Σοκαριστική ἔκρηξη νεανικῆς βίας

 

Σοκαριστική ἔκρηξη νεανικῆς βίας

         Γράφει η Εὐδοξία Αὐγουστίνου, Φιλόλογος – Θεολόγος

     Ἀκόμη καλά-καλά δέν ξεκίνησε ἡ σχολική χρονιά καί ἐνεοί παρακολου­θοῦ­με τή χωρίς προηγούμενο ἐκτόξευση τῆς νεανικῆς βίας πού συμβαίνει στήν πατρί­δα μας. Τά δημοσιογραφικά μέσα δέν προλαβαίνουν νά ἐνημερώνουν γιά συ­μπλο­κές συμμοριῶν, λιντσαρίσματα, μα­χαιρώ­­μα­τα, βιασμούς, παρε­νοχλήσεις, κλοπές, ἐκβιασμούς, ἀλλά καί ἐπίδειξη τῆς βίας στά μέ­σα κοινωνικῆς δικτύωσης μέ ψυχρές κατα­γραφές ἐγκληματικῶν πράξεων μέ τό κινητό.

  Παραθέτουμε μερικά δεί(ή)γματα: Στή Γλυφάδα 14χρονη ξυλοκοπήθηκε μπροστά σέ 22 ἄτομα. Σέ σχολεῖο στήν Ἑρ­μι­όνη Ἀργολίδας ἕνας 12χρονος δέχθηκε ἀναίτια ἐπίθεση ἀπό δύο 17χρονους πού ἐπιτέθηκαν φραστικά στόν ἀνήλικο καί στή συνέχεια ὁ ἕνας 17χρονος ἔβγαλε μιά φαλ­τσέτα καί ξύρισε τό μουστάκι τοῦ 12χρονου, ἐνῶ ἔκλεψε ἀπό τήν τσέπη του 2 εὐ­ρώ. Στή Μεταμόρφωση 16χρονος ἔκλεισε ραντεβού, γιά νά παλέψει μέ συνομήλικό του, μέ ἀποτέλεσμα νά τραυματιστεῖ ἀπό χτυπήματα καί νά μεταφερθεῖ στό νοσοκομεῖο «Μητέρα» γιά τίς πρῶ­τες βοήθειες. Στήν Πολίχνη Θεσσαλονίκης ἕνας 16χρο­νος δέχθηκε ἐπίθεση μέ μεταλλικό σωλήνα ἀπό 6 ἀνηλίκους πού τόν χτύπησαν ἀνελέητα στό κεφάλι καί στό σῶμα. Καί ποῦ φθάσαμε; 5χρονος βιάσθηκε ἀπό 5χρονους!

     Στά ὕψη, ἐπίσης, ἔφτασε ὁ ἀριθμός τῶν ἀναφορῶν στήν εἰ­δική σχετική πλατφόρμα τοῦ Ὑ­πουργείου Παιδείας, μέ πρώ­τη τήν περιοχή τῆς Ἀττικῆς. Γιά τό θέμα αὐτό ὁ ὑπουργός Προστασίας τοῦ Πολίτη δήλωσε: «Ἔ­χου­με πολλά προβλήματα μέ 3.000-4.000 παιδιά πού μαζεύο­νται σέ πλατεῖες». Ἡ κυβέρνηση μάλιστα σκέφτεται νά αὐστηροποιήσει τίς ποινές γιά τούς γονεῖς λόγῳ παραμέλησης ἀνηλίκου. Ὁ ἁρμόδιος ὑπουργός ἀ­να­κοίνωσε πώς τό 2023 ἔγιναν 6.150 συλλήψεις ἀνηλίκων, ἐνῶ φέτος ἔχουν αὐξητική τάση, κα­θώς μόνο κατά τό πρῶ­το ὀκτάμηνο τοῦ 2024 οἱ συλλήψεις ἀνη­λί­κων ἔφτασαν τίς 9.000, ἄν καί τά περιστατικά εἶναι κατά 20% λιγότερα. Δηλαδή τό πρῶ­το 8μηνο τοῦ 2024 καταγράφεται αὔξηση 47% στά περι­στατικά ἐγκληματικότητας ἀνηλίκων σέ σχέση μέ τό ἀντίστοιχο περσινό διάστη­μα! Εἰδικότερα στά περιστατικά πρό­κλη­σης σωματικῶν βλαβῶν, ἡ αὔξηση ἄγγι­ξε τό 73% (383 ἦταν πέρσι, 666 φέτος). Ἐκτι­μᾶται ὅτι οἱ ἀστυ­νο­μικές ὑπηρεσίες σχηματίζουν κάθε 24ωρο 37 δικογραφίες γιά ἀ­νηλίκους, πού σημαίνει ὅτι κά­θε τρεῖς ὧρες κατηγοροῦνται 2 ἀνήλικοι!

