Εγκύκλιος για το Δεκαπενταύγουστο Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής & Κονίτσης Ανδρέα

ΙΕΡΑ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

 ΔΡYΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ,  ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ  &  ΚΟΝΙΤΣΗΣ

Ἀριθ.  Πρωτ. 34                                                                    Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 3ῃ Αὐγούστου 2015

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  181η

ΘΕΜΑ:  «Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν, μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς...».

            Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,

-Α-

            Οἱ καμπάνες τῶν Ναῶν μας θὰ διαλαλήσουν καὶ πάλι τὸ μεγάλο γεγονός, ποὺ σημαδεύει τὸν Αὔγουστο, τὴν καρδιά, δηλαδή, τοῦ καλοκαιριοῦ : τὴν Κοίμηση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. 

Θὰ ἀκουστῇ, γιὰ μιὰ ἀκόμη φορά, τὸ κατανυκτικὸ ἀπολυτίκιο τῆς ἑορτῆς, ὅπου ὁ ἱερὸς ὑμνογράφος σημειώνει ἀπευθυνόμενος στὴν Παναγία : «μετέστης πρὸς τὴν ζωὴν μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς». Ἀνεχώρησες γιὰ τὸν Παράδεισο, τὴν ἀληθινή, δηλαδή, καὶ πραγματικὴ ζωή, ἐσὺ ποὺ ἐκυοφόρησες τὴν ὄντως ζωή, τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν, ἀφοῦ Ἐκεῖνος ἔχει διακηρύξει ὅτι «ἐγώ εἰμι ... ἡ ζωή» (Ἰωάν. ιδ΄ 6).

-Β-

            Ἀπέθανε, λοιπόν, ἡ Κυρία Θεοτόκος καὶ μετέστη πρὸς τὴν ζωήν. Ἀλλά, ὅπως πάλι θὰ τονίσῃ ὁ συνθέτης τοῦ ἀπολυτικίου, «τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες, Θεοτόκε». Δὲν ἐγκατέλειψε ἀπροστάτευτο τὸν κόσμο ἡ Παναγία, ἀφοῦ εἶναι γεγονὸς χιλιομαρτυρημένο, πὼς κανένας δὲν φεύγει μὲ «ἄδεια χέρια», ὅταν προσφεύγῃ μὲ πίστη στὴν χάρη Της. Σὲ καιροὺς ἀναστατώσεων, κοινωνικῆς ἀναταραχῆς, ἀνασφάλειας καὶ ἀβεβαιότητας, ὅπως αὐτοὺς ποὺ ζῇ ἡ Πατρίδα μας χρόνια τώρα, ἰδιαίτερα ὅμως τὴν φετινὴ χρονιά, ποῦ ἀλλοῦ νὰ βρῇ ὁ χριστιανὸς τόνωση, παρηγοριὰ καὶ ἐλπίδα, ἔξω ἀπὸ τὴν Ἁγία Σκέπη καὶ τὴν προστασία τῆς Θεομήτορος ; Σ’ αὐτὴν θὰ καταφύγῃ καὶ σ’ αὐτὴν θὰ ἐναποθέσῃ τὶς ἐλπίδες του.

