Το μάθημα των θρησκευτικών στα σχολεία:Προβληματισμοί σκέψεις και μερικές αλήθειες

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ: ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ, ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ

Επιμέλεια: '' ΑΝΤΙΧΙΛΙΑΣΤΙΚΟΣ ''

Πολύς λόγος γίνεται τα τελευταία χρόνια με πικρόχολα σχόλια πολλές φορές για το μάθημα των θρησκευτικών στα σχολεία. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι το μάθημα των θρησκευτικών ή θα πρέπει να αφαιρεθεί εντελώς από τα υποχρεωτικά μαθήματα του Έλληνα μαθητή ή ότι θα πρέπει να το αφήνουν στην κρίση του μαθητή ή των γονιών του μαθητή, εάν θέλει να παρακολουθήσει το μάθημα των θρησκευτικών η όχι.

Μιλάνε για χειραγώγηση, για Εβραιοδιδασκαλίες, ότι γίναμε Ιουδαίοι, ότι ο Χριστιανισμός έχει επιβληθεί δια της βίας στους Έλληνες και πώς δεν ζούμε στο Μεσαίωνα. Κι όλα αυτά γιατί; Επειδή διδάσκονται οι μαθητές τα γεμάτα αγάπη λόγια του Χριστού μας. Πράγματι, τραγικό!...

Μάλιστα σε διαδικτυακές συζητήσεις που κάνουμε, έχουμε ακούσει και το εξής:

Γιατί να εμπιστεύονται οι γονείς την θεολογική τους διαπαιδαγώγηση στους θεολόγους του κράτους; Έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχουν δάσκαλοι (θεολόγοι), που να εμπνέουν τα παιδιά προς αυτή την κατεύθυνση. Η θεολογική διαπαιδαγώγηση λένε, είναι καθαρά θέμα της Εκκλησίας και θα πρέπει η Εκκλησία να το αναλάβει διδάσκοντας τα παιδιά στο κατηχητικό. Ας τελειώνουμε με το Μεσαίωνα! Δεν μπορείτε να υποχρεώσετε κανέναν να γίνει Χριστιανός. Έτσι κι αλλιώς τα παιδιά δεν γίνονται θεολόγοι, μόνο σε κάποιες σπάνιες περιπτώσεις.

Τα παραπάνω λόγια δείχνουν αν μη τι άλλο, ανθρώπους φυλακισμένους που δεν ξέρουν πώς να απαλλαγούν από το καταναγκαστικό μάθημα των θρησκευτικών. Αυτό το σιχαμερό μάθημα που σκοπό έχει να κάνει τους ανθρώπους να αγαπούν ο ένας τον άλλο, που θέλει να τους μαθαίνει πως όταν κάποιος συνάνθρωπός μας έχει ανάγκη να τον βοηθούμε και το χειρότερο απ’ όλα, αυτό το έκτρωμα που λέγεται ''θρησκευτικά'', προσπαθεί να δώσει παντού σε όλο τον κόσμο το μήνυμα της ειρήνης. Πρέπει λοιπόν να αντιδράσουμε και να το διώξουμε από τα σχολεία, στο σπίτι δεν πρέπει να μιλάμε στα παιδιά μας γι’ αυτό και αν έχουμε κατά λάθος καμιά εικόνα του Χριστού και της Παναγίας στον τοίχο μας, να την ξεκρεμάσουμε αμέσως.

Επίσης να αφαιρέσουμε τον Εσταυρωμένο από τις αίθουσες των σχολείων επειδή αυτό προσβάλλει την πίστη των παιδιών από μουσουλμανικές οικογένειες ενώ στα ελληνόπουλα θυμίζει σταυροφορίες.

Άλλωστε οι εικόνες που ως κεντρικό πρόσωπο έχουν τον Χριστό, μόνο άσχημα πράγματα έχουν να θυμίζουν στους ανθρώπους. Τί τις θέλουμε; Ας τις κάψουμε λοιπόν.

ΤΟ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ!!!

Όταν μιλάμε για μουσουλμάνους που θα ήθελαν να έχουν το δικό τους τζαμί στην Ελλάδα, οι απαντήσεις είναι κάπως έτσι: «και γιατί να μην έχουν ένα δικό τους τόπο λατρείας; Έχουν το δικαίωμα στη δημοκρατική κοινωνία που ζούμε να έχουν το δικό τους τζαμί».

Όπως βλέπουμε το πρόβλημα δεν είναι οι μουσουλμάνοι, ούτε οι Βουδιστές ούτε καμία άλλη θρησκεία.

Το πρόβλημα είναι ο Χριστός! Από Αυτόν πρέπει να απαλλαγούμε αν θέλουμε να ζούμε ελεύθερα.

Μπαίνει στο τραπέζι της συζήτησης τώρα μια μοναδική λέξη. Μια ανεκτίμητη και ουσιαστική λέξη.

Η λέξη ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!!!

Αγαπητοί φίλοι, εσείς κυρίως που αισθάνεστε τόσο πολύ καταπιεσμένοι από το μάθημα των θρησκευτικών στα σχολεία, να σας ενημερώσουμε ότι αφαιρώντας το μάθημα των θρησκευτικών, δεν έχουμε τελειώσει με όλα!

Εσείς δεν λέτε να γίνουμε ελεύθεροι;

Ο ''ΑΝΤΙΧΙΛΙΑΣΤΙΚΟΣ'' θέλει να βοηθήσει την κατάσταση και θα προσπαθήσει να σας ελευθερώσει πραγματικά έτσι όπως εσείς το εννοείτε!

Το μάθημα των θρησκευτικών είναι ένα μάθημα.

Με τα άλλα μαθήματα τί γίνεται όμως;

Ως καλοί γονείς που είστε και σκέφτεστε την ελευθερία βούλησης των παιδιών σας όσο κανένας άλλος, δεν θα ρωτήσετε τα παιδιά σας αν θα ήθελαν να παρακολουθήσουν το μάθημα της Ιστορίας; Το μάθημα της Γεωγραφίας, των Μαθηματικών, της Φυσικής;...

Όχι;

Γιατί όχι;

Με ποιό δικαίωμα στερείτε από τα παιδιά σας το δικαίωμα να αποφασίζουν από μόνα τους αν θα ήθελαν να παρακολουθήσουν τα ανωτέρω μαθήματα; Γιατί γίνεστε εκβιαστές στα παιδιά σας;

Έτσι κι αλλιώς όλα τα παιδιά δεν γίνονται ιστορικοί, ούτε μαθηματικοί, μόνον σε κάποιες σπάνιες περιπτώσεις.

Μάλιστα σε αυτό το ερώτημα, πήραμε την απάντηση ότι δεν μπορούμε να συγκρίνουμε το μάθημα των θρησκευτικών με τα άλλα μαθήματα, γιατί το θέμα της πίστης είναι προσωπικό ζήτημα. Είναι προσωπικό το να πιστεύει κάποιος αν Χριστός είχε δύο φύσεις.

Είναι αλήθεια ότι δεν έχουμε το δικαίωμα να υποχρεώσουμε κανέναν να πιστέψει ή να τον κάνουμε με το ζόρι να γίνει Χριστιανός. Και ευτυχώς η Εκκλησία του Χριστού δεν είναι καταναγκαστική όπως γίνεται σε άλλες θρησκείες. Ο Χριστός είναι Εκείνος που είπε:

''Όποιος θέλει νάρθει πίσω από μένα, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, και ας σηκώσει τον σταυρό του, και ας με ακολουθεί.''

ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ!!!

Πράγματι πολύ καταναγκαστικό αυτό το - ''όποιος θέλει''. 

