Περί της Θείας Κοινωνίας

Περί τῆς Θείας Κοινωνίας

Γράφει ὁ κ. Ἀνδρέας Κεφαλληνιάδης, δάσκαλος

 Γύρω ἀπὸ τὸ μυστήριο τῆς Θείας Κοινωνίας ἔχουν γραφτεῖ καὶ ἔχουν λεχθεῖ πολλὰ καὶ διάφορα. Τίποτε ὁ διάβολος δὲν φοβᾶται περισσότερο ἀπὸ τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ ποὺ εἶναι τὸ μόνο ἱκανὸ νὰ σώσει ἀπὸ τὴν ἁμαρτία τὸν ἄνθρωπο. Ἔτσι οἱ διαβολάνθρωποι ξεκίνησαν μία ἐκστρατεία κατασυκοφάντησής του, προκειμένου νὰ κρατήσουν τοὺς χριστιανοὺς μακριὰ ἀπὸ τὴ σωστικὴ δύναμή του. Ἡ πιὸ γνωστὴ ἀπὸ ὅλες τὶς συκοφαντίες εἶναι ὅτι ἡ θεία κοινωνία γίνεται αἰτία μετάδοσης νοσημάτων, ἐπειδὴ γίνεται ἀπὸ τὴν ἴδια λαβίδα!

  Ὅμως δὲν ὑπάρχει καμία ἀμφιβολία ὅτι ἡ Θεία Μετάληψη δὲν μεταδίδει μικρόβια, διότι ἀκόμα κι ἂν ὑπάρχουν τέτοια, τὸ πῦρ τῆς Θεότητος ποὺ εἶναι τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα Τοῦ Κυρίου τὰ ἐξουδετερώνει. Κι αὐτὸ δὲν εἶναι μία δογματικὴ θέση, ἀλλὰ ὑπάρχει ἀπόδειξη. Ὅτι δὲν μεταδίδεται ποτὲ κανένα μικρόβιο, ἀποδεικνύεται ἀπὸ τὴν πεῖρα τοῦ καθενὸς πιστοῦ ποὺ κοινωνεῖ. Ἀλλὰ ἀποδεικνύεται ἐπίσης κι ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι ὡς γνωστὸν καταλύουν ὅ,τι ἀπέμεινε στὸ Ἅγιο Ποτήριο. Κανένας ἱερέας δὲν ἀρρώστησε ἀκόμα κι ἂν ὁ ἴδιος ἦταν ἀνάξιος! Ἀκόμα καὶ οἱ ἱερεῖς ποὺ ὑπηρετοῦν σὲ παρεκκλήσια νοσοκομείων καὶ κοινωνοῦν ἀποδεδειγμένα ἀρρώστους, παλαιότερα καὶ λεπρούς, δὲν ἀρρώστησαν ποτέ! Αὐτὸ γίνεται σήμερα, αὐτὸ γινόταν  αἰῶνες τώρα, ποὺ ὑπῆρχαν  ἀσθένειες φοβερὰ μεταδοτικὲς καὶ ἀνίατες. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἐμπειρία τῆς Ἐκκλησίας μας 2.000 χρόνια τώρα. Θὰ λέγαμε μάλιστα ὅτι τὸ γεγονὸς αὐτὸ ἀποτελεῖ μία ἰσχυρότατη ἀπόδειξη ὅτι ἡ πίστη μας εἶναι ἀληθινὴ κι ὅτι ὁ ἄρτος καὶ ὁ οἶνος μεταβάλλονται ὄντως σὲ Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ. Ἑπομένως ἡ μετάδοση ἀσθενειῶν ἀπὸ τὴ Θεία Κοινωνία δὲν ἔχει ἀνάγκη θεωρητικῶν ἐπιχειρημάτων, γιὰ νὰ καταρριφθεῖ, ἀφοῦ καταρρίπτεται  ἀπὸ τὴν ἴδια τὴ ζωή. Κι ἂν κάποιος λέει  ὅτι πιστεύει  ἀλλὰ φοβᾶται νά…κοινωνήσει, ἁπλὰ ἐξαπατᾶ τὸν ἑαυτό του. Κάθε ἄλλη τοποθέτηση εἶναι ἐντελῶς περιττή.

