Το θέμα του θρησκευτικού όρκου των βουλευτών του ελληνικού κοινοβουλίου θ’ απασχολήσει σήμερα τη στήλη μας. Καταρχάς το Ευαγγέλιο λέει πως δεν πρέπει καθόλου να ορκιζόμαστε. Βέβαια οι βουλευτές που δεν ορκίστηκαν στη Βουλή δεν το έκαναν γιατί το λέει το Ευαγγέλιο. Έχουν γίνει πολλές κατά καιρούς συζητήσεις για το θέμα αυτό. Η εκκλησία πάντως είναι θετική υπέρ καταργήσεως γενικώς του θρησκευτικού όρκου.
Είναι γεγονός πως την ορκωμοσία των βουλευτών δεν όρισε η εκκλησία. Τον όρκο αυτό ορίζει ρητά το ελληνικό σύνταγμα. Πρόκειται για δικαίωμα και υποχρέωση που κατοχυρώνεται συνταγματικά στο άρθρο 59. Εκτός και αν επιλέγουμε από το σύνταγμα μόνο ό,τι μας συμφέρει. Επικαλούνται ορισμένοι την ανεξιθρησκία, την οποία και κατοχυρώνει το σύνταγμα. Κανείς επ’ αυτού δεν έχει καμία αντίρρηση.
Κανείς δεν εκβιάζει ν’ ακολουθήσει κάποιος κάτι που δεν θέλει, αγαπά και πιστεύει. Τουλάχιστον η ορθόδοξη εκκλησία και πρώτος ο Χριστός, του οποίου το Ευαγγέλιο είναι μια ανοιχτή πρόταση, μια ευγενής πρόσκληση, ένας απόλυτος σεβασμός στην ελεύθερη βούληση του ανθρώπου.
Οι ορθόδοξοι λοιπόν ορκίζονται στο Ευαγγέλιο, οι μουσουλμάνοι στο Κοράνιο και λοιπά. Δεν προβλέπεται από το σύνταγμα πολιτικός όρκος για τους άθεους, ούτε μπορούμε να φέρουμε προς όρκο το βιβλίο του Μαρξ. Ας γίνει συνταγματική αλλαγή.
Μέχρι τότε όμως ορθό και εύλογο είναι οι υποψήφιοι βουλευτές να δηλώνουν τις απόψεις τους αυτές. Εδώ οι αρχιερείς δεν μπορούν να έχουν έγκυρη υπογραφή μετά τη χειροτονία τους, παρά μόνο αν δώσουν τα διαπιστευτήριά τους ενώπιον του προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, γιατί έτσι ορίζει το σύνταγμα.
Ο καθένας κρίνεται από τους λόγους, τις πράξεις και τη στάση του. Πάντως, όπως εύστοχα γράφτηκε, μη νομίσει κάποιος από τους βουλευτές ότι έκανε κάποιο μεγάλο κατόρθωμα που δεν ορκίστηκε, που έμεινε μ’ ένα κρυφό, ειρωνικό χαμόγελο, που απείχε, την ιερή ώρα της αρχής της θητείας του. Κανείς δεν πίεσε κανέναν, ούτε πρόκειται να πιέσει. Δεν νομίζουμε λοιπόν ότι πρόκειται για κάποιο σπουδαίο ανδραγάθημα που συγκίνησε κανέναν.
Μάλλον από την πλειοψηφία των τηλεθεατών αποδοκιμάζεται, γιατί αυτή η πλειοψηφία έχει ακόμη μια παραδοσιακή ευαισθησία, που δύσκολα ξεριζώνεται από τις καρδιές. Τα δε περί ανεξιθρησκίας δεν έχουν τη θέση τους εδώ. Πρόκειται για στείρα αντίδραση προς την εκκλησία.
Από τους 300 βουλευτές δεν ορκίστηκαν οι 37. Οι 20 του ΚΚΕ, εκτός της Λιάνας Κανέλλη, οι 13 του ΣΥΡΙΖΑ και 4 του ΠΑΣΟΚ (Νίκος Σηφουνάκης, Μαρία Δαμανάκη, Σπύρος Κουβέλης και Μάγια Τσόκλη). Εξ αυτών οι δύο κύριοι είναι και υφυπουργοί της κυβέρνησης. Από της συστάσεως του ελληνικού κράτους είναι η πρώτη φορά που μέλη της κυβερνήσεως δεν ορκίζονται. Πρόκειται για αξιοπαρατήρητη πρωτοτυπία. Εμείς δεν θα την χαρακτηρίσουμε. Δεν νομίζουμε πάντως πως είναι λόγος για ιδιαίτερη έπαρση.
Ούτε Ιράν βέβαια είμαστε ούτε Βυζάντιο. Κανείς δεν ορκίζεται στον αυτοκράτορα ή τον θρησκευτικό ηγέτη. Είμαστε Ελλάδα κι επικαλούμεθα τον τριαδικό Θεό προς ενίσχυση του έργου μας. Νομίζω πως όλα αυτά είναι προοίμια δημιουργίας ενός λαϊκού κράτους.
Όπως έχουμε ξαναγράψει, στον τόπο μας ορισμένοι πολιτικοί θεωρούν πως όλα τα κακά υπάρχουν από την εκκλησία. Μειώνοντάς την, ξεγυμνώνοντάς την, απομονώνοντάς την, νομίζουν πως θα λυθούν όλα τα προβλήματα...
Εφημερίδα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» 25/10/2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου