώτες άκουσαν από το λευκοφορεμένο άγγελο το χαρμόσυνο μήνυμα ότι ο Χριστός αναστήθηκε και ότι θα συναντήσει τους μαθητές του στη Γαλιλαίο, όπως του είχε πει. Και ο Πέτρος με τον Ιωάννη που έσπευσαν στον τάφο τον βρήκαν άδειο και ήταν γεμάτοι απορία και · θαυμασμό.

Οι μαθητές δύσπιστησαν και θεώρησαν τις ευχάριστες πληροφορίες των μυροφόρων ως φλυαρίες και ως αποκυήματα γυναικείας φαντασίας.

Έτσι, δύο από τον ευθύτερο κύκλο των μαθητών, από τους οποίους ο ένας ονομαζόταν Κλεόπας, αναχωρούν περίλυποι για το χωριό τους, την Εμμαούς, που απέχει έντεκα χιλιόμετρα από την Ιερουσαλήμ.

Η διδασκαλία και η αναγνώριση

Ενώ βάδιζαν σκυθρωποί και απογοητευμένοι συζητώντας για τα γεγονότα των ημερών σχετικά με το Χριστό, ο Κύριος τους πλησίασε και βάδιζε μαζί τους. Δεν τον αναγνώρισαν όμως, είτε γιατί παρουσιάστηκε "εν ετέρα μορφή" είτε γιατί υπερφυσική δύναμη τους εμπόδιζε.

Έπρεπε ως άγνωστος συνοδοιπόρος να ακούσει τους προβληματισμούς τους και στη συνέχεια να τους επιπλήξει και να τους διδάξει. Να τους επιπλήξει γιατί δυσκολεύονταν να πιστέψουν στην Π. Διαθήκη που μιλούσε όχι μόνο για τη δόξα, αλλά και για το πάθος του Μεσσία.

 Να τους επιπλήξει για την παχυλή άγνοια που είχαν σχετικά με το Μεσσία: ότι δηλαδή θα είναι ένας κοσμικός άρχοντας που θα αποκαταστήσει το Κράτος του Ισραήλ. Και να τους διδάξει ότι ο Χριστός έπρεπε, σύμφωνα με τη θεία βουλή και το προκαθορισμένο σχέδιο, να πάθει και μετά να εισέλθει στη δόξα του.

Το Πάθος θα οδηγήσει στην Ανάσταση. Δεν ήταν δυνατόν ο Ιησούς να γίνει Σωτήρας, αν δεν γινόταν πρώτα πάσχον θύμα. Το πάθος του Κυρίου είναι η απόδειξη ότι είναι ο Μεσσίας και ο Σταυρός δεν αποτελεί καταισχύνη και όνειδος, αλλά τη δόξα του.

Ο Χριστός και η Αγία Γραφή

Η Αγία Γραφή-Παλαιά και Καινή Διαθήκη-μιλούν για το Χριστό. Η πρώτη προαναγγέλλει τον ερχομό του, η δεύτερη μιλάει για το κοσμοσωτήριο έργο του. Η πρώτη προαναγγέλλει μέσω των προεικονίσεων, προτυπώσεων ή τύπων και κυρίως μέσω των προφητειών τον ερχόμενο Λυτρωτή.

Σύμπαντες οι προφήτες, από το θεόπτη Μωυσή μέχρι τον τίμιο Πρόδρομο, ζωγραφίζουν με θαυμαστή ενάργεια και παραστατικότητα το πρόσωπο του Χριστού. Ο Ιησούς παντού μέσα στις Γραφές εύρισκε τον εαυτό του να προαναγγέλλεται ή να προεικονίζεται. "Υπάρχουν πολλά εγκατεσπαρμένα καθ' όλην την Αγίαν Γραφήν, αναφερόμενα εις τον Χριστόν, τα οποία ενδείκνυεται πας τις να περισυλλέγει εις εν και να μελετά. Είναι ο θησαυρός ο κεκρυμμένος εν τη Π. Διαθήκη. Χρυσούν τι νήμα ευαγγελικής Χάριτος διήκει δια μέσου όλης της υφής της Βίβλου. Εν τη σπουδή όμως και τη μελέτη της Γραφής ωφέλιμον είναι να χωρήσωμεν μεθοδικώς και μετά τάξεως. Διότι το εν τη Π. Διαθήκη φως ανέτειλε βαθμηδόν χωρήσαν από του λυκαυγούς εις την τελείαν ημέραν. Ο Θεός ωμίλησεν εις τους πατέρας περί του Υιού του, δι' αυτού δε ήδη ωμίλησε προς ημάς. Μερικοί αρχίζουν να σπουδάζουν την Βίβλον αρχίζοντες από την Αποκάλυψιν. Ο Χριστός μας εδίδαξε τώρα να αρχίζουμε από το Μωυσή και από τας περί Χριστού προφητείας" (Π.Ν. Τρεμπέλας)

"Ουχί η καρδία ημών καιομένη ην..."

Και καθώς ο Κύριος τους εξη- γούσε τις προφητείες άρχισε μέσα τους να ανάβει η πνευματική φλόγα του θείου ζήλου και της αγάπης προς το Χριστό από τη βεβαιότητα ότι πράγματι ο Χριστός αναστήθηκε και ότι αυτός είναι ο Μεσσίας. Τη θέση της κατήφειας παίρνει τώρα στην ψυχή τους η φαιδρότητα, της λύπης, η χαρά, της απαισιοδοξίας η ελπίδα και η βεβαιότητα, της δυσπιστίας η βεβαία και ασφαλής πίστη. Τα μάτια τους άνοιξαν με τη θεία επενέργεια και αναγνώρισαν τον Κύριο.

Έρχεται και σήμερα ο Κύριος προς όλους εκείνους, οι οποίοι κλυδωνίζονται από αμφιβόλους λογισμούς και τους συναντάει στην Εκκλησία, που αυτοί νομίζουν ότι είναι ανθρώπινο καθίδρυμα ή έρχεται προς αυτούς μέσω της Αγίας Γραφής, της οποίας αμφισβητούν τη θεία αυθεντία ή έρχεται ακόμη μέσω των μυστηρίων, τα οποία παρέχουν τη θεία χάρη.

Και έρχεται να τους απευθύνει ερωτήματα και να τους μιλήσει, όπως άλλοτε στους δυο μαθητές του, να τους διαφωτίσει για όλα τα προβλήματα και τις απορίες τους, να τους χαρίσει χαρά και αισιοδοξία, φώτιση και πίστη και άφεση των αμαρτιών.