Η πιο δύσκολη σχολική χρονιά στη νεώτερη ιστορία μας ξεκινά

 

Η πιο δύσκολη σχολική χρονιά στη νεώτερη ιστορία μας ξεκινά

Γράφει ο Δημήτριος Γκιουζέλης

Ειπώθηκε πως «Οι Έλληνες, για να πάνε μπροστά, πρέπει να κοιτάζουν πίσω» και η ρήση αυτή αποτελεί μια μεγάλη αλήθεια.

Εάν κοιτάξουμε πίσω σχεδόν 2.000 χρόνια πριν, όπως αναφέρεται στο κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο (Κεφ. 12, 20-26), θα μάθουμε πως οι πρόγονοι μας αναζητώντας την Αλήθεια, έφθασαν στην Παλαιστίνη και είπαν στον Απόστολο Φίλιππο: «Κύριε, θέλομεν νὰ ἴδωμεν ἰδιαιτέρως τὸν Ἰησοῦν καὶ νὰ συνομιλήσωμεν μετ’ αὐτοῦ.».

Ἐπειδὴ δὲ ὁ Φίλιππος ἐδίσταζε νὰ ἀναγγείλῃ τοῦτο εἰς τὸν Διδάσκαλον, ἦλθε καὶ ἀνεκοίνωσεν αὐτὸ εἰς τὸν συμπολίτην καὶ συμμαθητήν του Ἀνδρέαν. Καὶ πάλιν ὁ Ἀνδρέας καὶ ὁ Φίλιππος λέγουν εἰς τὸν Ἰησοῦν, ὅτι οἱ Ἕλληνες προσήλυτοι θέλουν νὰ τὸν ἴδουν.

Ὁ Ἰησοῦς δὲ ἀπεκρίθη πρὸς αὐτοὺς καὶ εἶπεν· Ἦλθεν ἡ ὥρα ἡ ὡρισμένη κατὰ τὸ προκαθωρισμένον σχέδιον τοῦ Θεοῦ διὰ νὰ δοξασθῇ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου διὰ τοῦ θανάτου του καὶ τῆς ἀναλήψεώς του, ὁπότε καὶ θὰ ἀναγνωρισθῇ ὡς Μεσσίας καὶ ὑπὸ τῶν ἐθνικῶν.

Ἐν πάσῃ ἀληθείᾳ σᾶς λέγω, ἐὰν τὸ μικρὸ σπυρὶ τοῦ σιταριοῦ δὲν πέσῃ εἰς τὴν γῆν καὶ δὲν σαπίσῃ μέσα εἰς τὸ χῶμα, μένει μοναχό του καὶ δὲν πολλαπλασιάζεται. Ἐὰν ὅμως διὰ τῆς σπορᾶς του εἰς τὴν γῆν ἀποθάνῃ καὶ ταφῇ, βγάζει πολὺν καρπόν. Ἔτσι καὶ ἐγὼ ἐὰν ἀποθάνω, καθὼς ὁ Πατήρ μου ὥρισε, θὰ καρποφορήσω τὴν σωτηρίαν τοῦ ἀνθρωπίνου γένους.

Ἐκεῖνος, ποὺ ἀγαπᾷ τὴν ζωήν του καὶ ἀποφεύγει τὸν θάνατον, τὸν ὁποῖον τοῦ ἐπιβάλλει τὸ καθῆκον, θὰ τὴν χάσῃ ἐν τῇ αἰωνίᾳ βασιλείᾳ· καὶ ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος διὰ τὸ καθῆκον περιφρονεῖ καὶ μισεῖ τὴν ζωήν του εἰς τὸν κόσμον αὐτόν, θὰ διατηρήσῃ καὶ θὰ φυλάξῃ αὐτήν, διὰ νὰ ἀπολαύσῃ τὴν αἰώνιον ζωὴν τοῦ μέλλοντος.

Ἐὰν κανεὶς μὲ ὑπηρετῇ καὶ εἶναι μαθητῆς μου, ἂς μὲ ἀκολουθῇ εἰς τὴν ὁδὸν τῆς αὐταπαρνήσεως μιμούμενος τὸ παράδειγμά μου. Καὶ ὅπου εἶμαι ἐγώ, τώρα μὲν κακοπαθῶν καὶ θυσιαζόμενος, εἰς τὸ μέλλον ὅμως δοξαζόμενος εἰς τοὺς οὐρανούς, ἐκεῖ θὰ εἶναι καὶ ὁ ἰδικός μου διάκονος. Πρέπει λοιπὸν καὶ αὐτὸς νὰ εἶναι πρόθυμος εἰς θυσίας ἐδῶ, διὰ νὰ δοξάζεται μαζί μου εἰς τὸ μέλλον. Καὶ ἐὰν κανεὶς μὲ ὑπηρετῇ, θὰ τὸν τιμήσῃ καὶ θὰ τὸν δοξάσῃ ἐν τῷ αἰωνίῳ μέλλοντι ὁ Πατήρ.

