ΑΚΤΙΝΕΣ: Οι Μητροπολίτες Διδυμοτείχου Δαμασκηνός και Ίμβρου και Τενέδου Κύριλλος στα Σκόπια

Διδυμοτείχου Δαμασκηνός από Μονή Πρέτσιστα στα Σκόπια: Μην ξεχνάμε ότι αληθινή πατρίδα μας είναι η Άνω Ιερουσαλήμ

“Μπορεί να μιλάμε διαφορετική γλώσσα, μπορεί να έχουμε άλλη ταυτότητα, αλλά όμως μην ξεχνάμε ότι μέσα μας υπάρχει το Σώμα και το Αίμα του Ιησού Χριστού. Είμεθα ο Νέος Ισραήλ και η αληθινή μας πατρίδα είναι η Άνω Ιερουσαλήμ”. Αυτά είπε, μεταξύ άλλων, ο Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός από την Ιερά Μονή Πρέτσιστα στο Κίτσεβο των Σκοπίων, κατά την αντιφώνησή του προς τον Επίσκοπο Αντανίας κ. Παρθένιο, της Αρχιεπισκοπής Αχρίδος.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Δαμασκηνός μαζί με τον Μητροπολίτη Ίμβρου και Τενέδου κ. Κύριλλο εκ του Οικουμενικού Πατριαρχείου παρέστησαν στην Γ’ Στάση των Χαιρετισμών η οποία τελέστηκε στη Μονή την Παρασκευή, 5 Απριλίου 2024.

Στην ακολουθία χοροστάτησε ο Μητροπολίτης κ. Δαμασκηνός ο οποίος επισκέφθηκε για πρώτη φορά την εν λόγο Ιερά Μονή στη γειτονική χώρα, ενώ τη Γ’ Στάση του Ακαθίστου Ύμνου ανέγνωσε ο Μητροπολίτης Ίμβρου κ. Κύριλλος.

Στην προσφώνησή του προς τους Αρχιερείς, ο Επίσκοπος Αντανίας κ. Παρθένιος είπε:

„«Σεβασμιώτατε Άγιε Μητροπολίτα Ίμβρου και Τενέδου, κ. Κύριλλε,

Σεβασμιώτατε Άγιε Μητροπολίτα Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου, κ. Δαμασκηνέ,

Κατά τις ώρες αυτές, γεμάτες με χαρούμενη αναμονή και πνευματική πρόγευση της χάριτος που πρόκειται να μας επισκεφθεί, με βαθύτερο σεβασμό και ευδιάθετη καρδία, εξ ονόματος αυτής της ανανεωμένης Ιεράς Μονής της Παναγίας Δεσποίνης ημών και των μοναζουσών εδώ, οι οποίες διακονούν και ασκητεύουν υπό την Μητρική της προστασία, σας καλωσορίζουμε θερμώς και εγκαρδίως. Σας ευχόμαστε ευχάριστη διαμονή σε αυτόν τον ιερό χώρο αγιασμένο από τον μοναχικό αγώνα, σε αυτό το αρχαίο Ιερό, θεμελιωμένο από τους πρώτους κτήτορες, τους ευσεβείς ρωμαίικους αυτοκράτορες Ανδρόνικο και Μιχαήλ, το οποίο μαρτυρεί την διαρκή παρουσία και χάρη της Θεοτόκου μεταξύ μας.

Η έλευσή σας εδώ, σε αυτήν την ευλογημένη στιγμή, στην παραμονή της εορτής του Ευαγγελισμού, αποτελεί έκφραση εκείνης της μυστηριώδους συναντήσεως μεταξύ Θεού και ανθρώπου και μεταξύ ανθρώπου και ανθρώπου, την οποίαν η Παρθένος Μαρία μας παρέσχε μια φορά και για πάντα με το μοιραίο της: «ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατὰ τὸ ῥῆμά σου». Η επίσκεψή σας εδώ όχι μόνο που μας γεμίζει με αμέτρητη ευγνωμοσύνη και τιμή, αλλά προσθέτει ακόμη μία πλούσια σελίδα στα χρονικά αυτής της Ιεράς Μονής και της Εκκλησίας μας.

Στην παρουσία σας βλέπουμε ακόμη μια εικονικότητα – της αληθινής εκκλησιαστικής κοινότητας, εκείνης που προέρχεται από την ίδια την καρδία της Εκκλησίας και είναι πάντα διαπλεκόμενη με τους δεσμούς της αγάπης και τα όρια της ειρήνης. Αυτή η κοινότητα, θεμελιωμένη στον Χριστό και μέσω του Χριστού, μας υπενθυμίζει ότι η τελική μας κλήση και ο τελικός μας σκοπός είναι η κοινωνία στη ζωή της Αγίας Τριάδος.

