Τὸ «Πάτερ ἡμῶν» τοῦ ψηφοφόρου.

 

Τὸ «Πάτερ ἡμῶν» τοῦ ψηφοφόρου.

Γεώργιος Κ. Τζανάκης, Ἀκρωτήρι Χανίων.

     Ἀκούγεται τελευταῖα, ἀπὸ τὸ πληρωμένο δημοσιογραφικὸ κύκλωμα τῶν ΜΜΕ,  ἐν ὅψει ἐκλογῶν, σχετικῶς μὲ αὐτοὺς ποὺ στὴν  Βουλὴ ψήφισαν τὸν λεγόμενο «σοδομονόμο», ὅ,τι «οἱ ἀπώλειες σὲ ψηφοφόρους ὁλοκληρώθηκαν, ὅσοι ἦσαν θρησκόληπτοι καὶ συντηρητικοὶ ἀποστασιοποιήθηκαν-ἀπομακρύνθηκαν, ὅμως ἀπεκατεστάθη ἡ σχέσις τῶν κομματαρχῶν καὶ βουλευτῶν μὲ τὴν Ἐκκλησία, ὁπότε τὸ θέμα θεωρεῖται λήξαν. Δὲν ἐπηρεάζει πλέον τὶς ἐκλογικές ἐξελίξεις».  

     Τὰ ἐγκλήματα ποὺ ἔχουν διαπραχθῇ, τὰ τελευταῖα 15 χρόνια, ἐναντίον τῆς πατρῖδος, τοῦ λαοῦ μας καὶ τῆς πίστεως, δὲν χρειάζεται νὰ ἀπαριθμηθοῦν γιατὶ θὰ γεμίσουν σελίδες. Τὸ τελευταῖο κατόρθωμα εἶναι ἀσφαλῶς ὁ νόμος ποὺ παραμερίζει κάθε λογικὴ, κάθε φυσιολογικότητα, κάθε ἀνθρώπινο μέτρο.

    Πρωταγωνιστὴς εἶναι ὁ γόνος τοῦ Μητσοτακέϊκου καὶ  τὸ μόνο ἐπιχείρημά του, γιὰ νὰ δικαιολογήσῃ τὰ  ὅσα πράττει καὶ νομοθετεῖ εἶναι ὅτι τὸν ἔχει ψηφίσει τὸ 41% τῶν ψηφισάντων. Καμμία λογικὴ ἐξήγησι δὲν παρουσιάζει γιὰ τὰ ἀνοσιουργήματά  του, διότι δὲν ὑπάρχει. Πῶς νὰ ἐξηγήσῃ ὅτι ἀρσενικὸς «παντρεύεται» ἀρσενικὸ, καὶ αὐτὸ εἶναι  οἰκογένεια, καὶ ὁ ἕνας ἐκ τῶν δύο παίρνει καὶ ἐπιδομα  μητρότητος, καὶ ὅλα αὐτὰ τὰ νομοθέτησε αὐτός (μὲ τὴν συνέργεια καὶ τῶν ὑπολοίπων  προοδευμένων καὶ ΛΟΑΤΚΙσμένων); Αὐτὰ οὔτε δικαιολογοῦνται, οὔτε ἐξηγοῦνται, διότι ἀπλά δὲν εἶναι κατὰ φύσιν.  Τὸ μόνο ποὺ λέει; «Μὲ ἔχει ψηφίσει τὸ 41%». Μόνο ποὺ  δὲν τὸν ψήφισε γιὰ νὰ κάμῃ αὐτὰ τὰ πράγματα, διότι δὲν τὰ ἀνήγγειλε προεκλογικῶς.

    Στὶς ἐρχόμενες ἐκλογὲς, ἐκτὸς ἀπὸ τὰ ὑπόλοιπα σοβαρώτατα ἐθνικὰ καὶ εὐρωπαϊκὰ θέματα, κρισιμωτάτη παράμετρος εἶναι τὸ ὅτι τὸ ἀποτέλεσμα θὰ παρουσιαστῇ ὡς συμφωνία τοῦ λαοῦ στὰ ὅσα ἔγιναν, καὶ ἐπιβράβευσις αὐτῶν ποὺ τὰ ἔκαναν. Θὰ βγαίνει πάλι καὶ θὰ λέει: «Ὁ Ἑλληνικὸς λαὸς μὲ ψήφισε Α%, ἄρα συμφωνεῖ μὲ ὅσα ἔκανα». Καὶ δεδομένου ὅτι θὰ ψηφιστοῦν καὶ οἱ ὑπόλοιποι συμπράξαντες (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ) θὰ φαίνεται μεγάλη ἡ σημφωνία τοῦ λαοῦ.

