Κυριακή των Βαΐων – Προμηνύματα χαράς

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: Φιλιπ. δ΄ 4 – 9

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ: Ιωαν. ιβ΄ 1 – 18

ΠΡΟΜΗΝΥΜΑΤΑ ΧΑΡΑΣ

1. Πηγαία χαρά

Κυριακή τών Βαΐων σήμερα, κι ή άγια μας 'Εκκλη­σία μάς καλεί νά εορτάσουμε τή θριαμβευτική είσοδο τοϋ Κυρίου στά 'Ιεροσόλυμα, η όποία στήν ούσία άποτελεΐ προάγγελο τής νίκης τής Αναστάσεως. Γι' αύτό κι έμείς, κρατώντας στά χέρια μας βάία, όπως τότε τά παιδιά, «ώς οί παίδες, τά τής νίκης σύμβολα φέρον­τες», μέ χαρά καί ένθουσιασμό «τω νικητή του θανάτου βοώμεν- ώσαννά έν τοις ύψίστοις, εύλογημένος ό έρχόμενος έν ονόματι Κυρίου»!

Πώς είναι δυνατόν όμως νά βρισκόμαστε μόλις ένα βήμα πριν άπό τά Πάθη του Κυρίου καί νά έκφράζουμε τέτοια χαρά καί ενθουσιασμό; Τήν άπάντηση μάς τή δίνει τό σημερινό άποστολικό άνάγνωσμα τό όποιο αρχίζει μέ τήν παραγγελία: «Χαίρετε έν Κυρίω πάντο­τε». Νά χαίρεστε πάντοτε μέ τή χαρά πού προέρχε­ται άπό τήν ένωση καί τήν κοινωνία μας μέ τόν Κύ­ριο. Πάντοτε!

Νά χαιρόμαστε πάντοτε, λοιπόν! Ακόμη καί τότε πού τά άπειλητικά σύννεφα τών θλίψεων έρχονται νά έπισκιάσουν τή χαρά καί τήν ειρήνη τής ψυχής μας, άς μή χάνουμε τήν αισιοδοξία μας. Διότι, όπως τό Πάθος του Χριστού μάς έφερε τή σωτηρία καί ό θάνατος Του μάς οδήγησε στήν Ανάσταση καί τήν αιώνια ζωή, έτσι καί οί διάφορες δυσκολίες, άν τίς άντιμετωπίζουμε μέ ύπομονή, θά έπιφέρουν οπωσδήποτε μεγάλη ώφέλεια.

Ή χαρά τοΰ πιστού χριστιανού δέν είναι έπιφανειακή, ώστε νά έπηρεάζεται άπό έξωτερικές συνθήκες, άλλά βαθιά καί ούσιαστική, διότι πηγάζει άπό τήν ένωσή μας μέ τόν Σωτήρα Χριστό. Βασίζεται στήν άπόλυτη έμπιστοσύνη στήν πανάγαθη Πρόνοιά Του και στήν άκλόνητη πεποίθη­ση πώς όποια δοκιμασία τήν έπιτρέπει Εκείνος γιά τήν πνευματική μας οικο­δομή καί τήν αιώνια σωτηρία μας.

2. Με επιείκια προς όλους

Στή συνέχεια ό άπόστολος Παϋλος μάς προτρέπει νά φερόμαστε πρός όλους μέ έπιείκεια. «Τό έπιεικές ύμών γνωσθήτω πάσιν άνθρώποις», γράφει. Δηλαδή, ή έπιείκειά σας καί ή ύποχωρητικότητά σας άς γίνει γνωστή σ' όλους τους άνθρώπους, καί σ' αύτούς άκόμη τούς άπίστους.

Ό πιστός χριστιανός δέν μπορεί νά εί­ναι σκληρός καί έκδικητικός. Άκόμη καί όταν προσβάλλεται ή άδικείται, δέν άντιδρά μέ έμπάθεια καί μίσος, άλλά μέ συγκατάβαση καί έπιείκεια, μέ συγχωρητικότητα καί άγάπη. "Ετσι, άκολουθεΐ τό παράδειγμα τού Κυρίου Ίησοϋ, ό Ό­ποιος «λοιδορούμενος ούκ άντελοιδόρει, πάσχων ούκ ήπείλει, παρεδίδου δέ τω κρίνοντι δικαίως»· ένώ Τόν χλεύαζαν καί Τόν έβριζαν, 'Εκείνος δέν άνταπέδιδε τις ύβρεις τους. Ένώ ύπέφερε άδικα, δέν φοβέριζε μέ έκδικητικές άπειλές έκείνους πού Τόν άδικούσαν, άλλά άνέθετε τόν έαυτό Του στόν Θεό Πατέρα πού πάν­τοτε κάνει δίκαιη κρίση (Α' Πέτρ. β' 23).