Επιτρέψτε μας, Άγιοι Αρχιερείς, να αξιοποιήσουμε αυτό τον χαιρετισμό με αφορμή την πρώτη επίσκεψη του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Δαμασκηνού σε εμάς, για να εκφράσουμε τη βαθιά μας ευγνωμοσύνη και τιμή για τις αγώνες σας, την αφοσίωση και την υποστήριξή σας στη διαδικασία της κανονικής αναγνώρισης της ανανεωμένης Αρχιεπισκοπής Αχρίδος, της οποίας αποκατάσταση ανακοίνωσε η απόφαση, γεμάτη αγάπη και φροντίδα, της Αυτού Παναγιότητος Πατριάρχου των Ορθοδόξων κ.κ. Βαρθολομαίου.

Σε αυτή την στοργική συγκατάβασή σας, βλέπουμε την ενέργεια της Θείας Χάριτος, η οποία οδηγεί στην θεραπεία και ανανέωση του συνόλου του σώματος της Εκκλησίας. Ο ρόλος και η συνεισφορά σας, γνωστοί σε εμάς, σε αυτή την ιστορική απόφαση, είναι μαρτυρία για μία σαφή εκκλησιαστική όραση και για ποιμαντική φροντίδα προς τον λαό του Θεού. Την ευγνωμοσύνη μας για αυτό το ιερό ιστορικό έργο, μέσω σας την εκφράζουμε επίσης προς όλους τους άλλους, γνωστούς και άγνωστους, εκκλησιαστικά σκεπτόμενους ανθρώπους του Θεού, οι οποίοι επέλεξαν με αυταπάρνηση και θυσία να επενδύσουν τον εαυτό τους για την ευημερία της Εκκλησίας και για την πνευματική υγεία του Χριστεπωνύμου λαού καθ᾽ημάς.

Η ευγνωμοσύνη, ως θεμελιώδης αρετή στην χριστιανική μας ζωή, μας υπενθυμίζει ότι κάθε δώρο, κάθε χάρη που λαμβάνουμε, είναι καρπός της αγάπης και του ελέους του Θεού προς εμάς, και γι᾽αυτό η Ευχαριστία είναι η τελική έκφραση της πίστεως και της πνευματικότητός μας και είναι κλειδί προς τις ευλογίες που έρχονται άνωθεν, εκ του Πατρός των φώτων. Όταν εκτιμούμε και εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας προς τους ευεργέτες μας, τότε πλησιάζουμε στο κέντρο της Θείας αγάπης και σοφίας.

Σε αυτό το πνεύμα, η παρουσία σας μεταξύ μας είναι μια ευκαιρία να εκφράσουμε για ακόμη μια φορά, αλλά ποτέ για τελευταία, την ιερή μας ευγνωμοσύνη προς τον Δωροδότη Κύριο, καθώς και προς τον μεγάλο Πατέρα της Εκκλησίας του Θεού στην εποχή μας, τον Παναγιώτατο Αρχιεπίσκοπο Νέας Ρώμης – Κωνσταντινουπόλεως και Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, τον θεραπευτή της πικρής μας πολυετούς πληγής, ο οποίος αποτελεί πιστή ενσάρκωση της ποιμαντικής και πατρικής αγάπης του Μεγάλου Αρχιερέα, του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

Θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω, Άγιοι Αρχιερείς, ότι η παρουσία σας μεταξύ μας δεν αποτελεί αιτία μόνο για την προσωπική μας χαρά, αλλά και για τη χαρά ολόκληρης της εκκλησιαστικής κοινότητας εδώ, διότι οι πιστοί εδώ σας βιώνουν ως αναζωογόνηση της πίστεως τους, ως χαριτωμένη δύναμη για πνευματική άνοδο, και βλέπουν αυτή την ιερή εμφάνιση και ως νόημα της ενότητος και της καθολικότητος, ως κοινωνία στην ενότητα της καρδίας και του πνεύματος – κάτι από το οποίο εμείς και οι πρόγονοί μας, για μη ποιμαντικούς και μη αγαπητικούς λόγους, εδώ και πολύ καιρό είχαμε στερηθεί. Φέρετε μαζί σας τις ευλογίες και το φως από τις προσευχές του Πρωτοθρόνου Οικουμενικού Πατριαρχείου και από την αδελφή Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος, για τον πιστό λαό της αγίας Αρχιεπισκοπής Αχρίδος και εμείς χαιρόμαστε για αυτή την ευκαιρία, καθώς και για κάθε άλλη κοινωνία με τους διαφόρους ομοθρήσκους, σύμφωνα με τα λόγια του ψαλμωδού: «Ἰδοὺ δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν, ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτό;»

Με τα βαθύτερα συναισθήματα τιμής και ευγνωμοσύνης, και πάλι σας ευχόμαστε καλωσόρισμα στα μοναστήρια μας και στις καρδιές μας. Ευχόμαστε η διαμονή σας εδώ να είναι γεμάτη με ειρήνη, χαρά και πνευματική ανάπαυση. Και καθώς συγκεντρωθήκαμε μαζί σε αυτό το προσευχητικό Οίκο της Βασίλισσας Μητρός, για να τιμήσουμε τον Ευαγγελισμό της, ας είναι οι κοινές μας προσευχές φωτεινά παραδείγματα της ενότητος εν Χριστώ, να αποτελούν πηγή ελπίδος και ανανεώσεως για τον κουρασμένο από την αμαρτία κόσμο, να είναι εμφανές σημάδι της δυνάμεως των Ορθοδόξων, η οποία βρίσκεται στη λειτουργική εκείνη αγιοτριαδική εκφώνηση: «Ἀγαπήσωμεν ἀλλήλους, ἵνα ἐν ὁμονοίᾳ ὁμολογήσωμεν».

Εις πολλά έτη!»

Στην αντιφώνησή του ο Μητροπολίτης κ. Δαμασκηνός ανέφερε:

«Θεοφιλέστατε και προσφιλέστατε Γέροντα, άγιε Επίσκοπε Αντανίας κ. Παρθένιε,

Με ιδιαίτερη συγκίνηση, αλλά και χαρά και αγαλλίαση και ευφροσύνη, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ίμβρου και Τενέδου κ. Κύριλλος εκ μέρους της Μεγάλης του Χριστού εν Κωνσταντινουπόλει Εκκλησίας, Οικουμενικού μας Πατριαρχείου, και η ελαχιστότης μου εκ μέρους της Εκκλησίας της Ελλάδος επισκεπτόμεθα την πατρίδα σας, τα μοναστήρια σας και χαιρόμεθα διότι έχουμε αυτή την ιδιαίτερη ευλογία να συλλειτουργούμε και να συμπροσευχόμεθα μαζί σας, μετά την ιστορική αυτή απόφαση του Οικουμενικού μας Πατριάρχη κ. κ. Βαρθολομαίου της 9ης Μαΐου του 2022.

Θα πρέπει να ομολογήσω, ότι εδώ και πολύ καιρό είχα σφοδρή την επιθυμία να συναντήσω τον αγαπητό αδελφό Επίσκοπο Παρθένιο, να τον αγκαλιάσω και να συλλειτουργήσω μαζί του. Μιάς και εκείνος ήταν ένας από τους πρώτους αδελφούς ο οποίος σε μια συμπτωματική συνάντησή μας εξέθεσε τον πόνο και τις δυσκολίες που είχε το όλο εγχείρημα για την αποκατάσταση της ευχαριστιακής κοινωνίας της τοπικής Εκκλησίας με το Οικουμενικό Πατριαρχείου και τις αδελφές ορθόδοξες Εκκλησίες. Και αυτή η επιθυμία έγινε πραγματικότητα σήμερα, χάρη στην πρόσκληση που είχα εκ μέρους σας και την προτροπή του αγαπητού αδελφού του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ίμβρου και Τενέδου κ. Κυρίλλου, ο οποίος υπήρξε ένας από τους πρωτεργάτες συντελεστές της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως προκειμένου να επιτευχθεί το ποθούμενο.

