Τα κεφάλαια της Μουσουλμάνικης
Αδελφότητας, και άρα του Κατάρ, στηρίζουν την εξάπλωση της ιδεολογίας της
Μεγάλη Αλβανίας ως ισλαμικό και οικονομικό-βραχίονα
Ποια συμφέροντα προσπαθούν πίσω από
την πλάτη της Ε.Ε. καταστήσουν τα Βαλκάνια μέρος ενός ισλαμικού χαλιφάτου
Είναι πιθανόν οι επόμενες εκλογές
για νέο Κοινοβούλιο στο Κόσοβο να γίνουν φέτος και να επιφέρουν σημαντικές
εξελίξεις με εκτεταμένο ευρωπαϊκό αντίκτυπο. Θα πρόκειται για την πρώτη φορά
που θα συμμετέχει στην εκλογική διαδικασία το «Ισλαμικό Κίνημα για να Ενωθούμε»
(Islamic Movement to Unite), γνωστό με τα αρχικά LISBA, που αντιστοιχούν στην
ονομασία του στην αλβανική γλώσσα.
Αυτό το κόμμα ιδρύθηκε επίσημα τον
Φεβρουάριο του 2013. Έχει ήδη δημοσιοποιήσει την πολιτική του πλατφόρμα, η
οποία επεκτείνεται πολύ πέρα από τα σύνορα του Κοσόβου και συμπεριλαμβάνει
ολόκληρο τον ισλαμικό κόσμο. Πρόκειται για το πρώτο ακραία ισλαμικό κόμμα των
Βαλκανίων. Συγκεκριμένα, πρόκειται για ένα κόμμα που εκφράζει ανοικτά ως σκοπό
του να καταστήσει τα Βαλκάνια μέρος ενός ισλαμικού χαλιφάτου! Σχετικό ρεπορτάζ
για την εξτρεμιστική ταυτότητα αυτού του κόμματος δημοσιεύθηκε ήδη στην
ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού «The Weekly Standard», στις 13 Φεβρουαρίου
του 2013. Μέχρι πριν από λίγο καιρό δεν υπήρχε σοβαρό ζήτημα ισλαμικού
εξτρεμισμού στον αλβανικό πληθυσμό του Κοσόβου. Το αλβανικό έθνος δεν έχει
θρησκευτικό ρίζωμα, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει με τις εθνικές ταυτότητες των
Σέρβων, των Βουλγάρων, των Ελλήνων και των Κροατών, που έχουν δομηθεί σε ισχυρή
συνάρτηση με τη θρησκευτικότητα.
Η Λίγκα για την Υπεράσπιση των
Δικαιωμάτων του Αλβανικού Έθνους (League for the Defense of the Rights of the
Albanian Nation), πιο γνωστή ως η Λίγκα του Πρίζρεν (League of Prizren), υπήρξε
μια αλβανική πολιτική οργάνωση η οποία ιδρύθηκε το 1878 στο Πρίζρεν του
Κοσόβου, που ήταν τότε μια επαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Είχε μια
εξτρεμιστική ιδεολογία, όπως το σημερινό κοσοβάρικο κόμμα «Ισλαμικό Κίνημα για
να Ενωθούμε». Η Λίγκα του Πρίζρεν επέκτεινε τις δραστηριότητές της πέρα από τον
αλβανικό χώρο, καλύπτοντας όλες τις περιοχές των Βαλκανίων που τα μέλη της
θεωρούσαν ότι είναι αλβανικά, δηλαδή: το σερβικό Κόσοβο, τα Σκόπια και τα
ελληνικά Ιωάννινα. Ο Αμπντούλ μπέι Φρασερί (Abdul bey Frasheri) είπε, μιλώντας
στη σύνοδο του 1881 της Λίγκας του Πρίζρεν: «Θα είμαστε Αλβανοί και θα
δημιουργήσουμε την Αλβανία».
Μεταστροφή της κοινής γνώμης
Οι έρευνες της κοινής γνώμης και οι
πληροφορίες μας από το Κόσοβο δείχνουν ότι βρίσκεται σε εξέλιξη εκτεταμένη
διαδικασία μεταστροφής της κοινής γνώμης που υποστηρίζεται σήμερα από
μουσουλμανικά funds, ινστιτούτα και άλλες μουσουλμανικές οργανώσεις στο Κόσοβο.
Αυτοί οι παράγοντες επενδύουν εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια για την κατασκευή
τζαμιών, κέντρων θρησκευτικής εκπαίδευσης και άλλων μουσουλμανικών δομών.