  Ἕνα ὅμως ἀπό τά βασικότερα θύμα­τα τῆς σχολικῆς βίας καί τῆς βίας ἀνηλίκων γενικότερα, τό ὁποῖο δέν σχο­λιάζε­ται ὅσο θά ἔπρεπε, εἶναι οἱ ἴδιοι οἱ ἐκπαιδευτικοί, καθηγητές καί δά­­­­σκαλοι, πού δυστυχῶς εἰ­σπράτ­τουν ἀχαριστία κι ἐπιθετικότητα ἀπό βίαιους μαθητές καί ἀγενεῖς γονεῖς. Συχνά παρατηροῦνται τραμπουκισμοί, ἀπειλές καί ἄσκηση σωμα­τικῆς βίας συνήθως ἀπό μαθητές πρός τούς δασκάλους τους. Τήν κατάσταση ἐ­πιδεινώ­νουν καί οἱ γονεῖς· σέ ἔξαλλη κατάσταση εἰ­σβάλλουν σέ σχολεῖα, φωνά­ζοντας καί ἐ­κτο­ξεύοντας ὕ­βρεις καί ἀ­πειλές στούς ἐκ­παιδευτικούς, ὅποτε θεωροῦν ὅτι τά παιδιά τους ἀδικήθηκαν. Τόν τελευταῖο καιρό εἶδαν τό φῶς τῆς δημοσιότητας ἀρ­κετές περιπτώσεις ἐπιθέσεων κατά ἐκπαιδευτικῶν, μέ τήν κατάσταση νά δείχνει ὅτι ξεφεύγει ἀπό κάθε ἔλεγχο.

  Ἔτσι, στό Ἀγρίνιο, πατέρας μαθητῆ ἐπιτέθηκε στή διευθύντρια σχολείου, ἐνῶ δέν δίστασε νά τῆς πετάξει ἕνα μπουκάλι στό κεφάλι. Στόν Ἅλιμο καθηγήτρια ἔ­κα­νε παρατήρηση σέ 14χρονο μαθητή γιά τή χρήση κινητοῦ καί ἐκεῖνος τήν περιέλουσε ὑβριστικά: «Θά σοῦ σπάσω τά μοῦτρα». Σέ σχολεῖο τοῦ Ἡρακλείου ὁ γυμνασιάρχης ἔπεσε σέ «καρτέρι» ἑνός μαθητῆ του τῆς Β´ Γυμνασίου, ὁ ὁποῖος τόν ξυλοκόπησε καί ἔγινε ἄφαντος.

  Αὐτά τά περιστατικά καταδεικνύουν τί συμβαίνει μέ τήν τρομοκρατία πού ὑ­φί­στα­νται οἱ ἐκπαιδευτικοί. Δέν εἶναι λίγοι οἱ δάσκαλοι πού σκέφτονται πῶς θά πᾶ­νε στό σχολεῖο τους, διότι κινδυνεύουν καθημερινά νά γίνουν στόχος παραβατικῶν ὁ­μάδων ἤ μεμονωμένων μαθητῶν, οἱ ὁποῖ­οι δέν τό ἔχουν σέ τίποτα νά βιαιοπραγήσουν.