Η Εκκλησία, για να λέγεται Εκκλησία και να είναι σωστή απέναντι στα παιδιά της, πρέπει να τους δείχνει το δρόμο. Αν το παιδί ακολουθήσει αυτό το δρόμο, είναι ένα θέμα που αφορά το ίδιο το παιδί. Όπως εσύ ως καλός γονέας προσπαθείς να μάθεις στο παιδί σου το μάθημα της ιστορίας, χωρίς να ξέρεις από πριν αν το παιδί στο μέλλον γίνει ιστορικός, κατά τον ίδιο τρόπο και η Εκκλησία, δείχνει το δρόμο προς την Αλήθεια και από εκεί και πέρα ο καθένας αγωνίζεται μόνος του. Και αν βιάζεσαι να κατηγορήσεις τους Ιερείς που είναι τόσο κακοί και κάνουν λεφτά και είναι κολασμένοι και αμαρτωλοί, μάθε εσύ ο τέλειος που κατακρίνεις τους πάντες και τα πάντα πως αυτοί

(οι Ιερείς), δεν εξαιρούνται από αυτό τον αγώνα. Δίνουν κι αυτοί τη δική τους μάχη και μάλιστα γι’ αυτούς το τίμημα της αμαρτίας είναι πολύ μεγαλύτερο λόγω της ιεροσύνης τους, αλλά μη νομίζεις πως κι εσύ που τους κατηγορείς έχεις ελαφρυντικά επειδή δεν φέρεις την Ιεροσύνη. Και για σένα το τίμημα είναι εξίσου βαρύ επειδή δεν κατηγορείς απλά κάποιον συνάνθρωπό σου, αλλά επί πλέον έναν συνάνθρωπο που ανήκει στον Κλήρο!

Το ερώτημα όμως είναι:

-ΑΝ είχαμε μια Εκκλησία, όπου όλοι οι πιστοί της ήταν Άγιοι, εσένα σε τί θα εξυπηρετούσε αυτό;

Δεν σώζεσαι αδελφέ μου επειδή έχεις φίλους Αγίους, ή επειδή ο παπάς της Ενορίας σου είναι Άγιος. Ο καθένας θα δώσει λόγο για τον εαυτό του κι εσύ για τις δικές σου πράξεις.

Για αυτά που έκανες και για αυτά που δεν έκανες! 

Δεν αναγκάζει κανέναν η Εκκλησία, δείχνει το δρόμο. Αυτό κάνει και τίποτα περισσότερο. Και είναι πέρα για πέρα σωστό το μάθημα των θρησκευτικών να υπάρχει στα σχολεία. Κι αν υπάρχει κάτι που δεν μας αρέσει στο μάθημα των θρησκευτικών, ίσως είναι ο τρόπος στον οποίο διδάσκεται. Είναι καλύτερα να παλέψουμε για τη βελτίωση του μαθήματος παρά για την αποκοπή του.

Μας είπε μια αδελφή:

''θα προτιμούσα να αφαιρεθούν από το μάθημα των θρησκευτικών οι εξετάσεις, για να μη μοιάζει στα παιδιά ως καταναγκασμός. Να μαζεύονται οι θεολόγοι με τα παιδιά και να συζητούν για το Χριστό. Αυτό ίσως έφερνε πιο κοντά τα παιδιά στην Εκκλησία. Το κατηχητικό γιατί αρέσει στα παιδιά; Επειδή στο κατηχητικό υπάρχει ουσιαστική συζήτηση για τον Θεό και τους Αγίους και το σημαντικότερο, δεν χρειάζεται ο κατηχούμενος να δώσει εξετάσεις γι’ αυτά που έμαθε''.

Είναι κι αυτό μια πρόταση!

Αν τα θρησκευτικά κατά τη γνώμη σας πρέπει να διδάσκονται μόνο στο κατηχητικό ή αν το επιθυμεί ο μαθητής ή ο γονέας, τότε και τα άλλα μαθήματα θα πρέπει να διδάσκονται μόνο στα φροντιστήρια. Να κλείσουμε και τα σχολεία να τελειώνουμε.

Ας μην απορούμε ύστερα για τα αποτελέσματα της κοινωνίας που χτίζουμε.

Όπως είπε κι ένας γέροντας: 

''Μία μονάχα εντολή αν τηρούσαμε στον κόσμο από τις εντολές που άφησε ο Κύριος, θα ήταν η ζωή μας ένας παράδεισος. Μονάχα μία!

''Αγάπα τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου''.

Ιησούς Χριστός

Αντιαιρετικός