Ο Ντιμιτρόφ εμπαίζει τους Έλληνες και ο Κοτζιάς σιωπά.

Τα μειράκια της πολιτικής κουνούν το δάχτυλο στον Κοτζιά χωρίς καν να αντιδρά, έστω και για τους τύπους. Τι είναι αυτό που τον δεσμεύει;

Δεν είναι να απορεί κανείς με την ανεπίτρεπτη στάση της κυβέρνησης της Ελλάδας στο Σκοπιανό -και όχι μόνο- από την στιγμή που το σύνολο σχεδόν των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ είχε τοποθετηθεί ενυπογράφως υπέρ της απόδοσης του όρου Μακεδονία, αυτούσιου στους Σλάβους των Σκοπίων, η δε Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ συμμετείχε υπερηφάνως στα Σκόπια σε Συνέδριο της Νεολαίας, υπό την επιγραφή του κράτους ως «Μακεδονία».

Είναι φυσικά χαρακτηριστική, η γνωστή Διακήρυξη που δημοσιεύθηκε πριν από την κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, τον Απρίλιο του 2008, κατά την οποία δεν έγινε δεκτή η είσοδος των Σκοπίων στην Συμμαχία. Διακόσια και πλέον στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ τάχθηκαν προκλητικά κατά της εθνικής γραμμής, ζητώντας ευθέως από την Αθήνα να αναγνωρίσει τη γειτονική χώρα με τη συνταγματική της ονομασία, δηλαδή ως «Μακεδονία».

Ως γνωστόν, η εφημερίδα «Αυγή» δημοσίευσε στις 13.3.2008 άρθρο-διακήρυξη με τίτλο «Όχι στον εθνικισμό και στις συναινέσεις που τον συντηρούν», την οποία υπέγραφαν γνωστά στελέχη του κόμματος, αλλά και της λεγόμενης εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Πολλά στελέχη του τότε ΣΥΡΙΖΑ του 5% (2007) που υπέγραφαν το άρθρο-διακήρυξη στην «Αυγή», έγιναν υπουργοί και βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, όπως ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, η Τασία Χριστοδουλοπούλου, ο Κώστας Γαβρόγλου, ο Χριστόφορος Παπαδόπουλος, η Ελένη Σταματάκη και άλλοι.

Ως προς δε το εφεύρημα του κ. Ν. Κοτζιά, ότι αποδίδοντας την εθνικότητα των Μακεδόνων στους Σλάβους των Σκοπίων, έβαλε και… αστερίσκο -όπως και στην βουλγάρικη γλώσσα την οποία και αυτήν βάπτισε «μακεδονική»- τόσο ο Ζάεφ όσο και ο Ντιμιτρόφ του πετούν κατάμουτρα -αλλά δυστυχώς και προς όλους τους Έλληνες- ότι δεν τον υπολογίζουν καν.

Τέτοιο πολιτικό κύρος απέκτησε ο κύριος υπουργός. Τα μειράκια της πολιτικής να του κουνούν το δάχτυλο, χωρίς καν να αντιδρά, έστω και για τους τύπους. Τι είναι αυτό που τον δεσμεύει; Μόνον η ιδεοληψία του;

Κατά τη συζήτηση νομικών και ιστορικών επιστημόνων στο Υπουργείο Εξωτερικών (19.7.2018) ο Καθηγητής της Σύγχρονης Ιστορίας στο ΕΚΠΑ Ευάνθης Χατζηβασιλείου, ορθώς επισήμανε ότι ουσιαστικά το άρθρο 7, παρ 1 και. 3, της Συμφωνίας των Πρεσπών αναγνωρίζει «μακεδονική εθνότητα» στους Σκοπιανούς, κάνοντας λόγο για «επικράτεια, γλώσσα και πληθυσμό και τα χαρακτηριστικά τους, με τη δική τους ιστορία, πολιτισμό και κληρονομιά», όπως είχε δημοσιεύσει η «Κυριακάτικη Δημοκρατία». Αυτά τα στοιχεία χαρακτηρίζουν εθνότητα και όχι απλώς υπηκοότητα. Χρήσιμη διευκρίνιση, διότι η κυβερνητική προπαγάνδα αποδίδει τον όρο nationality της Συμφωνίας ως υπηκοότητα, ιθαγένεια και όχι εθνικότητα.

