Πειραιώς Σεραφείμ: «Τα διαχρονικά εγκλήματα του Παπισμού κατά της ανθρωπότητας είναι αδιαμφισβήτητα!»

 

Πειραιάς, 10 Ιουνίου 2024

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ:

«ΤΑ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ!»

(Ανασκευή απόπειρας ωραιοποιήσεως της «Ιεράς Εξετάσεως» από παπικό «αρχιεπίσκοπο»)

       Ο Παπισμός, απότοκος του βάρβαρου, απολίτιστου και αιρετικού φραγκισμού, κατέλαβε δια της βίας την ευρωπαϊκή ήπειρο, όπως και την Δυτική Εκκλησία, την οποία απέκοψε, το 1054 μ. Χ., από τον έναν και αδιαίρετο κορμό της Εκκλησίας, παύοντας έτσι να είναι Εκκλησία. Αυτό είναι απόλυτα θεμελιωμένο στον αδιάψευστο λόγο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού: «ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος, ὑμεῖς τὰ κλήματα. ὁ μένων ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν αὐτῷ, οὗτος φέρει καρπὸν πολύν, ὅτι χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν. ἐὰν μή τις μείνῃ ἐν ἐμοί, ἐβλήθη ἔξω ὡς τὸ κλῆμα καὶ ἐξηράνθη, καὶ συνάγουσιν αὐτὰ καὶ εἰς τὸ πῦρ βάλλουσι, καὶ καίεται» (Ιωάν.15,1-8). Τα κλήματα που δεν είναι οργανικά ενωμένα με την άμπελο και βρίσκονται έξω από αυτή στερούνται καρποφορίας και είναι καταδικασμένα να καούν ως άχρηστα. Ο Παπισμός, αφότου αποκόπηκε από την νοητή Άμπελο, το Χριστό, την αδιαίρετη Εκκλησία Του, έπαψε να είναι Εκκλησία και μετεβλήθη σε θρησκευτική κοινότητα, εμπνεύσεως των βαρβάρων και αιρετικών Φράγκων, με στοιχεία αιρετικά και παγανιστικά. Επίσης ο Παπισμός εκφράζει σαφώς και ιστορικά αποδεδειγμένα τα κοσμοκρατορικά σχέδια του φραγκισμού, τα οποία και εφαρμόζει στην ιστορική του πορεία.

      Μέσα σε αυτά τα αντιχριστιανικά και αντιεκκλησιαστικά πλαίσια δημιουργήθηκε ένα τερατώδες πολιτικοκοινωνικό κατασκεύασμα, με θρησκευτικό προσωπείο, το οποίο μόνο αρνητικές υπηρεσίες προσέφερε (και προσφέρει) στην ανθρωπότητα! Ουδεμία εκπολιτιστική υπηρεσία προσέφερε! Αντίθετα, παραμένει ένα κρατικό και πολιτικοοικονομικό σύστημα, ένα φρικτό μεσαιωνικό απολίθωμα του πλέον απάνθρωπου φεουδαρχισμού! Επί πλέον, βαρύνεται με τα βαρύτερα, απάνθρωπα και φρικώδη εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Δεν είναι υπερβολή να ισχυριστούμε πως το 80% των φρικωδών εγκλημάτων της ιστορίας διαπράχτηκαν και δυστυχώς διαπράττονται (συγκαλυμμένα) από τον Παπισμό! Είχαμε αποδείξει και τονίσει σε παλιότερη ανακοίνωσή μας πως είναι ανάγκη «να συνειδητοποιήσουν (σ.σ. οι θιασώτες της απροϋπόθετης ενώσεως των εκκλησιών)  πως τον “φραγκισμό”, τον εκφράζει κυρίως το Βατικανό, και δεν είναι ολετήρας μόνο για την Εκκλησία, αλλά και ολόκληρη την ανθρωπότητα, για την γενικότερη πορεία του κόσμου τους τελευταίους αιώνες και ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Η σύγχρονη κακοδαιμονία του κόσμου (πνευματική, πολιτική, κοινωνική, ηθική, οικονομική, κλπ), έχει τις πικρές της ρίζες στο “πνεύμα” και την παράδοση των Φράγκων, την οποία διαιωνίζει το Βατικανό! [1] https://www.exapsalmos.gr/o-mitropolitis-pireos-serafim-xeskepazi-to-vatikano-ischyropii-tin-apati-tis-ounias/

      

Αναμφίβολα, το χείριστο των εγκλημάτων του Παπισμού κατά της ανθρωπότητας, είναι οι ασύλληπτες φρικαλεότητες της λεγομένης «Ιεράς Εξετάσεως», η οποία «λειτούργησε» για περισσότερα από 700 χρόνια και ευθύνεται για εκατομμύρια θύματα, συχνά αθώα, τα οποία υπέστησαν απάνθρωπα βασανιστήρια και βρήκαν τραγικό θάνατο, κυρίως δια της πυράς, από τους βλοσυρούς και χαιρέκακους παπικούς «κληρικούς», τους ανελέητους «ιεροδικαστές», ενώπιον φανατισμένου παπικού όχλου, για παραδειγματισμό! Τα ιστορικά στοιχεία είναι συγκλονιστικά και αυταπόδεικτα και δεν επιδέχονται, αμφισβητήσεις και αστείες ερμηνείες! Βοά η ιστορία, τα ποτάμια των αιμάτων είναι νωπά και οι απεγνωσμένες κραυγές των «ιερώς» βασανιζομένων αντηχούν στα αυτιά όλων των ευαισθητοποιημένων.

      Αλλά η παπική «μαεστρία», η οποία εδώ και χίλια χρόνια πασχίζει να κάμει το «μαύρο άσπρο», να διαστρέψει την αλήθεια, ταυτίζοντάς την με το ψέμα, προσπαθεί, μπροστά στην ιστορική κατακραυγή για τις φρικαλεότητες της «Ιεράς Εξετάσεως», αν όχι να τις αρνηθεί, τουλάχιστον ή να τις μετριάσει, ακόμη και να τις δικαιολογήσει!

     Αυτό προσπάθησε να κάμει και ο γνωστός εν Ελλάδι παπικός «αρχιεπίσκοπος» Ιωάννης Σπιτέρης, σε πρόσφατο άρθρο του, με τίτλο: «Μερικές αλήθειες για την Ιερά Εξέταση»  https://episkopisyrou.gr/merikes-alitheies-gia-tin-iera-eksetasi/. Με την παπική τακτική της συσκότισης της αλήθειας και της συγκάλυψης των εγκλημάτων της «εκκλησίας» του προσπαθεί, είτε να αμφισβητήσει, είτε να μετριάσει το εύρος της φρικτής και δολοφονικής αυτής παπικής πρακτικής, η οποία, όπως θα αποδείξουμε στη συνέχεια, όχι μόνον δεν έχει το παραμικρό έρεισμα στην αυθεντική χριστιανική διδασκαλία και βιωτή, αλλά εφευρέθηκε και «λειτούργησε» για την υποχρεωτική, επί ποινή θανάτου, υποταγή των ανυπόταχτων Ευρωπαίων, κύρια των Ορθοδόξων Ρωμαίων, στην απολυταρχική εξουσία του Φράγκου υπερ-ηγεμόνα, τον θρονιασμένο στον σεβάσμιο πατριαρχικό θρόνο της Ρώμης. Εκτός των ανυπόταχτων Ορθοδόξων Ρωμαίων, στόχος ήταν και κάθε άλλος Ευρωπαίος, που δεν ήθελε να υποταχτεί στην απόλυτη και απάνθρωπη φεουδαρχική εξουσία του «Πάπα»!

      Μελετήσαμε με προσοχή το άρθρο του παπικού «αρχιεπισκόπου» και θεωρήσαμε χρέος μας να επισημάνουμε, τόσο τις ιστορικές ανακρίβειές  του όσο και την προσπάθειά του, να αρνηθεί το εύρος και την σφοδρότητα της «Ιεράς Εξετάσεως».

      Αναφέρει πως αφορμή για την σύνταξή του πήρε από σχετικό αποκαλυπτικό σύγγραμμα  του Γερμανού ιστορικού και καθηγητή στο πανεπιστήμιο της Δρέσδης, Γκερντ Σβέρχοφ (Gerd Schwerhoff), με τίτλο «Ιερά Εξέταση. Διώξεις αιρετικών κατά τον Μεσαίωνα και τους νεότερους χρόνους» (έκδ. Βιβλιοπωλείου της «ΕΣΤΙΑΣ», Αθήνα 2010). 