     Ἐπειδὴ εἴμαστε ἡ πρώτη καὶ μόνη ὀρθόδοξη χῶρα παγκοσμίως, ποὺ οἱ ἄρχοντες της ἔχουν ψηφίσει τέτοιο δαιμονικὸ νόμο, ἄν δὲν καταψηφιστοῦν ἡ εὐθύνη θὰ περάσῃ στὸν λαό μας καὶ θὰ εἴμαστε ὁ πρῶτος ὀρθόδοξος λαὸς ποὺ συναινεῖ σ᾿ αὐτὴ τὴν ὕβρι. Ἄρα ἡ καταψήφισις ὅλου τοῦ πολιτικοῦ φάσματος ποὺ ἀποδέχθηκε, προέβαλε καὶ ὑπερψήφισε αὐτὸ τὸν σατανικὸ νόμο εἶναι καθαρὰ πνευματική πράξις γιὰ ὅσους διαθέτουν στοιχειώδη πνευματικὴ αἴσθησι.

     Φυσικὰ οἱ ἄρχοντες ποὺ προωθοῦν ἤ ψηφίζουν τέτοια πράγματα, δὲν διαθέτουν οὔτε αὐτὴ τὴν στοιχειώδη αἴσθησι (διαφορέτικα δὲν θὰ προέβαιναν σὲ τέτοιες ἐνέργειες) καὶ ἔτσι μποροῦν μὲ ἄνεσι νὰ φοροῦν μεγάλους σταυροὺς, νὰ φωτογραφίζονται μπροστὰ σε εἰκόνες καὶ μανουάλια, νὰ ἀνταλλάσουν χαιρετοῦρες καὶ χαμόγελα  μὲ ἱεράρχες τοῦ ἰδίου φυράματος καὶ φρονήματος, καὶ νὰ λένε μέσα στὶς  ἐκκλησίες τὸ Πιστεύω καὶ τὸ Πάτερ ἡμῶν στὰ ἐλάχιστα λεπτὰ ποὺ καταδέχονται νὰ μποῦν προεκλογικῶς παρουσία τηλεοπτικῶν καμερῶν.

     Γιὰ ὅσους ὅμως πιστεύουν ἀληθινὰ  στὸ Θεό μας (καὶ δὲν εἶναι κομματικοὶ τρόφιμοι ἤ δεμένοι λόγῳ συμφερόντων ἤ μεταλαγμένοι ἀπὸ ἰδιολογίες καὶ ἰδεοληψίες)  ὑπάρχει δικαιολογία γιὰ νὰ (ξανα)ψηφιστοῦν αὐτοὶ οἱ ὀλετῆρες;

     Μπορεῖ νὰ χρησιμοποιοῦν τὶς φωτογραφίες μὲ τὰ κεροιὰ καὶ τὶς χαιρετοῦρες μὲ Πατριάρχες καὶ ἀρχιεπισκόπους καὶ δεσποτάδες τοῦ ἰδίου φρονήματος (ἤ τοῦ ἰδίου ἐντολέως) γιὰ νὰ πείσουν τοὺς ἀπλουστέρους, ἀλλὰ μπορεῖ καὶ ὁ πλέον ἀπλοῦς νὰ σκεφτῇ τὰ στοιχειώδη ποὺ ἀφοροῦν τὴν εὐθύνη μας στὴν συγκεκριμένη ψηφοφορία.

