Φωτογραφίες από την 43η ετήσια Συνέλευση IACAC στο Phoenix της Αριζόνας

IACAC

Περίπου 120 Ορθόδοξοι, Ρωμαιοκαθολικοί, Αγγλικανικοί και Προτεστάντες, εφημέριοι (υπεύθυνοι ποιµαντικής προνοίας) από διάφορα αεροδρόμια όλου του κόσµου συγκεντρώθηκαν στην 43η ετήσια Συνέλευσή τους στον Φοίνικα (Phoenix), Αριζόνας (ΗΠΑ), στο Κέντρο Διεθνών Συνεδριάσεων του Scottsdale Cottonwood Resorts and Suites - το οποία έλαβε χώρα το Σεπτέμβριο 2010.

Το Οικουµενικό Πατριαρχείο εκπροσωπήθηκε από τον Επίσκοπο Σινώπης κ. Αθηναγόρα, βοηθό Επίσκοπο του Σεβασµιωτάτου Μητροπολίτου Βελγίου κ. Παντελεήµονος, και από τον Αιδεσιµολογιώτατο Πρωτοπρεσβύτερο κ. Μιχαήλ Σελινιωτάκη, Ιερατικό Προϊστάµενο της εν Νικαία Ενορίας Αγίου Σπυρίδωνος της Ιεράς Μητροπόλεως Γαλλίας.

Δείτε και:

-43η ετήσια Συνέλευση IACAC στο Phoenix της Αριζόνας

43η ετήσια Συνέλευση IACAC στο Phoenix της Αριζόνας

Περίπου 120 εφημέριοι (υπεύθυνοι ποιµαντικής προνοίας) από διάφορα αεροδρόμια όλου του κόσµου συγκεντρώθηκαν στην 43η ετήσια Συνέλευσή τους στον Φοίνικα (Phoenix), Αριζόνας (ΗΠΑ), στο Κέντρο Διεθνών Συνεδριάσεων του Scottsdale Cottonwood Resorts and Suites - το οποία έλαβε χώρα το Σεπτέμβριο 2010.

Πρόκειται για τα µέλη της Διεθνούς Ενώσεως Υπευθύνων στα Αεροδρόμια Πολιτικής Αεροπορίας (International Association of Civil Aviation Chaplains - IACAC) και είναι Ορθόδοξοι, Ρωμαιοκαθολικοί, Αγγλικανικοί και Προτεστάντες.

Το γενικό θέµα της Συνελεύσεως ήταν: «Πνευµατική συνεργασία όφελος των ταξιδιωτών και των υπαλλήλων των αεροδρομίων».

Η τελετή έναρξης έλαβε χώρα στον Ρωµαιοκαθολικό Ναό της Αγίας Τριάδος του Φοίνηκα.

Οι συµµετέχοντες παρακολούθησαν διαλέξεις από πανεπιστημιακούς καθηγητές εξειδικευμένους στο θέµα και ενημερώθηκαν για την οργάνωση και λειτουργία της ποιµαντικής στους αερολιμένες.

Επίσης είχαν την ευκαιρία να ακούσουν προσωπική µαρτυρία διασωθέντος αεροπορικού δυστυχήματος (ΑΑ 1420, Little Rock, 1 Ιουνίου 1999). Ήταν άκρως συγκινητικό!

Η ετήσια Γενική Συνέλευση του Συλλόγου IACAC διοργανώθηκε µε δηµοκρατικές διαδικασίες σύµφωνα µε τα ισχύοντα καταστατικά.

Το Οικουµενικόν Πατριαρχείον εκπροσωπήθηκε από τον Θεοφιλέστατον Επίσκοπον Σινώπης κ. Αθηναγόραν, βοηθόν Επίσκοπον του Σεβασµιωτάτου Μητροπολίτου Βελγίου κ. Παντελεήµονος, και από τον Αιδεσιµολογιώτατον Πρωτοπρεσβύτερον κ. Μιχαήλ Σελινιωτάκην, Ιερατικώς Προϊστάµενον της εν Νικαία Ενόρίας Αγίου Σπυρίδωνος της Ιεράς Μητροπόλεως Γαλλίας.

Είχαν δε την ευκαιρία να επισκεφθούν την Ορθόδοξον Ιεράν Μονή Αγίου Αντωνίου στη Florence, Αριζόνας, συνοδεία του Ιερατικώς Προϊσταµένου της Ορθοδόξου Ενορίας Αγίας Τριάδος Φοίνηκος, π. Δηµητρίου James Paris, όπου έτυχον θερµής υποδοχής και φιλοξενίας από τὸν Καθηγούµενον της Μονής, π. Παΐσιον, και όλα τα µέλη της αδελφότητος.

Η επόµενη Συνέλευση της IACAC θα διεξαχθεί στην πόλη Aberdeen της Σκωτίας τον Σεπτέµβριο του 2011 .

romfea.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=5959:43---iacac--phoenix--&catid=25:2009-12-18-08-37-46

Κύπρος - Κραυγή οργής από τους πάντες

Ξεπέρασε τα όρια ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με τη δήλωσή του για διπλή εισβολή, είναι το συμπέρασμα του καταιγισμού διαμαρτυριών που έλαβε χώρα χθες, όταν τα πολιτικά κόμματα στην Κύπρο αντιλήφθηκαν τι είχε εκστομίσει. Αξίζει να σημειωθεί ότι η καθυστέρηση στις αντιδράσεις οφείλεται εν μέρει στο γεγονός πως το Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων, για άγνωστους λόγους, στην ανταπόκρισή του «φίλτραρε» τη δήλωση-φωτιά, με αποτέλεσμα τα ΜΜΕ που λάμβαναν την πληροφόρησή τους απ’ εκεί, να μην την αναπαραγάγουν. Χθες, ωστόσο, το εσωτερικό μέτωπο πήρε φωτιά.

Η Αθήνα, όπως φαίνεται, προσπαθεί να υποβαθμίσει το γεγονός, για να μη λάβει περαιτέρω διαστάσεις, οι οποίες θα μπορούσαν να έχουν πολιτικό κόστος και για την ίδια. Η Ελληνική Πρεσβεία, με λειτουργό της οποίας επικοινωνήσαμε, δήλωσε απλά «ουδέν σχόλιο» στις ερωτήσεις μας, προσθέτοντας πως αν υπάρξει κάποια επίσημη ανακοίνωση, θα κοινοποιηθεί. Δεν συμβαίνει, όμως, το ίδιο και με τα κόμματα στην Κύπρο, τα οποία μίλησαν με σκληρή γλώσσα και κατηγόρησαν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για ιστορική ισοπέδωση και εξίσωση της Ελλάδας με την Τουρκία.

Υιοθέτησε τουρκικά επιχειρήματα

«Οφείλει ο Πρόεδρος Χριστόφιας να βρει το πολιτικό θάρρος και ανάστημα να απολογηθεί και να αποσύρει την ατυχή δήλωσή του», δήλωσε χθες ο Εκπρόσωπος Τύπου του ΔΗΣΥ Χάρης Γεωργιάδης. Εξήγησε ότι ο κυπριακός λαός έμεινε άφωνος όταν άκουσε τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας να υιοθετεί την τουρκική επιχειρηματολογία του 1974, εξισώνοντας την Ελλάδα με τον εισβολέα και κατακτητή της Κύπρου. «Είναι ένα πράγμα να αντικρίζουμε την ιστορία με αυτοκριτική διάθεση και να καταδικάζουμε ασφαλώς το προδοτικό πραξικόπημα και είναι εντελώς διαφορετικό, ο ίδιος ο Πρόεδρος, να προβαίνει σε μια τέτοια ανήκουστη και ανιστόρητη ενέργεια που προκαλεί τα αισθήματα όχι μόνο των Ελληνοκυπρίων, αλλά και του ελληνικού λαού και προσβάλλει όλους εκείνους τους Ελλαδίτες, που έδωσαν τη ζωή τους υπερασπιζόμενοι τα κυπριακά εδάφη», τόνισε ο κ. Γεωργιάδης.

Έτσι διαπραγματεύεται;

«Τραγικό σφάλμα, ιστορική αναλήθεια και παραχάραξη της πραγματικότητας που μόνο θλίψη προκαλούν», χαρακτήρισε ο Εκπρόσωπος Τύπου της ΕΔΕΚ Δημήτρης Παπαδάκης τις αναφορές Χριστόφια. Τόνισε ότι το πραξικόπημα υπήρξε, καθ’ ομολογίαν, συνωμοσία που σχεδιάστηκε από ξένα κέντρα με έδρα τις ΗΠΑ και η ευθύνη δεν μπορεί να βαραίνει την Ελλάδα και μάλιστα με το χαρακτηρισμό της εισβολής, όπως ισχυρίζεται ο Πρόεδρος Χριστόφιας και να εξισώνεται η Ελλάδα με την Τουρκία στις ευθύνες για την κυπριακή τραγωδία. «Λυπούμαστε ειλικρινά γιατί ο Πρόεδρος Χριστόφιας, για μιαν ακόμη φορά, προβαίνει σε δηλώσεις που παραχαράσσουν την ιστορική αλήθεια με συνέπεια η εικόνα του Κυπριακού να διαστρεβλώνεται διεθνώς και να δημιουργούνται λανθασμένες και παραπλανητικές εντυπώσεις», ανέφερε. Διερωτήθηκε, μάλιστα, αν έτσι διαπραγματεύεται με την τουρκική πλευρά και αν είναι δυνατόν να προβάλλει αυτού του είδους τις απόψεις, ενώ έπρεπε να προβάλλει το Κυπριακό ως πρόβλημα εισβολής και κατοχής. Ο κ. Παπαδάκης υπογράμμισε ακόμη ότι ο Πρόεδρος ανατρέπει με τις δηλώσεις του τη βάση των διεκδικήσεων και από ένα διεθνές βήμα προσέφερε ένα τεράστιο άλλοθι στην Τουρκία.