Άλλωστε, όπως τόνισε στην ίδια συζήτηση ο καθηγητής του Παντείου Άγγελος Συρίγος -και όπως είχε εξηγήσει και στον υπογραφόμενο- αν ήθελαν οι συντάκτες της Συμφωνίας να μιλήσουν μόνον για υπηκοότητα ως νομικό δεσμό του πολίτη με το κράτος, θα έγραφαν citizenship και όχι nationality, που ετυμολογικά προέρχεται από το nation= έθνος.

Να σημειωθεί, ότι υπάρχει ένα ιστορικό προηγούμενο πάλι για το ζήτημα της Μακεδονίας. Στις 29 Σεπτεμβρίου 1924 ο Έλληνας αντιπρόσωπος Νικόλαος Πολίτης (διακεκριμένος καθηγητής του Διεθνούς Δικαίου σε γαλλικά πανεπιστήμια, φίλος και έμπιστος του Ελ. Βενιζέλου) στο πλαίσιο των εργασιών της Κοινωνίας των Εθνών υπέγραψε με τον Βούλγαρο αντιπρόσωπο Καλφώφ μία συμφωνία, η οποία αναγνώριζε ως βουλγαρική μειονότητα τους Σλαβοφώνους – διγλώσσους Έλληνες της Μακεδονίας.

Επρόκειτο περί τεραστίου λάθους, διότι η μεγάλη πλειονότητα αυτών των πληθυσμών αγωνίσθηκε το 1903-1908 υπέρ του Ελληνισμού και κατά των Βουλγάρων κομιταζήδων. Όταν έφτασε μετά από λίγους μήνες στη Βουλή των Ελλήνων το γνωστό ως Πρωτόκολλο Πολίτη-Καλφώφ απερρίφθη ως εθνικώς επιζήμιο. Έτσι η Ελλάς αποδεσμεύθηκε από τις υποχρεώσεις που απέρρεαν, πχ. δεν άνοιξε βουλγαρικά σχολεία στη Βόρειο Ελλάδα!

Υπάρχει κάτι αντίστοιχο από την αντίστροφη πλευρά. Δηλαδή μία συμφωνία, η οποία θα ωφελούσε την Ελλάδα, αλλά απορρίφθηκε αργότερα από τη συμβαλλόμενη χώρα. Συγκεκριμένα στις 29 Ιουλίου 1919, ακριβώς πριν από 99 χρόνια, ο Ελευθέριος Βενιζέλος υπέγραψε στο Παρίσι συμφωνία με τον Ιταλό Υπουργό Εξωτερικών Τιτόνι, με την οποία η Ιταλία αναγνώριζε τα δικαιώματα της Ελλάδος στη Βόρειο Ήπειρο. Τον Ιούλιο του 1920 η Ιταλία κατήγγειλε τη συμφωνία ως αντίθετη προς τα εθνικά της συμφέροντα!

Μάταιος ο κόπος του κ. Ν. Κοτζιά και της κυβέρνησης, να μας πείσουν ότι πέτυχαν εθνωφελή συμφωνία. Το αντελήφθησαν αυτό, και ίσως να είναι το αίτιο που εφεύραν το άθλιο «επιχείρημα» ότι τα εκατομμύρια των Ελλήνων που αντιτίθενται στην επαίσχυντη Συμφωνία των Πρεσπών, είμαστε υποκινούμενοι έξωθεν. Η αθλιότητα δεν έχει όρια;

voria.gr