Ιερά Μητρόπολις Πειραιώς- Πορίσματα Ημερίδας με θέμα «Σαηεντολογία, μια πραγματική απειλή»

Η Ιερά Μητρόπολις Πειραιώς, με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. Σεραφείμ, σε συνεργασία με το Γραφείο επί των Αιρέσεων και Παραθρησκειών, διοργάνωσε και πραγματοποίησε την Κυριακή 3 Μαρτίου 2013 και ώρα 4 μ.μ. στην αίθουσα του «Πειραϊκού Συνδέσμου» Πειραιώς, Αντιαιρετική Ημερίδα με θέμα: «Σαηεντολογία,μιά πραγματική απειλή», στην οποία μετείχαν πλήθος κληρικών, οι αρχές του τόπου και ο πιστός λαός της Πειραϊκής Εκκλησίας. Την έναρξη των εργασιών της ημερίδος εκήρυξε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Σεραφείμ. Στη συνέχεια το θέμα αναπτύχθηκε διεξοδικά από δύο εκλεκτούς ομιλητές σε δύο εισηγήσεις:τον κ. Κρίπα Γεώργιο, Διδάκτορα της Νομικής του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: «Το λογικώς και νομικώς αβάσιμο των θεωριών των Σαηεντολόγων» και τον κ. Μηλιώνη Ιωάννη, ειδικό ερευνητή επί θεμάτων αποκρυφισμού και παραθρησκείας, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: «Μέθοδοι δράσεως και προσηλυτισμού των Σαηεντολόγων και τρόποι αντιμετωπίσεως αυτών».

Η Ημερίδα, μετά το πέρας των εισηγήσεων και μετά από εκτενή συζήτηση επ’ αυτών, κατέληξε στα ακόλουθα πορίσματα:

ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ

Η Σαηεντολογία είναι μια διεθνής συγκεκαλυμμένη οικονομική επιχείρηση με αποκρυφιστικές καταβολές, που επικαλείται, όταν ξεσκεπάζεται, θρησκευτικό στάτους και που στη χώρα μας πρωτοπαρουσιάστηκε, στα τέλη της δεκαετίας του 1970, μεταμφιεσμένη σε φιλοσοφικό σωματείο, το Κ.Ε.Φ.Ε., ενώ σήμερα αυτόπροσδιορίζεται ως «Εκκλησία της Σαηεντολογίας».Ωστόσο επιμελής και εξονυχιστική έρευνα αποκλειστικά και μόνον στις ιδικές τους εκδόσεις, τις πλέον επίσημες και από αυτούς τους ιδίους προβαλλόμενες ως έγκυρες, αποδεικνύει, ότι οι ίδιοι οι Σαηεντολόγοι ρητώς ομολογούν και παραδέχονται, ότι δεν αποτελούν θρησκεία.

Δημιουργός της ο συγγραφέας μυθιστορημάτων επιστημονικής φαντασίας Λαφαγιέτ Ρον Χάμπαρτ (1911-1986), που σχετίστηκε με την «Στοά του Τάγματος του Ναού της Ανατολής», του Σατανιστή Άλισερ Κρόουλι και που ίδρυσε τις «Λατρείες της ‘Διανοητικής’ και της ‘Σαηεντολογίας’». Η Διανοητική αποτελεί μορφή εκλαϊκευμένης, δήθεν, ψυχοθεραπείας και στη Σαηεντολογία επιχειρείται διείσδυση σε φιλοσοφικές και αποκρυφιστικές περιοχές, με χρήση «τεχνολογικής» φρασεολογίας, ενώ εισάγεται και η θεωρία της μετενσάρκωσης. Για τις ιδέες και τις διαδικασίες αυτές, που βαπτίζονται ως «τεχνολογία Χάμπαρτ», η οποία έχει, δήθεν, εφαρμογή σε κάθε τομέα της ζωής του ανθρώπου και της κοινωνίας και η οποία υπόσχεται να μεταμορφώσει τον κόσμο, χρεώνονται πολυδάπανες υπηρεσίες και πανάκριβα δίδακτρα. Την βάση των δογμάτων της Σαηεντολογίας αποτελεί διαστημική μυθιστοριογραφία, που αποκρύπτεται από τους οπαδούς των πρώτων βαθμίδων, για να «αποκαλυφθή» μόνο στον βαθμό λειτουργικού θήταν3, αφού το μέλος-θύμα εντρυφήσειεπιμελώς επί πολλά χρόνια στις διδασκαλίες και πρακτικές της οργάνωσης και δαπανήσει πολλές χιλιάδες ευρώ. Μέρος της «τεχνολογίας Χάμπαρτ» αποτελεί και η «θρηκευτική τεχνολογία», πού περιλαμβάνει τους «κώδικες ηθικής» της Σαηεντολογίας και έχει σαν στόχο να εξουδετερώσει κάθε (εχθρική) προς την Σαηεντολογια θέση ή ιδεολογία προσώπων,ομάδων ή κρατών.