Να αρθεί στο ύψος του αξιώματός του

«Ο κύριος Χριστόφιας υπερέβη αυτοβούλως τα εσκαμμένα. Η αναφορά του για δύο εισβολές είναι προκλητική και εθνικά απαράδεκτη γιατί εξισώνει την Ελλάδα με τις κατοχικές ευθύνες και τα εγκλήματα εποικισμού και γενοκτονίας, που η Τουρκία διαπράττει από το 1974 στην Κύπρο», υπογράμμισε ο Εκπρόσωπος του ΕΥΡΩΚΟ Μιχάλης Γιωργάλλας. Οι αναφορές Χριστόφια αποτελούν πρωτόγνωρο ολίσθημα που ενισχύει την επιχειρηματολογία της Τουρκίας, συμπλήρωσε. «Η Άγκυρα απέκτησε το τέλειο άλλοθι για να συνεχίσει να δικαιολογεί πειστικά την παράνομη εισβολή και τη συνεχιζόμενη κατοχή στην Κύπρο», τόνισε, προσθέτοντας ότι ο Πρόεδρος αθώωσε την Τουρκία από τα εγκλήματά της και τη δικαίωσε για την εισβολή στα μάτια της διεθνούς κοινότητας. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας οφείλει να αρθεί στο ύψος του αξιώματος που υπηρετεί, τόνισε ο κ. Γιωργάλλας, αποκαλώντας «ύβρη», για τους εκατοντάδες Ελλαδίτες στρατιώτες που πολέμησαν γενναία εναντίον των εισβολέων, τα λεγόμενά του. Κάλεσε δε τον Πρόεδρο να ανασκευάσει, κατά την επίσκεψη του Έλληνα Προέδρου.

Αποενοχοποίησε την Τουρκία

Για «αλυσίδα άτοπων και άστοχων δηλώσεων» του Προέδρου από τις ΗΠΑ έκαναν λόγο οι Οικολόγοι. Σε ανακοίνωσή τους ανέφεραν ότι οι τελευταίες του δηλώσεις οδηγούν «κατ' ευθείαν σε αποενοχοποίηση της κατοχικής δύναμης», ενώ πυροδοτούν εντάσεις στο εσωτερικό. Το Κίνημα διερωτάται «μήπως ο Πρόεδρος, με αυτές τις εμπρηστικές του δηλώσεις, προσπαθεί να αποσπάσει την προσοχή του λαού από τη συζήτηση για τις προτάσεις που καταθέτει στις απευθείας διαπραγματεύσεις και να αποφύγει την ανάληψη των ευθυνών του;».

Χλιαρή αντίδραση από τους συγκυβερνώντες!

Ακόμα και τα δύο συγκυβερνώντα κόμματα, ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ, διαφωνούν με την ιστορική προσέγγιση του Προέδρου Χριστόφια, αν και προσπάθησαν να μπαλώσουν τα πράγματα με τις δηλώσεις τους. Ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ Άντρος Κυπριανού δήλωσε ότι η ελλαδική χούντα ήταν μέρος του πραξικοπήματος που διενεργήθηκε σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και ουσιαστικά εφάρμοσε σχέδια που είχαν εκπονηθεί στο ΝΑΤΟ, μαζί με την τοπική ΕΟΚΑ Β’, και συνέβαλε στο να εξευρεθεί μια «δικαιολογία» για την Τουρκία να εισβάλει στο νησί, δικαιολογία που έψαχνε για χρόνια. «Σε καμία περίπτωση το πραξικόπημα δεν δικαιολογεί την τουρκική εισβολή και, πολύ περισσότερο, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί κανένας να δικαιολογήσει τη συνεχιζόμενη κατοχή της Τουρκίας στην Κύπρο», τόνισε. Σημείωσε ότι αυτή είναι η άποψη διαχρονικά και του κόμματός του και του Προέδρου Χριστόφια και εξέφρασε λύπη που απομονώνεται η συγκεκριμένη φράση για να δοθεί η εντύπωση ως προς το αντίθετο. Υπογράμμισε δε ότι ο Πρόεδρος Χριστόφιας σε καμία περίπτωση δεν εξισώνει τα δύο πράγματα.

Το ΔΗΚΟ, από πλευράς του, με δήλωση του Εκπροσώπου του Φώτη Φωτίου, ανέφερε ότι θεωρεί ότι η αναφορά Χριστόφια «συνιστά μιαν ατυχή και λανθασμένη άποψη, με την οποία το ΔΗΚΟ δεν συμφωνεί, ιδιαίτερα, μάλιστα, όταν η συγκεκριμένη δήλωση έγινε εκτός Κύπρου και σε συγκεκριμένο ακροατήριο, ίσως της μεγαλύτερης δεξαμενής σκέψης». Πρόσθεσε ότι «δεν μπορεί και είναι λάθος να εξισώνεται η Ελλάδα με την Τουρκία στις ευθύνες για την κυπριακή τραγωδία», σημειώνοντας ότι πραξικόπημα και εισβολή αποτελούν δύο πράξεις του ίδιου εγκλήματος σε βάρος της Κύπρου, γεγονός ιστορικά και πολιτικά τεκμηριωμένο.

Τα όρια του μαζοχισμού

Σε δηλώσεις του στη «Σ», ο Αναπληρωτής Πρόεδρος του ΔΗΚΟ Γιώργος Κολοκασίδης ανέφερε ότι «είναι αδιανόητο να εξισώνεται το ανόμημα μιας πραξικοπηματικής κυβέρνησης με τη συνεχιζόμενη, μέχρι σήμερα, κατοχή και εθνοκάθαρση, που συμβαίνει στα κατεχόμενα επί διαδοχικών κυβερνήσεων». Αυτό είναι ανιστόρητο, πρόσθεσε, και αγγίζει τα όρια του μαζοχισμού.

Σε ανακοίνωσή της, η ευρωβουλευτής του ΔΗΣΥ Ελένη Θεοχάρους τονίζει ότι η Ελλάδα δεν είναι «λεγόμενη» μητέρα-πατρίδα και ποτέ δεν εισέβαλε στην Κύπρο, ενώ η ταύτιση της χούντας με την Ελλάδα προκαλεί αποτροπιασμό. Σημειώνει, ακόμη, ότι ο Πρόεδρος «εξουδετερώνει πλείστα όσα επιχειρήματα χρησιμοποιούνται καθημερινά στον αγώνα μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και δίδει τη δυνατότητα σε κάθε καλόπιστο ή κακόπιστο παράγοντα να τον επικαλείται και να μας απαντά ότι και η Ελλάδα έκανε εισβολή στην Κύπρο».

«Ο κ. Χριστόφιας επιβεβαιώνει, δυστυχώς, ότι δεν μπορεί να διαχωρίσει το αν το ακροατήριο αποτελείται από στελέχη λαϊκών οργανώσεων ή το διεθνή παράγοντα. Παραμένει παντού αιχμάλωτος των προπαγανδιστικών θέσεων που το ΑΚΕΛ υιοθέτησε για εσωτερική κατανάλωση», επισήμανε σε ανακοίνωσή του ο ευρωβουλευτής του ΔΗΣΥ Ιωάννης Κασουλίδης. Τόνισε ότι η δήλωση πλήττει καίρια τη διεθνή μας παρουσία.

Τα έμπλεξε στη μετάφραση ο Πρόεδρος;

Εάν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πιστεύει πραγματικά ότι η δράση της Ελλάδας το καλοκαίρι του 1974 στην Κύπρο είναι αντίστοιχη με τη δράση της Τουρκίας εκείνο το διάστημα και εντεύθεν, υπάρχει σαφές εννοιολογικό αλλά και ιστορικοπολιτικό πρόβλημα, που ξεπερνά κατά πολύ τα όρια της διχογνωμίας. Ο Πρόεδρος χρησιμοποίησε την αγγλική λέξη «invade» στον αόριστό της, η οποία σημαίνει «εισβάλλω». Το ρήμα αυτό χρησιμοποιείται όταν μία χώρα παραβιάζει ως εχθρός τα σύνορα ενός ανεξάρτητου κράτους, στοχεύοντας στην κατοχή εδαφών ή την υπόταξή του, εξηγεί ο καθηγητής Γιώργος Μπαμπινιώτης. Ως εισβολή, χαρακτηρίζεται η παραβίαση της εδαφικής ακεραιότητας ανεξάρτητου κράτους. Γι’ αυτό και οι κινήσεις της Τουρκίας θεωρούνται πέραν πάσης αμφιβολίας «εισβολή».

Το πραξικόπημα, αντιθέτως, προσδιορίζεται ως η αιφνίδια και δυναμική πολιτική ενέργεια, που στοχεύει στην παράνομη ανατροπή κυβερνήσεως ή πολιτεύματος και την εγκαθίδρυση, συνήθως, αντιλαϊκών και απολυταρχικών καθεστώτων. Σε γενικές γραμμές, η ανάληψη της διοίκησης ενός εγχώριου στρατού και η χρήση του κατά της νόμιμης κυβέρνησης κρίνεται ως πραξικόπημα και όχι ως εισβολή, η οποία προϋποθέτει έξωθεν στρατιωτικές επεμβάσεις. Αυτό συνέβη στην περίπτωση της 15ης Ιουλίου του 1974, όταν χρησιμοποιήθηκε ο στρατός για ανατροπή του Εθνάρχη Μακαρίου. Συνεπώς, η φράση που έπρεπε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να χρησιμοποιήσει για να αποδώσει την ενέργεια, είναι η γαλλικής προελεύσεως «coup d’ etat».

Σημειώνεται, πάντως, ότι πολλοί ηγέτες είθισται να μιλούν μέσω διερμηνέα, όταν δεν είναι σε θέση να χρησιμοποιήσουν επαρκώς μια ξένη γλώσσα.