    Ἐμεῖς πῶς θὰ σταθοῦμε, ρὲ παιδιά, ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ θὰ τοῦ ποῦμε ἔστω καὶ τὸ «Πάτερ ἡμῶν», ἄν πράξουμε τέτοιο ἔγκλημα, καὶ ἐπιβραβεύσουμε τοὺς ἐγκληματίες (ξανα)ψηφίζοντάς τους;

     Δὲν εἶναι πέραν πάσης τόλμης σ᾿αὐτὸν ποὺ δὲν πράττει ὅσα ἀρμόζουν σὲ γιό, νὰ καλεῖ «πατέρα» τὸν Δεσπότη Θεό; «Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς». Τί γιὸς τοῦ Θεοῦ εἶσαι, ὅταν ἀντὶ νὰ ἀντισταθῇς, νὰ ἐλέγξῃς, νὰ διαμαρτυρηθῇς καὶ νὰ φωνάξῃς, ἐσὺ ἐπιβραβεύεις καὶ ψηφίζεις αὐτοὺς ποὺ ὄχι μόνο περιφρονοῦν τὸν νόμο του, ἀλλὰ καὶ νομοθετοῦν τὰ ἐνάντια, καθυβρίζοντες τὸ Πανάγιο Πνεῦμα;

«Πάσης τοιγαροῦν ἐπέκεινα τόλμης χωρεῖν ὑπολαμβάνω, τὸν μὴ πράττοντα μὲν τὰ υἱῷ εὐδοκίμῳ πρέποντα, τολμᾶν δὲ πατέρα καλεῖν τὸν Δεσπότην»· ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ. PG78.1073

Καὶ ἐνῷ κάνεις αὐτὰ ποὺ δυσφημοῦν τὸ Θεῖο ὄνομα, τολμᾶς καὶ λές: «ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου»;

« καὶ δρῶντα μὲν ἐξ ὧν δυσφημηθήσεται τὸ θεῖον ὄνομα, ἐπιχειροῦντα δὲ λέγειν· «ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου»·» ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ. PG78.1073

Ποιόν κοροϊδεύεις;  Αὐτοὶ μποροῦν νὰ νομίζουν (ἥ νὰ ὑποκρίνονται) ὅτι συμπεριφερόμενοι ὅπως  παραπάνω, περνιοῦνται γιὰ χριστιανοί,  ἐνῷ πράττουν ἤ ψηφίζουν τὰ τῶν κιναίδων καὶ ἀρσενοκοιτῶν. Ἰσχύει, ὅμως, γιὰ ὅποιον πράγματι καὶ ὄχι σχήματι πιστεῦει στὸν Θεό; Ὅχι βέβαια. Αὐτὸ εἶναι καθαρὴ θεομπαιξία.

Καὶ ἐνῷ γίνεσαι ἀκόλουθος ἐπίσημος καὶ συνομιλητὴς καὶ δορυφόρος τοῦ τυράννου λές: «ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου»; Δηλαδὴ παρακαλεῖς τὸν Θεὸ νὰ φανερωθῇ νικηφόρος βασιλεύς στοὺς τυραννουμένους ἀπὸ τὸν σατανᾶ, δίνοντάς τους τὴν ἀήτητο συμμαχία  του, καὶ σὺ εἶσαι χειροκροτητὴς καὶ ψηφοφόρος τῶν ὑπηρετῶν τοῦ σατανᾶ, ποὺ ψηφίζουν νόμους σατανικοὺς.

«καὶ τοῦ τυράννου ὄντα δορυφόρον ἐπισημότατον, φράζειν· «Ἐλθέτω ἡ βασιλεία  σου»·  ὄφθητι, τουτέστι, τοῖς τυραννουμένοις βασιλεὺς νικηφόρος, παρέχων τὴν κατὰ τῆς ἁμαρτίας ἀήττητον συμμαχίαν»· ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ. PG78.1073

Καὶ ἐνῷ δὲν κάνεις τίποτα ἀπὸ ὅσα θέλει ὁ Θεός (γιατὶ ὁ Θεὸς δὲν θέλει οὔτε τὴν ἀδικία, οὔτε τὴν προδοσία τῆς πατρῖδος, οὔτε τὸ ψέμα, οὔτε τὴν ἐξαχρείωσι τῶν ἀνθρώπων, οὔτε τὴν ἐκπόρνευσί τους, οὔτε νὰ ἐπιβραβεύῃς καὶ νὰ ἐνισχύῃς αὐτοὺς ποὺ τὰ διαπράττουν  καὶ τὰ νομοθετοῦν) ὑποκρίνεσαι τὴν ἀρετὴ καὶ λές: «Γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς».

