Ἀπάντησις
εἰς τὴν ἐγκύκλιον τοῦ Μητροπολίτου Περιστερίου – Γ΄ Μέρος
Γράφει ὁ κ. Παῦλος
Τρακάδας, θεολόγος
Γ΄ Μέρος Δείτε το Α΄Μέρος και Β΄ Μέρος
«Ἐσταυρωμένος» ἢ εἰκὼν τῆς Σταυρώσεως;
Ὁ Σεβ. Περιστερίου μεταξὺ ἄλλων γράφει:
«ὡστόσο, νὰ τὸ ποῦμε καὶ αὐτό: αὐτὸς ὁ «Ἐσταυρωμένος τῆς
Μ. Παρασκευῆς» γιὰ προσκύνηση τὴν συγκεκριμένη ἡμέρα προέκυψε ἱστορικὰ
προσφάτως, ἀντικαθιστώντας ἔτσι -δυστυχῶς- τὴν εἰκόνα τῆς Σταύρωσης τοῦ
Κυρίου, ποὺ εἶναι κανονικὰ καὶ παραδοσιακὰ αὐτὴ ἡ εἰκόνα γιὰ προσκύνηση τὴν Μ.
Πέμπτη/Μ. Παρασκευή, ὅπως τὸ θέλει καὶ τὸ προβλέπει ἡ λειτουργικὴ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας
μας».
Εἰς προηγουμένην κριτικὴν ἀναφέρθημεν εἰς τὴν «παλαιὰ
παράδοση τῆς Ἀντιοχείας» κατὰ μαρτυρίαν τοῦ Φουντούλη σχετικὰ μὲ τὴν ὕπαρξιν Ἐσταυρωμένου
καὶ ὄχι εἰκόνος. Ἄν, ἑπομένως, ἡ εἰκὼν τῆς Σταυρώσεως ἀντικατεστάθη ἀπὸ τὴν εἰκόνα
τοῦ σώματος τοῦ Ἐσταυρωμένου, δηλ. ἡ τοπικὴ ἀντιοχειανὴ παράδοσις κατέστη οἰκουμενικὴ
ὑπὸ τῆς Ἐκκλησίας, δὲν θὰ πρέπη κανεὶς νὰ τὸ ἀντιμετωπίζη ὡς πρόβλημα. Πέραν αὐτοῦ,
ὅμως, ἀναφύονται διάφορα ζητήματα μὲ αὐτὴν τὴν θέσιν τοῦ Σεβασμιωτάτου.
Πρῶτον, ἂν αὐτὸ εἶναι τὸ ὀρθόν, ὡς ὁ ἴδιος εἶναι
πεπεισμένος, διατί δὲν τὸ ἐπαναφέρει, παρὰ μόνον ἐντελῶς ἐκλεκτικὰ καὶ ἐσφαλμένα
ἀσχολεῖται ἀποκλειστικὰ μὲ τὴν ἀφαίρεσιν τοῦ Ἐσταυρωμένου; Εἶναι ὀλιγώτερον κακὸν
τὸ ἕνα ἀπὸ τὸ ἕτερον; Προφανῶς ὁ Σεβασμιώτατος ἔχει ἀντιληφθῆ ὅτι τοιαύτη ἀπόπειρά
του δὲν θὰ συναντήση μόνον τὴν ἀντίδρασιν ἀκόμη καὶ ὅσων μέχρι στιγμῆς ἦσαν ἀδιάφοροι,
ἀλλὰ θὰ περιπλέξη αὐτὸν εἰς κυκεῶνα ἐρωτημάτων, τὰ ὁποῖα δὲν δύναται νὰ ἀπαντήση
μὲ τὸν «γραμμικὸν» τρόπον, μὲ τὸν ὁποῖον σκέπτεται: Ποία εἰκὼν τῆς Σταυρώσεως εἶναι
ὀρθή; Αὐτὴ ἡ ὁποία εἶναι ὀλιγοπρόσωπος (Χριστός, Θεοτόκος, Ἰωάννης) ἢ ἐκείνη ἡ ὁποία
εἶναι πολυπρόσωπος (συσταυρωθέντες λησταί, ἑκατόνταρχος, κουστωδία, μυροφόρες
κ.ἄ.); Αὐτὴ εἰς τὴν ὁποίαν ὁ Χριστὸς ἔχει ἀνοικτοὺς ὀφθαλμοὺς ἢ ἐκείνη, εἰς τὴν
ὁποίαν ἔχει κλειστούς; Αὐτὴ εἰς τὴν ὁποίαν συλλέγει τὸ αἷμα ἐκ τῆς ἀχράντου πλευρᾶς