«Σημερινή»30/09/2010 - Της Μικαέλλας Λοίζου

Απόστολος Ανανίας. Φώς στο φώς των εθνών

Ἡ καρδιά τοῦ ἡλικιωμένου Ἰουδαίου, πού χρόνια μελετοῦσε τίς Γραφές, βρῆκε στή διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ τήν ἐκπλήρωση τῶν προφητειῶν καί τήν πραγμάτωση τῶν ἐπαγγελιῶν τοῦ Γιαχβέ. Ἡ ὕπαρξή του μέ ἀπέραντη εὐγνωμοσύνη ἀφοσιώθηκε στόν Κύριο καί στή νεοΐδρυτη ἐκκλησία τῆς Δαμασκοῦ. Στά δικά του γέρικα καί ἄσημα χέρια θά ἐμπιστευθεῖ μία ἰδιαίτερη καί ξεχωριστή ἀποστολή Ἐκεῖνος, πού ἀρέσκεται νά χρησιμοποιεῖ στό ἔργο του τούς ἁπλούς καί ταπεινούς τῇ καρδίᾳ.

Ὁ Ἀνανίας προσεύχεται καί δέχεται τήν ἐντολή τοῦ Κυρίου. Ἡ πρόσκληση εἶναι προσωπική, «Ἀνανία», καί ἡ ἀνταπόκριση πρόθυμη, «ἰδού ἐγώ, Κύριε». Ὁ διάλογος θυμίζει τούς προφῆτες καί τούς δικαίους τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Οἱ ὁδηγίες εἶναι σαφεῖς καί συγκεκριμένες. Ὁ ταρσέας Σαῦλος, δηλωμένος ἐχθρός καί σταλμένος διώκτης, τόν περιμένει. Ὁ Ἀνανίας δέν ἀπιστεῖ, ἀλλά διστάζει μπροστά στό μέγεθος τῆς ἱερῆς ἀποστολῆς καί ὁ Θεός πληροφορεῖ τόν ἁπλό δοῦλο του γιά τό μέλλον τοῦ ἀνθρώπου, πού τόσο τόν εἶχαν φοβηθεῖ οἱ χριστιανοί. Ἡ ὁδός καί τό σπίτι πού μένει ὁ πρώην διώκτης εἶναι γνωστά στόν Κύριο. Αὐτός γνωρίζει πολύ καλά ποῦ βρίσκονται οἱ δικοί Του καί τί ἔχουν μέσα στήν καρδιά τους.

Ὁ Σαούλ προσεύχεται. Δέν εἶναι πλέον ὁ διώκτης· εἶναι ὁ ταπεινός ἱκέτης. Καί ὁ Κύριος τοῦ οὐρανοῦ ρίχνει στοργικό βλέμμα σέ ὅσους ἔχουν ὑψωμένα τά χέρια στόν οὐρανό.

Τό ὅραμα τοῦ Ἀνανία διασταυρώνεται μέ τό ὅραμα τοῦ Σαούλ, ὁ ὁποῖος μαθαίνει ἀπό τόν Κύριο γιά τήν ἀποστολή τοῦ Ἀνανία. Σέ λίγο νιώθει τίς θερμές παλάμες τοῦ ἀγνώστου νά σφίγγουν τίς δικές του. Ὁ ἁπλός μαθητής προσφωνεῖ στοργικά αὐτόν πού πρόκειται νά γίνει τό φῶς τῶν ἐθνῶν «Σαούλ, ἀδελφέ». Ἡ εὐλογημένη οἰκογένεια τοῦ Θεοῦ ἀποκτᾶ ἕνα νέο μέλος. Ὁ τυφλός Σαούλ γονατίζει μέ συντριβή. Τά ροζιασμένα χέρια τοῦ ἁπλοῦ ἀνθρώπου τοῦ λαοῦ ἀκουμποῦν μέ δέος στό κεφάλι τοῦ σπουδαίου ραββίνου καί μέ θαυματουργικό τρόπο τοῦ ξαναδίνουν τό φῶς του. Εἶναι ἡ θαυμαστή πραγματοποίηση τῶν λόγων τοῦ Ἰησοῦ ὅτι οἱ δικοί Του «ἐπί ἀρρώστους χεῖρας ἐπιθήσουσι καί καλῶς ἕξουσι». Στή συνέχεια τό μυστήριο τοῦ βαπτίσματος, μέ μετάνοια καί ὁμολογία πίστεως, ὁλοκληρώνει τό θαῦμα τῆς θείας χάριτος. Ποιός ζωγράφος μπορεῖ νά ἀποδώσει μέ ἐπιτυχία τούτη τή σκηνή, ὅπου ὁ τρομερός Σαούλ κουβεντιάζει ἀδελφικά μέ τόν ἀγαθό χριστιανό, γιά τόν ὁποῖο σως νά εἶχε κάποιο ἔνταλμα συλλήψεως!

Ὁ ἁπλός καί ταπεινός Ἀνανίας χρησιμοποιήθηκε ὡς ἐκλεκτό ὄργανο στά χέρια τοῦ Θεοῦ, σέ μιά ὥρα σημαντική στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας, καί τό ὄνομά του χαράχτηκε στό ἅγιο βιβλίο τοῦ Θεοῦ. Μέσα στούς αἰῶνες ὅλοι ὅσοι σκύβουν καί μελετοῦν τήν ἱερή ἱστορία στέκονται μπροστά στή σεμνή προσωπικότητά του, τήν ὁποία τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία τήν 1η Ὀκτωβρίου, καί διδάσκονται ἕνα ἱερό μυστικό: Εὐδοκεῖ ὁ μεγάλος Θεός νά συνεργάζεται γιά τή σωτηρία τοῦ κόσμου μέ τούς ἁπλούς δούλους του, πού προσφέρουν σ᾿ Αὐτόν τόν ἑαυτό τους μέ ἀφοσίωση καί ὑπακοή.

Ἰχνηλάτης – Περιοδικό «Απολύτρωσις»

Ο Μητροπολίτης Γλυφάδος ζητά την καθαίρεση ιερέα που "κοινώνησε" σε παπική "λειτουργία" στο Bose

Την καθαίρεση ορθόδοξου ιερέα ο οποίος κοινώνησε όπως οι καθολικοί ζητεί, με επιστολή του προς τον Αρχιεπίσκοπο και πρόεδρο της Ιεράς Συνόδου Ιερώνυμο, ο μητροπολίτης Γλυφάδας Παύλος.

Ο ιεράρχης έχει αποστείλει επιστολή στον κ. Ιερώνυμο και του αναφέρει ότι «κατά την 18ην Διεθνήν Οικουμενικήν Σύνοδον Ορθοδόξου Πνευματικότητος, την διεξαχθείσαν εν τη Διορθοδόξω Μονή Bose Ιταλίας, από 8 ώς 11 Σεπτεμβρίου, ορθόδοξος ιερεύς εγγεγραμμένος εν τη δυνάμει των κληρικών της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών (σ.σ.: αναφέρεται το όνομά του) κεκοινώνηκεν μετά των παπικών όστιαν εν τη υπό Λατίνων τελεσθείσαν λατρευτικήν σύναξιν, παρουσία Ελλήνων ορθοδόξων αρχιερέων και καθηγητών πανεπιστημίων».

Η λέξη όστια είναι ιταλική και σημαίνει «άζυμος άρτος», δηλαδή ψωμί που φτιάχνεται χωρίς προζύμι. Η όστια είναι ο αγιασμένος άρτος που μοιράζει η ρωμαιοκαθολική Εκκλησία στους πιστούς της κατά τη μετάληψη, αφού έχει καταργήσει τη μετάληψη οίνου.

Ο μητροπολίτης στην επιστολή του ζητεί το θέμα να συζητηθεί στην Ιερά Σύνοδο του Οκτωβρίου και καταλήγει: «Δια τους διαπράξαντας κληρικούς το ανωτέρω ολίσθημα-πλάνη, οι ιεροί κανόνες είναι αυστηρότατοι και ορίζουν καθαίρεσιν».

Ο συγκεκριμένος ιερέας που υπέπεσε σε αυτό το ολίσθημα είναι ιερατικός προϊστάμενος σε πολύ γνωστή εκκλησία του κέντρου των Αθηνών και κατά καιρούς έχει ενοχλήσει με κάποιες απόψεις του εκκλησιαστικούς κύκλους της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Μάλιστα, κάποιοι υποστηρίζουν -χωρίς, βέβαια, να υπάρχουν στοιχεία- ότι ο συγκεκριμένος κληρικός ανήκει στους ελληνόρρυθμους (ουνίτες), δηλαδή ιερείς της Παπικής Εκκλησίας με εμφάνιση κληρικού της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

espressonews.gr Γράφει ο ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΦΕΙΡΙΟΥ – από :Θρησκευτικά

Άγνοια ή σκόπιμες ανακρίβειες μετά την Μικτή Επιτροπή Θεολογικού Διαλόγου στη Βιέννη

Παναγιώτης Σημάτης

«Έξεστι Κλαζομενίοις ασχημονείν» και εν Βιέννη

Άγνοια ή σκόπιμες ανακρίβειες

των Περγάμου, Ιωαννουπόλεως και Μεσσηνίας;

Τα κείμενα της ΜΘΕ δεν έρχονται ποτέ στην Ιεραρχία για συζήτηση και έγκριση (Σεβ/τος Ναυπάκτου Ιερόθεος)

Οι συνεντεύξεις και δηλώσεις των συγχρόνων Επισκόπων-μελών της ΜΘΕ του Διαλόγου στην Βιέννη, ασφαλώς και θα ήσαν αδιανόητες τις εποχές των Αγίων Πατέρων, που αγωνίστηκαν και πολλοί μαρτύρησαν για την ακρίβεια της Πίστεως.