Σήμερα λοιπόν, όπως πολύ σωστά είπατε, αναμιμνησκόμενος του ψαλμικού:«Ἰδοὺ δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν, ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτό», ευρισκόμεθα ο ένας κοντά στον άλλον για να ενώσουμε την προσευχή μας στον θρόνο του Θεού και να ευχαριστήσουμε την Παναγία Παρθένο, τον Ευαγγελισμό της οποίας θα εορτάσουμε μεθαύριο. Η Παναγία μας έφερε στον κόσμο τον Σωτήρα Χριστό με την χάρη του Παναγίου Πνεύματος προκειμένου να μας οδηγήσει από το σκοτάδι στο φως· προκειμένου να μας χαρίσει την προοπτική στον χαμένο Παράδεισο· προκειμένου να ανοίξει τον δρόμο για την Βασιλεία των Ουρανών. Και καθώς διανύουμε την ψυχωφελή και κατανυκτική περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής συνειδητοποιούμε ολοένα και πιο έντονα ότι ο δρόμος προς την σωτηρία περνάει μέσα από το Σταυρό. Ο ευγενής και ευσεβής και φιλόχριστος λαός αυτής της όμορφης χώρας ασφαλώς πέρασε τον δικό του τον σταυρό για πολλές δεκαετίες. Η σταύρωση διήρκησε πολλά χρόνια, αλλά να, τώρα ζούμε την Ανάσταση! Ζούμε την χαρά της κοινωνίας, της μεταξύ μας κοινωνίας. Και ασφαλώς, για να φτάσουμε εδώ χρειάστηκε πολλοί άνθρωποι να θυσιαστούν. Ένας από αυτούς, που προσέφεραν τον εαυτό τους και τις πολύτιμες υπηρεσίες τους για αυτήν την υπόθεση ήταν ο εκλεκτός και αγαπητός αδελφός Επίσκοπος Παρθένιος, ο οποίος για πολλά χρόνια οικοδόμησε σιγά-σιγά, λιθαράκι-λιθαράκι, τις ψυχές των ανθρώπων πρωτίστως· καλλιέργησε τις ψυχές τόσων πατέρων και αδελφών μοναχών ανδρών και γυναικών, προκειμένου να επανδρωθούν τόσα μοναστήρια, και πάνω απ᾽ όλα, άναψε και πάλι μέσα στο αρτοφόριο των ψυχών των ανθρώπων την καντήλα της πίστεως και της ελπίδας. Δοξάζω τον Θεό διότι οδήγησε τα βήματα μου σε αυτό τον ιερό τόπο, στην Ιερά Μονή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου κοντά στο Κίτσεβο για να συναντήσω έναν εκλεκτό αδελφό, να συναντήσω και όλους όσους αγωνίζονται μαζί του: και τους μοναχούς και τις μοναχές, αλλά και το φιλόχριστο ποίμνιον της εκκλησιαστικής αυτής κοινότητας.

Με την ευκαιρία αυτή, θέλω να ευχαριστήσω θερμότατα τον Μακριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αχρίδος κ. Στέφανο, και ασφαλώς τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Δεβρών και Κιτσέβου κ. Τιμόθεο, τον ποιμενάρχη και κυρίαρχο της θεοσώστου αυτής επαρχίας, διότι με την ευλογία του ευρίσκομαι εδώ, και πιστεύω με χαρά και ευλογία να τον συναντήσω προσωπικώς αυτές τις μέρες και να συλλειτουργήσω μαζί του. Αγαπητοί μου αδελφοί, θέλω να σας παρακαλέσω να προσεύχεστε. Να προσεύχεστε αυτή η χαρά της πνευματικής κοινωνίας μας να παραμείνει αιώνια. Είμεθα αδέλφια, αγαπητοί μου! Μπορεί να μιλάμε διαφορετική γλώσσα, μπορεί να έχουμε άλλη ταυτότητα, αλλά όμως μην ξεχνάμε ότι μέσα μας υπάρχει το Σώμα και το Αίμα του Ιησού Χριστού. Είμεθα ο Νέος Ισραήλ και η αληθινή μας πατρίδα είναι η Άνω Ιερουσαλήμ. Σε αυτή την πατρίδα δεν υπάρχουν έθνη, δεν υπάρχουν γλώσσες, δεν υπάρχουν φυλές. Σε αυτή την καινούργια πατρίδα υπάρχει μόνο ο Χριστός.

Με αυτές τις λίγες σκέψεις θα ήθελα να σας ευχαριστήσω και πάλι για την υποδοχή τον άγιο καθηγούμενο, την ηγουμένη, την αδελφότητα και όλους εσάς. Και να ευχηθώ, αγαπητοί μου αδελφοί, πάντοτε να ειρηνεύετε. Και με την μεσιτεία της Παναγίας μας, ο Ιησούς Χριστός ο Οποίος σαρκώνεται για την σωτηρία μας, Αυτός, λοιπόν, να δίνει χαρά, ευτυχία, ελπίδα και παρηγοριά σε όλους σας και στις οικογένειές σας. Στον δε Ηγούμενό μας τον Επίσκοπο Παρθένιο να του δίνει την φώτιση και την δύναμη να πληροφορεί την διακονία του, προς δόξαν Θεού και ευκλεία της Αγίας Του Εκκλησίας.

Έτη πολλά!»

Φωτογραφίες/ Πληροφορίες: bigorski.org.mk

orthodoxianewsagency.gr

…………………………………………………

Την Ιερά Μονή Μπίγκορκσι επισκέφθηκαν οι Μητροπολίτες Διδυμοτείχου και Ίμβρου

Την Ιερά Μονή Μπίγκορκσι επισκέφθηκαν οι Μητροπολίτες Διδυμοτείχου και Ίμβρου

Σε συνέχεια της χαράς του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και του πανηγυρικού εορτασμού στην Ιερά Μονή της Παναγίας Πρέτσιστα, οι Μητροπολίτες Διδυμοτείχου, Ορεστιάδου και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός και Ίμβρου και Τενέδου κ. Κύριλλος, επισκέφθηκαν το απόγευμα της Κυριακής την παλαίφατη Ιερά Μονή Μπίγκορσκι.