Υπάρχει μια υφέρπουσα διαδικασία ριζοσπαστικής ισλαμοποίησης του Κοσόβου. Η
Πρίστινα λ.χ. έχει 22 τζαμιά για έναν πληθυσμό 200 χιλιάδων κατοίκων και ο
αριθμός τους αυξάνεται. Σαουδάραβες Ουαχαμπίτες και η Μουσουλμανική
Αδελφότητα, που υποστηρίζεται πρωτίστως από το Κατάρ, είναι ιδιαίτερα
δραστήριοι παίκτες στο Κόσοβο. Ειδικά η Μουσουλμανική Αδελφότητα (με τη
γενναία υποστήριξη του Κατάρ) έχει καταστεί ιδιαίτερα ισχυρή στο Κόσοβο, μετά
και την κατάκτηση της αιγυπτιακής κυβέρνησης από αυτήν (σ.σ.: τη
Μουσουλμανική Αδελφότητα) υπό τον Μόρσι.
Υπό το ανωτέρω πρίσμα, η
δημιουργία του εξτρεμιστικού ισλαμικού κόμματος LISBA δεν πρέπει να μας
εκπλήσσει. Όπως δεν πρέπει, υπό το ίδιο πρίσμα, να μας εκπλήσσει η εξάπλωση
της ιδεολογίας της Μεγάλης Αλβανίας. Τα κεφάλαια της Μουσουλμανικής
Αδελφότητας, και άρα του Κατάρ, στηρίζουν αυτές τις κινήσεις ως ισλαμικούς και
πολιτικο-οικονομικούς βραχίονες.
Ισλαμικό Κίνημα για να Ενωθούμε
(LISBA)
Το Ισλαμικό Κίνημα για να Ενωθούμε
(LISBA) έχει δύο ηγέτες: ο επικεφαλής είναι ο Αρσίμ Κρασνίκι (Arsim Krasniqi),
αλλά το δημοφιλέστερο στέλεχος αυτού του κόμματος είναι ο Φουάντ Ραμίκι (Fuad
Ramiqi). Ο Κρασνίκι είναι υπεύθυνος για τη διοίκηση του κόμματος, ενώ ο Ραμίκι
ελέγχει τις διεθνείς δραστηριότητες του LISBA.
Το εθνικιστικό κόμμα Κόμμα
της Δημοκρατικής Δράσης στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη είναι στενός σύμμαχος τουLISBA.
Ιδρύθηκε τον Μάιο του 1990 από τον Αλία Ιζεντμπέγκοβιτς (Alija Izetbegović), ο
οποίος -υποστηριζόμενος και αυτός από τη Μουσουλμανική Αδελφότητα- είχε
εκδώσει, το 1970, ένα κείμενο υπό τον τίτλο «Ισλαμική Διακήρυξη». Σε
εκείνο το κείμενο υποστήριζε την ιδέα δημιουργίας ενός υπερεθνικού ισλαμικού
κράτους βασισμένου στους νόμους του Κορανίου. Κατά λέξιν, σε εκείνο το
σύγγραμμά του, οΙζεντμπέγκοβιτς καλούσε σε «αγώνα για τη δημιουργία μιας
μεγάλης ισλαμικής ομοσπονδίας από το Μαρόκο μέχρι την Ινδονησία, από τον
τροπικό της Αφρικής μέχρι την Κεντρική Ασία».
Το κοσοβάρικο Ισλαμικό Κίνημα για να
Ενωθούμε (LISBA) είναι πολιτικά κοντά και με αλβανικά κόμματα στα
Σκόπια, ορισμένα από τα οποία ριζοσπαστικοποιούνται όλο και
περισσότερο και μάλιστα απροκάλυπτα. Επίσης, ο Φουάντ Ραμίκι απολαμβάνει
της υποστήριξης σημαντικών παραγόντων στη Μέση Ανατολή,ειδικά, μάλιστα,
αφότου συμμετείχε στην επιχείρηση Φλοτίλα για την Ελευθερία στη Γάζα (Gaza
Freedom Flotilla), το 2010.
Ο Φερίντ Αγκάνι
(FeridAgani), αρχηγός του Κόμματος της Δικαιοσύνης, είναι ένας ακόμη σημαντικός
πολιτικός παράγοντας στο Κόσοβο. Αυτός και το κόμμα του βλέπουν τους εαυτούς
τους ως πολιτική προέκταση και συμμάχους του τουρκικού Κόμματος της Δικαιοσύνης
και της Ανάπτυξης του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν (Recep Tayyip Erdogan).