Αλλά και πριν από πενήντα χρόνια, αν εγίνοντο τέτοιου είδους δηλώσεις από Ορθόδοξους Αρχιερείς, οι τελευταίοι δεν θα ήξεραν πού να κρυφτούν. Γι’ αυτό, όταν ο Πατριάρχης Αθηναγόρας διετύπωνε τις αθεολόγητες θέσεις του, οι άλλοι Αρχιερείς (μη αντιλαμβανόμενοι που οδηγεί η παναίρεση του Οικουμενισμού) προσπαθούσαν να καθησυχάζουν τους διαμαρτυρόμενους πιστούς για τα «άρρητα ρήματα» του Πατριάρχη και τον δικαιολογούσαν ισχυριζόμενοι ότι αυτό είναι κάτι μεμονωμένο. Όσα λέγει ο Πατριάρχης τα λέγει εξ ανάγκης, μιας και το Φανάρι είναι εμπερίστατο! Βέβαια, υπήρχαν και τότε κάποιοι που διαφωνούσαν και δεν δέχονταν αυτού του είδους τις δικαιολογίες, αλλά δεν τους άκουγε κανείς.

Να λοιπόν, που αυτές οι δηλώσεις, οι οποίες τότε «ελέγοντο εις τα ώτα, τώρα κηρύττονται επί των δωμάτων» (Ματθ. 10, 27), επαληθεύοντας δραματικά τις αρνητικές συνέπειες της ανυπακοής στις αποστολικές διδαχές, όπως αυτή του Αποστόλου Παύλου (που οι σύγχρονοι Επίσκοποι την πέταξαν κυριολεκτικά στον κάλαθο των αχρήστων): «αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού».

Α. Δυο-τρία χαρακτηριστικά παραδείγματα κακόδοξων δηλώσεων στην Βιέννη:

Ο παπικός «Αρχιεπίσκοπος» Kurt Koch «δήλωσε ότι ο κοινός διάλογος πρέπει να συνεχιστεί "εντατικά" ώστε να "βλέπουμε ο ένας τον άλλον πλήρως ως αδελφές εκκλησίες"» και «να μπορούμε να βρούμε μία νέα [κοινή] πορεία σήμερα"». Και ο Μητροπολίτης Περγάμου κ. Ιωάννης, αποδέχτηκε τις θέσεις του Koch και έσπευσε να δηλώσει: «Είμαι σε πλήρη συμφωνία με τα όσα είπε ο Αρχιεπίσκοπος Koch»!

Κανένας λόγος για επιστροφή των αιρετικών στη Μία Εκκλησία, αφού η Εκκλησία τώρα είναι «μία αλλά διηρημένη»!

Και υπενθυμίζοντάς μας ότι αυτός είναι ο δάσκαλος του Μεσσηνίας Χρυσοστόμου, ως προς την κακοδοξία περί «διηρημένης Εκκλησίας» συμπλήρωσε ο Περγάμου: «υπάρχει μια καθολική χριστιανική εκκλησία σε ένα επίπεδο υψηλότερο από εκείνο των εθνικών τους εκκλησιών και ο επίσκοπος της Ρώμης είναι η παραδοσιακή της κεφαλή»!

Τέλος ―καπηλευόμενος το «δοτό» αξίωμα του Επισκόπου χωρίς ποίμνιο, που κατέχει, και παρουσιαζόμενος ως εκπρόσωπος των πιστών των διαφόρων Εκκλησιών, χωρίς να τους ρωτήσει― είπε ανακριβώς: «Σε γενικές γραμμές οι βασικές ιδέες της Ραβέννας είναι αποδεκτές από όλες τις ορθόδοξες εκκλησίες»! (romfea.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=5913:-q-q&catid=13).

Β. Αλλά δεν είναι μόνο ο κ. Ζηζιούλας που εξέφρασε τέτοιου είδους δηλώσεις. Είναι και ο πατριάρχης Σερβίας, οι Μητροπολίτες Μεσσηνίας και Ιωαννουπόλεως Σεραφείμ, κ.ά. Ο τελευταίος σε συνέντευξή του στην Βιέννη (που δημοσίευσε το Amen), διατυπώνει προσωπικές απόψεις ανιστόρητες και εκδοχές αστήριχτες περί του θεολογικού Διαλόγου. Ταύτισε π.χ. βλασφήμως, την παρουσία του Κυρίου Ιησού Χριστού στη συναγωγή, όπου και κήρυξε την αλήθεια (με αποτέλεσμα οι Ιουδαίοι να εξοργιστούν και να τον μεταφέρουν στον γκρεμό για να τον γκρεμίσουν), με την παρουσία των «Ορθόδοξων» Επισκόπων, που φωτογραφίζονται συμπροσευχόμενοι και συμποσιαζόμενοι περιχαρείς μετά των αιρετικών στους Διαλόγους, και όπου στους Διαλόγους αυτούς υποχωρούν εις τα της πίστεως. Γράφει ο κ. Σεραφείμ: «Όταν ο Ιησούς Χριστός βρέθηκε στη συναγωγή δεν ταυτίσθηκε μαζί της, πήγε να την εκκλησιοποιήσει».

Σε άλλο σημείο μας «μαθαίνει» ότι «προχωρούμε στο διάλογο αυτό για να αναδειχθεί ακριβώς η ακραιφνής διδασκαλία της αρχέγονης αποστολικής Εκκλησίας»! Μας εμπαίζετε Σεβασμιώτατε; Δυστυχώς, σκοπός σας δεν είναι να αναδείξετε «την ακραιφνή διδασκαλία», αλλά να κάνετε «προσαρμογές». Ο Περγάμου, κ. Ιωάννης Ζηζιούλας, τουλάχιστον ήταν πιο ειλικρινής από σας. Είπε: «Η ενότητα θα απαιτήσει αλλαγές και από τις δύο πλευρές, τόνισαν οι επικεφαλής. “Εγώ δεν θα ήθελα να τις ονομάσω ανασχηματισμούς -κάτι που είναι πολύ δυνατό- αλλά μια προσαρμογή και από τις δύο πλευρές", δήλωσε» ο Περγάμου Ιωάννης.

(http://thriskeftika.blogspot.com/2010/09/2012.html).

Εκεί δηλαδή, που οι Άγιοι διδάσκουν και απαιτούν για την επιστροφή των αιρετικών μετάνοια, και αποδοχή ακεραίας της Πίστεως, ο κ. Σεραφείμ και οι όμοιοί του, μιλούν για εξίσωση της αίρεσης με την αλήθεια, κηρύττουν τον συμβιβασμό. Πριν την μετάνοια και επιστροφή στην Μία Εκκλησία των Παπικών, ονομάζουν την αίρεσή τους Εκκλησία, ακολουθώντας τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο και τον Περγάμου.

Δεν θα επιμείνω σε άλλα μαργαριτάρια της συνέντευξης, αλλά σε μια συγκεκριμένη απάντηση στην ερώτηση του δημοσιογράφου:

«Ν.Π.: Τα αποτελέσματα αυτά [της Συνεδριάσεως της ΜΘΕ της Βιέννης] θα τεθούν υπόψιν των Τοπικών Συνόδων;». Η απάντησή του κ. Σεραφείμ ήταν η εξής:

«Μητρ. Ιωαννουπόλεως: Μετά την ολοκλήρωση μιας συνεδρίας ενημερώνονται αμέσως γραπτώς διά των εκπροσώπων τους οι Προκαθήμενοι των Ορθοδόξων Εκκλησιών και στην συνέχεια οι ολομέλειες των Ιερών Συνόδων των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών που εκπροσωπούμε. Γίνεται συζήτηση επί των εκθέσεων κι οι Προκαθήμενοι και Πρόεδροι των Συνόδων μας προτείνουν διά τα περαιτέρω, δηλαδή διά τα επόμενα βήματα των Ορθοδόξων»

(http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=3494).

Επειδή οι ανακρίβειες (ακόμα χειρότερα αν είναι ηθελημένες, δηλαδή ψεύδη) δεν πρέπει να μένουν αναπάντητες, είναι ανάγκη να παρουσιάσουμε κάποια από τα πολλά στοιχεία που υπάρχουν και διαψεύδουν τον Σεβ/το Ιωαννουπόλεως. Είναι μαρτυρίες που προέρχονται από τον Αρχιεπίσκοπο Θυατείρων και Μ. Βρετανίας (και κατόπιν Πισσιδίας) Μεθόδιο, τους καθηγητές π. Ιωάννη Ρωμανίδη και Ιωάννη Καρμίρη, τον εκ Κύπρου δρ. θεολογίας κ. Ανδρέα Παπαβασιλείου και από τέσσερις Επισκόπους των Εκκλησιών Ελλάδος και Σερβίας. Απ’ αυτά θα παραθέσουμε κείμενα των δύο τελευταίων, αλλά και του Μητροπολίτη …Μεσσηνίας, που με χθεσινή συνέντευξή του, διαψεύδει τον Ιωαννουπόλεως!

Ι. Ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος, ερωτηθείς από το Amen (29/9/2010) αν θα ενημερώσει «τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο και τη Σύνοδο της Ιεραρχίας» απαντά ότι θα ενημερώσει «καθηκόντως» μόνο «την αρμόδια Επιτροπή Διορθοδόξων και Διαχριστιανικών», αφού αυτό φαίνεται πως συνηθίζεται μέχρι τώρα. Δεν αρνείται, βέβαια, να ενημερώσει και την Ιεραρχία: «Εάν η Διαρκής Ιερά Σύνοδος ή η Ιεραρχία επιθυμεί ανάλογη ενημέρωση είμαι στη διάθεσή τους».

Ποιο είναι το συμπέρασμα; Το ένα μέλος της ΜΘΕ (ο κ. Σεραφείμ), μας διαβεβαιώνει ότι γίνεται ενημέρωση της Δ. Ι. Συνόδου και της Ιεραρχίας και συζήτηση, το άλλο μέλος (ο κ. Χρυσόστομος) μας διαβεβαιώνει πως δεν γίνεται ενημέρωση! Και ενώ με τέτοιες κραυγαλέες αντιφάσεις παραπλανούν τους πιστούς, κατόπιν δεν διστάζουν να ζητούν από το λαό να τους εμπιστεύεται! Αυτό κάνει στην ίδια, χθεσινή συνέντευξη ο Μεσσηνίας. Λέγει: «Γι’ αυτό θα ήθελα να πω στον Λαό του Θεού, να έχει εμπιστοσύνη στους Ποιμένες του και στην Εκκλησία …και να κλείσει τα αυτιά του σε κάθε αναρμόδια και ανεύθυνη “σειρήνα”!».

ΙΙ. Αλλά και ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος είπε πρόσφατα, πως από την εποχή του π. Ιωάννη Ρωμανίδη ισχύει η τακτική να στέλνονται εκπρόσωποί μας στο εξωτερικό οι οποίοι κάνουν πράγματα τα οποία δεν γνωρίζει η Εκκλησία μας. Αλλά αυτό αποτελεί και την δική του προσωπική εμπειρία ως μέλους της Ιεράς Συνόδου. Είπε ο Σεβ/τος Ναυπάκτου: Το πρόβλημα είναι ότι όλα αυτά τα κείμενα [των Διαλόγων], τα οποία έχουν υπογραφεί, ισχυρίζονται οι διαλεγόμενοι, ότι υπάρχουν εν αναφορά προς την Ι. Σύνοδο και στο τέλος θα εγκριθούν, αλλά δεν έρχονται ποτέ για έγκριση. Ούτε για συζήτηση. Δεν έγινε ποτέ συζήτηση στην Ιεραρχία... Και όχι μόνο αυτό: όταν βγήκε το κείμενο της Ραβέννας, άκουγα για την ύπαρξή του, αλλά δεν μου εστάλη κανένα κείμενο και επί μήνες έψαχνα να το βρω!

ΙΙ. Παρόμοια πληροφορία έχουμε και από Μητροπολίτης της Εκκλησίας της Σερβίας, τον Ράσκας και Πριζρένης κ. Аρτέμιο: Η Συνεδρίαση, γράφει, «της Ολομέλειας της ΜΘΕ στη Ραβέννα (8-15/19/2007)» κατέληξε σε ένα κείμενο. Την «Έκθεση» περί του Κειμένου «που συνέγραψε ο συμμέτοχος των συμβάντων στη Ραβέννα, Σεβ/τος Επίσκοπος Μπάτσκας κύριος Ειρηναίος, λάβαμε το Φεβρουάριο του 2008». Μέχρι τότε κυκλοφορούσαν «διάφορες εικασίες, υποθέσεις …τι πραγματικά συνέβη στη Ραβέννα; Τι υπογραφόταν; Από ποιόν; Με συγκατάθεση και ευλογία τίνος; Στο όνομα των ιδίων των συμμετεχόντων ή στο όνομα όλων των Αρχιερέων και του πιστού λαού;».

Όταν τελικά λάβαμε «την υπ’ αρ. 131/66 από 5/2/2008 επιστολή της Δ. Ι. Συνόδου, …αναμέναμε να βρούμε στην ίδια τις… απαντήσεις. Αλλά δεν τις βρήκαμε. Έμεινε η ελπίδα ότι περί τούτου θα μάθουμε σε αυτή τη συνεδρίαση της Συνόδου της Ιεραρχίας, όμως, αυτό το θέμα δεν υπήρχε καν στην Ημερήσια διάταξη!»

Επίσης στην ίδια Επιστολή του προς την Ι. Σύνοδο ο κ. Αρτέμιος, γράφει: «Ο υποβάλλων την Έκθεση στην Δ. Ι. Σύνοδο, μιλάει περί “εικασιών των ΜΜΕ για κάποια υπογραφή του Κειμένου αυτού και για δήθεν εκχωρήσεις”, ισχυριζόμενος ότι αυτό δεν είναι τίποτα άλλο παρά “χαζά ψέματα και ανοησίες”. Όμως, από άλλες πηγές μαθαίνουμε ότι …υπήρχαν και “υπογραφές και εκχωρήσεις”, και ότι αυτό δεν είναι “ψέματα και ανοησίες”, αλλά πικρή αλήθεια και δεδομένα».

Και καταλήγει o Μητροπολίτης Ράσκας: «Αναμένουμε από αυτή τη Σύνοδο …να πάρει θέση σχετικά με το θέμα αυτό, να απορρίψει το Κείμενο της Ραβέννας, και ό,τι σχετικό οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας μας έκαναν εκεί, και σε τι δεν είχαν την συγκατάθεση αυτής της Συνόδου της Ιεραρχίας» (http://www.eparhija-prizren.com/defaultG.asp?idvestep=3864).

Και δυστυχώς, καμιά απάντηση δεν δόθηκε τελικά από την Σύνοδο της Εκκλησίας της Σερβίας περί του Κειμένου της Ραβέννας!

Άλλη μια φορά διαπιστώνουμε την αλήθεια που εκφράζει το αρχαίο απόφθεγμα: «έξεστι Κλαζομενίοις ασχημονείν». Με τη διαφορά, ότι οι Κλαζομένιοι καταμαύρισαν με καπνιά («κατησβόλωσαν») τους θρόνους των εφόρων της Σπάρτης και επιτιμήθηκαν αρμοδίως γι’ αυτό, ενώ οι σύγχρονοί τους Οικουμενιστές, καταμαυρίζουν τους Επισκοπικούς θρόνους των Αγίων Επισκόπων που διαδέχτηκαν και καταπατούν ηθικές και δογματικές αλήθειες της ορθόδοξης Εκκλησίας με την ίδια ελαφρότητα των Κλαζομενίων και, όσο κι αν διαμαρτύρονται οι πιστοί για τα καμώματά τους, αυτοί απτόητοι τα συνεχίζουν και ταυτόχρονα τους υβρίζουν, οι δε Ιερές Σύνοδοι τους καλύπτουν.

Σημάτης Παναγιώτης

1 εκατομμύριο παιδιά παίρνουν αντιψυχωσικά λόγω της οικονομικής κρίσης!

Η είδηση που έρχεται από την Αμερική σοκάρει. Ένα εκατομμύριο παιδιά λαμβάνουν αντιψυχωσικά, κάτι που συνδέεται με την οικονομική κρίση σύμφωνα με καναδή γιατρό.

Τον Ιούλιο, η εφημερίδα Washington Post σημείωνε ότι οι Αμερικανικές επιχειρήσεις αποθησαυρίζουν ποσά-ρεκόρ, συνολικά 1,8 τρις δολάρια, περιμένοντας επενδυτικές ευκαιρίες. Την ίδια στιγμή, καταγραφόταν ότι αριθμός-ρεκόρ παιδιών στην Αμερική λαμβάνουν με συνταγή ψυχιατρικά φάρμακα, ακόμη και σε πολύ τρυφερές ηλικίες. Τα δύο γεγονότα, υποστηρίζει σε άρθρο της η Σούζαν Ρόζενταλ, Καναδή γιατρός, συγγραφέας και μαχητική σοσιαλίστρια, είναι άρρηκτα συνδεδεμένα.

Η τάξη των επιχειρηματιών --γράφει η Ρόζενταλ-- έκλεψε τα τρισεκατομμύριά της εκμεταλλευόμενη εργαζόμενους στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο εξωτερικό, πληρώνοντας λιγότερο από όσο αξίζει η εργασία τους, απολύοντας χιλιάδες κι αναγκάζοντας τους υπόλοιπους να δουλεύουν πολύ σκληρότερα για πολύ λιγότερα. Και τώρα, κλέβει κι από τα παιδιά τους.

Η εκμετάλλευση και η ανέχεια προκαλούν εξάντληση, κατάθλιψη, οργή, άγχος και μια αίσθηση ότι δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα στους γονείς. Περίπου 15 εκατομμύρια παιδιά στην Αμερική, το ένα στα πέντε, ζει με ένα γονέα που υπέστη κρίση κατάθλιψης το 2009. Τα παιδιά αντιδρούν στη γονεϊκή συμπεριφορά με δικά τους συμπτώματα και συμπεριφορές. Όσο μεγαλύτερος ο πόνος του γονιού, τόσο μεγαλύτερος ο πόνος του παιδιού.

Σε αυτά τα παιδιά γιατροί κρεμούν ταμπέλες με ψυχιατρικές διαταραχές και τους δίνουν φάρμακα ώστε να "συμμορφώνονται". Τους κλέβουν την υγεία τους και κάθε ελπίδα βελτίωσης της ζωής τους--τονίζει η Ρόζενταλ.

Επί δεκαετίες, ερευνητές όπως οι Πίτερ και Τζίντζερ Μπρέγκιν τεκμηρίωναν την σοκαριστική έκταση της πραγματικότητας ότι στα παιδιά στην Αμερική χορηγούνται διεγερτικά και αντικαταθλιπτικά. Τώρα, χάρη στην δύναμη του marketing των φαρμακευτικών εταιριών, τα παιδιά που αντιμετωπίζουν προβλήματα λαμβάνουν ισχυρά αντιψυχωσικά. Στους ενήλικες, αυτές οι τοξικές χημικές συνθέσεις αυξάνουν τον κίνδυνο να υποστούν εγκεφαλικά, να εμφανίσουν καρδιολογικά προβλήματα, παχυσαρκία και διαβήτη, δημιουργούν αυτοκτονικές τάσεις, ενώ αυξάνουν τον κίνδυνο για βλάβες στο νευρικό σύστημα, μολύνσεις, ξαφνικό θάνατο και επιληπτικές κρίσεις. Οι συνέπειες στα παιδιά είναι άγνωστες.