Οι Σεβασμιώτατοι μετά το συλλείτουργό τους στην πόλη της Αχρίδος, στην Αγία Σοφία, με τον Μητροπολίτη Δεβρών και Κιτσέβου κ. Τιμόθεο, ευδόκησαν να έλθουν στην Ιερά μας Μονή του Τιμίου Προδρόμου του Κυρίου, όπου έγιναν δεκτοί από τον Ηγούμενο, Επίσκοπο Αντανίας κ. Παρθένιο, και την αδελφότητα. Η επίσκεψη των δύο αρχιερέων, εκ των οποίων ο Μητροπολίτης Διδυμοτείχου για πρώτη φορά, έφερε μεγάλη χαρά στο μοναστήρι, όπου με τις επίσημες κωδωνοκρουσίες των καμπανών, τα θυμιατήρια και η ψαλμωδία έφεραν πραγματική χαρά Ευαγγελισμού, έτσι που οι καρδιές όλων μας γέμισαν ιερό τρόμο και ευγνωμοσύνη.

Προσφωνώντας τους δύο Αρχιερείς ο Καθηγούμενος, Θεοφιλέστατος κ. Παρθένιος, είπε:

«Σεβασμιώτατοι, άγιε Μητροπολίτα Ίμβρου κ. Κύριλλε και άγιε Μητροπολίτα Διδυμοτείχου κ. Δαμασκηνέ,

Αγαπητοί αδελφοί μοναχοί,

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές εν Χριστώ προσκυνητές,

Επιτρέψτε μου από τα βάθη της καρδιάς μου να εκφράσω την απέραντη χαρά και ευγνωμοσύνη μου στον Μεγάλο Δωροδότη, τον Θεό και Σωτήρα υμών, Κύριο Ιησού Χριστό, καθώς εδώ, στον ιερό αυτό Ναό μας, σήμερα είναι παρών ο ευυπόληπτος ιεράρχης, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Δαμασκηνός, ο οποίος είναι εκλεκτός εν Χριστώ αδελφός και μέγας βοηθός στην διαδικασία για την αναγνώριση της Αγίας Εκκλησίας μας.

Βρίσκεται εδώ μαζί με τον επίσης ευυπόληπτο, σεβαστό και εξαιρετικό εν Χριστώ αδελφό, τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ίμβρου και Τενέδου κ. Κύριλλο, με τον οποίο για μερικές ημέρες είναι σε επίσκεψη της Πατρίδος μας. Αυτοί έγιναν φιλοξενούμενοι πρώτα στην Ιερά Μονή Πρέτσιστα του Κιτσέβου, όπου προκάλεσαν μια ασυνήθιστη χαρά με την επίσκεψή τους. Χαρά που γέμισε ακόμη και τον αέρα! Αισθάνομαι ότι και οι πρόγονοι χαίρονται γι’ αυτή την εν Χριστώ κοινωνία μας, γιατί ήταν πολυαναμενόμενη και επιθυμητή για όλους, και γι’ αυτήν, όπως είπε ο ίδιος ο άγιος δεσπότης Δαμασκηνός στην προσφώνησή του στο Μοναστήρι Πρέστιστα – χρειάστηκαν πολλοί κόποι και θυσίες.

Και πράγματι, αυτή η αδελφότητα ένιωσε στις πλάτες της πόσο σκληρός, τεταμένος και δύσκολος ήταν ο αγώνας, ο οποίος απέκτησε ένταση ιδιαίτερα την τελευταία πενταετία, μετά την οποία η Εκκλησία μας έγινε τελικά δεκτή σε κανονική και ευχαριστιακή ενότητα. Ξέρετε, αφήσαμε τις πολυάριθμες υποχρεώσεις και τις διακονίες της Μονής μας, μόνο και μόνο για να βοηθήσουμε να γίνει αυτή η ιερή εκκλησιαστική ενότητα. Και ο Παναγιώτατος Πατήρ ημών, ο Πατήρ όλων των Ορθοδόξων, ο Οικουμενικός Πατριάρχης μας κ. κ. Βαρθολομαίος, βλέποντας τον μεγάλο αγώνα της ιεραρχίας και του λαού εδώ και νιώθοντας τον πόνο της εγκαταλείψεώς μας, θεράπευσε την πικρή μακρόχρονη πληγή της ένδοξης Αρχιεπισκοπής Αχρίδος. Ήταν ασφαλώς ένα γεγονός αναμενόμενο και επιθυμητό από γενιές και γενιές πίσω. Οι πρόγονοί μας γνώριζαν πόσο ένδοξη και όμορφη ήταν η Αρχιεπισκοπή Αχρίδος και πώς ήταν ιδιαίτερα συνδεδεμένη με το Οικουμενικό εν Κωνσταντινουπόλει Πατριαρχείο. Άλλωστε, βλέπωντας ιστορικά, οι περισσότεροι Αρχιεπίσκοποι της Αχρίδος προέρχονταν από την Πρωτεύουσα, από την Βασιλίδα των πόλεων, όπως π.χ., ο άγιος Θεοφύλακτος Αχρίδος, αυτός ο μέγας εκκλησιαστικός άνδρας, παγκόσμιος ερμηνευτής, συγγραφέας, ο οποίος, μεταξύ άλλων, έγραψε και τους βίους των αγαπημένων μας Αγίων, των θαυματουργών της Αχρίδος Κλήμεντος και Ναούμ, με τους οποίους είμαστε περήφανοι μέχρι σήμερα και των οποίων βίους συνεχώς ξαναδιαβάζουμε και δοξολογούμε. Πρακτικά, η Κωνσταντινούπολη και η Αχρίδα συνδέονται με μια ομφαλική σύνδεση, είναι υποκείμενα και δημιουργοί μιας και της ίδιας ιερής παράδοσης, μιας και της ίδιας πνευματικότητας, ενός και του ίδιου πολιτισμού.

