Μνήμη του Αγίου Δομετίου (7 Αυγούστου)

Η Eκκλησία μας τιμά σήμερα τη μνήμη των οσιομαρτύρων Αστερίου του θαυματουργού και Δομετίου του Πέρσου (†363), της  οσίας Ποταμιάδας της θαυματουργού, του Νεομάρτυρος Αββακούμ, του εν Θεσ/νίκη (†1628), του οσίου Δαβίδ του «Γέροντος», του εν Ευβοία, του αγίου Ποιμένος του Ρώσου, του Μάρτυρος Σώζοντος του εκ Νικομηδείας, του αγίου Ναρκίσσου πατριάρχου Ιεροσολύμων και του οσίου Μικάλλου του εν Ακανθού. 

Ο Όσιος και μάρτυρας Δομέτιος, ήταν Πέρσης στην καταγωγή και έζησε στα χρόνια του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Διδάχθηκε τη διδασκαλία του ιερού Ευαγγελίου από κάποιο χριστιανό, που ονομαζόταν Άβαρος. Όταν το έμαθαν αυτό, οι άνθρωποι του σπιτιού του, εξεγέρθηκαν εναντίον του και ο  Δομέτιος αναγκάστηκε να τους εγκαταλείψει, αφού επιθυμούσε την απόλυτη αφοσίωση στον Σωτήρα Χριστό. 
Κατέφυγε στην πόλη Νίσιβη στα βυζαντινά σύνορα, όπου φιλοξενήθηκε σε κάποιο μοναστήρι. Αναχώρησε, όμως, κι από κει, για να έλθει στη Θεοδοσιούπολη, στη μονή του Σεργίου και Βάκχου, όπου, καλλιέργησε σε μεγάλο βαθμό τις αρετές και το πνευματικό περιεχόμενο του ιερού Ευαγγελίου.

Ο προϊστάμενος της μονής, βλέποντας το ήθος, τη φιλοτιμία, τη συμπάθεια προς τον άνθρωπο και την εν γένει πνευματική ανωτερότητα του Δομετίου, θέλησε να τον εισαγάγει στην ιεροσύνη, προτείνοντάς τον να χειροτονηθεί πρεσβύτερος.

Ο Δομέτιος από ταπείνωση κινούμενος, έφυγε στα όρη ζώντας σε μια σπηλιά, αντί να παραμείνει να αναλάβει διοικητικά και λειτουργικά αξιώματα.

Κάποια ημέρα περνούσε από εκεί με τη συνοδεία του ο Ιουλιανός ο Παραβάτης και διέταξε να τον σκοτώσουν με λιθοβολισμό γιατί τον βρήκαν να προσεύχεται μαζί με τους μοναχούς μαθητές του.

Σήμερα πανηγυρίζει το μικρό βυζαντινό εκκλησάκι του αγίου Δομετίου στον ομώνυμο Δήμο στη Λευκωσία.

Επικαλούμαστε τις πρεσβείες του Οσίου Δομετίου, όπως το Πανάγιο Πνεύμα μάς χαρίζει ταπεινό φρόνημα, αγωνιστική διάθεση με θάρρος και δύναμη για να αντιμετωπίζουμε νηφάλια τις δυσκολίες και τους κινδύνους της καθημερινής μας ζωής.

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου - Εκκλησίας Κύπρου