ΑΚΤΙΝΕΣ: Φως και σκότος στο φως της Αναστάσεως του Κυρίου!

Πρωτ. Στέφανος Στεφόπουλος

ΦΩΣ ΚΑΙ ΣΚΟΤΟΣ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ!

Τον τελευταίο καιρό παρακολουθούμε να διαδραματίζονται μιά σειρά από επιθέσεις σε Ορθοδόξους χριστιανούς, συνειδητούς ή μή πιστούς, ελέω μιάς ακραίας κομπλεξικής, καθεστωτικής και ορθοδοξοφοβικής νέας υποκουλτούρας που υποβάλλει σε ζωντανούς “νεκρούς” – κυρίως – την άθεη φιλοσοφία της. Στηριγμένη ή όχι στην εξ εσπερίας ορμωμένη woke στάση ζωής.

Έτσι, κάθε φορά που Ορθόδοξοι πιστοί κάνουν αισθητή την παρουσία τους στην κοινωνία μέσω διατύπωσης της γνώμης τους ή ενίοτε μέσα από την όποια αντίδρασή τους, ξεβολεύονται όλοι αυτοί θολοκουλτουριάρηδες, ξεχασμένης επιλογής “καλλιτέχνες” και ψευτοδημοκράτες (στο βάθος τους φαίνονται πιό συνεπείς ως νεοφασίστες) – που το χειρότερο είναι πως θεωρούν τους εαυτούς τους ακραιφνείς Ορθοδόξους πιστούς- και εφορμούν με “εφ’ όπλου λόγχες”.
Είναι σαν να έχουν καταπιεί ιδεολογικό συναγερμό που ενεργοποιείται μόνο όταν κάποιος χριστιανός εκφράσει ελεύθερα τη γνώμη του σχετική με την πίστη του, την Εκκλησία, την πνευματική ζωή, την πολυτιμότατη συμβολή των Αγίων στη σωτηρία της ψυχής του, την Κρίση, την Δευτέρα του Χριστού Παρουσία, την μέλλουσα ζωή, την αντικειμενική αντίληψη της παρουσίας του Χριστού, της Παναγίας και των Αγίων στη ζωή του, κλπ.

“Υπερσυντηρητικούς” μας ανεβάζουν, “σκοταδιστές” μας κατεβάζουν.

Κι εδώ είναι το οξύμωρο. Οι καθ’ ύλην και καθ’ ορισμόν σκοταδιστές αποκαλούν τους Χριστιανούς “σκότος” αφού αδυνατούν να αναγνωρίσουν το φως. Η αλήθεια που διατρανώνουν και υπερασπίζονται οι χριστιανοί είναι φως γιατί ο Χριστός μας είναι η Αλήθεια. “Εγώ ειμί η οδός, η αλήθεια και η ζωή” (Ιωα. ιδ’ 6).

Αλλά δυστυχώς οι άνθρωποι αυτοί αν και βαπτισμένοι ορθόδοξοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία, απέβαλαν συνειδητά τον χιτώνα με τον οποίο τους έντυσε η Εκκλησία κατά το βάπτισμά τους, “όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε Χριστόν ενεδύσασθε“, και περιδιαβαίνουν στα σκοτεινά μονοπάτια του μισοκάλου. Και είναι δικαιολογημένες εν τοιαύτη περιπτώσει οι διολισθήσεις τους προς το απόλυτο κενό, το απόλυτο τίποτα γιατί ως γνωστόν “ο περιπατών εν τη σκοτία ουκ οίδε που υπάγει” (Ιωα ιβ’ 35).

Γι’ αυτό ο Κύριος προειδοποίησε τους μαθητές Του να περιπατούν “έως το φως έχετε, ίνα μη σκοτία υμάς καταλάβει” (Ιωα. ιβ’ 35).
Και γιατί Κύριέ μας να έχουμε και να πιστεύουμε στο φως το αληθινό, δηλαδή σε Εσένα; Μα “ίνα υιοί φωτός γένησθε” (Ιωα. ιβ’ 36).

Βεβαίως, σήμερα οπισθοδρομούν όλοι αυτοί που αποκαλούν το φως το δικό μας, την αλήθεια που κρατάμε ως κόρην οφθαλμού, ως “σκοταδισμό” αφού το φως μας δεν είναι όπως το δικό τους το κτιστό φως. Είναι το δικό μας το φως του Αναστάντος Ιησού Χριστού, είναι το Άκτιστο Φως! Είναι η ενέργεια του Αγίου Πνεύματος που μας χαρίζει το φως κατ’ αναλογίαν της δικής μας προαιρέσεως και του βαθμού συμμετοχής μας στα μυστήρια της Εκκλησίας μας. Είναι το φως που έλουζε τους αγίους μας όπως ο άγιος Παΐσιος, εν ζωή ακόμη.

Είναι η εν Χριστώ ζωή μας, λουσμένη στο φως του Χριστού. Ο μακαριστός π. Γεώργιος Μεταλληνός έλεγε, εξηγώντας την προτροπή του ιερέα στους πιστούς κατά την ακολουθία της Αναστάσεως “δεύτε λάβετε φως”, πως : “είναι προτροπή να αξιωθούμε το άκτιστο φως του Θεού” (pemptousia.gr).

Και αυτό το φως μας λούζει την ζωή, το είναι μας, με την Αλήθεια του Χριστού που είναι ο ίδιος ο Χριστός.

Αυτήν την αλήθεια, αυτήν την αγιοπνευματική εμπειρία καταφάσκουμε κάθε φορά που διαφοροποιούμαστε και αντιδρούμε με πράξεις και λόγους που προσβάλλουν τον πυρήνα της πνευματικής μας ζωής, δηλαδή την θεία χάρη, την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, το Άκτιστο Φως του Θεού, την Αλήθεια.

Ο κόσμος, όμως, από τον οποίο καλούμαστε να ξεχωρίσουμε “εξέλθετε εκ μέσου αυτών και αφορίσθητε λέγει Κύριος…” (Β’ Κορ. στ’ 17-18), κείται εν τω σκότει, μακράν του φωτός του Χριστού. Και εκεί που δεν φτάνει το φως προφανώς επικρατεί η σκοτία, δηλαδή τα έργα του Διαβόλου που οδηγούν τις ψυχές στον αιώνιο θάνατο, αφού κατά τον προφήτη Ησαΐα “ο λαός ο καθήμενος εν σκότει είδε φως μέγα και τοις καθημένοις εν χώρα και σκιά θανάτου φως ανέτειλεν αυτοίς” (Ματθ. δ’ 16).

Όμως, ο λαός αυτός μη δεχόμενος το φως του Χριστού, παρέμεινε στο σκοτάδι και μη προσερχόμενος εν μετανοία στον του Κυρίου ευλογημένο “αμπελώνα”, βλασφημεί το Άγιο Πνεύμα διά της αμετανοησίας του και πραγματοποιείται σ αυτόν η προφητεία του Ησαΐα που μνημονεύει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης “τετύφλωκεν αυτών τους οφθαλμούς και πεπώρωκεν αυτών την καρδίαν, ίνα μη ίδωσι τους οφθαλμούς και νοήσωσι τη καρδία και επιστραφώσι” (Ιωα. ιβ’ 40).

Η άκτιστη προέλευση του θείου φωτός φανερώνεται και στην ευλογία του ιερέως προς το λαό κατά την Προηγιασμένη Θ. Λειτουργία: “Σοφία Ορθοί. Φως Χριστού φαίνει πάσι“.

Ο άγιος Συμεών, Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης, καθώς γράφει ο Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ Παναγιώτης Σκαλτσής σχολιάζει σχετικά : “το φως το αληθινόν ημίν τοις εν σκότει καθημένοις διά σαρκός έλαμψεν Ιησού Χριστού και του φωτός της χάριτος αυτού την οικουμένην επλήρωσε“!