      Αρχίζει το άρθρο του, εκφράζοντας την «έκπληξή» του, για τις «πόσες ιστορικές ανακρίβειες που κυκλοφορούν αναφορικά με αυτό»! Λες και περίμενε ο οιοσδήποτε νοήμων και συνειδητοποιημένος άνθρωπος αντικειμενική μελέτη της ιστορίας, από τον Παπισμό, όταν ο ίδιος και η «εκκλησία» του στηρίζονται σε μια πλειάδα πλαστογραφημένων μεσαιωνικών κειμένων, με τα οποία «θεμελιώνουν» το αντιχριστιανικό, αντιεκκλησιαστικό, αντικοινωνικό και μισάνθρωπο παπικό σύστημα! Ήτοι: την «Ψευδοκωνσταντίνειο Δωρεά», την «Ψευδοπιπίνειο Δωρεά» τις «Ψευδοϊσιδώρειες Διατάξεις» και τα «Ψευδοκλημέντια». Πριν αρχίσει να κριτικάρει και να αμφισβητεί τον διαπρεπή Γερμανό ιστορικό καθηγητή, δεν θα έπρεπε να αμφισβητήσει τα ανωτέρω ψευδή και πλαστά «ιερά» κείμενα της «εκκλησίας» του; Εφόσον δεν αμφισβητεί αυτά τα κείμενα, δεν έχει καμιά εγκυρότητα και η εν λόγω αμφισβήτηση του διαπρεπούς Γερμανού Καθηγητή και Ιστορικού!

       Ο εν θέματι κάνει λόγο για «τοπικές παραλλαγές» της φρικώδους «Ιεράς Εξετάσεως», τονίζοντας πως «άλλες πτυχές παρουσιάζει στον Μεσαίωνα και άλλες στους νεότερους χρόνους, άλλη η ισπανική και άλλη στα υπόλοιπα μέρη της Ευρώπης»! Δηλαδή, αν κάποτε, για διάφορους λόγους, όπως λ.χ. στα χρόνια του «Διαφωτισμού» και της Γαλλικής Επανάστασης, όπου ο Παπισμός απομειώθηκε, δεν μπορούσε να καίει ανθρώπους, όπως αποδεδειγμένα παλιότερα, μετριάζεται η φρίκη της «Ιεράς Εξετάσεως»; Αλλά και ο ίδιος αναγκάζεται να δεχτεί ότι «μόνο στο 1% των κατηγορουμένων από την Ιερά Εξέταση, επιβλήθηκε η θανάτωση στην πυρά», δηλαδή, αποδέχεται ότι η «εκκλησία» του έκαιε ανθρώπους! Πρόκειται βεβαίως για παραπλανητικό ποσοστό, αλλά ικανό να ενοχοποιήσει τον Παπισμό για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας!  Είναι όμως δυνατόν η Εκκλησία του Χριστού να καίει ζωντανούς ανθρώπους; Φυσικά, όχι! «Εκκλησία» που διώκει, βασανίζει και θανατώνει ανθρώπους δεν μπορεί να είναι Εκκλησία! Άρα αποδεικνύει ο παπικός «αρχιεπίσκοπος», εμμέσως πλην σαφώς, ότι ο Παπισμός δεν είναι Εκκλησία!