Τώρα ο Άγιος Θεοφύλακτος μαζί με όλους τους άλλους μακαριστούς και αγίους Αρχιεπισκόπους της Αχρίδος, αλλά ιδιαίτερα με αυτούς τους δύο αγαπημένους μας προστάτες, τους Αγίους Κλήμεντα και Ναούμ της Αχρίδος, χαίρονται από τους Ουρανούς και δοξολογούν. Αισθάνονται οι ευχές και οι ευλογίες τους, μαζί με τις χαρές των προγόνων, τόσο των Αχριδών όσο και των Κωνσταντινουπολιτών. Και αυτοί εδώ οι εκλεκτοί και γενναίοι άνδρες, οι αγαπητοί αδελφοί που είναι τώρα μαζί μας και ανάμεσά μας, ακολουθώντας την κλήση, αλλά και το ευγενές πνεύμα των προγόνων, πρόσφεραν αναμφίβολα μια πολύ μεγάλη θυσία, επένδυσαν τεράστια προσπάθεια και αγάπη, για να μας βοηθήσουν, να βοηθήσουν τον λαό του Χριστού εδώ. Κάνοντας αυτό, ούτε περίμεναν ούτε έλαβαν κανένα όφελος ή αποζημίωση απ᾽ αυτόν τον κόσμο για το μεγάλο έργο τους. Για τέτοιους ευσεβείς εργάτες, η ανταμοιβή είναι το ότι αγαπούν ειλικρινά την Εκκλησία και την καλή της πρόοδο – στην πραγματικότητα περιμένουν την πληρωμή για τον κόπο τους από τον Κύριο ο Οποίος τους επέλεξε και τους προσέλαβε. Και ακριβώς γι᾽ αυτό έγιναν αληθινοί αδελφοί και ευεργέτες μας και τους χρωστάμε τον σεβασμό και την αγάπη μας.

Φυσικά, εδώ δεν πρέπει να αφήσουμε έξω τους άλλους παράγοντες αυτής της διαδικασίας, τους αρχιερείς της Εκκλησίας μας, πιο σημαντικούς και με μεγαλύτερη αξιοπρέπεια από εμένα, όπως τον Σεβασμιώτατο αρμόδιο Μητροπολίτη μας κ. Τιμόθεο, τον σεβαστό Μητροπολίτη Στρουμνίτσης κ. Ναούμ και φυσικά τον σεβαστό μας Αρχιεπίσκοπο κ. κ. Στέφανο, οι οποίοι έδωσαν και τον εαυτό τους σε αυτό το ιστορικό έργο, έβαλαν πολλή προσπάθεια και ενεργούσαν σοφά, και έτσι φτάσαμε στο σημείο να χαίρονται σήμερα ο Ουρανός και η Γη. Με βάση αυτό το πλαίσιο που έθεσα, θα πω ευθαρσώς ότι τέτοιοι άντρες σήμερα, στην εποχή μας, σπάνια συναντώνται και αποτελούν πραγματική παρηγοριά για τον σύγχρονο άνθρωπο. Γνωρίζουμε ότι εκείνοι οι άλλοι, παρασυρμένοι από τη δική τους ματαιοδοξία, που θέλουν να αναδεικνύονται και να αποδίδουν έργα και πλεονεκτήματα στον εαυτό τους, είναι σε αφθονία, αλλά ξέρουμε επίσης ότι την ευλογία την έχουν μόνο όσοι είναι ντυμένοι με τον Χριστό, την ημέρα που όλα θα αποκαλυφθούν και θα γίνουν γνωστά.

