Ο ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (Αναφορά σε πρόσφατη παγανιστική «τελετουργία» στο Νταβός)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 26η Φεβρουαρίου 2024

Ο ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

(Αναφορά σε πρόσφατη παγανιστική «τελετουργία» στο Νταβός)

    Σε προηγούμενη ανακοίνωσή μας είχαμε επισημάνει, πως ο σύγχρονος αποστατημένος από το Θεό άνθρωπος έφτασε από τον ορθολογισμό του ευρωπαϊκού Διαφωτισμού στον παραλογισμό του νεοπαγανισμού. Προφανώς κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί, ότι θα είχαμε τέτοιο πισωγύρισμα στην κατάντια του πρωτόγονου ειδωλολατρικού παρελθόντος. 

Ο λεγόμενος ευρωπαϊκός Διαφωτισμός, με τον αθεϊστικό και ορθολογιστικό του χαρακτήρα, πασχίζει εδώ και τρεις αιώνες να αποκολλήσει τον άνθρωπο από τον θρησκευτικό «σκοταδισμό», στον οποίο δήθεν οδηγήθηκε η ανθρωπότητα εξ’ αιτίας του «παραλογισμού» της χριστιανικής πίστης. Το ίδιο όμως αυτό «κίνημα» σέρνει τον άνθρωπο σε πραγματικά σκοταδιστικά θρησκευτικά σχήματα του απώτερου παρελθόντος, στις πλέον χυδαίες και παράλογες μορφές ειδωλολατρίας! 

    Ο αγιασμένος και ομολογητής άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς πολύ εύστοχα εισχωρεί στην ουσία της ειδωλολατρίας των ημερών μας και μας αποκαλύπτει το πραγματικό πρόσωπό της. Γράφει: «Στην ειδωλολατρία ανήκουν όλα: από τον πιο χονδροειδή φετιχισμό μέχρι το πιο λεπτό συμβολισμό. Η ειδωλολατρία είναι όχι μόνο προσκύνημα σε ψεύτικους Θεούς, αλλά και στις πέτρες, στα δέντρα, στα ζώα, στους πλανήτες, στα αγάλματα, αλλά και στους ανθρώπους και στους ήρωες και στους ιδιοφυείς και στις εφευρέσεις και στις ιδέες και στα πάθη και στην κουλτούρα και στον πολιτισμό και στην επιστήμη και στη φιλοσοφία και στην τέχνη, ή σε ο,τιδήποτε άλλο που θέλει να αντικαταστήσει με τον εαυτό του τον αληθινό Θεό και Κύριο Ιησού Χριστό»[1]. 

    Ο σύγχρονος Δυτικός άνθρωπος βιώνει μια αληθινή τραγωδία, καθώς οι προαιώνιες αξίες του Eυαγγελίου και του Eλληνοχριστιανικού Πολιτισμού έχουν τεθεί στο περιθώριο και τη θέση τους πήραν τα σύγχρονα είδωλα της εποχής μας. Η ανθρώπινη ζωή έχει γίνει «φθηνή υπόθεση». Οι αναίτιες δολοφονίες και μάλιστα οι μαζικές είναι σε ασύλληπτη έξαρση. Η κοινωνική αδικία έχει φτάσει σε πρωτοφανή όρια. Οι πόλεμοι, και μάλιστα οι πλέον καταστροφικοί, είναι σε πρώτο πλάνο. Η καταστροφή του περιβάλλοντος εφιαλτική! Η συνέχιση της ζωής στον πλανήτη αβέβαιη!

    Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις, όπου αποδεικνύεται ξεκάθαρη η αναβίωση της ειδωλολατρίας στην Γηραιά Ήπειρο. Σε επίσημες τελετές, υπό το πρόσχημα «φολκλορικών εκδηλώσεων», λαμβάνουν χώρα απίστευτες παγανιστικές και μαγικές τελετουργίες! Κλασικό παράδειγμα μια καθαρά παγανιστική, σατανιστική τελετή, που έγινε στα εγκαίνια του ανοίγματος του μεγαλύτερου σιδηροδρομικού τούνελ στην Ευρώπη κάτω από τις Άλπεις στην Ελβετία, παρουσία της Μέρκελ, του Ολάντ και του Ρέντσι  το 2016.[2]

    Μια παρόμοια παγανιστική τελετουργία «τελέστηκε» και τον περασμένο μήνα στην ελβετική πόλη Νταβός κατά την ετήσια σύνοδο των «ισχυρών» του κόσμου, (μηδέ του έλληνα πρωθυπουργού εξαιρουμένου), που διοργάνωσε το περιβόητο και λίαν αμφιλεγόμενο «Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ», (WWF). Εκεί όπου παίρνονται οι μεγάλες αποφάσεις για τους λαούς της Γης, χωρίς αυτούς και που οι ανακοινώσεις τους, κάθε άλλο παρά ενθαρρυντικές είναι για την ανθρωπότητα. Σε συνεδρίαση της ομάδας «διάσωσης του περιβάλλοντος», σημειώθηκε ένα απίστευτο περιστατικό, καθόλου βεβαίως τυχαίο, αλλά καλά προγραμματισμένο. Σύμφωνα με την ειδησεογραφία: «Μια Σαμάνος του Αμαζονίου πραγματοποίησε ένα παγανιστικό τελετουργικό σε ένα πάνελ αφού τα μέλη ολοκλήρωσαν τη συζήτηση για το ‘Κλίμα και τη Φύση’ στη συνάντηση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) 2024 στο Νταβός. Αφού μίλησε εκ μέρους όλων των ιθαγενών και των δασών, ζήτησε την “θεραπεία της γης” και την “βοήθεια” των ηγετών, και ξεκίνησε το τελετουργικό της. Έκλεισε τα μάτια, άρχισε να τρίβει τα χέρια και να λέει κάτι ακαταλαβίστικα, και στη συνέχεια, πέρασε πάνω από τα κεφάλια των πεφωτισμένων ηγετών και έκανε κάτι που έμοιαζε με φύσημα, ή φτύσιμο…»[3]!

    Παραθέτουμε αποσπάσματα από εύστοχο σχόλιο του κ. Νεκταρίου Δαπέργολα, διδάκτορα της Ιστορίας, σχετικά με το απίστευτο αυτό περιστατικό, με τίτλο: «Μία δυσώδης διαβολοπανήγυρη…». Γράφει: «Ήταν μία δυσώδης τουτέστιν διαβολοπανήγυρη, στην οποία δίνουν τα διαπιστευτήριά τους κάθε χρόνο διάφοροι σπιθαμιαίοι ηγέτες και ηγετίσκοι και κάθε λογής ακόμη …καρνάβαλοι, που υποτίθεται ότι κατέχουν υψηλές θέσεις εξουσίας στον πλανήτη, αλλά στην πραγματικότητα παίρνουν τις εντολές τους μέσω του διαβόητου …ονόματι Κλάους Σβαμπ, (που κι αυτός μαριονέτα αλλονών βεβαίως είναι), – καθώς και μέσω ετέρων ακόμη μεσαζόντων – και μαζεύονται κάθε τόσο σε διάφορα “συνέδρια” ανά τον πλανήτη, όπως αυτό του Νταβός, για να “τα πουν” και να χαριεντιστούν. […] Ποιός ξέρει όμως, θα προσθέσουμε, και με τι άλλες ακόμη σκοτεινές δραστηριότητες και τελετές. Αφού αρχίσανε να βγάζουν ξετσίπωτα και τους μάγους στο μεϊντάνι, φανταστείτε τώρα εσείς τι φρικτά και ανομολόγητα τους βάζει το μεγάλο Αφεντικό τους να κάνουν στα σκοτεινά και στα απόκρυφα υπόγεια, όπου μαζεύονται όλα αυτά τα γιουσουφάκια της Νέας Τάξης και της Νέας Εποχής. Απίστευτος δαιμονικός βούρκος, καθώς προχωράμε όλο και βαθύτερα στον πιο ζοφερό και φρικτό Μεσαίωνα που γνώρισε ποτέ η ανθρώπινη Ιστορία…»![4]  

