Κοσμικά καί χριστιανικά Χριστούγεννα

 

   Τά Χριστούγεννα στήν νοοτροπία πολλῶν ἀνθρώπων εἶναι μιά κοσμική ἑορτή καί ἔχει ἀποδεσμευθῆ ἀπό τό θεολογικό και χριστιανικό νόημά της. Ἡ ἐξωτερική μορφή ὁμοιάζει μέ χριστιανική ἑορτή, ὅμως στήν βάση της εἶναι κοσμική.

      Σέ πολλές ἐφημερίδες διαβάζουμε διαφημήσεις γιά τό πῶς πρέπει νά ἑορτάζουν οἱ ἄνθρωποι τήν ἑορτή τῶν Χριστουγέννων. Σέ μιά πρόσφατη ἐφημερίδα διάβασα: « Ἕνα ποτό γιά τίς γιορτές σέ πνεῦμα Χριστουγέννων». Καί τό κείμενο συνεχίζει: «Πολύτιμα ποτά, ζεστά ἤ κρύα ροφήματα, κοκτέιλ μέ ἤ χωρίς ἀλκοόλ προσφέρονται ἀπαραιτήτως τίς ἡμέρες τῶν γιορτῶν. Σχεδόν παντοῦ στήν Εὐρώπη τήν τιμητική του ἔχει τό ζεστό κόκκινο κρασί, ἀρωματισμένο μέ μπαχαρικά καί φλοῦδες ἑσπεριδοειδῶν πού θερμαίνει γλυκά τό σῶμα».

     Σέ ἄλλο σημεῖο γράφεται: «Ὁ χειμώνας ἔχει μπεῖ γιά τά καλά καί τά Χριστούγεννα πού πλησιάζουν δίνουν τήν καλύτερη εὐκαιρία γιά παρέα καί τζάκι. Ἑτοιμάστε τά ποτά σας, ζεστά ἤ κρύα ροφήματα κοκτέιλ μέ ἤ χωρίς ἀλκοόλ πού προσφέρονται ἀπαραιτήτως γιά τίς ἡμέρες τῶν γιορτῶν». «Δημιουργῆστε ἀκόμα καί στό σπίτι σας τίς πιό γνωστές συνταγές γιά κοκτέιλ πού θά σᾶς συντροφεύσουν σέ στιγμές γιορτινές, χαλάρωσης ἀλλά καί μοναχικές» (Τά Νέα, 12-12-2014).

   Ἕνας τέτοιος ἑορτασμός ἐκφράζει κυρίως τόν δυτικό Χριστιανισμό καί δυστυχῶς αὐτό μεταφέρεται καί στήν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα. Στήν Δύση ἡ γιορτή τῶν Χριστουγέννων ἔχει ἀποδεσμευθῆ ἀπό τό θεολογικό νόημά της καί παραμένει στό αἰσθητικό ἐπίπεδο, στήν χαλάρωση, τήν μοναξιά ἤ τήν παρέα στό τζάκι. Ἡ προετοιμασία γιά τήν γιορτή εἶναι ἡ ἀγορά διαφόρων προϊόντων, ὁ στολισμός τοῦ σπιτιοῦ καί τῆς πόλης, οἱ διακοπές καί τά σχετικά μέ αὐτά.

     Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία προετοιμάζει τόν ἄνθρωπο γιά ἕναν ἄλλο ἑορτασμό. Προτρέπει τούς Χριστιανούς γιά νηστεία, προσευχή, κάθαρση, ἐξομολόγηση, ἀγάπη στόν Θεό καί τούς ἀνθρώπους, ἐκκλησιασμό, θεία Κοινωνία. Αὐτό εἶναι τό «πνεῦμα τῶν Χριστουγέννων», τό ἀληθινό πνευματικό ποτό, τό «κόκκινο κρασί» πού χαλαρώνει τόν ἄνθρωπο καί τόν ἀνυψώνει στόν οὐρανό. Χρειαζόμαστε τήν δύναμη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πού κάνει τόν ἄνθρωπο νά αἰσθανθῆ μέσα του τήν γέννηση τοῦ Χριστοῦ.

    Ὑπάρχουν σήμερα Χριστιανοί στόν κόσμο, οἱ ὁποῖοι ζοῦν ἀληθινά Χριστούγεννα, μέ λατρευτική καί εὐχαριστιακή ζωή. Αὐτοί αἰσθάνονται ἕνα δυνατό πνεῦμα στήν καρδιά πού τήν μεθᾶ ἁγιασμένα, πού τήν ἀνάβει πρός θεῖο ἔρωτα.

   Συνάντησα μοναχούς στά μικρά καί ἀπέριττα καλογερικά κελλιά τῶν Μοναστηριῶν τοῦ Ἀγίου Ὄρους, ἀκόμη καί στήν ἔρημο τοῦ Ἁγίου Ὄρους, μέσα σέ μικρά καθίσματα καί ἐρημητήρια πού ἦταν μεθυσμένοι ἀπό τό κρασί πού δίνει ὁ Χριστός καί τούς ἔκανε νά αἰσθάνωνται τόν μικρό χῶρο πού ζοῦσαν ὡς παράδεισο, τήν ζωή τους ὡς πλήρωμα ζωῆς ἀθανάτου.

   Ἡ ὑποβίβαση τῶν ἑορτῶν σέ ἕνα ἐπίπεδο ἡδονιστικό, ἠθικιστικό, κοσμικό εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἀπογοήτευση γιά τόν ἄνθρωπο. Εἶναι μιά μουσουλμανοποίηση τῆς ἑορτῆς. Ὁ δέ ἡσυχαστικός ἑορτασμός τῶν Χριστουγέννων εἶναι μιά ἀποσχολαστικοποίηση καί μιά ἀπομουσουλμανοποίηση τῆς ἑορτῆς.

Ν.Ι.

Εκκλησιαστική Παρέμβαση Τεῦχος 221 - Δεκἐμβριος 2014

parembasis.gr