Υποχρεώσεις του "πολλού όχλου" προς την Εταιρία "Σκοπιά" και συνέπειες

ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΟΥ «ΠΟΛΛΟΥ ΟΧΛΟΥ» ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΙΑ «ΣΚΟΠΙΑ» ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ

Τῆς κ. Φωτεινῆς Περγιουδάκη, μέλους τοῦ Πν. Συμβουλίου τῆς ΠΕΓ

Ὁ «πολύς ὄχλος», δηλαδή οἱ ὀπαδοί τῆς «Σκοπιᾶς» μέ γήινη ἐλπίδα, ἔχοντας τυφλή ὑπακοή στόν «πιστό δοῦλο», δηλαδή τό «κυβερνῶν σῶμα» τῆς «Σκοπιᾶς», ἔχουν καί ὑποχρεώσεις πρός τούς χρισμένους «ἀδελφούς» τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὥστε νά τούς βοηθοῦν πνευματικά καί ἐνεργά.

Τί πρέπει νά κάνει ὁ ὀπαδός γιά νά βοηθήσει τούς «χρισμένους» ὥστε νά σωθεῖ ὁ ἴδιος καί νά κληρονομήσει τόν γήινο παράδεισο;

1) Νά παρακολουθεῖ ὅλες τίς συναθροίσεις στήν «Αἴθουσα Βασιλείας», νά μελετᾶ τήν Ἁγία Γραφή (τή «Μετάφραση τοῦ Νέου Κόσμου») μαζί μέ τό ἔντυπο τῆς «Σκοπιᾶς», γιά νά μπορεῖ νά ἀπαντήσει στίς ἐρωτήσεις τοῦ ἐντύπου. Νά συμμετέχει στό διάλογο μεταξύ τῶν ἀδελφῶν δηλαδή στήν προετοιμασία γιά τό καθημερινό «ἔργο» στό δρόμο. Σ’ αὐτό τό πλαίσιο τῆς προσέγγισης ἀνθρώπων ἐντάσσεται καί ἡ ἐγκατάσταση stand ἐκεῖ πού ὑπάρχει μεγάλη διέλευση ἀνθρώπων, σέ πλατεῖες καί Μετρό.

2) Ἄλλη ὑποχρέωση εἶναι ἡ συμπλήρωση ἑνός «εἰδικοῦ ἐντύπου» γιά τίς ὧρες πού δαπανοῦν γιά «ἔργο». Ὅσο περισσότερες ὧρες γράφουν γιά ἔργο, τόσο ζῆλο δείχνουν γιά τήν προώθηση καί τό κήρυγμα τῶν «καλῶν νέων».

3) Οἱ ὀπαδοί τῆς «Σκοπιᾶς» ἐκτός τῶν ὑποχρεώσεων αὐτῶν, ἔχουν καί ὑλικές ὑποχρεώσεις πού, ὅπως λέει ἡ «Σκοπιά», τιμοῦν τόν Ἰεχωβᾶ. Στή «Σκοπιά» 1/4/86 σελ. 26-28, διαβάζουμε: «Τιμᾶτε τόν Ἰεχωβᾶ μέ τά πολύτιμά σας; Τά πολύτιμα εἶναι Δωρεές, Ἀσφάλειες, Διαθῆκες, ἰδιοκτησίες ἤ χρήματα πού μποροῦν νά κληροδοτηθοῦν στήν Ἑταιρία Σκοπιά μέσῳ μιᾶς νόμιμα ἐπικυρωμένης διαθήκης». Ἡ ἑταιρία δικαιολογεῖ αὐτές τίς συνεισφορές στή «Σκοπιά» 1/11/98 σελ. 27: «(οἱ συνεισφορές) γίνονται ὄχι χάριν δημοσιότητος οὔτε ἀπό ἰδιοτελές κίνητρο ἀλλά γιά τήν προώθηση τῆς ἀληθινῆς λατρείας».

Σέ νεώτερο κείμενο τῆς «Σκοπιᾶς» Ἰουλίου 2017 γράφει: «Ἕνας προφανής τρόπος γιά νά ἀποδειχθοῦμε πιστοί μέ τά ὑλικά μας ἀποκτήματα εἶναι συνεισφέροντες οἰκονομικά γιά τό παγκόσμιο ἔργο κηρύγματος πού ὁ Ἰησοῦς προεῖπε ὅτι θά λάβαινε χώρα».

Εἶναι λοιπόν προφανές πόσο ἐπηρεάζει ἡ ἑταιρία τούς ὀπαδούς της παροτρύνοντάς τους νά προσφέρουν «τά πολύτιμά τους» γιατί ἔτσι δείχνουν τήν πίστη τους στόν Ἰεχωβᾶ καί στό κήρυγμα τῶν «καλῶν νέων». Ὅλες οἱ συνεισφορές εἴτε χρηματικές εἶναι εἴτε μέσω διαθήκης, κληροδοτοῦνται στή μετοχική ἑταιρία «Σκοπιά». Ἡ ἴδια ἐξάλλου προβάλλει τά μεγάλα συγκροτήματα πού ἔχει στήν κατοχή της. Αὐτά εἶναι τά ὀνομαζόμενα «Μπέθελ». Τά κτίρια αὐτά, καθώς καί οἱ «Αἴθουσες Βασιλείας» κτίζονται ἀπό ἐθελοντές ὀπαδούς. Γιά φιλανθρωπικά ἱδρύματα δέν γίνεται κανένας λόγος. Πληροφορεῖ ἁπλῶς ἡ «Σκοπιά» ὅτι σέ χῶρες πού γίνονται σεισμοί ἤ τυφῶνες στέλνει βοήθεια στούς ἀδελφούς «Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ».