Τον περασμένο Σεπτέμβριο, η FDA (U.S. Federal Drug & Food Administration, η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ελέγχου Φαρμάκων & Τροφίμων των ΗΠΑ) σε έκθεσή της διαπίστωνε ότι η συνταγογράφηση αντιψυχωσικών σε παιδιά 0-17 ετών αυξήθηκε 22% τα προηγούμενα πέντε χρόνια. Η FDA ερεύνησε έξι αντιψυχωσικά φάρμακα: τα Seroquel® (quetiapine)· Zyprexa® (olanzapine)· Risperdal® (risperidone)· Abilify® (aripiprazole)· Geodon® (ziprasidone)· και Invega® (paliperidone). Το 2008, από τις 32 εκατ. συνταγές αυτών των φαρμάκων, οι 4,8 εκατ. αφορούσαν παιδιά (15% του συνόλου).

Την ίδια χρονιά, ένα εκατομμύριο παιδιά έλαβαν με συνταγή αντιψυχωσικά (?19% του συνόλου των 5,5 εκατ. ατόμων). Οι αριθμοί ανά ηλικιακή ομάδα:

* 1.770 παιδιά ηλικίας 0-2 ετών,

* 64.664 παιδιά ηλικίας 3-6 ετών,

* 414.451 παιδιά ηλικίας 7-12 ετών,

* 540.760 παιδιά ηλικίας 13-17 ετών.

Οι διαγνώσεις για τα βρέφη 0-2 ετών περιλάμβαναν όρους όπως Διαταραχή Έλλειψης Προσοχής, Ψυχικά/Συμπεριφορικά Προβλήματα, Άλλες Ψυχικές Διαταραχές, Συμπεριφορικά Προβλήματα και Κατάλοιπη Σχιζοφρένεια--η τελευταία διάγνωση συνήθως γίνεται στη βάση "παράδοξων πεποιθήσεων και ασυνήθιστων αντιληπτικών εμπειριών".

Ίσως όμως, τονίζει η Ρόζενταλ, μια πιο ακριβής διάγνωση για τα συμπτώματα αυτών των παιδιών θα ήταν "γονεϊκή κατάθλιψη λόγω της ανυπαρξίας κοινωνικής πολιτικής". Πρόσφατη έρευνα του Urban Institute έδειξε ότι το 7% των βρεφών ηλικίας 9 μηνών ζουν με μητέρες που ψυχολογικά προβλήματα και το 41% με μητέρες που πάσχουν από κάποιας μορφής κατάθλιψη. Τα ποσοστά είναι ακόμα υψηλότερα μεταξύ των οικογενειών που ζουν στη φτώχεια, στις οποίες είναι επίσης πιθανότερο να εκδηλώνονται κρούσματα ενδοοικογενειακής βίας.

Μόνο ένα άρρωστο κοινωνικό σύστημα --καταλήγει η Ρόζενταλ-- θα ευνοούσε τον πλουτισμό ολίγων δια της κλοπής των ζωών και των ελπίδων των πολλών.

newsit.gr/7

Κύπρος - Συντήρηση σε δεκαεπτά μουσουλμανικά τεμένη

Η μακρά ιστορία της Κύπρου αντικατοπτρίζεται μέσα από το Μνημεία της. Eνα σημαντικό τμήμα της ιστορίας της Κύπρου που αφορά την μακραίωνη συμβίωση

των Ελλήνων και των Τούρκων κατοίκων της αποτυπώνεται στα μουσουλμανικά μνημεία που τις περισσότερες φορές ήταν χριστιανικές εκκλησίες και μετατράπηκαν σε τεμένη. Το τέμενος στην Επισκοπή Λεμεσού ήταν βυζαντινή εκκλησία, του Αγίου Γεωργίου. Κατά τις εργασίες συντήρησης, το επίχρισμα αφαιρέθηκε και αποκαλύφθηκαν χριστιανικές τοιχογραφίες που είχαν διατηρήσει ζωντανά ακόμα και τα χρώματά τους. Το τζαμί της Τούσλας στη Λάρνακα «φιλοξενεί» τις αψίδες της βυζαντινής εκκλησίας που ήταν πριν, ενώ το Κεπήρ στη Λεμεσό χτίστηκε στη βάση παλαιοχριστιανικής εκκλησίας, την οποία ανακάλυψαν κατά τις εργασίες για το αποχετευτικό σύστημα.

Η Κυπριακή Δημοκρατία μέσω του Τμήματος Αρχαιοτήτων, προσπαθεί να διατηρήσει ακέραια την θρησκευτική κληρονομιά με σεβασμό στα μνημεία και τους χώρους. Δεκαεπτά τεμένη στις ελεύθερες περιοχές έχουν κηρυχθεί Αρχαία Μνημεία Β Πίνακα, που σημαίνει ότι το Κράτος αναλαμβάνει από κοινού με τον ιδιοκτήτη – στην προκειμένη περίπτωση το ΕΒΚΑΦ – την συντήρηση και αποκατάσταση τους. Μετά το 1974 και την τουρκική εισβολή, τα τεμένη περιήλθαν στον έλεγχο του Υπουργείου Εσωτερικών και το Τμήμα Αρχαιοτήτων με ειδικό προϋπολογισμό κάθε χρόνο προχωρεί στην συντήρηση και αποκατάστασή τους. Η Εφορος Αρχαιοτήτων, Μαρίνα Σολομίδου – Ιερωνυμίδου και ο Αρχαιολογικός Λειτουργός Α΄, Γιώργος Φιλοθέου, υπεύθυνοι για τη συντήρηση και αποκατάσταση των Μνημείων, επιβλέπουν τις εργασίες και αξιολογούν την πρόοδο των εργασιών στα 17 Μουσουλμανικά τεμένη που είναι Αρχαία Μνημεία.

Με εξαίρεση το Τέμενος Ομεριέ που ήταν πρώην μεσαιωνική εκκλησία Αυγουστιανιανών μοναχών στην παλιά Λευκωσία, το οποίο λειτουργεί κανονικά και χρειάζεται πολιτική απόφαση για τη μεταστέγαση των πιστών, ώστε να αρχίσουν οι εργασίες συντήρησης, σε 13 τεμένη οι εργασίες έχουν ολοκληρωθεί, σε 2 βρίσκονται σε τελικό στάδιο και αναμένεται να ολοκληρωθούν μέχρι το τέλος του 2010 και του 2011. Από τα 17 τεμένη, τα 11 ήταν μεσαιωνικές ή βυζαντινές εκκλησίες, που επί Οθωμανικής περιόδου μετατράπηκαν σε τζαμιά, ενώ τέσσερα χρησιμοποιούνται και σήμερα ως χώροι προσευχής και λατρείας. Αυτά είναι: το Τέμενος Ούμ Χαράμ (Χαλά Σουλτάν Τεκκέ) στην Αλυκή Λάρνακας, το Τέμενος Κεπήρ στην πόλη της Λάρνακας, το Τέμενος Κεπήρ στην πόλη της Λεμεσού και το Τέμενος Ομεριέ στη Λευκωσία. Κατά διαστήματα και όταν αυτό ζητηθεί από τους Τ/κ, λειτουργεί και το Τέμενος Μπαϊρακτάρ στη Λευκωσία. Τα τρία εξ αυτών, τα τεμένη Κεπήρ στην Λάρνακα, Κεπήρ στην Λεμεσό και το Ομεριέ στη Λευκωσία έχουν παραχωρηθεί από την Κυπριακή Δημοκρατία για τις θρησκευτικές ανάγκες των μουσουλμάνων που ζουν στις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου. Το Τέμενος Ούμ Χαράμ (Χαλά Σουλτάν Τεκκέ) στη Λάρνακα, λειτουργεί υπό την ευθύνη του Κράτους, το οποίο πληρώνει και προσωπικό για τη φύλαξή του. Για τις ανάγκες εξυπηρέτησης των πιστών κατά τη διάρκεια του μήνα του Ραμαζανιού, τον οποίο και διανύουμε, με έξοδα του Κράτους ο ιμάμης παραμένει για τις πέντε προσευχές της ημέρας, ώστε να είναι ανοικτό για σκοπούς προσευχής από την ανατολή μέχρι και τη δύση του ηλίου και την διάρκεια της νύχτας. Το τέμενος Κεπήρ στη Λάρνακα, ανέφεραν επίσης, συντηρείται ενώ λειτουργεί κανονικά. Οι εργασίες γίνονται μετά δυσκολίας και με προσοχή, με σεβασμό στις θρησκευτικές υποχρεώσεις των πιστών που προσεύχονται κανονικά καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, σημείωσαν.

Στην ερώτηση εάν ξεχωρίζουν κάποιο από τα 17 και οι δύο αρμόδιοι του Τμήματος Αρχαιοτήτων απάντησαν αρνητικά. Η σπουδαιότητα όλων είναι ισάξια με ίσως ελάχιστη διαφορά των 11 που ήταν παλαιότερα εκκλησίες στις οποίες διατηρούνται τοιχογραφίες. Αλλά, σημείωσαν, και αυτά που ήταν τεμένη εξαρχής έχουν τη δική τους σπουδαιότητα. Ενιαίο κριτήριο για το Τμήμα Αρχαιοτήτων τόσο για τα Χριστιανικά, όσο και για τα Μουσουλμανικά μνημεία είναι η ιστορική και αρχαιολογική τους αξία. Από το 1975 μέχρι και το 2009, η Κυπριακή Δημοκρατία έχει δαπανήσει συνολικά 3.195.561 ευρώ για την συντήρηση και αποκατάσταση των 17 τεμενών που είναι Αρχαία Μνημεία. Τα ποσά καταβάλλονται από το Τμήμα Αρχαιοτήτων και το Υπουργείο Εσωτερικών. Η συντήρηση του Τεμένους Ούμ Χαράμ (Χαλά Σουλτάν Τεκκέ) έγινε στα πλαίσια προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών με αμερικανική χρηματοδότηση στα πλαίσια συμφωνίας για συντήρηση του Τεκκέ και του μοναστηριού του Αποστόλου Ανδρέα στο κατεχόμενο Ριζοκάρπασο. Ωστόσο, οι εργασίες συντήρησης στο μοναστήρι του Αποστόλου Ανδρέα δεν έχουν προχωρήσει. Μετά το πέρας των εργασιών στα Αρχαία Μνημεία, το Τμήμα Αρχαιοτήτων αναλαμβάνει όλες τις εργασίες που αφορούν τη συντήρηση καθώς και την καθαριότητα των χώρων.