Δεν θέλω να κουράσω άλλο τους πολύτιμους αδελφούς μας και επισκέπτες, γιατί σήμερα τέλεσαν τη Θεία Λειτουργία στην Αγία Σοφία της Αχρίδος και χθες το βράδυ συμμετείχαν και στην αγρυπνία στην Ιερά Μονή Πρέτσιστα.

Για άλλη μια φορά στον Άγιο Διδυμοτείχου κ. Δαμασκηνό, που έρχεται για πρώτη φορά εδώ, εύχομαι ένα μεγάλο και θερμό καλωσόρισμα. Και όχι μόνο η ελαχιστότητά μου και η αδελφότητά μου, αλλά νιώθουμε ότι γίνεται δεκτός με μεγάλη αγάπη από τον ίδιο τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο και από όλους τους Αγίους της Αρχιεπισκοπής Αχρίδος, γίνεται δεκτός με ευγνωμοσύνη και αγάπη για ό,τι έκανε, μαζί με τον Άγιο Ίμβρου κ. Κύριλλο.

Καλώς ήλθατε, αρχιερείς άγιοι!»

Στην αντιφώνησή του ο Μητροπολίτης κ. Δαμασκηνός ανέφερε:

«Θεοφιλέστατε και προσφιλέστατε άγιε αδελφέ,

Με ιδιαίτερη συγκίνηση, αλλά και χαρά σήμερα βρίσκομαι κοντά σας, επισκεπτόμενος την παλαίφατη και ιστορική αυτή Μονή του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, εδώ στο Μπίγκορσκι. Συγκινούμαι και χαίρομαι, διότι σήμερα συναντώ, και χθες είχα την ευκαιρία να συναντήσω εσάς, τον αγαπητό αδελφό μου, αλλά και συγχρόνως να γνωρίσω και την περί υμάς αδελφότητα η οποία μαζί με εσάς, όπως οι χορδές στην κιθάρα, έτσι εργάζονται και διακονούν την Αγία μας Εκκλησία σε αυτόν τον ευλογημένο τόπο και κάτω από τις ιδιαίτερες συνθήκες η οποίες υπάρχουν.

Ο Σεβασμιώταταος Μητροπολίτης Ίμβρου και Τενέδου κ. Κύριλλος και η ελαχιστότις μου ευρισκόμεθα εδώ, ασφαλώς, για να συνεορτάσουμε μαζί Σας την εορτή της Σταυροπροσκυνήσεως, να προσκυνήσουμε το Τίμιο Σταυρό του Κυρίου μας, αλλά και να συνεορτάσουμε και την Θεομητορική εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Και οι δύο εορτές οι οποίες φέτος κατά συγκυρία συμπίπτουν, μας δίνουν αυτήν την πνευματική ευκαιρία, να βρεθούμε ο ένας κοντά στον άλλον. Να επικοινωνήσουν και τα μάτια μας και οι καρδιές μας. Είναι πολύ σημαντικό αυτές τις δύσκολες μέρες και τις δύσκολες εποχές να θυμηθούμε αυτό που λέει ο Κύριος: «ἀδελφὸς ὑπὸ ἀδελφοῦ βοηθούμενος ὡς πόλις ὀχυρὰ» (Παρ. 18,19). Έχουμε ανάγκη πλέον ο ένας κοντά στον άλλον, να συμπορευτούμε, να παραμερίσουμε τυχόν αδυναμίες του παρελθόντος και να βρεθούμε ο ένας κοντά στον άλλον, διότι όπως βλέπουμε «πολλοί κυκλόθεν οἱ ἐχθροί ἡμῶν». Και όχι μόνο είναι πολλοί, αλλά δυστυχώς μεγαλώνουν και αυξάνονται. Αυτό θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε: δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε ο ένας μακριά από τον άλλον. Και αν μου επιτρέπετε, θεωρώ ότι η μεγαλύτερη αμαρτία είναι η αδιαφορία. Το να αδιαφορεί κανείς για τον αδελφό του, για τον άνθρωπο που βρίσκεσαι κοντά του. Δεν μπορούμε, λοιπόν, να αδιαφορούμε. Και αυτό το ενδιαφέρον και αυτή την κατανόηση υπέδειξε η Αυτού Θειοτάτη Παναγιότης ο Οικουμενικός μας Πατριάρχης, όταν, προ δύο περίπου ετών, ήρε τις οποιεσδήποτε επιφυλάξεις και ευλόγησε την ευχαριστιακή κοινωνία με την Εκκλησία της Αχρίδος και με την ιεραρχία, με το ιερό κλήρο και τον ευσεβή και φιλόχριστο λαό αυτής της Εκκλησίας.