Τώρα, ὅταν ἡ ὥρα τοῦ θανάτου μου ἐπλησίασεν, ἡ ψυχή μου ἔχει ταραχθῇ ἐκ τῆς ἀγωνίας, τὴν ὁποίαν φυσικῶς δοκιμάζει ὁ ἄνθρωπος, ὅταν ἀντιμετωπίζῃ τὸν θάνατον. Καὶ τί νὰ εἴπω; Πάτερ μου, σῶσε μὲ καὶ ἁπάλλαξέ με ἀπὸ τὴν σκληρὰν αὐτὴν ὥραν τοῦ μαρτυρικοῦ μου θανάτου. Ἀλλὰ ἔφθασα μετ’ ἐγκαρτερήσεως καὶ αὐταπαρνήσεως μέχρι τῆς ὥρας αὐτῆς, ἀκριβῶς δι’ αὐτό, διὰ νὰ ὑποστῶ τουτέστι τὸν θάνατον αὐτὸν καὶ αὐτὸ ὑπῆρξεν ὁ ὅλος σκοπὸς τῆς ζωῆς μου. Θὰ εἶπω λοιπὸν τοῦτο:

Πάτερ, ὁ,τιδήποτε καὶ ἂν πρόκειται νὰ πάθω ἐγώ, φέρε σὺ εἰς αἴσιον πέρας τὸ ἔργον τῆς σωτηρίας καὶ ἀπολυτρώσεως τῶν ἀνθρώπων καὶ δόξασε οὕτω τὸ ὄνομά σου. Εἰς ἀπάντησιν λοιπὸν τῆς ἐπικλήσεως αὐτῆς τοῦ Ἰησοῦ ἦλθε φωνὴ ἀπὸ τὸν οὐρανόν, ἡ ὁποία ἔλεγε· Καὶ ἐδόξασα τὸ ὄνομά μου διὰ τῆς μέχρι τοῦδε ἐν μέσῳ τοῦ Ἰσραὴλ δράσεώς σου καὶ πάλιν θὰ δοξάσω αὐτὸ διὰ τοῦ ἐνδόξου παθήματος καὶ τῆς ἀναστάσεώς σου καὶ διὰ τῆς ἑξαπλώσεως τοῦ εὐαγγελίου εἰς τὰ ἔθνη» (Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα).

Έφθασε λοιπόν και η δική μας ώρα. Τώρα που τα πάντα φαίνονται πως προδόθηκαν από μέσα, αφού με την ραθυμία την αμέλεια για τη σωτηρία της ψυχής μας και την αδιαφορία μας για τα πολιτικά πράγματα, επιτρέψαμε στους ύπουλους εχθρούς μας να καταβαραθρώσουν τις αξίες μας και ο Πατέρας του Γένους μας, Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, που προφήτευσε “Θα βγουν πράγματα από τα σχολεία που ο νους σας δεν φαντάζεται”, δικαιώνεται και πάλι, να στρέψουμε το βλέμμα μας, εκεί που βρίσκεται η δύναμη μας, στο εκθαμβωτικό φως του Σταυρού, προκειμένου να διαλύσουμε το σκοτεινό έρεβος των αμαρτιών της ψυχής μας.

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Το κακό έρχεται γρήγορα, είναι ήδη εδώ. Εμείς όμως δεν πρέπει να χαθούμε. Δεν ήρθαμε στον κόσμο, δεχόμενοι τη μέγιστη ευλογία να βαπτιστούμε Ορθόδοξοι Χριστιανοί, εμείς και τα παιδιά μας, να λάβουμε δηλαδή δωρεάν το δαχτυλίδι του αρραβώνα για την Ουράνια Βασιλεία, για να μην φτάσουμε στον τελικό προορισμό μας, που είναι η ένωση μας με τον Κύριο μας Ιησού Χριστό, ώστε να ζήσουμε μαζί Του, την νέα ζωή της αιωνίου μακαριότητος.

Ας αφουγκραστούμε γονείς, μαθητές και δάσκαλοι τη φωνή του μεγάλου μας Αγίου Νεκταρίου του Θαυματουργού,  που μιλά στην καρδιά μας με τούτα τα αφυπνιστικά  λόγια:

«Ναι• ο Έλλην εγεννήθη κατά θείαν πρόνοιαν διδάσκαλος της ανθρωπότητος• τούτο το έργον εκληρώθη αυτώ• αύτη ην η αποστολή αυτού• αύτη η κλήσις αυτού εν τοις έθνεσιν, μέχρι της συντελείας του αιώνος».

Αμήν! Ναὶ ἔρχου, Κύριε Ἰησοῦ.  (Αποκάλυψις Ιωάννου  22,20)