    Σύμφωνα με έγκυρα δημοσιεύματα, όπως κάθε χρόνο, έτσι και εφέτος στο ορεινό και πανάκριβο αυτό Ελβετικό θέρετρο, «παρήλλασαν» εκατοντάδες πόρνες πολυτελείας, για να «διασκεδάσουν» τους υψηλούς συνέδρους. Έτσι «η ζήτηση για σεξουαλική εργασία εκτοξεύεται κάθε χρόνο κατά τη διάρκεια της συνάντησης των παγκόσμιων ηγετών και μεγιστάνων των επιχειρήσεων που έρχονται από όλο τον κόσμο για να συναντηθούν». Με άλλα λόγια, η νεοειδωλολατρία με την ακολασία «πάνε πακέτο» σ’ αυτή την διαβόητη συνάντηση, η οποία μας δίνει μια εικόνα, αφ’ ενός μεν για το ποιόν των ανθρώπων που κρατούν στα χέρια τους τις «τύχες» του κόσμου και αφ’ ετέρου για το ασύλληπτο μέγεθος της πνευματικής και ηθικής κατάπτωσης του δυτικού κόσμου, ο οποίος πλέον έχει εγκολπωθεί ανεπιστρεπτί τον δαιμονικό αποκρυφισμό με τα κάθε λογίς παρακλάδια του, που συνθέτουν όλα μαζί τη νέα «θρησκεία» του αποστατημένου δυτικού ανθρώπου.

    Αυτό είναι το τραγικό αποτέλεσμα του ραγδαίου αποχριστιανισμού της Δύσεως και της «ανακηρύξεως» του ανθρώπου ως «θεού» από την σάπια ευρωπαϊκή διανόηση. Ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς είχε επισημάνει με ακρίβεια την τραγική αυτή αποστασία της Γηραιάς Ηπείρου, η οποία απεμπόλησε τις αιώνιες και σωτήριες αρχές και αξίες του Ευαγγελίου και υιοθέτησε τα ολέθρια και δαιμονικά διδάγματα του ευρωπαϊκού Διαφωτισμού. Γράφει: «Ο άνθρωπος έγινε σήμερον το μέτρον των πάντων, μέτρον όλων των ορατών και αοράτων όντων και πραγμάτων. Μετρών με τον εαυτόν του τα πάντα ο ευρωπαϊκός άνθρωπος απορρίπτει παν ό,τι είναι ευρύτερον από τον άνθρωπον, μεγαλύτερον από τον άνθρωπον, απειρότερον από τον άνθρωπον. Το στενόν του μέτρον στενεύει τον Θεάνθρωπον εις άνθρωπον»[5].

    Ωστόσο, όπως προσθέτει παρακάτω ο άγιος, αυτή η «αυτοθεοποίηση» του ανθρώπου στην ουσία τον δαιμονοποιεί. Γράφει: «Όμως ο ουμανιστικός ανθρωποκεντρισμός είναι στην ουσία Διαβολοκεντρισμός, διότι επιδιώκει ό,τι και ο Διάβολος: να αποθεανθρωπήσει και να αθεώσει τον άνθρωπο. Ο ουμανιστής άνθρωπος καθίσταται όμοιος προς τον Διάβολο: και οι δύο θέλουν να ανήκουν μόνο στον εαυτό τους, να είναι μόνο στον εαυτό τους και για τον εαυτό τους. Μαφέρονται έτσι στο βασίλειο του ‘δευτέρου θανάτου’, όπου δεν υπάρχει ούτε Θεός, ούτε κάτι θεϊκό. Σε τελευταία ανάλυση όλοι οι ουμανισμοί εξοντώνουν τον αμαρτωλό μαζί με την αμαρτία του, διότι δεν θέλουν τον Θεάνθρωπο, ο οποίος είναι η μόνη σωτηρία του ανθρώπου από την αμαρτία, τον θάνατο και τον Διάβολο. Όποιος δεν είναι υπέρ του Θεανθρώπου είναι και κατά του ανθρώπου και δολοφόνος του ανθρώπου. Ταυτόχρονα είναι και αυτόχειρας, διότι παραδίδει την ψυχή του στην πλήρη εξουσία της αμαρτίας, του θανάτου και του Διαβόλου επιφέροντας στον εαυτό του την αιώνια κόλαση»[6]!