Σήμερα το πρωί λειτουργήσαμε μαζί με τον επιχώριο Μητροπολίτη κ. Τιμόθεο και συλλειτουργήσαμε στο ιερό παλλάδιο της Εκκλησίας της Αχρίδος, στο Ναό της του Θεού Σοφίας και ιδιαιτέρως συγκινήθηκα, και το εξομολογήθηκα στον Άγιο Ίμβρου και Τενέδου ότι, ενώ δεν μπορούμε στην Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη να λειτουργήσουμε, τουλάχιστον λειτουργήσαμε στην Αγία Σοφία της Αχρίδος, που μέχρι πριν από λίγο καιρό ήταν αδιανόητο να συλλειτουργήσουμε σε αυτό τον όμορφο, μεγάλο καθεδρικό ναό. Όπως είπα και πριν, είναι ό,τι ιερότερο, ό,τι αγιότερο έχει η Εκκλησία, η Αρχιεπισκοπή της Αχρίδος. Διότι σε αυτό τον Ναό συμπυκνώνεται όλη η ιστορία της Εκκλησίας αυτής.

Θέλω να εκφράσω δημοσία και πάλι την χαρά μου που είμαι κοντά σας. Να σας ευχαριστήσω για την τιμητική πρόσκληση να ευρίσκομαι εδώ αυτές τις μέρες. Να σας διαβεβαιώσω ότι το ενδιαφέρον και η αγάπη όλων μας, και ιδιαίτερα του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου, είναι αμείωτη για την Εκκλησίας της Αχρίδος και όλοι μας θα ενώνουμε την προσευχή μας, προκειμένου η επιθυμία του Πατριάρχου και η επιθυμία όλων των ανθρώπων να γίνει σύντομα πραγματικότητα.

Πραγματικά και εγώ θα ήθελα να εκφράσω την προσωπική μου εμπειρία, να πω στους αγαπητούς αδελφούς ότι εδώ και πολλά χρόνια παρακολουθώ την πορεία της αδελφότητος μέσα από το διαδίκτυο. Διότι μέσα από το διαδίκτυο έχουμε πλέον τις πληροφορίες, και πραγματικά, ενώ έβλεπα την πρόοδο της αδελφότητος, σήμερα η πραγματικότητα ήρθε να συμπληρωθεί, και να ανατρέψει όλα όσα είχα σκεφτεί, διότι είναι πολύ περισσότερα από αυτά τα οποία βλέπει κανείς μέσα από το διαδίκτυο.

Και πάνω από όλα, επιτρέψτε μου να πω, άγιε καθηγούμενε και σεβαστέ αδελφέ, είναι αυτός ο λαός, είναι αυτές οι ψυχές, είναι αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι εμπνεύστηκαν από την πίστη σας, εμπνεύστηκαν από το παράδειγμά σας, αγάπησαν τον Χριστό, αγάπησαν την Παναγία μας, πήραν παράδειγμα από τον Τίμιο Πρόδρομο. Και βλέπουμε την χάρη του Θεού να υπάρχει σαν ποτάμι, όπως είναι το ποτάμι εδώ από κάτω που τρέχει ορμητικό, έτσι είναι και η ζωή των Χριστιανών αυτής της περιοχής, αυτής της χώρας. Είναι ένα ποτάμι. Ένα ποτάμι που όλοι μας συγκλίνουμε για να φτάσουμε στον Χριστό.

Με αυτές τις σκέψεις λοιπόν σας χαιρετώ και σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την σημερινή υποδοχή και την φιλοξενία. Εύχομαι από καρδιάς πάντοτε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ να πληροφορεί την διακονία σας, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ να ειρηνεύει την ζωή σας, και ο Αρχάγγελος Γαβριήλ διά μεσιτείας του Τιμίου Προδρόμου – διότι και ο Πρόδρομος είναι άγγελος, ως άγγελος εικονίζεται – και της Υπεραγίας Θεοτόκου, να ευλογεί τα έργα σας και τον λαό σας. Ο Θεός να μας αξιώσει και κάποια στιγμή να έρθω και εγώ, να λειτουργήσουμε, όπως και εσείς να έρθετε στην ταπεινή και ακριτική μου επαρχία να συλλειτουργήσουμε προς δόξαν Θεού και εύκλεια της Αγίας του Χριστού Εκκλησίας».

Θεός να μας αξιώσει και κάποια στιγμή να έρθω και εγώ, να λειτουργήσουμε, όπως και εσείς να έρθετε στην ταπεινή και ακριτική μου επαρχία να συλλειτουργήσουμε προς δόξαν Θεού και εύκλεια της Αγίας του Χριστού Εκκλησίας».