Για την επικράτηση της «ηθικής» του Χάμπαρτ η Σαηεντολογία διαθέτει «αξιωματικούς ηθικής», μέσω των οποίων επιτηρεί τους οπαδούς της. Ζητά από τα μέλη της καθημερινή αναφορά για τις πράξεις και τις σκέψεις τους, που τις κατάγράφει, διατηρώντας φακέλους. Καταγράφει και διατηρεί φακέλους κατά των «εχθρών» της (των επικριτών της), χαρακτηρίζοντάς τους συνήθως ως «Ναζιστές», ή χρησιμοποιώντας «τρομοκρατία μηνύσεων».

Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος σε πρόσφατη σχετικά ανακοίνωσή της (15.11.2012) ξεσκεπάζει τις ποικίλλες μεθοδεύσεις, που χρησιμοποιεί η οργάνωση αυτή, τις οποίες προσπαθεί να καλύψει με διάφορα προσωπεία, για να προωθεί τους στόχους της σε ανύποπτους πολίτες, αλλά και στο ίδιο το Ελληνικό Κοινοβούλιο, όπως επεχείρησε να πράξει και το 2009. Με αφορμή την κυκλο- φόρηση εντύπου υπό της οργανώσεως με τίτλο «Ο δρόμος προς την ευτυχία-Ένας οδηγός κοινής λογικής για καλύτερη ζωή», επισημαίνει στην ανακοίνωσή της, ότι «οι Σαηεντολογικές αντιλήψεις, με όποιο τρόπο και αν προωθούνται,δεν μπορούν να θεωρηθούν ούτε ‘οδηγός κοινής λογικής για καλύτερη ζωή’, πολύ δε περισ- σότερο ως ‘εκπαιδευτικά εργαλεία για εξομάλυνση των εντάσεων’, όπως υπο- στηρίζει η εν λόγω οργάνωση». Σύμφωνα με διαπιστώσεις κυβερνητικών φορέων και δικαστηρίων, ελληνικών και ξένων, η οργάνωση αυτή έχει δεχθή σωρεία καταδικαστικών αποφάσεων.Στην κριτική κατά της οργάνωσης περιλαμβάνονται θέσεις όπως:

α) Η «Αναφορά Άντερσον» του Κοινοβουλίου της Πολιτείας της Βικτορίας-Αυστραλίας (1965): «Το Ινστιτούτο Χάμπαρτ…είναι η μεγαλύτερη οργάνωση ανειδίκευτων ανθρώπων, που ασχολούνται με την χρησιμοποίηση επικινδύνων μεθόδων, που προσφέρονται ως ψυχοπνευματική θεραπεία», «…η πρακτική της εφαρμογή συνιστά σοβαρή απειλή για την κοινωνία και μάλιστα από ιατρική, ηθική και κοινωνική άποψη. Οι οπαδοί της είναι παραπλανημένα όντα και όχι σπάνια ψυχικώς ασθενή», ενώ για τον Χάμπαρτ αναφέρεται, ότι «χρησιμοποιεί παρανόμως ακαδημαϊκούς τίτλους» και «υφίστανται σημαντικές αμφιβολίες για την πνευματική του υγεία».

β) Η Συνδιάσκεψη των Υπουργών Εσωτερικών της Ομοσπονδιακής Γερμανίας σε ανακοίνωσήτης χαρακτήρισε την Σαηεντολογία «οργάνωση, που κάτω από το πρόσωπο μιάς θρησκευτικής κοινότητος, συνδυάζει στοιχεία οικονομικής εγκλη- ματικότητος και της ψυχοτρομοκρατίας απέναντι στα μέλη της» (6.3.1995, περι- οδικό «Spiegel»).

γ) Οι αποφάσεις του Πρωτοδικείου Αθηνών 7380/1996 και του Εφετείου Αθηνών 10493/1997, σύμφωνα με τις οποίες «πρόκειται για μιά οργάνωση με ολοκλη- ρωτικές δομές και τάσεις, που περιφρονεί στην ουσία τον άνθρωπο, ενεργεί ελεύθερα ‘κατ’ επίφασιν’ προς τον σκοπό να προσελκύσει μέλη, τα οποία υφί- στανται εν συνεχεία πλύση εγκεφάλου, αποσκοπώντας στην δημιουργίακατευ- θυνόμενου τρόπου σκέψης και την ελαχιστοποίηση των αντιρρήσεων». Σύμφωνα με νεώτερη ανακοίνωση του Εφετείου Αθηνών (1999), υψηλόβαθμα στελέχη του Κ.Ε.Φ.Ε. «προέβαιναν, με βάση συγκεκριμένο σχέδιο, σε συστηματική παρακο- λούθηση και συλλογή πληροφοριών με τα προσωπικά δεδομένα, που αφορούσαν την ιδιωτική, κοινωνική, επαγγελματική και υπηρεσιακή ζωή σημαινόντων προσώπων της δημόσιας κυρίως ζωής της Ελληνικής κοινωνίας, όπως δημοσιο- γράφων, θρησκευτικών λειτουργών, δικαστικών λειτουργών, πολιτικών κ.λ.π.».

Γεώργιος Κρίππας

Γεννήθηκε στο Ναύπλιο, όπου και έλαβε την στοιχειώδη και μέση εκπαίδευση. Εσπούδασε νομικά στην Ελλάδα, Γερμανία και Γαλλία. Υπηρέτησε επί 30ετία στο Υπουργείο Προεδρίας Κυβερνήσεως ως διευθυντής της νομικής υπηρεσίας. Ανε- κηρύχθη Διδάκτωρ Συνταγματικού Δικαίου με βαθμό άριστα και εβραβεύθη από την Ακαδημία Αθηνών δύο φορές για τα επιστημονικά του έργα. Εξεπροσώπισε την Ελλάδα στο Εξωτερικό σε Διεθνή Επιστημονικά Συνέδρια περί τις 200 φορές και εδίδαξε νομικά θέματα σε διάφορες σχολές και Πανεπιστήμια. Είναι μέλος Συνοδικών Επιτροπών της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία του έχει απονείμει τον Χρυσό Σταυρό του Αποστόλου Παύλου για τις υπηρεσίες του προς την Εκκλησία. Έχει εκδώσει πολλά επιστημονικά συγγράμματα και μελέτες στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό, τα περισσότερα των οποίων αναφέρονται στη νομική προστασία της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Επίσης έχει μεταφράσει και δημοσιεύσει στον ελληνικό νομικό τύπο τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, οι οποίες αναφέρονται στην προστασία της Εκκλησίας.

Ιωάννης Μηλιώνης.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1941. Έλαβε την βασική και μέση εκπαίδευση στο Κολλέγιο Αθηνών. Εσπούδασε στην Σχολή Γραφιστικής του Αθηναϊκού Τεχνολο- γικού Ομίλου. Εργάστηκε ως επιμελητής εκδόσεων στο «Συγκρότημα Ελένης Βλάχου», στον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη και στον Οργανισμό Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων. Συνεργάστηκε ως ελεύθερος επαγγελματίας και ιδιοκτήτης «Δημιουργικού Γραφείου» με γνωστές εταιρείεςγια την παραγωγή διαφήμησης και παροχή υπηρεσιών Γραφικών Τεχνών. Εδίδαξε ως καθηγητής Γραφικών Τεχνών, φωτογραφίας, διαφήμησης και Ηλεκτρονικών Υπολογιστών στα Εργαστήρια Ελευθέρων Σπουδών «Όμηρος» και «Πετρά». Το 1994 ίδρυσε και διηύθυνε την Σχολή Η/Υ και Γραφικών Τεχνών «Άγιος Ιωάννης». Από το 1982 διετέλεσε συνεργάτης του μακαριστού π. Αντωνίου Αλεβιζοπούλου και εν συνε- χεία του π. Κυριακού Τσουρού σε θέματα αποκρυφισμού και παραθρησκείας. Είναι μέλος της Πανελληνίου Ενώσεως Γονέων για την προστασία του Ελλη- νορθοδόξου Πολιτισμού και της Οικογενείας. Έχει συγγράψει το βιβλίο «Ναι ή όχι στο Χάρι Πότερ;». Έχει επίσης επιμεληθή και μεταφράσει τα τρία πρώτα βιβλία της σειράς «Ο Νικ Μάρβελ». Είναι αρθρογράφος  και βασικός συνεργάτης στη σύνταξη και έκδοση του Περιοδικού «Διάλογος».

Δείτε και: -Ημερίδα με θέμα «Σαηεντολογία, μια πραγματική απειλή» διοργανώνει η Ιερά Μητρόπολις Πειραιώς