Οί ήμέρες αύτές τών άγιων Παθών είναι μιά ευκαιρία νά έμβαθύνουμε στήν έπιείκεια, τή μακροθυμία καί τήν άγάπη τοϋ Κυρίου, ώστε κι έμείς νά γίνουμε πε­ρισσότερο άνεκτικοί καί έπιεικείς μέσα στήν οικογένεια, στόν χώρο τής έργασίας, άλλά καί στό εύρύτερο περιβάλλον μας.

3. Η είρήνη του Θεού

Όταν έμπιστεύεστε τή ζωή σας στήν Πρόνοια τοϋ Θεοΰ καί φέρεστε μέ έπιεί­κεια πρός όλους, τότε, βεβαιώνει ό άγιος Άπόστολος, «ή ειρήνη τοϋ Θεοϋ ή ύπερέχουσα πάντα νοΰν φρουρήσει τάς καρδίας ύμών καί τά νοήματα ύμών έν Χριστώ Ιησού»· ή ειρήνη του Θεοϋ, τής όποιας τήν τελειότητα δέν μπορεί νά νιώσει κανένας νούς, είτε άνθρώπινος εϊτε άγγελικός, θά φρουρήσει τις καρδιές σας καί τις σκέψεις σας, έφόσον μένετε ένωμένοι μέ τόν Ίησού Χριστό.

Αύτή τήν ειρήνη άφησε ό Θεάνθρω­πος Λυτρωτής στούς μαθητές Του, ώς πολύτιμη παρακαταθήκη καί μόνιμη πα­ρηγοριά, καθώς πλησίαζε ή ώρα τοϋ άποχωρισμοϋ καί οί μαθητές θά έβλε­παν τόν άγαπημένο τους Διδάσκαλο νά καταδικάζεται σέ θάνατο μέ τόν πλέ­ον έξευτελιστικό τρόπο. «Είρήνην άφίημι ύμίν, είρήνην τήν έμήν δίδωμι ύμίν»· φεύγω καί σάς άφήνω τήν ειρήνη, τούς είπε. Σάς δίνω τή δική μου άληθινή καί βαθιά ειρήνη (Ιω. ιδ' 27).

Ή ειρήνη τοϋ Χριστού! Πόσο τήν χρει­άζεται ή ψυχή μας! Άλλά καί πόσο εύκο­λα φυγαδεύεται, όταν έπικρατοϋν μέσα μας πάθη, όπως ή φιλαρχία, ή φιλοχρη­ματία, τό μίσος, ό φθόνος, ή ύπεροψία... Γι΄ αύτό καί ό θεόπνευστος Άπόστολος μάς συμβουλεύει: «Όσα έστίν άληθή, όσα σεμνά, όσα δίκαια, όσα άγνά,... ταϋτα λογίζεσθε». Γιά νά έχετε τήν ειρή­νη τοϋ Θεοϋ, προσέξτε τήν έσωτερική κατάσταση τής ψυχής σας. Μήν άφήνετε κακούς λογισμούς νά μολύνουν τό έσω- τερικό σας. Συγχωρήστε άπό τά βάθη τής καρδιάς σας αύτούς πού σάς στε­νοχώρησαν ή σάς άδίκησαν καί διώξτε άπό τήν ψυχή σας κάθε αίσθημα άντιπαθείας καί μνησικακίας.

Καθώς πλέον εισερχόμαστε στήν άγια καί Μεγάλη 'Εβδομάδα, άς άπομακρύνουμε κάθε άμαρτωλό πάθος πού μάς βασανίζει κι άς συγχωρήσουμε ό ένας τόν άλλον, ώστε νά πλημμυρίζει ή ψυχή μας άπό άληθινή χαρά καί ειρήνη.

Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”