To Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης στα «αζήτητα»
Ι. Κουντουράς, Ομότιμος Καθηγητής Ιατρικής Σχολής Α.Π.Θ.
Ανήκω στην τάξη των ομότιμων καθηγητών της Ιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ., με ακαδημαϊκό έργο ενεργό, που προσωπικά θεωρώ δεν με κατατάσσει στα «αζήτητα». Μέχρι σήμερα 503 επιστημονικές μου μελέτες δημοσιεύθηκαν με λέξεις κλειδιά Kountouras J στον επίσημο ιστότοπό μας PubMed, όπως δύναται να το διαπιστώσει οποιοσδήποτε θέλει να εκτιμήσει αντικειμενικά τον ανοδικό, στάσιμο, υποδεέστερο ή σχεδόν «αζήτητο» δήθεν ακαδημαϊκό επιστημονικό χαρακτήρα των ανηκόντων στο Α.Π.Θ., μηδενός εξαιρουμένου και ασφαλώς ούτε και του εαυτού μου.
Πρόσφατα, χρησιμοποιώντας πάλι σχετικές λέξεις κλειδιά, διαπίστωσα ότι το επιστημονικό δυναμικό του Α.Π.Θ., στη συντριπτική του πλειοψηφία, εκτός μιας μειονότητας εξαιρέσεων, κατατάσσεται διεθνώς στα αζήτητα, (φευ!) χωρίς ίχνος συστολής, ντροπής. Όχι μόνο δεν ιδρώνει το αφτί τους στο άκουσμα της διεθνούς επιστημονικής κατακραυγής εναντίον τους, αλλά με ιταμή - αήθη θρασύτητα ολοκληρώνουν και τον ηθικό εξευτελισμό τους που όζει αποπτωτική σήψη, καθώς δηλώνουν συμμετοχή στο αποπτωτικό Europride 2024 με ύφος δήθεν «pride»- υπερήφανης παράνοιας ή παράκρουσης. Συνεπώς γίνονται «τα έσχατα χείρονα των πρώτων…». Όλα τούτα προκαλούν αίσθημα αφόρητης πλήξης και απόρριψης.
Θυμήθηκα έτσι, κάποιες σκέψεις, που είχα διατυπώσει στο βιβλίο μου “Διαμορφούμενα Α’’, (εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη»)· το «Πέμπτο ιστόρημα» (Επιπλέον ακαδημαϊκοί διάλογοι) και οι «Σύγχρονοι άσωτοι». Λόγω της επικαιρότητάς τους τις παραθέτω:
Για παράδειγμα, στο «Πέμπτο ιστόρημα», η γραφίδα μου καταθέτει, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα: «Ιδιαίτερα, υπάρχει ένα έγκριτο «site” στο διαδίκτυο, το “pubmed”, που αφορά κυρίως την Ιατρική και Βιολογία. Μπαίνοντας και βάζοντας το όνομα κάθε ερευνητή επιστήμονα, διαπιστώνεις τον αναφερόμενο ψυχρό, αντικειμενικό δείκτη αξιολόγησης κάθε ερευνητή.
Εδώ θα ‘λεγα ότι ισχύει, «πέφτει διάνα», ο λόγος της Αγίας Γραφής: «Ουδέν κρυπτόν ό ου μη φανερόν γενήσεται»! Βλέπεις, για παράδειγμα, μερικές περσόνες στην πανεπιστημιακή κοινότητα, με ύφος «15 καρδιναλίων και συνοδό σοβαρό προσωπείο», που προσπαθούν να επιβάλλονται ποικιλοτρόπως, και λες αρχικά μέσα σου:
-Πω, πω!, φαντάζομαι το μέγεθος αυτών των επιστημόνων! Άραγε, τί μεγάλο επιστημονικό έργο διαθέτουν; Και όταν τους ψάχνεις στο “pubmed”, προσγειώνεσαι, διαπιστώνοντας τη φτώχια (δυστυχώς όχι ασύνηθες φαινόμενο)..».
Και στο κεφάλαιο «Σύγχρονοι άσωτοι», η γραφίδα μου καταθέτει, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα:
«Εξάλλου, είσαι άσωτος, όταν είσαι επιστήμονας και τη σκέψη σου, τη γνώση σου, το τάλαντό σου δεν τα χρησιμοποιείς, για να βοηθήσεις τον άνθρωπο και να υμνήσεις τον Θεό…. Η επιστήμη, που δεν στοχεύει να υπηρετήσει τον άνθρωπο, είναι Βεζούβιος ο οποίος κοχλάζει και εκτοξεύει λάβα φθοράς.
Κατακαίει αθώες υπάρξεις, αλλά πρωτίστως τις τρικυμισμένες αυτές παράλογες «επιστημονικές περσόνες» με τον δήθεν υψηλό δείκτη νοημοσύνης τους που υποκρύπτει, ενίοτε, ψυχιατρικές νευροεκφυλιστικές και συχνά αθεράπευτες παθολογίες.
