Μάθημα ἱστορίας στὸν Ἐρντογὰν

Ὄχι ἀπὸ κάποιον Ἕλληνα ἀλλὰ ἀπὸ Τοῦρκο προέρχεται τὸ μάθημα ἱστορίας πρὸς τὸν ἐγείροντα παρανοϊκὲς ἀξιώσεις πρόεδρο τῆς Τουρκίας – σουλτάνο, ὅπως τὸν ἔχουν ὀνομάσει – Ταγὶπ Ἐρντογάν.

Συγκεκριμένα ὁ ἀθρογράφος τῆς μεγάλης κυκλοφορίας ἐφημερίδας τῆς Τουρκίας «Χουριέτ», Μπουρὰκ Μπεκντίλ, τολμᾶ νὰ κριτικάρει, καὶ μάλιστα πολὺ αὐστηρά, τὶς θέσεις τοῦ προέδρου τῆς χώρας του περὶ ἀλυτρωτισμοῦ καὶ ἀμφισβητήσεως τῶν διεθνῶν συνθηκῶν καὶ συμφωνιῶν. Ὁ ἐν λόγῳ ἀρθρογράφος οὔτε λίγο οὔτε πολὺ ἀποδεικνύει στὸν Ἐρντογὰν ὅτι τὰ ἐδάφη στὰ ὁποῖα βρίσκεται ἡ χώρα του ἦταν κάποτε ἑλληνικά, καὶ ἐὰν ὁ ἴδιος θέλει νὰ ἀνεύρει τὶς ρίζες τῆς ἱστορίας τοῦ ἔθνους του, πρέπει νὰ γυρίσει στὶς στέπες τῆς Ἀνατολῆς καὶ ὄχι νὰ ἐποφθαλμιᾶ ἐδάφη τῆς Δύσης.

Μεταξὺ ἄλλων ὁ κ. Μπεκντὶλ ἀναφέρεται καὶ στὴν ἀξίωση τοῦ Τούρκου προέδρου περὶ κατοχῆς τῶν ἑλληνικῶν νησιῶν τοῦ Αἰγαίου μὲ τὰ λόγια: «Αὐτὰ τὰ νησιὰ κάτω ἀπὸ τὴ μύτη μας ἦταν δικά μας. Σ᾿ αὐτὰ ὑπάρχουν μνημεῖα μας, ἡ ἱστορία μας, τὰ τζαμιά μας», προφανῶς ἐννοώντας ὅτι ἀποτελοῦσαν κάποτε μέρος τῆς ἀπέραν­της ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας. Ἀλλά – ἀντιλέγει ὁ δημοσιογράφος τῆς «Χουριέτ» – ἂν ἡ ὕπαρξη μνημείων καὶ χώρων λατρείας ἀπὸ κάποια περίοδο τοῦ παρελθόν­τος μπορεῖ νὰ δώσει τὸ δικαίωμα διεκδικήσεως ἐδαφῶν, τότε «ἐμεῖς οἱ Τοῦρκοι θὰ πρέπει νὰ πακετάρουμε τὰ ὑπάρχοντά μας, τὶς περιουσίες μας, καὶ νὰ ὑπομείνουμε τὶς δυσκολίες ἀπὸ ἕνα ἐξαντλητικὸ ταξίδι σὲ κάποια μακρινὴ στέπα». Κι αὐτὸ διότι οἱ Τοῦρκοι μόλις τὸ 1071 ἐμφανίζονται στὰ ἐδάφη ποὺ σήμερα κατέχουν, καὶ ὄχι μάλιστα σὲ ὅλα. Τὴν Κωνσταντινούπολη γιὰ παράδειγμα κατέλαβαν τὸ 1453, ἐνῶ ἡ Ἁγια-Σοφιὰ ἦταν χτισμένη ἐκεῖ ἀπὸ τὸ 537 μ.Χ., ἢ 916 χρόνια πρὶν κτισθεῖ τὸ πρῶτο τζαμὶ στὴν Πόλη. «Ὁ κ. Ἐρντογὰν ἰσχυρίζεται ὅτι μπορεῖ νὰ παραδώσει μαθήματα ἱστορίας στὸν καθένα. Θὰ πρέπει ὅμως πρῶτος ἀπ᾿ ὅλους νὰ ἀναγνωρίσει ὅτι ἡ ἱστορία δὲν ξεκινάει τὸ 1071 ἢ τὸ 1453», καταλήγει ὁ ἀρθρογράφος.

Ἐκπληττόμεθα ἀπὸ τὴν παρρησία γνώμης τοῦ Τούρκου δημοσιογράφου, ποὺ ὁπωσδήποτε ἡ θέση του κινδυνεύει ἀπὸ τὸ καθεστὼς ἀνελευθερίας τῆς γείτονος. Καὶ βέβαια ἀποτελεῖ ὑπόδειγμα σώφρονος ἐλευθεροστομίας γιὰ ὁρισμένους ἀπὸ τοὺς δικούς μας ταγοὺς τῆς πολιτικῆς καὶ πνευματικῆς ἡγεσίας τοῦ τόπου, οἱ ὁποῖοι τηροῦν ἔνοχη σιγὴ ἐκεῖ ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ κραυγάζουν γιὰ τὴν κατάφωρη καταπάτηση τῶν ἐθνικῶν μας δικαίων.

Ορθόδοξο Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”