      Άλλη αποσιώπηση της αληθείας είναι η μετάθεση της κύριας ευθύνης στην κοσμική εξουσία. Ότι δηλαδή, την «Ιερά Εξέταση» την έκαναν οι κοσμικοί ηγεμόνες, οι οποίοι δεν υπάκουαν στην «φιλάνθρωπο» «καθολική εκκλησία», η οποία έκανε εκκλήσεις για την…διάσωση των θυμάτων! Έγραψε: «δεν φταίει ολόκληρος ο  λεγόμενος “σκοτεινός” Μεσαίωνας για την Ιερά Εξέταση. Το δικαστήριο αυτό ιδρύθηκε τον 13ο αιώνα με σκοπό να “ερευνήσει” και να επιβάλει ποινές στους “επικινδύνους”, για την ασφάλεια της Χριστιανοσύνης και του Κράτους, αιρετικούς. Πρέπει να υπογραμμίσουμε, πως το σύστημα της “εξέτασης”, από τα δικαστήρια της “Ιεράς Εξέτασης”, εφαρμόζονταν τόσο στον εκκλησιαστικό όσο και στον κοσμικό χώρο, έως τα τέλη του 18ου αιώνα, και αυτό στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης»! Επ’ αυτού, αποσιωπά εντέχνως ότι η «Ιερά Εξέταση» υπήρξε παπική επινόηση και εφεύρεση! «Η Ιερά Εξέταση δημιουργήθηκε το 1231 από τον Πάπα Γρηγόριο ΣΤ΄ για να ξεκαθαριστούν οι πραγματικοί πιστοί από τους αιρετικούς. Όταν ο Πάπας δημιουργούσε το συγκεκριμένο «θεσμό» συμπλήρωσε εκτός των άλλων πως, όποιος ιεροεξεταστής βασανίσει τον αιρετικό για να ομολογήσει, θα δεχθεί απευθείας συγχώρεση από το Θεό και την Εκκλησία. Το στοιχείο αυτό έδινε μια παραπάνω ώθηση και άνεση στους ιεροεξεταστές να πραγματοποιούν μια σειρά από τα πιο σαδιστικά και άγρια βασανιστήρια που υπήρξαν ποτέ. Για τον λόγο αυτό έμειναν στην ιστορία τα λεγόμενα «μεσαιωνικά βασανιστήρια» https://maxmag.gr/politismos/istoria/ta-frichta-vasanistiria-tis-ieras-exetasis-enanti-ton-eretikon/ . Ο εν λόγω «αλάθητος» είχε διακηρύξει πως «Είναι καθήκον κάθε καθολικού να καταδιώξει τους αιρετικούς»!

     Και κάτι άλλο πολύ σημαντικό, που παράβλεψε να αναφέρει ο παπικός «αρχιεπίσκοπος». Η «Ιερή Εξέταση» και όλες οι φρικτές καταδίκες της, ακόμα και η θανάτωση, είχε (και έχει) για την «εκκλησία» του «θεολογική» θεμελίωση! Τα βασανιστήρια, όσο πιο επώδυνα και τραγικά επέφεραν τον θάνατο στον καταδικασμένο, ο θάνατος «λειτουργούσε λυτρωτικά» γι’ αυτόν, διότι έτσι κατευνάζετο η οργή του Θεού και «ικανοποιείτο η τρωθείσα δικαιοσύνη» του, σύμφωνα με το τερατώδες παπικό «δόγμα» «Περί Ικανοποιήσεως της Θείας Δικαιοσύνης» και του «Καθαρτηρίου Πυρός», όπου οι αμαρτωλοί, δια των βασανιστηρίων «εξαγνίζονται»! Με άλλα λόγια, οι παπικοί «βάπτισαν»  ως «ευεργεσία» αυτή την φρικαλεότητα, ως «μέσον σωτηρίας»! Προφανώς, πιο δαιμονική σύλληψη και ύβρη προς το Θεό της αγάπης, δεν θα μπορούσε να υπάρξει! Αλλά ο παπικός «αρχιεπίσκοπος» σιωπά γι’ αυτά, παρά το γεγονός ότι είναι βασικές αρχές της «εκκλησίας» του!