γυνὴ ἢ ἐκείνη εἰς τὴν ὁποίαν τὸ συλλέγει ἄγγελος; Αὐτὴ εἰς τὴν ὁποίαν ἡ Παναγία
«τῷ πάθει κοσμίως καὶ οὐκ ἀγενῶς προσωμίλει» (Γεώργιος Νικομηδείας, PG 100,
1485D) ἢ ἐκείνη εἰς τὴν ὁποίαν «ἀνέκραζε γοερῶς… ὀδυρομένη μητρῷα σπλάγχνα…
παρειὰς σὺν θριξὶ καταξαίνουσα… καὶ τὸ στῆθος τύπτουσα» (Τριώδιον); Ποία,
Σεβασμιώτατε;
Αὐτά, δι’ ὅποιον ἐμβαθύνει εἰς τὴν λειτουργικὴν
παράδοσιν τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι λελυμένα, καθὼς σημαίνουν ἐκεῖνο τὸ ὁποῖο ἀδυνατεῖ
νὰ συλλάβη μὲ τὴν ἐπίπεδον λογικήν του ὁ Σεβασμιώτατος: ὅτι ὄχι μόνον ὑπάρχει
ποικιλία εἰς τὴν ἁγιογραφίαν, ἀλλὰ ἡ Ἐκκλησία ἔχει τὸν τρόπον νὰ ἐνσωματώνη
πολλάκις ἀκόμη καὶ ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα φαντάζουν ἀδιανόητα εἰς τὸν Σεβασμιώτατον.
Ὁ Σεβασμιώτατος ἔχει διαμορφώσει ἕνα κατ’ αὐτὸν ἀδιατάρακτον
καὶ παγιωμένον σχῆμα, εἰς τὸ ὁποῖον ὀφείλουν νὰ πειθαρχήσουν ὄχι μόνον οἱ
πιστοί, ἀλλὰ καὶ ἡ ἰδία ἡ Θεολογία καὶ ἡ Ἐκκλησία. Χαρακτηριστικὸν σχετικὰ μὲ αὐτὸ
εἶναι ὅτι θεωρεῖ πὼς ὁ Ἐσταυρωμένος πρέπει πάσῃ θυσίᾳ νὰ τεθῆ μόνον ἐπάνω ἀπὸ τὸν
Μυστικὸν Δεῖπνον τοῦ Τέμπλου, διὰ νὰ μὴ ὑπάρχουν ταυτοχρόνως δύο Ἐσταυρωμένοι, ὡς
γράφει.
Ἂν τεθῆ ἐκεῖ καὶ πάλιν δὲν ἔχομεν δύο Ἐσταυρωμένους,
καθόσον πλησίον θὰ εὑρίσκεται καὶ ἡ εἰκὼν τῆς Σταυρώσεως τοῦ Κυρίου τοῦ
Δωδεκαόρτου; Δὲν ἀπεικονίζουν τὸ αὐτὸ γεγονός; Θὰ τὸν ἀφαιρέση ἀπὸ τὴν Ἁγίαν
Τράπεζαν, διὰ νὰ μὴ ἔχωμεν ὑποτίθεται δύο Σταυρούς, ἀλλὰ θὰ τὸν θέση ἐκεῖ ἀκριβῶς
ὅπου ὑπάρχει καὶ δεύτερος! Δὲν εἶναι παράλογον τὸ σκεπτικόν του;
Ὀφείλει νὰ τεθῆ ἐκεῖ, ἐπειδὴ εἶναι ὁ Μυστικὸς Δεῖπνος,
λέγει. Δὲν γιγνώσκει ὅτι ὁ Μυστικὸς Δεῖπνος εἶναι μεταγενεστέρα προσθήκη καὶ δὲν
ὑπάρχει κανονικῶς εἰς τὸ Δωδεκάορτον; Ἐπιθυμεῖ δηλαδὴ νὰ ἐπαναφέρη δῆθεν τὴν
«παράδοσιν», ἀφαιρῶν τὸν Ἐσταυρωμένον, τηρῶν ἑτέραν ἐντελῶς ἀντιπαραδοσιακὴν
πρακτικήν;! Μήπως νὰ ἀναρωτηθῆ πρωτίστως: Ποῖον «Δωδεκάορτον» εἶναι ὀρθόν; Αὐτὸ
τὸ ὁποῖο περιλαμβάνει τὴν Περιτομὴν ἢ ἐκεῖνο μὲ τὴν Κοίμησιν τῆς Θεοτόκου; Τὸ αὐστηρῶς
