Κυριακή Ι΄ Λουκά - Ἡ Θεραπεία τῆς συγκυπτούσης γυναικός καί ἡ πνευματική πανοπλία τοῦ χριστιανοῦ

    Τό Ἱερό Εὐαγγέλιο, σήμερα, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, μᾶς ὁμιλεῖ γιά τό θαῦμα πού ἐπετέλεσε ὁ Κύριος πρός μία δυστυχισμένη γυναίκα, τήν ὁποία ὁ διάβολος εἶχε δέσει δεκαοκτώ ὁλόκληρα χρόνια, ὥστε νά μήν μπορεῖ νά σταθεῖ ὄρθια. Καί ὁ φιλεύσπλαχνος Κύριος ρίχνοντας τήν εὐσπλαχνική ματιά του πάνω της τήν θεραπεύει, ἀφοῦ τελειώνει τήν ὁμιλία του σέ κάποια συναγωγή καί μάλιστα ἡμέρα Σαββάτου.

Στήν ἀντίδραση τοῦ ἀρχισυναγώγου γιά τό ὅτι ἐθαυματούργησε ὁ Κύριος τό Σάββατο, ὁ Χριστός ἀπαντᾶ πώς ὁ ἄνθρωπος εἶναι τό τελειότερο δημιούργημα τοῦ Θεοῦ, καί πώς ἄν κανείς λύνει τό βόδι του τό Σάββατο γιά νά πιεῖ νερό ἤ νά βόσκει εἰς τά λιβάδια καί δέν φοβεῖται τόν Νόμο τοῦ Μωϋσῆ, πῶς εἶναι δυνατόν νά ἀρνεῖται κανείς τήν θαυματουργική δύναμη τοῦ Θεοῦ πρός κάθε πάσχοντα ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος εἶναι ἀνώτερος ἀπό ὁποιοδήποτε ἄλλο ἔμβιο ὄν, ἀφοῦ εἶναι τέκνο τοῦ Ἀβραάμ;

   Βλέπουμε, λοιπόν, ἀδελφοί μου, ὅτι ὁ ἀρχισυνάγωγος καί πολλοί ἄλλοι ὑποκριτές, δέν ἤθελαν νά ἰδοῦν τό θαῦμα πού ἐπιτελεῖτο μπροστά στά μάτια τους μόνον καί μόνον διότι αὐτό ἔγινε ἡμέρα Σαββάτου. Κι ἐνῶ ἐδέχοντο τόν νόμον τοῦ Μωϋσῆ, ὁ ὁποῖος δέν ἦτο ὁ κατ’ ἐξοχήν νομοθέτης, ἀλλά ὁ τιμιώτατος δοῦλος τοῦ ἀληθινοῦ Νομοθέτου Θεοῦ, οἱ πνευματικά τυφλοί ἄνθρωποι, ὅπως ὁ ἀρχισυνάγωγος, δέν ἐδέχοντο τόν ἴδιον τόν Νομοθέτη τόν Ἰησοῦν Χριστόν. Δέν ἤθελαν τήν θεραπεία τους διότι ἐκείνους ὁ σατανᾶς δέν τούς εἶχε δέσει ἁπλῶς τό σῶμα, ἀλλά τούς εἶχε κλείσει τά μάτια τῆς ψυχῆς καί ἔτσι ἐκεῖνοι ἐνεργοῦσαν μέσα στό πνευματικό σκοτάδι πού κοσμοκράτωρ εἶναι ὁ διάβολος, καί ἀντί νά γίνουν δούλοι τοῦ Χριστοῦ ἔγιναν δοῦλοι τοῦ σατανᾶ. Διότι, δέν εἶχαν τήν πνευματική πανοπλία, τήν ὁποίαν ζητᾶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἀπό τούς Ἐφεσίους, νά τήν ἐνδύονται εἰς ὅλην τους τήν ζωήν.