       Προσπαθεί να ρίξει το βάρος των ανείπωτων εγκλημάτων της «Ιεράς Εξετάσεως» στους πολιτικούς ηγεμόνες. Αλλά αν ήταν συνεπής με την ιστορική αλήθεια, θα έπρεπε να γνωρίζει και να αναφέρει πως οι Ευρωπαίοι Ηγεμόνες όχι απλά ήταν υποτελείς στον φράγκο υπερ- αυτοκράτορα «Πάπα», αλλά αντλούσαν από αυτόν την εξουσία τους, τουλάχιστον ως την Μεταρρύθμιση και τα χρόνια του Διαφωτισμού! Κανένας δεν τολμούσε να αντισταθεί στην παντοδυναμία του! Όποιος τολμούσε να σηκώσει κεφάλι, «αφορίζονταν» από τον «Πάπα» και δίνονταν εντολή στους υπηκόους του να μην υπακούουν και να επαναστατούν και έτσι έχανε την εξουσία! Αν ήθελε πράγματι την προστασία των καταδίκων από την «Ιερή Εξέταση», με μια διαταγή του θα την σταματούσε πάραυτα και για πάντα! Αλλά δεν το έκανε, για τον απλούστατο λόγο, ότι αυτή «λειτουργούσε» με παπική διαταγή, για την εδραίωση της παπικής εξουσίας, άσχετα αν ήταν σφόδρα αντιτιθέμενη με την χριστιανική πίστη και ζωή! Αντί να επισημαίνει τα ανωτέρω ως «θιασώτης της ιστορικής αλήθειας», έγραψε: «ο θεσμός μπόρεσε να  προκαλέσει αυτά τα εγκλήματα, τούτο οφείλεται στο γεγονός του εναγκαλισμού της Εκκλησίας με την κοσμική εξουσία. Η πολιτική εξουσία, όπως συμβαίνει συχνά, «εργαλειοποίησε» την Ιερά Εξέταση για τα δικά της συμφέροντα, οικονομικά και πολιτικά»! Και πάλι αποσιωά την αλήθεια, αφού η «εκκλησία» του είναι πρωτίστως κρατική εξουσία, υπό την οποία βρίσκεται η «εκκλησιαστική», είναι κανονικό Κράτος, με όλες τις κρατικές λειτουργίες του, θεσμοποιημένο από τον Φράγκο αυτοκράτορα Πιπίνο τον Βραχύ (751 - 768) και φυσικά από τον φασίστα Μπ. Μουσολίνι (1929)! Αν δεν την ασκούσε η «εκκλησία» του, γιατί ονομάζεται και χαρακτηρίζεται ως «Ιερά Εξέταση», έχουσα ξεκάθαρα την έννοια της «ιερότητας» και «αγιότητας»; Γιατί ασκούνταν   αποκλειστικά από παπικούς «κληρικούς» «ιεροεξεταστές»;       

       Αναγκάζεται να ομολογήσει ότι η «Ιερά Εξέταση» συστήθηκε και λειτούργησε κατά των αιρετικών, οι οποίοι θεωρούνταν «επικίνδυνοι» για την παπική «εκκλησία» και το κράτος. Για  τούτο προσπαθεί να την δικαιολογήσει: «Οι ίδιοι οι πολίτες απαιτούσαν να επέμβει η Εκκλησία και το Κράτος για την καταστολή αυτού του επικίνδυνου κινήματος με θρησκευτικό μανδύα»! Αλλά και πάλι ο παπικός «αρχιεπίσκοπος» δεν αναφέρει ότι η πράξη αυτή αντίκειται στην σαφή εντολή του Χριστού: «όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν» (Μαρκ.8,34)! Δεν την αναφέρει, την αποκρύπτει, δεν κάνει την παραμικρή κριτική στην «εκκλησία» του! Τα «βάζει» με τους «επικίνδυνους» αιρετικούς «Καθαρούς», αλλά αποσιωπά προκλητικά το φρικτό έγκλημα κατά των «διαδόχων» τους Ουγενότων, οι οποίοι, περισσότεροι από 29.000, στις 24 Αυγούστου 1572, στο Παρίσι, κατασφάχτηκαν από παπικούς δολοφόνους, την φρικώδη «Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου»! Κι’ αυτό στους νεώτερους χρόνους και όχι στον «σκοτεινό μεσαίωνα», όπως τον αποκαλεί! Παρενθετικά διερωτόμαστε, ο «ευαίσθητος» για την «ιστορική αλήθεια», παπικός «αρχιεπίσκοπος» κ. Σπιτέρης έγραψε ποτέ και στιγμάτισε το φρικώδες έγκλημα των παπικών, της «Νύχτας του Αγίου Βαρθολομαίου»; Αναμφίβολα όχι!

     Ο Παπισμός δυστυχώς δεν αλλάσσει: σχετικώς πρόσφατα αγιοποίησε τον στυγνό δολοφόνο, Καρδινάλιο του Ζάγκρεπ της Κροατίας, Αλουΐσιο Στέπινατς, που ως ηθικός αυτουργός με τις ορδές των «Ουστάσι» του Άντε Πάβελιτς, δολοφόνησε 880.000 Σέρβους Ορθοδόξους και καταδικάστηκε από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο Εγκληματιών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