περιορισμένον εἰς δώδεκα ἑορτάς, τὸ ἀρχαιότερον αὐτοῦ μὲ μόνον ἕξι ἢ τὸ
μεταγενέστερον μὲ ἕως εἴκοσι μία εἰκόνας;
Ἂν ἐκλάβη ὡς ὀρθὸν τὸ μεταγενέστερον, τὸ ὁποῖον
περιλαμβάνει καὶ τὸν Μυστικὸν Δεῖπνον, διατί δὲν ἀποδέχεται καὶ τὸν Ἐσταυρωμένον,
τὸν ὁποῖον χαρακτηρίζει πρόσφατον, ὡς λειτουργικὴν παράδοσιν;
Ὁ συλλογισμός του ἑδράζεται ἐπὶ ἐντελῶς ἐσφαλμένων
δεδομένων, ὅταν ἐκκινεῖ ἀπὸ τὴν προϋπόθεσιν ὅτι (σ. 14) «Ὅταν τελοῦμε Θεία
Λειτουργία, τόσο ἡ διάταξη καὶ ἀναπαράσταση γεγονότων μέσα στὴν ἐκκλησία ὅσο καὶ
ἡ λειτουργική τους σειρὰ ἀκολουθοῦν τὴν ἱστορικὴ σειρὰ καὶ πορεία τῶν
πραγμάτων, ὅπως φαίνεται κατὰ τὴν πραγμάτωση τῆς Θ. Λειτουργίας καὶ ὅπως
γνωρίζουμε ὅλοι μας, τόσο στὸ Δωδεκάορτο, ὅσο καὶ κατὰ τὴν Μεγάλη Εἴσοδο». Ἀναφέραμεν
καὶ ἀλλοῦ ὅτι δὲν ὑπάρχει ἱστορικὴ σειρά. Μᾶς ἐκπλήσσει ὅμως τώρα, τόσον ἡ ἀναφορὰ
εἰς «ἀναπαράσταση γεγονότων», τὸ ὁποῖον δὲν ἔχει καμίαν σχέσιν μὲ τὴν Ὀρθόδοξον
Λατρείαν (κατανοεῖ ὁ Σεβασμιώτατος τὴν Θ. Λειτουργίαν ὡς θεατρικὴν
παράστασιν;), ὅσον καὶ ἡ ἀναφορὰ στὸ Δωδεκάορτο, τὸ ὁποῖον δὲν ἔχει σχέσιν μὲ τὴν
Θ. Λειτουργίαν (π.χ. ἡ εἰκονογράφισις τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου ἀκολουθεῖ τὴν σειρὰν
τῶν 24 Οἴκων, τὸ Δωδεκάορτον ἔχει εἰς τὴν σειρὰν τὰς μεγάλας Δεσποτικὰς ἑορτάς,
συνεπάγεται ἐξ αὐτῶν ὅτι ἡ Θ. Λειτουργία ἀκολουθεῖ τὴν ἱστορικὴν σειρὰν τῶν
γεγονότων;).
Εἶναι
πρόσφατος ἢ ἀρχαία ἡ θέσις τοῦ Ἐσταυρωμένου;
Εἰς διάφορα σημεῖα τῆς ἐγκυκλίου του περὶ τῆς
χρονολογικῆς ἐμφανίσεως τοῦ Ἐσταυρωμένου, ἄλλοτε γράφει ὅτι προῆλθεν ἀπὸ τοὺς
Σταυροφόρους, ἄλλοτε ἀπὸ τὴν Βαυαροκρατίαν (σ. 9), ἀλλοῦ τὰ τελευταῖα 100 ἔτη
(σ. 11), εἰς ἕτερον σημεῖον ἀπὸ τὸ 1950 (σ. 13) καὶ τὸ ἀποκορύφωμα εἶναι τὸ ἑξῆς
(σ. 21):
«ἐπικράτησε σὲ ὅλη τὴν διάρκεια τοῦ 20οῦ αἰώνα ἐξ αἰτίας
τῆς θεολογικῆς ἀφασίας καὶ παρακμῆς ποὺ ἐμφανίστηκε στὴν Ἑλλάδα ἀπὸ τὰ τέλη τοῦ
19ου αἰώνα, καὶ κυρίως μὲ τὴν πιετιστικὴ δυτικόφερτη ἐπίδραση τῶν Χριστιανικῶν Ὀργανώσεων
στὴν Ἑλλάδα».