Συνεπώς, δεν πρόκειται ποτέ, όσο δεν δέχονται το φως του Χριστού, να κατανοήσουν οι άνθρωποι του σκότους την ανάγκη ημών των κατά δύναμιν και κατά χάριν τέκνων του Φωτός να υπερασπιζόμαστε την Αλήθεια του Χριστού που είναι φως και ζωή. Και μοιραία θα μας βλέπουν ως σκοτάδι ενώ λουζόμαστε στο φως.
Θα μας θυμίζουν δε πάντα την ευαγγελική εκείνη κυριακή απορία : “ει ουν το φως το εν σοι σκότος εστί, το σκότος πόσον;” (Ματθ. στ’ 22-23).

Αν λοιπόν το σκότος που τους διακατέχει το ονομάζουν “φως”, το αντικειμενικό σκοτάδι τους πόσο μεγάλο μπορεί να είναι;

Κλείνοντας θα ήθελα να σχολιάσω μιά τοποθέτηση του καθηγητού Δογματικής και Συμβολικής Θεολογίας του ΑΠΘ κ. Χρυσοστόμου Σταμούλη σχετικά με την αναγκαιότητα “ανάδειξης” του Θείου Πάθους με “καλλιτεχνικά κριτήρια” ( “Λατρευτική Εβδομάδα”) ο οποίος άθελά του προσφέρει επιχειρήματα στον εν σκότει καθήμενο λαό να βλασφημεί το αληθινό φως του Χριστού και να αποκαλεί τους επικριτές ως “σκοταδιστές”!

Όχι αξιότιμε κ. Σταμούλη!

Δεν έχει καμμία ανάγκη να αναδειχθεί η σωτηριολογική σημασία του Θείου Πάθους με χαμερπή, κενά και χοϊκά μουσικά κριτήρια και βλάσφημες φράσεις καλλιτεχνών όπως ο Ν. Καρούσος ο οποίος θα προβληθεί και ο οποίος στο ποίημά του” Ιησούς ο Εσταυρωμένος” Του απευθύνει τα εξής λόγια:

“Με τί βιασύνη προχωρεί ο Ιησούς εφέτος

προς την Ανάσταση.

Παραμερίζει πανέρια τεράστια γιομάτα βιολέτες, σπρώχνει τους αέναους παπάδες,

τινάζει νευρικά προς τα πίσω τη μαλλούρα του.

Το γεγονός είναι ολοφάνερο : βαρέθηκε”!!!

Με όλο το σεβασμό προς το πρόσωπό σας αλλά μου θυμίζετε εκείνο το χωρίο (Ιωα. ιβ’ 42) : “και εκ των αρχόντων πολλοί επίστευσαν εις αυτόν, αλλά διά τους Φαρισαίους ουχ ωμολόγουν, ίνα μη αποσυνάγωγοι γένωνται. Ηγάπησαν γαρ την δόξαν των ανθρώπων μάλλον ήπερ την δόξαν του Θεού“!

Καλή Ανάσταση σε όλους μας και καλό φωτισμό!

entaksis.gr

…………………………………………..

Δείτε σχετικά και:

-Και κλαρίνο σε Ναό της Μητροπόλεως Φθιώτιδος για τα Πάθη και την Ανάσταση του Κυρίου!

-Διαμαρτυρία ενοριτών του Ιερού Ναού της Παναγίας Αχειροποίητου προς τoν μητροπολίτη Θεσσαλονίκης.

-«Λατρευτική Εβδομάδα» στη Θεσσαλονίκη από 4 έως 12 Απριλίου

-Με «θρησκευτική ευλάβεια» τίμησαν την Ορθόδοξη μητέρα!

-Κύριο έργο των σημερινών αναξίων δεσποτάδων αναδεικνύεται η αποϊεροποίηση των Ναών.

-Η παγερή αδιαφορία των λογιζόμενων Χριστιανών είναι πολύ χειρότερη από την επέλαση της εκκοσμίκευσης στην Εκκλησία που παρασέρνει τους πολλούς.

-Μία πανδημική νόσος τῶν ποιμένων

-Μπορισπόλ Αντώνιος: «Μας πονάει που βεβηλώνουν τις Εκκλησίες μας»