Ὅταν οἱ φωτοσβέσται προβάλλονται

Ὅταν οἱ φωτοσβέσται προβάλλονται

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

  Καθημερινὰ προβάλλονται στὸ λαὸ ἀπὸ τὰ μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης τὰ ἔργα τῶν ἀνθρώπων τῶν γραμμάτων, τῶν τεχνῶν καὶ τῶν διαφόρων ἐπιστημόνων. Ἐπιθυμοῦν οἱ δημιουργοὶ αὐτοὶ τὸν ἐντυπωσιασμό, τὸν ἔπαινο, τὸ χειροκρότημα καὶ τὸ ἴδιον συμφέρον. Πάντα μὲ τρόπο ὑπερβολικό, πέρα ἀπὸ τὴν πραγματικότητα, καὶ πάντα ἀποσιωπώντας συνέπειες πολλῶν δραστηριοτήτων τους.

  Συνήθως οἱ εἰδήμονες ποὺ προβάλλουν αὐτὰ τὰ ἔργα δὲν λένε πάντα τὴν ἀλήθεια. Παραπλανοῦν καὶ δημιουργοῦν ψεύτικες ἐντυπώσεις. Γιὰ τὰ ὄντως σπουδαῖα ἔργα, ποὺ εὐεργετοῦν πολλαπλῶς τὴν κοινωνία, ἀδιαφοροῦν καὶ σιωποῦν. Ἡ δραστηριότητά τους ἀποκαλύπτει ἀνθρώπους ποὺ δὲν ἔχουν ἦθος καὶ διακρίνονται γιὰ τὴν ὑπερηφάνεια, τὴ θρασύτητα καὶ τὴν ἀπληστία. Δημιουργοὶ καὶ κριτὲς εἶναι τοῦ ἰδίου φυράματος. Στοχεύουν στὴν εὐτυχία τους, λησμονώντας ὅτι εἶναι ἄπιαστο ὄνειρο. Δυστυχῶς τοὺς λείπουν οἱ ἠθικὲς ἀρχὲς ποὺ δίνουν νόημα στὴ ζωὴ καὶ ἐλευθερώνουν τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὴ φρικτὴ σκλαβιὰ τῶν παθῶν καὶ τῶν σαρκικῶν ἡδονῶν.

  Ὁ ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, ἀναφερόμενος στὰ ἔργα τῶν ἀνθρώπων ποὺ ἀσχολοῦνται μὲ τὰ γράμματα καὶ δηλώνουν δημοσίως ὅτι εἶναι ἄθεοι, τόνιζε: «Πολύχρωμες πετροῦλες εἶναι οἱ συλλογισμοὶ τῶν ἄθεων φιλοσόφων καὶ τῶν ἄθεων λογοτεχνῶν. Αὐτὰ τὰ χρωματιστὰ πετραδάκια εἶναι ὡραῖο νὰ τὰ βλέπει κανεὶς καὶ νὰ τὰ παρατηρεῖ, ἀλλὰ δὲν εἶναι κατάλληλα, γιὰ νὰ κτίσει κανεὶς μὲ αὐτὰ τίποτα. Οἱ ἀφελεῖς καὶ ἐπιπόλαιοι κτίζουν τά σπίτια τῆς ζωῆς τους, πάνω σὲ τέτοια χρωματιστὰ πετραδάκια. Γι’ αὐτὸ τὸ λόγο γρήγορα μένουν ἄστεγοι καὶ ἀπελπίζονται. Καὶ ὅταν ἀπελπίζονται, γίνονται αὐτόχειρες (αὐτοκτονοῦν)».

  Τὸ τραγικὸ αὐτὸ ἀποτέλεσμα συμβαίνει, γιατί τὰ ἔργα τους δὲν στηρίζονται στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ ποὺ περιέχεται στὸ Εὐαγγέλιο. Δίχως τὸ Θεὸ ὅλα ἐπιτρέπονται, ἀλλά καὶ ὅλα καταστρέφονται. Οἱ ἄθεοι φιλόσοφοι καὶ λογοτέχνες ἔχουν τὴν ψευδαίσθηση ὅτι τὰ ἔργα τους θὰ μείνουν καὶ θὰ ἀλλάξουν τὸν κόσμο. Γι’ αὐτὸ καὶ ἀρνοῦνται τὸ διαφορετικό. Καὶ τὸ δαιμονιῶδες, ἀρνοῦνται κάθε ἀναφορὰ στὸ Θεό!

  Οἱ κοσμικοὶ ἄνθρωποι τροφοδοτοῦνται πνευματικὰ μὲ τὰ μυθιστορήματα, ἐνῶ ἀπορρίπτουν τὰ κείμενα τῆς Ὀρθοδοξίας ὡς μυθοπλασίες ποὺ βλάπτουν, γιατί ἐμποδίζουν νὰ ἁμαρτάνουν! Οἱ λογοτέχνες περιγράφουν τὴν πραγματικότητα τῆς ζωῆς μὲ μύθους, γιὰ νὰ προσελκύουν τὸ ἐνδιαφέρον τῶν ἀναγνωστῶν. Καὶ πάντα μὲ ὑπερβολικὸ τρόπο. Ἡ φαντασία τους ἐντυπωσιάζει κι εὐχαριστεῖ. Ὡστόσο, δὲν ὠφελεῖ πνευματικὰ καὶ δὲν διαμορφώνει ἦθος. Ἀντίθετα ἐμποδίζει κάτι τέτοιο.

  Χειρότερα εἶναι τὰ ἀποτελέσματα ἀπὸ τὴν ἀνάγνωση τῶν μυθιστορημάτων ξένων λογοτεχνῶν, ποὺ συνεχῶς μεταφράζονται καὶ πλημμυρίζουν τὰ βιβλιοπωλεῖα. Δυστυχῶς, δὲν περιοριζόμαστε στὸ δικό μας ἡμίφως, ἐπιθυμοῦμε καὶ τὸ σκοτάδι τῶν ἄλλων, ποὺ μὲ βεβαιότητα καταστρέφει πνευματικά τούς ἀνθρώπους πού πιστεύουν στὸν Θεό.

orthodoxostypos