Εἰς δὲ τὸ φυλλάδιον «Συνοδευτικὸ προσκλητικὸ μήνυμα πρὸς
τὸν εὐσεβῆ λαὸ τοῦ Περιστερίου» συμπληρώνει:
«ἡ λατινικὴ καὶ προτεσταντικὴ αὐτὴ πρακτικὴ ἐνισχύθηκε
ἀπὸ τὶς Χριστιανικὲς Ὀργανώσεις («Ζωή», «Σωτήρ», «Σταυρός», καὶ ἰδίως ἡ
τελευταία ἔκανε τὸν «Ἐσταυρωμένο» Χριστὸ ἔμβλημά της καὶ κάτι σὰν ἰδεολόγημα!,
τοποθετώντας ἀρχικὰ τὸν «Ἐσταυρωμένο» στὶς Αἴθουσες τῶν Κύκλων Γραφῆς καὶ ἔτσι
διαδόθηκε εὐρύτερα). Καὶ ἀπὸ τότε ἐμφανίζεται μεγάλη ἔξαρση, κυρίως μετὰ τὴν
Μεταπολίτευση (1974), ὅταν λαϊκὰ μέλη τῶν παραπάνω Ὀργανώσεων ἔγιναν κληρικοὶ
καὶ ὅταν κληρικοὶ – μέλη τῶν Χριστιανικῶν Ὀργανώσεων εἰσῆλθαν στὶς ἐνορίες καὶ
στὸ Ἅγιον Ὄρος».
Δι’ ὅλα τὰ «στραβὰ» εὐθύνονται αἱ Ὀργανώσεις, οὐδέποτε
καὶ διὰ τίποτε δὲν εὐθύνονται οἱ Ἐπίσκοποι… Ἐνδιαφέρον θὰ εἶχε νὰ προσκομίση καὶ
ἀποδεικτικὰ στοιχεῖα διὰ τὸ πῶς αἱ Ἀδελφότητες τὸν 20ὸν αἰῶνα ἔπεισαν ὁλόκληρον
τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος νὰ εἰσάγη τὸν Ἐσταυρωμένον ὄπισθεν τῆς Ἁγίας
Τραπέζης…
Αὐτὸ ὅμως εἶναι ἁπλῶς ἡ παρωνυχὶς τοῦ ζητήματος, καθὼς
τὸ κυρίως ἐρώτημα εἶναι οὐσιαστικόν: Πότε εἰσήχθη Ἐσταυρωμένος ὄπισθεν τῆς Ἁγίας
Τραπέζης; Ὑπῆρξαν πολλοί, οἱ ὁποῖοι ὑπέδειξαν εἰς τὸν Σεβασμιώτατον ὅτι ἤδη τὴν
ἐποχὴν τοῦ Ἁγίου Συμεὼν τοῦ νέου Θεολόγου ἐθεωρεῖτο ἤδη παράδοσις ὁ Ἐσταυρωμένος
ὄπισθεν τῆς Ἁγίας Τραπέζης. Ἀλλὰ «ὁ δὲ παράνομος Ἰούδας οὐκ ἠβουλήθη συνιέναι».
Ἡ παράδοσις αὐτὴ ὅμως χρονολογεῖται ἀκόμη ἀρκετοὺς αἰῶνας
πρίν, ὅταν ὑπῆρχεν ἀκόμη τὸ σύνθρονον. Δύο μαρτυρίαι εἶναι ἀκαταγώνιστοι καὶ
συντρίβουν ἅπαξ καὶ διὰ παντὸς τὰ ἀνιστόρητα γραφόμενα τοῦ Σεβασμιωτάτου.
Ἡ πρώτη εἶναι ἡ ἁγιογράφησις τοῦ Ἱεροῦ Βήματος. Εἰς τὴν
ἁψῖδα αὐτοῦ εἰκονίζεται πολλάκις εὐμεγέθης Σταυρὸς εἰς π.χ. Ἀρχιεπισκοπικὸν
παρεκκλήσιον Ραβέννας, Ἅγιος Ἀπολλινάριος in Classe κ.ἄ. εἴτε εἰκονίζεται τὸ
Σύνθρονον μαζὶ μὲ Σταυρὸν π.χ. S. Pudenziana Ρώμης, εἴτε ἀκόμα καὶ ἐπὶ τῆς Ἁγίας
Τραπέζης π.χ. μικρογραφία Μηνολογίου Βασιλείου Β΄. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι ὁ Σταυρὸς
εἶχε τὴν θέσιν του εἰς τὴν περιοχὴν ὄπισθεν τῆς Ἁγίας Τραπέζης.
