Μνήμη της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας (1η Απριλίου)

Μνήμη της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας (1η Απριλίου)

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου

Η Αγία μας Eκκλησία την 1η Απριλίου, τιμά τη μνήμη της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας (†522). Των Μαρτύρων Γεροντίου και Βασιλείδου. Των Οσίων Μακαρίου του ομολογητού, ηγουμένου της μονής Πελεκητής, Ευθυμίου του θαυματουργού, του Ρώσου και του Αγίου Αχάζ. 

Η οσία Μαρία γεννήθηκε στην Αίγυπτο. Από νεαρή ηλικία και αγνοώντας τις συμβουλές των οικείων της ακολούθησε το δρόμο της διαφθοράς για δεκαεπτά χρόνια. Βρέθηκε μαζί με άλλους προσκυνητές στους Αγίους Τόπους την ημέρα της εορτής της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Φθάνοντας στην είσοδο της εκκλησίας αισθάνθηκε την ανάγκη να μπει και να προσκυνήσει τον Τίμιο Σταυρό. Μάταια όμως, γιατί μια αόρατη δύναμη την εμπόδιζε. Πληγώθηκε η καρδιά της απ' αυτό και αποφάσισε ν' αλλάξει ζωή. Υποσχέθηκε στην Παναγία πως εάν την αφήσει να εισέλθει κα να προσκυνήσει τον Σταυρό του Κυρίου. Και πραγματικά, τότε μπόρεσε να μπει χωρίς δυσκολία. Προσκύνησε το Τίμιο ξύλο και χωρίς να λησμονήσει την υπόσχεση που έδωσε, αναχώρησε την ίδια μέρα από τα Ιεροσόλυμα κι' αφού πέρασε τον Ιορδάνη μπήκε στα ενδότερα μέρη της ερήμου, όπου έζησε επί 47 χρόνια μια ζωή πολύ σκληρή με νηστεία και προσευχή.

Αγωνίστηκε σκληρά, ξεπερνώντας την ανθρώπινη φύση και αποκτώντας ζωή αγγελική. Τόσο δε υψώθηκε δια μέσου της απάθειας, ώστε περπατούσε πάνω στα νερά του ποταμού, χωρίς να βυθίζεται. Όταν δε προσευχόταν, σηκωνόταν από τη γη ψηλά και στεκόταν μετέωρη στον αέρα.

Περί το τέλος της ζωής της έτυχε να συναντήσει κάποιον ερημίτη, το αββά Ζωσιμά, που τον παρακάλεσε να της φέρει τα άχραντα Μυστήρια για να κοινωνήσει. Εκείνος το έκανε την επομένη χρονιά, την Μεγάλη Πέμπτη.

Όμως, τον επόμενο χρόνο, ξαναγυρνώντας ο Ζωσιμάς την βρήκε νεκρή, ξαπλωμένη στη γη και κοντά της ένα σημείωμα, που έγραφε: «Αββά Ζωσιμά, Θάψον ώδε το σώμα της Αθλίας Μαρίας. Απέθανον την αυτήν ημέραν, καθ' ην εκοινώνησα των αχράντων Μυστηρίων. Εύχου υπέρ εμού».

Επίσης, σήμερα, μέρα έναρξης του απελευθερωτικού αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α. του 1955-59. Μνημονεύουμε τους αγωνιστές που αντιστάθηκαν για τα ιδανικά της πίστεως και της πατρίδος. Σε αυτά τα ιδανικά καλούμαστε να αναβαπτιστούμε και εμείς ιδιαίτερα αυτές τις δύσκολες ώρες, με ήθος και αρχές, λαμβάνοντας υπόψη την αντίσταση και αρμονία που θα πρέπει να διακατέχει όλους μας και ιδιαίτερα τα νιάτα του σήμερα της πατρίδας μας. 

churchofcyprus