Ο περί Αρχαιοτήτων Νόμος καθορίζει τα κριτήρια για να κηρυχθεί ένα μουσουλμανικό τέμενος σε Αρχαίο Μνημείο Β Πίνακα και σύντομα, όπως είπε η κ. Ιερωνυμίδου θα γίνει αυτό και για το τζαμί της Περιστερώνας Μόρφου. Σημείωσε δε ότι υπό την επίβλεψη του Τμήματος Αρχαιοτήτων τίθενται μόνο τα τεμένη που κηρύσσονται Αρχαία Μνημεία, ενώ τα υπόλοιπα τεμένη στις ελεύθερες περιοχές της Κυπριακής Δημοκρατίας, τα νεκροταφεία και άλλα Μουσουλμανικά κτίρια βρίσκονται κάτω από την ευθύνη της Υπηρεσίας Διαχείρισης Τ/Κ περιουσιών, του Υπουργείου Εσωτερικών. Πριν από το 1974 η συντήρησή τους ήταν δύσκολη λόγω της λειτουργίας τους ως χώροι λατρείας, ανέφερε ο κ. Φιλοθέου για να συμπληρώσει η κ. Ιερωνυμίδου ότι το Τμήμα Αρχαιοτήτων εργάζεται με εξειδικευμένες ομάδες ειδικών για συντήρηση κτιρίων και τοιχογραφιών. Ανάλογα με τον προϋπολογισμό του Κράτους, διευκρίνισε, υπάρχει σειρά προτεραιότητας, ενώ η διάρκεια των εργασιών σε κάθε τέμενος εξαρτάται από την έκτασή τους, φέρνοντας ως παράδειγμα την αναστήλωση του Τεμένους Μπαϊρακτάρ στη Λευκωσία που διήρκεσε δύο χρόνια, λόγω της μεγάλης κλίμακας έργων.

Παράπονα που διατυπώθηκαν από τη λεγόμενη διοίκηση θρησκευτικών μνημείων στα κατεχόμενα για μη συντήρηση των τεμενών Ομεριέ και Κεπήρ Λεμεσού, δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα δήλωσαν, με τον κ. Φιλοθέου να κάνει λόγο σε μη κακόβουλες παρεμβάσεις, όπως η τοποθέτηση τέντας για σκίαση του χώρου έξω από το Τέμενος Ομεριέ και το Τέμενος Κεπήρ στην Λεμεσό για τις ανάγκες των μουσουλμάνων που τα χρησιμοποιούν. Οι ισχυρισμοί για ύπαρξη τάφων έξω από το Κεπήρ της Λεμεσού που σκεπάστηκαν με τσιμέντο δεν έχουν επιβεβαιωθεί, πρόσθεσε ο ίδιος. Στα κατεχόμενα, σημείωσε ο κ. Φιλοθέου, υπάρχουν θρησκευτικά μνημεία παγκόσμιας εμβέλειας, όπως η Παναγία Κανακαρία στην Λυθράγκωμη, η Μονή του Αντιφωνητή στην Καλογραία, η εκκλησία του Αγίου Θεμωνιανού ή Ευφημιανού στην Λύση και η μονή της Παναγίας Αψιθιώτισσας στο Συγχαρί, που έχουν κακοποιηθεί.

Πολιτική του Τμήματος Αρχαιοτήτων, είπε η κ. Ιερωνυμίδου, είναι να διατηρούνται όλες οι ιστορικές φάσεις ενός μνημείου, χριστιανικές ή μουσουλμανικές ή οποιεσδήποτε άλλες. Στόχος δεν είναι να εξαλείψουμε οποιοδήποτε κομμάτι της ιστορίας μας, αντίθετα να είναι ευδιάκριτες όλες οι φάσεις των μνημείων. «Είναι ένα ανοικτό βιβλίο. Βλέπεις ότι ήταν ένα τζαμί που θεμελιώθηκε πάνω σε παλαιότερη εκκλησία που μπορεί να ήταν πάνω σε παλαιό τάφο. Οπότε διαβάζει κάποιος την ιστορία του μνημείου και κατ΄ επέκταση την ιστορία της Κύπρου».

cna.org.cy/TZAMIA

Η Εκκλησία της Κύπρου ως στρατηγικός στόχος

Του Ν. Λυγερού*

Η Εκκλησία της Κύπρου δεν είναι μόνο οικονομικός στόχος, είναι και στρατηγικός. Αν παραμένουμε στην αθώα άποψη ότι οι εχθροί της Εκκλησίας της Κύπρου ασκούν κριτική σε σχέση με την πνευματική της εξουσία, είναι διότι μας συμφέρει. Οι αναλύσεις του ρόλου της δείχνουν, ότι η εμβέλειά της έχει και πρακτικές προεκτάσεις. Και αυτές ενοχλούν τους εχθρούς της, αλλά και τους εχθρούς της Κύπρου.

Η γνώση της επιρροής της Εκκλησίας της Κύπρου πάνω στην κοινωνία, επηρεάζει τους αντιπάλους και όχι μόνο, και προσπαθούν και αυτοί να την εκμεταλλευτούν για την επίτευξη των δικών τους σκοπών. Διαχρονικά και ιστορικά, αυτό το φαινόμενο παρατηρείται έντονα στην Κύπρο, διότι η Εκκλησία αποτελεί ένα σημείο αναφοράς για τον κυπριακό λαό.

Πολλοί το θεωρούν αναμενόμενο σε μια μικρή και συντηρητική κοινωνία, όμως αυτό το επιχείρημα δεν επαρκεί. Το θέμα είναι, ότι η Εκκλησία της Κύπρου δέχεται πιέσεις εξαιτίας του ρόλου της και σε εθνικά θέματα και κυρίως στο Κυπριακό.

Τώρα είναι ένα ιστορικό δεδομένο, ότι την ώρα του σχεδίου, η αντίσταση της Εκκλησίας προκάλεσε την εχθρότητα των αντιπάλων μας, διότι δεν τους υπάκουσε.

Ειδικά, οι Άγγλοι και οι Αμερικανοί αξιωματούχοι άσκησαν τρομερές πιέσεις πάνω στο λαό, όταν το κομματικό πλαίσιο δεν αποτελούσε πια ένα εμπόδιο. Το πρόβλημά μας δεν είναι η αναγνώριση αυτού του ρόλου. Ο ρόλος υπάρχει de facto. Η ουσία είναι, ότι αυτός ο ρόλος πρέπει να προστατευτεί και ανάλογα.

Με άλλα λόγια, δεν μπορούμε απλώς να παραμένουμε παθητικοί την ώρα που η Εκκλησία δέχεται πιέσεις για να επηρεάσει τον κυπριακό λαό σε οριστικές αποφάσεις. Όταν λοιπόν οι περισσότεροι από εμάς θεωρούν, ότι η κατάσταση δεν είναι κρίσιμη, πρέπει να αντιληφθούν ότι ακόμα και οι πιέσεις προετοιμάζονται με ένα ισχυρό υπόβαθρο, που εμφανίζεται μόνο και μόνο την ώρα της πίεσης.

Οι αόρατες κινήσεις που γίνονται σε οικονομικό και σε στρατηγικό επίπεδο προετοιμάζουν ένα πλαίσιο, που δεν μπόρεσαν να δημιουργήσουν στο παρελθόν για να πετύχουν τους στόχους τους. Η Εκκλησία αντιστέκεται ήδη. Μόνο που οι περισσότεροι δεν βλέπουν τη μάχη, όταν κοιτάζουν τη διαμάχη.

Η πολιορκία της Εκκλησίας της Κύπρου γίνεται με διακριτικούς τρόπους, δίχως αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι ισχυροί. Όμως, ο κυπριακός λαός δεν το αντιλαμβάνεται. Και αυτή η μη αντίληψή μας χρησιμοποιείται από τους αντιπάλους μας για να παρουσιάσουν την Εκκλησία της Κύπρου ως ένα γραφικό σύστημα που προσπαθεί να τρομάζει το λαό με τις ερμηνείες των γεγονότων.

Είμαστε, λοιπόν, αναγκασμένοι να εμβαθύνουμε τις αναλύσεις μας για να προβλέψουμε τις αόρατες κινήσεις και τους στόχους της. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο και στην επίλυση του Κυπριακού θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε διαφορετικά το ρόλο της Εκκλησίας της Κύπρου και να μη σταθούμε απλώς στις αρχιεπισκοπικές εκλογές.

Κατά συνέπεια, οι πληροφορίες που αναλύουμε πρέπει να εμπεριέχουν και τα στοιχεία της ερμηνείας της Εκκλησίας για να μη μετατραπούν σε σύστημα παραπληροφόρησης. Η συντηρητικότητα δεν αποτελεί όφελος ούτε στο πλαίσιο της αντιδραστικότητας.