Ἡ δευτέρα εἶναι ἡ μαρτυρία τοῦ αὐτοκράτορος Κων/νου
Πορφυρογεννήτου εἰς τὸ «Περὶ Βασιλείου τάξεως», ὅπου περιγράφονται αἱ ἐπίσημοι
τελεταὶ εἰς τὴν Ἁγίαν Σοφίαν Κωνσταντινουπόλεως καὶ εἰς τὰς ὁποίας συμμετεῖχε
καὶ ὁ αὐτοκράτωρ. Κατὰ τὴν «ἀκολουθία τῶν εὐσήμων καὶ περιφανῶν προελεύσεων»
συνέβαινε τὸ ἑξῆς:
«Καὶ εἲθ’ οὕτως διὰ τοῦ δεξιοῦ μέρους τοῦ αὐτοῦ ἁγίου
βήματος εἰσέρχονται οἱ δεσπόται μετὰ τοῦ πατριάρχου εἰς τὸ κυκλίν, ἐν ᾧ ἵδρυται
ἡ διάχρυσος ἁγία σταύρωσις, καὶ πάλιν ἐκεῖσε, κατὰ τὸ εἰωθός, διὰ τῆς τρισσῆς
μετὰ τῶν κηρῶν προσκυνήσεως ἀπευχαριστοῦσι τῷ Θεῷ, καὶ ἐπιδίδωσιν ὁ πατριάρχης
τῷ μεγάλῳ βασιλεῖ τὸν θυμιατόν, καὶ θυμιᾶ τὴν αὐτὴν ἁγίαν σταύρωσιν, καὶ ἀσπαζόμενοι
τὸν πατριάρχην, ἀποχαιρετίζουσιν αὐτόν».
Τί εἶναι τὸ «κυκλίν», εἰς τὸ ὁποῖον ὑπῆρχεν ἡ «Ἁγία
Σταύρωσις»; Συμφώνως πρὸς τὴν ἐπιστημονικὴν μελέτην (Καραγιάννη, Φ., Ἐπισκοπικοὶ
ναοὶ τῆς μέσης βυζαντινῆς περιόδου, Διδακτορικὴ Διατριβὴ 2006, σ. 183)
πρόκειται γιά:
«…τὸν ἡμικυκλικὸ χῶρο τῆς κόγχης, καὶ εἰδικότερα στὸ
διάστημα μεταξὺ τῶν βαθμίδων τῆς τράπεζας καὶ τῶν βάθρων ποὺ βρίσκονται σὲ ἐπαφὴ
μὲ τὸν ἡμικυκλικὸ τοῖχο… Στὴ θέση αὐτή, «ὄπισθεν τῆς ἁγίας τραπέζης», εἶδε τὸν
σταυρὸ ὁ Ρῶσος προσκυνητὴς Ἀντώνιος τὸ 1200 λίγο πρὶν τὴν ἅλωση τῶν Λατίνων».
Αἱ μαρτυρίαι τὰς ὁποίας παρεθέσαμεν καλύπτουν τὸ
διάστημα ἀπὸ τὸν 5ον ἕως καὶ τὸν 13ον αἰῶνα, ἀποδεικνύοντες τὴν φυσικὴν
παρουσίαν τοῦ Ἐσταυρωμένου εἰς τὸ σημεῖον τὸ ὁποῖον εὑρίσκεται καὶ σήμερα, πολὺ
πρὶν τοὺς Σταυροφόρους διαψεύδοντες ὅσα ὑποστηρίζει ὁ Σεβ. Περιστερίου.
……………………………………………………….
Δείτε σχετικά και:
-Νέα περιφρόνηση
της Παράδοσης στο Περιστέρι!
-Μητροπολίτες
εκλατινίζουν τους νέους κάτω από την μύτη μας.
-Ἀπάντησις εἰς τὴν
ἐγκύκλιον τοῦ Μητροπολίτου Περιστερίου – Β΄ Μέρος
-ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ
ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ… ΕΙΝΑΙ “ΠΑΠΑ-ΘΡΟΝΟΣ”… «αρχαιολογικό ΛΕΙΨΑΝΟ»
-Όπλον κατά του
διαβόλου τον Σταυρό Σου ημίν δέδοκας Κύριε
-Η έκρηξη του ηφαιστείου της
Σαντορίνης το 726 μ.Χ και η σχέση με την εικονομαχία
-«Οι καυχώμενοι εν τω
σταυρώ του Χριστού» (MΕΡΟΣ ΣΤ΄)
-Ἀπάντησις εἰς τὴν
ἐγκύκλιον τοῦ Μητροπολίτου Περιστερίου
-Χάσμα μέγα
μεταξὺ τοῦ Ἐσταυρωμένου τῆς Δύσεως καὶ τοῦ Ἐσταυρωμένου τῆς Ὀρθοδοξίας
-Συνέντευξη τῆς Συντονιστικῆς
Ἐπιτροπῆς Πιστῶν Ἱ.Μ. Περιστερίου γιά τόν Ἐσταυρωμένο.