Ἡ ἐντολή ὅμως τοῦ Κυρίου στούς Ἀποστόλους ἦταν νά κηρύξουν τό Εὐαγγέλιο τῆς Βασιλείας καί τῆς ἀγάπης στόν Θεό καί τόν πλησίον καί ὄχι νά συσσωρεύουν θησαυρούς. «Μή θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυρούς ἐπί τῆς γῆς…» (Ματθ. στ΄ 19). «Μακάριοι οἱ ἐλεήμονες ὅτι αὐτοί ἐλεηθήσονται» (Ματθ. ε΄ 7). Αὐτό ἔκαναν οἱ Ἀπόστολοι καί ἡ Ἐκκλησία μέ τίς «ἀγάπες» καί τίς «λογίες». Καί σήμερα ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας, συνεχίζοντας τό ἔργο αὐτό διατηρεῖ πλῆθος γηροκομείων, νοσοκομείων, σισσιτίων καί ἄλλων φιλανθρωπικῶν ἱδρυμάτων μέ τίς συνεισφορές τῶν πιστῶν χριστιανῶν. Ἄραγε ἡ ἑταιρία «Σκοπιά» ἔχει νά μᾶς παρουσιάσει δικά της φιλανθρωπικά ἱδρύματα;

4) Ἕνα ἄλλο θέμα πού ἀντιμετωπίζει ὁ ὀπαδός τῆς «Σκοπιᾶς» εἶναι ὁ κίνδυνος τῆς «ἀποκοπῆς». Ἡ «Σκοπιά» Ὀκτωβρίου 2017, σελ. 16 γράφει: «Ἡ ἀποκοπή ἤ ἀποσυνταύτιση ἑνός μέλους τῆς οἰκογένειάς μας πονάει σάν μαχαιριά….Ὁ Ἰεχωβά μᾶς δίνει τήν ἐντολή νά πάψουμε νά συναναστρεφόμαστε μέ ἀμετανόητους παραβάτες (1 Κορ. 5: 11, 13). Παρότι ἡ καρδιά μας πονάει, πρέπει νά ἀποφεύγουμε τίς συνηθισμένες ἐπαφές μέ ἕνα ἀποκομμένο μέλος τῆς οικογένειάς μας μέσω τηλεφώνου, γραπτῶν μηνυμά-των, γραμμάτων e-mail ἤ κοινωνικῶν δικτύων». Καί στή σελίδα 8, γράφει: «Σήμερα οἱ ἀποστάτες καί ἄλλοι πού δημιουργοῦν διαι-ρέσεις στήν ἐκκλησία χρησιμοποιοῦν ‘’μελιστάλακτα’’ λόγια καί ‘’φιλοφρονήσεις’’ γιά νά φανοῦν στοργικοί, ἀλλά τό πραγματικό τους κίνητρο εἶναι ἰδιοτελές (Ρωμ. 16: 17, 18)».

Πῶς γίνεται ἡ «ἀποκοπή»; Ὁ ὀπαδός ἀπολογεῖται ἐνώπιον τῶν «πρεσβυτέρων», οἱ ὁποῖοι ἀποφασίζουν τήν «ἀποκοπή» του ἄν δέν μεταμεληθεῖ ὁ ἀπολογούμενος. Οἱ «ἀδελφοί» δέν ἐπιτρέπεται πλέον νά ἔχουν καμία ἐπικοινωνία μαζί του εἴτε γραπτή εἴτε προφορική. Οἱ συνέπειες γιά ὅποιον ἀποκοπεῖ εἶναι σκληρές: «Γι’ αὐτό, παραγγέλλει ἡ «Σκοπιά», κανένας ὅσιος σημερινός Μάρτυρας τοῦ Ἰεχωβᾶ δέν θά χαιρετοῦσε ἕναν ἀποκομμένο ἤ ἀποσυνταυτισμένο ἀποστάτη, οὔτε θά ἐπέτρεπε σ’ αὐτόν νά χρησιμοποιήσει τό Χριστιανικό σπίτι του σάν τόπο ἀπό τόν ὁποῖο θά διαδώσει τή δογματική του πλάνη. Ἀσφαλῶς ἕνας πιστός θά ἔχει σοβαρή εὐθύνη μπροστά στόν Θεό, ἄν δείξει φιλοξενία σ’ ἕναν ἀποστάτη, κι’ αὐτό κατέληγε στόν πνευματικό θάνατο ἑνός ἀδελφοῦ μας λάτρη τοῦ Ἰεχωβᾶ» (Σκοπιά, 1.8.1983 σελ. 24).

Τήν ἴδια ἀντιμετώπιση ἔχουν καί ἐκεῖνοι πού ἀντιλήφθηκαν τίς πλάνες τῆς ὀργάνωσης καί ἀποχώρησαν οἰκειοθελῶς ἀπό τή «Σκοπιά». Ἐκεῖνοι τούς ὁποίους ἡ «Σκοπιά» χαρακτηρίζει «ἀποσυνταυθέντες», ἀλλά καί οἱ ἀποχωρήσαντες οἰκειοθελῶς ἔχουν τήν ἴδια μεταχείριση, δηλαδή τήν ἀπαγόρευση στά συγγενικά τους πρόσωπα νά συναναστρέφονται μ’ αὐτούς, ἀκόμα κι ἄν εἶναι γονεῖς, παιδιά ἤ ἀδελφοί. Ἀναγνωρίζει βεβαίως ὅτι ὑπάρχει πόνος ἀπό τόν χωρισμό, ἀλλά τόν ἐπιβάλλει γιατί εἶναι ἐντολή τοῦ Ἰεχωβᾶ.

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας, καθοδηγούμενη ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα, ἔχει τό ἱερό Μυστήριο τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως γιά τούς ἁμαρτάνοντες καί ὄχι τήν «ἀποκοπή». Δέν ἀποκόπτει κανέναν, δέν ἀποκαλύπτει στήν Ἐκκλησία τά ἁμαρτήματα κανε-νός ἀνθρώπου. Νουθετεῖ τόν ἁμαρτωλό καί παρακαλεῖ τόν Θεό πού εἶναι ὁ Μόνος πού συγχωρεῖ ἁμαρτίες, νά τόν συγχωρήσει καί ἀναμένει τή μετάνοιά του.

5) Ἐκτός ὅλων αὐτῶν τῶν ὑποχρεώσεων ὁ «δοῦλος», τό «Κυ-βερνών σῶμα», δίνει ὁδηγίες ἀκόμη καί γιά τίς προϋποθέσεις ὅταν κάποιος ὀπαδός θέλει νά μετακομίσει σέ ξένη χώρα ἡ πόλη γιά «ἔργο». Γράφει ἡ «Σκοπιά» 1/10/99 σελ. 24: «Ἐάν θέλει κάποιος νά μετακομίσει σέ ξένη χώρα ἤ πόλη πρέπει νά εἶναι οἰκονομικά ἀνεξάρτητος. Νά ὑπηρετήσει γιά δύο χρόνια, νά ἐπιστρέψει στήν χώρα του νά συγκεντρώσει χρήματα καί νά μετακομίσει ἐκ νέου». Στή «Σκοπιά» Ἀπριλίου 2017 σελ. 32 συμπληρώνει: «Ἄν σκέπτομαι νά κάνω ἕνα μεγάλο βῆμα καί μετακομίσω σέ μιά ἄλλη πόλη ἤ χώρα ἐπειδή θεωρῶ ὅτι θά ἔχω οἰκονομικά ὀφέλη, ἐξετάζω μέ προσευχή τό πῶς θά ἐπηρεάσει αὐτό τήν οἰκογένεια καί τήν ἐκκλησία».

Ἐάν κάποιος εἶναι οἰκονομικά ἀνεξάρτητος καί μετακομίσει θά κάνει ἔργο κηρύγματος. Ὁ ὀπαδός ὅμως πού θά μετακομίσει ἴσως γιά βιοποριστικούς λόγους καί θά πρέπει νά ἐργάζεται σκληρά δέν θά μπορεῖ νά ἀσχολεῖται πολύ μέ τό «ἔργο» τῆς «Σκοπιᾶς». Αὐτό ἴσως θά τοῦ προκαλεῖ ἐνοχές.

Βλέπουμε λοιπόν ὅτι ὁ ὀπαδός τῆς «Σκοπιᾶς» δέν μπορεῖ νά κινεῖται ἐλεύθερα χωρίς τήν καθοδήγηση τοῦ «δούλου». Ἡ χει-ραγώγηση τῶν ὀπαδῶν τῆς «Σκοπιᾶς» εἶναι ἐμφανής.Πρέπει ὁ ὀπαδός νά τηρεῖ ὅλες τίς ὑποχρεώσεις του πρός τήν ἑταιρία. Πρέπει νά ὑπακούει στήν ὀργάνωση γιά νά σωθεῖ. Ἡ τυφλή ὑποταγή στήν ὁποία ἔχει συνηθίσει δέν τόν ἀφήνει νά σκεφθεῖ ὅτι τό «Κυβερνῶν Σῶμα», οἱ «χρισμένοι», εἶναι ἄνθρωποι καί δέν μποροῦν νά σώσουν ἄλλους. Ὁ Μόνος ὁ Ὁποῖος μᾶς ἐγγυᾶται τήν «εἴσοδο εἰς τήν αἰώνιον βασιλείαν τοῦ Κυρίου ἡμῶν καί σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ» εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Σωτήρας μας Ἰησοῦς Χριστός (Β΄ Πέτρ. α΄ 11).

ppu.gr & impantokratoros