     Αλλά κάνει και ένα άλλο ατόπημα:  προσπαθεί να παρουσιάσει τον ανελέητο Παπισμό, ο οποίος εφηύρε την «Ιερά Εξέταση», όπως προείπαμε, ως …φιλάνθρωπο! Έγραψε: «Υπάρχουν μαρτυρίες, όμως, πως ο Πάπας επανειλημμένως επενέβη για να αποφευχθούν οι αγριότητες εναντίον τους. Ο Πάπας Αλεξάνδρου Γ΄(1159-1181), έγραψε στον βασιλιά Λουδοβίκου Ζ΄ της Γαλλίας που ετοιμάζονταν να εξοντώσει αυτήν την αίρεση: “Είναι προτιμότερο να δίνουμε άφεση αμαρτιών στους ενόχους παρά να αφαιρούμε τη ζωή των αθώων με υπερβολική αυστηρότητα…, η επιείκεια ταιριάζει περισσότερο με τον εκκλησιαστικό λαό παρά η σκληρότητα”»! Με άλλα λόγια, μας λέει ότι στα χρόνια της παπικής παντοδυναμίας, ο υποτελής στον «Πάπα» Γάλλος ηγεμονίσκος αψήφησε την παπική διαταγή! Το ίδιο επαναλαμβάνει και για την ίδια εποχή, για τον αυτοκράτορα Φρειδερίκο Β΄ (1231): «Το κάψιμο των αιρετικών χρονολογείται από την εποχή του αυτοκράτορα Φρειδερίκου Β΄ (1231) και στην Αγγλία, από το Κοινοβούλιο, που το διέταξε εναντίον των Λολλάρδων (1401)». «Η Εκκλησία, επανειλημμένα, επενέβη κατά των αναπόφευκτων καταχρήσεων που συνέβαιναν σε αυτά τα δικαστήρια»! Και τι έκανε για να σταματήσουν; Τίποτε! Όχι μόνον δεν την κατήργησε, αλλά ούτε καν την αποχαρακτήρισε ως «Ιερά»! Απλά οι «Πάπες» «έχυναν κροκοδείλια δάκρυα» για την αποχαύνωση των αφελών οπαδών τους, όπως κάνουν πάντα!

     Κατόπιν αναφέρεται στις φρικαλεότητες κατά των Εβραίων στην Ισπανία. «Η μεγαλύτερη και πιο αποτελεσματική Ιερά Εξέταση ήταν αυτή της Ισπανίας του 15ου αιώνα, που οργάνωσε και διεξήγαγε τους διωγμούς των Εβραίων. Και εκεί η κοσμική εξουσία έπαιξε μεγάλο ρόλο, καθώς τότε, οι βασιλείς Φερδινάνδος και Ισαβέλλα αποφάσισαν να απελάσουν από την επικράτειά τους όσους Εβραίους δεν δέχονταν να βαπτιστούν». Και εδώ τι έκανε ο «Πάπας»; Απολύτως τίποτε ουσιαστικό! Η «Ιερά Εξέταση» παρέμεινε «Ιερά» και οι δικαστές της ήταν παπικοί «κληρικοί» ως ιεροδικαστές! Αυτοί δίκαζαν και καταδίκαζαν, ως εντολοδόχοι του «Πάπα», για λογαριασμό των Ισπανών ηγεμόνων! 

      Παραλείπουμε, για  οικονομία χώρου και χρόνου, και άλλες σκόπιμες παρερμηνείες της «Ιεράς Εξετάσεως» από τον παπικό «αρχιεπίσκοπο». Θα κλείσουμε με κάτι πολύ ουσιαστικό, το οποίο παραβλέπει. Έγραψε: «Έστω, με όλες τις υπερβολές της νεότερης ιστοριογραφίας ενάντια στην Ιερά Εξέταση, και τις διορθώσεις των σύγχρονων μελετητών, η ευθύνη της Εκκλησίας παραμένει μεγάλη. Βέβαια θα αποτελούσε αναχρονιστική απαίτηση να περιμέναμε, στην εποχή εκείνη, τη σημερινή ευαισθησία για την ελευθερία της συνείδησης και το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ωστόσο, η Εκκλησία θα έπρεπε, έχοντας το Χριστό ως διδάσκαλο, να είναι προφητική και να υπερβαίνει τον πολιτισμικό ορίζοντα της εποχής. Το έγκλημα παραμένει έγκλημα και δεν δικαιολογείται. Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β’, αν και αναγνώρισε τις υπερβολές μιας αντικαθολικής, ιστοριογραφίας ζήτησε συγνώμη για τα σφάλματα της Εκκλησίας σχετικά με την Ιερά Εξέταση… Το έγκλημα παραμένει έγκλημα και δεν δικαιολογείται»! Ομολογεί ότι η «εκκλησία» του «θα έπρεπε, έχοντας το Χριστό ως διδάσκαλο», να μην συμμετείχε στην διαχρονική εγκληματική πρακτική της «Ιεράς Εξετάσεως», που σημαίνει ότι, σύμφωνα με την ομολογία του, δεν Τον έχει για διδάσκαλό της, για τον απλούστατο λόγο, ότι Τον αντικατέστησε με τον «αλάθητο επί γης αντιπρόσωπό του» τον «Πάπα», ο οποίος εφευρίσκει  και προξενεί εγκλήματα! Ο Θείος Διδάσκαλος Χριστός, δεν έχει θέσει στην «εκκλησία» του, διότι τον εκτόπισε ο «αντιπρόσωπός» του! 

