Τριάντα χρόνια ἀπό τήν κοίμησιν τοῦ Ἁγίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

 

Τριάντα χρόνια ἀπό τήν κοίμησιν τοῦ Ἁγίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

  Τὸ λυχνάρι τοῦ ἁγίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου παραμένει ἀναμμένο τριάντα χρόνια ἀπὸ τὴν κοίμησή του (1994-2014) καὶ φωτίζει τὸν κόσμο. Ὅσο περνοῦν τὰ χρόνια ἡ λάμψη τοῦ φωτὸς τοῦ ἁγίου δυναμώνει καὶ ἡ πνευματικὴ δίψα τῶν καλοπροαίρετων χριστιανῶν μεγαλώνει. Εἶναι χιλιάδες ἐκεῖνοι ποὺ ἐπιθυμοῦν νὰ μάθουν περισσότερα γιὰ τὶς θεόσοφες διδαχές του, γιὰ νὰ τὶς ἔχουν ὁδηγὸ στὴ ζωή τους.

  Στὸ χρονικὸ διάστημα ἀπὸ τὴν κοίμηση τοῦ ἁγίου μέχρι σήμερα, ἔχουν γραφτεῖ πολλὰ βιβλία ἀπὸ ἄνθρωπους ποὺ τὸν εἶχαν γνωρίσει ἀπὸ κοντὰ καὶ εἶχαν ἀκούσει τὶς διδαχές του στὸ ὑπαίθριο ἀρχονταρίκι τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἀρχικὰ καὶ στὸ ὑπαίθριο ἀρχονταρίκι τῆς Παναγούδας μετά, ὅπου ἡ κοσμοσυρροὴ ἦταν ἐντυπωσιακὴ καὶ ἡ ἀντοχὴ τοῦ ἁγίου Παϊσίου ἀξιοθαύμαστη. Ἔγραψαν ἐπίσης καὶ πολλοὶ ποὺ εἶχαν ἐπικοινωνία μαζί του μὲ ἀλληλογραφία ἀλλὰ καὶ μὲ τὶς προσευχές του, οἱ ὁποῖες εἶχαν θαυματουργικὲς ἐπεμβάσεις στὴ ζωή τους. Ἄξιοι ἰδιαίτερης προσοχῆς εἶναι καὶ οἱ τόμοι μὲ λόγους τοῦ ἁγίου, ποὺ ἐπιμελήθηκαν οἱ μοναχές τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου στὴ Σουρωτή, ὅπου βρίσκεται καὶ ὁ ἀπέριττος τάφος του.

  Ὅλες αὐτὲς οἱ προσπάθειες εἶναι ἀξιέπαινες καὶ ψυχωφελεῖς. Στηρίζουν πνευματικά τούς μελετητές, παρηγοροῦν τοὺς πονεμένους καὶ προκαλοῦν τὴν καλὴ ἀνησυχία στοὺς καλοπροαίρετους.

  Ὑπάρχουν ὡστόσο κι ἐκεῖνοι ποὺ ἀνήκουν στὴν κατηγορία τῶν τυφλῶν ζηλωτῶν καὶ φέρουν τὸ μοναχικὸ σχῆμα, ποὺ δὲν ἀναγνωρίζουν τὴν ἁγιότητα τοῦ θαυμαστοῦ γέροντα καὶ διατυπώνουν ὑβριστικοὺς χαρακτηρισμούς, τόσο γιὰ ἐκεῖ­νον ὅσο καὶ γιὰ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἔχουν γράψει γιὰ τὴν ἐνάρετη βιοτή του. Δὲν πειράζει ὅμως. Οὔτε θὰ φιλονικήσουμε γι’ αὐτό. Δὲν εἴμαστε ἐμεῖς ποὺ ἀποφασίζουμε γιὰ τὴν ἁγιότητα τοῦ γέροντος Παϊσίου. Οὔτε χρειάζονται συνήγοροι ὑπεράσπισης. Ὁ στοργικὸς οὐράνιος Πατέρας μᾶς τὸν ἔστειλε, γιὰ νὰ μᾶς φωτίσει στὴ ζωή μας. Κάτι παρόμοιο ἔκανε καὶ γιὰ πολλοὺς ἄλλους σύγχρονους ἁγίους. Οἱ ἄνθρωποι ποὺ τοὺς ἀμφισβητοῦν ἄς ἀναλογιστοῦν μήπως βλασφημοῦν!

  Δὲν πρέπει νὰ περάσει ἀπαρατήρητο καὶ τὸ γεγονὸς ὅτι ὑπάρχουν κληρικοί, ἀλλὰ καὶ μοναχοί, ποὺ ἐμφανίζονται ὡς πνευματικὰ τέκνα συγχρόνων ἁγίων καὶ θέλουν νὰ πείσουν τοὺς ἀνυποψίαστους ἀνθρώπους ὅτι καὶ οἱ ἴδιοι εἶναι ἐνάρετοι καὶ ἐργάζονται πνευματικά, ἀκολουθώντας τὰ βήματά τους! Πρόκειται γιὰ φιλόδοξους κληρικούς, ποὺ ὑποκρίνονται πώς τάχα ἔχουν τὴν εὐλογία τῶν ἁγίων γιὰ ὅλες τους τὶς δραστηριότητες. Φυσικὰ εἶναι θρασύτατος ὁ ἰσχυρισμός τους. Ἀρκεῖ νὰ ρίξει κανεὶς μία ματιὰ στὴν προσωπική τους ζωὴ καὶ θὰ διαπιστώσει ὅτι τὸ φρόνημά τους εἶναι κοσμικὸ καὶ οἱ ἐπιδιώξεις τους δὲν ἔχουν σχέση μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ζοῦν σὰν τοὺς ἐκτός τῆς Ἐκκλησίας ἀνθρώπους, κυριαρχοῦνται ἀπὸ τὰ ἁμαρτωλὰ πάθη καὶ τοὺς λείπει ὁ καθημερινὸς πνευματικὸς ἀγώνας. Δὲν ἀκολουθοῦν τὶς διδαχὲς τῶν ἁγίων, ἐνῷ τὶς προβάλλουν μὲ ἄμετρο ψεύτικο ζῆλο στοὺς ἄνθρωπους, ποὺ ἔχουν τὴν ἀγαθή προαίρεση νὰ μάθουν κάτι ἀπὸ τοὺς ἁγίους. Εἶναι ἀποκρουστικοὶ διάδοχοι τοῦ Φαρισαίου τῆς παραβολῆς! Οἱ ἐμπειρίες τους ἀπὸ τὴν ὅποια ἐπικοινωνία εἶχαν μὲ ἁγίους στὸ παρελθόν, τοὺς ἄφησαν ἀμετάβλητους, ἀφοῦ σὲ τίποτα δὲν ἔχει ἀλλάξει ὁ τρόπος ποὺ ζοῦν. Μερικοὶ μάλιστα γίνανε χειρότεροι καὶ προκλητικότεροι!

  Μακάριοι εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ μιμοῦνται τοὺς σύγχρονους ἁγίους ἐμπνεόμενοι ἀπὸ τὶς θεόσοφες διδαχές τους.

orthodoxostypos.gr