«ΜΗ ΜΕΙΝΩΜΕΝ ΕΞΩ ΤΟΥ ΝΥΜΦΩΝΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ»

«Την ώραν ψυχή, του τέλους εννοήσασα, και την εκκοπήν, της συκής δειλιάσασα, τω δοθέν σου τάλαντον, φιλοπόνως εργασαι ταλαίπωρε, γρηγορούσα και κράζουσα. Μή μείνωμεν έξω του νυμφώνος Χριστού».