     Επ’ αυτού ρωτάμε τον παπικό «αρχιεπίσκοπο»: Μπορεί να σφάλλει και να εγκληματεί η Εκκλησία του Χριστού, «ὁ στῦλος καί τό ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας»  κατά τον θείο Παύλο (Α΄ Τιμ. 3,15); Μπορεί να σφάλλει και να εγκληματεί, έχοντας ως κεφαλή το Χριστό (Κολ.1,1); Το Άγιο Πνεύμα δεν την οδηγεί «εις πάσαν την αλήθειαν» (Ιωάν.16,13); Μια «εκκλησία» που σφάλλει και εγκληματεί, μπορεί να είναι η Εκκλησία του Χριστού; Εάν όχι, πως μπορεί να λογισθεί ως «εκκλησία» ο Παπισμός, ο οποίος είναι κυριολεκτικά αιματοβαμμένος στην χιλιόχρονη ιστορική του πορεία; Κι ακόμα, οι «Πάπες» που θέσπισαν, λειτούργησαν και ανέχτηκαν την εγκληματική «Ιερά Εξέταση», έστω και «απενοχοποιημένη», ήταν, σύμφωνα με το δαιμονικό «δόγμα» της παπικής «εκκλησίας» «αλάθητοι» (Α΄ Βατικανή «Σύνοδος» 1870). Παρά ταύτα, ήρθε ο επίσης «αλάθητος» «Πάπας» Ιωάννης Παύλος Β΄- και αυτός αγιοποιηθείς - να «στηλιτεύσει» τα «σφάλματα της Εκκλησίας σχετικά με την Ιερά Εξέταση», όπως αναφέρει ο παπικός «αρχιεπισκοπος», για τα οποία βεβαίως ευθύνονται οι τότε «αλάθητοι», ως «οι κεφαλές» και «οι εκφραστές της αλήθειας της καθολικής εκκλησίας». Ρωτάμε τον παπικό «αρχιεπίσκοπο» :  ποιοι υπήρξαν «αλάθητοι», εκείνοι, ή ετούτος; Κι ακόμα, συνεχίζει να θεωρεί όλους εμάς, που δεν δεχόμαστε το «δόγμα περί αλαθήτου του Ρωμαίου ποντίφικα», της Α΄ Βατικανής «Συνόδου», ως αφορισμένους και ως εκ τούτου, προορισμένους για την κόλαση; 