-Γ-

            Εἶναι, πράγματι, τραγικὴ ἡ κατάσταση τῆς ἐποχῆς μας. Σ’ ὅλο τὸν πλανήτη κυριαρχεῖ ἡ βία καὶ τὸ ἔγκλημα, ὁ πόλεμος καὶ οἱ φρικιαστικὲς σφαγὲς ἀθώων ἀνθρώπων, ἡ ἀδικία καὶ ἡ ἀνεντιμότητα καὶ ἡ λατρεία τοῦ μαμωνᾶ. Στοὺς διεθνεῖς Ὀργανισμούς, οὐσιαστικὰ ἔχουν παύσει νὰ ὑπάρχουν οἱ ἄνθρωποι καὶ κυριαρχοῦν οἱ ἀριθμοί. Ἀκόμη, ἡ ἠθικὴ ἐξαχρείωση καὶ τὰ «πάθη τῆς ἀτιμίας» (Ρωμ. α΄ 26), ἐπιχειροῦν θρασύτατα νὰ ἐπιβληθοῦν καὶ νὰ γίνουν τρόπος ζωῆς, ἀφοῦ φθάσαμε στὸ θλιβερὸ κατάντημα νὰ ... παρελαύνῃ «περήφανα» ἡ ἀνωμαλία στὴν Ἀθήνα καὶ στὴν Θεσσαλονίκη καὶ νὰ ὑποστηρίζεται προκλητικότατα ἀπὸ παράγοντες τοῦ πολιτικοῦ, ἐπιστημονικοῦ καὶ καλλιτεχνικοῦ κόσμου !  Ἐξ ἄλλου, πλήθη ἀνθρώπων, ἑκατομμύρια ὁλόκληρα, ἐγκαταλείπουν τὶς πατρογονικές τους ἑστίες καὶ ἔρχονται ὡς λαθρομετανάστες ἤ πολιτικοὶ πρόσφυγες στὴν Ἑλλάδα, ἐνῷ χιλιάδες ἄλλοι βρῆκαν τραγικὸ θάνατο στὰ ταραγμένα νερὰ τῆς Μεσογείου. Εἶναι μιὰ κατάσταση ἐντελῶς πρωτόγνωρη, ποὺ προκαλεῖ τρόμο καὶ ἀνασφάλεια στὴν ζωὴ τῶν κρατῶν καὶ τῶν πολιτῶν τους, κάτι ποὺ ἐπαυξάνεται ἀπὸ τοὺς κατὰ τόπους ἰσχυροὺς σεισμοὺς καὶ τὰ ποικίλα ἀκραῖα καιρικὰ φαινόμενα, τὰ ναυάγια καὶ τὶς ἀεροπορικὲς τραγωδίες ...

-Δ-

            Ζῶντας, λοιπόν, σ’ αὐτὸν τὸν κόσμο τῆς ἀσυναρτησίας, τῆς σκληρότητας καὶ τῆς ἀνασφάλειας, εἶναι ἀπόλυτη ἀνάγκη νὰ καταφύγουμε, μὲ τὴν προσευχή, στὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο, ψάλλοντας μαζὶ μὲ τὸν ἱερὸ ὑμνογράφο τοῦ μικροῦ παρακλητικοῦ Κανόνος : «... τὶς ἡμᾶς ἐρρύσατο (Θεοτόκε), ἐκ τοσούτων κινδύνων, τὶς δὲ διεφύλαξεν ἕως νῦν ἐλευθέρους ; Οὐκ ἀποστῶμεν, Δέσποινα, ἐκ σοῦ · σοὺς γὰρ δούλους σώζεις ἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν». Γιατί, ἐκτὸς τῶν ἄλλων, ἔχουμε καὶ ἀρκετὰ θέματα ἐθνικὰ σὲ ἐκκρεμότητα, ὅπως τὸ Κυπριακό, τὸ Αἰγαῖο, τὴν Θράκη, τὸ λεγόμενο «Μακεδονικό», ἰδιαίτερα δὲ γιὰ τὴν περιοχή μας τὸ Βορειοηπειρωτικό.

-Ε-

            Γιὰ ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους, ἡ Μητρόπολή μας - μολονότι γνωρίζει τοὺς οἰκονομικοὺς λόγους, ποὺ δυσκολεύουν κάποιους νὰ μετακινηθοῦν - ὀργανώνει καὶ φέτος τὴν ἀπὸ πολλῶν ἐτῶν καθιερωμένη Ἀγρυπνία στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κοιμήσεως Θεοτόκου τῆς Μολυβδοσκέπαστης, σὲ ἀπόσταση ἀναπνοῆς ἀπὸ τὰ σύνορα μὲ τὴν Βόρειο Ἤπειρο. Ἡ Ἀγρυπνία θὰ ἀρχίσῃ στὶς 9 τὸ βράδυ τῆς 14ης Αὐγούστου καὶ θὰ τελειώσῃ, σὺν Θεῷ, γύρω στὶς 5.30 τὸ πρωῒ τῆς 15ης Αὐγούστου, μὲ τὴν πρώτη Θ. Λειτουργία. Ἀργότερα, θὰ τελεσθῇ καὶ δεύτερη Λειτουργία. Ἐλᾶτε νὰ συμπροσευχηθοῦμε. Εἶναι μιὰ ἰδιαίτερη εὐλογία.

Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης

Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

†  Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης  Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