Έλαβαν τρεις έδρες στις πιο πρόσφατες βουλευτικές εκλογές του Κοσόβου, τον
Δεκέμβριο του 2010. Έκτοτε, και αυτό το κόμμα ακολουθεί την οδό της αυξανόμενης
ριζοσπαστικοποίησης.
Απειλή για την Ευρώπη
και την Ελλάδα
Η Ευρώπη και, βεβαίως, η Ελλάδα δεν
έχουν αντιληφθεί την απειλή να μετατραπεί το Κόσοβο σε εργαλείο για τη
δημιουργία της Μεγάλης Αλβανίας και ενός ευρασιατικού χαλιφάτου. Ο Μιροσλάβ
Λαζσάκ (Miroslav Lajčák), αναπληρωτής πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών και
Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Σλοβακίας έκρουσε πρόσφατα τον κώδωνα κινδύνου γι’
αυτό το ζήτημα και βρήκε «ευήκοον ους» στον Γερμανό υπουργό Εξωτερικών Γκίντο
Βεστερβέλε (Guido Westerwelle), ο οποίος δήλωσε ότι τα εθνικιστικά αισθήματα
πρέπει να ελεγχθούν και να αντιμετωπιστούν με μεγαλύτερη υπευθυνότητα. Η ουσία,
όμως, παραμένει ότι η Δύση δεν διαθέτει στρατηγικό σχέδιο για την αντιμετώπιση
του προβλήματος του Κοσόβου και του σχεδίου δημιουργίας ενός ισλαμικού
χαλιφάτου και παραμένει δέσμια κεφαλαίων που χρηματοδοτούν αυτά τα επικίνδυνα
εγχειρήματα.
Τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων
Σύμφωνα με έρευνα κοινής γνώμης το
2010, η πλειοψηφία Αλβανών και Κοσοβάρων υποστήριζε την ιδέα της Μεγάλης
Αλβανίας, παρότι σε έρευνα του 2007, το 96% ήθελε το Κόσοβο ανεξάρτητο κράτος
στα σημερινά του σύνορα
Οι έρευνες κοινής γνώμης που
διεξήχθησαν στο Κόσοβο τις δεκαετίες του 1990 και του 2000 έδειξαν ότι οι
περισσότεροι Μουσουλμάνοι του Κοσόβου ήταν μετριοπαθείς, ως προς το θρησκευτικό
τους φρόνημα, και ακολούθησαν σούφικες παραδόσεις. Από όταν, όμως, εν έτει
2008, η κυβέρνηση του Κοσόβου ανακήρυξε μονομερώς την ανεξαρτησία του, άρχισε
να εξαπλώνεται γρήγορα μια τάση θρησκευτικής ριζοσπαστικοποίησης του
μουσουλμανικού πληθυσμού αυτής της χώρας.
Τα αποτελέσματα μιας σημαντικής
έρευνας κοινής γνώμης η οποία διεξήχθη στο Κόσοβο από τον Οκτώβριο ως τον
Δεκέμβριο του 2006, υπό την αιγίδα του Προγράμματος Ανάπτυξης του ΟΗΕ (United
Nations Development Program), δημοσιοποιήθηκαν τον Μάρτιο του 2007. Εκείνη η
έρευνα έδειξε ότι, τότε, μόνο το 2,5% των Αλβανών του Κοσόβου θεωρούσαν ότι η
ένωση της χώρας τους με την Αλβανία ήταν η καλύτερη λύση για το ζήτημα του
Κοσόβου. Αντιθέτως, τότε, το 96% ήθελε το Κόσοβο να είναι ένα
ανεξάρτητο κράτος στα σημερινά του σύνορα.
Νέα έρευνα
Όμως, σύμφωνα με έρευνα κοινής
γνώμης που διεξήγαγε τον Ιανουάριο του 2010 η εταιρεία Gallup Balkans Monitor,
η πλειοψηφία των Αλβανών και των Κοσοβάρων υποστήριζε πλέον την ιδέα της
Μεγάλης Αλβανίας.
Συγκεκριμένα, το 74,2 των Κοσοβάρων είπε «ναι» στην ιδέα της Μεγάλης Αλβανίας,
και το 70,5% των Αλβανών υποστήριξε, επίσης, αυτήν την ιδέα. Ακόμη, σύμφωνα με
την ίδια έρευνα, 47,3% των ερωτηθέντων στο Κόσοβο και 39,5% των
ερωτηθέντων στην Αλβανία είπαν ότι νομίζουν πως η ένωση του αλβανικού κόσμου
μέσα σε ευρύτερα σύνορα θα είναι εφικτή στο εγγύς μέλλον.
Από την εφημερίδα “Η Ελλάδα Αύριο” & Βορειοηπειρωτικά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου