Πειραιεύς, 1 Σεπτεμβρίου
2014
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
Μετεκλήθη
στήν ἀνέσπερο Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ὁ ἀκατάβλητος, ἀνυποχώρητος, ἀσυμβίβαστος καί ὀτρηρός
ἐργάτης τοῦ Εὐαγγελίου, ὁ μεγαλόπνοος καί βαθυνούστατος Θεολόγος, Ἱεραπόστολος
καί ἄφθαστος γνώστης τοῦ ἕλληνος λόγου μακαριστός Νικόλαος Σωτηρόπουλος,
πνευματικό ἀνάστημα τοῦ ἀοιδίμου Μητροπολίτου Φλωρίνης κυροῦ Αὐγουστίνου, , διά
τόν ὁποῖον δυνάμεθα δίχα ὑπερβολῆς νά εἴπωμεν ὅτι ἀνεδείχθη ἐν ὑστέροις χρόνοις
διδάχος τοῦ Ὀρθοδόξου Γένους καί μάρτυρας τῆς Ἀληθείας, ὁ ἔργῳ καί λόγῳ μισήσας
τά ἔργα τῶν Νικολαϊτῶν.
Ὁ
θεσπέσιος καί πεφωτισμένος νοῦς του πού χαριτώθηκε ἀπό τάς ἀκτίστους ἐνεργείας
τοῦ Παναγίου Θεοῦ, συνέγραψε ἀνυπερβλήτου δυνάμεως θεολογικάς πραγματείας μέ
κορωνίδα τό μνημειῶδες ἔργο «Ἰησοῦς-Γιαχβέ» καθώς καί τούς 4 τόμους ἑρμηνείας
δυσκόλων χωρίων τῆς Γραφῆς, ἑρμηνεία τῆς Καινῆς Διαθήκης καί πλῆθος ἄλλων ἐξαιρέτων
συγγραφῶν.
Ὡς
πολυτίμητο θησαυρό εἶχε τήν ἄφθαστο παρθενία τοῦ βίου του καί ὡς φωτεινό ὁδοδείκτη
καί μέντορα τῆς ζωῆς του τόν «ἡρωϊκότερο τῶν Ἁγίων καί Ἁγιώτερο τῶν ἡρώων» Μ. Ἀθανάσιο
τοῦ ὁποίου μιμητής κατά πάντα ἀπέβη.
Τυγχάνω
αὐτήκοος μάρτυς τῶν ἀπόψεων πού κατεδίκασε ὁ μεταστάς καί καταθέτω μέ τήν
πολυχρόνιο ἐμπειρία τῆς ἐνασχολήσεώς μου στήν Ἐκκλησιαστική Δικαιοσύνη καί τῆς ἐπιγνώσεως
τῆς σοβαρότητος καί τῆς εὐθύνης μου ἐνώπιον τῆς κρίσεως τοῦ Παναγίου Θεοῦ ἐν τῇ
ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἀλλά καί ἐν τῇ προσωπικῇ μου κρίσει ἐν τῇ ὥρᾳ τῆς ἐξόδου μου ἐκ τοῦ
κόσμου τούτου, ὅτι ἡ κανονική αὐτοῦ δίωξη καί καταδίκη ἦτο ἱεροκανονικῶς ἀλλά
καί οὐσιωδῶς ἐνώπιον τοῦ Παναγίου Θεοῦ ἀνεπέρειστος, ἀβάσιμος καί ἀπαράδεκτος,
διότι ὁ διωχθείς διά τοῦ λόγου του καί τῆς μαρτυρίας του ἀπέτρεψε τήν διασπορά κακοδόξων ἀπόψεων διά τό ὑπερύμνητο
πρόσωπο τοῦ ἐνσαρκωθέντος Θεοῦ Λόγου. Ἐπιπροσθέτως ἡ πρόσαψη σέ αὐτόν τοῦ κανονικοῦ
ἐγκλήματος τῆς εἰσπηδήσεως ἦτο παντελῶς ἀνυπόστατος διότι δέν εἶχε οὐδεμία
κανονική θεμελίωση καί στοιχειοθέτηση ἐφ’ ὅσον τό κανονικό αὐτό ἀδίκημα
διαπράττεται μόνον ὑπό φορέων τοῦ Ἐπισκοπικοῦ λειτουργήματος (ΙΔ΄ Ἁγ. Ἀποστόλων,
ΙΕ΄ Α΄ Οἰκουμ. Συνόδου, Ε΄ Δ΄Οἰκουμ. Συνόδου, Ις΄ Ἀντιοχείας). Συνεπῶς δίχα
κανονικῆς προβλέψεως δέν ὑφίστατο ἡ δυνατότης προσάψεως ἑνός τέτοιου βαρυτάτου ἀδικήματος
εἰς ἕναν λαϊκόν. Εἰρήσθω δέ ὅτι τό ὁμοειδές παράπτωμα τοῦ πρεσβυτέρου κανονικῶς
προβλέπεται καί κολάζεται ὡς παρ’ Ἐνορίαν πρᾶξις.
Τό
ἱλαρόν τοῦ σκηνώματος τοῦ μακαριστοῦ Νικολάου Σωτηροπούλου καί τό χαρίεν τοῦ
προσώπου του ὡς καί ἡ εὐλογία τῆς μοναχικῆς εὐκαμψίας πού εἶχε καταδεικνύουν
καί στόν πλέον δύσπιστο ὅτι ὁ μακάριος δοῦλος τοῦ Θεοῦ ἤδη προγεύεται τῆς αἰωνίου
δόξης καί ὅτι τελικός κριτής ὅλων μας εἶναι ὁ «ἐτάζων καρδίας καί νεφρούς
Κύριος».
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+
ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ
Δείτε σχετικά και:
Νικόλαος Σωτηρόπουλος, Ο περιβόητος
αφορισμός μου http://aktines.blogspot.gr/2012/12/blog-post_3560.html
5 σχόλια:
Τα ανωτερω εις τιμην και δοξαν του Σεβασμιοτατου Πειραιως και των αγιων και θεοφορων Πατερων, εν κοινη συμφωνια.
Ομως δεν ειχαμε την χαρα, να δοξασουμε τον Θεον, γινομενοι ακροατες του ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΥΡΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ, ΕΝΟΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΟΜΟΛΟΓΗΤΩΝ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΜΑΣ, ως και των αλλων, απλως παρευρισκομενων, ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ της καθ΄ημας Εκκλησιας, ως μετεχοντος-(μετεχοντων), της εξωδιου ακολουθιας, ΤΟΥ ΑΕΙΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙΝΟΦΑΝΟΥΣ ΦΩΣΤΗΡΟΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΜΑΣ.
Τουτον, εις λυπην πολλων...
ο αγιος Ταρασιος Κων/λεως, κατα την ζ' αγιαν και Οικουμενικην συνοδον ειχε ειπει το σπουδαιοτατον εκεινον, το συνομολογηθεν υπο της αγιας συνοδου, συμφωνως του κζ΄ ιερου κανονος των αγιων Αποστολων.
«ει επηνεγκεν επισκοπος οιασδηποτε πληγας και βασανους ανδρασι φοβουμενους τον Κυριον, τοις τοτε διωκομενοις. Ουκ εστιν αξιος επισκοπης »
(Πρακτικα των αγιων και Οικουμενικων συνοδων, γ’τομος σελις 258. Εκδοσις της Καλυβης της τιμωμενης επι της αποτομης της κεφαλης του τιμιου Προδρομου, Ιερα Σκητη αγιας Αννης, Αγιου Ορους.)
Γερασιμος Θηκαρας.
Τι να πούμε εμείς μετά τις συγκλονιστικές αυτές αποκαλύψεις του Σεβασμιωτάτου Πειραιώς; Ο Σωτηρόπουλος όντως είναι άγιος και θα αποδειχθεί αυτό δια περισσοτέρων σημείων. Απλώς να ευχηθούμε στον δεσπότη του Βοσπόρου, τον Στελλάρα της Αυστραλίας και σε όλη την φαύλη συνομοταξία, συμπεριλαμβανομένου και του γυμνοσάλιαγκα της Πάτρας, ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ.
Το έγκλημά σας σε βάρος του Σωτηροπούλου σας έχει ήδη στοιχειώσει και ανάπαυση δεν πρόκειται να βρει η ψυχή σας. Ελπίζουμε να μετανοήσετε όσο είναι ακόμη καιρός και να αποκαταστήσετε τη φοβερή αδικία που διεπράξατε, όχι για χάρι του μεταστάντος, ο οποίος τώρα αγάλλεται και χαίρει εν ουρανοίς, αλλά για χάρι της σωτηρίας υμών.
