ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ΛΟΥΚΑ [:Λουκά 14, 16-24]
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία
μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου με θέμα:
«ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ
ΘΕΟΥ»
[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης
στις 17-12-2000]
(Β 428) έκδοσις β΄
Κάθε χρόνο, αγαπητοί μου, παραμονές του μυστηρίου της Ενανθρωπήσεως,
ακούεται η παραβολή του Μεγάλου Δείπνου. Και η παραβολή αυτή είναι μία εικόνα που δείχνει τι προσφέρει ο
Θεός -όπως είναι η Ενανθρώπησις του Υιού Του- και τι προσφέρει ο άνθρωπος ή πώς
ανταποκρίνεται ο άνθρωπος στη μοναδικά μεγάλη, αυτή, προσφορά του Πατρός.
Έτσι, ο Θεός, όπως μας λέγει η παραβολή «ἐποίησε
δεῖπνον μέγα καὶ ἐκάλεσε πολλούς». Πολλές
φορές, η έννοια του «πολλοί», σημαίνει «όλοι».
Προσέξατέ το. Σημαίνει όλοι. Πολλές
φορές. Όχι πάντα βέβαια. Και το δείπνον
είναι η Ενανθρώπησις του Υιού και η Βασιλεία Του. Οι καλεσμένοι, πολλοί ή
όλοι, όπως σας εξήγησα, αλλά ο καθένας απεποιείτο την πρόσκληση με κάποια δικαιολογία.
Ο ένας αγόρασε χωράφι και ήθελε να το
δει. Ο άλλος αγόρασε πέντε ζευγάρια βόδια και ήθελε να τα δοκιμάσει. Ο άλλος
ήταν νιόπαντρος και ήθελε να φροντίσει το νοικοκυριό του. Ένας τέταρτος,
πέμπτος, δέκατος κ.τ.λ. κάτι άλλο ο καθένας είχε να πει σαν δικαιολογία. Η
στάση των καλεσμένων, όπως βλέπομε, ήτο
αρνητική. Ο Θεός αυτά προσφέρει, το
Δείπνον, τον Υιόν Του, την Ενανθρώπηση, οι άνθρωποι έτσι ανταποκρίνονται. Δηλαδή
δεν έρχονται εις το Δείπνον, ο καθένας
με τη δικαιολογία του.