Β΄Κυριακή των Νηστειών (Γρηγορίου του Παλαμά)- Ένας άλλος κόσμος μας περιμένει

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: Ἑβρ. α´ 10–14, β´ 1–3

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ: Μᾶρκ. β´ 1–12

ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ

1.  Πορεία προς ριζική ανακαίνιση!

Στό σημερινό άποστολικό ανάγνωσμα ό θεόπνευστος άπόστολος Παύλος τονίζει τήν ασύγκριτη ύπεροχή τοϋ Χριστού σέ σχέση μέ τούς άγγέλους, πού είναι κτίσματα. Ό Χριστός δέν είναι κτίσμα όπως οί άγγελοι, άλλά ό Δημιουργός καί τών άγγέλων καί τοΰ σύμπαντος.

Καί γενικότερα, ώς ό φυσικός Υιός τοΰ Θεού είναι αιώνιος καί άμετάβλητος, ένώ όλα τά έγκόσμια δημι­ουργήματα μεταβάλλονται, τελούν ύπό τό καθεστώς τής φθοράς καί βαδίζουν όλοταχώς πρός τό τέλος τους. Λέει: «αύτοί (οί ούρανοί) άπολοΰνται, σύ δέ δι­αμένεις- καί πάντες ώς ίμάτιον παλαιωθήσονται, καί ώσεί περιβόλαιον έλίξεις αύτοΰς, καί άλλαγήσονται»· οί ούρανοί θά χάσουν έντελώς τό σημερινό τους σχήμα. Εσύ όμως παραμένεις άναλλοίωτος καί άμε­τάβλητος. Όλος ό κόσμος θά παλιώσει σάν ένα ένδυ­μα, κι έσύ, Κύριε, θά τόν γυρίσεις καί θά τόν περιτυλί­ξεις σάν έξωτερικό ρούχο πού φοροΰν οί άνθρωποι καί θά άλλάξει, θά γίνει καινούργιος!

Πράγματι, τό σύμπαν ολόκληρο βαδίζει πρός τό τέ­λος του, πρός τή συντέλεια, πρός τήν καταστροφή του. Αύτή όμως ή καταστροφή δέν σημαίνει έξαφάνιση. Διότι τή συντέλεια θά άκολουθήσει εύθύς άμέσως ή άνακαίνιση τοϋ κόσμου.

«Καινούς ούρανούς καί γήν καινήν» περιμένουμε οί πιστοί, σύμφωνα μέ τήν άδιάψευστη ύπόσχεση τοΰ Θεοϋ (Β' Πέτρ. γ' 13). Νέα πραγματικότητα άσύγκριτα άνώτερη άπό τήν παρούσα. Άς μήν άφήνουμε λοιπόν τήν καρδιά μας νά προσκολλάται στά φθαρτά καΙ στά πρόσκαιρα, άλλά άς άγωνιζόμαστε νά ενωνόμαστε μέ τόν μόνο άναλλοίωτο, τόν Χριστό, ώστε ό Κύριος νά άνακαινίσει τό έσωτερικό μας καΙ νά μάς άξιώσει νά κατοικήσουμε στόν νέο κό­σμο πού έχει ετοιμάσει γιά όλους τούς πιστούς δούλους Του.