Τελικά, όλοι μας είμαστε άσωτοι, αμαρτωλοί. «Ουδείς καθαρός από ρύπου»… Δοκιμάσαμε την άσωτη ηδονή και η ηδονή μάς άφησε στο στόμα την απόπνοια της βρομιάς και την πιο στεγνή δίψα. Παραδώσαμε το σώμα μας στις πιο αλλόκοτες ηδονές», τύπου Europride, «και βρεθήκαμε αποκαμωμένοι, εξαντλημένοι, περίλυποι με συνοδό αθεράπευτη κατάθλιψη πάνω σ’ ένα κρεβάτι από κοπριά που όζει φθορά.
Κι η καρδιά μας πάντα διψασμένη, πάντα ανικανοποίητη κι απογοητευμένη, νιώθει πιο κουρασμένη, πιο άδεια, γιατί σε καμιά ηδονή δεν βρήκε τη χαρά της, σε καμιά κατάκτηση πλούτου και επίγειας δόξας δεν βρήκε την ευτυχία της. Πιο γερασμένη πριν τον καιρό της, και το πρόωρο γήρας της αφήνει κενό. Οσφραίνεται τη θανατηφόρα απόπνοια της φθοράς που της προκαλεί αποπτωτικό shock, και αφήνοντάς την έξαιμη, σχεδόν άσφυγμη, επιτέλους, ζητά επίμονα μετάνοια και μετάγγιση σωτηρίας» με το Θεϊκό Του λυτρωτικό αίμα πριν να είναι αργά…
Ομότιμος Καθηγητής Ιατρικής Σχολής Α.Π.Θ.
3 σχόλια:
Ο ομ. Καθηγητής Ιατρικής, Ιωάννης Κουντουράς, για μια ακόμη φορά, δεν διστάζει να πει την αλήθεια, την πικρή αλήθεια, και μάλιστα σε μια εποχή κατά την οποία κάποιοι επιστήμονες και κάποιοι επιστημονικοί φορείς αφήνουν πίσω τους την αληθινή επιστήμη και οδηγούνται από την πολιτική μόδα των καιρών αλλά και οδηγούν μια ολόκληρη κοινωνία προς τον γκρεμό.
Ο κ. Καθηγητής όμως, αληθινός επιστήμονας και αληθινός άνθρωπος, φωτεινός άνθρωπος, όχι μόνο βλέπει την πραγματικότητα με το φως της Αλήθειας αλλά τολμά να πει και όσα άλλοι δεν τολμούν.
Και τελικά, ο Καθηγητής Ιωάννης Κουντουράς, αποδεικνύει, για πολλοστή φορά, ότι ο κόσμος μας σήμερα, αν και πνιγμένος στις πληροφορίες και στις γνώσεις, οδηγείται στην καταστροφή, επειδή τού λείπει το φως.
Τι είναι λοιπόν εκείνο που λείπει σήμερα από τον κόσμο; Το φως το αληθινό, το πνεύμα της Αλήθειας, ο ήλιος της Δικαιοσύνης, το ανέσπερο φως που εκλείπει πλέον όχι μόνο από σημαντικό τμήμα τής επιστημονικής κοινότητας αλλά ακόμη και από σημαντικό τμήμα εκείνων που υποτίθεται είναι "πνευματικοί" άνθρωποι.
Η γνώση γεμάτη φως οδηγεί προς τα άνω.
Η γνώση η τυφλή οδηγεί προς τα κάτω.
Και το τραγικό είναι ότι ελάχιστοι είναι σήμερα εκείνοι που το καταλαβαίνουν. Και ελαχιστότατοι είναι εκείνοι που σήμερα τολμούν, όπως ο Καθηγητής Ιωάννης Κουντουράς, να το διακηρύξουν!
Ευχαριστούμε, κ. Καθηγητά, για όσα λέτε κάθε φορά, κυρίως όμως για όσα πράττετε κάθε φορά, όσα διακηρύττετε κάθε φορά, όσα μας υπενθυμίζετε κάθε φορά αλλά και για όσα μάς εμψυχώνετε κάθε φορά.
Ανδρέας Κατσιάπης - Γαλανός,
Πτυχιούχος Θεολογικής Αθηνών,
Δημοσιογράφος στην Κατερίνη.
Galanos.andreas@gmail.com
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης!... Στα αζήτητα!