Η ευρεσις της μετανοιας υπο των ενοχων του αθεσμου αφωρισμου, των απωλεσομενων εν τω πονηρω γεωργιω.
Η τελειωσις δια του θανατου μιας ηγιασμενης υπαρξεως, της εργασθεισης εις το ιερον γεωργιον του αμπελωνος του Κυριου.
Η πραγματωσις της αγαπης του αειμνηστου αδελφου ημων Νικολαου, επι το μετανοειν των εισετι τυπτοντων ,αθεσμως, αυτον, ως αθεσμος, κατα την Πατριαρχικην εγκυκλιον του 1848, η κοινωνια μετα των αιρετικων λατινων.
Η προσευχη πασης της Εκκλησιας, εις αιωνιον μνημην του ομολογητου της αγιας των Ορθοδοξων πιστεως Νικολαου, και εις μετανοιαν των τυπτοντων αυτον, εν αρνησει της εσκοτισμενης οικουμενιστικης πλανης αυτων.
Πολιε και σεβαστε Νικολαε, της σης μαχης εναντιον του Βελιαρ εραστες εσμεν.
Γερασιμος Θηκαρας
Οι υπέροχες δηλώσεις του μητροπολίτη Πειραιώς, σαφείς και σταράτες, αποτελούν κόλαφο για τα περί "εγκύρου αφορισμού" φληναφήματα και φαντασιοκοπήματα.
Μάλλον επέστη ο καιρός οι επιβαλλόντες και διατηρούντες τον ανυπόστατο αυτόν αφορισμό να εκζητήσουν τη συγγνώμη του πιστού λαού για το σκανδαλισμό που του προκάλεσαν με επιεικώς άφρονες ενέργειές τους όπως η συγκεκριμένη. Έστω και μετά την κοίμηση του μακαριστού Νικολάου Σωτηρόπουλου καλούνται να ανανήψουν. Αρκετή καθίζηση έχει υποστεί το κύρος τους με τα οικουμενιστικά τους "κατορθώματα".
Τα τελευταία γεγονότα, τα σχετικά με την είδηση της κοιμήσεως του μακαριστού και τον τρόπο με τον οποίο ανταποκρίθηκαν οι πιστοί στο άκουσμά της, αποκάλυψαν πανηγυρικά ότι ο έντιμος κλήρος και πιστός λαός ανέγραψε στα καττύματα των υποδημάτων του τον ψευτο-αφορισμό του ομολογητή θεολόγου. Ας ελπίσουμε ότι οι εν Φαναρίω και Αυστραλία έλαβαν το μήνυμα.
Λ.Ν.
Αφού κατάφορα αδίκησαν εν ζωή τον μακαριστό Νικόλαο Σωτηρόπουλο και πέρασαν τόσα χρόνια από την αντικανονική δίωξή του από εκείνους τους θλιβερούς εκκλησιαστικούς ταγούς που στις 14-12-1993 τον αφόρισαν!, ούτε ο θάνατός του κατάσβεσε την εμπάθεια και το μίσος κατά του ορθοτομούντος σπουδαίου Θεολόγου.
Κρίμα! Ποιά θα είναι η απολογία ενώπιον του φοβερού Κριτού για τις ασεβείς πράξεις τους που διχάζουν το Ορθόδοξο ποίμνιο και το μόνο που καταδεικνύουν είναι τα ασίγαστα πάθη κάποιων που αναρριχώνται αναξίως σε εκκλησιαστικά αξιώματα.
Αξίζει να επαινεθούν όσοι ιεράρχες και άλλοι ετόλμησαν και μίλησαν με παρρησία για το δίκαιον και την Αλήθεια.
«Δίκαιοι δὲ εἰς τὸν αἰῶνα ζῶσι, καὶ ἐν Κυρίῳ ὁ μισθὸς αὐτῶν, καὶ ἡ φροντὶς αὐτῶν παρὰ ῾Υψίστῳ.» ( Σοφία Σολομώντος 5,15)
Ας φωτίσει ο Θεός τους άδικους πολέμιους εκ των έσω της Εκκλησίας, γιατί αν δεν μετανοήσουν, θα περιπέσουν εις την αιώνιο αφάνεια και περιφρόνηση
Δημοσίευση σχολίου