Οι μεικτές κατασκηνώσεις στην Κύπρο κρύβουν πολλούς κινδύνους και πρέπει να τερματιστούν

ΟΙ ΜΕΙΚΤΕΣ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΚΡΥΒΟΥΝ ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΕΡΜΑΤΙΣΤΟΥΝ

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Για τις μεικτές κατασκηνώσεις έχουμε γράψει και στο παρελθόν.  Δυστυχώς η μοναδική Μητρόπολη στην Κύπρο που εφαρμόζει το είδος αυτό σε όλες τις τάξεις, Δημοτικού Γυμνασίου και Λυκείου, εξακολουθεί να εφαρμόζει το είδος τούτο.  Το μόνο που κατορθώσαμε γράφοντας, ήταν να επισύρομε την κακολογία και  την απαξίωση, από κάποιους που ιδιοτελώς στηρίζουν όλες τις επιλογές της Μητρόπολης αυτής.  Επιπρόσθετα με αυτό, ίσως ‘’κατόρθωμα’’ να είναι και το ότι δεν δημοσιεύεται στη ιστοσελίδα της Μητρόπολης αυτής το κατασκηνωτικό πρόγραμμα.

Φυσικά αυτοί που επιμένουν στην  εφαρμογή του είδους τούτου των μεικτών κατασκηνώσεων, πιθανώς να ισχυριστούν ότι δεν παρουσιάζονται έκτροπα.  Μακάρι να είναι έτσι.  Αν υπάρχουν όμως ενδείξεις,  κάποτε και αποδείξεις, είναι απαγορευτικές για τέτοια επιλογή  και πρέπει να σταθμίζονται με σοβαρότητα τέτοιες επιλογές.  Έχω τη βεβαιότητα ότι οι μεικτές κατασκηνώσεις πρέπει να αποφεύγονται. 

Ο λόγος μάλιστα που αναγκάζομαι να ξαναγράψω, είναι οι λυπηρές αναφορές από ανθρώπους του χωριού, στο οποίο γίνονται οι κατασκηνώσεις αυτές.  Κατά  τις μεταμεσονύχτιες ώρες, υπάρχουν και κάποιοι που πρέπει να πάνε να ποτίσουν τα χωράφια και δυστυχώς δεν είναι ευχάριστα αυτά που διηγούνται γι’ αυτά που παρατηρούν.  Πως μπορεί κάποιος να μάθει την πραγματικότητα;  Δεν χρειάζεται να ρωτηθούν άνθρωποι του χωριού.   Αρκεί πιστεύω κάποτε και μια απλή ερώτηση σε Ιερατική συγκέντρωση και σίγουρα υπάρξουν ειλικρινείς αναφορές για την ιστορική διαδρομή των κατασκηνώσεων αυτών.  Δεν χρειάζονται άλλες μαρτυρίες.

Ας μην υποτιμούνται λοιπόν οι κίνδυνοι που καραδοκούν και να θεωρούνται οι εκφράζοντες την αντίθετη περί τούτου άποψη, ως διακατεχόμενοι δήθεν από πουριτανισμό ή νοσηρό συντηρητισμό. Είναι πολύ δύσκολο να αποφεύγονται τα έκτροπα, τα συναφή με τη μορφή των μεικτών κατασκηνώσεων.  Το θέμα των μεικτών κατασκηνώσεων είναι πολύ σοβαρό και μάλιστα των λυκειακών τάξεων, και δεν πρέπει να υποτιμάται η επικινδυνότητα των.

Το κείμενο έχει γραφεί χωρίς καμιά αναφορά σε πρόσωπα.  Ο σκοπός ήταν προβληματίσει προς τερματισμό του είδους αυτού των μεικτών κατασκηνώσεων και όχι να ψέξει.  Να ληφθούν μέτρα, για να αποφευχθούν τα σχετικά έκτροπα;  Να εφαρμοσθεί αυστηρότερο πρόγραμμα;  Δεν αποτελεί τούτο λύση.  Είναι πολύ σοβαρό το θέμα και γι’ αυτό πρέπει να αποφεύγονται οι μεικτές κατασκηνώσεις. 

Θα προβληματίσει πολλούς το μάταιο της γραφής ενός τέτοιου κειμένου.  Γνωρίζω ότι η απαξίωση και κακολογία, ίσως πρυτανεύσει πάλι σε κάποιους, και ίσως να είναι και ο μοναδικός καρπός. Δεν γράφω ανώδυνα, αλλά το κάνω για τα παιδιά των κατασκηνώσεων, γι’ αυτό δοκιμάζω αυτή τη λύπη.  Ας ελπίσουμε όμως ότι ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου αυτή τη φορά, θα θέσει τέρμα σε αυτό το επικίνδυνο κατασκηνωτικό είδος, με προσωπική παρέμβασή του.