Μια αντίδραση! Μια παραίτηση, βρε παιδιά! Ούτε ένας καθηγητής; Να πει εν ψυχρώ το "παραιτούμαι"! Λίγη τσίπα! Λίγη, ανδρεία, λίγος ανδρισμός! Είμαστε σοβαροί; Δεν τρέχει τίποτα!; Πού ζούμε;;;
Τριάντα πέντε χρόνια έδωσα τον εαυτό μου στην πατρίδα, στον στρατό ως εκπαιδευτής και κατόπιν στην ελληνική νεότητα ως δάσκαλος. Ντρέπομαι και πονώ που, όσα δίδαξα στα παιδιά μας, τα απαξιώνετε και τα διαγράφετε με πλήρη ασυνειδησία. Πώς αντέχετε και ζείτε; Ούτε ένας;;; Και θέλετε να σας εμπιστευτούμε τα παιδιά και τα εγγόνια μας!! Χίλιες φορές να βόσκουν άκακα ζώα στις ραχούλες, παρά να πέσουν στα χέρια δειλών δασκάλων!
Οι καιροί ου μενετοί! Τολμήστε και στο όνομα του δικαίου και της αλήθειας, θα λάβετε πλούσια την ανταπόδοση! ΤΟΛΜΉΣΤΕ!
Ο ομότιμος καθηγητής Ιατρικής κ. Ι. Κουντουράς διαπιστώνει την αήθη θρασύτητα της συντριπτικής πλειοψηφίας του επιστημονικού δυναμικού του Α.Π.Θ να δηλώνουν, άκουσον-άκουσον, συμμετοχή στο αποπτωτικό Europride 2024. Καταδεικνύει με τον πιό σαφή και κατηγορηματικό τρόπο την εξαθλίωση και εξαχρείωση, τόν εκφαυλισμό και την παρακμή (decadence), στην οποία έχει περιέλθει ακόμη κι αυτός ο επιστημονικός ακαδημαϊκός κόσμος.
Και στη συνέχεια κάνει κι άλλη μια διαπίστωση: ότι, όλοι μας είμαστε άσωτοι, αμαρτωλοί κι ότι «Ουδείς καθαρός από ρύπου»…
Πόσο σπουδαία αλήθεια είναι αυτή. Και είναι σπουδαία διότι απ αυτή την εξευτελιστική κατάσταση που έχει περιέλθει ο άνθρωπος, έχει τη δυνατότητα να ζητήσει βοήθεια από την ίδια τη Μητέρα του Κυρίου και να τη λάβει.
Ένας κανόνας στην Παράκληση της Παναγίας της Γοργοϋπηκόου λέει: «Ὡς ἠνώρθωσας πρώην τόν παράλυτον, Κόρη Γοργοϋπήκοε, οὕτως ἡμᾶς κατ᾿ ἄμφω θερμῇ σου προστασία παρειμένους ἀ ν ό ρ θ ω σ ο ν, ὅπως ὑμνῶμεν ἀεί σεπτά σου μεγαλεῖα».
Η παράλυτη ηθικά κοινωνία αξίζει να αναζητήσει την ανόρθωσή της, για να αποκτήσει ξανά το λυτρωτικό φυσιολογικό της ρυθμό, χωρίς αρρυθμίες παθών που καταλήγουν αναπόφευκτα σε θανατηφόρα παύση του καρδιακού ρυθμού.
Στη συνέχεια ο κύριος καθηγητής θυμάται κάποιες σκέψεις διατυπωμένες στο βιβλίο του «Διαμορφούμενα Α’» και κάνει λόγο για το «αποπτωτικό shock που προκαλεί στην καρδιά η θανατηφόρα απόπνοια της φθοράς».
Αλλά την έκφραση shock χρησιμοποιεί ο κ. Κουντουράς και στο επόμενο βιβλίο του με τίτλο Διαμορφούμενα Β’. Εκεί γράφει αναλύοντας τον τρίτο Μακαρισμό «Απαιτείται έντονη προσπάθεια να οργώσεις την καρδιά σου, να τη σχίσεις, έστω κι αν ματώσει, ξεριζώνοντας τα πάθη σου. Αυτό απαιτεί μια μετάνοια shock για την καρδιά σου, για όλο το είναι σου».
Η κοινωνία λοιπόν χρειάζεται να μεταβεί από το αποπτωτικό shock στο οποίο βρίσκεται σήμερα, σε μια μετάνοια shock που θα σοκάρει τη συνείδησή της και θα εγείρει τον πόθο της επιστροφής στην αγάπη και το έλεος του Θεού.
Κύριε Κουντουρά, σας ευχαριστούμε θερμά, που μας δίνετε την ευκαιρία, μελετώντας τα άρθρα σας να ανορθωνώμαστε πνευματικά και να οδηγούμαστε στη μετάνοια την οποία ορίζετε στο τελευταίο βιβλίο σας προτρέποντάς μας «να βάλουμε άροτρο στη μαραζωμένη από πάθη καρδιά μας, για να αποτυπωθεί ως φινάλε ο ακόλουθος ηχο-στίχος σας:
Βάλαμε το χέρι στο άροτρο
Κανείς να μη γυρίσει πίσω!
Χαράξαμε πορεία θεϊκή!...
π. Λεωνίδας Στ. Αμοργιανός
Δημοσίευση σχολίου