Τι πρέπει να κάνουμε τώρα τα Χριστούγεννα

Τι πρέπει να κάνουμε τώρα τα Χριστούγεννα

Του Σεβ. Μητροπολίτου Μάνης κ. Χρυσοστόμου Γ’

Λέγουν ὅτι τά Χριστούγεννα εἶναι ἁπλῶς μία ἡμέρα τοῦ ἡμερολογίου. Μία ἡμέρα διακοπῶν, γλεντιοῦ, ξενυχτιοῦ, παιξίματος χαρτιῶν, ἀγορῶν, ἐκδρομῶν καί ἄλλα τέτοια κοσμικά φαινόμενα. Αὐτά ὅλα ὅμως, πόρρω ἀπέχουν ἀπό τό βαθύτερο νόημα τῆς ἑορτῆς. Ὅσοι τά λέγουν αὐτά, βρίσκονται στό σκοτάδι τῆς ἀγνωσίας καί βιώνουν μία «ἑορτή ἀνέορτη».

Τά Χριστούγεννα εἶναι ἡ μεγάλη ἑορτή τῆς Ἐκκλησίας, ὅλων τῶν χριστιανῶν στήν Οἰκουμένη μέ τό κεντρικό μήνυμα ὅτι ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ ἦλθε στή γῆ, σαρκώθηκε, ἐνηνθρώπησε, γεννήθηκε στό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ. Ἐνώπιόν μας ἕνα θεῖο καί ἱερό Μυστήριο πού «οὐ φέρει ἔρευνα» ἀλλά «πίστει μόνῃ τοῦτο πάντες δοξάζομεν». Οἱ ἅγιοι καί θεοφόροι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ὀνομάζουν τά Χριστούγεννα «Μητρόπολη τῶν ἑορτῶν» (Ἰω. Χρυσόστομος), «Γενέθλιος ἡμέρα τῆς ἀνθρωπότητος» (Μ. Βασίλειος) καί «Ἑορτή τῆς ἀναδημιουργίας» (Γρηγόριος Θεολόγος).

Τί λοιπόν πρέπει νά κάμνουμε; Πῶς θά ἑορτάσουμε; Πῶς θά προσεγγίσουμε τό μυστήριο τοῦτο τοῦ Θεανθρώπου;

1ον. Εἶναι ἀνάγκη νά καθαρίσουμε τήν ψυχή μας ἀπό τά πάθη καί τίς ἁμαρτίες. Αὐτό θά γίνει μέ τήν προέλευσή μας στό ἱερό Μυστήριο τῆς Μετανοίας καί Ἐξομολογήσεως. Ἔχουμε ἀνάγκη πνευματικοῦ πατρός. Δέν εἶναι τά χάπια πού θά μᾶς ἀπαλλάξουν ἀπό τό βάρος τῶν ἁμαρτιῶν. Ἡ θεία Χάρη πρέπει νά μᾶς ἐπισκιάσει.

2ον. Νά προσέλθουμε στούς ἱερούς ναούς καί νά μεταλάβουμε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων. Νά κοινωνήσουμε Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ. Νά λάβουμε τόν Γεννηθέντα Χριστό μέσα μας. Νά καταστοῦμε «συνδαιτημόνες» στήν θεία Τράπεζα πού παραθέτει γιά μᾶς ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός. Αὐτός εἶναι ὁ ἁγιασμός μας, ἡ ζωή μας ἐν Χριστῷ. Αὐτό τελικά εἶναι Χριστούγεννα. Γέννηση Χριστοῦ μέσα στό εἶναι μας, στή φάτνη τῆς ψυχῆς μας.

3ον. Νά ἐκκλησιαστοῦμε ἀνήμερα τά Χριστούγεννα νωρίς στό Ναό. Νά ἀκούσουμε μέ τίς ὀρθρινές «Χριστουγεννιάτικες» καμπάνες τό ὑπέροχο τροπάριο «Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός…» ἀπό τόν θαυμάσιο Κανόνα «Χριστός γεννᾶται δοξάσατε…».

4ον. Νά εἴμαστε σ’ αὐτές τίς Χριστουγεννιάτικες ἡμέρες περισσότερον φιλάνθρωποι καί ἐλεήμονες. Νά συγχωρήσουμε τούς οἰκείους μας, τούς συγγενεῖς, τούς γείτονες, τόν πλησίον μας. Καί ἀκόμη νά κάμνουμε κάποια φιλανθρωπία. Νά εἴπωμεν φθάνει ἡ πλεονεξία, ὁ ἀτομισμός. Περισσότερον ἄνοιγμα τῆς καρδιᾶς μας στόν συνάνθρωπο.

5ον. Θά μποροῦσε στό τραπέζι μας αὐτές τίς γορτινές ἡμέρες νά προσκαλέσουμε μέ πολλή διακριτικότητα καί εὐγένεια ἕνα μοναχικό συνάνθρωπο, ἕνα ὀρφανό παιδί, ἕνα ἀπόμαχο τῆς ζωῆς, ἕνα πτωχό.

6ον. Νά πραγματοποιήσουμε μία ἐπίσκεψη ἀγάπης σέ ἡλικιωμένους ἀλλά καί σέ πονεμένους συνανθρώπους μας.

7ον. Νά προσευχηθοῦμε κάπως περισσότερο καί νἄχουμε στήν προσευχή καί στή σκέψη μας καί τούς ὁμογενεῖς μας στό ἐξωτερικό.

8ον. Νά μελετήσουμε ἕνα χριστιανικό βιβλίο, ὡς πνευματική τροφή καί ὠφέλειά μας.

Εἰλικρινά, στήν ὕπαρξή μας νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι δέν θέλουμε νά ζοῦμε ὡς «πρό Χριστοῦ», ἀλλά «μετά Χριστόν».

Χριστούγεννα μέ τόν Χριστό πού φέρει τήν εἰρήνη, τήν ἀγάπη, τήν χαρά στήν ἀνθρωπότητα. Εὐλογημένα Χριστούγεννα, χριστιανικά.

Ιερά Μητρόπολις Μάνης