«ἔτι τε μηδὲν ὧν θέλει ὁ Θεὸς, διαπραττόμενον, ὑποκρίνεσθαι ἀρετὴν, καὶ λέγειν «Γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς»·» ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ. PG78.1073

Πῶς θὰ γίνῃ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ ὅταν ὄχι μόνο διαπράττεται, ἀλλὰ διδάσκεται καὶ νομοθετεῖται καὶ ἐπιβάλεται τὸ θέλημα τοῦ διαβόλου καὶ ἐσὺ διὰ ψήφου ἐπιβραβεύεις τὰ ὄργανα τοῦ σατανᾶ ποὺ ἐκτελοῦν τὶς ἐντολές του;

Καὶ ἐνῷ ἀκολουθεῖς τὸν ἀπατεῶνα ποὺ ὅλο σοῦ τάζει pass καὶ καλάθια καὶ ἐπιδόματα καὶ περιμένεις καθημερινὰ τὶς προσφορὲς του γιὰ νὰ ζήσῃς, ἐνῷ ληστεύει τὴν δουλειά σου καὶ τὴν περισουσία σου καὶ καταστρέφει ὅσα μπορεῖ νὰ πάράξῃ ἡ πατρίδα, τολμᾶς καὶ λές: «Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον  δὸς ἡμῖν σήμερον». Μὰ ἀφοῦ περιμένεις ἀπὸ τὸν ἀπατεῶνα τὸν ἄρτο σου, τί τὰ λές αὐτὰ στὸν Θεό;

Καὶ δὲν σοῦ στερεῖ μόνο τὸν ἄρτο τοῦ σώματος, ἀλλὰ κυρίως καὶ τὸν ἄρτο τῆς ψυχῆς, γιὰ νὰ σὲ ταΐσῃ μὲ τὰ σκουλίκια καὶ τὸ τεχνητὸ κρέας τῶν ἐργαστηρίων τοῦ σατανᾶ, δηλαδὴ τῶν διαστροφικῶν ἠδονῶν, ποὺ ἐμβολιάζουν τὰ παιδιὰ ἀπὸ τὸ νηπιαγωγεῖο, γιὰ νὰ τὶς ἐπιβάλλουν.

Καὶ ἐνῷ ἀνέχεσαι τὰ ὄργανα τοῦ σκότους ποὺ κυβερνοῦν νὰ ἀνοίγουν ὄχι δρόμους, ἀλλὰ λεωφόρους,  ποὺ ὁδηγοῦν σὲ κινδύνους θανάτου καὶ ἀσήκωτους πειρασμοὺς καὶ τὸν ἑαυτό σου καὶ τοὺς συνανθρώπους σου λές: «Μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν». Ἔ!, αὐτὸ καὶ γελοῖο εἶναι καὶ ἄξιον κάθε ἀγανακτήσεως.

«τὸν δ ̓ εἰς  πειρασμοὺς ἑαυτὸν ῥίπτοντα, καὶ πᾶσαν τεμόντα ὁδὸν ἐπὶ κινδύνους ἄγουσαν, φράζειν· «Μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν»· καὶ γελοῖον εἶναι δοκεῖ, μᾶλλον δὲ ἀγανακτήσεως ἁπάσης ἄξιόν ἐστι». ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ. PG78.1073

Καὶ ἐνῷ προθύμως καὶ εὐχαρίστως ἀκολουθεῖς τὸν ἐχθρὸ (διότι οὔτε μὲ τὴν βία, οὔτε τυρρανικῶς ἀλλὰ μὲ τὴν ἀπάτη ὑπερισχύει καὶ τὸν ψηφίζεις ὅταν εἶσαι μόνος σου στὴν κάλπη) τὸ νὰ λές: « Ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ», ξεπερνᾷ κάθε εἰρωνεία. Ἀφοῦ ἐσὺ μὲ τὰ χέρια σου ψηφίζεις τὸν πονηρὸ καὶ τὰ ἔργα του, τί ζητᾶς ἀπὸ τὸν Θεό νὰ σὲ προστατέψῃ ἀπὸ τὸν πονηρό;

«Τὸ δὲ καὶ ἀσμένως ἀκολουθοῦντα τῷ ἐχθρῷ (οὐ γὰρ βία, οὐδὲ τυραννίδι, ἀλλ' ἀπάτη περιγίνεται) λέγειν· « Ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ»,  πᾶσαν εἰρωνείαν ὑπερβάλλει». ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ. PG78.1073

Τὸ νὰ λές:  «Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία, καὶ ἡ δύναμις, καὶ ἡ δόξα»· καὶ ταυτόχρονα νὰ καταφρονῇς Αὐτὸν ἀπὸ τὸν ὁποῖο πηγάζει κάθε δύναμις καὶ κάθε δόξα· αὐτὸ εἶναι πέρα ἀπὸ κάθε συγγνώμη.