   Ποιά εἶναι, ἀδελφοί μου, ἡ πνευματική πανοπλία τοῦ Χριστιανοῦ, σύμφωνα μέ τόν Ἀπόστολο Παῦλο;

   Αὐτή ἡ πανοπλία εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, πού ἐνδύεται κάθε πιστός Χριστιανός κατά τήν ὥρα τῆς βαπτίσεως. «Ὅσοι εἰς Χριστόν ἐβαπτίσθητε Χριστόν ἐνεδύσασθε» λέγει ὁ ὕμνος ὁ ἀναφερόμενος στό ἅγιο Μυστήριο. Ἄς δοῦμε ὅμως, ἀδελφοί μου, καί ἕνα - ἕνα τά μέρη ἀπό τά ὁποῖα ἀποτελεῖται αὐτή ἡ πανοπλία, σύμφωνα καί μέ τόν Θεῖο Παῦλο.

   Ἡ πνευματική ζώνη εἶναι ἡ ἀλήθεια, τήν ὁποίαν πρέπει νά ὑπηρετεῖ στήν ζωή του κάθε χριστιανός, ὥστε ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος νά τόν φωτίζει καί ἐνδυναμώνει στήν πνευματική ζωή. Αὐτή ἡ ἀλήθεια εἶναι τό ἴδιο τό Εὐαγγέλιο.

   Ὁ θώρακας τώρα τῆς πανοπλίας αὐτῆς εἶναι ἡ ἀρετή τῆς δικαιοσύνης, στήν ὁποίαν πρέπει νά ἐμβαθύνει ὁ πιστός Χριστιανός, ὥστε νά μήν πληγώνεται ἀπό τό βέλος τῆς ἀδικίας καί νά μήν ἐργάζεται ἄδικο ἔργο κατά τοῦ πλησίον.

   Τά πνευματικά ὑποδήματα εἶναι ἡ πνευματική προετοιμασία πού πρέπει ὁ κάθε πιστός νά ἔχει στήν ζωή του μέ τήν πνευματική νήψη τῆς ψυχῆς, ὅπως μᾶς ἐδίδαξε ὁ Κύριος «γρηγορεῖτε καί προσεύχεσθε ἵνα μή εἰσέλθητε εἰς πειρασμόν». Αὐτή, λοιπόν, ἡ πνευματική προετοιμασία ὅλου τοῦ βίου, εἶναι ἡ τήρησις τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου.

Ἡ πνευματική μας τώρα ἀσπίδα εἶναι ἡ πίστις, ὅπως μᾶς τήν ἐδίδαξε ὁ Κύριος καί ἡ Ἐκκλησία, μέ τήν ὁποία θά ἀντιμετωπίσουμε τά καυστικά βέλη τοῦ πειρασμοῦ καί τῶν δαιμόνων.

Ἡ πνευματική μας περικεφαλαία εἶναι ἡ ἐλπίδα τῆς σωτηρίας, μέ τούς ὀρθούς λογισμούς πού πρέπει νά ἔχουμε καί τέλος ἡ πνευματική μάχαιρα γιά νά παλέψωμε μέ τόν διάβολον εἶναι ἡ ἀδιάλειπτος προσευχή εἰς τόν Τριαδικόν Θεόν.
Αὐτά πού μᾶς ἐδίδαξαν, λοιπόν, σήμερα, ἀδελφοί μου, τό Ἱερό Εὐαγγέλιο καί ἡ Ἀποστολική Περικοπή τοῦ Θείου Παύλου, μᾶς παρακινοῦν στόν πνευματικό ἀγῶνα ἐναντίον τοῦ διαβόλου καί τῶν ἔργων του, καί μᾶς τονίζουν, ὅτι ὁ διάβολος δέν εἶναι ἀνίκητος, οὔτε κυβερνᾶ τίς ζωές μας, ἀρκεῖ νά εἴμεθα κοντά στόν Χριστό, καί νά τόν ἐνδυθοῦμε μέ τά ἔργα τῶν ἀρετῶν. Ἄς εὐχηθοῦμε, ἀδελφοί μου, ὁ Θεῖος Λόγος τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου νά καρποφορήσει στίς καρδιές μας, ὅλων ὅσων εἰς Χριστόν ἐβαπτίσθημεν Χριστόν ἐνεδύθημεν.

Ἱερά Μητρόπολις Κυθήρων & Ἀντικυθήρων