«Ρωμιοσύνη» 29/09/2010

O πρόεδρος της Σερβίας Boris Tadić θα παραστεί στην τελετή ενθρόνισης του Πατριάρχη Σερβίας Ειρηναίου

Η Σύνοδος της Ιεραρχίας της Σερβικής Ορθοδόξου Εκκλησίας ανακοίνωσε πως τη Δημοκρατία της Σερβίας, στην επίσημη τελετή ενθρόνισης του Σέρβου Πατριάρχη Ειρηναίου, που προβλέπεται να γίνει στις 3 Οκτωβρίου στο Πατριαρχείο Πεκίου, θα την αντιπροσωπεύσει ο πρόεδρος κ. Boris Tadić.

Επίσης, τα μέλη της Συνόδου της Ιεραρχίας κάλεσαν τα στελέχη της Κυβέρνησης της Σερβίας, τους ηγέτες των πολιτικών κομμάτων και άλλες διακεκριμένες προσωπικότητες από τον πολιτικό βίο της χώρας να σεβαστούν αυτό το γεγονός, σεβόμενοι τον πνευματικό χαρακτήρα της πράξης της ενθρόνισης του Πατριάρχη.

Επίσης, τα μέλη της Συνόδου υπενθυμίζουν πως πρόκειται αποκλειστικά για εκκλησιαστική και πνευματική πράξη για το σερβικό λαό, καθώς και ότι είναι ανεπιθύμητη και απόλυτα απαράδεκτη κάθε τυχόν πολιτικοποίηση αυτού του γεγονότος.

Επιπλέον, ο Σέρβος Πατριάρχης και τα μέλη της Συνόδου της Ιεραρχίας της Σερβικής Ορθοδόξου Εκκλησίας απηύθυναν έκκληση προς τους πιστούς να σέβονται τον πνευματικό χαρακτήρα της τελετής της ενθρόνισης, καθώς και τις διατάξεις της συμφωνίας στην οποία κατέληξαν οι εκκλησιαστικές Αρχές με τους παράγοντες των διεθνών δυνάμεων στο Κοσσυφοπέδιο, με σκοπό να περάσει αυτή η πράξη δέησης στην έδρα της Σερβικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, που βρίσκεται στο Πατριαρχείο Πεκίου ήδη επί αιώνες, κατά τον καλύτερο τρόπο.

glassrbije.org

Δείτε σχετικά:

-Σε θρόνο δώρο από την Ελλάδα θα γίνει στις 3 Οκτωβρίου η επίσημη τελετή ενθρόνισης του Πατριάρχη Σερβίας Ειρηναίου

-Προετοιμασίες για την τελετή ενθρόνισης του Πατριάρχη Σερβίας Ειρηναίου, στο Πετς

-Στις 3 Οκτωβρίου η τελετή ενθρόνισης του Πατριάρχη Σερβίας Ειρηναίου στο Πατριαρχείο του Πετς

-Αναβολή επισήμου ενθρονίσεως του Πατριάρχη Σερβίας

-Τον Πάπα είχε προσκαλέσει και ο πρόεδρος της Σερβίας δύο μήνες πρίν τον Πατριάρχη

Παπικοί σε ορθόδοξο θεολογικό σεμινάριο

Στις 7 Απριλίου 2010, το ρωσικό ορθόδοξο σεμινάριο στη Γαλλία επισκέφθηκε ο Παπικός επίσκοπος Gerard, μέλος της Διεθνούς Επιτροπής Θεολογικού Διαλόγου μεταξύ Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών.

Ο Παπικός επίσκοπος συναντήθηκε με ιεροσπουδαστές και απάντησε σε διάφορες ερωτήσεις τους.

сайта семинарии

Φωτογραφίες από την επίσκεψη δείτε εδώ galerie.

Γενική Συνέλευση Επισκόπων Ευρώπης στο Ζάγκρεπ

Στη Γενική Συνέλευση του Συμβουλίου Επισκόπων Ευρώπης θα παραστεί ο Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Ιωσήφ Σουέηφ εκπροσωπώντας την Κύπρο. Κεντρικό θέμα της Συνόδου για το 2010, που θα πραγματοποιηθεί στο Ζάγκρεμπ, είναι ''Η οικογένεια και η Δημογραφία στην Ευρώπη''.

Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση η συνεδρία θα πραγματοποιηθεί από τις 30 Σεπτεμβρίου μέχρι και τις 3 Οκτωβρίου και θα επικεντρωθεί επίσης σε θέματα όπως τα ΜΜΕ, η μετανάστευση, το περιβάλλον, η δικαιοσύνη και η ειρήνη, η κατήχηση, τα σχολεία και τα πανεπιστήμια και ο οικουμενικός διάλογος.

Θα συζητηθεί ακόμη το 2ο Καθολικό και Ορθόδοξο φόρουμ το οποίο θα λάβει χώρα στην Ρόδο στα μέσα Οκτωβρίου με θέμα τις σχέσεις εκκλησίας και κράτους.

«sigmalive»29/09/2010

Ομιλία του Υπουργού Εξωτερικών, κ. Δ. Δρούτσα, στη Γενική Συνέλευση Η.Ε με αναφορά στην παγκόσμια διακυβέρνηση

K. Πρόεδρε ,

Κ. Γενικέ Γραμματέα,

Κυρίες και κύριοι,

Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον απερχόμενο Λίβυο Πρόεδρο της 64^ης Συνόδου της Γενικής Συνέλευσης, κ. Ali Abdussalam Treki, για τις άοκνες προσπάθειές του ως προς την προώθηση του έργου της Γενικής Συνέλευσης. Θα ήθελα επίσης να συγχαρώ τον Ελβετό κ. Mr. Joseph Deiss για την εκλογή του ως Προέδρου της 65^ης Συνόδου.

Είμαι πεπεισμένος, κ. Πρόεδρε, ότι από τη θέση σας θα μπορέσετε να αντιμετωπίσετε τις προκλήσεις που βρίσκονται μπροστά μας. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω για την αταλάντευτη στήριξη της Ελλάδας στις προσπάθειές σας. Θα ήθελα επίσης στο σημείο αυτό να τονίσω την πλήρη ταύτιση της χώρα μου με την ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Κυρίες και κύριοι,

Δεδομένης της φύσης των σημερινών παγκόσμιων προκλήσεων, νομίζω ότι μπορούμε να φτάσουμε στο συμπέρασμα ότι από τη συμπεριφορά κάθε κράτους ξεχωριστά εξαρτάται η τύχη των άλλων. Το συμπέρασμα αυτό, κ. Πρόεδρε, έχει άμεση σχέση με το κεντρικό θέμα που προτείνατε για την εφετινή συζήτηση: τον κεντρικό ρόλο των Ηνωμένων Εθνών με έμφαση στην έννοια της παγκόσμιας διακυβέρνησης.

Σήμερα το πραγματικό ζήτημα έγκειται στην ανάγκη να επιβεβαιώσουμε τη σημασία της παγκόσμιας διακυβέρνησης, ώστε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η παγκόσμια κοινότητα. Εάν καθένας από εμάς μπορέσει να αντιληφθεί πλήρως και να δεχθεί αυτόν τον φαινομενικά αυταπόδεικτο ισχυρισμό, τότε δεν θα υπάρξει καμία αμφιβολία για τον κεντρικό ρόλο των Ηνωμένων Εθνών στη διαδικασία αυτή.

Εν προκειμένω, θεωρώ ότι όλοι μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι τα Ηνωμένα Έθνη είναι ο μόνος παγκόσμιος φορέας που φέρει καθολική νομιμοποίηση. Είναι ο Οργανισμός τον οποίο πρέπει όλοι ενεργά να στηρίζουμε ώστε να επιτύχουμε συλλογικές και επομένως βέλτιστες λύσεις στο διαρκώς αυξανόμενο αριθμό πολύπλευρων ζητημάτων που αντιμετωπίζουμε.

Η ιδέα της παγκόσμιας διακυβέρνησης, ωστόσο, είναι πολύ πιο ευρεία από αυτό. Παρόλο που είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι η έννοια αυτή συνεπάγεται τη δημιουργία του Λεβιάθαν του Hobbes σε παγκόσμια κλίμακα, παραμένει ωστόσο σε κάθε περίπτωση γεγονός ότι η προσπάθειά μας να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες μας είναι πέρα από τις μεμονωμένες δυνατότητες των κρατών.

Σε αυτό το σημείο αναδεικνύεται ο ρόλος των Ηνωμένων Εθνών και γι’ αυτό και η συζήτησή μας για τη μεταρρύθμιση και την αναζωογόνηση του Οργανισμού είναι πρωταρχικής σημασίας.

Την ίδια στιγμή, εμείς, τα κράτη-μέλη των Ηνωμένων Εθνών, πρέπει να συγκεντρώσουμε το δυναμικό μας, τις εμπειρίες και την τεχνογνωσία μας και να ενεργήσουμε ως συνεκτικό σύνολο, αυτό που είναι και η έννοια της παγκόσμιας διακυβέρνησης.

Πρέπει εν προκειμένω να επικεντρωθούμε σε δύο θεμελιώδεις πυλώνες:

(α) να αυξήσουμε τόσο τα μόνιμα όσο και τα μη μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, ώστε να αντικατοπτρίζεται καλύτερα η σημερινή παγκόσμια κοινωνική, οικονομική και πολιτική πραγματικότητα αλλά και να ενδυναμώσουμε το ρόλο της Γενικής Συνέλευσης και τη διάδραση των δύο αυτών σωμάτων.

και

(β) να ενδυναμώσουμε και να βελτιώσουμε τη συνεργασία και το συντονισμό των Ηνωμένων Εθνών με τους μεγάλους διεθνείς και περιφερειακούς Οργανισμούς με σκοπό την αποτελεσματική λειτουργία της πολυμερούς συνεργασίας προς όφελος των λαών μας.

Ολόκληρη η ομιλία στο http://www.mfa.gr/www.mfa.gr/Articles/el-GR/280910_NA1855.htm