Αγαπολογία
– Αθεοφοβία – Αυτονόμηση – Αμαρτία
Επεξήγηση του χωρίου «η τελεία αγάπη έξω βάλλει τον
φόβον».
(ΕΡΩΤΗΣΗ
ΠΡΟΣ ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΟΥΣ: Οι συμπροσευχές με τους αιρετικούς, καλλιεργούν ή δεν
καλλιεργούν την αθεοφοβία; Μήπως να μην έχουμε κρίση πάνω σε αυτό το θέμα για
να μην κατηγορηθούμε ότι κατακρίνουμε αυτούς που το κάνουν;)
Μετά Χριστόν έχομε τον χρόνον της χάριτος. Ο χρόνος από την Πρώτη ως την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού είναι ο
χρόνος της χάριτος. Δηλαδή, της αγάπης του Θεού. Ζητάει να μετανοήσουν οι άνθρωποι και να
προσέλθουν.
Θα
έλθει όμως το τέλος της ιστορίας, δηλαδή κατά την Δευτέρα Του Παρουσία η
Δικαιοσύνη του Θεού. Αδέκαστη. Αδέκαστη! Δεν
μπορεί να πει κανείς εκείνη την ώρα Κύριε μετανοώ. Τελείωσε. Έκλεισε η πύλη της
μετανοίας και η πύλη της χάριτος. Τελείωσε. Είναι φοβερόν. Φοβερόν!
Πολλές φορές λέμε, Γιατί
δεν πρόλαβε ο πνευματικός να κοινωνήσει αυτόν τον άνθρωπον, ή να εξομολογηθεί; … Γιατί άρα γε; Έκλεισε η πύλη και της
μετανοίας και της σωτηρίας.
Μα είναι οι κρίσεις του Θεού ανεξερεύνητες. Δεν ξέρομε αγαπητοί.
Δεν ξέρομε. Εκείνος κρίνει. Εκείνος ξέρει. Εμείς μόνο δεν έχομε παρά να
φοβόμαστε. Πραγματικά
να φοβόμαστε. Πολλές φορές όταν σας ετοιμάζω το θέμα και το συναντάω στην Αγία
Γραφή και σημειώνω για να σας τα πω, κάνω τον σταυρό μου. Πώ, λέω, Θεέ μου, πώ
πώ σε φοβάμαι. Έχω την εικόνα του Χριστού μπροστά, Κύριέ μου σε φοβάμαι. Σε
φοβάμαι. Ναι. Εάν δεν αναπτυχθεί μέσα μας ο φόβος δεν ξέρω τί μπορούμε να
κάνουμε.
Το
θέμα είναι ότι και οι δύο ενέργειες του Θεού υπάρχουν. Και η αγάπη και η
δικαιοσύνη. Να τί λέγει το βιβλίον της Εξόδου στο 34ον κεφάλαιον
και το βιβλίο των Αριθμών εις το 14ον κεφάλαιον, σχεδόν αυτολεξεί.
Κύριος
ο Θεός οικτίρμων και ελεήμων,
Τί είναι λέγει ο Θεός; Οικτίρμων και ελεήμων.