Η άλωση της Βασιλεύουσας από τους Σταυροφόρους - Σταυρωτές της Ρωμιοσύνης

Η ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΥΟΥΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ  ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΟΥΣ – ΣΤΑΥΡΩΤΕΣ THΣ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ

Του   Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Να αναφέρει κανείς τις λεηλασίες εκκλησιών από τους σταυρωτές - Σταυροφόρους της Ρωμιοσύνης;  Την ανίερη κλοπή της  αφαίρεσης πολυτίμων λίθων από τα Άγια δισκοπότηρα;  Τα Ιερά άμφια των Ορθοδόξων Ιερέων που τα τοποθετούσαν στις ράχες των αλόγων;  Τις πάμπολλες κλοπές Ιερών λειψάνων και Αγίων εικόνων;  Την λεηλασία των Αγίων Τραπεζών τις οποίες κατατεμάχισαν;  Τα καλύμματα των Αγίων Τραπεζών, τα οποία κατέκλεψαν;  

Με τα άλογα εισέρχονταν στους Ιερούς Ναούς για να φορτώσουν τα κλοπιμαία.  Κατέκλεψαν Αρχιερατικούς θρόνους, Ιερούς άμβωνες  μέχρι και θύρες Ναών  οι σταυρωτές Σταυροφόροι της Ρωμιοσύνης.

Όπως αναφέρει ο δυτικός Σερ Έντουϊν Πήαρς, στο σύγγραμμά του «Η άλωση της Κωνσταντινούποληςτο 1204.  Iστορία της 4ης Σταυροφορίας», μια πόρνη κάθισε στη Πατριαρχική καθέδρα και τραγουδούσε άσεμνο τραγούδι προς τέρψη των στρατιωτών. 

Θα πρέπει παρενθετικά να αναφέρομε ότι ο  δυτικός συγγραφέας Σερ Έντουϊν Πήαρς, μιλά με μειωτικό τρόπο για τη βαθειά ευσέβεια των Ορθοδόξων Ρωμιών.  Παρόλα αυτά,  όσο αφορά τα εγκλήματα των σταυρωτών – Σταυροφόρων της Ρωμιοσύνης αναφέρεται με ειλικρίνεια.

Όπως επίσης αναφέρει ο Σερ Έντουϊν Πήαρς,  ο αριθμός των τραυματιών και των νεκρών ήταν ‘’χωρίς τέλος και μέτρο’’ (sans fin et sans mesure). «Άρχισε η σφαγή χωρίς διάκριση», αναφέρει κατόπιν  «Οι εισβολείς δεν λυπόταν ούτε τις γυναίκες και τους γέροντες.  Ποτέ στην Ευρώπη δεν είχε πραγματοποιηθεί μια τόσο συστηματική και ανελέητη λεηλασία. Ποτέ στρατός Χριστιανικού κράτους δεν είχε λεηλατήσει μια πόλη με τόσο βάρβαρο τρόπο, όσο εκείνος με τον οποίο λεηλάτησαν την πόλη εκείνοι οι στρατιώτες του Χριστού».  

Φυσικά κάθε άλλο παρά στρατιώτες του Χριστού ήταν, καθότι παρακάτω ο Σερ Έντουϊν Πήαρς, τονίζει : «Η λαγνεία των στρατιωτών (ευτυχώς λησμόνησε να βάλει του Χριστού), δεν φείσθηκε ούτε των κοριτσιών, ούτε των αφιερωμένων στο Θεό παρθένων (αντιλαμβάνεται κανείς τι εννοεί)». 

Αυτοί οι Παπικοί εγκληματίες αποκλήθηκαν στρατιώτες του Χριστού;  Αυτοί οι Παπικοί εγκληματίες αποκλήθηκαν Σταυροφόροι;  Αυτοί οι Παπικοί εγκληματίες λεηλάτησαν Ιερούς Ναούς, λεηλάτησαν Άγιες Τράπεζες, κατέκλεψαν Άγια δισκοπότηρα, κατέκλεψαν καλύμματα των Αγίων Τραπεζών, κατέκλεψαν Άγια Λείψανα, κατέκλεψαν Ιερά άμφια των Ορθοδόξων Ιερέων, κατέκλεψαν Άγιες Εικόνες και τόσα άλλα.

Σε τούτη την ανελέητη λεηλασία, συνηγορούσε και το μένος που έτρεφαν οι Παπικοί για τους Ορθοδόξους Ρωμιούς, ένα αντορθόδοξο μένος που δεν εξέλιπε με την Άλωση της Βασιλεύουσας από τους σταυρωτές-Σταυροφόρους της Ρωμιοσύνης, αλλά συνεχίστηκε διαφοροτρόπως στην ιστορική συνέχεια.

Αντιλαμβάνεται κανείς ότι είναι βλασφημία να αποκαλεί στρατιώτες του Χριστού, αυτούς τους Παπικούς εγκληματίες, τους ‘’ευσεβείς ληστές’’ όπως τους αποκαλεί ειρωνικά ο Γκούντερ.  Θα διορθώναμε όμως τον Γκούντερ ανασκευάζοντάς το σε  «ασεβείς αλήτες», γιατί όντως οι πράξεις των τούτο καταδεικνύουν.