Ποίημα τοῦ π. Μαξίμου Καραβὰ γιὰ ὅλους αὐτοὺς ποὺ λυσσομανούν ἐναντίον τῆς Πίστης μας

 

Γιατί;

Ἀρχιμ. Μάξιμος Καραβᾶς

Ἀφοῦ ὁ Χριστὸς κι ὁ Νόμος Του, εἶν᾽ ἕνα «παραμύθι»,

γιατί ὁρμᾶτ᾽ ἐπάνω Του μ᾽ ἀκονισμένα ξίφη;

 

Ἀφοῦ ὁ Χριστὸς κι ὁ Νόμος Του, εἶναι «ξεπερασμένα»,

τοῦ ἀντιχρίστου, ναί, γιατί ἀφήνιασε ἣ πέννα;

 

Ἀφοῦ ὁ Χριστὸς κι ὁ Νόμος Του, εἶν᾽ «ὄπιο», «πανούκλα»,

γιατί ἡ ζωὴ χωρὶς Αὐτὸν κατήντησε σὰν ζούγκλα;

 

Ἀφοῦ ὁ Χριστὸς εἶναι «σκλαβιὰ», κατὰ τοὺς ἀρνητές Του.

πῶς γέμισαν οἱ φυλακὲς ἀπὸ τοὺς ὑβριστές Του;

 

Χίλιους θεούς, χίλιες θεές, πιστεύετε, λατρεύετε,

στὸν βρωμερό τους τὸν βωμό, τὰ νιάτα σας ξοδεύετε,

ὁ Ναζωραῖος μοναχά, γιατί ἀπαγορεύεται;