«Τὸ δὲ φράζειν μέν· «Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία, καὶ ἡ δύναμις, καὶ ἡ δόξα»·  καταφρονεῖν δὲ τοῦ πᾶσαν δύναμιν  καὶ δόξαν πηγάζοντος, συγγνώμης μεῖζον». ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ. PG78.1073-76

Διότι καταφρονεῖς καὶ κοροϊδεύεις καὶ εἰρωνεύεσαι Αὐτὸν ποὺ ἔχει τὴν ἐξουσία καὶ τὴν δύναμι καὶ τὴν δόξα, ὅταν μὲ τὴν ψήφο σου ἐπιβραβεύεις  τοὺς ἐν τῇ βουλῇ ἀρχιεργάτες τοῦ ἄρχοντα τοῦ σκότους καὶ πάσα τὴν βουλευτική καὶ κομματική πομπή τους.

Βλέπουμε τὴν πνευματικὴ σημασία τῆς ψήφου. Βλέπουμε ὅτι δὲν θὰ  μποροῦμε οὔτε τὸ «Πάτερ ἡμῶν» νὰ ποῦμε, ἀλλὰ θὰ μᾶς χλευάζουν οἱ δαίμονες, καὶ δὲν θὰ ἔχουμε πλέον τὴν ἀήτητη συμμαχία τοῦ Θεοῦ. Πῶς εἶναι δυνατὸν, ὄχι μόνο νὰ καθόμαστε νὰ ἀράζουμε καὶ νὰ ροχαλίζουμε, ὅπως λέει ὁ ἅγιος Ἰσίδωρος, ἀλλὰ καὶ νὰ γινόμαστε συνεργοὶ τῶν δαιμόνων στὴν ἐπικράτησι τοῦ θελήματος τοῦ σατανᾶ καὶ ἐνῷ δὲν φροντίζουμε γιὰ τὴν σωτηρία μας (ἀλλὰ γιὰ τὴν καταστροφή τὴν δική μας καὶ τῶν συνανθρώπων μας) νὰ παρακαλοῦμε τὴν θεϊκὴ συμμαχία νἄρθῃ νὰ μᾶς σκεπάσῃ; Καὶ ὅταν δὲν συμβεῖ νἄρθῃ, τότε νὰ δυσανασχετοῦμε;  Δὲν καλεῖται μόνο μὲ τὰ λόγια (ἡ θεία συμμαχία), ἀλλὰ παρακαλεῖται μὲ τὰ ἔργα καὶ ἔρχεται μόνη της.

«Πῶς σὺ τὴν ἀήττητον συμμαχίαν, καθεύδων  καὶ ῥέγχων, καὶ μὴ φροντίζων τῆς σαὐτοῦ σωτηρίας, ἐπιπτῆναι σοι παρακαλεῖς, καὶ διαμαρτάνων δυσχεραίνεις; Ἡγείσθω τοίνυν τὰ παρὰ σοῦ, καὶ τὰ παρ' ἐκείνης ἕψεται. Οὐ γὰρ λόγοις καλουμένη μόνον, ἀλλὰ καὶ ἔργοις παρακαλουμένη, ὥσπερ αὐτεπάγγελτος ἥξει». ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ. PG78.1061

Διότι εἶναι προφανὲς ὅτι τίποτα δὲν εἶναι οὐδέτερο, τίποτα  δὲν εἶναι ἀδιάφορο, τίποτα δὲν εἶναι χωρὶς συνέπειες γιὰ ὅλο τὸν κόσμο. Ὅλα διαπνέονται εἴτε ἀπὸ τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, εἴτε ἀπὸ τὸ πνεῦμα τοῦ διαβόλου. Φυσικὰ εἴμεθα ἐλεύθεροι νὰ πράξωμε ὅτι θέλουμε, μὲ τὴν εὐθύνη τῶν  συνεπειῶν τῶν  πράξεών μας.