-Το Άγιον Όρος
δεν συμπαρίσταται εις τον πιστόν λαόν!
-Βαίνουμε,
λοιπόν, εἰς νέαν Εἰκονομαχίαν;
-«Καυχᾶσθαι εἰ μή ἐν
τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου»
-Mήνυμα Συντονιστικῆς Ἐπιτροπῆς
Πιστῶν Ἱ.Μ.Περιστερίου πρός τό Χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς Μητροπόλεως.
-Ανακοίνωση
Διαμαρτυρίας Συντονιστικής Επιτροπής Πιστών Ι.Μ. Περιστερίου.
-"Ψηλαφητόν
Σκότος οι Ιδέες Μητροπολίτη" Γέροντας Ιωσήφ
-Όταν μιλάνε οι
Άγιοι για την θέση του Εσταυρωμένου
-Επόμενοι των
Αιρετικών, οι αφαιρούντες τόν Εσταυρωμένον
-Δημήτριος
Τσελεγγίδης: «Αν φύγει ο Σταυρός πάει περίπατο η μετάνοια.»
-Η ελπίδα που
γεννιέται μετά τα καμώματα του μητροπολίτη Περιστερίου
-«Οι καυχώμενοι εν τω σταυρώ
του Χριστού» (MΕΡΟΣ Ε΄)
-Ὁ Ἐπίσκοπος Περιστερίου
ΤΥΦΛΟΣ «τά τ’ ὦτα τόν τε νοῦν τά τ’ ὄμματα»
-«Ψηλαφητὸν σκότος»1 οἱ αἱρετικὲς
θέσεις τοῦ Μητροπολίτου Περιστερίου καὶ τῶν ὁμοϊδεατῶν του.
-Η Προτεσταντική
«θεολογία» και η «θεολογία» του Μητρ. Περιστερίου Γρηγορίου για τον Εσταυρωμένο
-«ΤΟΝ ΚΑΛΟ
ΠΟΙΜΕΝΑ ΥΠΑΚΟΥΜΕ, ΟΧΙ ΤΟΝ ΑΛΛΟΤΡΙΟ» – Μητροπολίτης Φλωρίνης Αὐγουστῖνος
-«Οι καυχώμενοι εν τω
σταυρώ του Χριστού» (Μ. Βασίλειος – Εις τον ΜΔ Ψαλμόν) MΕΡΟΣ Δ΄
-Ἐσταυρωμένος: «ζωὴ
καὶ ἀνάστασις»
-Ὁ Ἐσταυρωμένος τοῦ
Μητροπολίτου Περιστερίου καί ὁ Ἐσταυρωμένος τῆς Εκκλησίας
-Συνεχίζεται η
αποκαθήλωση των εσταυρωμένων στην Αιτωλοακαρνανία
-Καρδίτσα:
Απομακρύνουν τον Εσταυρωμένο. Κορίτσι παπαδάκι μέσα στο Ιερό Βήμα.
-Οι γνώσεις η
γνώση και η αγιότητα
-«Οι καυχώμενοι εν τω σταυρώ
του Χριστού» (Μ. Βασίλειος – Εις τον ΜΔ Ψαλμόν) MΕΡΟΣ Γ΄
-Ἡ Θεολογία τοῦ Σταυροῦ
μέ τόν Ἐσταυρωμένο στήν Ἁγία Τράπεζα
-Έβγαλαν τον
Εσταυρωμένο και μνημόνευσαν τον σχισματικό στο Ησυχαστήριο του Αγίου Πορφυρίου.
-Έβγαλαν τον
εσταυρωμένο και από τον Άγιο Γεώργιο Αστακού Αιτωλοακαρνανίας
-«Ἐμοὶ δὲ μὴ γένοιτο
καυχᾶσθαι εἰ μὴ ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ»
-Μέ τό μαχητικό
πνεῦμα πού πρέπει νά διακρίνει κάθε Ὀρθόδοξο Χριστιανό…
-Αποκάλυψη: Το
θέμα του Εσταυρωμένου συζητείται στην Ιερά Σύνοδο!
