Πνευματικά Χριστούγεννα

Πνευματικά Χριστούγεννα

Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος

Η συμβατική ημερολογιακή καμπή ήδη βαίνει ολοταχώς προς τα Χριστούγεννα, ιδίως εφέτος, μετά την συμπλήρωση δύο ετών πανδημίας και παντοειδών διωγμών εις βάρος των πολιτών εκ της ιδίας της κυβερνήσεως, δίκην της δημόσιας υγείας, με αναρίθμητες κραυγαλέες αντιφάσεις και λοιδορίες κατά των πολιτών και δη των Χριστιανών, ως προς τον χειρισμό της πανδημίας, αλλά πρωτίστως με συντεταγμένη επίθεση κατά των θεμελιωδών ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών των Ελλήνων πολιτών.

Φρονώ ότι τα σημερινά δοτά ανθελληνικά κοινοβουλευτικά κόμματα αλλά και η εν γένει  ετεροκίνητη, υπό των κοσμο-εξουσιαστών, θεσμική ελίτ, επιχειρεί ανεπαίσχυντα να εφαρμόσει τον έμμεσο διωγμό των Ελλήνων, ο οποίος ήδη εδώ και πολλά χρόνια μεθοδεύεται επιμελώς αφενός δια μέσου της αφελληνισμένης παιδείας  και εξετέρου δια της επονείδιστης προαγωγής του ιδεολογήματος του εθνομηδενισμού παντί τρόπω.

Ειδικότερον, η αθρόα εισροή των μεταναστών, υπό συνθήκες αποίκων, καθότι αφενός καταλύεται η εθνική κυριαρχία, την στιγμή την οποία οι αδήλου προελεύσεως Μ.Κ.Ο, και η εν γένει βιομηχανία ανθρωπισμού και ψευδεπίγραφης αλληλεγγύης, επιτελούν ανέλεγκτα ύποπτο ρόλο υπό την ανοχή των θεσμικών κρατούντων παραγόντων και εξ ετέρου η ευνοϊκή μεταχείριση ως προς τους αλλοδαπούς όπως :  πολλαπλές παροχές, πλημμελής έλεγχος, προστασία δήθεν από ετερώνυμα παρατηρητήρια μεροληπτικής ερμηνείας της έννοιας ρατσισμού, μέχρι και την ασυλία την οποία απολαμβάνουν, ιδίως εκτός δομών, καθότι ζουν παντελώς ελεύθερα και άνευ ουδενός περιορισμού και ελέγχου.

Τούτο δε εξάλλου ομολογείται από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, περί των αλλοδαπών ότι αποτελούν το μέλλον του τόπου καθότι αυτοί θα λύσουν το δημογραφικό, γεγονός το οποίο υποστηρίζουν με σθένος και δημοφιλείς, μέλη της Λοάτκι κοινότητας ηθοποιοί.

Περαιτέρω, ο Έλλην πένεται, ένεκεν της εφαρμογής των ιδιαζόντως επαχθών όρων των αλλεπάλληλων μνημονίων, εις την καθημερινότητά του και συνεπεία του υπερδανεισμού του ως απότοκο του κίβδηλου ευδαιμονισμού.

Ωσαύτως ο Έλλην πολίτης, καθίσταται πεπλανημένος και ασυνείδητα εθισμένος εις  την φαιά προπαγάνδα του ισοπεδωτικού πολιτισμικού Μαρξισμού, με αποτέλεσμα σήμερον να τελεί εν συγχύσει, να μην δύναται να ερμηνεύσει την τρέχουσα πολιτική κατάσταση, έχοντας εμπεδώσει τα παρωχημένα και στείρα δογματικά εργαλεία του ιστορικού υλισμού.

Η εσχάτη προδοσία της πολύφερνης «Γενιάς του Πολυτεχνείου», η οποία απεδείχθη επί τη πράξει, η πιο ράθυμη, ανθελληνική και καταστροφική γενικά, καθότι με συνθηματολογική ρητορική, κατόρθωσε να υφαρπάξει την εμπιστοσύνη του επιδερμικώς σκεπτόμενου αδαούς λαού, με αποτέλεσμα να εγκαθιδρυθεί μία νέα κοινωνική και πολιτική τάξη πραγμάτων, ερειδόμενη εις τον αμοραλισμό, την απάτη και τον ανθελληνισμό, αρχόμενη από την περίοδο της μεταπολιτεύσεως και εξικνούμενη μέχρι σήμερον.

Επιπλέον, εις τον ορυμαγδό αυτό της πολιτικής μετάβασης και του κοινωνικού μετασχηματισμού, αμφισβητήθηκε σφόδρα η έννοια του έθνους, λοιδορήθηκε η παράδοσή μας, κατακρεουργήθηκε η ελληνική γλώσσα και αναθεωρήθηκε η ιστορία μας, με απώτερο σκοπό να διαρρηχθεί βιαίως το παρόν από το παρελθόν και να ακρωτηριαστεί παραχρήμα ο ομφάλιος λώρος του Ελληνισμού με το διαχρονικό παρελθόν του.

Εν τω πλαισίω αυτό, κατασυκοφαντήθηκε και η ζώσα Ορθόδοξη παράδοση, ως η μείζονα συνιστώσα του Ελληνικού έθνους καίτοι εις το εθνικό σύμβολο δεσπόζει ο Σταυρός όπως και εις την προμετωπίδα του Ελλαδικού Συντάγματος.

Η Ελλάς ομοιάζει ωσάν να μην κυβερνάται από Έλληνες αλλά να κηδεμονεύεται από Ελληνόφωνους, εξ αυτού του λόγου, την πολεμούν εκ των έσω τιτρώσκοντας με σφοδρότητα κατά της συμπαγείας της εθνικής και πολιτισμικής της ταυτότητας.

Ενόψει της Γεννήσεως του Θεανθρώπου θα ανέμενε κανείς, κυρίως από την επίσημη Εκκλησία και επικουρικώς από την Πολιτεία καθότι, είμεθα Χριστιανικά Ορθόδοξη χώρα, αλλά, ιδίως τα Μέσα Μαζικής Ενημερώσεως, να καλλιεργήσουν το δέον κλίμα προς τους πολίτες, να δημιουργήσουν την αδηρίτως αναγκαία προπαρασκευή ενόψει της ελεύσεως του θεανθρώπου, πλην όμως το μόνον το οποίο εκπέμπεται είναι ο άψυχος καταναλωτισμός και η αψίκορη διαφήμιση ακοινώνητων υλικών αγαθών, τα οποία δεν κομίζουν ουδεμία πνευματικότητα, δεν ομιλούν εις την Καρδιά και εις την Ψυχή μας, περί των ίδιας της Ζωής μας, την στιγμή την οποία, «Η καρδιά μας, άλλα ζητάει, δια άλλα κλαίει..» κατά τον Αλεξανδρινό ποιητή, Κώστα Καβάφη.

Καλά Χριστούγεννα.