2. Ό κόσμος των αγγέλων

Στή συνέχεια ό άγιος Απόστολος έπαναλαμβάνει ότι ό Χριστός είναι άνώτερος άπό τούς άγγέλους, διότι αύτοϊ ύποτάσσονται στόν Υιό τοΰ Θεοϋ και άποστέλλονται άπό Αύτόν διακονώντας τό έργο τής σωτηρίας μας: Τί είναι, ρωτάει, οί άγγελοι; «Ούχί πάντες είσί λειτουρ­γικά πνεύματα εις διακονίαν άποστελλόμενα διά τούς μέλλοντας κληρονομεΐν σωτηρίαν;»· δέν είναι ύπηρετικά πνεύ­ματα πού ένεργοΰν, όχι άπό δική τους πρωτοβουλία, άλλά άποστέλλονται άπό τόν Θεό γιά νά ύπηρετοΰν εκείνους πού πρόκειται νά κληρονομήσουν τήν αιώ­νια ζωή; Ναι, αύτό είναι! Ύπηρετοΰν τό έργο τής σωτηρίας μας. Τί έξαιρετική τιμή αύτή γιά μάς! Ό Κύριος άποστέλλει άγγέλους γιά νά μάς προστατεύουν άπό μύριους κινδύνους και νά μάς βοηθούν στόν πνευματικό μας άγώνα. «Παρεμβαλεΐ άγγελος Κυρίου κύκλω τών φο­βουμένων αύτόν και ρύσεται αύτούς», βεβαιώνει ό Ψαλμωδός (Ψαλμ. λγ' [33] 8). 'Επεμβαίνει άγγελος Κυρίου και μάς γλυτώνει άπό τις παγίδες τών δαιμό­νων. Αλήθεια, άπό πόσους κινδύνους μάς σώζουν καθημερινά οί άγιοι άγγε­λοι, χωρίς έμεΐς νά τό καταλαβαίνουμε! Έρχονται χωρίς νά τούς βλέπουμε και εμβάλλουν σκέψεις άγαθές στόν νοΰ μας. Μάς άποτρέπουν άπό τό κακό και μάς προτρέπουν νά κάνουμε τό καλό. Και μάλιστα χαίρονται οί άγγελοι γιά τή μετάνοια και τήν πνευματική μας πρό­οδο. Διότι, όπως είπε ό ίδιος ό Κύριος, χαρά μεγάλη γίνεται στόν ούρανό, όταν ένας άμαρτωλός μετανοεί (Λουκ. ιε' 7).

Άς δίνουμε λοιπόν χαρά στούς αγγέ­λους μέ τόν πνευματικό μας άγώνα κι άς τούς παρακαλούμε πάντοτε νά μάς προστατεύουν και νά μάς κατευθύνουν στό θέλημα τοϋ Θεού.

3. Καταστροφική αμέλεια

'Εφόσον λοιπόν τόσο ύπέρτερος εί­ναι ό Χριστός, οφείλουμε και έμεΐς νά προσέχουμε σέ όσα μάς παραγγέλλει μέ τό κήρυγμα τών Αποστόλων Του. Νά προσέχουμε, διότι άν ό Θεός τιμώρησε αύστηρά τούς παραβάτες τοΰ νόμου, τόν όποιον παρέδωσαν στόν Μωυσή άγγελοι, «πώς ήμεΐς έκφευξόμεθα τηλικαύτης άμελήσαντες σωτηρίας;»· πώς είναι δυνατόν νά ξεφύγουμε τήν τιμωρία έμεΐς, άν άμελήσουμε τό μεγάλο και σπουδαίο έργο τής σωτηρίας μας, τήν όποία έφερε σέ μάς ό ίδιος ό Κύριος, ό Δημιουργός τών άγγέλων;

Κρίσιμο τό έρώτημα πού θέτει ό άγιος Απόστολος. Στό έργο τής σωτηρίας μας δέν ύπάρχουν περιθώρια γιά άμέλεια. Ή ζωή μας δέν είναι παιχνίδι, οϋτε άσκο­πος χρόνος γιά νά τόν σπαταλούμε σέ άνούσια πράγματα ή πρόσκαιρες και άμαρτωλές άπολαύσεις. Άπό τό πώς θά ζήσουμε έδώ στή γή έξαρτάται ή αιώνια εύτυχία μας.

Καθώς διερχόμαστε τήν κατανυκτική περίοδο τής Μεγάλης Τεσσαρακοστής, άς άκούσουμε τή φωνή τής 'Εκκλησίας πού μάς καλεί σέ μετάνοια και περισυλ­λογή. Άς άνακρίνουμε προσεκτικά τόν  εαυτό μας κι άς πάρουμε τή γενναία άπόφαση νά μετανοήσουμε, νά έξομολογηθοΰμε μέ ειλικρίνεια και στό έξής νά άκολουθήσουμε μέ συνέπεια τήν όδό τού Κυρίου- τόν δρόμο τής σωτηρίας μας.

Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”