  Ἂς ἔλθουμε τώρα νὰ δώσουμε ἀπάντηση  καὶ σὲ κάποιους ἄλλους, οἱ ὁποῖοι προσπαθοῦν νὰ ἐμφανίσουν τὴ Θεία Εὐχαριστία ὡς εἰδωλολατρικὸ ἔθιμο ποὺ ἐπιβίωσε στὸ Χριστιανισμό! Οἱ δωδεκαθεϊστὲς ἰσχυρίζονται ὅτι στὸ τελετουργικὸ τῶν ἀρχαίων μυστηρίων, οἱ πιστοὶ ἔπιναν τὸ αἷμα ἑνὸς ταύρου καὶ μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ θεωροῦσαν ὅτι ἀποκτοῦσαν τὴ δύναμη τοῦ θεοῦ Διονύσου! Ἀλλὰ ὅπως καὶ στὴν Παλαιὰ Διαθήκη οἱ ἱερεῖς τῶν Ἰουδαίων ἔσφαζαν τράγους καὶ ταύρους κι ἔχυναν τὸ αἷμα τους ὡς σύμβολο ἀπολύτρωσης τῶν ἁμαρτιῶν τῶν ἀνθρώπων, κάτι ἀνάλογο ἔπρατταν καὶ τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη. Ὁ ἀρχαῖος ἄνθρωπος φέροντας τὸ βάρος τῆς ἁμαρτίας ἀναζητοῦσε τὴ λύτρωση, τὴν ἀθανασία, τὴν ὄντως ζωή. Ἐπειδὴ ὅμως ὁ Λυτρωτὴς δὲν εἶχε ἔλθει ἀκόμη στὸν κόσμο, δημιουργοῦσε ὁ ἴδιος ὑποκατάστατα λύτρωσης. Τὸ αἷμα εἶχε ταυτιστεῖ μὲ τὴν ἴδια τὴ ζωή, μίας καὶ ἡ ἀπώλεια αἵματος ὁδηγοῦσε στὸ θάνατο.  Γι’ αὐτὸ καὶ οἱ εἰδωλολατρικοὶ λαοὶ ἐπέλεξαν τὴν πόση τοῦ αἵματος ὡς προσεγγίζουσα περισσότερο τὴν ἔννοια τῆς ζωῆς. Φυσικά,  οἱ θυσίες αἵματος τῶν ζώων εἶχαν μόνο συμβολικὴ καὶ ὄχι πραγματικὴ σημασία. Ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ ἔρρευσε ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ, γιὰ νὰ σώσει τὸν ἄνθρωπο, οἱ θυσίες τῶν ζώων καθίστανται ἐντελῶς περιττές.  Αὐτὸ τὸ τονίζει μὲ ἔμφαση καὶ ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὴν Πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολή του (Ἑβρ. θ΄13 – 14 ).

  Τέλος, τὸ μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας στὴ χριστιανικὴ πίστη, δὲν μπορεῖ νά…κατάγεται ἀπὸ καμιὰ εἰδωλολατρικὴ θρησκεία, ἀφοῦ προεικονίσεις τοῦ μυστηρίου βρίσκονται μέσα στὴν Παλαιὰ Διαθήκη, σὲ χρόνους παλαιότατους. Τὴν πρώτη προεικόνιση τοῦ μυστηρίου τῆς Θείας Εὐχαριστίας συναντᾶμε στὸ πρῶτο κιόλας βιβλίο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης,  τὴ Γενέση,  ὅπου 2.000 χρόνια π.Χ., ὁ βασιλιὰς καὶ ἱερέας τῆς Σαλὴμ ( Ἱερουσαλὴμ ) Μελχισεδὲκ προσφέρει στὸν Ἀβραὰμ ἄρτο καὶ οἶνο (Γέν. ιδ΄ 18). Ὁ Μελχισεδὲκ εἶναι προτύπωση τοῦ Χριστοῦ, ἐνῶ ὁ ἄρτος καὶ ὁ οἶνος προτύπωση τοῦ Σώματος καὶ τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ. Ἀλλὰ καὶ στὸ  βιβλίο τοῦ Ἡσαΐα (8ος π.Χ. αἰώνας) διαβάζουμε ὅτι στὸ ὅραμα τῆς κλήσεώς του στὸ προφητικὸ ἔργο εἶδε ἕνα ἄγγελο ἀπὸ τὸ τάγμα τῶν Σεραφεὶμ νὰ παίρνει ἀπὸ τὸ οὐράνιο θυσιαστήριο «ἄνθρακα» καὶ νὰ τὸν προσεγγίζει στὰ χείλη του, γιὰ νὰ τὸν καθαρίσει (Ἡσαΐας στ΄ 6 – 7).  Πρόκειται γιὰ μία ὁλοφάνερη προτύπωση τοῦ καθαρκτικοῦ ρόλου τοῦ μυστηρίου τῆς Θείας Κοινωνίας, ἀφοῦ ὁ ἄνθρακας συμβολίζει τὸν Χριστό. Σὲ ποιά… δάνεια λοιπὸν ἀπὸ τὶς δαιμονικὲς θρησκεῖες τους ἀναφέρονται  οἱ ἀνόητοι ἀρχαιολάτρες;

  Εἶναι λοιπὸν φανερὸ ὅτι οἱ σατανολάτρες τῆς ἐσχατολογικῆς ἐποχῆς μας περιφρονοῦν τὴν ἁγιαστικὴ χάρη ποὺ ἔχουν τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Κυρίου καὶ συνεχίζουν νὰ προτιμοῦν τὴν ὀργιαστικὴ – διονυσιακὴ ἐνέργεια τοῦ αἵματος τῶν…ταύρων. Γι’ αὐτοὺς ἰσχύει ἀπόλυτα ὁ λόγος τοῦ Κυρίου: «αὕτη δὲ ἐστιν ἡ κρίσις, ὅτι τὸ φῶς ἐλήλυθεν εἰς τὸν κόσμον, καὶ ἠγάπησαν οἱ ἄνθρωποι τὸ σκότος μᾶλλον ἢ τὸ φῶς, ἦν γὰρ πονηρὰ αὐτῶν τὰ ἔργα» (Ἰωάν. γ΄19).

orthodoxostypos