  Βεβαίως ἡ πρώτη καί βασική αἰτία ὅ­λης αὐτῆς τῆς ζοφερῆς εἰκόνας εἶναι ἡ ἀποστασιοποίησή μας ἀπό τόν Θεό. Τόν διώξαμε ἀπό τά σχολεῖα καί τά σπίτια μας καί τώρα ἀπολαμβάνουμε τά ἐπίχειρα τῆς ἀβελτηρίας μας! Ὅλοι, ἐκπαιδευτικοί, γονεῖς, κοινωνία πληρώνουμε τό τίμημα. Δρέπουμε τούς καρπούς τῆς ἀπο­τυχίας τῶν ἐκπαιδευτικῶν μας συστημάτων, πα­ρά τόν διορισμό τόσων ψυχολόγων καί κοινωνικῶν λειτουργῶν στά σχο­λεῖα! Καί ἀσφαλῶς ἀ­να­γνωρίζουμε τό γεγονός ὅτι ἐνίοτε οἱ ἴδιοι οἱ ἐκπαιδευτικοί ἀπαξιώνουν τό λειτούργημά τους. Ἐπιπλέον, μέ τήν ὑπερβολική ἀνοχή  καί τήν ἔνοχη ἐπιείκεια  καταστρέφουμε τά παιδιά μας, πού ἀνατρέφονται «παρκαρισμένα» μπροστά στίς ὀθόνες· τούς φο­ρᾶμε χειροπέδες, πολύ πρίν ὁ νόμος τούς τίς φορέσει γιά τήν παραβατικότητά τους.

  Ὅσον ἀφορᾶ στή βία πού ἀσκεῖται πρός τούς ἐκπαιδευτικούς, πρίν φτάσου­με σέ σημεῖο νά ἔχουμε ἀκόμα καί τραγωδίες, εἶναι ἄμεση ἀνάγκη ἡ Πολιτεία νά σκύψει ἐπάνω στό ζήτημα καί νά λάβει σοβαρά ὑπ᾽ ὄψιν τίς καταγγελίες καί τούς προβληματισμούς τῶν ἐκπαι­δευ­τικῶν. Ἐ­πιτέλους, ἐπιβάλλεται νά τιμηθεῖ ὁ ἐκπαιδευτικός, ὅπως τοῦ ἀξίζει. Ποῦ εἶναι ἡ εὐγνωμοσύνη μας γιά τό «εὖ ζῆν», πού τοῦ χρωστοῦμε, καί ποῦ ὁ σεβασμός;  

  Πόσο εὔστοχα τό κήρυττε καί τό ἔ­γραφε ὁ ἀείμνηστος μητροπολίτης Φλωρίνης Αὐγουστῖνος: «Δάσκαλος! Μετά πό­σης εἰρωνείας προφέρεται ἡ λέξις αὕ­τη σήμερον. Ἕνας πού κτίζει μίαν γέφυραν ἤ στρώνει ἕναν δρόμον ἤ κατασκευ­άζει μίαν δεξαμενήν ὀμβρίων ὑδάτων εἶ­ναι μέγας καί πολύς, καί ἀνακηρύσσεται εὐεργέτης, ἄξιος νά ραίνεται μέ ἄνθη κα­τά τήν διέ­λευ­σίν του. Ἀλλ’ ἕνας παιδαγωγός, ὅστις ἐπί δεκαετηρίδας ἠσχολήθη μέ τό θεῖον ἔργον τῆς ἀγωγῆς τοῦ ἀνθρώπου, οὐδεμιᾶς ἀξιοῦται τιμῆς. Ποῦ εἴ­δα­τε εἰκόνας καί ἀγάλματα ἀειμνήστων δι­δα­σκάλων καί καθηγητῶν, οἱ ὁποῖοι ἐκοπίασαν καί ἐμόχθησαν διά τήν μόρφωσιν τῆς γενεᾶς; Σπάνιαι αἱ περιπτώσεις τιμῆς αὐ­τῶν. Ὁ κανών εἶναι ἡ περιφρόνησις. Καί πότε ἐτιμήθησαν ἐν τῷ ἔθνει ἡμῶν αἱ μητέρες ἐκεῖναι, αἱ ὁποῖαι ὄχι ἁπλῶς ἐ­γέν­νησαν, ἀλλά καί ἀνέθρεψαν ἄξια τέ­κνα;» («Ἐθνικά προβλήματα», σ. 112).