Ὅλα τὰ παραπάνω εἶναι αὐτονόητα, δὲν χρειάζονται τὰ βάθη τοῦ πνεύματος καὶ ὁ φωτισμὸς τῆς ἀσκήσεως γιὰ νὰ τὰ καταλάβουμε. Ἐνῷ εἶναι δύο γαϊδάρων ἄχερα, φαίνεται ὅτι ὑπολειπόμεθα πολὺ τῶν συμπαθῶν ὑπάκουων τετραπόδων ἐμεῖς τὰ ὑπάκουα δίποδα τῶν ἐλεεινῶν ἀρχόντων, ἐκκλησιαστικῶν καὶ πολιτικῶν, γιὰ νὰ χρειάζεται νὰ γράφονται ὅλα αὐτά. Πρέπει νὰ ἐπιστρατεύσουμε τὸν ἅγιο Ἰσίδωρο γιὰ νὰ ξεστραβωθοῦμε;

Καὶ θὰ πῇ κανεὶς: Τί κάθεσε ρὲ φίλε καὶ τὰ γράφεις ὅλα αὐτά; Ἄλλη δουλειά δὲν ἔχεις; Ἀκριβῶς τὸ ἀντίθετο. Ἔχω καὶ παραέχω. Ἀλλὰ δὲν μπορῶ νὰ ἡσυχάσω ὅταν βλέπω ὅτι εἴμαστε ἡ πρώτη ὀρθόδοξη χῶρα στὸν κόσμο ποὺ οἱ ἄρχοντές μας ψήφισαν αὐτὸν τὸν σατανικὸ νόμο, καὶ μὲ τὶς ἐκλογὲς αὐτὲς κινδυνεύει νὰ βρεθῇ καὶ ὁ λαὸς μὲ τὴν ψῆφο του νὰ ἐπιδοκιμάζῃ αὐτὴ τὴ δαιμονική πράξι. Ἑπίσης, ὅπως ἔλεγε καὶ ὁ ἅγιος Παΐσιος, ἄν δὲν ἀντιδράσουμε ὥστε κάπως νὰ φοβηθοῦν καὶ νὰ μετριάσουν τὸν ξέφρενο καλπασμό τους, θὰ εἴμαστε συνένοχοι καὶ συναυτουργοὶ σὲ ὅσα θὰ ἀκολουθήσουν καὶ ἀσυγχώρησοι γιὰ τὴν ἀδράνειά μας.

Ἡ δὲ ἀποχὴ, ποὺ μερικοὶ θεωροῦν ὡς ἀπομάκρυνσι ἀπὸ τὴν μόλυνσι καὶ τὴν ἐκλογικὴ βρωμιὰ καὶ ἀγυρτεία, στὴν παροῦσα περίστασι λειτουργεῖ ὑπὲρ τῶν ἐγκληματιῶν. Εἶναι σὰ νὰ βλέπῃς νὰ ρίχνουν κάποιον στὸ βόθρο καὶ ἐνῲ μπορεῖς νὰ δώσῃς ἕνα χέρι βοηθείας, μήπως καὶ σωθῇ, ἐσὺ λές ὅτι δὲν θέλεις νὰ ἀνακατεύεσαι μὲ ἀκαθαρσίες καὶ σκατά. Ναί!, ἐσὺ μπορεῖ νὰ μὴν λερωθῇς ἀλλὰ ὁ συνάνθρωπος θὰ πεθάνει.

Καμμία ψῆφος στὰ ἐλεεινὰ ὑποκείμενα, στὰ, εἴτε ἐν γνώσει τους εἴτε ἐν ἀγνοίᾳ τους, ὄργανα τοῦ σατανᾶ. Ὁ Θεὸς νὰ τοὺς ἐλεήσῃ νὰ ἀντιληφθοῦν τί διαπράττουν καὶ ποὺ ὁδηγοῦν τὰ πράγματα. Βρεῖτε τοὺς ἀνθρώπους μὲ τὰ λιγώτερα κακά, μὲ τὸν «λιγώτερο δάκο», ποὺ ἔλεγε ὁ ἅγιος Παΐσιος.  Πάντα ἔχει ὁ Θεὸς καὶ τοὺς δικούς του σὲ ὅλες τὶς διαβαθμήσεις, καὶ ἐννίοτε χρησιμοποιεῖ ἀκόμη καὶ γαϊδούρια, ὅταν χρειαστεῖ.

Γεώργιος Κ. Τζανάκης Ἀκρωτήρι Χανίων. 3 Ἰουνίου 2024.