    Κατόπιν αυτών ο άγιος κάνει και τη δραματική πρόβλεψη: «Το οικοδόμημα του ευρωπαϊκού πολιτισμού, οικοδομημένο χωρίς τον Χριστό, κατ’ ανάγκην θα καταρρεύσει και μάλιστα πολύ σύντομα, […] Ο Ευρωπαίος άνθρωπος έφθασε στον μοιραίο ίλιγγο. Οδήγησε τον υπεράνθρωπο στην κορυφή του πύργου της Βαβέλ του, θέλοντας να αποπερατώσει με αυτόν το οικοδόμημά του. Αλλά ο υπεράνθρωπος τρελάθηκε ακριβώς επάνω στην κορυφή και γκρεμίστηκε από τον πύργο. Και πίσω του ο ίδιος ο πύργος γκρεμίζεται και θρυμματίζεται με τους πολέμους και τις επαναστάσεις. Ο homo europaeicus έπρεπε κατ’ ανάγκην να τρελαθεί στο τέλος του πολιτισμού του. Ο Θεοκτόνος ήταν αδύνατο να μη γίνει αυτοκτόνος. […] Γι’ αυτό, Ευρώπη ίσον αναγέννηση της ειδωλολατρίας. Ψευδόχριστοι και ψευδοθεοί έχουν πλημμυρίσει την Ευρώπη και από εκεί εξάγονται σε όλες τις αγορές της Οικουμένης, έχοντας ως κύριο έργο τους να φονεύσουν τον Θεό και την ψυχή στον άνθρωπο και έτσι να στερήσουν από τον κόσμο τη μοναδική ελπίδα και αυτή την ίδια τη δυνατότητα της αληθινής κοινωνίας. Νύχτα, βαριά νύχτα έχει καλύψει την Ευρώπη. Γκρεμίζονται τα είδωλα της Ευρώπης και δεν είναι πολύ μακριά η μέρα, κατά την οποία δεν θα μείνει ούτε πέτρα επάνω στην πέτρα από την κουλτούρα και τον πολιτισμό της Ευρώπης, με τους οποίους αυτή ανήγειρε πόλεις και κατέστρεφε ψυχές, θεοποιούσε τα κτίσματα και απέρριπτε τον Κτίστη. […] Ο ευρωπαϊκός πολιτισμός έκανε τους δούλους του νεκροταφείο. Και αυτός ο ίδιος έγινε νεκροταφείο. ‘Θέλω να πάω στην Ευρώπη’, δηλώνει ο Ντοστογιέφσκι, ‘και γνωρίζω ότι πηγαίνω σε νεκροταφείο’…»[7]! Και καταλήγει: «Γράφοντας αυτά, προσπαθούμε να εισδύσουμε στον πυρήνα της ευρωπαϊκής υψηλοφροσύνης, στα δαιμονικά υπόγειά της, απ’ όπου πηγάζουν οι ακάθαρτες πηγές της, τα νερά των οποίων δηλητηριάζουν την οικουμένη. Αυτό καθόλου δεν είναι καταδίκη της Ευρώπης. Είναι μόνο μία εκ βαθέων κραυγή και εν προσευχή πρόσκληση στη μοναδική οδό της σωτηρίας μέσω της μετάνοιας»[8]!