-Δελτίο Τύπου
Διαμαρτυρίας 23-11-2024 -Συντονιστικὴ Ἐπιτροπὴ Πιστῶν Ἱ.Μ. Περιστερίου
-Δυναμική
παρουσία πιστών στη διαμαρτυρία προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο
-Πρώτη φορά στα 33 χρόνια
Πατριαρχίας Βαρθολομαίου που ο Ελληνικός λαός τον αποδοκίμασε
-Μαρτυρία Μοναχοῦ
Ἰωσήφ γιὰ τὴν ἀφαίρεση τοῦ Ἐσταυρωμένου ἀπό τό Ἱ.Βῆμα.
-«Οι καυχώμενοι εν τω σταυρώ
του Χριστού» (Μ. Βασίλειος – Εις τον ΜΔ Ψαλμόν) - MΕΡΟΣ Β΄
-Ὀρθοτόμηση Ἀληθείας:
Ἐσταυρωμένος Ἱεροῦ Βήματος, Μητροπολίτου Ἀντινόης κ. Παντελεήμονος Λαμπαδαρίου
-Ανακοίνωση
διαμαρτυρίας για την επίσκεψη του πατριάρχη Βαρθολομαίου στην Μητρόπολη Περιστερίου.
-Ὁ Πατριάρχης θά ἀποτολμήση
ἐπίσκεψιν εἰς Ἱ. Μ. Περιστερίου;
-«Οι καυχώμενοι εν
τω σταυρώ του Χριστού» (Μ. Βασίλειος – Εις τον ΜΔ Ψαλμόν)
-Ἡ ἐξήγησις τοῦ Περιστερίου
διὰ τά… παπικὰ ἑκατομμύρια!
-«Ἐγὼ εἰμὶ ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος
καὶ ὁ ζῶν καὶ ἐγενόμην νεκρὸς καὶ ἰδοὺ ζῶν εἰμι»(Ἀποκ.1,18).
-Περί τῆς ἐπιμόνου ἀφαιρέσεως
τοῦ ἐσταυρωμένου ὄπισθεν τῆς Ἁγίας Τραπέζης
-Υποδειγματική
Λειτουργία Παπικού Τύπου στο Μεσολόγγι από τον Μητροπολίτη Δαμασκηνό
-Ἡ ἀν-ὀρθόδοξη κατήχηση
τῆς προκλήσεως ἀπό τόν π. Εὐάγγελο Παπανικολάου
-«Ἡ ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας
καί οἱ ὑπερασπιστές της»
-Σταύρωση,
Ανάσταση ή Ανάληψη; (Σχόλιο στην αφαίρεση του Εσταυρωμένου πίσω από την Αγία
Τράπεζα)
-Πολεμᾶς τὸν Τίμιο
Σταυρὸ, τοῦ Χριστοῦ Σημαία καὶ Τρόπαιο;
-Κατατέθηκε
πρωτοκολλημένο έγγραφο στην Ι. Σύνοδο με τα αιτήματα των πιστών της Μητρ.
Περιστερίου.
-Κραυγή ιερής
αγωνίας από άνθρωπο με ειδικές ανάγκες για τον εσταυρωμένο στην Αγία Βαρβάρα
Αγρινίου
-Ἱερεῖς τῆς Μητροπόλεως
Περιστερίου συνέλθετε καί ἀνανήψατε...
-Ο ΤΙΜΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ
ΕΜΠΟΔΙΟΝ ΕΙΣ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ
-Σημείο των καιρών
μας οι Δεσποτάδες να ξηλώνουν.
-Ψήφισμα -
Ηλεκτρονικές Υπογραφές για την Επαναφορά του Εσταυρωμένου....
-Όσα είδα στην
σύναξη του Περιστερίου
-...''έτρεχεν''
εις τον όπισθεν της Αγίας Τραπέζης επί ξύλου κρεμάμενον Σωτήρα...
-Λόγια σταράτα για
τη θέση του Εσταυρωμένου Χριστού πίσω από την Αγία Τράπεζα.
-Ευχαριστίες για
την συμπαράσταση στη διαμαρτυρία για την αποβολή του Εσταυρωμένου.
-Ο Γέροντας
Δοσίθεος για την διαμαρτυρία υπέρ του Εσταυρωμένου στο Περιστέρι.(Ηχητικό)
-Αίτημα πιστών της
Ι.Μ. Περιστερίου στη ΔΙΣ για αποκατάσταση του Εσταυρωμένου
-Επιστολή προς τον
Μητροπολίτη Περιστερίου για την απομάκρυνση του Εσταυρωμένου.
-Πρόβλεψη για
μεγάλο «σεισμό» (πνευματικό) πολλών ρίχτερ στην Ι. Μ. Περιστερίου.
-Ως άλλος
Εωσφόρος σκέφτηκε και έπραξε ο Περιστερίου
-ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ
ΕΚΚΛΗΣΙΑ (Βλέπε: Ξέφραγο Ἀμπέλι)
-Ἡ μεταρρύθμισις τοῦ
Περιστερίου ὑπό τήν κρίσιν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου
-Παρατηρήσεις επί
της έντυπης έκδοσης της Ιεράς Μητρόπολης Περιστερίου για τον Εσταυρωμένο
-Για ποιόν στήνει
θρόνους ο Περιστερίου
-Aνοικτή επιστολή προς τον
Δήμαρχο Περιστερίου
-Περὶ «μαθητευομένων
μάγων»: Περιστερίου – Ζιμπάμπουε
-Ἀνοικτή Ἐπιστολή εἰς
τὸν «ΔΕΣΠΟΤΗΝ τοῦ ἐν Περιστερίῳ Δεσποτάτου»
-«Ακριβός στα
πίτουρα και φτηνός στ’ αλεύρι» ο Περιστερίου;
-Σεβ. Περιστερίου,
ἐντὸς οἱ φιλοσοδομῖται ἐκτὸς ὁ Ἐσταυρωμένος;
-Ἀφαίρεση Ἐσταυρωμένου
καί ἀπό τόν Ἱερό Καθεδρικό Ναό Ἀθηνῶν;
-«Πήρε φωτιά» η
Ι.Μ. Περιστερίου
-Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΠΥΡΟΔΟΤΕΙ ΤΟΝ ΛΑΟΝ
-Σιωπᾶ ἡ Ἱερά Σύνοδος
διά τά ἐν Περιστερίῳ!
-Σεβ. Περιστερίου,
Ἀποδομητής τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως
-Ἄφαντος ὁ μητρ. Περιστερίου
στὴν προκαθορισμένη συνάντηση ποὺ ὑποσχέθηκε γιὰ διάλογο μὲ τοὺς πιστοὺς
-Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος
θὰ «εὐλογήση» τὴν ἔξωσιν τοῦ Ἐσταυρωμένου;
-Βλάσφημη
απεικόνιση της Παναγίας από Σχολείο στο Επισκοπείο της Ι.Μ.Περιστερίου
-Διαρκής
διαμαρτυρία για την αφαίρεση του Εσταυρωμένου και του Σταυρού στην Ι.Μ.
Περιστερίου.
-Ὁ Περιστερίου σιωπᾶ
διὰ τὸν Ἐσταυρωμένον
-Με «δημοκρατικό»
τρόπο θα βγάλει ο Περιστερίου τον Εσταυρωμένο από το Ιερό.
-Ἡ ἄκρα ταπείνωσις τοῦ
Ἐσταυρωμένου εἰς Ἱεράν Μητρόπολιν Περιστερίου – Γ΄ Μέρος( ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΟ – Α΄
Μέρος και ΕΔΩ ΤΟ - Β΄ Μέρος)
-Διατί ὁ Περιστερίου
ἀφαιρεῖ τόν Τίμιον Σταυρόν;
-Η σύγχρονη
ποιμαντική μέθοδος του Περιστερίου Γρηγορίου!
-Ὁ Περιστερίου συνεχιστὴς
τῆς κακοδοξίας τοῦ Περγάμου
-«Ἕνα συμπόσιο ὁρόσημο
γιὰ τὸν οἰκουμενισμὸ στὴν Ἑλλάδα»
-Ὁ Περιστερίου καί τό
Οὐκρανικόν οἰκουμενιστικόν ἐργαστήριον
-Σεβ. Περιστερίου
Γρηγόριος: «Στην Αθήνα έχουμε τρεις Αρχιεπισκόπους»
« Ὥρα ἡμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου
ἐγερθῆναι ».
-Όπου Θυσιαστήριον,
εκεί και ο Εσταυρωμένος
-Και πάλι ο
ΨευδοΟλβίας… παρουσία του Πατριάρχη ….. αλλά ουδείς γνωρίζει….
-Λόγος ἀπολογητικός
πρός τούς διαβάλλοντας τόν Ἐσταυρωμένο στό Ἱερό Βῆμα
-Ο Εσταυρωμένος
στο Ιερό Βήμα (α)
-Ο Εσταυρωμένος
στο Ιερό Βήμα (β)
Ο Εσταυρωμένος
στο Ιερό Βήμα (γ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου