Αρχιμ. Σάββας Αγιορείτης – Οικουμενισμός και νέα εποχή.
(μέρος Γ’)
σ.σ. Μία ομιλία που δεν πρέπει να χάσετε.
Μιλήσαμε
για τον δογματικό πλουραλισμό. Στην πραγματικότητα
πρόκειται για ένα μεγάλο ψέμα της νέας εποχής, που τάχατες δέχεται
την ποικιλία, τα πολλά, γιατί ουσιαστικά δεν ανέχεται οποιαδήποτε άλλη άποψη παρ’
ότι θεωρητικά κηρύσσει τον πλουραλισμό. Και εδώ βρίσκουμε ένα κοινό σημείο της νέας
εποχής και του οικουμενισμού. Ενώ υποτίθεται ότι κηρύσσουν την
ανοχή και οι οικουμενιστές, ότι τους δεχόμαστε όλους και έχουμε αγάπη με όλους,
όμως, αν κάποιος τολμήσει να αμφισβητήσει τον οικουμενισμό και τις θέσεις του,
αμέσως τον ονομάζουν ‘φανατικό’, ‘ταλιμπάν’, ‘μουτζαχεντίν’ και ό,τι άλλα κοσμητικά
επίθετα βρούνε. … Αφού τους δέχεστε όλους, γιατί εμάς μας βρίζετε όταν εμείς σας
λέμε αντίθετα από αυτά που λέτε;
Η τακτική που ακολουθούν έναντι των ασκούντων κριτική.
Όποιος τους πάει αντίθετα σε πρώτη φάση σπιλώνεται. Του κολλούν
τη ρετσινιά του φανατικού ή προσπαθούν να τον γελοιοποιήσουν.
Τον παρουσιάζουν σαν γραφικό και τον αποκλείουνε. Εάν
συνεχίσει να τους ενοχλεί τότε επιστρατεύουν και άλλα μέσα όπως είναι οι απειλές.
Είναι χαρακτηριστικό το ότι το Αμερικανικό Κογκρέσο απαγόρευσε το 2002 κάθε χαρακτηρισμό των
άλλων ιδεολογιών και κυρίως θρησκευτικών ομάδων ως αιρετικών.
Απαγόρευσε. Δηλαδή δεν μπορείς να πεις ότι ο παπισμός είναι αίρεση, θα σε
κυνηγήσει ο νόμος.
Μιλήσαμε για το ψέμα του δογματικού πλουραλισμού,
δηλαδή του πλουραλισμού που ανάγεται σε δόγμα. Αυτό όμως που είναι οδυνηρή
αλήθεια είναι ο δογματικός μινιμαλισμός. Τι σημαίνει αυτό; Η ελαχιστοποίηση της
σημασίας που έχουν τα δόγματα. Και σου λένε, μην μιλάς για
δόγματα. Άσε τα δόγματα. Να μιλάμε γι’ αυτά που μας ενώνουν, όχι γι’ αυτά που
μας χωρίζουν. Δηλαδή, η ένωση των θρησκειών, σε πρώτη φάση των Χριστιανών και
σε δεύτερη όλων των θρησκειών, επιδιώκεται να γίνει επί τη βάσει ενός
μίνιμουμ, ενός ελάχιστου δηλαδή κοινών παραδοχών. Δεν πειράζει
που οι παπικοί έχουν βάλει το Φιλιόκβε, εν τάξει, εσείς μην το λέτε με το
Φιλιόκβε το Πιστεύω, εμείς ας το λέμε το Φιλιόκβε. Εσείς ας λέτε ότι η χάρη
είναι άκτιστη, εμείς θα λέμε ότι η χάρη είναι κτιστή, δεν πειράζει. Εεε, μόνο
ένα πράγμα θέλουμε .. Ξέρετε αυτό το θέλουνε, όλα τ’ άλλα μας τα χαρίζουνε, ένα
πράγμα όμως θέλουνε να τους το αναγνωρίσουμε. Το πρωτείο του πάπα.
Ότι ο πάπας είναι πρώτος. Αυτό δεν μας το χαρίζουνε. Αυτό λέει πρέπει να το
παραδεχτείτε, ότι είναι πρώτος ο πάπας. Βλέπετε πως πίσω απ’ όλη
αυτήν την ιστορία κρύβεται το πάθος της υπερηφάνειας; Το κατ’
εξοχήν πάθος που έχει ο Εωσφόρος και όσοι τον ακολουθούνε.
Όταν όμως μειώσεις και
εξαφανίσεις τα δόγματα τότε βέβαια χάνεται το Ευαγγέλιο.
Αρνείσαι το Ευαγγέλιο και αρνείσαι την ουσία της Ορθοδοξίας. Οι Πατέρες μας είπαν
ότι δύο πράγματα είναι τα σπουδαιότερα για να σωθούμε. Το ένα
είναι η πίστη και
το άλλο είναι η ζωή και από αυτά τα δύο το
σπουδαιότερο είναι η πίστη. Γι’ αυτό και είπε ο Κύριος, όταν θα ‘ρθω στη γη
πάλι άραγε θα βρω την πίστη; Την Ορθόδοξη πίστη, την ορθή
πίστη. Γι’ αυτό και πάλι μας είπε ο Κύριος, να γίνεσθαι φρόνιμοι όπως οι όφεις
και ακέραιοι όπως οι περιστερές. Πού έγκειται η φρονιμάδα του
όφεως; Στο ότι φυλάει το κεφάλι του, το βάζει κάτω από μία πέτρα όταν έχει
κίνδυνο. Το κεφάλι μας είπανε οι Πατέρες είναι η πίστη.
Αυτό πρέπει να το φυλάξουμε πάνω απ’ όλα, την ορθή πίστη, το Πιστεύω δηλαδή.
Όποιος βλέπεις να μην δίνει σημασία στο Πιστεύω, στα δόγματα, στην αλήθεια για
τον Χριστό, αυτός είναι εχθρός και πρέπει να φυλαχθείς από αυτόν. Και ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός αυτό
έλεγε, ψυχή και Χριστός σας χρειάζονται. Εννοούσε την
ορθή πίστη για τον Χριστό, γιατί αν δεν έχεις ορθή πίστη για τον Χριστό δεν
έχεις τον Χριστό.
Ας δούμε τώρα λίγο και το πρακτικό μέρος. Είπαμε το
θεωρητικό μέρος για τον δογματικό πλουραλισμό και τον δογματικό μινιμαλισμό.
Καταρχήν πρέπει να πούμε ότι αντί να μιλούμε για
διαθρησκειακούς διαλόγους, θα πρέπει να μιλάμε πιο σωστά γιαδιαθρησκειακές
συναντήσεις. Δεν γίνεται απλώς διάλογος εκεί πέρα, να πας εκεί
να κάνεις μία επιστημονική ανακοίνωση και να συζητήσουμε. Δεν γίνεται μόνο
αυτό, αλλά γίνεται μια βαθιά ζημιά με τις συμπροσευχές και με όλες αυτές
τις εκδηλώσεις που
περιλαμβάνουν αυτές όλες οι συναντήσεις, που αλλοιώνουνε το
Ορθόδοξο φρόνημα και καλλιεργείται ο συγκρητισμός και σχετικοποιείται η
Ευαγγελική αλήθεια.
Αν θελήσουμε να ψάξουμε βαθύτερα θα δούμε ότι το πρότυπο της ένωσης που
προϋποθέτουν και προωθούν οι διαθρησκειακές συναντήσεις είναι
ανθρωποκεντρικό. Έχει κέντρο τον άνθρωποι δηλαδή και όχι τον
Θεό, ενώ ένωση χωρίς τον Θεό δεν μπορεί να γίνει. Η
προοπτική τους είναι πλήρως εκκοσμιοκρατική. Στόχος τους,
που όχι μόνο αποκρύπτεται αλλά με κάθε ευκαιρία διακηρύσσεται, είναι να δώσουν
όλες οι θρησκείες, όλοι οι θρησκευόμενοι άνθρωποι, κοινή μαρτυρία.
Να δώσουν όλοι δηλαδή την ίδια μαρτυρία για το καλό του κόσμου.
Να συστρατευθούν για να αντιμετωπίσουν όπως λένε τον αθεϊσμό, τον υλισμό, τον
πόλεμο, την τρομοκρατία, την μόλυνση του περιβάλλοντος και ούτω καθεξής.
Είναι χαρακτηριστική η έκφραση που χρησιμοποιεί ο Οικουμενικός
Πατριάρχης [Βαρθολομαίος] σε παρόμοιες συναντήσεις, ομιλεί για τους
ανθρώπους της θρησκείας, για τους εις Θεόν πιστεύοντες, τους
οποίους και επαινεί. Έχουμε μεταβεί λοιπόν από την κοινότητα των εις Χριστόν
πιστευόντων, αυτούς που πιστεύουν στον Χριστό, σε μια πολυθρησκευτική κοινότητα
πιστευόντων, όπου όλοι πιστεύουν εις έναν Θεό αόριστα. Ποιος
Θεός είναι αυτός; Εμείς ξέρουμε ποιος είναι Αυτός. Αυτός είναι ο Χριστός.
Το σημαντικό σε αυτήν την περίπτωση είναι κάπου να πιστεύεις,
όχι σε ποιον πιστεύεις. Και αυτό βέβαια λανσάρεται με χίλιους
δυο τρόπους και μέσα από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που σου λέει, η πίστη [σ.σ
γενικώς] κάνει καλό. Ποια πίστη; Ε, λέει, κάπου να πιστεύεις,
να ‘χεις ένα πιστεύω. Και τότε γίνεσαι και πιο γρήγορα καλά, αν έχεις
κάνει μια εγχείρηση θα γίνει πιο γρήγορα και λοιπά και λοιπά. Εμείς δεν έχουμε
αυτήν την πίστη, αόριστα σε κάποιον, έχουμε την πίστη στον Χριστό.
Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που πιστεύουν στον σατανά ή
στον θεϊκό εαυτό τους. Αυτό μάλιστα είναι το δεύτερο κατεξοχήν μήνυμα της νέας
εποχής, να πιστέψεις στον εαυτό σου, να αγαπήσεις τον εαυτό σου, όχι τον
Χριστό, τον εαυτό σου. Και βλέπετε αυτό το μήνυμα πόσο έντεχνα
έχει περάσει και μες στην ψυχολογία. Και λένε οι ψυχολόγοι, δεν
αγαπάς τον εαυτόν σου, πρέπει πρώτα να αγαπήσεις τον εαυτό σου για να αγαπήσεις
τους άλλους. Μα ο Χριστός δεν είπε τέτοια πράγματα, ο Χριστός είπε να μισήσεις
τον εαυτό σου. Αν θέλεις λέει να γίνεις μαθητής μου πρέπει να μισήσεις τον
πατέρα σου, τη μητέρα σου, ακόμα και τον εαυτό σου και τότε μπορείς να γίνεις
μαθητής μου. Βλέπετε είναι ακριβώς η αντιστροφή του Ευαγγελικού κηρύγματος.
Και ποια είναι τα αποτελέσματα; Διαβρώνεται το
Ορθόδοξο φρόνημα και προωθείται η νεφελώδης πίστη σε κάποιον
Θεό, η οποία τελικά, προσέξτε, ξέρετε καταλήγει στην ειδωλολατρία και στην λατρεία της γης, η οποία από τη νέα
εποχή θεωρείται θεά και γι’ αυτό ονομάζεται γαία. Εξ ου και ‘η ώρα της γης’, να
κλείσετε τα φώτα λέει για μισή ώρα .. γιατί η γη είναι ιερά. Έτσι μας λένε
αυτοί. Προσέξτε να δείτε πως φτάσαμε εκεί πέρα και άρχισαν να το λένε.
Σε μία εκδήλωση που έγινε
τον Νοέμβριο του 2000 στο Κατμαντού, πρωτεύουσα του Νεπάλ,
στο πλαίσιο του 39ου Διεθνούς Συνεδρίου του WWF (Παγκόσμιο
Ταμείο για την Φύση) … και σε συνεργασία με την ARC (Alliance
of Religions and Conservation) όπου εκπρόσωποι 11 θρησκειών, ανοίγουν
εισαγωγικά, «προσέφεραν
ιερά δώρα στην Γη». Το ‘Γη’ με κεφαλαίο το γράμμα. Ποια είναι
αυτή η ‘Γη’ που παίρνει «ιερά δώρα»; Στην εκδήλωση παρέστη και
συμμετείχε ο Οικουμενικός Πατριάρχης κύριος Βαρθολομαίος, ο οποίος ήταν και ο
κεντρικός εισηγητής του συνεδρίου και προσέφερε ως «ιερό δώρο στη Γη» μία
μοναστηριακή έκταση στην περιοχή της Δωδεκανήσου. Καταλάβετε;
Όπως
αναφέρει η σχετική ειδησιογραφία, ένα σύνολο 26 «ιερών δώρων» προσφέρθηκαν στον
πλανήτη ‘Γη’ -η γη τώρα πήρε και δώρα !!- κατά τη διάρκεια της τελετής .. «Ταξίδι στο Κατμαντού:
Ιερά Δώρα για έναν Ζωντανό Πλανήτη». Βλέπετε; «Ζωντανός» πλανήτης
γη, έχει ψυχή η γη, αυτό λένε. Αυτή είναι η θρησκεία της νέας εποχής, γ’ αυτό
και όλο για τη γη μιλάμε τώρα. Έλεγε ο μακαριστός ο π. Πορφύριος ότι
αυτοί θα
σας πούνε τελικά ότι Θεός είναι η φύση.
Ο Βασιλιάς του Νεπάλ -έχει
ένα μεγάλο όνομα δεν σας το διαβάζω- που θεωρείται ενσάρκωση του ινδουιστικού
ψευδο-θεού Βισνού !! κήρυξε την έναρξη της ειδικής αυτής τελετής με
την αφή μιας παραδοσιακής λάμπας. Τελετουργική αφή μικρών φαναριών είχαμε
σημειωτέον και στην Ασίζη 3 το 2002, αλλά και στην Ασίζη 2. Ο Πρίγκηπας
Φίλιππος, Δούκας του Εδινβούργου και Πρόεδρος του WWF International, παρέλαβε
26 διαφορετικά «ιερά δώρα» από τους εκπροσώπους των κυριότερων ομολογιών και
αρχηγούς Εκκλησιών -έχουμε πολλές ‘εκκλησίες’ και άρα και πολλούς αρχηγούς-
από όλο τον κόσμο, που προσέφεραν συμβολικά δώρα στην «Μητέρα Γη» παρακαλώ, με
κεφαλαίο και το ‘Μητέρα’ και το ‘Γη’- κατά την διάρκεια της τελετής. Κατά την
πρώτη μέρα των εκδηλώσεων πραγματοποιήθηκε, με την παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχη,
τελετουργική εκδήλωση σύμφωνα με το θρησκευτικό τυπικό των Σιντοϊστών κατά
την οποία δόθηκαν και οι σχετικές Σιντοϊστικές «ευλογίες» προς την φύση και
τους ανθρώπους. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας δόθηκαν «ευλογίες»
κατά το Ζωροαστρικό τυπικό και στην συνέχεια απενεμήθησαν
από το WWF βραβεία σε εκείνους που συνετέλεσαν στην διατήρηση του
περιβάλλοντος !!
Όσον αφορά ειδικότερα στις διαχριστιανικές
συναντήσεις και τους διαλόγους, πρέπει να πει
κανείς ότι οδήγησαν στην ουνίτικη αναγνώριση του παπισμού ως «εκκλησία» με
την πλήρη έννοια της λέξεως. Και αυτή είναι μία πολύ
μεγάλη ζημιά, που τους ονομάζουμε «εκκλησία». Δεν επιτρέπεται. Και λένε ‘η
παπική εκκλησία’, ‘η ρωμαιοκαθολική εκκλησία’. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΕΙΝΑΙ
ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ ΝΑ ΤΟ ΛΕΣ ΑΥΤΟ. Η Εκκλησία που ίδρυσε ο Χριστός είναι Μία και το λέμε
στο Πιστεύω, πιστεύω εις Μίαν Αγίαν Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν. Ε ποιά
είναι αυτή η Μία; Εδώ ακούμε ‘η παπική’, ‘η ρωμαιοκαθολική’, ‘η προτεσταντική’
.. Οι προτεστάντες είναι κάπου 23 χιλιάδες «εκκλησίες». Ε πόσες «εκκλησίες»
έχει ιδρύσει ο Χριστός; Δηλαδή, πόσα σώματα έχει ο Χριστός; Γιατί η Εκκλησία
είναι το Σώμα του Χριστού. Και μάλιστα την ονομάζουνε και «αδελφή εκκλησία»,
ότι είναι δύο αδελφές λοιπόν οι οποίες οι καημένες έχουν χωρίσει και πρέπει να
ξαναενωθούνε, η Ορθόδοξη με την Παπική. Ή είναι δύο πνευμόνια, έχουμε και αυτή
τη θεωρία των δύο πνευμόνων. Ο Χριστός έχει δύο πνευμόνια, λέει, το ένα είναι η
Ορθοδοξία και το άλλο είναι ο Παπισμός και ο καημένος για να αναπνεύσει πρέπει
να τα έχει και τα δυο δεν μπορεί με το ένα να αναπνέει. Αυτά ακούγονται αστεία
κι όμως τα υποστηρίζουνε οι οικουμενιστές.
Ορόσημο σε
αυτήν την πορεία αναγνωρίσεως ήταν η γνωστή συμφωνία του
Μπάλαμαντ -κοντά εκεί που γίνεται ο χαμός τώρα στη Συρία
που σφάζονται οι Ορθόδοξοι, στο Λίβανο είναι το Μπάλαμαντ- το 1993. Ήδη από το 1971 όπως
αποκαλύπτει ο Πατριάρχης Αθηναγόρας, οι ομόφρονές του, οι οικουμενιστές δηλαδή,
από το ’71 παρακαλώ μετέδιδαν τα Άχραντα Μυστήρια σε παπικούς και προτεστάντες,
στην Αμερική, στην Αγγλία και στην Γαλλία. Αυτό είναι προδοσία του Χριστού.
Είναι αυτό που είπε ο Χριστός, μην βάλετε τα Άγια τοις κυσί γιατί θα
πέσουν επάνω σας, θα σας χυμήξουν και θα σας κατασπαράξουν. Αυτό κάνουν. Και ο
λογισμός μου λέει ότι γι’ αυτό παθαίνουνε και αυτοί αυτά που παθαίνουν τώρα στη
Συρία, γιατί κι εκεί δίνανε Θεία Κοινωνία στους Μονοφυσίτες, στους αιρετικούς
δηλαδή, επισήμως το Πατριαρχείο εκεί.
Έχει προχωρήσει πολύ αυτή η
αρρώστια, θα πούμε κι άλλη φορά δεν τα είπαμε όλα,
δεν μπορούμε να τα πούμε όλα σε μία συνάντηση, αλλά πρέπει να τα
γνωρίζουμε αδελφοί μου γιατί ο μεγαλύτερος
κίνδυνος είναι οι αιρέσεις και η παναίρεση αυτή του
οικουμενισμού. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τη σωτηρία μας, γιατί αν χάσεις την ορθή
πίστη έχασες την σωτηρία. … Αυτό δεν σημαίνει, να κάνω μία
διευκρίνιση, ότι μισούμε αυτούς τους ανθρώπους. Όχι, τους αγαπούμε όλους, και
τους οικουμενιστές και τους ομοφυλόφιλους και τους πάντες, αλλά δεν μπορούμε να
συμφωνήσουμε με αυτά που λένε και με αυτά που κάνουνε, τα οποία είναι αντίθετα
με αυτά που λέει ο Χριστός. Αυτή είναι η αλήθεια. Τους αγαπούμε και
προσευχόμαστε να μετανοήσουν και πολύ πιθανόν να μετανοήσουν οι άνθρωποι και να
σωθούνε, αυτό θέλουμε κι εμείς. …
[ΤΕΛΟΣ – ακολουθούν ερωτήσεις]
Απομαγνητοφώνηση
[46:16 έως 1:03:28] Φαίη για το ΑΒΕΡΩΦ.
Πηγή
βίντεο: Στράτος Orthodox
Δείτε και: -Αρχιμ. Σάββας
Αγιορείτης – Οικουμενισμός και νέα εποχή. ( Α’ & Β’μέρος)
3 σχόλια:
Να μια αληθινή μαρτυρία περί ορθού ορθότατου χριστιανικού φρονήματος.
Ὅ,τι πιστεύαμε μέχρι τώρα περί Χριστοῦ ὡς τοῦ ΜΟΝΟΥ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΘΕΟΥ, περί ἐνανθρωπήσεώς Του «ἵνα Θεόν τόν Ἀδάμ ἀπεργάσηται», περί σωτηρίας, ἀναγέννησης, ἀνάπλασης καί κατά Χάριν Θεώσεως τοῦ πεπτωκότος ἀνθρώπου, ἐν γένει δέ καί περί δογμάτων, περί Οἰκουμενικῶν Συνόδων πού διέπουν καί ὁριοθετούν τήν Ἁγία μας Ὀρθοδοξία, πού προφυλάσσουν καί κατευθύνουν ἅπαντες τούς πιστούς πρός τήν ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΣΩΤΗΡΙΑ, ὅλα αὐτά ἀποδομούνται ἀπό τήν δαιμονικότερη αἵρεση ὅλων τῶν ἐποχῶν, τήν παναίρεση πού λέγεται ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ.
Ὅ,τι μέχρι τώρα ξέραμε περί αἱρέσεων, περί ψευδοπροφητῶν, περί λύκων μέ ἔνδυμα προβάτου, περί τοῦ «ὁρᾶτε καὶ προσέχετε» ἀπό ἀλλοτρίων διδαχῶν, ἀνήκουν πλέον στό παρελθόν.
Δέν ὑπάρχει πιά κανένας λόγος ἀναφοράς καί ἀνησυχίας.
Κι ἀφοῦ ἀποδομούν «τὸν τῆς πίστεως ἀρχηγὸν καὶ τελειωτὴν Ἰησοῦν» (Ἐβρ. ιβ΄2), μέσα ἀπό τόν κονιορτόν αὐτῆς τῆς ἀποδόμησης προβάλλουν τήν ἀναδόμηση μιάς νέας πίστης, μιάς νέας λατρείας, ἐν τέλει δέ μιάς νέας θεωρείας περί θρησκειῶν καί περί ΣΩΤΗΡΙΑΣ, μέ στήριγμα, ἐφαλτήριο καί ὁδηγό τή θεμελιώδη ἀρχή καί βασικό ἀξίωμα τῶν συντελεστῶν αὐτῆς τής ἀποδομῆς ( οἰκουμενιστῶν) πού ἐπαγγέλεται ὅτι: «Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στον Θεό.» «Όλες οι θρησκείες θεωρούνται ηθελημέναι οδοί από τον Θεό για τη δόξα του Θεού και την σωτηρία των πιστών τους.»
Τό ἀξίωμά τοῦ Χριστοῦ «ἐγώ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή·» (Ἰωάνν. ιδ΄ 6), ἀνήκει πλέον στή σφαίρα καί τήν ἱδεοληψία τῶν «φανατικῶν, τῶν φονταμενταλιστῶν, τῶν ὀπισθοδρομικῶν, τῶν σκοταδιστῶν» ἐν ὀλίγοις τῶν ἀνελεύθερων ἀνθρώπων.
Κι ἔτσι «βολεύτηκε» καί «τακτοποιήθηκε» χωρίς «διακρίσεις» ἰσάξια καί ἰσότιμα στό πάνθεον μέ τούς ψευδοπροφήτες, στό κάδρο μέ τούς μύστες και τίς πάσης φύσεως θεότητες (δαιμόνια) τῶν ἐθνῶν, ὁ μόνος ἀληθινός Θεός ὁ Ἰησοῦς Χριστός.
Ὁ Παύλειος λόγος «εἴ τις οὐ φιλεῖ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, ἤτω ἀνάθεμα. μαρὰν ἀθᾶ.» (Α΄ Κορινθ. ιστ΄22), ἀνήκει πλέον στή σφαίρα τῶν μισαλλόδοξων καί στενόμυαλων ἀνθρώπων!
Τώρα πιά, μποροῦμε ἄνετα καί στό εἰκονοστάσι τοῦ σπιτιοῦ μας ἀκόμη, δίπλα στήν εἰκόνα Του, δίπλα στήν εἰκόνα τῆς Παναγίας μας καί τῶν ἁγίων, νά βάλουμε χωρίς φόβο καί ἐντροπή, τίς εἰκόνες φεῦ καί τῶν ἄλλων «θεῶν»!
«O tempora, o mores!» Φρῖξον ἥλιε!
«Θρῆνος καὶ κλαυθμὸς καὶ ὀδυρμὸς πολύς» διακατέχει τίς καρδιές μας καί στά χείλη μας ἀνεβαίνει τό τοῦ Ψαλμωδοῦ: Κύριε, «ἰδοὺ οἱ ἐχθροί σου ἤχησαν, καὶ οἱ μισοῦντές σε ᾖραν κεφαλήν, ἐπὶ τὸν λαόν σου κατεπανουργεύσαντο γνώμην καὶ ἐβουλεύσαντο κατὰ τῶν ἁγίων σου· (Ψαλμ. πβ΄ 3-4).
«O tempora, o mores!». Στέναξον ἡ γῆ!
Τά στήθη μας πάλλουν ἀπό ἱερή ἀγανάκτηση καί ἀναρωτιώμαστε: Κύριε, «ἵνα τί ἐφρύαξαν ἔθνη καὶ λαοὶ ἐμελέτησαν κενά; παρέστησαν οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς καὶ οἱ ἄρχοντες συνήχθησαν ἐπὶ τὸ αὐτὸ κατὰ τοῦ Κυρίου καὶ κατὰ τοῦ Χριστοῦ αὐτοῦ. συνήχθησαν γὰρ ἐπ᾿ ἀληθείας ἐπὶ τὸν ἅγιον παῖδά σου Ἰησοῦν, ὃν ἔχρισας» (Πράξ. δ΄25- 27).
Τώρα πλέον Ἀνεξίκακε Κύριε, ἕν μᾶς ἀπομένει νά πράξουμε.
Κλίνοντες τά γόνατα ἔμπροσθέν Σου, νά ὑψώσουμε τάς χείρας μας εἰς ἔμπονον μετά στεναγμῶν προσευχή καί μετά δακρύων νά ἱκετεύσουμε ὅπως Σύ, ὁ Παντογνώστης Κύριος, ὁ «ἐτάζων καρδίας καὶ νεφροὺς» (Ψαλμ. ζ΄ 10), φέρεις εἰς «ἐπίγνωσιν ἀληθείας», ἅπαντας τούς «ἐν σκότει καὶ σκιᾷ θανάτου» τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εὑρισκομένους, «μήποτε ἴδωσι τοῖς ὀφθαλμοῖς καὶ τοῖς ὠσὶν ἀκούσωσι καὶ τῇ καρδίᾳ συνῶσι καὶ ἐπιστρέψωσι,» καὶ διά τῆς μετανοίας λάβουν τήν θεραπείαν καί ΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥΝ ὅτι, Κύριε «σὺ μόνος Ὕψιστος ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν» (Ψαλμ. πβ΄19).
ΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥΝ ὅτι, Σύ «Κύριε ὁ Κύριος ἡμῶν, ὡς θαυμαστὸν τὸ ὄνομά σου ἐν πάσῃ τῇ γῇ! (Ψαλμ. η΄10).
Ἔτι δέ νά Σέ παρακαλέσουμε ἐκ βάθους καρδίας Μακρόθυμε Κύριε, ὅπως ἀναδείξεις νέους ἀγωνιστές, νέους Ἁγίους Μάρκους Εὐγενικούς, νέους Ἁγίους Γρηγορίους Παλαμάδες, ἔμπλεους θείου ζήλου καί ἔρωτος, ὑπέρ τῆς Ἁγίας καί ἀμωμήτου Πίστεώς μας.
Ναί Κύριε, δέξου τήν ἱκεσίαν ταύτην τῶν ἁμαρτωλῶν καί ἀναξίων ἡμῶν καί «ἔπιδε ἐπὶ τὰς ἀπειλὰς αὐτῶν, καὶ δὸς τοῖς δούλοις σου μετὰ παῤῥησίας πάσης λαλεῖν τὸν λόγον σου» (Πράξ. δ΄29) πρός δόξαν τοῦ Ἁγίου Ὀνόματός Σου. Ἀμήν.
Θεόδωρος Σ.
Ο π. Σάββας μιλάει τη γλώσσα του Ευαγγελίου και λέει την αλήθεια ολόκληρη. Είναι αυθεντικός και γνήσιος πατέρας της Εκκλησίας.Τον ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας.
Δημοσίευση σχολίου