    Δεν νομίζουμε ότι χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση της τραγικής κατάστασης που επικρατεί στον αποστατημένο δυτικό κόσμο, και της πολύπλευρης κατάπτωσής του.     

    Εις ό,τι αφορά εμάς, τους Ορθοδόξους Έλληνες, δυστυχώς ακολουθούμε κατά πόδας την δυτική χρεοκοπία, αφού μας έπεισαν οι κυβερνώντες μας ότι «ανήκουμε στη Δύση» και ότι για το «συμφέρον» μας και την «επιβίωσή» μας «πρέπει να γίνουμε ευρωπαίοι». Το ακόμα χειρότερο και πιο ανησυχητικό είναι ότι, μαζί με τους πολιτικούς μας οδηγεί στην δυτική χοάνη της καταστροφής και πλειάδα εκκλησιαστικών ηγετών, οι οποίοι εργάζονται πυρετωδώς την λεγόμενη «ένωση των Εκκλησιών», την ένωση δηλαδή της Ορθοδοξίας με τις δαιμονικές αιρέσεις της δυτικής πανσπερμίας, ο οποίες ειρήσθω, έχουν πρωταρχική ευθύνη για την σημερινή κατάπτωση της Δύσης.

       Τελειώνουμε τονίζοντας και πάλι, πως η μόνη σωτηρία μας είναι ο μοναδικός Σωτήρας και Λυτρωτής μας Ιησούς Χριστός και αποκλειστικό καταφύγιο η Αγία Του Εκκλησία, η Ορθόδοξη, η μόνη Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Δοκιμασμένη διέξοδος, η οριστική απομάκρυνσή μας από την παναίρεση του Οικουμενισμού, τους θιασώτες της απροϋποθέτου και αμεταμελήτου «ενώσεως των Εκκλησιών», οι οποίοι έχουν καταντήσει λύκοι με προβιά προβάτου. Στην αντίθετη περίπτωση, ο πνευματικός αφανισμός μας θα είναι νομοτέλεια, ο δε «ευρωπαϊκός δρόμος» μας θα είναι μια πορεία προς το «νεκροταφείο», όπως χαρακτήρισε την Ευρώπη ο μεγάλος και διορατικός Ντοστογιέφσκι!

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και Παραθρησκειών

---

[1]https://alopsis.gr/%CE%B7-%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CF%89%CE%BB%CE%BF%CE%BB%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B9%CE%BF%CF%85%CF%83%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CF%80%CF%8C%CF%80%CE%BF%CE%B2/

[2] http://xristianikanea.blogspot.com/2016/06/blog-post_74.html

[3] https://antimedia.gr/ntavos-samanos-ektelei-paganistiko-teletourgiko-ftynontas-ta-kefalia-ton-igeton/

[4] https://tasthyras.wordpress.com/2024/01/22/%ce%bc%ce%af%ce%b1-%ce%b4%cf%85%cf%83%cf%8e%ce%b4%ce%b7%cf%82-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%ce%b2%ce%bf%ce%bb%ce%bf%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%ae%ce%b3%cf%85%cf%81%ce%b7/

[5] https://www.impantokratoros.gr/dat/storage/dat/76801653/POPOVITS_PAPISMOS.pdf και περ. «ΘΕΟΔΡΟΜΙΑ», ΤΕΥΧΟΣ 4 . ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 1999

[6] Όπου ανωτέρω

[7] Από το βιβλίο: Αρχιμ. Ιουστίνου Πόποβιτς, Ορθόδοξος Εκκλησία και Οικουμενισμός, Εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη 1974, σελ. 161, 164, 184 (αποσπάσματα, με γλωσσική απλοποίηση).

[8] Όπου ανωτέρω