      Αλλά, δεν είναι μόνο η «Ιερά Εξέταση» εγκληματική, απλά αποτελεί μια από τις διαχρονικές εγκληματικές πτυχές του Παπισμού. Η χιλιόχρονη ιστορική πορεία του είναι απόλυτα συνυφασμένη με το έγκλημα, την απάτη, τη βία, την ακολασία, την ασέβεια. Βοά η ιστορία από τα πλέον ειδεχθή εγκλήματά του. Από τις ανήκουστες γενοκτονίες των φράγκων κατά των Ρωμαίων και των άλλων λαών της Ευρώπης τους οποίους κατάσφαξαν και όσοι απέμειναν τους μετέβαλλαν σε δουλοπάροικους. Από τα εκατομμύρια θύματα των δαιμονικών σταυροφοριών, με αποκορύφωμα την Δ΄ Σταυροφορία (1204) που ουσιαστικά διέλυσε την χιλιόχρονη Αυτοκρατορία της Ρωμιοσύνης. Από τους κατακρεουργημένους και πυρπολημένους οσιάθλους πατέρες  στο Άγιον Όρος και στην Καντάρα της Κύπρου, οι οποίοι δεν είχαν αποδεχτεί την «ένωση των εκκλησιών» της Ψευδοσυνόδου της Λυώνος και τα «άζυμα». Από τα 29.000 θύματα των Ουγενότων της Νύχτας του Αγίου Βαρθολομαίου. Από τις πολλές χιλιάδες νεκρών των θρησκευτικών πολέμων στην Ευρώπη. Από τα ειδεχθή εγκλήματα των φανατισμένων «ιεραποστόλων» αποικιοκρατών. Από τα φρικτά εγκλήματα των Ουνιτών στην Ανατολική Ευρώπη, τα οποία συνεχίζονται με αμείωτη ένταση στην μαρτυρική Ουκρανία, όπου διώκουν ορθοδόξους κληρικούς και πιστούς, βανδαλίζουν και αρπάζουν τους ναούς τους, βεβηλώνουν με απίστευτη βαρβαρότητα τα ιερά σκεύη. Από τις γενοκτονίες ιθαγενών (Ινδιάνων) στην Αμερική, όπου συνεχώς ανακαλύπτονται ομαδικοί τάφοι. Από την εχθρική στάση των εν Ελλάδι παπικών κατά την Εθνική μας Επανάσταση του 1821 και την κατοχή 1941-1944. Από την παρότρυνση του Βατικανού προς το ΝΑΤΟ, να διαπράξει ειδεχθείς και φονικότατους βομβαρδισμούς κατά των Ορθοδόξων Σέρβων, κυρίως αμάχων, και την απαίτηση για εξοπλισμό των Βόσνιων μουσουλμάνων, κατά το 1998-1999. Από την πρόσφατη γενοκτονία παπικών «ιερέων» κατά αμάχων (τουλάχιστον 70.000) στη Ρουάντα, το 1994, κλπ, κλπ, κλπ.  Ακόμα προσθέτουμε τα ανείπωτα διαχρονικά σεξουαλικά εγκλήματα χιλιάδων φραγκοπαπάδων, κατά πολλών χιλιάδων αθώων παιδιών και εν πολλοίς ανάπηρων!

      Αρκούμαστε σε αυτά τα λίγα και αντιπροσωπευτικά περιστατικά, τα οποία φρονούμε ότι είναι λίαν αποδεικτικά της διαχρονικής εγκληματικής δράσεως του Παπισμού, κατά της ανθρωπότητας.  Προκαλούμε τον εν λόγω «αρχιεπίσκοπο», αν θέλει και μπορεί να αντικρούσει τους ισχυρισμούς μας, ευθέως και χωρίς τις παπικές πονηρίες. 

      Επίσης, ως ενημέρωση και «υπενθύμιση» στον παπικό «αρχιεπίσκοπο» κ. Ι. Σπιτέρη: Κατά την έρευνά μας για την διαχρονική εγκληματική δράση της «Ιεράς Εξετάσεως», βρήκαμε αδιάσειστα στοιχεία, ότι, επί τουρκοκρατίας, όταν οι αδίστακτοι παπικοί «ιεραπόστολοι» δρούσαν ανεξέλεγκτοι στον ελληνικό χώρο, «λειτούργησε» και στην Ελλάδα, και κύρια στη Χίο, «Ιερή Εξέταση», με άγνωστο αριθμό «ιερώς» καταδικασμένων, πιθανότατα και Ορθοδόξων!

    Τέλος, να αναφέρουμε ότι τα φρικώδη εγκλήματα της «Ιεράς Εξετάσεως» καθώς και όλων των άλλων διαχρονικών εγκλημάτων του Παπισμού, οι χριστιανομάχοι τα «φορτώνουν» άκριτα στην Εκκλησία, αναγκάζοντάς μας να απολογούμαστε γι’ αυτά, για τα οποία δεν ευθυνόμαστε και δεν μας αγγίζουν και τα οποία αποδεικνύουν ότι η «εκκλησία» που τα διέπραξε δεν είναι Εκκλησία! 

    Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