Όταν κλείνουν οι Ι. Ναοί, ανοίγουν οι πύλες της κολάσεως

 

Ὅταν κλείνουν οἱ Ἱ. Ναοί, ἀνοίγουν αἱ πύλαι τῆς κολάσεως

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Ἡ ἀντιμετώπιση τοῦ κορωνοϊοῦ ἀπὸ τὴν κυβέρνηση τῆς Νέας Δημοκρατίας μᾶς ὁδηγεῖ σὲ μερικὰ χρήσιμα συμπεράσματα γιὰ τὴ στάση ποὺ πρέπει νὰ ἔχουν οἱ κληρικοὶ καὶ οἱ συνειδητοὶ χριστιανοὶ ἀπέναντι στοὺς πολιτικοὺς (ὅλων τῶν ἀποχρώσεων). Δυσ­τυχῶς, πάντα συνέβαιναν τὰ ἴδια, δηλαδὴ οἱ πολιτικοὶ καὶ οἱ «κορυφαῖοι» ἐπιστήμονες θεωροῦσαν τὴν Ἐκκλησία ἕνα ἀπαρχαιωμένο θεσμό, ποὺ τοὺς ἐμπόδιζε στὴν πραγματοποίηση τῶν προοδευτικῶν τους σχεδίων, ἀδιαφορώντας ὅτι αὐτὰ στὸ τέλος, κατὰ ἕνα μεγάλο ποσοστό, ἀποδεικνύονται καταστροφικά.

Αὐτὸ τὸ ἔτος ποὺ δύει μᾶς ἔφερε ἀντιμέτωπους μὲ δυσάρεστες καταστάσεις, τὶς ὁποῖες κλήθηκαν οἱ πολιτικοὶ – στηριζόμενοι στὶς μελέτες καὶ τὰ συμπεράσματα τῶν εἰδικῶν ἐπιστημόνων – νὰ ἀντιμετωπίσουν, χωρὶς νὰ κάνουν καμιὰ ἀναφορὰ στὸ Θεό. Δὲν βρέθηκε οὔτε ἕνας ἁρμόδιος νὰ πεῖ ὅτι «μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ θὰ ξεπεράσουμε καὶ τὸν ἐπικίνδυνο κορωνοϊό». Πόσο ντροπαλοὶ ἔχουν γίνει ὅλοι αὐτοί!

Τὶς ὅποιες σχετικὲς ἀποφάσεις τῆς ἐπίσημης Ἐκκλησίας, ἀλλὰ καὶ μεμονωμένων κληρικῶν, τὶς ἀπορρίπτουν προτοῦ νὰ τὶς ἀκούσουν! Καὶ αὐτὸ μᾶς ἀναγκάζει νὰ δεχτοῦμε ὅτι ἐχθροὶ τῆς Ἐκκλησίας δὲν εἶναι μόνο οἱ φανεροὶ ἀντίχριστοι, ἀλλὰ καὶ οἱ ἀδιάφοροι περὶ τὴν πίστη, ποὺ ἀποφεύγουν τοὺς ἀντιχριστιανικοὺς λόγους, στὶς πράξεις τους ὅμως ἀποδεικνύονται ἀντίχριστοι! Αὐτοὶ εἶναι πιὸ ἐπικίνδυνοι ἀπὸ τοὺς πρώτους. Ἡ συγκεκριμένη στάση τους ἀπέναντι στὴν ὑγειονομικὴ κρίση φανερώνει τὴν ἀσεβῆ στάση τους ἀπέναντι στὴν Ἐκκλησία. Ἔκλεισαν τοὺς ἱ. ναοὺς χωρὶς καμιὰ ἠθικὴ ἀναστολή. Μᾶς λένε νὰ λειτουργοῦμε χωρὶς πιστούς! Δὲν μᾶς ἐξηγοῦν ὅμως γιὰ ποιὸν θὰ λειτουργοῦμε. Μήπως γιὰ τὶς ἱερὲς εἰκόνες; Ἀδιανόητη καὶ παράλογη ἀπαγόρευση. Μᾶς ρυθμίζουν καὶ τὶς λεπτομέρειες. Μᾶς στέλνουν καὶ τοὺς ἀστυνομικοὺς νὰ μετρήσουν τοὺς ὑπεράριθμους πιστούς, ἂν γιὰ τέσσερις εἶναι πέντε ἢ ἂν γιὰ ἐννιὰ εἶναι δέκα… Καὶ ἂν διαπιστωθεῖ κάτι τέτοιο ἀπὸ τὸ ἀστυνομικὸ ὄργανο, τότε ἔχουν μπροστά τους μέγιστο ποινικὸ ἀδίκημα! Γιὰ τὴ στρατιὰ τῶν 1.500 διαδηλωτῶν τοῦ Πολυτεχνείου, μὲ τὰ κοντάρια καὶ τὰ κόκκινα ὑφάσματα (δὲν ξέρω ἂν ἦταν σημαῖες) καμιὰ κινητοποίηση νὰ ματαιωθεῖ ἡ πορεία. Στὸν ἱερέα εὔκολα ἐπιβάλλουν τὸ πρόστιμο τῶν 1.500 εὐρὼ καὶ στὸν ἁπλὸ πιστὸ τὸ πρόστιμο τῶν 300 εὐρώ.

Οἱ πολιτικοὶ δὲν ἔχουν στοχαστεῖ ὅτι τὰ πρόσ­τιμα εἶναι τὰ δεκανίκια τῆς δημοκρατίας ποὺ χωλαίνει. Ὅσο πιὸ πολλὰ καὶ πιὸ μεγάλα ἐπιβάλλουν, τόσο ἀπομακρύνουν τὸ λαὸ ἀπὸ τὸ δημοκρατικὸ ἦθος καὶ τὸν κάνουν δύσπιστο ἀπέναντι στὴν ἐξουσία τους καὶ ἀπείθαρχο στὰ ὅσα νομοθετοῦν.

Ἕνα ἄλλο προκλητικὸ μέτρο εἶναι ὁ μαγικὸς ἀριθμὸς 9, ποὺ καθορίζει τοὺς πιστοὺς ποὺ μποροῦν νὰ ἐκκλησιασθοῦν (ἐννοεῖται, ὅταν αἴρεται τὸ ἀπαγορευτικό). Μὲ πικρία καὶ ἀνησυχία βλέπουμε νὰ καθορίζεται ὁ ἴδιος ἀριθμὸς καὶ γιὰ τὰ γλεντάκια τῶν Χριστουγέννων καὶ τῆς Πρωτοχρονιᾶς. Δηλαδὴ σὲ ἕνα διαμέρισμα (καὶ σὲ μία γκαρσονιέρα ἀκόμα) μποροῦν νὰ ξεφαντώσουν 9 ἄνθρωποι, γιὰ νὰ γιορτάσουν τὰ Χριστούγεννα (ποιὰ Χριστούγεννα!). Τὸ ἴδιο ἰσχύει καὶ γιὰ τοὺς ναούς. Σ’ ἕνα ναὸ ποὺ εἶναι δέκα φορὲς μεγαλύτερος, πάλι ἐννιά. Αὐτὸς ποὺ εἰσηγήθηκε αὐτὸ τὸ μέτρο εἶναι ὄντως ἀλάνθαστος ἐπιστήμονας! Ἀλλὰ εἴπαμε μᾶς ἀγαποῦν πολὺ οἱ πολιτικοὶ καὶ οἱ ἐπιστήμονες! Δυστυχῶς, οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ ἔχουν χάσει τὸ μέτρο, ἀλλὰ οἱ ἴδιοι δὲν ἀνησυχοῦν, ἀφοῦ δὲν θυσιάζουν τὶς κοσμικὲς συνήθειες, γιὰ νὰ πᾶνε στὴν Ἐκκλησία.

Ἐπίσης οἱ πολιτικοὶ ἀδιαφοροῦν γιὰ τὶς πνευματικὲς ἀνάγκες τῶν ἀνθρώπων. Ἀλήθεια, τί θὰ κάνει ὁ ἀσθενὴς ποὺ αἰσθάνεται μεγάλη ἀνάγκη νὰ προσευχηθεῖ, νὰ κοινωνήσει, νὰ γιορτάσει χριστιανικά, νὰ ἐπικοινωνήσει μὲ ἀδελφούς, νὰ παρηγορηθεῖ ἀπὸ τὸν ἱερέα κλπ. Ποιὸς ἀκούει τὸν πόνο του καὶ ποιὸς γνωρίζει τὸν πόθο του;

Ἀλλὰ θεωρῶ περιττὸ νὰ συνεχίσω τὸν σχολιασμό, γιατί οἱ συγκεκριμένοι πολιτικοὶ καὶ ἐπιστήμονες δὲν ἔχουν στοιχειώδη εὐαισθησία ἀπέναντι στὴν Ἐκκλησία καὶ ἀγνοοῦν καὶ τὸ ἀλφάβητο ἀκόμη τῆς ὀρθόδοξης πνευματικῆς ζωῆς. Ὡστόσο, πρέπει νὰ στηρίζουμε τοὺς πιστοὺς καὶ νὰ ματαιώνουμε τὰ σχέδια τῶν ἀντιχρίστων. Καὶ νὰ θυμούμασθε ὅτι οἱ κοσμικοὶ ἄρχοντες εἶναι ἐφήμεροι καὶ τὰ ἔργα τους διαρκοῦν ὅσο εἶναι στὴν ἐξουσία. Μετὰ τοὺς τρώει τὸ σκοτάδι. Ἡ ζημιὰ ὅμως γίνεται. Οἱ ἄνθρωποι πληγώνονται. Καὶ φυσικὰ οἱ πιστοὶ χριστιανοὶ εἶναι βέβαιοι ὅτι ὅταν κλείνουν οἱ ἱ. ναοί, ἀνοίγουν οἱ πύλες τῆς κολάσεως.

Ορθόδοξος Τύπος